%%%%% CS671 : "avisingh599@gmail.com" 15/08/06 %%%%% Rig Veda in Sanskrit Book 1 and Books 7-10, http://www.sacred-texts.com/hin/rvsan/ ं तोकमस्मे अंधिखं वर्तया पणिम अंशुं दुहन्ति सतनयन्तमक्षितं कविं कवयो अपसो मनीषिणः अंशुं रिहन्ति मतयः पनिप्नतं गिरा यदि निर्णिजं रग्मिणो ययुः अंशुर्यवेन पिपिशे यतो नर्भिः सं जामिभिर्नसते रक्षते शिरः अंशोः सुतं पायय मत्सरस्य कषयद्वीरं वर्धय सून्र्ताभिः अंसेष्वा मरुतः खादयो वो वक्षस्सु रुक्मा उपशिश्रियाणाः अंसेष्वा वः परपथेषु खादयो अक्षो वश्चक्रा समया वि वाव्र्ते अंसेष्वेताः पविषु कषुरा अधि वयो न पक्षान वयनु शरियो धिरे अंसेष्वेषां नि मिम्र्क्षुर रष्टयः साकं जज्ञिरे सवधया दिवो नरः अंहोश्चिदुरुचक्रयो अनेहसः अकर्तचतुरः पुनः अकर्मा दस्युरभि नो अमन्तुरन्यव्रतो अमानुषः अकल्प इन्द्रः परतिमानमोजसाथा जना विह्वयन्ते सिषासवः अकारि चारु केतुना तवाहिमवसावधीत अकारि त इन्द्र गोतमेभिर्ब्रह्माण्योक्ता नमसा हरिभ्याम अकारि रत्नधातमः अक्तुं न यह्वमुषसः पुरोहितं तनूनपातमरुषस्य निंसते अक्रन्ददग्नि सतनयन्निव दयौः कषामा रेरिहद वीरुधःसमञ्जन अक्रन्दयो नद्यो रोरुवद वना कथा न कषोणीर्भियसा समारत अक्रन्नुषासो वयुनानि पूर्वथा रुशन्तं भानुमरुषीरशिश्रयुः अक्रान देवो नसूर्यः अक्रान समुद्रः परथमे विधर्मञ जनयन परजा भुवनस्यराजा अक्रीळन करीळन हरिरत्तवे अदन वि पर्वशश्चकर्त गामिवासिः अक्र्त्तरुक तवया युजा वयं दयुमन्तं घोषंविजयाय कर्ण्महे अक्षण्वन्तः कर्णवन्तः सखायो मनोजवेष्वसमाबभूवुः अक्षन्नमीमदन्त हयव परिया अधूषत अक्षरेण परति मिम एतां रतस्य नाभावधि सं पुनामि अक्षस्याहमेकपरस्य हेतोरनुव्रतामप जायामरोधम अक्षानहो नह्यतनोत सोम्या इष्क्र्णुध्वं रशना ओतपिंशत अक्षास इदनकुशिनो नितोदिनो निक्र्त्वानस्तपनास्तापयिष्णवः अक्षासो अस्य वि तिरन्ति कामं परतिदीव्नेदधत आ कर्तानि अक्षितोतिः सनेदिमं वाजमिन्द्रः सहस्रिणम अक्षीभ्यां ते नासिकाभ्यां कर्णाभ्यां छुबुकादधि अक्षेत्रवित कषेत्रविदं हयप्राट स परैतिक्षेत्रविदानुशिष्टः अक्षैर्मा दीव्यः कर्षिमित कर्षस्व वित्ते रमस्व बहुमन्यमानः अक्ष्णश्चिद गातुवित्तरनुल्बणेन चक्षसा अख्खलीक्र्त्या पितरं न पुत्रो अन्यो अन्यमुप वदन्तमेति अगछःसोमिनो गर्हम अगछतं कर्पमाणं परावति पितुः सवस्य तयजसा निबाधितम अगन्नाजिं यथा हितम अगन्म बिभ्रतोनमः अगन्म वज्रिन्नाशसः अगन्मबिभ्रतो नमः अगस्त्यः खनमनः खनित्रैः परजमपत्यं बलमिछमानः अगस्त्यस्य नद्भ्यः सप्ती युनक्षि रोहिता अगस्त्ये बरह्मणा वाव्र्धाना सं विश्पलां नासत्यारिणीतम अगस्त्यो नरां नर्षु परशस्तः काराधुनीव चितयत सहस्रैः अगोरुधाय गविषे दयुक्षाय दस्म्यं वचः अगोह्यस्य यदसस्तना गर्हे तदद्येदं रभवो नानु गछथ अग्न आयूंषि पवस आ सुवोर्जमिषं च नः अग्नये बरह्म रभवस्ततक्षुरग्निं महामवोचामा सुव्र्क्तिम अग्नायीं सोमपीतये अग्निं गीर्भिर्हवामहे अग्निं च विश्वशम्भुवमापश्च विश्वभेषजीः अग्निं चविश्वशम्भुवम अग्निं तं गीर्भिर्हिनुहि सव आ दमे य एको वस्वो वरुणो न राजति अग्निं तोके तनये शश्वद ईमहे वसुं सन्तं तनूपाम अग्निं दवेषो योतवै नो गर्णीमस्य अग्निं शं योश च दातवे अग्निं दूतं परति यदब्रवीतनाश्वः कर्त्वो रथ उतेह कर्त्वः अग्निं दूतं पुरो दधे हव्यवाहमुप बरुवे अग्निं देवा वाशीमन्तम अग्निं धीभिर्मनीषिणो मेधिरासो विपश्चितः अग्निं धीषु परथमम अग्निम अर्वत्य अग्निं कषैत्राय साधसे अग्निं न मा मथितं सं दिदीपः पर चक्षय कर्णुहि वस्यसो नः अग्निं नरो दीधितिभिररण्योर्हस्तच्युती जनयन्त परशस्तम अग्निं मन्द्रं पुरुप्रियं शीरं पावकशोचिषम अग्निं मन्ये पितरमग्निमापिमग्निं भरातरं सदमित्सखायम अग्निं महो धनसातावहं हुवे मर्ळीकन्धनसातये अग्निं मित्रं वरुणं सातये भगन्द्यावाप्र्थिवी मरुतः सवस्तये अग्निं यज्ञेषुपूर्व्यम अग्निं रथं न वेद्यम अग्निं रथानां यमम अग्निं राये पुरुमीळ्ह शरुतं नरो ऽगनिं सुदीतये छर्दिः अग्निं वः पूर्व्यं गिरा देवमीळे वसूनाम अग्निं वः पूर्व्यं हुवे होतारं चर्षणीनाम अग्निं वयो अन्तरिक्षे पतन्तो अग्निः सहस्रापरि याति गोनाम अग्निं वसिष्ठो हवते पुरोहितोम्र्ळीकाय पुरोहितः शरद्धयाग्निः समिध्यते शरद्धय हुयते हविः अग्निं विश ईळते मानुषीर्या अग्निं मनुषो नहुषो विजाताः अग्निं विश्वा अभि पर्क्षः सचन्ते समुद्रं न सरवतः सप्त यह्वीः अग्निं विश्वायुवेपसं मर्यं न वाजिनं हितम अग्निं विश्वेषामरतिं वसूनां सपर्यामि परयसा यामि रत्नम अग्निं वो दुर्यं वच सतुषे शूषस्य मन्मभिः अग्निं वो देवयज्ययाग्निम परयत्य अध्वरे अग्निं वो वर्धन्तमध्वराणां पुरूतमम अग्निं शुम्भामि मन्मभिः अग्निं समुद्रवाससम अग्निं समुद्रवाससम अग्निं समुद्रवाससम अग्निं सूक्तेभिर्वचोभिरीमहे यं सीमिदन्य ईळते अग्निं सूनुं सहसो जातवेदसं दानाय वार्याणाम अग्निं हितप्रयसः शश्वतीष्वा होतारं चर्षणीनाम अग्निं होतारमीळते वसुधितिं परियं चेतिष्ठमरतिं नयेरिरे हव्यवाहं नयेरिरे विश्वायुं विश्ववेदसं होतारं यजतं कविम अग्निंहविषा वर्धन्तः अग्निः परत्नेन मन्मना शुम्भानस्तन्वं सवाम अग्निः परावन मित्रोत मेध्यातिथिमग्निः साता उपस्तुतम अग्निः पातु गर्णतो अग्निः सूरीनग्निर्ददातुतेषामवो नः अग्निः पूर्वेभिर्र्षिभिरीड्यो नूतनैरुत अग्निः शर्धमनवद्यं युवानं सवाध्यं जनयत सूदयच्च अग्निः शुक्रेण शोचिषा बर्हत सूरो अरोचत दिवि सूर्यो अरोचत युवं देवा करतुना पूर्व्येण युक्ता रथेन तविषं यजत्रा अग्निः शुचिव्रततमः शुचिर्विप्रः शुचिः कविः अग्निः सुतुकः सुतुकेभिरश्वै रभस्वद्भीरभस्वानेह गम्याः पर ते यक्षि पर त इयर्मि मन्म भुवो यथा वन्द्यो नोहवेषु अग्निः सोमो वरुणस्ते चयवन्ते पर्यावर्द्राष्ट्रं तदवाम्यायन अग्निःस दरविणोदा अग्निर्द्वारा वयूर्णुते सवाहुतो नवीयसा नभन्तामन्यके समे अग्निजिह्वा मनवः सूरचक्षसो विश्वे नो देवा अवसा गमन्निह अग्निना तुर्वशं यदुं परावत उग्रादेवं हवामहे अग्निना रयिमश्नवत पोषमेव दिवे दिवे अग्निनाग्निः समिध्यते कविर्ग्र्हपतिर्युवा अग्निम अग्निं वो अध्रिगुं हुवेम वर्क्तबर्हिषः अग्निम अग्निं हवीमभिः सदा हवन्त विश्पतिम अग्निम ईळिष्वावसे गाथाभिः शीरशोचिषम अग्निम मित्रं न दर्शतम अग्निमिन्धानो मनसा धियं सचेत मर्त्यः अग्निमीधे विवस्वभिः अदर्शि गातुवित्तमो यस्मिन वरतान्यादधुः अग्निमीळे पुरोहितं यज्ञस्य देवं रत्वीजम अग्निमीळे भुजां यविष्ठं शासा मित्रं दुर्धरीतुम अग्निमीळे स उ शरवत अग्निमीळे स उ शरवत अग्निमुक्थैरषयो वि हवयन्ते अग्निं नरो यामनिबाधितासः अग्निर इषां सख्ये ददातु न ईशे यो वार्याणाम अग्निरत्रिं घर्म उरुष्यदन्तरग्निर्न्र्मेधम्प्र जयास्र्जत सम अग्निरत्रिं भरद्वाजं गविष्ठिरं परावन नः कण्वन्त्रसदस्युमाहवे अग्निरम्र्तो अभवद वयोभिर्यदेनं दयौर्जनयत सुरेताः अग्निरषिः पवमानः पाञ्चजन्यः पुरोहितः अग्निरिव देवयोर्दीदिवांसा परिज्मानेवयजथः पुरुत्रा अग्निरिव मन्यो तविषितः सहस्व सेनानीर्नः सहुरे हूतेधि अग्निरीशे बर्हतो अध्वरस्याग्निर्विश्वस्य हविषः कर्तस्य अग्निरेकं चोदयत समत्स्वग्निर्व्र्त्राणि दयते पुरूणि अग्निर्गान्धर्वीं पथ्यां रतस्याग्नेर्गव्यूतिर्घ्र्त आ निषत्ता अग्निर्जन्मानि देव आ वि विद्वान दरवद दूतो देवयावा वनिष्ठः अग्निर्जम्भैस्तिगितैरत्ति भर्वति योधो न शत्रून स वना नय रञ्जते अग्निर्जाता देवानामग्निर्वेद मर्तानामपीच्यम अग्निर्जातो अथर्वणा विदद विश्वानि काव्या अग्निर्दाद दरविणं वीरपेशा अग्निरषिं यः सहस्रासनोति अग्निर्दिवि हव्यमा ततानाग्नेर्धामानिविभ्र्ता पुरुत्रा अग्निर्देवाननक्तु न उभे हि विदथे कविरन्तश्चरति दूत्यं नभन्तामन्यके समे अग्निर्देवेषु संवसुः स विक्षु यज्ञियास्वा अग्निर्देवो देवानामभवत पुरोहितो अग्निं मनुष्या रषयःसमीधिरे अग्निर्न ये भाजसा रुक्मवक्षसो वातासो न सवयुजःसद्यूतयः अग्निर्न यो वन आ सर्ज्यमानो वर्था पाजांसि कर्णुते नदीषु अग्निर्न शुक्रः समिधान आहुतः अग्निर्नःपार्थिवेभ्यः अग्निर्नयन नववास्त्वं बर्हद्रथं तुर्वीतिं दस्यवे सहः अग्निर्भानुना रुशता सवङग आ जातोविश्वा सद्मान्यप्राः अग्निर्भुवद रयिपती रयीणां सत्रा चक्राणो अम्र्तानि विश्वा अग्निर्मित्रो वरुणः शर्म यंसन तदश्याम मघवानो वयं च सुषुमा यातमद्रिभिर्गोश्रीता मत्सरा इमे सोमासो मत्सरा इमे आ राजाना दिविस्प्र्शास्मत्रा गन्तमुप नः अग्निर्मूर्धा दिवः ककुत पतिः पर्थिव्या अयम अग्निर्यद रोधति कषमि अग्निर्यद वेर्मर्ताय देवान स चा बोधाति मनसायजाति अग्निर्वनेव सासहिः पर वाव्र्धे अग्निर्वनेषु रोचते अग्निर्वव्ने सुवीर्यमग्निः कण्वाय सौभगम अग्निर्विद्वान यज्ञं नः कल्पयाति पञ्चयामन्त्रिव्र्तं सप्ततन्तुम अग्निर्विद्वान स यजात सेदु होता सो अध्वरांस रतून कल्पयाति अग्निर्विश्वान्यप दुष्क्र्तान्यजुष्टान्यारे अस्मद्दधातु अग्निर्ह तयं जरतः कर्णमावाग्निरद्भ्यो निरदहज्जरूथम अग्निर्ह नः पर थमजा रतस्य पूर्व आयुनि वर्षभश्चधेनुः अयं स यस्य शर्मन्नवोभिरग्नेरेधते जरिताभिष्टौ अग्निर्ह नाम धायि दन्नपस्तमः सं यो वना युवतेभस्मना दता अग्निर्ह नामोत जातवेदाः शरुधी नो होतरतस्य होताध्रुक अग्निर्हव्या सुषूदति देवो देवेषु मेधिरः अग्निर्हव्या सुषूदति देवो देवेषु मेधिरो वि अग्निर्हव्यानि सिष्वदत अग्निर्हि जानि पूर्व्यश्छन्दो न सूरो अर्चिषा अग्निर्हि विप्रो जुषतां हविर्नः परि हेतिः पक्षिणी नोव्र्णक्तु अग्निर्होता कविक्रतुः सत्यश्चित्रश्रवस्तमः अग्निश्चिद धि षमातसे शुशुक्वानापो न दवीपं दधतिप्रयांसि अग्निष टच्छोचन्नप बाधतामितो मा माम्पद्येन अग्निष टद धोता करतुविद विजानन्यजिष्ठो देवान रतुशो यजाति अग्निष टद विश्वमा पर्णाति विद्वान्येभिर्देवान रतुभिः कल्पयाति अग्निष टद विश्वादगदं कर्णोतु सोमश्च योब्राह्मणानाविवेश अग्निष टम्ब्रह्मणा सह निष करव्यादमनीनशत अग्निष्वात्ताः पितर एह गछत सदः सदः सदतसुप्रणीतयः अग्निस्त्रीणि तरिधातून्या कषेति विदथा कविः स तरीन्रेकादशानिह यक्षच्च पिप्रयच्च नो विप्रो दूतः परिष्क्र्तो नभन्तामन्यके समे अग्निहोतार रतसापो अद्रुहो अपो अस्र्जन्ननुव्र्त्रतूर्ये अग्नी रक्षांसि सेधति शुक्रशोचिरमर्त्यः अग्नी रोदसी वि चरत समञ्जन्नग्निर्नारीं वीरकुक्षिं पुरन्धिम अग्नीषोमा चेति तद वीर्यं वां यदमुष्णीतमवसं पणिं गाः अग्नीषोमा पिप्र्तमर्वतो न आ पयायन्तामुस्रिया हव्यसूदः अग्नीषोमा बरह्मणा वाव्र्धानोरुं यज्ञाय चक्रथुरु लोकम अग्नीषोमा य आहुतिं यो वां दाशाद धविष्क्र्तिम अग्नीषोमा यो अद्य वामिदं वचः सपर्यति अग्नीषोमा वर्षणा वाजसातये पुरुप्रशस्ता वर्षणा उपब्रुवे अग्नीषोमा सवेदसा सहूती वनतं गिरः अग्नीषोमा हविषः परस्थितस्य वीतं हर्यतं वर्षणा जुषेथाम अग्नीषोमापुनर्वसू अस्मे धारयतं रयिम अग्नीषोमावनेन वां यो वां घर्तेन दाशति अग्नीषोमाविमानि नो युवं हव्या जुजोषतम अग्ने कविर्वेधा असि होता पावक यक्ष्यः अग्ने कामाय येमिरे अग्ने केतुर्विशामसि परेष्ठः शरेष्ठ उपस्थसत अग्ने गर्णन्तमंहस उरुष्योर्जो नपात पूर्भिरायसीभिः अग्ने घनन्तमप दविषः अग्ने घर्तस्नुस्त्रिरतानि दीद्यद्वर्तिर्यज्ञं परियन सुक्रतूयसे अग्ने घर्तस्य धीतिभिस्तेपानो देव शोचिषा अग्ने जनामि सुष्टुतिम अग्ने जरितर्विश्पतिस्तेपानो देव रक्षसः अग्ने जुषस्व परति हर्य तद वचो मन्द्र सवधाव रतजात सुक्रतो अग्ने तरातारमम्र्तं मियेध्य यजिष्ठं हव्यवाहन अग्ने तव तयदुक्थ्यं देवेष्वस्त्याप्यम अग्ने तव तये अजरेन्धानासो बर्हद भाः अग्ने तवं पारया नव्यो अस्मान सवस्तिभिरति दुर्गाणि विश्वा अग्ने तवं यशा अस्या मित्रावरुणा वह अग्ने तवं रक्षस्विनः अग्ने तवचं यातुधानस्य भिन्धि हिंस्राशनिर्हरसाहन्त्वेनम अग्ने तवमस्मद युयोध्यमीवा अनग्नित्रा अभ्यमन्त कर्ष्टीः अग्ने तवां कामया गिरा अग्ने दक्षैः पुनीहि नः अग्ने दिवित्मता वचः अग्ने दीदयसि दयवि अग्ने देवाना वह नः परियव्रतान मर्ळीकाय परियव्रतान अग्ने देवानिहा वह जज्ञानो वर्क्तबर्हिषे अग्ने देवानिहा वह सादया योनिषु तरिषु अग्ने देवेषु पर वोचः अग्ने धर्तव्रताय ते समुद्रायेव सिन्धवः अग्ने नक्षत्रमजरमा सूर्यं रोहयो दिवि अग्ने नि पाहि नस्त्वं परति षम देव रीषतः अग्ने नि षत्सि नमसाधि बर्हिषि अग्ने पत्नीरिहा वह देवानामुशतीरुप अग्ने पराव जरितारं यविष्ठाग्ने महि दरविणमायजस्व य इमा विश्वा भुवनानि जुह्वद रषिर्होता नयसीदत्पिता नः अग्ने पवस्व सवपा अस्मे वर्चः सुवीर्यम अग्ने पूर्वा अनूषसो विभावसो दीदेथ विश्वदर्षतः अग्ने पूर्वो नि जहि शोशुचान आमादःक्ष्विङकास्तमदन्त्वेनीः अग्ने बाधस्व वि मर्धो वि दुर्गहापामीवामपरक्षांसि सेध अग्ने भरातः सहस्क्र्त रोहिदश्व शुचिव्रत अग्ने मन्मानि तुभ्यं कं घर्तं न जुह्व आसनि अग्ने मन्युं परतिनुदन परेषामदब्धो गोपाः परि पाहि नस्त्वम अग्ने माकिष टे देवस्य रातिम अदेवो युयोत अग्ने यं यज्ञमध्वरं विश्वतः परिभूरसि अग्ने यक्षिस्वं दमम का त उपेतिर्मनसो वराय भुवदग्ने शन्तमा का मनीषा अग्ने यज्ञं नयर्तुथा अग्ने याहि दूत्यं मा रिषण्यो देवानछा बरह्मक्र्ता गणेन अग्ने याहि सुशस्तिभिर्हव्या जुह्वान आनुषक अग्ने रक्षा णो अंहसः परति षम देव रीषतः अग्ने रथीरध्वराणाम अग्ने रयिं मघवद्भ्यो न आ वह हव्यदातिं च सूदय अग्ने वाजस्य गोमत ईशानः सहसो यहो अग्ने वीरवतीमिषम अग्ने वीहि हविषा वक्षि देवान सवध्वरा कर्णुहि जातवेदः अग्ने शुक्रासीरते अग्ने शुक्रेण शोचिषा विश्वाभिर्देवहूतिभिः अग्ने शुक्रेण शोचिषोरु परथयसे बर्हत अग्ने स बोधिमे वचः अग्ने सख्यस्य बोधि नः अग्ने सतोमं जुषस्व मे वर्धस्वानेन मन्मना अग्ने समिद्भिरीमहे अग्ने सहस्रसा असि अग्ने सुखतमे रथे देवानीळित आ वह अग्ने सुवीर एधते आ मे हवं नासत्याश्विना गछतं युवम अग्ने हव्या जुषस्व नः अग्नेः पूर्वे भरातरो अर्थमेतं रथीवाध्वानमन्वावरीवुः अग्नेः शोचिर्न दिद्युतः अग्नेः सख्यं वर्णीमहे अग्नेतिग्मेन दीदिहि अग्नेतिग्मेन शोचिषा तपुरग्राभिरषटिभिः अग्नेरनीकं बर्हतः सपर्यं दिवि शुक्रंयजतं सूर्यस्य अग्नेरप्नसः समिदस्तु भद्राग्निर्मही रोदसी आ विवेश अग्नेरिव भरमा वर्था अग्नेर्गायत्र्यभवत सयुग्वोष्णिहया सविता सं बभूव अग्नेर्वयं परथमस्याम्र्तानां मनामहे चारु देवस्य नाम अग्नेर्वर्म परि गोभिर्व्ययस्व सं परोर्णुष्व पीवसामेदसा च अग्मन्न्र्तस्य योनिमा अग्मन्न्र्तस्य योनिमा अग्र एति युवतिरह्रयाणा पराचिकितत सूर्यं यज्ञमग्निम अग्रे बर्हन्नुषसामूर्ध्वो अस्थान निर्जगन्वान तमसोज्योतिषागात अग्रे यज्ञस्य शोचतः अग्रे रेभो न जरत रषूणां जूर्णिर्होत रषूणाम अग्रे वाचःपवमानः कनिक्रदत अग्रे वाजस्य भजते महाधनं सवायुधः सोत्र्भिः पूयते वर्षा अग्रे विक्षुप्रदीदयत अग्रे सिन्धूनां पवमानो अर्षत्यग्रे वाचो अग्रियो गोषु गछति अग्रेगो राजाप्यस्तविष्यते विमानो अह्नां भुवनेष्वर्पितः अघासुहन्यन्ते गावो अर्जुन्योः पर्युह्यते अघोरचक्षुरपतिघ्न्येधि शिवा पशुभ्यः सुमनाःसुवर्चाः अघ्नते विष्णवे वयमरिष्यन्तः सुदानवे अङगाद अङगाल लोम्नो लोम्नो जातं पर्वणि पर्वणि अङगिरसो नः पितरो नवग्वा अथर्वाणो भर्गवः सोम्यासः अङगिरस्वद धवामहे अङगिरस्वन महिव्रत परस्कण्वस्य शरुधी हवम अङगिरस्वन्ता उत विष्णुवन्ता मरुत्वन्ता जरितुर्गछथो हवम अङगिरोभिरा गहि यज्ञियेभिर्यम वैरूपैरिह मादयस्व अचिकित्वाञ्चिकितुषश्चिदत्र कवीन पर्छामि विद्मने न विद्वान अचिक्रदद वर्षा हरिर्महान मित्रो न दर्शतः अचित्तं बरह्म जुजुषुर्युवानः पर मित्रे धाम वरुणेग्र्णन्तः अचित्ती यत तव धर्मा युयोपिम मा नस्तस्मादेनसो देव रीरिषः पर वीरया शुचयो दद्रिरे वामध्वर्युभिर्मधुमन्तः सुतासः अचेतयदचितो देवो अर्यो गर्त्सं राये कवितरो जुनाति अचेति केतुरुषसः पुरस्ताच्छ्रिये दिवो दुहितुर्जायमानः अचेति दस्रा वय नाकम रण्वथो युञ्जते वां रथयुजो दिविष्टिष्व अध्वस्मानो दिविष्टिषु अचेति दिवो दुहिता मघोनी विश्वे पश्यन्त्युषसं विभातीम अचेति परासहस पतिस्तुविष्मान यदीमुश्मसिकर्तवे करत तत पर सु व आपो महिमानमुत्तमं कारुर्वोचाति सदनेविवस्वतः अचेत्यग्निश्चिकितुर्हव्यवाट स सुमद्रथः अच्युता चिद वो अज्मन्ना नानदति पर्वतासो वनस्पतिः अछ याह्या वहा दैव्यं जनमा सादय बर्हिषि यक्षि च परियम अछा कोशं मधुश्चुतमस्र्ग्रं वारे अव्यये अछा गछत्यस्त्र्तः अछा गिरो मतयो देवयन्तीरग्निं यन्ति दरविणं भिक्षमाणाः अछा च तवैना नमसा वदामसि किं मुहुश्चिद वि दीधयः अछा चनः सुम्नं नेषि आ याहि सुषुमा हि त इन्द्र सोमं पिबा इमम अछा दयामरुषो धूम एति सं दूतो अग्न ईयसे हि देवान अछा नः शीरशोचिषं गिरो यन्तु दर्शतम अछा नप्त्रे सहस्वते अछा नर्चक्षा असरत पवित्रे नाम दधानः कविरस्य योनौ अछा नो अङगिरस्तमं यज्ञासो यन्तु संयतः अछा यज्ञासो नमसा पुरूवसुम पुरुप्रशस्तम ऊतये अछा वदा तना गिरा जरायै बरह्मणस पतिम अछा वाजं सहस्रिणम अछा वीरंनर्यं पङकतिराधसं देवा यज्ञं नयन्तु नः अछा समुद्रमिन्दवो अस्तं गावो न धेनवः अछा सवध्वरं जनम अछा हि तवा सहसः सूनो अङगिरः सरुचश्चरन्त्यध्वरे अछा हि सोमः कलशानसिष्यददत्यो न वोळ्हा रघुवर्तनिर्व्र्षा अछायं वो मरुतः शलोक एत्वछा विष्णुं निषिक्तपामवोभिः अछावभ्र्थमोजसा अछिद्रा गात्रा वयुना कर्णोत परुष परुरनुघुष्य वि शस्त अछिद्रा सूनो सहसो नो अद्य सतोत्र्भ्यो मित्रमहः शर्म यछ अछिद्रोध्नी पीपयद यथा नः सहस्रधारापयसा मही गौः उभे यदिन्द्र रोदसी आपप्राथोषा इव अछिन्नपत्राः सचन्ताम अज एकपात सुहवेभिरकवभिरहिः शर्णोतुबुध्न्यो हवीमनि अजः पुरो नीयते नाभिरस्यानु पश्चात कवयो यन्तिरेभाः अजकावं दुर्द्र्शीकं तिरो दधे मा मां पद्येन रपसा विदत तसरुः अजनयो मरुतो वक्षणाभ्योदिव आ वक्षणाभ्यः अजयो गा अजयः शूर सोममवास्र्जः सर्तवे सप्त सिन्धून अजरासस्ते सख्ये सयाम पितेव पुत्रान परति नो जुषस्व अजस्य नाभावध्येकमर्पितंयस्मिन विश्वानि भुवनानि तस्थुः अजा वर्त इन्द्र शूरपत्नीर्द्यां च येभिः पुरुहूत नूनम अजां सूरिर न धातवे तवं नो अग्ने महोभिः पाहि विश्वस्या अरातेः अजातशत्रुरस्त्र्तः अजामिमन्यः शनथयन्तमातिरद दभ्रेभिरन्यः पर वर्णोति भूयसः अजायन्त सवभानवः अजासश्च शिग्रवो यक्षवश्च बलिं शीर्षाणि जभ्रुरश्व्यानि अजिरासो हरयो ये त आशवो वाता इव परसक्षिणः अजीजनन सूर्यं यज्ञमग्निमपाचीनं तमो अगादजुष्टम अजीजनो अम्र्त मर्त्येष्वा रतस्य धर्मन्नम्र्तस्य चारुणः अजीजनो हि पवमान सूर्यं विधारे शक्मना पयः अजीतये अहतये पवस्व सवस्तये सर्वतातये बर्हते अजुर्यस्य मदिन्तमं यमीमहे अजुर्यासो हरिषाचो हरिद्रव आ दयां रवेणप्र्थिवीमशुश्रवुः अजैष्माद्यासनाम चाभूमानागसो वयम अजैष्माद्यासनाम चाभूमानागसो वयम अजो न कषां दाधार पर्थिवीं तस्तम्भ दयां मन्त्रेभिः सत्यैः अजो भागस्तपसा तं तपस्व तं ते शोचिस्तपतु तं तेर्चिः अजोषा वर्षभं पतिम अजोहवीदश्विना तौग्र्यो वां परोळ्हः समुद्रमव्यथिर्जगन्वान अजोहवीदश्विना वर्तिका वामास्नो यत सीममुञ्चतं वर्कस्य अजोहवीन नासत्या करा वां महे यामन पुरुभुजा पुरन्धिः अज्रे चिदस्मै कर्णुथा नयञ्चनं दुर्गे चिदा सुसरणम अञ्जते वयञ्जते समञ्जते करतुं रिहन्ति मधुनाभ्यञ्जते अञ्जन्त्य एनम मध्वो रसेनेन्द्राय वर्ष्ण इन्दुम मदाय अञ्जसी कुलिशी वीरपत्नी पयो हिन्वाना उदभिर्भरन्ते अण्वीभिस्तना पूतासः अत आ याह्यध्वरं नो अछा तवाया हविश्चक्र्मा सत्यराधः अत उ तवा पितुभ्र्तो जनित्रीरन्नाव्र्धं परति चरन्त्यन्नैः अत सवेन करतुना सं वदेत शरेयांसन्दक्षं मनसा जग्र्भ्यात अतः अतः अतः अतः अतः अतः परि वर्षणावा हि यातमथा सोमस्य पिबतं सुतस्य अतः परिज्मन्ना गहि दिवो वा रोचनादधि अतः पाहि सतवमान सतुवन्तमग्ने माकिर्नो दुरिताय धायीः मथीद यदीं विष्टो मातरिश्वा होतारं विश्वाप्सुं विश्वदेव्यम अतः संग्र्भ्या विशां दमूना विधर्मणायन्त्रैरीयतेनॄन अतः संग्र्भ्याभिभूत आ भर मा तवायतो जरितुः काममूनयीः अतः समुद्रमुद्वतश्चिकित्वानव पश्यति अतः सहस्रनिर्णिजा रथेना यातमश्विना अतः सहस्रनिर्णिजा रथेना यातमश्विना अतन्द्रो हव्या वहसि हविष्क्र्त आदिद देवेषु राजसि अतप्ततनूर्न तदामो अश्नुते शर्तास इद वहन्तस्तत समाशत अतप्यमाने अवसावन्ती अनु षयाम रोदसी देवपुत्रे अतश्चिदा न उप वस्यसा हर्दा युवान आ वव्र्ध्वम अतश्चिदिन्द्र ण उपा याहि शतवाजया अतस्त्वा गीर्भिर्द्युगदिन्द्र केशिभिः सुतावाना विवासति अतस्त्वा रयिमभि राजानं सुक्रतो दिवः अतारिष्म कतरा पूर्वा कतरापरायोः कथा जाते कवयः को वि वेद अतारिष्म तमसस पारमस्य परति वां सतोमो अश्विनावधायि अतारिष्म तमसस पारमस्योषा उछन्ती वयुना कर्णोति अति करमिष्टं जुरतं पणेरसुं जयोतिर्विप्राय कर्णुतं वचस्यवे अति तरी सोम रोचना रोहन न भराजसे दिवम अति दरव सारमेयौ शवानौ चतुरक्षौ शबलौ साधुनापथा अति नः सश्चतो नय सुगा नः सुपथा कर्णु अति नो विष्पिता पुरु नौभिरपो न पर्षथ अति वायो ससतो याहि शश्वतो यत्र गरावा वदति तत्र गछतं गर्हमिन्द्रश्च गछतम अति वारमपाविषुः अति वारान पवमानो असिष्यदत कलशानभि धावति अति विश्वाः परिष्ठा सतेन इव वरजमक्रमुः अति विश्वानि दुरिता पिपर्तन अति विश्वानिदुरिता राजानश्चर्षणीनामति दविषः अति शरिती तिरश्चता गव्या जिगात्यण्व्या अतिथिं मानुषाणां सूनुं वनस्पतीनाम अतिविद्धा विथुरेणा चिदस्त्रा तरिः सप्त सानु संहिता गिरीणाम अतिष्कदो भियसा तन न आवत तथा रसाया अतरम्पयांसि अतिष्ठन्तमपस्यं न सर्गं कर्ष्णा तमांसित्विष्या जघान अतिष्ठन्तीनामनिवेशनानां काष्ठानां मध्ये निहितंशरीरम अतीद उ शक्र ओहत इन्द्रो विश्वा अति दविषः अतीदं विश्वं भुवनं ववक्षिथाशत्रुरिन्द्रजनुषा सनादसि अतीहि मन्युषाविणं सुषुवांसमुपारणे अतुर्तदक्षाव्र्षणा वर्षण्वसू अतूर्तपन्थाः पुरुरथो अर्यमा सप्तहोताविषुरूपेषु जन्मसु अतो देवा अवन्तु नो यतो विष्णुर्विचक्रमे अतो धर्माणि धारयन अतो नो यज्ञमाशुभिर्महेमत उग्र उग्रेभिरा गहि अतो भूरत आ उत्थितं रजो अतो दयावाप्र्थिवीप्रथेताम अतो रथेन सुव्र्ता न आ गतं साकं सूर्यस्य रश्मिभिः अतो वयमन्तमेभिर्युजानाः सवक्षत्रेभिस्तन्वः शुम्भमानाः अतो विश्वान्यद्भुता चिकित्वानभि पश्यति अत्ता हवींषि परयतानि बर्हिष्यथारयिं सर्ववीरं दधातन अत्यं न मिहे वि नयन्ति वाजिनमुत्सं दुहन्ति सतनयन्तमक्षितम अत्यं न वाजं हवनस्यदं रथमेन्द्रं वव्र्त्यामवसे सुव्र्क्तिभिः अत्यं मर्जन्ति कलशे दश कषिपः पर विप्राणां मतयो वाच ईरते अत्यक्रमीदर्जुनं वारमव्ययमत्कं न निक्तम्परि सोमो अव्यत अत्यमिव शवसे सातये धना विश्वा धनानि सातये अत्या हियाना न हेत्र्भिरस्र्ग्रं वाजसातये अत्यासो न ये मरुतः सवञ्चो यक्षद्र्शो न शुभयन्त मर्याः अत्यू पवित्रमक्रमीद वाजी धुरं न यामनि अत्यूर्मिर्मत्सरो मदः सोमः पवित्रे अर्षति अत्यो न करदो हरिरा सर्जानो मर्यो देव धन्व पस्त्यावान अत्यो न पर्ष्ठं परुषितस्य रोचते दिवो न सानु सतनयन्नचिक्रदत अत्यो न हियानो अभि वाजमर्ष सवर्वित कोशं दिवो अद्रिमातरम अत्यो नाज्मन सर्गप्रतक्तः सिन्धुर्न कषोदः क ईं वराते अत्योन गोभिरज्यते अत्रा चिन नो मधो पितो अरं भक्षाय गम्याः अत्रा जहाम ये असन्नशेवाः शिवान वयमुत्तरेमाभि वाजान अत्रा ते भद्रा रशना अपश्यं रतस्य या अभिरक्षन्तिगोपाः अत्रा ते रूपमुत्तममपश्यं जिगीषमाणमिष आ पदेगोः अत्रा नोविश्पतिः पिता पुराणाननु वेनति अत्रा पूष्णः परथमो भाग एति यज्ञं देवेभ्यः परतिवेदयन्नजः अत्रा युक्तो अवसातारमिछादथो अयुक्तं युनजद्ववन्वान अत्रा युजं कर्णुते यो हविष्मान नासुन्वतासख्यं वष्टि शूरः अत्रा वि नेमिरेषामुरां न धूनुते वर्कः अत्रा वोन्र्त्यतामिव तीव्रो रेणुरपायत अत्रा सं जिघ्नते युजा अत्रा सखायः सख्यानि जानते भद्रैषांलक्ष्मीर्निहिताधि वाचि अत्रा समुद्रा गूळमा सूर्यमजभर्तन अत्राण्यस्मै पड्भिः सं भरन्त्युत्तानहस्तानमसाधि विक्षु अत्रादेदिष्ट पौंस्यम अत्राह गोरमन्वत नाम तवष्टुरपीच्यम अत्राह तत कण्व एषां कण्वतमो नाम गर्णाति नर्णाम अत्राह तद वहेथे मध्व आहुतिं यमश्वत्थमुपतिष्ठन्त जायवो अस्मे ते सन्तु जायवः अत्राह तदुरुगायस्य वर्ष्णः परमं पदमव भाति भूरि पर वः पान्तमन्धसो धियायते महे शूराय विष्णवे चार्चत अत्राह तवं वि जहुर्वेद्याभिरोहब्रह्माणो विचरन्त्यु तवे अत्राह ते मघवन विश्रुतं सहो दयामनु शवसा बर्हणा भुवत अत्रिं शिञ्जारमश्विना अत्रीणां सतोममद्रिवो महस कर्धि पिबा सोमं मदाय कंशतक्रतो अत्रेदु मे मंससे सत्यमुक्तं दविपाच्च यच्चतुष्पात्संस्र्जानि अत्रेरिव शर्णुतं पूर्व्यस्तुतिं शयावाश्वस्य सुन्वतो मदच्युता अत्रैव तवमिह वयं सुवीरा विश्वा सप्र्धोभिमातीर्जयेम अत्रैव वो अपि नह्याम्युभे आर्त्नी इव जयया अत्र्ष्यन्तीरपसो यन्त्यछा देवाञ जन्म परयसा वर्धयन्तीः अथर्ववज्ज्योतिषा दैव्येन सत्यन्धूर्वन्तमचितं नयोष अथा अथा अथा अथा अथा अथा अथा अथा अथा समिद्धो विश्वतस पतिः पवमानो वि राजति अथा ते अङगिरस्तमाग्ने वेधस्तम परियम अथा ते अन्तमानां विद्याम सुमतीनाम अथा दधाते बर्हदुक्त्य्हं वयौपस्तुत्यं बर्हद वयः अथा देवानामुभयस्य जन्मनो विद्वानश्नोत्यमुत इतश्च यत अथा न इन्द्र सोमपा गिरामुपश्रुतिं चर अथा न उभयेषामम्र्त मर्त्यानाम अथा नःसुतरा भव अथा नरः परयतदक्षिणासो अवद्यभियाबहवः पर्णन्ति अथा नो वस्यसस कर्धि अथा नोविश्वा सौभगान्या वह अथा पितॄन सुविदत्रानुपेहि यमेन ये सधमादम्मदन्ति अथा भर शयेनभ्र्त परयांसि रयिं तुञ्जानो अभि वाजमर्ष अथा यज्ञाय गर्णते सुगं कर्ध्यग्ने अथा युवामिदह्वयत पुरन्धिरागछतं सीं वर्षणाववोभिः अथा वयमादित्य वरते तवानागसो अदितये सयाम यच्चिद धि ते विशो यथा पर देव वरुण वरतम अथा वह सोमपतिं हरिभ्यामातिथ्यमस्मै चक्र्मा सुदाव्ने अथा वहासि सुमनस्यमानो भागं देवेभ्योहविषः सुजात अथा सपत्नी याममाधरा साधराभ्यः अथा सोमंसुतं पिब अथा सोमस्य परयती युवभ्यामिन्द्राग्नी सतोमं जनयामि नव्यम अथा हि ते मद आ सोम मन्ये रेवानिव पर चरापुष्टिमछ अथा हि वां दिवो नरा पुन सतोमो न विशसे अथाद्य दस्रा वसु बिभ्रता रथे दाश्वांसमुप गछतम अथेदं विश्वं पवमान ते वशे तवमिन्दो परथमोधामधा असि अथेदं विश्वं भुवनं भयात इद्रायसुन्वद रषये च शिक्षत अथेमे अन्य उपरे विचक्षणं सप्तचक्रे षळर आहुरर्पितम अथैकंचक्रं यद गुहा तदद्धातय इद विदुः अथैताद्र्ग भरामि ते अथैनोः कषत्रं न कुतश्चनाध्र्षे देवत्वं नू चिदाध्र्षे अथो अवघ्नती हन्त्यथो पिनष्टि पिंषती अथो इन्द्राय पातवे सुनु सोममुलूखल अथो ततस्य यच्छिरः सर्वा ता रोमशा कर्धि अथो तैन्द्रः केवलीर्विशो बलिह्र्तस करत अथो यमस्यपड्बीशात सर्वस्माद देवकिल्बिषात अथो वयुछादुत्तराननु दयूनजराम्र्ता चरति सवधाभिः अथो ह कषत्रमधि धत्थ उग्रा यो वां हविष्मान्मनसा ददाश वसू रुद्रा पुरुमन्तू वर्धन्ता दशस्यतं नो वर्षणावभिष्टौ अथो हारिद्रवेषु मे हरिमाणं नि दध्मसि अथोनक्षत्राणामेषामुपस्थे सोम आहितः अदत पिबदूर्जयमानमाशितं तदस्मेशं योररपो दधातन अददा अर्भां महते वचस्यवे कक्षीवते वर्चयामिन्द्र सुन्वते अदधादिन्द्रे पवमान ओजो अजनयत सूर्ये जयोतिरिन्दुः अदब्ध इन्दो पवसे मदिन्तम आत्मेन्द्रस्य भवसि धासिरुत्तमः अदब्धस्य सवधावतो दूतस्य रेभतः सदा अदब्धा सिन्धुरपसामपस्तमाश्वा न चित्रावपुषीव दर्शता अदब्धाः सन्ति पायवः सुगेव्र्धः अदब्धानि वरुणस्य वरतानि विचाकशच्चन्द्रमा नक्तमेति अदब्धेभिरद्र्पितेभिरिष्टे अनिमिषद्भिः परि पाहि नो जाः एति पर होता वरतमस्य माययोर्ध्वां दधानः शुचिपेशसं धियम अदब्धो होता नि षददिळस पदे परिवीत इळस पदे अदर्शि वि सरुतिर्दिवः अदाद रायो विबोधनम अदान मे पौरुकुत्स्यः पञ्चाशतं तरसदस्युर्वधूनाम अदाभ्यंग्र्हपतिम अदाभ्यस्य मन्मभिः अदाभ्येन शोचिषाग्ने रक्षस्त्वं दह अदाशूष्टरस्य वेदः अदितिः पात्वंहसः सदाव्र्धा अदितिर्द्यावाप्र्थिवी रतं महदिन्द्राविष्णू मरुतःस्वर्ब्र्हत अदितिर्द्यौरदितिरन्तरिक्षमदितिर्माता स पिता स पुत्रः अदितिर्न उरुष्यत्वदितिः शर्म यछतु अदितिर्नो दिवा पशुमदितिर्नक्तमद्वयाः अदितिर्ह्यजनिष्ट दक्ष या दुहिता तव अदितेर्दक्षोजायत दक्षाद वदितिः परि अदुर्मङगलीः पतिलोकमा विश शं नो भवद्विपदे शं चतुष्पदे अदेवयुं विदथे देवयुभिः सत्रा हतं सोमसुता जनेन अदेवाद देवः परचता गुहा यन परपश्यमानो अम्र्तत्वमेमि अदेवीरग्ने अरातीः अदो यद दारु पलवते सिन्धोः पारे अपूरुषम अद्धि तर्णमघ्न्ये विश्वदानीं पिब शुद्धमुदकमाचरन्ती अद्धीदिन्द्र परस्थितेमा हवींषि चनो दधिष्व पचतोतसोमम अद्भिः सोम पप्र्चानस्य ते रसो अव्यो वारं वि पवमान धावति अद्भिर्गोभिर्म्र्ज्यते अद्रिभिः सुतः पुनान इन्दुर्वरिवो विदत परियम अद्भिर्यति वरुणः समुद्रैर्युष्मानिछन्तः शवसो नपातः मा नो मित्रो वरुणो अर्यमायुरिन्द्र रभुक्षा मरुतः परिख्यन अद्मसद्याय हिन्विरे अद्मसन न ससतो बोधयन्ती शश्वत्तमागात पुनरेयुषीणाम अद्या कर्णुहि वीतये अद्या तदुछ गर्णते मघोन्यस्मे आयुर्नि दिदीहि परजावत अद्या तमस्य महिमानमायवो अनु षटुवन्ति पूर्वथा अद्या दूतं वर्णीमहे वसुमग्निं पुरुप्रियम अद्या देवा उदिता सूर्यस्य निरंहसः पिप्र्ता नरवद्यात अद्या देवाञ जुष्टतमो हि गम्या अथा शास्ते दाशुषे वार्याणि अस्य वामस्य पलितस्य होतुस्तस्य भराता मध्यमो अस्त्यश्नः अद्या नूनं च यष्टवे अद्या मुरीय यदि यातुधानो अस्मि यदि वायुस्ततप पूरुषस्य अद्याद्या शवः शव इन्द्र तरास्व परे च नः अद्यूत्ये अवसे नि हवये वां वर्धे च नो भवतं वाजसातौ अद्येदु पराणीदममन्निमाहापीव्र्तो अधयन मातुरूधः अद्रयस्त्वा बप्सति गोरधि तवच्यप्सु तवा हस्तैर्दुदुहुर्मनीषिणः अद्रशि गातुरुरवे वरीयसी पन्था रतस्य समयंस्त रश्मिभिश्चक्षुर्भगस्य रश्मिभिः दयुक्षं मित्रस्य सादनमर्यम्णो वरुणस्य च अद्रिणा ते मन्दिन इन्द्र तूयान सुन्वन्ति सोमान पिबसि तवमेशाम अद्रिभिः सुतः पवते गभस्त्योर्व्र्षायते नभसा वेपते मती अद्रिभिः सुतः पवसे पवित्र आ इन्दविन्द्रस्य जठरेष्वाविशन अद्रिभिः सुतो मतिभिश्चनोहितः पररोचयन रोदसी मातराशुचिः अद्रेःसूनुमायुमाहुः अद्रोघमा वहोशतो यविष्ठ्य देवानजस्र वीतये अद्रौ चिदस्मा अन्तर्दुरोणे विशां न विश्वो अम्र्तः सवाधीः अद्र्श्रमस्य केतवो वि रश्मयो जनाननु अद्र्ष्टा विश्वद्र्ष्टाः परतिबुद्धा अभूतन अद्र्ष्टा विश्वद्र्ष्टास्तिष्ठतेलयता सु कम अद्र्ष्टाः किं चनेह वः सर्वे साकं नि जस्यत अद्र्ष्टान सर्वाञ जम्भयन सर्वाश्च यातुधान्यः अद्र्ष्टान हन्त्यायत्यथो हन्ति परायती अद्वेषे दयावाप्र्थिवी हुवेम देवा धत्त रयिमस्मे सुवीरम इषुर्न धन्वन परति धीयते मतिर्वत्सो न मातुरुप सर्ज्यूधनि अद्वेषे दयावाप्र्थिवी हुवेम देवा धत्त रयिमस्मे सुवीरम पर होता जातो महान नभोविन नर्षद्वा सीददपामुपस्थे अद्वेषो अद्य बर्हिष सतरीमणि गराव्णां योगे मन्मनःसाध ईमहे अद्वेषो विष्णुर्वात रभुक्षा अछा सुम्नाय वव्र्तीयदेवान अद्वेषो हस्तयोर्दधे अध करतुं विदतं गतुमर्चत उत शरुतं वर्षणा पस्त्यावतः अध कषपा परिष्क्र्तो वाजानभि पर गाहते अध कषरन्ति सिन्धवो न सर्ष्टाः पर नी चीरग्नेरुषीरजानन अध गमन्ता नहुषो हवं सूरेः शरोता राजानो अम्र्तस्य मन्द्राः अध गमन्तोशना पर्छते वां कदर्था न आ गर्हम अध चयवान उत तवीत्यर्थं परातरं सग़्म अध जमो अध वा दिवो बर्हतो रोचनादधि अध तयं तुर्वशं यदुम अध तयं दरप्सं विभ्वं विचक्षणं विराभरदिषितः शयेनो अध्वरे अध तवमिन्द्र विद्ध्यस्मान महो राये नर्पते वज्रबाहुः अध ते विश्वमनु हासदिष्टय आपो निम्नेव सवना हविष्मतः अध दयुक्षं सचेवहि सहस्रपादम अरुषं सवस्तिगाम अनेहसम अध दरप्सो अंशुमत्या उपस्थे अधारयत तन्वं तित्विषाणः अध धारया मध्वा पर्चानस्तिरो रोम पवते अद्रिदुग्धः अध पर जज्ञे तरणिर्ममत्तु पर रोच्यस्या उषसो न सूरः अध पर सू न उप यन्तु धीतयो देवां अछा न धीतयः अध परियं शूषमिन्द्राय मन्म बरह्मक्र्तोब्र्हदुक्थादवाचि दूरे तन नाम गुह्यं पराचैर्यत तवा भीते अह्वयेतांवयोधै अध परियमिषिराय षस्टिं सहस्रासनम अध पलायोगिरति दासदन्यानासङगो अग्ने दशभिः सहस्रैः अध यच्चारथे गणे शतमुष्ट्रानचिक्रदत अध यद राजाना गविष्टौ सरत सरण्युः कारवेजरण्युः अध यदिमे पवमान रोदसी इमा च विश्वा भुवनाभि मज्मना अध यदेषां नियुतः परमाः समुद्रस्य चिद्धनयन्त पारे अध यदेषां पर्थुबुध्नास एतास्तीर्थे नार्यः पौंस्यानि तस्थुः अध यदेषां सुदिने न शरुर्विश्वमेरिणं परुषायन्त सेनः अध वायुं नियुतः सश्चत सवा उत शवेतं वसुधितिं निरेके अध शरुतं कवषं वर्द्धमप्स्वनु दरुह्युं नि वर्णग वज्रबाहुः अध शवित्नेषु विंशतिं शता अध शवेतं कलशं गोभिरक्तं कार्ष्मन्ना वाज्यक्रमीत ससवान अध समा ते परि चरन्त्यजर शरुष्टीवानो नाजर अध समा नो ददिर्भव अध समा नो मघवञ्चर्क्र्तादिन मा नो मघेव निष्षपी परा दाः अध समा नो मरुतो रुद्रियासस्त्रातारो भूत पर्तनास्वर्यः अध समास्य हर्षतो हर्षीवतो विश्वे जुषन्त पन्थां नरः शुभे न पन्थाम अध सया योषणा मही परतीची वशमश्व्यम अध सवनादुत बिभ्युः पतत्रिणो दरप्सा यत ते यवसादो वयस्थिरन अध सवनान मरुतां विश्वम आ सद्म पार्थिवम अध सवप्नस्य निर्विदे अभुञ्जतश्च रेवतः अधः पश्यस्व मोपरि सन्तरां पादकौ हर अधः सपत्नामे पदोरिमे सर्वे अभिष्ठिताः अधस्पदं तमीं कर्धि यो अस्मानादिदेशति देवी जनित्र्यजीजनद भद्राजनित्र्यजीजनत अधस्पदं तमीं कर्धि विबाधो असि सासहिर्नभन्तामन्यकेषां जयाकाधि धन्वसु अधस्पदा इच्चैद्यस्य कर्ष्टयश्चर्मम्ना अभितो जनाः अधस्पदान म उद वदत मण्डूका इवोदकान्मण्डूका उदकादिव अधा कामा इमेमम वि वो मदे वि तिष्ठन्ते वसूयवो विवक्षसे अधा गाव उपमातिं कनाया अनु शवान्तस्य कस्य चित्परेयुः अधा चन शरद दधति तविषीमत इन्द्राय वज्रं निघनिघ्नते वधम अधा चिद धि षमाश्विनावनिन्द्या पाथो हि षमाव्र्षणावन्तिदेवम अधा चिदिन्द्र मे सचा अधा चिदोकः पुनरित स एत्या नो वाज्यभीषाळ एतु नव्यः अधा चिन नु यद दिधिषामहे वामभि परियं रेक्णःपत्यमानाः अधा तवं हि नस करो विश्वा अस्मभ्यं सुक्षितीः अधा ते अप्रतिष्कुतं देवी शुष्मं सपर्यतः अधा ते विष्णो विदुषा चिदर्ध्य सतोमो यज्ञश्चराध्यो हविष्मता अधा ते सुम्नमीमहे अधा ते सुम्नमीमहे इमं नु मायिनं हुव इन्द्रमीशानमोजसा अधा तेसख्ये अन्धसो वि वो मदे रणन गवो न यवसे विवक्षसे अधा नवस्य जेन्यस्य पुष्टौ वर्था रेभन्त ईमहे तदूनु अधा नवस्य सन्द्र्शं जगन्वानग्नेरनीकं वरुणस्य मंसि अधा नियुत्व उभयस्य नः पिब शुचिं सोमं गवाशिरम अधा नियुत्वः सगणो मरुद्भिरस्मिन यज्ञे बर्हिषिमादयस्व अधा नो विश्वसौभग हिरण्यवाशीमत्तम अधा पितेवसूनवे वि वो मदे मर्ळ नो अभि चिद वधाद विवक्षसे अधा मन्ये शरत ते अस्मा अधायि वर्षा चोदस्व महते धनाय अधा मही न आयस्यनाध्र्ष्टो नर्पीतये अधा यज्ञाय तुर्वणे वयानशुः अधा शयीत निरतेरुपस्थे अधैनं वर्का रभसासोद्युः अधा स वीरैर्दशभिर्वि यूया यो मा मोघं यातुधानेत्याह अधा ह यन्तो अश्विना पर्क्षः सचन्त सूरयः अधा हयग्ने मह्ना निषद्या सद्यो जज्ञानो हव्यो बभूथ अधा हि तवा जनिता जीजनद वसो रक्षोहणं तवा जीजनद वसो एन्द्र याह्युप नः परावतो नायमछा विदथानीव सत्पतिरस्तं राजेव सत्पतिः हवामहे तवा वयं परयस्वन्तः सुते सचा अधा हिन्द्र गिर्वण उप तवा कामान महः सस्र्ज्महे अधा हिन्वान इन्द्रियं जयायो महित्वमानशे अधाचिद व उत बरुवे परेष्ठं वो अतिथिं सतुषे मित्रमिव परियम अधायि धीतिरसस्र्ग्रमंशास्तीर्थे न दस्ममुपयन्त्युमाः अधारयद अररिन्दानि सुक्रतुः पुरू सद्मानि सुक्रतुः अधारयन्त वह्नयो अभजन्त सुक्र्त्यया अधाशतक्रत्वो यूयमिमं मे अगदं कर्त अधासु मन्द्रो अरतिर्विभावाव सयति दविवर्तनिर्वनेषाट अधाहं तवा मघवञ जोहवीमि तवं न इन्द्रासि परमतिः पितेव अधि दयामस्थाद वर्षभो विचक्षणो अरूरुचद वि दिवो रोचना कविः अधि दयुम्नं नि दधुर्भूर्यस्मिन भवा विश्वायुर्धरुणो रयीणाम अधि दवयोरदधा उक्थ्यं वचो यतस्रुचा मिथुना या सपर्यतः अधि न इन्द्रैषां विष्णो सजात्यानाम अधि पुत्रोपमश्रवो नपान मित्रातिथेरिहि अधि पेशांसि वपते नर्तूरिवापोर्णुते वक्ष उस्रेव बर्जहम अधि बरध्नस्याद्रयो वि चक्षते सुन्वन्तो दाश्वध्वरम अधि यद वर्प इतूति धत्थः अधि यदपां सनुभिश्चराव पर परेङख ईङखयावहै शुभे कम अधि यस्तस्थौ केशवन्ता वयचस्वन्ता न पुष्ट्यै अधि या बर्हतो दिवो अभि यूथेव पश्यतः अधि वां सथाम वन्धुरे रथे दस्रा हिरण्यये अधि सतोत्रस्य सख्यस्य गात सनाद धि वोरत्नधेयानि सन्ति अपश्यमस्य महतो महित्वममर्त्यस्य मर्त्यासु विक्षु अधि सरियं नि दधुश्चारुमस्मिन दिवो यदक्षी अम्र्ता अक्र्ण्वन अधि सानौ नि जिघ्नते वज्रेण शतपर्वणा अधिनो गात मरुतः सदा हि व आपित्वमस्ति निध्रुवि अधिरुक्मा वि नीयते महि वो महतामवो वरुण मित्र दाशुषे अधीन नवत्र सप्ततिं च सप्त च अधीव यद गिरीणां यामं शुभ्रा अचिध्वम अधीवसं परि मतु रिहन्नह तुविग्रेभिः सत्वभिर्याति वि जरयः अधीवासं रोदसी वावसाने घर्तैरन्नैर्वाव्र्धाते मधूनाम अधीषमाणायाः पतिः शुचायाश्च शुचस्य च अधुक्षत परियं मधु धारा सुतस्य वेधसः अधुक्षत पिप्युषीमिषमूर्जं सप्तपदीमरिः अधेनुं दस्रा सतर्यं विषक्टामपिन्वतं शयवे अश्विनागाम अधेन्वा चरति माययैष वाचं शुश्रुवानफलामपुष्पाम अधोक्षणो दश मह्यं रुशन्तो नळा इव सरसो निरतिष्ठन अध्यस्थात सानु पवमानो अव्ययं नाभा पर्थिव्या धरुणो महो दिवः अध्र्ष्टो व एतवा अस्तु पन्था बर्हस्पतिर्व उभया नम्र्ळात अध्वराणामभिश्रियम अध्वर्यवः सुनुतेन्द्राय सोममभूदु वःसुशका देवयज्या आ नो देवानामुप वेतु शंसो विश्वेभिस्तुरैरवसेयजत्रः अध्वर्यवा तु हि षिञ्च सोमं वीराय शिप्रिणे अध्वर्यवो अप इता समुद्रमपां नपातं हविषा यजध्वम अध्वर्यवो घर्मिणः सिष्विदाना आविर्भवन्ति गुह्या न के चित अध्वर्यवो हविष्मन्तो हि भूताछाप इतोशतीरुशन्तः अध्वर्युं वा मधुपाणिं सुहस्त्यमग्निधं वाध्र्तदक्षं दमूनसम अध्वर्युभिर्भरमाणा अयंसत वायो शुक्रा अयंसत अध्वर्युभिर्मनसा संविदाना इन्द्राय सोमंसुषुतं भरन्तीः अध्वर्यो दरावया तवं सोममिन्द्रः पिपासति अध्वर्योर्वा परि वा यः पवित्रात तं ते जुहोमिमनसा वषट्क्र्तम अन वि जानामि यदिवेदमस्मि निण्यः संनद्धो मनसा चरामि अनक्ति यद वां विदथेषु होता सुम्नं वां सूरिर्व्र्षणावियक्षन अनच्छये तुरगातु जीवमेजद धरुवं मध्य आ पस्त्यानाम अनति षद अनन्तमन्यद रुशदस्य पाजः कर्ष्णमन्यद धरितः सं भरन्ति अनपव्र्ज्यानध्वनो मिमाने विश्वान केतानधि महोदधाने अनप्तमप्सु दुष्टरं सोमं पवित्र आ सर्ज अनमीवा उषस आ चरन्तु न उदग्नयो जिहतां जयोतिषाब्र्हत अनर्वा यच्छतदुरस्य वेदो घनञ्छिश्नदेवानभि वर्पसा भूत अनर्वाणो अभि ये चक्षते नो अपीव्र्ता अपोर्णुवन्तो अस्थुः अनर्वाणो हयेषां पन्था आदित्यानाम अनर्शरातिं वसुदामुप सतुहि भद्रा इन्द्रस्य रातयः अनवद्यास्त्रिंशतं योजनान्येकैका करतुं परियन्ति सद्यः अनवद्यैरभिद्युभिर्मखः सहस्वदर्चति अनवप्र्ग्णा वितता वसानं परियं मित्रस्य वरुणस्य धाम अनश्रवो अनमीवाः सुरत्ना आ रोहन्तु जनयोयोनिमग्रे अनश्वो जातो अनभीशुरर्वा कनिक्रदत पतयदूर्ध्वसानुः अनागास्त्वं नो अदितिः कर्णोतु कषत्रं नो अश्वो वनतां हविष्मान यदक्रन्दः परथमं जायमान उद्यन समुद्रादुत वा पुरीषात अनागास्त्वं सूर्यमुषासमीमहे भद्रंसोमः सुवानो अद्या कर्णोतु नः अनागास्त्वे अदितित्वे तुरास इमं यज्ञं दधतु शरोषमाणाः अनागास्त्वेन हरिकेश सूर्याह्नाह्ना नोवस्यसा वस्यसोदिहि अनातुरा अजरा सथामविष्णवः सुपीवसो अत्र्षितात्र्ष्णजः अनाध्र्ष्टानि धर्षितो वयास्यन निधीन्रदेवानम्र्णदयास्यः अनानुक्र्त्यमपुनश्चकार यात सूर्यामासा मिथौच्चरातः अनापिरज्ञा असजात्यामतिः पुरा तस्याभिशस्तेरव सप्र्तम अनाप्यं वरुणो मित्रो अर्यमा कषत्रं राजान आशत अनाभयिन ररिमा ते अनामयित्नुभ्यां तवा तभ्यां तवोप सप्र्शामसि तव तय इन्द्र सख्येषु वह्नय रतं मन्वाना वयदर्दिरुर्वलम अनाम्र्णः कुविदादस्य रायो गवां केतं परमावर्जते नः अनायुधासो असुरा अदेवाश्चक्रेण तानप वप रजीषिन अनारम्भणे तदवीरयेथामनास्थाने अग्रभणे समुद्रे अनाशीर्दामहमस्मि परहन्ता सत्यध्व्र्तं वर्जिनायन्तमाभुम अनु घेन मन्दी मघोनः अनु तदुर्वी रोदसी जिहातामनु दयुक्षो वरुण इन्द्रसखा अनु तन नो जास्पतिर्मंसीष्ट रत्नं देवस्य सवितुरियानः अनु तरितस्य युध्यतः शुष्ममावन्नुत करतुम अनु तरिशोकः शतमावहन नॄन कुत्सेन रथो योसत ससवान अनु तवा देवाः शवसा मदन्त्युपरिबुध्नान वनिनश्चकर्थ अनु तवा पत्नीर्ह्र्षितं वयश्च विश्वे देवासो अमदन्ननु तवा अनु तवा मही पाजसी अचक्रे दयावाक्षामा मदतामिन्द्र कर्मन अनु तवा रथो अनु मर्यो अर्वन्ननु गावो अनु भगः कनीनाम अनु तवा रोदसी उभे करक्षमाणमक्र्पेताम अनु तवा रोदसी उभे चक्रं न वर्त्येतशम अनु ते दयौर्ब्र्हती वीर्यं मम इयं च ते पर्थिवी नेम ओजसे अनु ते शुष्मं तुरयन्तमीयतुः कषोणी शिशुं न मातरा अनु दरप्सास इन्दव आपो न परवतासरन अनु दह सहमूरान करव्यादो मा ते हेत्या मुक्षतदैव्यायाः अनु परत्नस्यौकसः परियमेधास एषाम अनु परत्नस्यौकसो हुवे तुविप्रतिं नरम अनु परत्नास आयवः पदं नवीयो अक्रमुः अनु पूर्वाः कर्पते वावशाना परदीध्याना जोषमन्याभिरेति अनु पूर्वाण्योक्या साम्राज्यस्य सश्चिम अनु मातरम्प्र्थिवीं वि वाव्र्ते तस्थौ नाकस्य सानवि अनु यत पूर्वा अरुहत सनाजुवो नि नव्यसीष्ववरासु धावते अनु यद वां शरवस्या सुदानू सुवीर्याय चर्षणयोमदन्ति अनु वरतान्यदितेरधन्तो यूयं पात पर शुन्ध्युवं वरुणाय परेष्ठां मतिं वसिष्ठ मीळ्हुषे भरस्व अनु वरातासस्तव सख्यमीयुरनु देवा ममिरे वीर्यं ते अनु विप्रा अमादिषुः अनु विश्वे मरुतो ये सहासो रायः सयाम धरुणं धियध्यै अनु सवधामक्षरन्नापो अस्यावर्धत मध्य आ नाव्यानाम अनु सवधायमुप्यते यवं न चर्क्र्षद वर्षा अनु सवाजां महिषश्चक्षत वरां मेनामश्वस्य परि मातरं गोः अनु सुवानास इन्दवः अनु हि तवा सुतं सोम मदामसि महे समर्यराज्ये अनुकामं तर्पयेथामिन्द्रावरुण राय आ अनुक्षरन्ति काकुदं सूर्म्यं सुषिराम इव अनुत्तमन्युमजरम अनुत्तमा ते मघवन नकिर्नु न तवावानस्ति देवता विदानः अनुद्रे चिद यो धर्षता वरं सते महिन्तमाय धन्वनेदविष्यते अनुमाद्यः पवमानो मनीषिभिः सोमो विप्रेभिरकवभिः अनुल्बणं वयत जोगुवामपो मनुर्भव जनया दैव्यं जनम अनुव्रताय रन्धयन्नपव्रतानाभूभिरिन्द्रः शनथयन्ननाभुवः अनुष्टुभमनु चर्चूर्यमाणमिन्द्रं निचिक्युः कवयो मनीषा अहं रुद्रेभिर्वसुभिश्चराम्यहमादित्यैरुतविश्वदेवैः अनुष्टुभा सोम उक्थैर्महस्वान बर्हस्पतेर्ब्र्हती वाचमावत अनुस्पष्टो भवत्येषो अस्य यो अस्मै रेवान न सुनोति सोमम अनूधा यदि जीजनदधा च नु ववक्ष सद्योमहि दूत्यं चरन अनूना यस्य दक्षिणा पीपाय वामं नर्भ्यो अभिवीता सखिभ्यः अनूपे गोमान गोभिरक्षाः सोमो दुग्धाभिरक्षाः अनेहसं परतरणं विवक्षणं मध्वः सवादिष्ठमीं पिब अनेहसं वो हवमानमूतये मध्वः कषरन्ति धीतयः अनेहो दात्रमदितेरनर्वं हुवे सवर्वदवधं नमस्वत अनेहो न उरुव्रज उरूचि वि परसर्तवे अनेहो मित्रार्यमन नर्वद वरुण शंस्यम अनोमनस्मयं सूर्यारोहत परयति पतिम अन्तः पवित्र उपरि शरीणानो अयं शुक्रो अयामि ते अन्तः पश्यन वर्जनेमावराण्या तिष्ठति वर्षभो गोषु जानन अन्तरिक्षं मह्या पप्रुरोजसा सोमो घर्तश्रीर्महिमानमीरयन अन्तरिक्षं सवरा पप्रुरूतये वशं देवासस्तन्वी नि माम्र्जुः अन्तरिक्षप्रां रजसो विमानीमुप शिक्षाम्युर्वशींवसिष्ठः अन्तरिक्षे पथिभिरीयमानो न नि विशते कतमच्चनाहः अन्तरिक्षेण पतति विश्वा रूपावचाकशत अन्तरिक्षेण यातवे अन्तरिक्षेण यातवे अन्तरिक्षेण रारजत अन्तरिछन्ति तं जने रुद्रं परो मनीषया अन्तर्देवान मर्त्यांश्च अन्तर्मही बर्हती रोदसीमे विश्वा ते धाम वरुण परियाणि अन्तर्यछ जिघांसतो वज्रमिन्द्राभिदासतः अन्तर्यद वनिनो वां रतप्सू हवारो न शुचिर्यजते हविष्मान अन्तर्येमे अन्तरिक्षे पुराजा इछन वव्रिमविदत्पूषणस्य अन्तर्वाणीषु पर चरा सु जीवसे अनिन्द्यो वर्जने सोम जाग्र्हि अन्तर्विद्वानध्वनो देवयानानतन्द्रो दूतो अभवो हविर्वाट अन्तर्हि खयोजनानामर्यो वेदो अदाशुषां तेषां नो वेद आ भर उपो षु शर्णुही गिरो मघवन मातथा इव अन्तश्च परागा अदितिर्भवास्यवयाता हरसो दैव्यस्य अन्तश्चरति रोचनास्य पराणादपानती अन्ति चित सन्तमह यज्ञं मर्तस्य रिपोः अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद अन्ति षद विशो विशो वो अतिथिं वाजयन्तः पुरुप्रियम अन्ति षद्भूतु वामवः अन्तिवामा दूरे अमित्रमुछोर्वीं गव्यूतिमभयं कर्धी नः अन्धस्य चिन नासत्या कर्शस्य चिद युवामिदाहुर्भिषजा रुतस्य चित अन्धा अपश्या न दभन्नभिख्या नित्यास ईं परेतारो अरक्षन महः स राय एषते पतिर्दन्निन इनस्य वसुनः पद आ अन्धेनामित्रास्तमसा सचन्तां सुज्योतिषो अक्तवस्तानभि षयुः अन्यंक्र्णुष्वेतः पन्थां तेन याहि वशाननु अन्यमस्मद भिया इयमग्ने सिषक्तु दुछुना अन्यमस्मद रिरिषेः कं चिदद्रिवो रिरिक्षन्तं चिदद्रिवः अन्यमू षु तवं यम्यन्य उ तवां परि षवजाते लिबुजेवव्र्क्षम अन्यव्रतम अमानुषम अयज्वानम अदेवयुम अन्यस्तेषां परिधिरस्तु कश्चिदप्र्णन्तमभि सं यन्तु शोकाः अमन्दान सतोमान पर भरे मनीषा सिन्धावधि कषियतो भाव्यस्य अन्यस्यचित्तमभि संचरेण्यमुताधीतं वि नश्यति अन्यस्या वत्सं रिहती मिमाय कया भुवा निदधे धेनुरूधः अन्यस्यासा जिह्वय जेन्यो वर्षा नयन्येन वनिनोम्र्ष्ट वरणः अन्या किलत्वां कक्ष्येव युक्तं परि षवजाते लिबुजेव वर्क्षम अन्या नामानि कर्ण्वते सुते सचानन्यैरेनान्कन्या नामभि सपरत अन्या वो अन्यामवत्वन्यान्यस्या उपावत अन्यामिछ पित्र्षदं वयक्तां स ते भागोजनुषा तस्य विद्धि अन्यामिछप्रफर्व्यं सं जायां पत्या सर्ज अन्ये जायां परि मर्शन्त्यस्य यस्याग्र्धद वेदने वाज्यक्षः अन्येन मत परमुदः कल्पयस्व न तेभ्रात सुभगे वष्ट्येतत अन्येन मदाहनो याहि तुयं तेन वि वर्ह रथ्येवचक्रा अन्यो अन्यमनु गर्भ्णात्येनोरपां परसर्गे यदमन्दिषाताम अन्यो नेत सूरिरोहते भूरिदावत्तरो जनः महानिन्द्रो य ओजसा पर्जन्यो वर्ष्टिमानिव अन्र्क्षरा रजवः सन्तु पन्था येभिः सखायो यन्ति नोवरेयम अन्वपां खान्यत्र्न्तमोजसा सूर्यमैरयतं दिवि परभु अन्वर्तिता वरुणो मित्र आसीदग्निर्होताहस्तग्र्ह्या निनाय अन्वस्मै जोषमभरद विनंग्र्सः सं दवयीभिः सवस्र्भिः कषेति जामिभिः अन्वस्य सथूरं दद्र्शे पुरस्तादनस्थ ऊरुरवरम्बमाणः अन्वह मासा अन्विद वनान्यन्वोषधीरनु पर्वतासः अन्विन्द्रं रोदसी वावशाने अन्वापो अजिहतजायमानम अन्विन्द्रं वर्त्रतूर्ये अन्वेनं विप्रा रषयो मदन्ति देवानां पुष्टे चक्र्मा सुबन्धुम अप अप अप अप अप अप अप वैश्वानरस्य सुमतौ सयाम राजा हि कं भुवनानामभिश्रीः अप जयोतिषा तमो अन्तरिक्षादुद्नः शीपालमिव वाताजत अप तयं परिपन्थिनं मुषीवाणं हुरश्चितम अप तया अस्थुरनिरा अमीवा निरत्रसन तमिषीचीरभैषुः अप तये तायवो यथा नक्षत्रा यन्त्यक्तुभिः अप दरुहस्तम आवरजुष्टमङगिरस्तमा पथ्या अजीगः अप दवारा मतीनाम परत्ना रण्वन्ति कारवः अप दवारेव वर्षथः अप दवेषो मघोनी दुहिता दिव उषा उछदप सरिधः अप धवान्तमूर्णुहि पूर्धि चक्षुर्मुमुग्ध्यस्मान निधयेव बद्धान वसूनां वा चर्क्र्ष इयक्षन धिया वा यज्ञैर्वारोदस्योः अप नः शोशुचदघम अप बाधध्वं वर्षणस्तमांसि धत्त विश्वं तनय अप योरिन्द्रः पापज आ मर्तो न शश्रमाणो बिभीवान अप शवानं शनथिष्टन सखायो दीर्घजिह्व्यम अप शवानमराधसं हता मखं न भर्गवः अप सम तम्पथो जहि अप सम मत तरसन्ती न भुज्युस्ता अत्रसन रथस्प्र्शोनाश्वाः अप हत रक्षसो भङगुरावत सकभायत निरतिंसेधतामतिम अपः कषोणी सचते माहिना वां जूर्णो वामक्षुरंहसो यजत्रा अपः समुद्रमैरयत अपः सिषासन्नुषसः सवर्गाः सं चिक्रदो महो अस्मभ्यं वाजान अपघ्नन पवते मर्धो अप सोमो अराव्णः अपघ्नन पवसे मर्धः करतुवित सोम मत्सरः अपघ्नन सोम रक्षसो अभ्यर्ष कनिक्रदत अपघ्नन्तो अराव्णः अपघ्नन्तो अराव्णः पवमानाः सवर्द्र्शः अपघ्नन्नेषि पवमान शत्रून परियां न जारो अभिगीत इन्दुः अपदे पादा परतिधातवे अकरुतापवक्ता हर्दयाविधश्चित अपप्रोथन्तः सनुतर्हुरश्चितः परातस्तानप्रचेतसः अपश्च मित्रं धिषणा च साधन देवा अग्निन्धारयन दरविणोदाम अपश्यं गरामं वहमानमारादचक्रया सवधयावर्तमानम अपश्यं गोपामनिपद्यमानमा च परा च पथिभिश्चरन्तम अपश्यं गोपामनिपद्यमानमा च परा च पथिभिश्चरन्तम अपश्यं तवा मनसा चेकितानं तपसो जातं तपसोविभूतम अपश्यं तवा मनसा दीध्यानां सवायां तनू रत्व्येनाधमानाम अपसेधन दुरिता सोम मर्ळय घर्तं वसानः परियासि निर्णिजम अपसेधन रक्षसो यातुधानानस्थाद देवः परतिदोषं गर्णानः अपस्प्र्ण्वते सुहार्दम अपस्फुरं गर्भायत सोमम इन्द्राय पातवे अपां गन्धर्वं दिव्यं नर्चक्षसं सोमंविश्वस्य भुवनस्य राजसे अपां जग्मिर्निचुम्पुणः अपां तोकस्य तनयस्य जेषे म अपां नपातमवसे सवितारमुप सतुहि अपां नपाद यो वसुभिः सह परियो होता पर्थिव्यां नयसीदद रत्वियः अपां नपान मधुमतीरपो दा याभिरिन्द्रोवाव्र्धे वीर्याय अपां परां एति सवधया गर्भीतो अमर्त्यो मर्त्येना सयोनिः अपां पेरुं जीवधन्यं भरामहे देवाव्यं सुहवमध्वरश्रियम अपां फेनेन नमुचेः शिर इन्द्रोदवर्तयः अपां बिलमपिहितं यदासीद वर्त्रं जघन्वानपतद ववार अपां मध्ये तस्थिवांसं तर्ष्णाविदज्जरितारम अपां रेतांसि जिन्वति अपां सखा परथमजा रतावा कव सविज्जातः कुत आबभूव अपाः पूर्वेषां हरिवः सुतानामथो इदं सवनंकेवलं ते अपागूहन्नम्र्तां मर्त्येभ्यः कर्त्वी सवर्णामददुर्विवस्वते अपाद इन्द्रो अपाद अग्निर विश्वे देवा अमत्सत अपादहस्तो अप्र्तन्यदिन्द्रमास्य वज्रमधि सानौ जघान अपादु शिप्र्यन्धसः सुदक्षस्य परहोषिणः अपादेति परथमा पद्वतीनां कस्तद वां मित्रावरुणा चिकेत अपादेवं दवयुमंहो युयोधि नः तं वः सखायो मदाय पुनानमभि गायत अपादो यत्र युज्यासो अरथा दरोण्यश्वास ईरते घर्तंवाः अपाधमदभिशस्तीरशस्तिहाथेन्द्रो दयुम्न्याभवत अपानक्षासो बधिरा अहासत रतस्य पन्थां न तरन्ति दुष्क्र्तः अपानुदो जनममित्रयन्तमुरुं देवेभ्योक्र्णोरु लोकम परथश्च यस्य सप्रथश्च नमानुष्टुभस्य हविषोहविर्यत अपान्यदेत्यभ्यन्यदेति विषुरूपे अहनी सं चरेते अपाम सोममम्र्ता अभूमागन्म जयोतिरविदाम देवान अपामतिष्ठद धरुणह्वरं तमो अन्तर्व्र्त्रस्य जठरेषुपर्वतः अपामर्थं यतीनां बरह्मा भवति सारथिः पर दयावा यज्ञैः पर्थिवी रताव्र्धा मही सतुषे विदथेषु परचेतसा अपामवोन समुद्रे अपामिदं नययनं समुद्रस्य निवेशनम अपामिव परवणे यस्य दुर्धरं राधो विश्वायुशवसे अपाव्र्तम अपामिवेदूर्मयस्तर्तुराणाः पर मनीषा ईरते सोममछ अपामीवां सविता साविषन नयग वरीय इदप सेधन्त्वद्रयः अपामीवाम बाधते वेति सूर्यम अभि कर्ष्णेन रजसा दयाम रणोति अपामीवामप विश्वामनाहुतिमपारातिं दुर्विदत्रामघायतः अपामीवामप सरिधमप सेधत दुर्मतिम अपामुपस्थे अध्यायवः कविं रतस्य योना महिषा अहेषत अपामुपस्थे विभ्र्तो यदावसदध सवधा अधयद याभिरीयते अपामूर्मिं सचमानः समुद्रं तुरीयं धाममहिषो विवक्ति अपामूर्मिर्मदन्निव सतोम इन्द्राजिरायते अपाम्पयस्वदित पयस्तेन मा सह शुन्धत परं मर्त्यो अनु परेहि पन्थां यस्ते सव इतरो देवयानात अपालामिन्द्रत्रिष पूत्व्यक्र्णोः सूर्यत्वचम पान्तमा वो अन्धस इन्द्रमभि पर गायत अपाव्र्क्ता अरत्नयः अपाव्र्णोदिष इन्द्रः परीव्र्ता दवार इषः परीव्र्ताः अपास्मात परेयान न तदोको अस्ति पर्णन्तमन्यमरणं चिदिचःेत अपि करतुं सुचेतसं वतन्तस्तिरश्चिदंहः सुपथानयन्ति अपि यथा युवानो मत्सथा नो विश्वं जगदभिपित्वे मनीषा अपि वर्श्च पुराणवद वरततेरिव गुष्पितमोजो दासस्य दम्भय अपि षटुतः सविता देवो अस्तु यमा चिद विश्वे वसवो गर्णन्ति अपिबत कद्रुवः सुतमिन्द्रः सहस्रबाह्वे अपूरुषघ्नो अप्रतीत शूर सत्वभिस्त्रिसप्तैः शूर सत्वभिः अपेत वीत वि च सर्पतातो अस्मा एतं पितरो लोकमक्रन अपेदु हासतेतमः अपेदेष धवस्मायति सवयं घैषो अपायति तयान नु कषत्रियानव आदित्यान याचिषामहे अपेन्द्र दविषतो मनो अप जिज्यासतो वधम अपेहि मनसस पते अप कराम परश्चर अपो अस्मान मातरः शुन्धयन्तु घर्तेन नो घर्तप्वः पुनन्तु अपो देवीरुप हवये यत्र गावः पिबन्ति नः अपो न धीरो मनसा सुहस्त्यो गिरः समञ्जे विदथेष्वाभुवः अपो महि वययति चक्षसे तमो जयोतिष कर्णोति सूनरी अपो महीरभिशस्तेरमुञ्चो अजागरास्वधि देव एकः अपो येन सुक्षितये तरेमाध सवमोको अभि वः सयाम अपो वर्णानः पवते कवीयन वरजं न पशुवर्धनाय मन्म अपो वसानः परि कोशमर्षतिन्दुर्हियानः सोत्र्भिः अपो वसानः परि गोभिरुत्तरः सीदन वनेष्वव्यत अपो वसिष्ट सुक्रतुः अपो वा गछ यदि तत्र ते हितमोषधीषु परति तिष्ठा शरीरैः अपो षु ण इयं शरुरादित्या अप दुर्मतिः अपोदीचो अप शूराधराच उरौ यथा तव शर्मन्मदेम अपोयाचामि भेषजम अप्नस्वती मम धीरस्तु शक्र वसुविदम्भगमिन्द्रा भरा नः अप्नस्वतीमश्विना वाचमस्मे कर्तं नो दस्रा वर्षणा मनीषाम अप्रक्षितं वसु बिभर्षि हस्तयोरषाळ्हं सहस्तन्वि शरुतो दधे अप्रजाःसन्त्वत्रिणः अप्रयुछन्नप्रयुछद्भिरग्ने शिवेभिर्नः पायुभिः पाहि शग्मैः अप्रामिसत्य मघवन तथेदसदिन्द्र करत्वा यथा वशः अप्रायुभिर्यज्ञेभिर्वाव्र्धेन्यम अप्रोषिवान गर्हपतिर्महानसि दिवस पायुर्दुरोणयुः अप्सरसां गन्धर्वाणां मर्गाणां चरणे चरन अप्सरा जारमुपसिष्मियाणा योषा बिभर्ति परमे वयोमन अप्सा इन्द्राय वायवे वरुणाय मरुद्भ्यः अप्सा याति सवधया दैव्यं जनं सं सुष्टुती नसते सं गोग्रया अप्सु तवा मधुमत्तमं हरिं हिन्वन्त्यद्रिभिः अप्सु दरप्सं वाव्र्धानं समुद्र आ सिन्धोरूर्मामधुमन्तं पवित्र आ अप्सु दरप्सो वाव्र्धे शयेनजूतो दुह ईं पिता दुह ईं पितुर्जाम अप्सु धूतस्य हरिवः पिबेह नर्भिः सुतस्य जठरम्प्र्णस्व अप्सु मे सोमो अब्रवीदन्तर्विश्वानि भेषजा अप्सु मे सोमो अब्रवीदन्तर्विश्वानि भेषजा अप्सु सवादिष्ठो मधुमान रतावा देवो न यः सविता सत्यमन्मा अप्सुक्षितो महिनैकादश सथ ते देवासो यज्ञम इमं जुषध्वम वेदिषदे परियधामाय सुद्युते धासिम इव पर भरा योनिम अग्नये अप्स्वग्ने सधिष टव सौशधीरनु रुध्यसे अप्स्वन्तरम्र्तमप्सु भेषजमपामुत परशस्तये अबुध्ने राजा वरुणो वनस्योर्ध्वं सतूपं ददते पूतदक्षः अब्जामुक्थैरहिं गर्णीषे बुध्ने नदीनां रजस्सु षीदन अभवच्च पुरेता वसिष्ठ आदित तर्त्सूनां विशो अप्रथन्त अभागः सन्नप परेतो अस्मि तव करत्वा तविषस्यप्रचेतः अभि कण्वा अनूषतापो न परवता यतीः अभि करत्वेन्द्र भूरध जमन न ते विव्यं महिमानं रजांसि अभि कषिपः समग्मत मर्जयन्तीरिषस पतिम अभि कोशं मधुश्चुतम अभि कोशं मधुश्चुतम अभि गन्धर्वमत्र्णदबुध्नेषु रजस्स्वा अभि गव्यानि वीतये नर्म्णा पुनानो अर्षसि अभि गावो अधन्विषुरापो न परवता यतीः अभि गावो अनूषत योषा जारमिव परियम अभि गिरा समस्वरन अभि गोत्राणि सहसा गाहमानो अदयो वीरः शतमन्युरिन्द्रः अभि चन्द्रा भर्तवे नो हिरण्याभ्यश्वान रथिनो देव सोम अभि तद दयावाप्र्थिवी गर्णीतामस्मभ्यंचित्रं वर्षणं रयिं दाः अहं भुवं वसुनः पूर्व्यस पतिरहं धनानि संजयामि शश्वतः अभि तयं गावः पयसा पयोव्र्धं सोमं शरीणन्ति मतिभिः सवर्विदम अभि तयं पूर्व्यं मदं सुवानो अर्ष पवित्र आ अभि तयं मद्यं मदमिन्दविन्द्र इति कषर अभि तरिप्र्ष्ठं मतयः समस्वरन अभि तरिप्र्ष्ठं वर्षणं वयोधामाङगूषाणामवावशन्त वाणीः अभि तरिप्र्ष्ठैः सवनेषु सोमैर्मदे सुशिप्रा महभिः पर्णध्वम अभि तवा देव सवितरीशानं वार्याणाम अभि तवा देवः सविताभि सोमो अवीव्र्तत अभि तवा पूर्वपीतय इन्द्र सतोमेभिरायवः अभि तवा पूर्वपीतये सर्जामि सोम्यं मधु अभि तवा योषणो दश जारं न कन्यानूषत अभि तवा वर्षभा सुते सुतं सर्जामि पीतये अभि तवा विश्वाभूतान्यभीवर्तो यथाससि अभि तवा शूर नोनुमो अदुग्धा इव धेनवः अभि तवा समनूषतेन्द्र वत्सं न मातरः अभि तवा सिन्धो शिशुमिन न मातरो वाश्रा अर्षन्तिपयसेव धेनवः अभि तवामिन्द्र नोनुमः अभि ते मधुना पयो ऽथर्वाणो अशिश्रयुः अभि दयां महिना भुवमभीमां पर्थिवीं महीम अभि दयुम्नं बर्हद यश इषस पते दिदीहि देव देवयुः अभि दरोणा कनिक्रदत अभि दरोणानि धावति अभि दरोणानि बभ्रवः शुक्रा रतस्य धारया अभि दरोणान्यासदम अभि दरोणान्यासदम अभि दविजन्मा तरिव्र्दन्नं रज्यते संवत्सरे वाव्र्धे जग्धमी पुनः अभि दविजन्मा तरी रोचनानि विश्व रजांसि शुशुचनो अस्थात अभि दस्युं बकुरेणा धमन्तोरु जयोतिश्चक्रथुरार्याय अभि देवां इयक्षते अभि देवानयास्यः अभि पर गोपतिं गिरेन्द्रम अर्च यथा विदे अभि पर भर धर्षता धर्षन्मनः शरवश्चित ते असद बर्हत अभि पर सथाताहेव यज्ञं यातेव पत्मन तमना हिनोत अभि परयांसि सुधिता वसो गहि मन्दस्व धीतिभिर्हितः अभि परिया दिवस पदम अध्वर्युभिर गुहा हितम अभि परिया दिवस पदा सोमो हिन्वानो अर्षति अभि परिया मरुतो या वो अश्व्या हव्या मित्र परयाथन अभि परियाणि काव्या विश्वा चक्षाणो अर्षति अभि परियाणि पवते पुनानो देवो देवान सवेन रसेन पर्ञ्चन अभि परेहि दक्षिणतो भवा मे अधा वर्त्राणि जङघनावभूरि अभि परेहि निर्दह हर्त्सु शोकैरन्धेनामित्रास्तमसासचन्ताम अभि पर्तन्यन्तन्तिष्ठाभि यो न इरस्यति अभि पसुरःप्रुषायति वरजं न आ परुषायति अभि बरह्मीरनूषत यह्वीरतस्य मातरः अभि यं देवी निरतिश्चिदीशे नक्षन्त इन्द्रं शरदःसुप्र्क्षः अभि यं देव्यदितिर्ग्र्णाति सवं देवस्य सवितुर्जुषाणा अभि यः पूरुं पर्तनासु तस्थौ दयुतानो दैव्यो अतिथिः शुशोच अभि यज्ञं गर्णीहि नो गनावो नेष्टः पिब रतुना अभि ये मिथो वनुषः सपन्ते रातिं दिवो रातिषाचः पर्थिव्याः अभि येन दरविणमश्नवामाभ्यर्षेयं जमदग्निवन्नः अभि यो विश्वा भुवनानि चष्टे स मन्युं मर्त्येष्वा चिकेत अभि योनिंकनिक्रदत अभि राधसा जुगुरत अभि व आवर्त सुमतिर्नवीयसी तूयं यात पिपीषवः अभि वत्सं न सवसरेषु धेनव इन्द्रं गीर्भिर्नवामहे अभि वरजं न तत्निषे सूर उपाकचक्षसम अभि वस्त्रा सुवसनान्यर्षाभि धेनूः सुदुघाः पूयमानः अभि वह्नय ऊतये अनूषत परशस्तये अभि वह्निर अमर्त्यः सप्त पश्यति वावहिः अभि वां नूनमश्विना सुहोता सतोमैः सिषक्ति नासत्या विवक्वान अभि वां विश्वा नियुतः सचन्ते सपार्हया शरिया तन्वा शुभाना अभि वाजं सप्तिरिव शरवस्याभि वायुमभि गा देवसोम अभि वाजमुत शरवः अभि वाजमुत शरवः अभि वाजमुत शरवः अभि वाजमुत शरवः परि दयुक्षः सनद्रयिर्भरद वाजं नो अन्धसा अभि वाजिनोर्वतः अभि वाणीरषीणां सप्त नूषत अभि वायुं वीत्यर्षा गर्णानो अभि मित्रावरुणा पूयमानः अभि विप्रा अनूषत गावो वत्सं न मातरः अभि विप्रा अनूषत मूर्धन यज्ञस्य कारवः अभि विश्वानि काव्या अभि विश्वानि वार्याभि देवान रताव्र्धः अभि विश्वानिकाव्या अभि विश्वानिकाव्या अभि वेना अनूषतेयक्षन्ति परचेतसः अभि वो देवीं धियं दधिध्वं पर वो देवत्रा वाचं कर्णुध्वम अभि वो वीरमन्धसो मदेषु गाय गिरा महा विचेतसम अभि शयावं न कर्शनेभिरश्वं नक्षत्रेभिः पितरोद्यामपिंशन अभि शवान्तं मर्शते नान्द्ये मुदे यदीं गछन्त्युशतीरपिष्ठितम अभि शुक्रामुपस्तिरम अभि ष दयुम्नैरुत वाजसातिभिः सुम्ना वो धूतयो नशत अभि षमोवाजसातये अभि सम्राजो वरुणो गर्णन्त्यभि मित्रासो अर्यमा सजोषाः अभि सरुचः करमते दक्षिणाव्र्तो या अस्य धाम परथमं ह निंसते अभि सवपूभिर्मिथो वपन्त वातस्वनसः शयेना अस्प्र्ध्रन अभि सवर धन्वा पूयमानो यूयं पात सवस्तिभिः सदा नः अभि सवरन्ति बहवो मनीषिणो राजानमस्य भुवनस्यनिंसते अभि सवरन्तु ये तव रुद्रासः सक्षत शरियम अभि सवव्र्ष्टिं मदे अस्य युध्यतो रघ्वीरिव परवणे सस्रुरूतयः अभि सिध्मो अजिगादस्य शत्रून वि तिग्मेन वर्षभेण पुरो अभेत अभि सुवानास इन्दवो वर्ष्टयः पर्थिवीमिव अभि सूयवसं नय न नवज्वारो अध्वने अभि सोमास आयवः पवन्ते मद्यं मदम अभि सोमास आयवः पवन्ते मद्यं मदम अभि हि सत्य सोमपा उभे बभूथ रोदसी अभिक्रन्दन कलशं वाज्यर्षति पतिर्दिवः शतधारो विचक्षणः अभिक्रन्दन्व्र्षायसे वि वो मदे गर्भं दधासि जामिषु विवक्षसे कुह शरुत इन्द्रः कस्मिन्नद्य जने मित्रो न शरुयते अभिक्रम्याव जिघ्नते अपः सर्माय चोदयन्नर्चन्न अभिख्या नो मघवन नाधमानान सखे बोधि वसुपतेसखीनाम अभिख्या भासा बर्हता शुशुक्वनिः अभिजिघ्रन्ती भुवनस्य नाभिं दयावा अभित्सरन्ति धेनुभिः अभिपश्यन्ती वयुना जनानां दिवो दुहिता भुवनस्यपत्नी अभिपित्वे मनवे शास्यो भूर्मर्म्र्जेन्य उशिग्भिर्नाक्रः अभिप्रमुरा जुह्वा सवध्वर इनो नप्रोथमानो यवसे वर्षा अभिप्रियं यत पुरोळाशमर्वता तवष्टेदेनं सौश्रवसाय जिन्वति अभिभूरहमागमं विश्वकर्मेण धाम्ना अभिवीरो अभिसत्वा सहोजा जैत्रमिन्द्र रथमातिष्ठ गोवित अभिव्रजं तत्निषे गव्यमश्व्यं वर्मीव धर्ष्णवा रुज अभिव्रजन्नक्षितं पाजसा रजः सथातुश्चरथं भयते पतत्रिणः अभिव्र्त्य सपत्नानभि या नो अरातयः अभिव्लग्य यत्र हता अमित्रा वैलस्थानं परि तर्ळ्हा अशेरन अभिव्लग्या चिदद्रिवः शीर्षा यातुमतीनाम अभिशस्तिपा भुवनस्य राजा विदद गातुं बरह्मणे पूयमानः अभिश्रीणन पयः पयसाभि गोनामिन्द्रस्य तवं तव वयं सखायः अभिष्टने ते अद्रिवो यत सथा जगच्च रेजते अभिष्टये सदाव्र्धं सवर्मीळ्हेषु यं नरः अभिष्टिक्र्द्विचर्षणिः पवस्व वर्ष्टिमा सु नो अपामूर्मिं दिवस परि अभी नरं धीजवनं रथेष्ठामभीन्द्रं वर्षणं वज्रबाहुम अभी नो अग्न उक्थमिज्जुगुर्या दयावाक्षामा सिन्धवश्च सवगूर्ताः अभी नो अर्ष दिव्या वसून्यभि विश्वा पार्थिवा पूयमानः अभी नो देवीरवसा महः शर्मणा नर्पत्नीः अभी षतस्तदा भरेन्द्र जयायः कनीयसः अभी षवर्यः पौंस्यैर्भवेम दयौर्न भूमिं गिरयोनाज्रन अभी षु णस्त्वं रयिं मन्दसानः सहस्रिणम अभीं रतस्य दोहना अनूषत योनौ देवस्य सदने परीव्र्ताः अभीं रतस्य दोहना अनूषताधि तरिप्र्ष्ठ उषसो वि राजति अभीं रतस्य विष्टपं दुहते पर्श्निमातरः अभीं रतस्य सुदुघा घर्तश्चुतो वाश्रा अर्षन्तिपयसेव धेनवः अभीके चिदुलोकक्र्त संगे समत्सु वर्त्रहास्माकं बोधि चोदितानभन्तामन्यकेषां जयाका अधि धन्वसु अभीदमेकमेको अस्मि निष्षाळ अभी दवा किमु तरयःकरन्ति अभीदु शक्रः परशुर्यथा वनं पात्रेव भिन्दन सत एति रक्षसः अभीपतो वर्ष्टिभिस्तर्पयन्तं सरस्वन्तमवसे जोहवीमि कया शुभा सवयसः सनीळाः समान्या मरुतः सं मिमिक्षुः अभीममघ्न्या उत शरीणन्ति धेनवः शिशुम अभीमवन्वन सवभिष्टिमूतयो अन्तरिक्षप्रां तविषीभिराव्र्तम अभीमिन्द्रो नद्यो वव्रिणा हिता विश्वा अनुष्ठाः परवणेषु जिघ्नते अभीवर्तेन हविषा येनेन्द्रो अभिवाव्र्ते अभीव्र्तं कर्शनैर विश्वरूपं हिरण्यशम्यं यजतो बर्हन्तम अभीव्र्तेव ता महापदेन धवान्तात परपित्वादुदरन्त गर्भाः अभीहि मन्यो तवसस्तवीयान तपसा युजा वि जहि शत्रून अभुत्स्यु पर देव्या साकं वाचाहमश्विनोः अभूतं गोपा मिथुना शुभस पती परियार्यम्णो दुर्यानशीमहि अभूदग्निः समिधे मानुषाणामकर्ज्योतिर्बाधमाना तमांसि अभूदु केतुरुषसः पुरस्तात परतीच्यागादधि हर्म्येभ्यः अभूदु पारमेतवे पन्था रतय्स साधुया अभूदु भा उ अंशवे हिरण्यं परति सूर्यः अभूदुषा इन्द्रतमा मघोन्यजीजनत सुविताय शरवांसि अभूर्वौक्षीर्व्यु आयुरानड दर्षन नु पूर्वो अपरोनु दर्षत अभ्य अभि हि शरवसा ततर्दिथोत्सं न कं चिज्जनपानमक्षितम अभ्यर्च नभाकवदिन्द्राग्नी यजसा गिरा अभ्यर्ष बर्हद यशो मघवद्भ्यो धरुवं रयिम अभ्यर्ष महानां देवानां वीतिमन्धसा अभ्यर्ष विचक्षण पवित्रं धारया सुतः अभ्यर्ष सवायुध सोम दविबर्हसं रयिम अभ्यर्ष सहस्रिणं रयिं गोमन्तमश्विनम अभ्यर्षन सतोत्र्भ्यो वीरवद यशः अभ्यर्षानपच्युतो रयिं समत्सु सासहिः अभ्यानश्म सुवितस्य शूषं नवेदसोम्र्तानामभूम अभ्यारमिदद्रयो निषिक्तं पुष्करे मधु अभ्यूर्णोति यन नग्नं भिषक्ति विश्वं यत तुरम अभ्येनं वज्र आयसः सहस्रभ्र्ष्टिरायतार्चन्न अभ्रातेव पुंस एति परतीची गर्तारुगिव सनये धनानाम अभ्रात्र्व्यो अना तवमनापिरिन्द्र जनुषा सनादसि अभ्राद वर्ष्टिरिवाजनि अभ्रादिव पर सतनयन्ति वर्ष्टयः सिन्धुर्यदेति वर्षभो न रोरुवत अमन्तवो मां त उप कषियन्ति शरुधिश्रुत शरद्धिवं ते वदामि अमन्दन मा मरुत सतोमो अत्र यन मे नरः शरुत्यं बरह्म चक्र अमन्महीदनाशवो अनुग्रासश्च वर्त्रहन अमन्यमानानभि मन्यमानैर्निर्ब्रह्मभिरधमो दस्युमिन्द्र अमा ते तुम्रं वर्षभं पचानि तीव्रंसुतं पञ्चदशं नि षिञ्चम अमा सते वहसि भूरि वाममुषो देवि दाशुषे मर्त्याय अमाजुरश्चिद भवथो युवं भगो अनाशोश्चिदवितारापमस्य चित अमात्रं तवा धिषणा तित्विषे मह्यधा वर्त्राणि जिघ्नसे पुरन्दर अमादिदस्य तित्विषे समोजसः अमाय वो मरुतो यातवे दयौर्जिहीत उत्तरा बर्हत अमित्रहा वर्त्रहा दस्युहन्तमं जयोतिर्जज्ञेसुरहा सपत्नहा अमित्रहा वर्त्रहा दस्युहा च विश्वा वसून्या भरात्वं नः अमित्रहा विचर्षणिः पवस्व सोम शं गवे अमिनती दैव्यानि वरतानि परमिनती मनुष्या युगानि अमिनती दैव्यानि वरतानि सूर्यस्य चेति रश्मिभिर्द्र्शाना अमी च ये मघवानो वयं च मिहं न सूरो अतिनिष टतन्युः समिद्धो अग्न आ वह देवानद्य यतस्रुचे अमी च विश्वे अम्र्तास आ वयो हव्यादेवेष्वा वयः अमी य रक्षा निहितास उच्चा नक्तं दद्र्श्रे कुह चिद दिवेयुः अमी ये देवा सथन तरिष्वा रोचने दिवः अमी ये पञ्चोक्षणो मध्ये तस्थुर्महो दिवः अमी ये सप्त रश्मयस्तत्रा मे नाभिरातता अमीमेद वत्सो अनु गामपश्यद विश्वरूप्यं तरिषु योजनेषु अमीवायस्ते गर्भं दुर्णामा योनिमाशये अमीषां चित्तं परतिलोभयन्ती गर्हाणाङगान्यप्वे परेहि अमुञ्चतं वर्तिकामंहसो निः परति जङघां विश्पलाया अधत्तम अमूरः कविरदितिर्विवस्वान सुसंसन मित्रो अतिथिः शिवोनः अमूरा विश्वा वर्षणाविमा वां न यासु चित्रं दद्र्शेन यक्षम अमूर्या उप सूर्ये याभिर्वा सूर्यः सह अमैरमित्रमर्दय अम्बयो यन्त्यध्वभिर्जामयो अध्वरीयताम अम्यक सा त इन्द्र रष्टिरस्मे सनेम्यभ्वं मरुतो जुनन्ति अम्र्क्त रातिः पुरुहूत दाशुषे अम्र्क्तेन रुशता वाससा हरिरमर्त्यो निर्णिजानः परि वयत अम्र्त इत पर्यासीत दूरमा चित्र चित्र्यं भरा रयिं नः अम्र्तं जातवेदसं तिरस्तमांसि दर्शतम अम्र्तत्वं रक्षमाणास एनं देवा अम्र्तत्वाय घोषयः अयं कनीन रतुपा अवेद्यमिमीताररुं यश्चतुष्पात अयं कविमनयच्छस्यमानमत्कं वो अस्यसनितोत नर्णाम अयं कविरकविषु परचेता मर्तेष्वग्निरम्र्तो नि धायि अयं घ स तुरो मद इन्द्रस्य वर्धत परियः अयं त आघ्र्णे सुतो घर्तं न पवते शुचि अयं त इन्द्र सोमो निपूतो अधि बर्हिषि अयं तरिः सप्त दुदुहान आशिरं सोमो हर्दे पवते चारु मत्सरः अयं ते अस्म्युप मेह्यर्वां परतीचीनः सहुरे विश्वधायः अयं ते मानुषे जने सोमः पूरुषु सूयते अयं ते शर्यणावति सुषोमायामधि परियः अयं ते सतोमो अग्रियो हर्दिस्प्र्गस्तु शन्तमः अयं दक्षाय साधनो अयं शर्धाय वीतये अयं दशस्यन नर्येभिरस्य दस्मो देवेभिर्वरुणो नमायी अयं दिव इयर्ति विश्वमा रजः सोमः पुनानः कलशेषु सीदति अयं दीर्घाय चक्षसे पराचि परयत्यध्वरे अयं देवानामपसामपस्तमो यो जजान रोदसी विश्वशम्भुवा अयं देवेभ्यो मधुमत्तमः सुतः अयं देवेषु जाग्र्विः सुत एति पवित्र आ अयं देवो बर्हस्पतिः सं तं सिञ्चतु राधसे अयं धरुवो रयीणां चिकेत यत अयं नाभा वदति वल्गु वो गर्हे देवपुत्रा रषयस्तच्छ्र्णोतन अयं निधिः सरमे अद्रिबुध्नो गोभिरश्वेभिर्वसुभिर्न्य्र्ष्टः अयं नो विद्वान वनवद वनुष्यत इन्दुः सत्राचा मनसा पुरुष्टुतः अयं पुनान उषसो वि रोचयदयं सिन्धुभ्यो अभवदु लोकक्र्त अयं पूषा रयिर्भगः सोमः पुनानो अर्षति अयं बिभर्त्यूर्ध्वक्र्शनं मदं रभुर्न कर्त्व्यं मदम अयं भराय सानसिरिन्द्राय पवते सुतः अयं मतवाञ्छकुनो यथा हितो अव्ये ससार पवमान ऊर्मिणा अयं मातायं पितायं जीवातुरागमत अयं मित्रस्य वरुणस्य धायसे अवयातां मरुतां हेळो अद्भुतः अयं मित्राय वरुणाय शन्तमः सोमो भूत्ववपानेष्वाभगो देवो देवेष्वाभगः तं देवासो जुषेरत विश्वे अद्य सजोषसः अयं मे देवः सविता तदाह दर्वन्न इद वनवत्सर्पिरन्नः अयं मे हस्तो भगवानयं मे भगवत्तरः अयं मेविश्वभेषजो अयं शिवाभिमर्शनः इदमित्था रौद्रं गूर्तवचा बरह्म करत्वा शच्यामन्तराजौ अयं यः सोमो नयधाय्यस्मे तस्मा इन्द्रं परतिरमेम्यायुः अयं यःपुरो विभिनत्त्योजसा मन्दानः शिप्र्यन्धसः अयं यज्ञो देवया अयं मियेध इमा बरह्मण्ययमिन्द्र सोमः अयं यथा न आभुवत तवष्टा रूपेव तक्ष्या अयं यो वज्रः पुरुधा विव्र्त्तो अवः सूर्यस्य बर्हतःपुरीषात अयं यो होता किरु स यमस्य कमप्यूहे यत समञ्जन्तिदेवाः अयं वां कर्ष्णो अश्विना हवते वाजिनीवसू अयं वां घर्मो अश्विना सतोमेन परि षिच्यते अयं वां भागो निहित इयं गीर्दस्राविमे वां निधयो मधूनाम अयं वां भागो निहितो यजत्रेमा गिरो नासत्योप यातम अयं वां यज्ञो अक्र्त परशस्तिं वसुधिती अवितारा जनानाम अयं वां वत्सो मतिभिर्न विन्धते हविष्मन्तं हि गछथः अयं वाम मित्रावरुणा नर्भिः सुतः सोम आ पीतये सुतः पर पर पूष्णस तुविजातस्य शस्यते महित्वम अस्य तवसो न तन्दते सतोत्रम अस्य न तन्दते अयं वामद्रिभिः सुतः सोमो नर वर्षण्वसु अयं वामह्वे अवसे शचीवसू विशं विशं हि गछथः अयं विचर्षणिर्हितः पवमानः स चेतति अयं विप्रय दशुषे वजनियर्ति गोमतः अयं विश्वा अभि शरियो अग्निर्देवेषु पत्यते अयं विश्वानि तिष्ठति पुनानो भुवनोपरि अयं स यो दिवस परि रघुयामा पवित्र आ अयं स शिङकते येन गौरभीव्र्ता मिमाति मायुं धवसनावधि शरिता अयं स होत यो दविजन्मा विश्वा दधे वार्याणि शरवस्या अयं सतुतो राजा वन्दि वेधा अपश व विप्रस्तरतिस्वसेतुः अयं समह मा तनूह्याते जनाननु अयं समुद्र इह विश्वदेव्यः सवाहाक्र्तस्य समु तर्प्णुत रभवः अयं सहस्रं रषिभिः सहस्क्र्तः समुद्र इव पप्रथे अयं सु तुभ्यं वरुण सवधावो हर्दि सतोम उपश्रितश्चिदस्तु अयं सूर्य इवोपद्र्गयं सरांसि धावति अयं सो अग्निराहुतः पुरुत्रा यमीशानः समिदिन्धेहविष्मान अयं सोमः कपर्दिने घर्तं न पवते मधु अयं सोमः सुदानवस्तं पात तिरोह्न्यम एषो उषा अपूर्व्य वयुछति परिया दिवः अयं सोमो मधुमान वाजिनीवसू येन वर्त्रं चिकेतथः अयं सोमो वर्ष्णो अश्वस्य रेतो बरह्मायं वाचःपरमं वयोम अयं ह यद वां देवया उ अद्रिरूर्ध्वो विवक्ति सोमसुद युवभ्याम अयं ह येन वा इदं सवर्मरुत्वता जितम अयं हि नेता वरुण रतस्य मित्रो राजानो अर्यमापो धुः अयंकक्षीवतो महो वि वो मदे मतिं विप्रस्य वर्धयद्विवक्षसे अयंसप्तभ्य आ वरं वि वो मदे परन्धं शरोणं चतरिषद विवक्षसे पर हयछा मनीषा सपार्ह यन्ति नियुतः अयःशीर्षा मदेरघुः अयक्ष्मा बर्हतीरिषः अयछथा बाह्वोर्वज्रमायसमधारयो दिव्या सूर्यं दर्शे अयन मासा अयज्वनामवीराः पर यज्ञमन्मा वर्जनं तिराते अयमग्निः सहस्रिणो वाजस्य शतिनस पतिः अयमग्निरुरुष्यत्यम्र्तादिव जन्मनः अयमग्निर्वध्र्यश्वस्य वर्त्रहा सनकात परेद्धोनमसोपवाक्यः अयमग्ने तवे अपि जरिता भूतु सन्त्य अयमस्मासु काव्य रभुर्वज्रो दास्वते अयमस्मि जरितः पश्य मेह विश्वा जातान्यभ्यस्मि मह्ना अयमिन्द्र वर्षाकपिः परस्वन्तं हतं विदत अयमिन्द्रो मरुत्सखा वि वर्त्रस्याभिनच्छिरः अयमु तवा विचर्षणे जनीरिवाभि संव्र्तः अयमु ते समतसि कपोत इव गर्भधिम अयमु ते सरस्वति वसिष्ठो दवाराव रतस्य सुभगे वयावः अयमु षय पर देवयुर्होता यज्ञाय नीयते अयमु षय सुमहानवेदि होता मन्द्रो मनुषो यज्वो अग्निः अयमेक इत्था पुरूरु चष्टे वि विष्पतिः अयमेमि विचाकशद विचिन्वन दासमार्यम अया इव परि चरन्ति देवा ये अस्मभ्यन्धनदा उद्भिदश्च न वा उ देवाः कषुधमिद वधं ददुरुताशितमुपगछन्ति मर्त्यवः अया चित्तो विपानया हरिः पवस्व धारया अया धिया च गव्यया पुरुणामन पुरुष्टुत अया धिया मनवे शरुष्टिमाव्या साकं नरो दंसनैरा चिकित्रिरे अया धिया य उच्यते पतिर्दिवः अया निजघ्निरोजसा रथसंगे धने हिते अया पवस्व देवयुर्मधोर्धारा अस्र्क्षत अया पवस्व धारया यया सूर्यमरोचयः अया पवा पवस्वैना वसूनि मांश्चत्व इन्दो सरसि पर धन्व अया वर्धस्व तन्वा गिरा ममा जाता सुक्रतो पर्ण अयाम धीवतो धियो अर्वद्भिः शक्र गोदरे अयामन्नुग्रो मघवा पुरूवसुर्गोरश्वस्य पर दातु नः अयामि घोष इन्द्र देवजामिरिरज्यन्त यच्छुरुधो विवाचि अयुक्त सप्त शुन्ध्युवः सूरो रथस्य नप्त्यः अयुक्त सप्त हरितः सधस्थाद या ईं वहन्ति सूर्यं घर्ताचीः अयुक्त सूर एतशं पवमानो मनावधि अयुजो असमो नर्भिरेकः कर्ष्टीरयास्यः अयुज्रन त इन्द्र विश्वक्र्ष्टीर्विदानासो निष्षिधो मर्त्यत्रा अयुद्ध इद युधा वर्तं शूर आजति सत्वभिः अयुद्धसेनो विभ्वा विभिन्दता दाशद वर्त्रहा तुज्यानि तेजते अयुयुत्सन्ननवद्यस्य सेनामयातयन्त कषितयो नवग्वाः अयुर्वसान उप वेतु शेषः सं गछतान्तन्वा जातवेदः अयोदंष्ट्रो अर्चिषा यातुधानानुप सप्र्श जातवेदःसमिद्धः अयोद्धेव दुर्मद आ हि जुह्वे महावीरं तुविबाधं रजीषम अरं कर्ण्वन्तु वेदिं समग्निमिन्धतां पुरः अरं कषयाय नो महे विश्वा रूपाण्याविशन अरं कामाय हरयो दधन्विरे सथिराय हिन्वन हरयो हरीतुरा अरं गमाम ते वयम अरं त इन्द्र कुक्षये सोमो भवतु वर्त्रहन अरं तेशक्र दावने अरं दासो न मीळ्हुषे कराण्यहं देवाय भूर्णये अनागाः अरं धामभ्यैन्दवः अरं हि षम सुतेषु णः सोमेष्विन्द्र भूषसि अरक्षद दाशुषे गयम अरट्वे अक्षेनहुषे सुक्र्त्वनि सुक्र्त्तराय सुक्रतुः अरमतिरनर्वणो विश्वो देवस्य मनसा अरममाणो अत्येति गा अभि सूर्यस्य परियं दुहितुस्तिरो रवम अरमश्वाय गायति शरुतकक्षो अरं गवे अरमस्मै भवति यामहूता उतापरीषु कर्णुते सखायम अरमिन्द्रस्य धाम्ने अरमिन्द्रस्य धाम्ने अरश्मानो ये अरथा अयुक्ता अत्यासो न सस्र्जानास आजौ अराणां न चरमस्तदेषां दाना मह्ना तदेषाम अरातीवा चिदद्रिवो अनु नौ शूर मंसते भद्रा इन्द्रस्य रातयः अरातीवा मा नस्तारीन मो च नः किं चनाममदिन्द्रायेन्दो परिस्रव अराधि होता निषदा यजीयनभि परयांसि सुधितानि हिख्यत अराधि होता सवर्निषत्तः कर्ण्वन विश्वान्यपांसि सत्या अराय्यं बरह्मणस पते तीक्ष्णश्र्ण्गोद्र्षन्निहि अरावा चन मर्त्यः अरावा यो नो अभि दुछुनायते तस्मिन तदेनोवसवो नि धेतन अस्मिन न इन्द्र पर्त्सुतौ यशस्वति शिमीवति करन्दसि परावसातये अरावीदंशुः सचमान ऊर्मिणा देवाव्यं मनुषे पिन्वतित्वचम अरित्रं वां दिवस पर्थु तीर्थे सिन्धूनां रथः अरिप्रा वर्त्रहन्तमा ता नो भूतं मयोभुवा अरिष्टः स मर्तो विश्व एधते पर परजाभिर्जायतेधर्मणस परि अरिष्टः सर्व एधते अरिष्टनेमिं परि दयामियानं वि कदु परेष्टाविषां रयीणामध्वर्यन्ता यदुन्निनीथोपाम अरिष्टनेमिं पर्तनाजमाशुं सवस्तयेतार्क्ष्यमिहा हुवेम अरिष्टेभिः पायुभिर्विश्ववेदसो यन्ता नो अव्र्कं छर्दिः अरिष्यन्तो निपायुभिः सचेमहि अरुणप्सुरुषा अभूदकर्ज्योतिरतावरी अरुणो मा सक्र्द वर्कः पथा यन्तं ददर्श हि अरुतहनुरद्भुतं न रजः अरुषो जनयन गिरः सोमः पवत आयुषक अरुषो जातः पद इळायाः पुरोहितो राजन्यक्षीह देवान अरूरुचदुषसः पर्श्निरग्रिय उक्षा बिभर्ति भुवनानि वाजयुः अरेजन्त पर मानुषाः अरेजेतां रोदसी पाजसा गिरा परति परियं यजतं जनुषमवः अरेजेतां रोदसी होत्र्वूर्ये असघ्नोर्भारमयजो महोवसो अरेणवस्तुविजाता अचुच्यवुर्द्र्ळ्हानि चिन मरुतो भराजद्र्ष्टयः अरेपसा तन्वा शाशदाना नार्भादीषते न महोविभाती अर्कमर्चन्तु कारवः अर्कस्य योनिमासदम अर्कस्य योनिमासदम तमम्र्क्षन्त वाजिनमुपस्थे अदितेरधि अर्कैरभिप्र णोनुमः समोजसे अर्को यद वो मरुतो हविष्मान गायद गाथं सुतसोमो दुवस्यन अर्चत परार्चत परियमेधासो अर्चत अर्चद वर्षा वर्षभिः सवेदुहव्यैर्म्र्गो नाश्नो अति यज्जुगुर्यात अर्चन्त एके महि साम मन्वत तेन सूर्यमरोचयन नहि वो अस्त्यर्भको देवासो न कुमारकः अर्चन्ति तोके तनये परिष्टिषु मेधसाता वाजिनमह्रये धने अर्चन्ति नारीरपसो न विष्टिभिः समानेन योजनेना परावतः अर्चन्तु पुत्रका उत पुरं न धर्ष्ण्व अर्चत अर्चन्तो अर्कं जनयन्त इन्द्रियमधि शरियो दधिरे पर्श्निमातरः अर्चन्त्यर्कं मदिरस्य पीतये विदुर्वीरस्य परथमानि पौंस्या अर्चा दिवे बर्हते शूष्यं वचः सवक्षत्रं यस्य धर्षतो धर्षन मनः अर्चा शक्राय शाकिने शचीवते शर्ण्वन्तमिन्द्रं महयन्नभि षटुहि अर्चामि वां वर्धायापो घर्तस्नू दयावाभूमी शर्णुतंरोदसी मे अर्चामि सुम्नयन्न अहम अन्त्यूतिम मयोभुवम अर्णांसि चित पप्रथाना सुदास इन्द्रो गाधान्यक्र्णोत सुपारा अर्थं चिद अस्य सुधितं यद एतव आवर्तयन्ति दावने अर्थमिद वा उ अर्थिन आ जाया युवते पतिम अर्थिनो यन्ति चेदर्थं गछानिद ददुषो रातिम अर्धं वीरस्य शर्तपामनिन्द्रं परा शर्धन्तं नुनुदे अभि कषाम अर्भको न कुमारको ऽधि तिष्ठन नवं रथम अर्यमणं बर्हस्पतिमिन्द्रं दानाय चोदय अर्यमणं वरुणं सोममश्विना सरस्वतीनः सुभगा मयस करत अर्यमणंरिशादसम अर्यमा देवैः सजोषाः अर्यमा मित्रो वरुनः परिज्मा तवचं पर्ञ्चन्त्युपरस्य योनौ अर्यमा मित्रोवरुणः सरातयो यं तरायन्ते सजोषसः अर्यो गयम्मंहमानं वि दाशुषे अर्यो गिरः सद्य आ जग्मुषीरोस्राश्चाकन्तूभयेष्वस्मे अर्यो वा गिरो अभ्यर्च विद्वान रषीणां विप्रः सुमतिंचकानः अर्यो विशां गातुरेति पर यदानड दिवो अन्तान अर्वद्भिरग्ने अर्वतो नर्भिर्नॄन वीरैर्वीरान वनुयामा तवोताः अर्वद्भिर्यो हरिभिर्जोषमीयते सो अस्य कामंहरिवन्तमानशे अर्वद्भिर्यो हरिभिर्वाजिनीवसुरति विश्वादुरिता पारिषद धरी अर्वद्भिर्वजं भरते धना नर्भिराप्र्छ्यंक्रतुमा कषेति पुष्यति अर्वन्तो न काष्ठां नक्षमाणा इन्द्राग्नी जोहुवतो नरस्ते अर्वन्तो न शरवसो आ वायो भूष शुचिपा उप नः सहस्रं ते नियुतो विश्ववार अर्वन्तो न शरवसो भिक्षमाणा इन्द्रवायू सुष्टुतिभिर्वसिष्ठाः अर्वन्तो न शरवस्यवः अर्वन्तो वा ये रयिमन्तः सातौ वनुं वा येसुश्रुणं सुश्रुतो धुः अर्वां एहि सोमकामं तवाहुरयं सुतस्तस्य पिबा मदाय अर्वां तरिचक्रो मधुवाहनो रथो जीराश्वो अश्विनोर्यातु सुष्टुतः अर्वां नरा दैव्येनावसा गतं शर्णुतं हवं यदि मे जुजोषथः अर्वाक पथ उरुज्रयः कर्णुध्वं शरोता दूतस्य जग्मुषो नो अस्य अर्वाग देवा अस्य विसर्जनेनाथा को वेद यताबभूव अर्वाग रथं नि यछतं पिबतं सोम्यं मधु अर्वाग रथं समनसा नि यछतं पिबतं सोम्यं मधु अर्वाग रथं समनसा नि यछतम अर्वाची ते पथ्या राय एतु सयाम ते सुमताविन्द्र शर्मन अर्वाचीनं वसुविदं भगं नो रथमिवाश्वा वाजिन आ वहन्तु अर्वाचीनं सु ते मनो गरावा कर्णोतु वग्नुना अर्वाचीना सववसे करामहे गन्तारा दशुषो गर्हम अर्वाचीनैः पथिभिर्ये रजिष्ठा आ पवस्व सौमनसं न इन्दो अर्वाचीनो मघवन सोमपीतय उग्र रष्वेभिरा गहि अर्वाञ्चं तवा पुरुष्टुत परियमेधस्तुता हरी अर्वाञ्चं तवा पुरुष्टुत परियमेधस्तुता हरी अर्वाञ्चं तवा सप्तयो अध्वरश्रियो वहन्तु सवनेदुप अर्वाञ्चं दैव्यं जनमग्ने यक्ष्व सहूतिभिः अर्वाञ्चं नुनुदे वलम अर्वाञ्चा वां सप्तयो अध्वरश्रियो वहन्तु सवनेदुप अर्वानिव शरवसे सातिमछेन्द्रस्य वायोरभि वीतिमर्ष अर्षन मित्रस्य वरुणस्य धर्मणा पर हिन्वान रतं बर्हत अर्षन्ति पूतदक्षसः अर्षन्त्वापो जवसा वि मातरो हनो वर्त्रं जया सवः अर्षा णः सोम शं गवे धुक्षस्व पिप्युषीमिषम अर्षा सोम दयुमत्तमो अभि दरोणानि रोरुवत अर्हन्नग्ने पैजवनस्य दानं होतेव सद्म पर्येमि रेभन अलर्ति दक्ष उत मन्युरिन्दो मा नो अर्यो अनुकामं परादाः अलर्षि युध्म खजक्र्त पुरन्दर पर गायत्रा अगासिषुः अलाय्यस्य परशुर्ननाश तमा पवस्व देव सोम अव चष्ट रचीषमो अवतानिव मानुषः अव तमन भरते केतवेदा अव तमना भरते फेनमुदन अव तमन सर्जतं पिन्वतं धियो युवं विप्रस्य मन्मनमिरज्यथः अव तया बर्हतीरिषो विश्वश्चन्द्रा अमित्रहन अव तस्यबलं तिर महीव दयौरध तमना नभन्तामन्यकेषांज्याका अधि धन्वसु अव ते हेळो वरुण नमोभिरव यज्ञेभिरीमहे हविर्भिः अव दयुतानः कलशानचिक्रदन नर्भिर्येमानः कोश आ हिरण्यये अव दरप्सो अंशुमतीमतिष्ठदियानः कर्ष्णो दशभिः सहस्रैः अव दरुग्धानि पित्र्या सर्जा नो अव या वयं चक्र्मा तनूभिः अव दरोणानि घर्तवान्ति सीद मदिन्तमो मत्सर इन्द्रपानः अव दवके अव तरिका दिवश्चरन्ति भेषजा अव दस्यून्रधूनुथाः अव दीधेदहीशुवः अव नो वर्जिना शिशीह्य रचा वनेमान्र्चः अव परिया दिदिष्टन सूरो निनिक्त रश्मिभिः अव बरह्मद्विषो जहि अव यत तवं शतक्रतविन्द्र विश्वानि धूनुषे अव यत सवे सधस्थे देवानां दुर्मतीरीक्षे अव याश्चष्टे अरुणः सुपर्णस्तमास्यध्वमूर्मिमद्या सुहस्ताः अव राजन पशुत्र्पं न तायुं सर्जा वत्सं न दाम्नो वसिष्ठम अव वेति सुक्षयं सुते मधूदिद्धूनोति वातो यथा वनम अव वेदिं होत्राभिर्यजेत रिपः काश्चिद वरुणध्रुतः सः अव शादेषु गछति अव सथिरा तनुहि भूरि शर्धतां वनेमा ते अभिष्टिभिः अव सम दुर्हणायतो मर्तस्य तनुहि सथिरम अव समयन्त विद्युतः पर्थिव्यां यदी घर्तं मरुतः परुष्णुवन्ति अव सरक्तीर्वेश्याव्र्श्चदिन्द्रः परायछद विश्वा भोजना सुदासे अव सरवेदघशंसो अवतरमव कषुद्रमिव सरवेत अव सर्ज पुनरग्ने पित्र्भ्यो यस्त आहुतश्चरतिस्वधाभिः अव सर्जा वनस्पते देव देवेभ्यो हविः अव सवः सखा दुधुवीत पर्वतः सुघ्नाय दस्युम पर्वतः अव सवयुक्ता दिव आ वर्था ययुरमर्त्याः कशया चोदत तमना अव सवराति गर्गरो गोधा परि सनिष्वणत अव सवेदा इवाभितो विष्वक पतन्तु दिद्यवः अव सिन्धुं वरुणो दयौरिव सथाद दरप्सो न शवेतो मर्गस्तुविष्मान अवः परेण पर एनावरेण पदा वत्सं बिभ्रती गौरुदस्थात अवः परेण पितरं यो अस्यानुवेद पर एनावरेण अवक्रक्षिणं वर्षभं यथाजुरं गां न चर्षणीसहम अवतस्य विसर्जने अवतां तवा रोदसी विश्वमिन्वे यजा महे सौमनसाय देवान अवद्यम अधि दीधरत पर पर वस तरिष्टुभम इषम मन्दद्वीरायेन्दवे अवध्रं जयोतिरदितेरताव्र्धो देवस्य शलोकं सवितुर्मनामहे युवां नरा पश्यमानास आप्यं पराचा गव्यन्तः पर्थुपर्शवो ययुः अवन्तमत्रये गर्हं कर्णुतं युवमश्विना अवन्तु नः पितरः सुप्रवाचना उत देवी देवपुत्रे रताव्र्धा अवन्त्यस्य पवीतारमाशवो दिवस पर्ष्ठमधितिष्ठन्ति चेतसा अवन्नवन्तीरुप नो दुरश्चरानमीवो रुद्र जासु नो भव अवपतन्तीरवदन दिव ओषधयस परि अवर्धन्निन्द्रं मरुतश्चिदत्र मातायद वीरं दधनद धनिष्ठा अवर्धयो वनिनो अस्य दंससा शुशोचसूर्य रतजातया गिरा अवर्मह इन्द्र दाद्र्हि शरुधी नः शुशोच हि दयौः कषान भीषानद्रिवो घर्णान न भीषानद्रिवः शुष्मिन्तमो हि शुष्मिभिर्वधैरुग्रेभिरीयसे अवविद्धं तौग्र्यमप्स्वन्तरनारम्भणे तमसि परविद्धम अवस्यते सतुवते कर्ष्णियाय रजूयते नासत्या शचीभिः अवस्यवो वर्षणं वज्रदक्षिणं मरुत्वन्तं सख्याय हवामहे अवस्र्जन्नुप तमना देवान यक्षि वनस्पते अवा कल्पेषु नः पुमस तमांसि सोम योध्या अवा नः पार्ये धने अवा नु कं जयायान यज्ञवनसो महीं त ओमात्रांक्र्ष्टयो विदुः अवा नो अग्न ऊतिभिर्गायत्रस्य परभर्मणि अवा नो वाजयुं रथं सुकरं ते किमित परि अवांस्या वर्णीमहे अवांस्या वर्णीमहे अवातिरतं बर्सयस्य शेषो अविन्दतं जयोतिरेकं बहुभ्यः अवातिरतमन्र्तानि विश्व रतेन मित्रावरुणा सचेथे अवादहो दिव आ दस्युमुच्चा पर सुन्वतः सतुवतः शंसमावः अवाधमानि जीवसे वसिष्वा हि मियेध्य वस्त्राण्यूर्जां पते अवाभरद धर्षितो वज्रमायसं शेवं मित्रायवरुणाय दाशुषे अवावशन्त धीतयो वर्षभस्याधि रेतसि अवावशन्तधीतयः अवासां मघवञ जहि शर्धो यातुमतीनाम अवास्या शिशुमतीरदीदेर्वर्मेव युत्सु परिजर्भुराणः अवास्र्जः परस्वः शवञ्चयो गिरिनुदाज उस्रा अपिबोमधु परियम अवास्र्जो निव्र्ताः सर्तवा अपः सत्रा विश्वं दधिषे केवलं सहः नू चित सहोजा अम्र्तो नि तुन्दते होता यद दूतो अभवद विवस्वतः अवाहन नवतीर्नव अविः सवः कर्णुते गूहते बुसं स पादुरस्यनिर्णिजो न मुच्यते विश्वो हयन्यो अरिराजगाम ममेदह शवशुरो न जगाम अविता नो अजाश्वः पूषा यामनि यामनि अविद्रियाभिरूतिभिः अयं वां मधुमत्तमः सुतः सोम रताव्र्धा अविन्द उस्रिया अनु अविन्दच्चित्रबर्हिषम अविन्दद दिवो निहितं गुहा निधिं वेर्न गर्भं परिवीतमश्मन्यनन्ते अन्तरश्मनि वरजं वज्रि गवामिव सिषासन्नङगिरस्तमः अविन्दन ते अतिहितं यदासीद यज्ञस्य धाम परमंगुहा यत अविप्रो वा यदविधद विप्रो वेन्द्र ते वचः अविष्टं धियो जिग्र्तं पुरम्धीर्यूयं पात परति वां सूर उदिते सूक्तैर्मित्रं हुवे वरुणं पूतदक्षम अविष्टं धियो जिग्र्तम पुरंधीर जजस्तम अर्यो वनुषाम अरातीः अविष्टं धीष्वश्विना न आसु परजावद रेतो अह्रयं नो अस्तु अविष्टना पैजवनस्य केतं दूणाशं कषत्रमजरं दुवोयु यस्तिग्मश्र्ङगो वर्षभो न भीम एकः कर्ष्टीश्च्यावयति पर विश्वाः अविष्टो अस्मान विश्वासु विक्ष्वद्युं कर्णोत शंसं निनित्सोः अवीन नो अग्निर्हव्यान नमोभिः परेष्ठो अस्मा अधायि सतोमः अवीरामिव मामयं शरारुरभि मन्यते अवीरे करतौ वि दविद्युतन नोरा न मायुं चितयन्तधुनयः अवीव्र्धद वो अम्र्ता अमन्दीदेकद्यूर्देवा उत याश्च देवीः अवेयमश्वैद युवतिः पुरस्ताद युङकते गवामरुणानामनीकम अवैनं राजा वरुणः सस्र्ज्याद विद्वानदब्धो वि मुमोक्तु पाशान अवो दवाभ्यां पर एकया गा गुहा तिष्ठन्तीरन्र्तस्यसेतौ अवो बभूथ शतमूते अस्मे अभिक्षत्तुस्त्वावतो वरूता अवो वन्वाना अदितेरुपस्थाद यूयं पात मो षु वरुण मर्न्मयं गर्हं राजन्नहं गमम अवोचाम नमो अस्मा अवस्यवः शर्णोतु नो हवं रुद्रो मरुत्वान अवोचाम निवचनान्यस्मिन मानस्य सूनुः सहसाने अग्नौ अवोचाम महते सौभगाय सत्यं तवेषाभ्यां महिमानमिन्द्रियम अवोचाम रहूगणा अग्नये मधुमद वचः अवोदेवमुपरिमर्त्यं कर्धि वसो विविदुषो वचः अवोभिर्यथो वर्षण वर्षण्वसू अवोभिश्चर्षणीनाम अवोर्वा यद धात तनूष्ववः परियासु यज्ञियास्वर्वा अवोर्वां नूनमश्विना युवाकुर्हुवे यद वां सुते माध्वीवसूयुः अव्यनच्च वयनच्च सस्नि सं ते नवन्त परभ्र्तामदेषु अव्ये पुनानं परि वार ऊर्मिणा हरिं नवन्ते अभि सप्त धेनवः अव्ये वधूयुः पवते परि तवचि शरथ्नीते नप्तीरदितेरतं यते अव्यो वारं वि धावति अव्यो वारं वि धावसि पर निम्नेनेव सिन्धवो घनन्तो वर्त्राणि भूर्णयः अव्यो वारे परि परियं हरिं हिन्वन्त्यद्रिभिः अव्यो वारे परि परियो हरिर वनेषु सीदति अव्यो वारेभिः पवते सोमो गव्ये अधि तवचि अव्यो वारेभिरुत देवहूतिभिर्न्र्भिर्यतोवाजमा दर्षि सातये अव्यो वारेषुसिञ्चत अव्यो वारेष्वस्मयुः अव्र्श्चदद्रिमव सस्यदः सर्जदस्तभ्नान नाकं सवपस्यया पर्थुम अशत्रुरिन्द्रजज्ञिषे विश्वं पुष्यसि वार्यं तं तवा परि षवजामहेनभन्तामन्यकेषां जयाका अधि धन्वसु अशपत यः करस्नं व अददे यः पराब्रवीत परोतस्म अब्रवीतन अशस्तिहा जनिता विश्वतूरसि तवं तूर्य तरुष्यतः अशासं तवा विदुषी सस्मिन्नहन न म आश्र्णोःकिमभुग वदासि अशोच्यग्निः समिधानो अस्मे उपो अद्र्श्रन तमसश्चिदन्ताः अश्नापिनद्धं मधु पर्यपश्यन मत्स्यं न दीन उदनिक्षियन्तम अश्नीतं मध्वो अश्विना उपाक आ वां वोचे विदथेषु परयस्वान अश्मन्वती रीयते सं रभध्वमुत तिष्ठत पर तरतासखायः अश्मेव विध्य दिव आ सर्जानस्तपिष्ठेन हेषसाद्रोघमित्रान अश्याम तदादित्या जुह्वतो हविर्येन वस्यो अनशामहै ये तरिंशति तरयस परो देवासो बर्हिरासदन अश्याम ते सुमतिं देवयज्यया कषयद्वीरस्य तव रुद्र मीढ्वः अश्याम मित्रावरुणा वयं वां दयावा च यत्र पीपयन्नहा च अश्याम वाजगन्ध्यं सनेम वाजपस्त्यम आ हर्यताय धर्ष्णवे धनुस्तन्वन्ति पौंस्यम अश्रवं हि भूरिदावत्तरा वां विजामातुरुत वा घा सयालात अश्रीर इव जामाता अश्रीरा तनूर्भवति रुशती पापयामुया अश्र्णोः सोमिनो हवम अश्वं न गीर्भी रथ्यं सुदानवो मर्म्र्ज्यन्ते देवयवः अश्वं न गूळ्हमश्विना दुरेवैर्र्षिं नरा वर्षणा रेभमप्सु अश्वं न तवा वाजिनं मर्जयन्तो अछा बर्ही रशनाभिर्नयन्ति अश्वत्थे वो निषदनं पर्णे वो वसतिष कर्ता अश्वमिद गां रथप्रां तवेषमिन्द्रं न सत्पतिम अश्वमिवाधुक्षद धुनिमन्तरिक्षमतूर्तेबद्धं सविता समुद्रम अश्वयुर्गव्यू रथयुर्वसूयुरिन्द्र इद रायः कषयति परयन्ता अश्वयेवहरित याति धारया मन्द्रया याति धारया अश्वस्येव जरतो वस्न्यस्य नाहं विन्दामिकितवस्य भोगम अश्वा इव वर्षणस्तविषीयवः अश्वादियायेति यद वदन्त्योजसो जातमुत मन्य एनम अश्वानामिन न यूथ्याम अश्वानामिन न वर्ष्णाम अश्वामघा गोमघा वां हुवेम दिवा नक्तं शरुमस्मद युयोतम अश्वायन्तो गव्यन्तो वाजयन्तो हवामहे तवोपगन्तवा उ अश्वायन्तो मघवन्निन्द्र वाजिनो गव्यन्तस्त्वा हवामहे अश्वावतीं सोमावतीमूर्जयन्तीमुदोजसम अश्वावतीर्गोमतीर्न उषासो परत्यु अदर्श्यायत्युछन्ती दुहिता दिवः अश्वावतीर्गोमतीर्न उषासो वीरवतीः सदमुछन्तु भद्राः अश्वावतीर्गोमतीर्विश्ववारा यतमाना रश्मिभिः सूर्यस्य अश्वावतीर्गोमतीर्विश्वसुविदो भूरि चयवन्त वस्तवे अश्वावद वाजवत सुतः अश्वावन्तं रथिनं वीरवन्तं सहस्रिणं शतिनंवाजमिन्द्र अश्वासो न ये जयेष्ठास आशवो दिधिषवो न रथ्यःसुदानवः अश्वासो नचङकरमत अश्वासो ये वामुप दाशुषो गर्हं युवां दीयन्ति बिभ्रतः अश्वासो येते वर्षणो रघुद्रुवस्तेभिर्नस्तूयमा गहि अश्वािव सजित्वरीर्वीरुधः पारयिष्ण्वः अश्विना ता हवामहे अश्विना पिबतं मधु दीद्यग्नी शुचिव्रत अश्विना पुरुदंससा नरा शवीरया धिया अश्विना मधुमत्तमं पातं सोमं रताव्र्धा अश्विना यामहूतमा नेदिष्ठं याम्याप्यम अश्विना वर्तिरस्मदा गोमद दस्रा हिरण्यवत अश्विना सव रषे सतुहि कुवित ते शरवतो हवम अश्विना सु विचाकशद वर्क्षं परशुमानिव अश्विना सोमिनो गर्हम अश्विनोरसनं रथमनश्वं वाजिनावतोः अश्वी रथी सुरूप इद गोमानिदिन्द्र ते सखा अश्वे न चित्रे अरुषि अश्वेषितं रजेषितं शुनेषितं पराज्म तदिदं नु तत अश्वो न चक्रदो वर्षा सं गा इन्दो समर्वतः अश्वो न वाजी शुनप्र्ष्ठो अस्थादा यत सेदथुर्ध्रुवसे न योनिम अश्वो नो करदो वर्षभिर्युजानः सिंहो न भीमो मनसो जवीयान अश्वो वोळ्हा सुखं रथं हसनामुपमन्त्रिणः अश्वोन निक्तो नदीषु अश्व्यो वारो अभवस्तदिन्द्र सर्के यत तवा परत्यहन देव एकः अषाळ्हं युत्सु पर्तनासु पप्रिं सवर्षामप्सां वर्जनस्यगोपाम अषाळ्हम उग्रम पर्तनासु सासहिं यस्मिन महीर उरुज्रयः अषाळ्हाय सहमानाय वेधसे तिग्मायुधाय भरता शर्णोतु नः अष्टा परः सहस्रा अष्टा महो दिव आदो हरी इह दयुम्नासाहमभि योधानौत्सम अष्टापदी नवपदी बभूवुषी सहस्राक्षरा परमे वयोमन अष्टावन्धुरं वहताभितो रथं येन देवासोनयन्नभि परियम अष्टौ पुत्रासो अदितेर्ये जातास्तन्वस परि अष्टौ वय अख्यत ककुभः पर्थिव्यास तरी धन्व योजना सप्त सिन्धून असंयत्तो वरते ते कषेति पुष्यति भद्रा शक्तिर्यजमानाय सुन्वते असच्च सच्च परमे वयोमन दक्षस्य जन्मन्नदितेरुपस्थे असत त उत्सो गर्णते नियुत्वान मध्वो अंशुः पवतैन्द्रियाय असद यथा न इन्द्रो वन्दनेष्ठास्तुरो न कर्म नयमान उक्था असद यथा नो वरुणः सुकीर्तिरिषश्च पर्षदरिगूर्तः सूरिः असदत्र सुवीर्यमुत तयदाश्वश्व्यम असदित ते विभु परभु असन्नित तवे आहवनानि भूरि भुवो विश्वेभिः सुमना अनीकैः असन्निषून हर्त्स्वसो मयोभून य एषां भर्त्यां रणधत स जीवात असपत्नः सपत्नहाभिराष्ट्रो विषासहिः असपत्ना सपत्नघ्नी जयन्त्यभिभूवरी असमं कषत्रमसमा मनीषा पर सोमपा अपसा सन्तु नेमे असमना अजिरासो रघुष्यदो वातजूता उप युज्यन्त आशवः असमातिं नितोशनं तवेषं निययिनं रथम असर्जि कलशानभि मीळ्हे सप्तिर्न वाजयुः असर्जि वां सथविरा वेधसा गीर्बाळ्हे अश्विना तरेधा कषरन्ती असर्जि वाजी तिरः पवित्रम इन्द्राय सोमः सहस्रधारः असर्जि सकम्भो दिव उद्यतो मदः परि तरिधातुर्भुवनान्यर्षति असश्च तवं दक्षिणतः सखा मे अधा वर्त्राणिजङघनाव भूरि असश्चतः शतधारा अभिश्रियो हरिं नवन्ते अव ता उदन्युवः असश्चता मघवद्भ्यो हि भूतं ये राया मघदेयं जुनन्ति असादि वर्तो वह्निराजगन्वानग्निर्ब्रह्मा नर्षदने विधर्ता असाम यथा सुषखाय एन सवभिष्टयो नरां न शंसैः असामि हि परयज्यवः कण्वं दद परचेतसः असामिभिर्मरुत आ न ऊतिभिर्गन्ता वर्ष्तिं न विद्युतः असाम्योजो बिभ्र्था सुदानवो असामि धूतयः शवः असावन्यो असुर सूयत दयौस्त्वं विश्वेषां वरुणासिराजा असावि मित्रो वर्जनेषु यज्ञियो अत्यो न यूथे वर्षयुः कनिक्रदत पर राजा वाचं जनयन्नसिष्यददपो वसानो अभि गा इयक्षति असाव्यंशुर्मदायाप्सु दक्षो गिरिष्ठाः असि गरामेष्वविता पुरोहितो असि यज्ञेषु मानुषः असि दभ्रस्य चिद्व्र्धो यजमानाय शिक्षसि सुन्वते भूरि ते वसु असि भगो असि दात्रस्य दातासि मघवा मघवद्भ्य इन्दो असि यमो अस्यादित्यो अर्वन्नसि तरितो गुह्येन वरतेन असि सत्य रणयावानेद्यो अस्या धियः पराविताथा वर्षा गणः असि सोमेन समया विप्र्क्त आहुस्ते तरीणि दिवि बन्धनानि असि हि वीर सेन्यो असि भूरि पराददिः असि होता न ईड्यः असि होता मनुर्हितः असिंसूनां नवं चरुमादेधस्यान आचितं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः असिक्न्या मरुद्व्र्धे वितस्तयार्जीकीये शर्णुह्यासुषोमया असुं य ईयुरव्र्का रतज्ञास्ते नो अवन्तुपितरो हवेषु असुनीते पुनरस्मासु चक्षुः पुनः पराणमिह नो धेहिभोगम असुनीते मनो अस्मासु धारय जीवातवे सु पर तिरा नायुः असुन्वन्तं समं जहि दूणाशं यो न ते मयः असुन्वामिन्द्र संसदं विषूचीं वयनाशयः असुर इव निर्णिजम असुर्याय परमहसा असूत पर्श्निर्महते रणाय तवेषमयासां मरुतामनीकम असूयन्नभ्यचाक्षं तस्मा अस्प्र्हयं पुनः असूर्ते सूर्ते रजसि निषत्ते ये भूतानिसमक्र्ण्वन्निमानि असेन्या वः पणयो वचांस्यनिषव्यास्तन्वः सन्तु पापीः असो नु कमजरो वर्धाश्च विश्वेदेतासवना तूतुमा कर्षे असो यथा नो अविता वर्धे च ददो वसूनि ममदश्च सोमैः असो हव्यवाळ उत नः पुरोगा जयोगेवदीर्घं तम आशयिष्ठाः असौ च या न उर्वरादिमां तन्वं मम असौ य एषि वीरको गर्हं गर्हं विचाकशद असौ यः पन्था आदित्यो दिवि परवाच्यं कर्तः अस्तं तात्या धिया रयिं सुवीरं पर्क्षो नो अर्वा नयुहीत वाजी अस्तं ननक्षे यस्मिञ्चाकन दिवा नक्तंश्नथिता वैतसेन अस्तं भरन्त्यब्रवीदिन्द्राय सुनवै तवा शक्राय सुनवै तवा अस्तं वयो न तुग्र्यम अस्तमा ते पार्थिवा वसून्यस्मे जग्मुःसून्र्ता इन्द्र पूर्वीः इन्द्र पिब परतिकामं सुतस्य परातःसावस्तव हिपूर्वपीतिः अस्तार इषुं दधिरे गभस्त्योरनन्तशुष्मा वर्षखादयो नरः अस्तारमेषि सूर्य अस्तावि मन्म पूर्व्यं बरह्मेन्द्राय वोचत अस्ताव्यग्निः शिमीवद्भिरर्कैः साम्राज्याय परतरं दधानः अस्ताव्यग्निर्नरां सुशेवो वैश्वानर रषिभिःसोमगोपाः अस्तासिशत्रवे वधं यो न इन्द्र जिघांसति या ते रातिर्ददिर्वसु नभन्तामन्यकेषां जयाका अधि धन्वसु अस्ति जयायान कनीयस उपारे सवप्नश्चनेदन्र्तस्य परयोता अस्ति देवा अंहोरुर्वस्ति रत्नमनागसः अस्ति सोमो अयं सुतः पिबन्त्यस्य मरुतः अस्ति हि वः सजात्यं रिशादसो देवासो अस्त्याप्यम अस्ति हि षमा मदाय वः समसि षमा वयम एषाम अस्तोढ्वं सतोम्या बरह्मणा मे अवीव्र्धध्वमुशतीरुषासः अस्तोभयद वर्थासामनु सवधां गभस्त्योः आ नो भद्राः करतवो कष्यन्तु विश्वतो अदब्धासो अपरीतास उद्भिदः अस्तोषत सवभानवो विप्रा नविष्ठया मती योजा अस्त्र्णाद बर्हणा विपो अर्यो मानस्य स कषयः अस्थुर्जनानामुप मामरातयो अर्वागवसा हवनश्रुता गतम अस्नातापो वर्षभो न पर वेति सचेतसो यं पर्णयन्तमर्ताः अस्मकमुर्जा रथं पूषा अविष्टु माहिनः अस्मत्रा गन्तम उप नो ऽरवाञ्चा सोमपीतये अस्मत्रा ते सध्र्यक सन्तु रातयो भद्रा भद्रस्य रातयः अस्मदेत्वजघ्नुषी अस्मद्र्यग वाव्र्धानः सहोभिरनिभ्र्ष्टस्तन्वं वाव्र्धस्व अस्मभ्यं गातुवित्तमो देवेभ्यो मधुमत्तमः अस्मभ्यं तवा वसुविदमभि वाणीरनूषत अस्मभ्यं तानि मरुतो वि यन्त रयिं नो धत्त वर्षणः सुवीरम मरुतो यस्य हि कषये पाथा दिवो विमहसः अस्मभ्यं दयावाप्र्थिवी सुचेतुना रयिं धत्तं वसुमन्तं शतग्विनम ते हि दयावाप्र्थिवी विश्वशम्भुव रतावरी रजसो धारयत्कवी अस्मभ्यं रोदसी रयिम मध्वो वाजस्य सातये अस्मभ्यं वर्ष्टिमा पव अस्मभ्यं वाजिनीवसू मघवद्भ्यश्च सप्रथः अस्मभ्यं शर्म यछतम अस्मभ्यं शर्म सप्रथो गवे अश्वाय यछत यो यजाति यजात इत सुनवच्च पचाति च अस्मभ्यं सु तवमिन्द्र तां शिक्ष या दोहते परति वरंजरित्रे अस्मभ्यं सु वर्षण्वसू यातं वर्तिर्न्र्पय्यम अस्मभ्यं सूर्यावसू इयानः अस्मभ्यं सोम गातुवित अस्मभ्यं सोम गातुवित अस्मभ्यमप्रतिष्कुतः अस्मभ्यमस्य वेदनं दद्धि सूरिश्चिदोहते अस्मभ्यमिन्दविन्द्रयुर्मध्वः पवस्व धारया अस्मभ्यमिन्द्र वरिवः सुगं कर्धि पर शत्रूणांमघवन वर्ष्ण्या रुज अस्मा आपो मातरः सप्त तस्थुर्न्र्भ्यस्तराय सिन्धवः सुपाराः अस्मा इदु गनाश्चिद देवपत्नीरिन्द्रायार्कमहिहत्य ऊवुः अस्मा इदु तयदनु दाय्येषामेको यद वव्ने भूरेरीशानः अस्मा इदु तयमुपमं सवर्षां भराम्याङगूषमास्येन अस्मा इदु तवष्टा तक्षद वज्रं सवपस्तमं सवर्यं रणाय अस्मा इदु पर भरा तूतुजानो वर्त्राय वज्रमीशानः कियेधाः अस्मा इदु परय इव पर यंसि भराम्याङगूषं बाधे सुव्र्क्ति अस्मा इदु सतोमं सं हिनोमि रथं न तष्टेव तत्सिनाय अस्मा इदु सप्तिमिव शरवस्येन्द्रायार्कं जुह्वा समञ्जे अस्मां अव मघवन गोमति वरजे वज्रिञ चित्राभिर ऊतिभिः अस्माकं काममा पर्ण अस्माकं गिर उत सुष्टुतिं वसो कण्ववच्छ्र्णुधी हवम अस्माकं तवा सुतानुप वीतप्र्ष्ठा अभि परयः अस्माकं ते मधुमत्तमानीमा भुवन सवना तेषुहर्य अस्माकं ते सवना सन्तु शन्तमा मदाय दयुक्ष सोमपाः अस्माकं देवा उभयाय जन्मने शर्म यछत दविपदेचतुष्पदे अस्माकं पूषन्नविता शिवो भव मंहिष्ठो वाजसातये अस्माकं बरह्म पर्तनासु जिन्वतं वयं धना शूरसाता भजेमहि अस्माकं बरह्म पर्तनासु सह्या अस्माकं वर्ष्टिर्दिव्यासुपारा यजामहे वां महः सजोषा हव्येभिर्मित्रावरुणा नमोभिः अस्माकं बरह्मेदमिन्द्र भूतु ते अह विश्वा च वर्धनम अस्माकं बोध्यविता महाधने भवा वर्धः सखीनाम अस्माकं बोध्यविता रथानामस्माकं शूर नर्णाम अस्माकं बोध्युचथस्य चोदिता मंहिष्ठो वाजसातये बर्हदिन्द्राय गायत मरुतो वर्त्रहन्तमम अस्माकं यज्ञं सवनं जुषाणा पातं सोममश्विना दीद्यग्नी अस्माकं व इन्द्रमुश्मसीष्टये सखायं विश्वायुं परासहं युजं वाजेषु परासहं युजम अस्माकंब्रह्मोत्ये अवा पर्त्सुषु कासु चित अस्माकं वीरा उत्तरे भवन्त्वस्मानु देवा अवताहवेषु अस्माकं वीरानुत नो मघोनो जनांश्च या पारयाच्छर्म या च अस्माकं शत्रून परि शूर विश्वतो दर्मा दर्षीष्ट विश्वतः उभे पुनामि रोदसी रतेन दरुहो दहामि सं महीरनिन्द्राः अस्माकं शिप्रिणीनां सोमपाः सोमपाव्नाम अस्माकं सन्तु भुवनस्य गोपाः पिबन्तु सोममवसे नो अद्य अस्माकं समा रथमा तिष्ठ सातये जैत्रंहीन्द्र निभ्र्तं मनस्तव अस्माकं सु रथं पुर इन्द्रः कर्णोतु सातये अस्माकम आङगूषान दयुम्निनस कर्धि वाजेषु दयुम्निनस कर्धि अस्माकमग्ने मघवत्सु दीदिह्यध शवसीवान वर्षभो दमूनाः अस्माकमद्य मरुतः सुते सचा विश्वे पिबत कामिनः अस्माकमद्य वामयं सतोमो वाहिष्ठो अन्तमः अस्माकमद्य विदथेषु बर्हिरा वीतये सदत पिप्रियाणाः अस्माकमद्यान्तमं सतोमं धिष्व महामह अस्माकमविता भव अस्माकमस्तु केवलः एन्द्र सानसिं रयिं सजित्वानं सदासहम अस्माकमस्तुकेवलः अस्माकमित सुते रणा समिन्दुभिः अस्माकमिद वर्धे भव अस्माकमिन्द्र उभयं जुजोषति यत्सोम्यस्यान्धसो बुबोधति अस्माकमिन्द्रः सम्र्तेषु धवजेष्वस्माकं या इषवस्ताजयन्तु अस्माकमिन्द्रावरुणा भरे भरे पुरोयोधा भवतं कर्ष्ट्योजसा अस्माकमुदरेष्वा अस्माकेभिर्न्र्भिरत्रा सवर्जय अस्माकेभिर्न्र्भिर्वयं सासह्याम पर्तन्यतो वनुयाम वनुष्यतो नभन्तामन्यके समे अस्माञ्चित्राभिरवतादभिष्टिभिरा नः सुम्नेषु यामय अस्मात समुद्राद बर्हतो दिवो नो अपाम्भूमानमुप नः सर्जेह कं नश्चित्रमिषण्यसि चिकित्वान पर्थुग्मानं वाश्रंवाव्र्धध्यै अस्मादद्य सदसः सोम्यादा वि तं युञ्जाथां मनसो यो जवीयान तरिवन्धुरो वर्षण यस्त्रिचक्रः अस्मादहं तविषादीषमाण इन्द्राद भिया मरुतो रेजमानः अस्मान नक्षस्वमघवन्नुपावसे धुक्षस्व पिप्युषीमिषम अस्मान समर्ये पवमान चोदय दक्षो देवानामसि हि परियो मदः अस्मान सविन्द्रावरुणा घर्तश्चुतस्त्रिभिः साप्तेभिरवतं शुभस पती अस्मान सु जिग्युषस कर्तम अस्मान सु तत्र चोदयेन्द्र राये रभस्वतः अस्मान सुजिग्युषस कर्धि अस्मानछा सुमतिर्वां शुभस पती आ धेनुरिव धावतु अस्माभिःसु तं सनुहि अस्माभिरिन्द्र सखिभिर्हुवानः सध्रीचीनोमादयस्वा निषद्य अस्माभिरू नु परतिचक्ष्याभूदो ते यन्ति ये अपरीषु पश्यान अस्माभिष टे सुषहाः सन्तु शत्रवस्त्वया वयं तान्वनुयाम संगमे अस्मासु तन मरुतो यच च दुष्टरं दिध्र्ता यच च दुष्टरम अस्मिन यज्ञे वि चयेमा भरे कर्तं वाजयन्तो भरे कर्तम अस्मिन यज्ञे सवध्वरे अस्मिन यज्ञेपुरुष्टुत अस्मिन समुद्रे अध्युत्तरस्मिन्नापो देवेभिर्निव्र्ता अतिष्ठन अस्मिन सवेतच्छकपूत एनो हिते मित्रे निगतान हन्ति वीरान अस्मिन सु ते सवने अस्त्वोक्यं सुत इष्टौमघवन बोध्याभगः अस्मिन्नहन सत्पतिः पुरुहूतो म अस्मिन्ना वामायाने वाजिनीवसू विश्वा वामानि धीमहि ईळिष्वा हि परतीव्यं यजस्व जातवेदसम अस्मिन्नाजौ पुरुहूत शरवाय्ये धनभक्षेषु नो अव अस्मिन्निन्द्र वर्जने सर्ववीराः समत सूरिभिस्तव शर्मन सयाम तयं सु मेषं महया सवर्विदं शतं यस्य सुभ्वः साकमीरते अस्मिन्नू षु सवने मादयस्वोप बरह्माणि शर्णव इमा नः अस्मे आ वहतं रयिं शतवन्तं सहस्रिणम अस्मे इन्दो सवाभुवम सोमः पुनानो अर्षति सहस्रधारो अत्यविः अस्मे इन्द्र सचा सुते नि षदा पीतये मधु अस्मे इन्द्रावरुणा विश्ववारं रयिं धत्तं वसुमन्तं पुरुक्षुम अस्मे इन्द्रो वरुणो मित्रो आ वां राजानावध्वरे वव्र्त्यां हव्येभिरिन्द्रावरुणा नमोभिः अस्मे इन्द्रो वरुणो मित्रो अर्यमा दयुम्नं यछन्तु महि शर्मसप्रथः अस्मे ऊ षु वर्षणा मादयेथामुत पणीन्र्हतमूर्म्या मदन्ता अस्मे ऊतीरिन्द्रवाततमा अर्वाचीनाग्न आ कर्णुष्व अस्मे ता त इन्द्र सन्तु सत्याहिंसन्तीरुपस्प्र्शः अस्मे ते सन्तु सख्या शिवानि यूयं पात उदु बरह्माण्यैरत शरवस्येन्द्रं समर्ये महया वसिष्ठ अस्मे धत्तं यदसदस्क्र्धोयु यूयं पात वास्तोष पते परति जानीह्यस्मान सवावेशो अनमीवो भवा नः अस्मे धेहि जातवेदो महि शरवः अस्मे धेहि दयुमतीं वाचमासन बर्हस्पते अनमीवामिषिराम अस्मे धेहि दयुमद यशो मघवद्भ्यश्च मह्यं च अस्मे धेहि यवमद गोमदिन्द्र कर्धी धियंजरित्रे वाजरत्नाम अस्मे धेहि शरवो बर्हद दयुम्नं सहस्रसातमम अस्मे धेहिश्रवो बर्हत अस्मे बलानि मघवत्सु धत्तं कर्णुतं नो अध्वरं शरुष्टिमन्तम इमं सतोममर्हते जातवेदसे रथमिव सं महेमा मनीषया अस्मे रयिं न सवर्थं दमूनसं भगं दक्षं न पप्र्चासि धर्णसिम अस्मे रयिं नासत्या बर्हन्तमपत्यसाचं शरुत्यं रराथाम अस्मे रयिं निधारय तवमग्ने परथमो अङगिरा रषिर्देवो देवानामभवः शिवः सखा अस्मे रयिंनि धारय वि वो मदे सहस्रिणं पुरूवसो विवक्षसे अस्मे रयिः पप्रथे वर्ष्ण्यं शवो अस्मे सुवानास इन्दवः यथा मनौ विवस्वति सोमं शक्रापिबः सुतम अस्मे रुद्रा मेहना पर्वतासो वर्त्रहत्ये भरहूतौ सजोषाः अस्मे वत्सं परि षन्तं न विन्दन्निछन्तो विश्वे अम्र्ता अमूराः अस्मे वर्द्धा असन्न इह पर यद इत्था परावतः शोचिर न मानम अस्यथ अस्मे वसूनि धारय सोम दिव्यानि पार्थिवा अस्मे वीरो मरुतः शुष्म्यस्तु जनानां यो असुरो विधर्ता अस्मे शरवांसिधारय अस्मे शरेष्ठेभिर्भानुभिर्वि भाह्युषो देवि परतिरन्ती न आयुः अस्मे सा वां माध्वी रातिरस्तु सतोमं हिनोतं मान्यस्य कारोः अस्मे सूर्याचन्द्रमसाभिचक्षे शरद्धे कमिन्द्र चरतो वितर्तुरम अस्मे सोम शरियमधि नि धेहि शतस्य नर्णाम अस्मै ते परतिहर्यते जातवेदो विचर्षणे अस्मै भीमाय नमसा समध्वर उषो न शुभ्र आ भरापनीयसे अस्य करत्वा यशस्वतः अस्य करत्वा समिधानस्य मज्मना पर दयावा शोचिः पर्थिवी अरोचयत अस्य करत्वाहन्यो यो अस्ति मर्गो न भीमो अरक्षसस्तुविष्मान अस्य तरितः करतुना वव्रे अन्तरिछन धीतिं पितुरेवैःपरस्य अस्य तरितो नवोजसा वर्धानो विपावराहमयोग्रया हन अस्य तवेषा अजरा अस्य भानवः सुसन्द्र्शः सुप्रतीकस्यसुद्युतः अस्य ते सख्ये वयं तवेन्दो दयुम्न उत्तमे अस्य ते सख्ये वयमियक्षन्तस्त्वोतयः अस्य देवस्य मीळ्हुषो वया विष्णोरेषस्य परभ्र्थे हविर्भिः अस्य देवस्य संसद्यनीके यं मर्तासः शयेतं जग्र्भ्रे अस्य पत्मन्नरुषीरश्वभुध्ना रतस्य योनौतन्वो जुषन्त अस्य पर जातवेदसो विप्रवीरस्य मीळुषः अस्य परजावती गर्हे असश्चन्ती दिवे दिवे अस्य पिब कषुमतः परस्थितस्येन्द्र सोमस्य वरमासुतश्य अस्य पिबतमश्विना युवं मदस्य चारुणः अस्य पीत्वा मदानां देवो देवस्यौजसा अस्य पीत्वा मदानामिन्द्रो वर्त्राण्यप्रति अस्य पीत्वा शतक्रतो घनो वर्त्राणामभवः अस्य मदे सवर्यं दा रतायापीव्र्तमुस्रियाणामनीकम अस्य मध्वः पिबत मादयध्वं तर्प्ता यात पथिभिर्देवयानैः ऊर्ध्वो अग्निः सुमतिं वस्वो अश्रेत परतीची जूर्णिर्देवतातिमेति अस्य मेधस्य सोम्यस्य सोभरे परेमध्वराय पूर्व्यम अस्य यज्ञस्य सुक्रतुम अस्य यज्ञस्य सुक्रतुम अस्य यामासो बर्हतो न वग्नूनिन्धाना अग्नेः सख्युःशिवस्य अस्य वरतानि नाध्र्षे पवमानस्य दूढ्या अस्य वरते सजोषसो विश्वे देवासो अद्रुहः अस्य वर्ष्णो वयोदन उरु करमिष्ट जीवसे अस्य वीरस्य बर्हिषि सुतः सोमो दिविष्टिषु अस्य वो हयवसा पान्तो दक्षसाधनम अस्य शरवो नद्यः सप्त बिभ्रति दयावाक्षामा पर्थिवी दर्शतं वपुः अस्य शरोषन्त्वा भुवो विश्वा यश्चर्षणीरभि अस्य शलोको दिवीयते पर्थिव्यामत्यो न यंसद यक्षभ्र्द विचेताः अस्य शासुरुभयासः सचन्ते हविष्मन्त उशिजो ये च मर्ताः अस्य शुष्मासो दद्र्शानपवेर्जेहमानस्य सवनयन नियुद्भिः अस्य सतुतिं जरितुर्भिक्षमाणा आनः शग्मास उप यन्तु वाजाः अस्य सतुषे महिमघस्य राधः सचा सनेम नहुषः सुवीराः अस्य सतोमेभिरौशिज रजिश्वा वरजं दरयद वर्षभेणपिप्रोः अस्य सनीळा असुरस्य योनौ समान आ भरणेबिभ्रमाणाः अस्य सपशो न नि मिषन्ति भूर्णयः पदे पदे पाशिनः सन्ति सेतवः अस्य सोमस्य पीतये अस्य सोमस्य पीतये अस्य सोमस्य पीतये अस्य सोमस्य पीतये अस्य सोमस्य पीतये अस्य होतुः परदिश्य रतस्य वाचि सवाहाक्र्तंहविरदन्तु देवाः मनीषिणः पर भरध्वं मनीषां यथा यथा मतयःसन्ति नर्णाम अस्यसोमस्य पीतये आ तवा गिरो रथीरिवास्थुः सुतेषु गिर्वणः अस्या ऊ षु ण उप सातये भुवो ऽहेळमानो ररिवां अजाश्व शरवस्यताम अजाश्व अस्याजरासो दमामरित्रा अर्चद्धूमासो अग्नयः पावकाः अस्येदिन्द्रो मदेष्वा गराभं गर्भ्णीत सानसिम अस्येदिन्द्रो मदेष्वा विश्वा वर्त्राणि जिघ्नते अस्येदिन्द्रो वाव्र्धे वर्ष्ण्यं शवो मदे सुतस्य विष्णवि अस्येदु तवेषसा रन्त सिन्धवः परि यद वज्रेण सीमयछत अस्येदु पर बरूहि पूर्व्याणि तुरस्य कर्माणि नव्य उक्थैः अस्येदु भिया गिरयश्च दर्ळ्हा दयावा च भूमा जनुषस्तुजेते अस्येदु मातुः सवनेषु सद्यो महः पितुं पपिवाञ्चार्वन्ना अस्येदेव पर रिरिचे महित्वं दिवस पर्थिव्याः पर्यन्तरिक्षात अस्येदेव शवसा शुषन्तं वि वर्श्चद वज्रेण वर्त्रमिन्द्रः अस्येदेषा सुमतिः पप्रथानाभवत पूर्व्या भुमनागौः अस्रेधद्भिस्तरणिभिर्यविष्ठ्य शिवेभिः पाहि पायुभिः अस्रेधन्तो मरुतः सोम्ये मधौ सवाहेह मादयाध्वै अस्र्क्षत पर वाजिनो गव्या सोमासो अश्वया अस्र्ग्रन देववीतये वाजयन्तो रथा इव अस्र्ग्रमिन्द्र ते गिरः परति तवामुदहासत अस्वापयन निगुतः सनेहयच्चापामित्रानपाचितो अचेतः अहं केतुरहं मूर्धाहमुग्रा विवाचनी अहं गर्भमदधामोषधीष्वहं विश्वेषु भुवनेष्वन्तः अहं परजा अजनयं पर्थिव्यामहं जनिभ्यो अपरीषुपुत्रान अहं गुङगुभ्यो अतिथिग्वमिष्करमिषं न वर्त्रतुरंविक्षु धारयम अहं च तवं च वर्त्रहन सं युज्याव सनिभ्य आ अहं जनाय समदं कर्णोम्यहं दयावाप्र्थिवी आविवेश अहं तदासु धारयं यदासु न देवश्चनत्वष्टाधारयद रुशत अहं तद्विद्वला पतिमभ्यसाक्षि विषासहिः अहं तष्टेव वन्धुरं पर्यचामि हर्दा मतिम अहं दधामि दरविणं हविष्मतेसुप्राव्ये यजमानाय सुन्वते अहं दस्युभ्यः परि नर्म्णमा ददे गोत्रा शिक्षन्दधीचे मातरिश्वने अहं नयन्यं सहसा सहस करं नवव्राधतो नवतिं च वक्षयम अहं परत्नेन मन्मना गिरः शुम्भामि कण्ववत अहं पितेव वेतसून्रभिष्टये तुग्रं कुत्साय समदिभंच रन्धयम अहं भुवं यजमानस्य चोदितायज्वनः साक्षिविश्वस्मिन भरे अहं भुवं यजमानस्य राजनि पर यद भरेतुजये न परियाध्र्षे अहं मित्रावरुणोभा बिभर्म्यहमिन्द्राग्नीहमश्विनोभा अहं रन्धयं मर्गयं शरुतर्वणे यन माजिहीत वयुनाचनानुषक अहं राष्ट्री संगमनी वसूनां चिकितुषी परथमायज्ञियानाम अहं रुद्राय धनुरा तनोमि बरह्मद्विषे शरवे हन्तवाु अहं वेशं नम्रमायवे अकरमहंसव्याय पड्ग्र्भिमरन्धयम अहं शुष्णस्य शनथिता वधर्यमंन यो रर आर्यं नाम दस्यवे अहं स यो नववास्त्वं बर्हद्रथं सं वर्त्रेव दासंव्र्त्रहारुजम अहं सप्त सरवतो धारयं वर्षा दरवित्न्वः पर्थिव्यांसीरा अधि अहं सप्तहा नहुषो नहुष्टरः पराश्राव यं शवसातुर्वशं यदुम अहं सुवे पितरमस्य मूर्धन मम योनिरप्स्वन्तः समुद्रे अहं सूर्य इवाजनि अहं सूर्यस्य परि याम्याशुभिः परैतशेभिर्वहमानोजसा अहं सोममाहनसं बिभर्म्यहं तवष्टारमुतपूषणं भगम अहं हयूग्रस्तविषस्तुविष्मान विश्वस्य शत्रोरनमं वधस्नैः अहं हयूग्रो मरुतो विदानो यानि चयवमिन्द्र इदीश एषाम अहं हरी वर्षणा विव्रता रघू अहंवज्रं शवसे धर्ष्ण्वा ददे अहं हि ते हरिवो बरह्म वाजयुराजिं यामि सदोतिभिः अहं हुवान आर्क्षे शरुतर्वणि मदच्युति अहं होता नयसीदं यजीयान विश्वे देवा मरुतो माजुनन्ति अहन वर्त्रं रचीषम और्णवाभमहीशुवम अहन वर्त्रं वर्त्रतरं वयंसमिन्द्रो वज्रेण महता वधेन अहन्नहिं पर्वते शिश्रियाणं तवष्टास्मै वज्रं सवर्यं ततक्ष अहन्नहिमन्वपस्ततर्द पर वक्षणा अभिनत पर्वतानाम अहन्नहिमभिनद रौहिणं वयहन वयंसं मघवा शचीभिः अहन्नहिमरिणात सप्त सिन्धून देवैर्द्यावाप्र्थिवीप्रावतं नः उदप्रुतो न वयो रक्षमाणा वावदतो अभ्रियस्येव घोषाः अहम सो अस्मि यः पुरा सुते वदामि कानि चित अहमत्कं कवये शिश्नथं हथैरहं कुत्समावमाभिरूतिभिः अहमर्णांसि वि तिरामि सुक्रतुर्युधा विदम्मनवे गातुमिष्टये अहमस्मि महामहो अभिनभ्यमुदीषितः अहमस्मि सपत्नहेन्द्र इवारिष्टो अक्षतः अहमस्मि सहमानाथ तवमसि सासहिः अहमिद धि पितुष परि मेधां रतस्य जग्रभ अहमिन्द्रो न परा जिग्य इद धनं न मर्त्यवे अव तस्थेकदा चन अहमिन्द्रो रोधो वक्षो अथर्वणस्त्रिताय गा अजनयमहेरधि अहमेतं गव्ययमश्व्यं पशुं पुरीषिणं सायकेनाहिरण्ययम अहमेता मनवे विश्वश्चन्द्राः सुगा अपश्चकर वज्रबाहुः अहमेताञ्छाश्वसतो दवा दवेन्द्रं ये वज्रं युधयेऽकर्ण्वत अहमेव वात इव पर वाम्यारभमाणा भुवनानि विश्वा अहमेव सवयमिदं वदामि जुष्टं देवेभिरुतमानुषेभिः अहये वा तान परददातु सोम आ वा दधातु निरतेरुपस्थे अहर अहः शुन्ध्युः परिपदामिव अहर अहरश्विनाध्वर्यवं वां बरह्मा समिद भवतिसाहुतिर्वाम अहर अहर्जायते मासि मास्यथा देवा दधिरेहव्यवाहम अहर अहर्व्र्षण मह्यं शिक्षतम अहस्ता यदपदी वर्धत कषाः शचीभिर्वेद्यानाम अहा यद दयावो असुनीतिमयन मध्वा नो अत्रपितरा शिशीताम अहा यदिन्द्र सुदिना वयुछान दधो यत केतुमुपमं समत्सु अहानि गर्ध्राः पर्या व आगुरिमां धियं वार्कार्यांच देवीम अहाव्यग्ने हविरास्ये ते सरुचीव घर्तं चम्वीव सोमः अहिं च वर्त्रहावधीत अहितेन चिदर्वता जीरदानुः सिषासति अहिमिन्द्रजिघांसतो दिवि ते बद्बधे शवो अर्चन्न अहिर्न जूर्णामति सर्पति तवचमत्यो न करीळन्नसरद वर्षा हरिः अहिर्बुध्न्य उत नः शर्णोतु वरूत्र्येकधेनुभिर्नि पातु अहिर्बुध्न्यः शर्णवद वचांसि मे विश्वे देवासौत सूरयो मम अहेम यज्ञं पथामुराणा इमां सुव्र्क्तिं वर्षणा जुषेथाम अहेर्यातारं कमपश्य इन्द्र हर्दि यत ते जघ्नुषो भीरगछत अहेळता मनसा देव बर्हिरिन्द्रज्येष्ठानुशतो यक्षि देवान अहेळता मनसा यातमर्वागश्नन्ता हव्यं मानुषीषु विक्षु अहेळमान उरुशंस सरी भव वाजे वाजे सरी भव अहेळमानो वरुणेह बोध्युरुशंस मा न आयुःप्र मोषीः अहोभिरद्भिरक्तुभिर्व्यक्तं यमो ददात्यवसानमस्मै अहोरात्राणिविदधद विश्वस्य मिषतो वशी अह्रुतो महो धरुणाय देवान दिवीवज्योतिः सवमा मिमीयाः आ आ आ आ आ आ आ व इन्द्रं करिविं यथा वाजयन्तः शतक्रतुम आ इत ते व आ उ मे निवरो भुवद वर्त्रहादिष्ट पौंस्यम आ कर्ष्णेन रजसा वर्तमानो निवेशयन्न अम्र्तम मर्त्यं च आ कलशं मधुमान सोम नः सदः आ कलशा अनूषतेन्दो धाराभिरोजसा आ कलशेषु धावति पवित्रे परि षिच्यते आ कलशेषु धावति शयेनो वर्म वि गाहते आ गछन्तीमवसा चित्रभानवः कामं विप्रस्यतर्पयन्त धामभिः आ गना अग्न इहावसे होत्रां यविष्ठ भारतीम आ गा आजदुशना काव्यः सचा यमस्य जातमम्र्तं यजामहे आ घ तवावान तमनाप्त सतोत्र्भ्यो धर्ष्णवियानः आ घा गमद यदि शरवत सहस्रिणीभिरूतिभिः आ घा ता गछानुत्तरा युगानि यत्र जामयः कर्णवन्नजामि आ घा योषेव सूनर्युषा याति परभुञ्जती आ च गछान मित्रमेना दधामाथागवां गोपतिर्नो भवाति आ च नो बर्हिः सदताविता च न सपार्हाणि दातवे वसु आ च वह मित्रमहश्चिकित्वान तवं दूतः कविरसिप्रचेताः आ च वहासि तानिह देवानुप परशस्तये आ चन तवा चिकित्सामो अधि चन तवा नेमसि आ चयावयस्यूतये आ चष्ट आसां पाथो नदीनां वरुण उग्रः सहस्रचक्षाः आ जह्नावीं समनसोप वाजैस्त्रिरह्नो भागं दधतीमयातम आ जाग्र्विर्विप्र रता मतीनां सोमः पुनानो असदच्चमूषु आ जामिरत्के अव्यत भुजे न पुत्र ओण्योः आ जिह्वया मुरदेवान रभस्व करव्यादो वर्क्त्व्यपि धत्स्वासन आ त इन्दो मदाय कं पयो दुहन्त्यायवः आ त इन्द्र महिमानं हरयो देव ते महः आ त एता वचोयुजा हरी गर्भ्णे सुमद्रथा आ त एतु मनः पुनः करत्वे दक्षाय जीवसे आ तं भज सौश्रवसेष्वग्न उक्थौक्थ आ भज शस्यमाने आ तक्षत सातिमस्मभ्यं रभवः सातिं रथाय सातिमर्वते नरः आ तत त इन्द्रायवः पनन्तभि य ऊर्वं गोमन्तन्तित्र्त्सान आ तत ते दस्र मन्तुमः पूषन्नवो वर्णीमहे आ तवद्य सधस्तुतिं वावातुः सख्युरा गहि आ तवद्य सबर्दुघां हुवे गायत्रवेपसम आ तवशत्रवा गहि नयुक्थानि च हूयसे आ तवा कण्वा अहूषत गर्णन्ति विप्र ते धियः आ तवा कण्वा इहावसे हवन्ते वाजसातये आ तवा गरावा वदन्निह सोमी घोषेण यछतु आ तवा गीर्भिर्महामुरुं हुवे गामिव भोजसे आ तवा गोभिरिव वरजं गीर्भिरणोम्यद्रिवः आ तवा पणिं यदीमहे आ तवा पर्णक्त्विन्द्रियं रजः सूर्यो न रश्मिभिः आ तवा बरह्मयुजा हरी वहतामिन्द्र केशिना आ तवा मदच्युता हरी शयेनं पक्षेव वक्षतः आ तवा मन्त्राः कविशस्ता वहन्त्वेना राजन्हविषा मादयस्व आ तवा यछन्तु हरितो न सूर्यमहाविश्वेव सूर्यम आ तवा रथे हिरण्यये हरी मयूरशेप्या आ तवा रम्भं न जिव्रयो ररभ्मा शवसस पते आ तवा वसो हवमानास इन्दव उप सतोत्रेषु दधिरे आ तवा वातस्य नर्मणो मनोयुज आ पूर्यमाणमवहन्नभि शरवः आ तवा विप्रा अचुच्यवुः सुतसोमा अभि परयः आ तवा विशन्त्वाशवः सोमास इन्द्र गिर्वणः आ तवा विशन्त्विन्दवः समुद्रमिव सिन्धवः आ तवा शुक्रा अचुच्यवुः सुतास इन्द्र गिर्वणः आ तवा सहस्रमा शतं युक्ता रथे हिरण्यये आ तवा सुतास इन्दवो मदा य इन्द्र गिर्वणः आ तवा सुशिप्र हरयो वहन्तूशन हव्यानि परति नो जुषस्व आ तवा हर्यन्तं परयुजो जनानां रथे वहन्तु हरिशिप्रमिन्द्र आ तवा होता मनुर्हितो देवत्रा वक्षदीड्यः आ तवागमं शन्तातिभिरथो अरिष्टतातिभिः आ तवामनक्तु परयता हविष्मती यजिष्ठं बर्हिरासदे आ तवायमर्क ऊतये ववर्तति यं गोतमा अजीजनन आ तवाहार्षमन्तरेधि धरुवस्तिष्ठाविचाचलिः आ तिष्ठ रथं वर्षणं वर्षा ते सुतः सोमः परिषिक्ता मधूनि आ तिष्ठ वर्त्रहन रथं युक्ता ते बरह्मणा हरी आ तिष्ठतं सुव्र्तं यो रथो वामनु वरतानि वर्तते हविष्मान आ तिष्ठति मघवा सनश्रुत इन्द्रोवाजस्य दीर्घश्रवसस पतिः आ तिष्ठति रथमिन्द्रस्य सखा विद्वानेना सुमतिं यात्यछ आ तु नः स वयति गव्यमश्व्यं सतोत्र्भ्यो मघवा शतम आ तू गहि पर तु दरव मत्स्वा सुतस्य गोमतः आ तू न इन्दो शतदात्वश्व्यं सहस्रदातु पशुमद धिरण्यवत आ तू न इन्द्र कौशिक मन्दसानः सुतं पिब आ तू न इन्द्र शंसय गोष्वश्वेषु सुभ्रिषु सहस्रेषु तुवीमघ आ तू न उपगन्तन आ तू षिञ्च कण्वमन्तं न घा विद्म शवसानात आ तू षिञ्च हरिमीं दरोरुपस्थे वाशीभिस्तक्षताश्मन्मयीभिः आ तू सुशिप्र दम्पते रथं तिष्ठा हिरण्ययम आ ते चिकित्र उषसामिवेतयो अरेपसः सूर्यस्येवरश्मयः आ ते दक्षं मयोभुवं वह्निमद्या वर्णीमहे आ ते दक्षं वि रोचना दधद रत्ना वि दाशुषे आ ते दधामीन्द्रियमुक्था विश्वा शतक्रतो आ ते यतन्ते रथ्यो यथा पर्थक छर्धांस्यग्ने अजराणि धक्षतः आ ते रथस्य पूषन्नजा धुरं वव्र्त्युः आ ते रुचः पवमानस्य सोम योषेव यन्ति सुदुघाः सुधाराः आ ते वत्सो मनो यमत परमाच्चित सधस्थात आ ते सिञ्चामि कुक्ष्योरनु गात्रा वि धावतु आ ते सुपर्णा अमिनन्तमेवैः कर्ष्णो नोनाव वर्षभो यदीदम आ तेन यातं मनसो जवीयसा रथं यं वां रभवश्चक्रुरश्विना आ दर्षते शवसा सप्त दानून पर साक्षते परतिमानानिभूरि आ दविबर्हा अमिनो यात्विन्द्रो वर्षा हरिभ्यां परिषिक्तमन्धः आ दशभिर्विवस्वत इन्द्रः कोशमचुच्यवीत आ दाशुषे जातवेदो वहा तवमद्या देवानुषर्बुधः आ दिवस पर्ष्ठमश्वयुर्गव्ययुः सोम रोहसि आ देवान वक्षि यक्षि च आ देवान सोमपीतये आ देवानामग्रयावेह यातु नराशंसो विश्वरूपेभिरश्वैः आ देवानामपि पन्थामगन्म यच्छक्नवाम तदनुप्रवोळुम आ देवो ददे बुध्न्या वसूनि वैश्वानर उदिता सूर्यस्य आ देवो दूतो अजिरश्चिकित्वान तवद देवापे अभि मामगछत आ देवो याति सविता परावतो ऽप विश्वा दुरिता बाधमानः आ दैव्या वर्णीमहे ऽवांसि बर्हस्पतिर नो मह आ सखायः आ दैव्यानि वरता चिकित्वाना मानुषस्य जनस्य जन्म आ धावता सुहस्त्यः शुक्रा गर्भ्णीत मन्थिना आ धूर्ष्वस्मै दधाताश्वानिन्द्रो न वज्री हिरण्यबाहुः आ धेनवो मामतेयमवन्तीर्ब्रह्मप्रियं पीपयन सस्मिन्नूधन आ न इन्दो महीमिषं पवस्व विश्वदर्शतः आ न इन्दो वाजे भज आ न इन्दो शतग्विनं गवां पोषं सवश्व्यम आ न इन्दो शतग्विनं रयिं गोमन्तमश्विनम आ न इन्द्र पर्क्षसे अस्माकं बरह्मोद्यतम आ न इन्द्र महीमिषं पुरं न दर्षि गोमतीम आ न उप वसुमता रथेन गिरो जुसाना सुविताय यातम आ न ऊर्जं वहतमश्विना युवं मधुमत्या नः कशया मिमिक्षतम आ न एना नासत्योप यातमभि यद वां विश्वप्स्न्यो जिगाति आ न सतोममुप दरवत तूयं शयेनेभिराशुभिः आ न सतोममुप दरवद धियानो अश्वो न सोत्र्भिः आ न सपार्हे भजतना वसव्ये यदीं सुजातं वर्षणो वो अस्ति आ नः परजां हनयतु परजापतिराजरसाय समनक्त्वर्यमा आ नः पवस्व वसुमद धिरण्यवदश्वावद गोमद यवमत सुवीर्यम आ नः पूषा पवमानः सुरातयो मित्रो गछन्तु वरुणः सजोषसः आ नः शुष्मं नर्षाह्यं वीरवन्तं पुरुस्प्र्हम आ नः सहस्रशो भरायुतानि शतानि च आ नः सुतास इन्दवः पुनाना धावता रयिम आ नः सोम पवमानः किरा वस्विन्दो भव मघवा राधसो महः आ नः सोम संयतं पिप्युशीमिषमिन्दो पवस्व पवमानोस्रिधम आ नः सोम सहो जुवो रूपं न वर्चसे भर आ नः सोमं पवित्र आ सर्जता मधुमत्तमम आ नः सोमे सवध्वर इयानो अत्यो न तोशते आ नक्ता बर्हिः सदतामुषासोशन्ता मित्रावरुणायजेह आ नस्ते गन्तु मत्सरो वर्षा मदो वरेण्यः आ नार्यस्य दक्षिणा वयश्वानेतु सोमिनः आ नासत्या गछतं हूयते हविर मध्वः पिबतम मधुपेभिर आसभिः आ नासत्या तरिभिर एकादशैर इह देवेभिर यातम मधुपेयम अश्विना आ नि षमा सूनवे पितापिर्यजत्यापये आ निम्रुचः शक्र्देको अपभरत किं सवित पुत्रेभ्यः पितरा उपावतुः आ निरेकमुत परियमिन्द्र दर्षि जनानाम आ निवर्त नि वर्तय पुनर्न इन्द्र गा देहि आ निवर्तन वर्तय नि निवर्तन वर्तय आ नूनं यातमश्विना रथेन सूर्यत्वचा आ नूनं यातमश्विनाश्वेभिः परुषितप्सुभिः आ नूनं यातमश्विनेमा हव्यानि वां हिता आ नूनं रघुवर्तनिं रथं तिष्ठाथो अश्विना आ नूनमश्विनोरषिः सतोमं चिकेत वामया आ नूर्जं वहतमश्विना युवम आ नो अग्ने रयिं भर सत्रासाहं वरेण्यम आ नो अग्ने वयोव्र्धं रयिं पावक शंस्यम आ नो अग्ने सुचेतुना रयिं विश्वायुपोषसम आ नो अद्य समनसो गन्ता विश्वे सजोषसः आ नो अवोभिर्मरुतो यान्त्वछा जयेष्ठेभिर्वा बर्हद्दिवैःसुमायाः आ नो अश्वावदश्विना वर्तिर्यासिष्टं मधुपातमा नरा आ नो अश्विना तरिव्र्ता रथेनार्वाञ्चं रयिं वहतं सुवीरम आ नो गन्तं मयोभुवाश्विना शम्भुवा युवम आ नो गन्तं रिशादसेमं सतोमं पुरुभुजा आ नो गव्यान्यश्व्या सहस्रा शूर दर्द्र्हि आ नो गव्येभिरश्व्यैः सहस्रैरुप गछतम आ नो गोमन्तमश्विना सुवीरं सुरथं रयिम आ नो जने शरवयतं युवाना शरुतं मे मित्रावरुणा हवेमा आ नो दधिक्राः पथ्यामनक्त्व रतस्य पन्थामन्वेतवा उ आ नो दयावाप्र्थिवी दैव्येन जनेन यातं महि वां वरूथम आ नो दयुम्नैरा शरवोभिरा राया यातमश्विना आ नो दरप्सा मधुमन्तो विशन्त्विन्द्र देह्यधिरथंसहस्रम आ नो दिव आ पर्थिव्या रजीषिन्निदं बर्हिः सोमपेयाय याहि आ नो देवः सविता साविषद वय रजूयते यजमानायसुन्वते आ नो देवेभिरुप देवहूतिमग्ने याहि वषट्क्र्तिं जुषाणः आ नो देवेभिरुप यातमर्वाक सजोषसा नासत्या रथेन आ नो नावा मतीनां यातं पाराय गन्तवे आ नो नियुद्भिः शतिनीभिरध्वरं सहस्रिणीभिरुप याहि यज्ञम आ नो नियुद्भिः शतिनीभिरध्वरं सहस्रिणीभिरुप याहि वीतये वायो हव्यानि वीतये तवायं भाग रत्वियः सरश्मिः सूर्ये सचा आ नो बर्हिः सधमादे बर्हद दिवि देवानीळे सादयासप्त होतॄन आ नो बर्ही रिशादसो वरुणो मित्रो अर्यमा आ नो भज परमेष्वा वाजेषु मध्यमेषु आ नो भज बर्हिषि जीवशंसे यूयं पात आपो यं वः परथमं देवयन्त इन्द्रपानमूर्मिमक्र्ण्वतेळः आ नो भज मघवन गोष्वर्यो मंहिष्ठास्ते सधमादः सयाम पर वः पान्तं रघुमन्यवो अन्धो यज्ञं रुद्राय मीळ्हुषे भरद्वम आ नो भर दक्षिणेनाभि सव्येन पर मर्श आ नो भर वयञ्जनं गामश्वमभ्यञ्जनम आ नो भर सुवितं यस्य चाकन तमना तनासनुयाम तवोताः आ नो मखस्य दावने अश्वैर्हिरण्यपाणिभिः आ नो मित्रावरुणा हव्यजुष्टिं घर्तैर्गव्यूतिमुक्षतमिळाभिः आ नो यज्ञं दिविस्प्र्शं वायो याहि सुमन्मभिः आ नो यज्ञं भारती तूयमेत्विळा मनुष्वदिहचेतयन्ती आ नो यज्ञाय तक्षत रभुमद वयः करत्वे दक्षाय सुप्रजावतीमिषम आ नो यातं दिवस पर्यान्तरिक्षादधप्रिया आ नो यातमुपश्रुत्यश्विना सोमपीतये आ नो याहि परावतो हरिभ्यां हर्यताभ्याम आ नो याहि महेमते सहस्रोते शतामघ आ नो याहि सुतावतो अस्माकं सुष्टुतीरुप आ नो याह्युपश्रुत्युक्थेषु रणया इह आ नो रयिं मदच्युतं पुरुक्षुं विश्वधायसम आ नो रयिं सर्ववीरं सुनोतन देवाव्यम्भरत शलोकमद्रयः आ नो राधांसि सवितः सतवध्या आ रायो यन्तु पर्वतस्यरातौ आ नो वव्र्त्याः सुविताय देव विद्यामेषं व ज तवं राजेन्द्र ये च देवा रक्षा नॄन पाह्यसुर तवमस्मान आ नो वह रोदसी देवपुत्रे माकिर्देवानामपभूरिह सयाः दयावा ह कषामा परथमे रतेनाभिश्रावे भवतःसत्यवाचा आ नो वायो महे तने याहि मखाय पाजसे आ नो विश्व आस्क्रा गमन्तु देवा मित्रो अर्यमा वरुणः सजोषाः आ नो विश्वान्यश्विना धत्तं राधांस्यह्रया आ नो विश्वाभिरूतिभिः सजोषा बरह्म जुषाणो हर्यश्वयाहि आ नो विश्वे सजोषसो देवासो गन्तनोप नः आ नो विश्वेषां रसं मध्वः सिञ्चन्त्वद्रयः आ पक्थासो भलानसो भनन्तालिनासो विषाणिनः शिवासः आ पप्राथ महित्वना आ पप्राथ महिना वर्ष्ण्या वर्षन विश्वा शविष्ठ शवसा आ पप्रौ पार्थिवं रजो बद्बधे रोचना दिवि आ पयायस्व मदिन्तम सोम विश्वेभिरंशुभिः आ पयायस्व समेतु ते विश्वतः सोम वर्ष्ण्यम आ पयायस्व समेतु ते विश्वतः सोम वर्ष्ण्यम आ पर यात मरुतो विष्णो अश्विना पूषन माकीनया धिया आ पवमान धारय रयिं सहस्रवर्चसम आ पवमान नो भरार्यो अदाशुषो गयम आ पवमान सुष्टुतिं वर्ष्टिं देवेभ्यो दुवः आ पवस्व गविष्टये महे सोम नर्चक्षसे आ पवस्व दिशां पत आर्जीकात सोम मीढ्वः आ पवस्व मदिन्तम पवित्रं धारया कवे आ पवस्व मदिन्तम पवित्रं धारया कवे आ पवस्व महीमिषं गोमदिन्दो हिरण्यवत आ पवस्व सहस्रिणं रयिं गोमन्तमश्विनम आ पवस्व सहस्रिणः पर सुवानो धारया तनेन्दुर्हिन्वानो अर्षति आ पवस्व सुवीर्यं मन्दमानः सवायुध आ पवस्व हिरण्यवदश्वावत सोम वीरवत आ पवस्वसहस्रिणम आ पवस्वसहस्रिणम आ पशुं गासि पर्थिवीं वनस्पतीनुषासा नक्तमोषधीः आ पश्चातान नासत्या पुरस्ताद इमा उ वां दिविष्टय उस्रा हवन्ते अश्विना आ पश्चातान नासत्या पुरस्तादाश्विना यातमधरादुदक्तात आ पुत्रा अग्ने मिथुनासो अत्र सप्त शतानि विंशतिश्च तस्थुः आ पुत्रासो न मातरं विभ्र्त्राः सानौ देवासो बर्हिषःसदन्तु आ पुरन्दरं चक्र्म विप्रवचस इन्द्रं गायन्तो अवसे आ पूषञ्चित्रबर्हिषमाघ्र्णे धरुणं दिवः आ बाह्वोर्वज्रमिन्द्रस्य धेयामथेमाविश्वाः पर्तना जयाति आ बुन्दं वर्त्रहा ददे जातः पर्छद वि मातरम आ भक्षत कन्यासु नः आ भक्षत कन्यासु नः आ भक्षत कन्यासु नः आ भन्दमाने उपाके नक्तोषासा सुपेशसा आ भरतं शिक्षतं वज्रबाहू अस्मानिन्द्राग्नी अवतं शचीभिः आ भारती भारतीभिः आ मध्वो अस्मा असिचन्नमत्रमिन्द्राय पूर्णं स हिसत्यराधाः आ मनीषामन्तरिक्षस्य नर्भ्यः सरुचेव घर्तं जुहवाम विद्मना आ मन्द्रमा वरेण्यमा विप्रमा मनीषिणम आ मातरा विश्ववारे हुवानो यतो यविष्ठ जज्ञिषे सुशेवः आ मातरा सथापयसे जिगत्नू अत इनोषि कर्वरा पुरूणि आ मित्रावरुणा भगम मध्वः पवन्त ऊर्मयः आ मे अस्य परतीव्यमिन्द्रनासत्या गतम आ मे अस्य वेधसो नवीयसो मन्म शरुधि नवीयसः आ मे वचांस्युद्यता दयुमत्तमानि कर्त्वा आ यं पर्णन्ति दिवि सद्मबर्हिषः समुद्रं न सुभ्वः सवा अभिष्टयः आ यं पर्णन्ति हरिभिर्न धेनव इन्द्रायशूषं हरिवन्तमर्चत आ यं विप्रासो मतिभिर्ग्र्णन्ति जातवेदसंजुह्वं सहानाम आ यः पप्रौ चर्षणीध्र्द वरोभिः परसिन्धुभ्यो रिरिचानो महित्वा आ यः पुरं नार्मिणीमदीदेदत्यः कविर्नभन्यो नार्व आ यः शर्यभिस्तुविन्र्म्णोस्याश्रीणीतादिशं गभस्तौ आ यत ततनन वर्जने जनास एभिर्यज्ञेभिस्तदभीष्टिमश्याम आ यत पतन्त्य एन्यः सुदुघा अनपस्फुरः आ यत साकं यशसो वावशानाः सरस्वती सप्तथी सिन्धुमाता आ यथा मन्दसानः किरासि नः पर कषुद्रेव तमना धर्षत आ यद दुवः शतक्रतवा कामं जरितॄणाम आ यद दुवस्याद दुवसे न कारुरस्माञ्चक्रे मान्यस्य मेधा आ यद धरी इन्द्र विव्रता वेरा ते वज्रं जरिता बाह्वोर्धात आ यद योनिं हिरण्ययमाशुरतस्य सीदति आ यद रुहाव वरुणश्च नावं पर यत समुद्रमीरयावमध्यम आ यद वज्रं दधिषे हस्त उग्र घोरः सन करत्वा जनिष्ठा अषाळः आ यद वज्रं बाह्वोरिन्द्र धत्से मदच्युतमहये हन्तवाु आ यद वां योषणा रथमतिष्ठद वाजिनीवसू आ यदश्वान वनन्वतः शरद्धयाहं रथे रुहम आ यदिन्द्रश्च दद्वहे सहस्रं वसुरोचिषः आ यदिषे नर्पतिं तेज आनट छुचि रेतो निषिक्तं दयौरभीके आ यन नः पत्नीर्गमन्त्यछा तवष्टा सुपाणिर्दधातुवीरान आ यन नक्षत्रं दद्र्शे दिवो न पुनर्यतो नकिरद्धा नु वेद आ यन मा वेना अरुहन्न्र्तस्यनेकमासीनं हर्यतस्य पर्ष्ठे आ यन्नः सदने पर्थौ समने पर्षथो नरा आ ययोस्त्रिंशतं तना सहस्राणि च दद्महे आ यस्ततानोषसो विभातीरपो ऊर्णोति तमोर्चिषा यन आ यस्तस्थौ भुवनान्यमर्त्यो विश्वानि सोमः परि तान्यर्षति आ यस्ते अग्न इधते अनीकं वसिष्ठ शुक्र दीदिवः पावक आ यस्ते योनिं घर्तवन्तमस्वारूर्मिर्न निम्नैर्द्रवयन्त वक्वाः सविता यन्त्रैः पर्थिवीमरम्णादस्कम्भने सविता दयामद्रंहत आ यस्मिन गावः सुहुताद ऊधनि मूर्धंछ्रीणन्त्यग्रियं वरीमभिः आ यस्मिन मना हवींष्यग्नावरिष्टरथस्कभ्नाति शूषैः आ यस्य ते महिमानं शतमूते शतक्रतो आ यातं आ यातं अवितासि सुन्वतो वर्क्तबर्हिषः पिबा सोमं मदाय कं शतक्रतो आ यातं नहुषस पर्यान्तरिक्षात सुव्र्क्तिभिः आ यातं मित्रावरुणा जुषाणावाहुतिं नरा आ यातं सोमपीतये पिबतं दाशुषो गर्हे आ यातंरुद्रवर्तनी आ यातमश्विना गतमवस्युर्वामहं हुवे धत्तं रत्नानि दाशुषे आ यातमश्विना गतमुपेमां सुष्टुतिं मम आ यातमुप भूषतं मध्वः पिबतमश्विना आ यातमुपनः सचा आ याहि कर्णवाम त इन्द्र बरह्माणि वर्धना आ याहि तूयमाशुभिः आ याहि पर्वतेभ्यः समुद्रस्याधि विष्टपः आ याहि यज्ञमाशुभिः शमिद धि ते आ याहि वस्व्या धिया मंहिष्ठो जारयन्मखःसुदानुभिः आ याहीम इन्दवो अश्वपते गोपत उर्वरापते आ याह्यग्ने अग्निं वो देवमग्निभिः सजोषा यजिष्ठं दूतमध्वरेक्र्णुध्वम आ याह्यग्ने पथ्या अनु सवा मन्द्रो देवानां सख्यं जुषाणः आ याह्यर्य आ परि सवाहा सोमस्य पीतये आ ये तन्वन्ति रश्मिभिस्तिरः समुद्रमोजसा आ ये रजांसि तविषीभिरव्यत पर व एवासः सवयतासोध्रजन आ ये विश्वा पार्थिवानि पप्रथन रोचना दिवः आ ये विश्वा सवपत्यानि तस्थुः कर्ण्वानासो अम्र्तत्वाय गातुम आ येन मित्रावरुणा करामह एन्द्रमवसे महे आ यो अनयत सधमा आर्यस्य गव्या तर्त्सुभ्यो अजगन युधा नर्न आ यो गोभिः सर्ज्यत ओषधीष्वा देवानां सुम्न इषयन्नुपावसुः आ यो मात्रोरुशेन्यो जनिष्ट देवयज्याय सुक्रतुः पावकः आ यो मूर्धानं पित्रोररब्ध नयध्वरे दधिरे सूरोर्णः आ यो योनिं देवक्र्तं ससाद करत्वा हयग्निरम्र्तानतारीत आ यो विवाय सख्या सखिभ्यो अपरिह्व्र्तो अत्यो न सप्तिः आ यो विवाय सचथाय दैव्य इन्द्राय विष्णुः सुक्र्ते सुक्र्त्तरः आ यो विश्वानि वार्या वसूनि हस्तयोर्दधे आ यो विश्वानि शवसा ततानोपश्रोता म ईवतो वचांसि आ योनिं धर्णसिः सदः आ योनिं वन्यमसदत पुनानः समिन्दुर्गोभिरसरत समद्भिः आ योनिं सोमः सुक्र्तं नि षीदति गव्ययीत्वग भवति निर्णिगव्ययी आ योनिमरुणो रुहद गमदिन्द्रं वर्षा सुतः आ रण्वासो युयुधयो न सत्वनं तरितंनशन्त पर शिषन्त इष्टये आ रत्नधा योनिम्र्तस्य सीदस्युत्सो देव हिरण्ययः आ रयिमा सुचेतुनमा सुक्रतो तनूष्वा आ राजाना मह रतस्य गोपा सिन्धुपती कषत्रिया यातमर्वाक आ रोदसी अप्र्णादोत मध्यं पञ्च देवान रतुशः सप्त सप्त आ रोदसी बर्हती वेविदानाः पर रुद्रिया जभ्रिरे यज्ञियासः आ रोदसी विश्वपिशः पिशानाः समानमञ्ज्यञ्जते शुभे कम आ रोदसी हर्यमाणो महित्वा नव्यं नव्यं हर्यसि मन्मनु परियम आ रोह सूर्ये अम्र्तस्य लोकं सयोनं पत्ये वहतुंक्र्णुष्व आ रोहतायुर्जरसं वर्णाना अनुपूर्वं यतमाना यतिष्ठ आ व इन्द्रम्पुरुहूतं नमे गिरा नेमिं तष्टेव सुद्र्वम आ वं रताय केशिनीरनुषत मित्र यत्र वरुण गातुमर्चथः आ वंसते मघवा वीरवद यशः समिद्धो दयुम्न्याहुतः आ वच्यस्व चम्वोः पूयमानो विचक्षणो जाग्र्विर्देववीतौ आ वच्यस्व महि पसरो वर्षेन्दो दयुम्नवत्तमः आ वच्यस्व सुदक्ष चम्वोः सुतो विशां वह्निर्न विश्पतिः आ वन्धुरेष्वमतिर्न दर्शता विद्युन न तस्थौ मरुतो रथेषु वः आ वर्त्रहेन्द्रश्चर्षणिप्रास्तुविष्टमो नरां नैह गम्याः आ वर्षस्व पुरूवसो सुतस्येन्द्रान्धसः आ वर्षस्व महामह महे नर्तम राधसे आ वर्षिष्ठया न इषा वयो न पप्तता सुमायाः आ वल्गू विप्रो वव्र्तीत हव्यैः आ वश्चित्तमा वो वरतमा वो अहं समितिं ददे आ वहेथे पराकात पूर्वीरश्नन्तावश्विना आ वां गरावाणो अश्विना धीभिर्विप्रा अचुच्यवुः आ वां तोके तनये तूतुजानाः सुरत्नासो देववीतिंगमेम आ वां दानाय वव्र्तीय दस्रा गोरोहेण तौग्र्यो न जिव्रिः आ वां देवास उशती उशन्त उरौ सीदन्तु सुभगेुपस्थे आ वां धियो वव्र्त्युरध्वरानुपेममिन्दुं मर्म्र्जन्त वाजिनमाशुमत्यं न वाजिनम तेषां पिबतमस्मयू आ नो गन्तमिहोत्या आ वां पतित्वं सख्याय जग्मुषी योषाव्र्णीतजेन्या युवां पती आ वां भूषन कषितयो जन्म रोदस्योः परवाच्यं वर्षणा दक्षसे महे आ वां मित्रावरुणा हव्यजुष्टिं नमसा देवाववसा वव्र्त्याम आ वां रथं दुहिता सूर्यस्य कार्ष्मेवातिष्ठदर्वताजयन्ती आ वां रथं युवतिस्तिष्ठदत्र जुष्ट्वी नरा दुहितासूर्यस्य आ वां रथमवमस्यां वयुष्टौ सुम्नायवो वर्षणो वर्तयन्तु आ वां रथो अवनिर्न परवत्वान सर्प्रवन्धुरः सुविताय गम्याः आ वां रथो नियुत्वान वक्षदवसे अभि परयांसि सुधितानि वीतये वायो हव्यानि वीतये पिबतं मध्वो अन्धसः पूर्वपेयं हि वां हितम आ वां वहन्तु सथविरासो अश्वाः पिबाथो अस्मेसुषुता मधूनि आ वां वाहिष्ठो अश्विना रथो यातु शरुतो नर आ वां विप्र इहावसे अह्वत सतोमेभिरश्विना आ वां विश्वाभिरूतिभिः परियमेधा अहूषत आ वां विश्वाभिरूतिभिः परियमेधा अहूषत आ वां शयेनासो अश्विना वहन्तु रथे युक्तास आशवः पतंगाः आ वां सतोमा इमे मम नभो न चुच्यवीरत आ वां सुम्नैः शम्यू इव मंहिष्ठा विश्ववेदसा आ वाजैरुप नो गमत आ वात वाहि भेषजं वि वात वाहि यद रपः आ वातस्य धरजतो रन्त इत्या अपीपयन्त धेनवो न सूदाः आ वामगन सुमतिर्वाजिनीवसू नयश्विना हर्त्सु कामायंसत आ वामश्वासः शुचयः पयस्पा वातरंहसो दिव्यासो अत्याः आ विद्युता पवते धारया सुत इन्द्रं सोमो मादयन दैव्यं जनम आ विश्वतः पाञ्चजन्येन राया यूयं पात अतारिष्म तमसस पारमस्य परति सतोमं देवयन्तो दधानाः आ विश्वाची विदथ्यामनक्त्वग्ने मा नो देवताता मर्धस कः आ विश्वेभिः सरथं याहि देवैर्न्यग्ने होता परथमः सदेह आ विष्णोः सचाभुवः आ वीरं पर्तनाषहम आ वो अर्वाचः करतवो न यातां विभ्वो रथं नर्यं वर्तयन्तु आ वो अर्वाचः सुविताय रोदस्योर्महे वव्र्त्यामवसे सुव्र्क्तिभिः आ वो अर्वाची सुमतिर्वव्र्त्यादंहोश्चिद या वरिवोवित्तरासत आ वो धियं यज्ञियां वर्त ऊतये देवा देवीं यजतांयज्ञियामिह आ वो मक्षू तनाय कं रुद्रा अवो वर्णीमहे आ वो यक्ष्यम्र्तत्वं सुवीरं यथा वो देवा वरिवःकराणि आ वो यामाय पर्थिवी चिद अश्रोद अबीभयन्त मानुषाः आ वो रुवण्युमौशिजो हुवध्यै घोषेव शंसमर्जुनस्य नंशे आ वो वहन्तु सप्तयो रघुष्यदो रघुपत्वानः पर जिगात बाहुभिः आ वो होता जोहवीति सत्तः सत्राचीं रातिं मरुतो गर्णानः आ शन्तम शन्तमाभिरभिष्टिभिरा सवापे सवापिभिः आ शयेनस्य जवसा नूतनेनास्मे यातं नासत्या सजोषाः आ शयेनासो न पक्षिणो वर्था नरो हव्या नो वीतये गत आ शर्म पर्वतानां वर्णीमहे नदीनाम आ शर्म पर्वतानामोतापां वर्णीमहे आ शासते परति हर्यन्त्युक्थेमा हरी वहतस्ता नो अछ आ शुषे राधसे महे आ शेकुरित सधमादं सखायो नक्षन्त यज्ञं कैदं वि वोचत आ स एतु य ईवदानदेवः पूर्तमाददे आ सतुतासो मरुतो विश्व ऊती अछा सूरीन सर्वताता जिगात आ सत्याभिरिन्द्रं दयुम्नहूतिभिर्यजत्रं दयुम्नहूतिभिः आ सम कामं जरितुरा मनः पर्ण आ समा रथं न पर्तनासु तिष्ठ यं भद्रयासुमत्या चोदयासे पर देवत्रा बराह्मणे गातुरेत्वपो अछा मनसो नप्रयुक्ति आ समा रथं वर्षपाणेषु तिष्ठसि शार्यातस्य परभ्र्तायेषु मन्दसे आ समुद्रादवरादा परस्मादाग्निर्ददे दिव आ पर्थिव्याः पर वो देवं चित सहसानमग्निमश्वं न वाजिनं हिषे नमोभिः आ सवं सवितुर्यथा भगस्येव भुजिं हुवे आ सवमद्म युवमानो अजरस्त्र्ष्वविष्यन्नतसेषु तिष्ठति आ सानु शुष्मैर्नदयन पर्थिव्या जम्भेभिर्विश्वमुशधग वनानि आ सीदतं सवमु लोकं विदाने सवासस्थेभवतमिन्दवे नः आ सीदन्तु बर्हिषि मित्रो अर्यमा परातर्यावाणो अध्वरम आ सुग्म्याय सुग्म्यं पराता रथेनाश्विना वा सक्षणी आ सुते सिञ्चत शरियं रोदस्योरभिश्रियम आ सुष्वयन्ती यजते उपाके उषासानक्ता सदतां नियोनौ आ सूर्यस्य बर्हतो बर्हन्नधि रथं विष्वञ्चमरुहद विचक्षणः आ सूर्ये न रश्मयो धरुवासो वैश्वानरे दधिरे अग्ना वसूनि आ सूर्येव विधतो रथं गात तवेषप्रतीका नभसो नेत्या आ सोता परि षिञ्चताश्वं न सतोममप्तुरं रजस्तुरम आ सोम सुवानो अद्रिभिस्तिरो वाराण्यव्यया आ सोमं मधुमत्तमं घर्मं सिञ्चादथर्वणि आ सोमो अस्मानरुहद विहाया अगन्म यत्र परतिरन्त आयुः आ हरयः सस्र्ज्रिरे ऽरुषीर अधि बर्हिषि आ हर्यतो अर्जुने अत्के अव्यत परियः सूनुर्न मर्ज्यः आ हायमश्विनो रथो वर्तिर्याति नर्पाय्यम आ हि दयावाप्र्थिवी अग्न उभे सदा पुत्रो न मातराततन्थ आ हि रुहतमश्विना रथे कोशे हिरण्यये वर्षण्वसू आ हि सथाथो दिविस्प्र्शम आ हिन्विरे मनसा देवयन्तः कक्षीवते शतहिमाय गोनाम आकीं सूर्यस्य रोचनाद विश्वान देवानुषर्बुधः आक्षी रज्राश्वे अश्विनावधत्तं जयोतिरन्धाय चक्रथुर्विचक्षे आक्षी शुभस पती दन आक्ष्णयावानो वहन्त्यन्तरिक्षेण पततः आखण्डल पर हूयसे आखुं चिदेव देव सोम आगछतं नासत्या शचीभिरिदं तर्तीयं सवनं पिबाथः आगधिता परिगधिता या कशीकेव जङगहे आगन्म वर्त्रहन्तमं जयेष्ठमग्निमानवम आग्ने गिरो दिव आ पर्थिव्या मित्रं वह वरुणमिन्द्रमग्निम आग्ने याहि मरुत्सखा रुद्रेभिः सोमपीतये आग्ने याहि सहस्रं देववन्दैः परैःपूर्वैः पित्र्भिर्घर्मसद्भिः आग्ने याहि सुविदत्रेभिरर्वां सत्यैः कव्यैःपित्र्भिर्घर्मसद्भिः आग्ने वह वरुणमिष्टये न इन्द्रं दिवो मरुतोन्तरिक्षात आग्ने वह हविरद्याय देवानिन्द्रज्येष्ठास इह मादयन्ताम आग्ने सथूरं रयिं भर पर्थुं गोमन्तमश्विनम आग्मन्नाप उशतीर्बर्हिरेदं नयध्वरे असदन्देवयन्तीः आघाटिभिरिवधावयन्नरण्यानिर्महीयते आङगूषैराविवासतः आङगूष्यं पवमानं सखायो दुर्मर्षं साकं परवदन्ति वाणम आच्या जानु दक्षिणतो निषद्येमं यज्ञमभि गर्णीतविश्वे आछद्विधानैर्गुपितो बार्हतैः सोम रक्षितः आजग्मथुः पराकाद दिवश्च गमश्च मर्त्यम आजा न इन्द्र मनसा पुरुष्टुत तवायद्भ्यो मघवञ्छर्म यछ नः आजा नष्टं यथा पशुम आजाविन्द्रस्येन्दो परावो वाजेषु वाजिनम आजितुरं सत्पतिं विश्वचर्षणिं कर्धि परजास्वाभगम आजिपते नर्पते तवमिद धि नो वाज आ वक्षि सुक्रतो आजुह्वान ईड्यो वन्द्यश्चा याह्यग्ने वसुभिः सजोषाः आजुह्वाना घर्तप्र्ष्ठं पर्षद्वदध्वर्यवो हविषा मर्जयध्वम आजुह्वानो न ईड्यो देवाना वक्षि यज्ञियान आञ्जनगन्धिं सुरभिं बह्वन्नामक्र्षीवलाम आणिं न रथ्यम अम्र्ताधि तस्थुर इह बरवीतु य उ तच चिकेतत आण्डा मा नो मघवञ्छक्र निर्भेन मा नः पात्रा भेत सहजानुषाणि आण्डेव भित्त्वा शकुनस्य गर्भमुदुस्रियाःपर्वतस्य तमनाजत आत सूर्यं जनयन दयामुषासं तादीत्नाशत्रुं न किला विवित्से आत सोम इन्द्रियो रसो वज्रः सहस्रसा भुवत आत्मन्वन नभो दुह्यते घर्तं पय रतस्य नाभिरम्र्तं विजायते आत्मा ते वातो रज आ नवीनोत पशुर्न भूर्णिर्यवसे ससवान आत्मा देवानां भुवनस्य गर्भो यथावशं चरति देवेषः आत्मा पितुस्तनूर्वास ओजोदा अभ्यञ्जनम आत्मा यज्ञस्य पूर्व्यः एष देवो अमर्त्यः पर्णवीरिव दीयति आत्मा यज्ञस्य रंह्या सुष्वाणः पवते सुतः आत्मानं ते मनसारादजानामवो दिवा पतयन्तं पतंगम आत्मानं वस्यो अभि वातमर्चत तदश्विना सुहवा यामनि शरुतम आत्मायक्ष्मस्य नश्यति पुरा जीवग्र्भो यथा आथर्वणायाश्विना दधीचे अश्व्यं शिरः परत्यैरयतम आद रध्नोति हविष्क्र्तिं पराञ्चं कर्णोत्यध्वरम आदघ्नास उपकक्षास उ तवे हरदा इव सनात्वा उत्वे दद्र्श्रे आदङगिराः परथमं दधिरे वय इद्धाग्नयः शम्या येसुक्र्त्यया आदस्य ते कर्ष्णासो दक्षि सूरयः शूरस्येव तवेषथादीषते वयः आदस्य ते धवसयन्तो वर्थेरते कर्ष्णमभ्वं महि वर्पःकरिक्रतः आदस्य वातो अनु वाति शोचिरध सम ते वरजनं कर्ष्णमस्ति आदस्य वातो अनु वाति शोचिरस्तुर्न शर्यामसनामनु दयून आदस्य शुष्मिणो रसे विश्वे देवा अमत्सत आदह सवधामनु पुनर्गर्भत्वमेरिरे आदारिणं यथा गयम आदारो वां मतीनां नासत्या मतवचसा आदित त इन्द्रियं महि पर वाव्र्धे आदित ते आदित ते आदित ते अस्य वीर्यस्य चर्किरन मदेषु वर्षन्नुशिजो यदाविथ सखीयतो यदाविथ चकर्थ कारमेभ्यः पर्तनासु परवन्तव आदित ते विश्वा भुवनानि येमिरे आदित ते विश्वे करतुं जुषन्त शुष्काद यद देव जीवो जनिष्ठाः आदित ते हर्यता हरी ववक्षतुः आदित पतिर्न ओहसे आदित परत्नस्य रेतसो जयोतिष पश्यन्ति वासरम आदित साप्तस्य चर्किरन्नानूनस्य महि शरवः आदित्ते व आदित्यं शर्म मरुतामशीमहि तद्देवानां आदित्यः पर्वतेभ्यो विश्वद्र्ष्टो अद्र्ष्टहा आदित्या अद्भुतैनसः आदित्या अव हि खयताधि कूलादिव सपशः आदित्या रुद्रा वसवः सुदानव इमा बरह्मशस्यमानानि जिन्वत आदित्या रुद्रा वसवो जुषन्तेदं बरह्म करियमाणं नवीयः आदित्या विश्वे मरुतश्च विश्वे देवाश्च विश्व रभवश्च विश्वे आदित्या विष्णुर्मरुतः सवर्ब्र्हत सोमो रुद्रोदितिर्ब्रह्मणस पतिः आदित्यानां वसूनां रुद्रियाणां देवो देवानां नमिनामि धाम आदित्यानां शर्मणि सथा भुरण्यसि सवस्त्यग्निं समिधानमीमहे आदित्यानामनेहैत आदित्यानामपूर्व्यं सवीमनि आदित्यानामरंक्र्ते आदित्यान्मारुतं गणम आदित्यान्विष्णुं सूर्यं बरह्माणं च बर्हस्पतिम आदित्यासःसुमहसः कर्णोतन आदित्यासो अति सरिधो वरुणो मित्रो अर्यमा आदित्यासो अदितिर्मादयन्तां मित्रो अर्यमा वरुणो रजिष्ठाः आदित्यासो यथा विदुः आदित्यासो युयोतना नो अंहसः आदित्येभिरदितिं विश्वजन्यां बर्हस्पतिं रक्वभिर्विश्ववारम आदित्येभिश्च राजभिः आदित्येषु पर वरुणे धर्तव्रते मरुत्सु विश्वभानुषु आदित्यैरिन्द्रः सगणो मरुद्भिरस्माकं भूत्ववितातनूनाम आदित्यैरुद्रैर्वसुभिर्न आ गहि मर्ळीकाय न आ गहि आदित्यैर्वा यद वसुभिर्मरुत्वान स पर्जन्यंशन्तनवे वर्षाय आदिद धोतारं वर्णते दिविष्टिषु भगमिव पप्र्चानास रञ्जते आदिन मातॄराविशद यास्वा शुचिरहिंस्यमान उर्वियावि वाव्र्धे आदिन्द्रः सत्रा तविषीरपत्यत वरीयो दयावाप्र्थिवीबाधत आदिन्वसि वनिनो धूमकेतुनाग्ने आदीं के चित पश्यमानास आप्यं वसुरुचो दिव्या अभ्यनूषत आदीं तरितस्य योषणो हरिं हिन्वन्त्यद्रिभिः आदीं भगो न हव्यः समस्मदा वोळ्हुर्न रश्मीन समयंस्त सारथिः आदीं राज्ञे न सहीयसे सचा सन्ना दूत्यं भर्गवाणो विवाय आदीं विश्वा नहुष्याणि जाता सवर्षाता वन ऊर्ध्वा नवन्त आदीं शवस्यब्रवीदौर्णवाभमहीशुवम आदीं हंसो यथा गणं विश्वस्यावीवशन मतिम आदीमश्वं न हेतारो अशूशुभन्नम्र्ताय आदीमायन वरमा वावशाना जुष्टं पतिं कलशे गाव इन्दुम आदू नु ते अनु करतुं सवाहा वरस्य यज्यवः आध्रश्चिद यं मन्यमानस्तुरश्चिद राजा चिद यं भगं भक्षीत्याह आध्रस्य चित परमतिरुच्यसे पिता पर पाकंशास्सि पर दिशो विदुष्टरः आध्रेण चित तद वेकं चकार सिंह्यं चित पेत्वेना जघान आन नो वायो मधु पिबास्माकं सवना गहि आन मेनां कर्ण्वन्नच्युतो भुवद गोः पतिर्दिवः सनजा अप्रतीतः आन रते शिशीहि विश्वं रत्विजं सुशंसो यश्च दक्षते आनीदवातं सवधया तदेकं तस्माद्धान्यन न परः किं चनास आन्त्रेभ्यस्ते गुदाभ्यो वनिष्ठोर्ह्र्दयादधि आन्यं दिवो मातरिश्वा जभारामथ्नादन्यं परि शयेनोद्रेः आप इद वा उ भेषजीरापो अमीवचातनीः आप इव काशिना संग्र्भीता असन्नस्त्वासत इन्द्र वक्ता आप ओषधीः पर तिरन्तु नो गिरो भगो रातिर्वाजिनो यन्तु मे हवम आपः पर्णीत भेषजं वरूथं तन्वे मम आपः पर्णीत भेषजां वरूथं तन्वे मम आपःसर्वस्य भेषजीस्तास्ते कर्ण्वन्तु भेषजम आपच्छ्लोकमिन्द्रियं पूयमानः परति देवानजुषत परयोभिः आपश्चित पिप्यु सतर्यो न गावो नक्षन्न्र्तं जरितारस्त इन्द्र आपश्चिद धि सवयशसः सदस्सु देवीरिन्द्रं वरुणं देवता धुः आपश्चिदस्मै पिन्वन्त पर्थ्वीर्व्र्त्रेषु शूरा मंसन्त उग्राः आपश्चिदस्मै सुतुका अवेषन गमन न इन्द्रः सख्या वयश्च आपश्चिदस्य वि नशन्त्यर्थं सूरश्च मर्कौपरो बभूवान आपानासो विवस्वतो जनन्त उषसो भगम आपान्तमन्युस्त्र्पलप्रभर्मा धुनिः शिमीवाञ्छरुमान्र्जीषी आपिः पिता परमतिः सोम्यानां भर्मिरस्य रषिक्र्न मर्त्यानाम आपित्वे नः परपित्वे तूयमा गहि कण्वेषु सु सचा पिब आपिर्नो बोधिसधमाद्यो वर्धे अस्मानवन्तु ते धियः आपी वो अस्मे पितरेव पुत्रोग्रेव रुचा नर्पतीव तुर्यै आपो अद्यान्वचारिषं रसेन समगस्महि आपो अद्यान्वचारिषं रसेन समगस्महि आपो न देवीरुप यन्ति होत्रियमवः पश्यन्ति विततं यथा रजः आपो न धायि सवनं म आ वसो दुघा इवोप दाशुषे आपो न निम्नैरुदभिर्जिगत्नवो विश्वरूपाङगिरसो न सामभिः आपो न मक्षू सुमतिर्भवा नः सहस्राप्साः पर्तनाषाण न यज्ञः आपो न वज्रिन्नन्वोक्यं सरः पर्णन्ति शूर राधसे आपो न सिन्धुमभि यत समक्षरन सोमास इन्द्रं कुल्यािव हरदम आपो भूयिष्ठा इत्येको अब्रवीदग्निर्भूयिष्ठ इत्यन्यो अब्रवीत आपो रेवतीः कषयथा हि वस्वः करतुं च भद्रम्बिभ्र्थाम्र्तं च आपो वातः पर्वतासो वनस्पतिः शर्णोतु पर्थिवी हवम आपो ह यद बर्हतीर्विश्वमायन गर्भं दधानाजनयन्तीरग्निम आपोजनयथा च नः आप्नानं तीर्थं क इह पर वोचद येन पथाप्रपिबन्ते सुतस्य आप्यायमानाः परजया धनेन शुद्धाःपूता भवत यज्ञियासः आप्यायमानो अम्र्ताय सोम दिवि शरवांस्युत्तमानि धिष्व आप्रा दयावाप्र्थिवी अन्तरिक्षं सूर्य आत्मा जगतस्तस्थुषश्च आप्राः करतून समजैरध्वरे मतीर्वेर्न दरुषच्चम्वोरासदद धरिः आप्रुषायन मधुन रतस्य योनिमवक्षिपन्नर्क उल्कामिवद्योः आप्र्छ्यं धरुणं वाज्यर्षति नर्भिर्धूतो विचक्षणः आबर्हिरिन्द्रो वरुणस्तुरा नर आदित्यासो सदन्तु नः आभिर्यातं सुविदत्राभिरर्वाक पातं नराप्रतिभ्र्तस्य मध्वः आभिर्विधेमाग्नये जयेष्ठाभिर्व्यश्ववत आभिर्हि माया उप दस्युमागान मिहः परतम्रा अवपत तमांसि आभूत्या सहजा वज्र सायक सहो बिभर्ष्यभिभूतौत्तरम आभूषन्तस्ते सुमतौ नवायां वयमिन्द्र तवा शुनंहुवेम मुञ्चामि तवा हविषा जीवनाय कमज्ञातयक्ष्मादुतराजयक्ष्मात आभोगं हन्मना हतमुदधिं हन्मना हतम पर कषोदसा धायसा सस्र एषा सरस्वती धरुणमायसी पूः आभोगयं पर यदिछन्त ऐतनापाकाः पराञ्चो मम के चिदापयः आमासु चिद दधिषे पक्वमन्तः पयः कर्ष्णासु रुशद रोहिणीषु आमासु पक्वमैरय आ सूर्यं रोहयो दिवि आमुष्या सोममपिबश्चमू सुतं जयेष्ठं तद दधिषे सहः आयजिं तवा मनवेजातवेदसम आयजी वाजसातमा ता हयुच्चा विजर्भ्र्तः आयज्यवः सुमतिं विश्ववारा होतारो न दिवियजो मन्द्रतमाः आयने ते परायणे दूर्वा रोहन्तु पुष्पिणिः आयन्तारं महि सथिरं पर्तनासु शरवोजितम आयमद्य सुक्र्तं परातरिछन्निष्टेः पुत्रं वसुमता रथेन आयुः पवत आयवे आयुक्षातामश्विना तूतुजिं रथं सवस्त्यग्निंसमिधानमीमहे आयुक्षातामश्विना यातवे रथं परासावीद देवः सविता जगत पर्थक आयुर्विश्वायुः परि पासति तवा पूषा तवा पातु परपथेपुरस्तात आयोर्ह सकम्भ उपमस्य नीळे पथांविसर्गे धरुणेषु तस्थौ आरङगरेव मध्वेरयेथे सारघेव गवि नीचीनबारे आराच्चित सन भयतामस्य शत्रुर्न्यस्मैद्युम्ना जन्या नमन्ताम आराच्चिद दवेषो वर्षणो युयोत यूयं पात यं तरायध्व इदम इदं देवासो यं च नयथ आराच्छत्रुमप बाधस्व दूरमुग्रो यः शम्बःपुरुहूत तेन आरात्ताच्चित सधमादं न आ गहीह वा सन्नुप शरुधि आरात्ताच्चिद भूतमस्मे अवसे पुर्वीभिः पुरुभोजसा आरादुपस्वधा गहि आरे अघा को नवित्था ददर्श यं युञ्जन्ति तं वास्थापयन्ति आरे अश्मा यमस्यथ आरे अस्मत कर्णुहि दैव्यं भयमारे हेतीरदेवीः आरे अस्मद दैव्यं हेळो अस्यतु सुमतिमिद वयमस्या वर्णीमहे आरे अस्मे च शर्ण्वते आरे गोहा नर्हा वधो वो अस्तु सुम्नेभिरस्मे वसवो नमध्वम आरे तं शंसं कर्णुहि निनित्सोरा नो भर सम्भरणं वसूनाम आरे ते गोघ्नमुत पूरुषघ्नं कषयद्वीर सुम्नमस्मे तेस्तु आरे देवा दवेषो अस्मद युयोतनोरु णः शर्मयछता सवस्तये आरे बाधस्व दुछुनाम आरे मन्युं दुर्विदत्रस्य धीमहि सवस्त्यग्निंसमिधानमीमहे आरे सा वः सुदानवो मरुत रञ्जती शरुः आरैक पन्थां यातवे सूर्यायागन्म यत्र परतिरन्त आयुः आरोका इव घेदह तिग्मा अग्ने तव तविषः आरोहन्तं बर्हतः पाजसस परि वयंजीवाः परति पश्येम सूर्य आर्चन्नत्र मरुतः सस्मिन्नाजौ विश्वे देवासो अमदन्ननुत्वा आर्जीकीयेमदिन्तमः आर्दयद वर्त्रमक्र्णोदु लोकं ससाहे शक्रःप्र्तना अभिष्टिः आर्यमणमदितिं विष्णुमेषां सरस्वती मरुतो मादयन्ताम आर्ष्टिषेणो होत्रं रषिर्निषीदन देवापिर्देवसुमतिंचिकित्वान आवः कुत्सम इन्द्र यस्मि चाकन परावो युध्यन्तं वर्षभं दशद्युम आवः शमं वर्षभं तुग्र्यासु कषेत्रजेषे मघवञ्छ्वित्र्यं गाम आवत तमिन्द्रः शच्या धमन्तमप सनेहितीर्न्र्मणा अधत्त आवदिन्द्रं यमुना तर्त्सवश्च परात्र भेदं सर्वतातामुषायत आवर्तनं निवर्तनं यो गोपा अपि तं हुवे आवर्तनंनिवर्तनमपि गोपा नि वर्तताम आवर्व्र्ततीरध नु दविधारा गोषुयुधो न नियवंचरन्तीः आववर्तदवसे वां हविष्मानसदित स सुविताय परयस्वान आवहन्ती पोष्या वार्याणि चित्रं केतुं कर्णुते चेकिताना आवहन्ती भूर्यस्मभ्यं सौभगं वयुछन्ती दिविष्टिषु आवित्सिसर्वा ओषधीरस्मा अरिष्टतातये आविवासन परावतो अथो अर्वावतः सुतः आविवासन रोदसी धिष्ण्येमे अछा विप्रो नासत्या विवक्ति आविशन कलशं सुतो विश्वा अर्षन्नभि शरियः आविष करिक्रद वर्षणं सचाभुवं वज्रमिन्द्र सचाभुवम आविष कर्णोति वग्वनुम आविष्ट्यो वर्धते चारुरासु जिह्मानामूर्ध्वः सवयशा उपस्थे आवो यद दस्युहत्ये कुत्सपुत्रं परावो यद्दस्युहत्ये कुत्सवत्सम उभा उ नूनं तदिदर्थयेथे वि तन्वाथे धियोवश्त्रापसेव आवो यस्य दविबर्हसो अर्केषु सानुषगसत आव्र्क्षमन्यासां वर्चो राधो अस्थेयसामिव आव्र्तासो अवतासो न कर्त्र्भिस्तनूषु ते करतवैन्द्र भूरयः एष पर पूर्वीरव तस्य चम्रिषो अत्यो न योषामुदयंस्त भुर्वणिः आव्र्त्वद भूतु ते मनः आशसनं विशसनमथो अधिविकर्तनम आशुं जेतारं हेतारं रथीतममतूर्तं तुग्र्याव्र्धम आशुं न वाजम्भरं मर्जयन्तः परातर्मक्षू धियावसुर्जगम्यात अस्मा इदु पर तवसे तुराय परयो न हर्मि सतोमं माहिनाय आश्रुत्कर्ण शरुधी हवं नू चिद दधिष्व मे गिरः आश्वमेधस्य रोहिता आश्वमेधे सुपेशसः आश्विनावश्वावत्येषा यतं शवीरया गोमद दस्रा हिरण्यवत आसद्यास्मिन बर्हिषि मादयस्वानमीवा इष आधेह्यस्मे आसा यदस्य पयो अक्रत सवं सचेतसो अभ्यर्चन्त्यत्र आसा वह्निं न शोचिषा विरप्शिनम्महिव्रतं न सरजन्तमध्वनः आसां पूर्वासामहसु सवसॄणामपरा पूर्वामभ्येति पश्चात आसायकं मघवादत्त वज्रमहन्नेनं परथमजामहीनाम आसिञ्चतु परजापतिर्धाता गर्भं दधातु ते आसीदद विश्वा भुवनानि सम्राड विश्वेत तानि वरुणस्य वरतानि आसीन ऊर्ध्वामुपसि कषिणाति नयंं उत्तानामन्वेति भूमिम आसीनासो अरुणीनामुपस्थे रयिं धत्त दाशुषे मर्त्याय आस्थाद रथं सवधया युज्यमानमा यमश्वासः सुयुजो वहन्ति आस्थाद रथं सविता चित्रभानुः कर्ष्णा रजांसि तविषीं दधानः आस्थापयन्त युवतिं युवानः शुभे निमिष्लां विदथेषुपज्राम आस्नो वर्कस्य वर्तिकामभीके युवं नरा नासत्यामुमुक्तम आस्मिन पिशङगमिन्दवो दधाता वेनमादिशे आस्मिन हव्याजुहोतन आस्मै रीयन्ते निवनेव सिन्धवो अस्मा अह्नेभवति तत पतित्वनम आस्य जानन्तो नाम चिद विवक्तन महस्ते विष्णो सुमतिं भजामहे आहं पितॄन सुविदत्रानवित्सि नपातं च विक्रमणं चविष्णोः आहं सरस्वतीवतोरिन्द्राग्न्योरवो वर्णे आहार्षं तवाविदं तवा पुनरागाः पुनर्नव आह्वयमानानव हन्मनाहनं दर्ळा वदन्ननमस्युर्नमस्विनः इछन्त रेतो मिथस्तनूषु सं जानत सवैर्दक्षैरमूराः इछन्ति देवाः सुन्वन्तं न सवप्नाय सप्र्हयन्ति इछन्तीरुरुचक्षसम इछन्नश्वस्य यच्छिरः पर्वतेष्वपश्रितम इड्यस्य वर्ष्णो बर्हतः सवासो भामासो यामन्नक्तवश्चिकित्रे इत ऊती वो अजरं परहेतारमप्रहितम इता मरुतो अश्विना इति चिद धि तवा धना जयन्तं मदे मदे अनुमदन्ति विप्राः इति तवा देवा इम आहुरैळ यथेमेतद भवसिम्र्त्युबन्धुः इति तवाग्ने वर्ष्टिहव्यस्य पुत्रा उपस्तुतास रषयो अवोचन इति सतुतासो असथा रिशादसो ये सथ तरयश्च तरिंशच्च इतो जातो विश्वमिदं वि चष्टे वैश्वानरो यतते सूर्येण इतो वा सातिमीमहे दिवो वा पार्थिवादधि इत्था चन्द्रमसो गर्हे इत्था धीवन्तमद्रिवः काण्वं मेध्यातिथिम इत्था ये परागुपरे सन्ति दावने पुरूणियत्र वयुनानि भोजना इदं तदक्रि देवा असपत्नः किलाभुवम इदं तदक्रि देवा असपत्ना किलाभुवम इदं तवप्रसर्पणं सुबन्धवेहि निरिहि इदं ते अन्नं युज्यं समुक्षितं तस्येहि पर दरवा पिब इदं ते पात्रं सनवित्तमिन्द्र पिबा सोममेना शतक्रतो इदं ते सोम्यं मध्वधुक्षन्नद्रिभिर्नरः इदं दयावाप्र्थिवी सत्यमस्तु पितर्मातर्यदिहोपब्रुवे वाम इदं नमर्षिभ्यः पूर्वजेभ्यः पूर्वेभ्यः पथिक्र्द्भ्यः इदं नमो वर्षभाय सवराजे सत्यशुष्माय तवसे अवाचि इदं नो बर्हिरासदे इदं नो बर्हिरासदे इदं नोबर्हिरासदे इदं पित्रे मरुतामुच्यते वचः सवादोः सवादीयो रुद्राय वर्धनम इदं पित्र्भ्यो नमो अस्त्वद्य ये पूर्वासो य उपरास ईयुः इदं यद विश्वं भुवनं सवश्चैतत सर्वन्दक्षिणैभ्यो ददाति इदं यमस्य सादनं देवमानं यदुच्यते इदं वचः पर्जन्याय सवराजे हर्दो अस्त्व अन्तरं तज जुजोषत इदं वचः शतसाः संसहस्रमुदग्नये जनिषीष्ट दविबर्हाः इदं वां मदिरं मध्वधुक्षन्नद्रिभिर्नरः इदं विष्णुर्वि चक्रमे तरेधा नि दधे पदम इदं शरेष्ठं जयोतिषां जयोतिरुत्तमं विश्वजिद्धनजिदुच्यते बर्हत इदं सवरिदमिदास वाममयं परकाश उर्वन्तरिक्षम इदं सु मे जरितरा चिकिद्धि परतीपं शापं नद्योवहन्ति इदं हविर्मघवन तुभ्यं रातं परति सम्राळ अह्र्णानोग्र्भाय इदमकर्म नमो अभ्रियाय यः पूर्वीरन्वानोनवीति इदमग्ने सुधितं दुर्धितादधि परियादु चिन मन्मनः परेयो अस्तु ते इदमापः पर वहत यत किं च दुरितं मयि इदमापः पर वहत यत किं च दुरितं मयि इदमुदकं पिबतेत्यब्रवीतनेदं वा घा पिबता मुञ्जनेजनम इदा हि व उपस्तुतिमिदा वामस्य भक्तये इद्रः पुरस्तादुत मध्यतो नः सखा सखिभ्योवरिवः कर्णोतु अछा म इन्द्रं मतयः सवर्विदः सध्रीचीर्विश्वाुशतीरनूषत इनस्य यः सदने गर्भमादधे गवामुरुब्जमभ्यर्षति वरजम इनु दवेषांसि सध्र्यक इनो वसुस हि वोळ्हा इनो वाजानां पतिरिनः पुष्टीनं सख इनो वामन्यः पदवीरदब्धो जनं च मित्रो यतति बरुवाणः इनो विश्वस्य भुवनस्य गोपाः स मा धीरः पाकमत्रा विवेश इन्दव इन्द्रेण नो युजा सोमा अस्र्ग्रमिन्दवः सुता रतस्य सादने इन्दविन्द्रस्य सख्यं जुषाणः शरौष्टीव धुरमनु राय रध्याः इन्दविन्द्राय पीतये इन्दविन्द्राय बर्हते पवस्व सुम्र्ळीको अनवद्यो रिशादाः इन्दविन्द्राय मत्सरम एष कविरभिष्टुतः पवित्रे अधि तोशते इन्दविन्द्रायपीतये इन्दविन्द्रायपीतये इन्दविन्द्रायपीतये अध्वर्यो अद्रिभिः सुतं सोमं पवित्र आ सर्ज इन्दवो वामुशन्ति हि इन्दुं देवा अयासिषुः इन्दुं धर्तारमा दिवः इन्दुं नावा अनूषत इन्दुं रिहन्ति महिषा अदब्धाः पदे रेभन्ति कवयो न गर्ध्राः इन्दुं सहस्रचक्षसम इन्दुः पविष्ट चारुर मदायापाम उपस्थे कविर भगाय इन्दुः पविष्ट चेतनः परियः कवीनां मती इन्दुः पुनानः परजाम उराणः करद विश्वानि दरविणानि नः इन्दुः पुनानो अति गाहते मर्धो विश्वानि कर्ण्वन सुपथानि यज्यवे इन्दुः सत्राजिदस्त्र्तः इन्दुः समुद्रमुदियर्ति वायुभिरेन्द्रस्य हार्दिकलशेषु सीदति इन्दुम इन्द्र तव वरते इन्दुम इन्द्रे दधातन इन्दुमिन्द्राय पीतये इन्दुमिन्द्राय पीतये इन्दुमिन्द्राय पीतये इन्दुमिन्द्राय पीतये इन्दुमिन्द्राय मत्सरम अस्य परत्नामनु दयुतं शुक्रं दुदुह्रे अह्रयः इन्दुमिन्द्रायमत्सरम इन्दुर इन्द्राय तोशते नि तोशते शरीणन्न उग्रो रिणन्न अपः पर्यू षु पर धन्व वाजसातये परि वर्त्राणि सक्षणिः इन्दुरत्यो न वाजस्र्त कनिक्रन्ति पवित्र आ इन्दुरत्योविचक्षणः इन्दुरभिद्रुणा हितो हियानो धाराभिरक्षाः इन्दुरश्वो न कर्त्व्यः इन्दुरिन्द्र इतिब्रुवन इन्दुरिन्द्रस्य सख्यं जुषाणो देवो देवस्य मत्सरो मदाय इन्दुरिन्द्राय पवत इति देवासो अब्रुवन इन्दुरिन्द्रायमंहना एष उ सय वर्षा रथो अव्यो वारेभिरर्षति इन्दुरिन्द्रो वर्षा हरिः पवमानः परजापतिः इन्दुर्देवानामुप सख्यमायन सहस्रधारः पवते मदाय इन्दुर्देवेषु पत्यते इन्दुर्धर्माण्य रतुथा वसानो दश कषिपो अव्यत सानो अव्ये इन्दुर्येभिराष्ट सवेदुहव्यैः सरुवेण सिञ्चञ जरणाभि धाम इन्दुर्वाजी पवते गोन्योघा इन्द्रे सोमः सह इन्वन मदाय इन्दुर्हिन्वानो अर्षति तिरो वाराण्यव्यया इन्दुर्हियानः सोत्र्भिर्म्र्ज्यमानः कनिक्रदत इन्दो तवे न आशसः इन्दो यदद्रिभिः सुतः पवित्रं परिधावसि इन्दो रुचाभिगा इहि इन्दो वयव्यमर्षसि वि शरवांसि वि सौभगा इन्दो वाजं सिषाससि इन्दो विश्वानभीदसि पर गायत्रेण गायत पवमानं विचर्षणिम इन्दो विश्वानिवार्या वर्षा सोम दयुमानसि वर्षा देव वर्षव्रतः इन्दो सखायम आ विश इन्दो सखित्वमुश्मसि इन्दो सखित्वमुश्मसि पर सोमासो मदच्युतः शरवसे नो मघोनः इन्दो सतोत्रे सुवीर्यम अस्र्ग्रन देववीतये अत्यासः कर्त्व्या इव इन्दो सनित्रं दिव आ पवस्व पुरेतासि महतो धनस्य इन्दो समुद्रमीङखय पवस्व विश्वमेजय इन्दो सहस्रभर्णसं तुविद्युम्नं विभ्वासहम इन्दो सहस्रभर्णसम इन्दो सहस्रवर्चसम इन्दो सहस्रिणं रयिं शतात्मानं विवाससि इन्दो सूक्ताय वचसे वयो धा यूयं पात सवस्तिभिः सदा नः असर्जि वक्वा रथ्ये यथाजौ धिया मनोता परथमो मनीषी इन्दोरिन्द्रोयवाशिरः इन्द्र आ यातु परथमः सनिष्युभिर्व्र्षा यो वर्त्रहा गर्णे इन्द्र आसां नेता बर्हस्पतिर्दक्षिणा यज्ञः पुर एतुसोमः इन्द्र इत सोमपा एक इन्द्रः सुतपा विश्वायुः इन्द्र इति बरवीतन इन्द्र इद धर्योः सचा सम्मिश्ल आ वचोयुजा इन्द्र इद धि शरुतो वशी इन्द्र इन नो महानां दाता वाजानां नर्तुः इन्द्र इन्द्रियैर्मरुतो मरुद्भिरादित्यैर्नो अदितिः शर्म यंसत इन्द्र इषे ददातु न रभुक्षणं रभुं रयिम इन्द्र उक्थेन शवसा परुर्दधे बर्हस्पते परतरीतास्यायुषः इन्द्र उदावत पतिमघ्न्यानामरंहतपद्याभिः ककुद्मान इन्द्र एणा नियछत्वग्निरेना उपाजतु इन्द्र ओक्यं दिधिषन्त धीतयो देवानछा न धीतयः इन्द्र करतुं न आ भर पिता पुत्रेभ्यो यथा इन्द्र कषत्रमभि वाममोजो अजायथा वर्षभचर्षणीनाम इन्द्र कषत्रासमातिषु रथप्रोष्ठेषु धारय इन्द्र गर्णीष उ सतुषे महानुग्र ईशानक्र्त इन्द्र चोष्कूयसे वसु इन्द्र जयैष्ठ्याय सुक्रतो इन्द्र जहि पुमांसं यातुधानमुत सत्रियं मायया शाशदानाम इन्द्र जैत्रा शरवस्या च यन्तवे इन्द्र तवं मरुद्भिः सं वदस्वाध पराशान रतुथा हवींषि परति व एना नमसाहमेमि सूक्तेन भिक्षे सुमतिं तुराणाम इन्द्र तवमवितेदसीत्था सतुवतो अद्रिवः इन्द्र तवा यज्ञः कषममाणमानड दाश्वानस्यध्वरस्य परकेतः इन्द्र तवा सूरचक्षसः इन्द्र तवायमर्क ईट्टे वसूनां दिवीव दयामधि नः शरोमतं धाः इन्द्र तवास्मिन सधमादे इन्द्र तवोतास आ वयं वज्रं घना ददीमहि इन्द्र ता रथिनीरिषः इन्द्र तुभ्यमिदद्रिवो अनुत्तं वज्रिन वीर्यम इन्द्र दर्ह्यस्व पूरसि भद्रा त एति निष्क्र्तम इन्द्र धेनाभिरिह मादयस्व धीभिर्विश्वाभिः शच्या गर्णानः इन्द्र नर्म्णं हि ते शवो हनो वर्त्रं जया अपो अर्चन्न इन्द्र नेदीय एदिहि मितमेधाभिरूतिभिः इन्द्र पर णो रथमव पश्चाच्चित सन्तमद्रिवः इन्द्र परेहि पुरस्त्वं विश्वस्येशान ओजसा इन्द्र पिब सुतानाम इन्द्र मा तवा यजमानासो अन्ये नि रीरमन तुभ्यमिमेसुतासः इन्द्र मा नो वसोर्निर्भाक इन्द्र य उ नु ते अस्ति वाजो विप्रेभिः सनित्वः इन्द्र यथा चिद आविथ वाजेषु पुरुमाय्यम इन्द्र यथा सुतसोमेषु चाकनो अनर्वाणंश्लोकमा रोहसे दिवि इन्द्र यथा हयस्ति ते अपरीतं नर्तो शवः इन्द्र यद दस्युहाभवः इन्द्र यस्ते नवायसीं गिरं मन्द्रामजीजनत इन्द्र यास्त्वं वर्त्रतूर्ये चकर्थ ताभिर्विश्वायुस्तन्वं पुपुष्याः इन्द्र वाजेषु नो अव सहस्रप्रधनेषु च इन्द्र विश्वाभिरूतिभिर्ववक्षिथ इन्द्र शरुधि सु मे हवमस्मे सुतस्य गोमतः इन्द्र शविष्ठ सत्पते रयिं गर्णत्सु धारय इन्द्र शुद्धो न आ गहि शुद्धः शुद्धाभिरूतिभिः इन्द्र शुद्धो हि नो रयिं शुद्धो रत्नानि दाशुषे इन्द्र सतोममिमं मम कर्ष्वा युजश्चिदन्तरम इन्द्र सथातर्हरीणां नकिष टे पूर्व्यस्तुतिम इन्द्र सपळ उत वर्त्रहा परस्पा नो वरेण्यः इन्द्र सोमस्य पीतये इन्द्रं कषोणीरवर्धयन वया इव इन्द्रं कुत्सो वर्त्रहणं शचीपतिं काटे निबाळ्ह रषिरह्वदूतये इन्द्रं कौ सविदा चके इन्द्रं गछन कविक्रतुः इन्द्रं गछन्त इन्दवः इन्द्रं गछन्नायुधा संशिशानो विश्वा वसु हस्तयोरादधानः इन्द्रं गीर्भिर्हवामहे इन्द्रं गीर्भिस्तविषमा विवासत इन्द्रं जैत्राय हर्षया शचीपतिम पर सम्राजं चर्षणीनामिन्द्रं सतोता नव्यं गीर्भिः इन्द्रं तं शुम्भ पुरुहन्मन्न अवसे यस्य दविता विधर्तरि इन्द्रं तमछा वद नव्यस्या मत्यरिष्यन्तं न भोजसे इन्द्रं तमह्वे सवपस्यया धिया मंहिष्ठरातिं स हि पप्रिरन्धसः इन्द्रं दक्षास रभवो मदच्युतं शतक्रतुं जवनी सून्र्तारुहत इन्द्रं धेनुंसुदुघामन्यामिषमुरुधारामरंक्र्तम इन्द्रं न यज्ञैर विश्वगूर्तम रभ्वसम अध्र्ष्टं धर्ष्ण्व्जसम इन्द्रं न यज्ञैश्चितयन्त आयव सतोमेभिरिन्द्रमायवः इन्द्रं नमस्यन्नुपमेभिरर्कैर्यः सतोत्र्भ्यो हव्यो अस्ति यामन इन्द्रं नाम शरुत्यं शाकिनं वचो यथा इन्द्रं नो अग्ने वसुभिः सजोषा रुद्रं रुद्रेभिरा वहा बर्हन्तम इन्द्रं परत्नेन मन्मना मरुत्वन्तं हवामहे इन्द्रं परातर्हवामह इन्द्रं परयत्यध्वरे इन्द्रं मदाय जोहुवत इन्द्रं मनीषा अभ्यर्चति शरुतं म इन्द्रं महोवा रजसः इन्द्रमिद गाथिनो बर्हदिन्द्रमर्केभिरर्किणः इन्द्रं मित्रं वरुणं सातये भगं सवस्त्यग्निं समिधानमीमहे इन्द्रं मित्रं वरुणमग्निमाहुरथो दिव्यः स सुपर्णो गरुत्मान इन्द्रं यं विश्वा भुवनाभि सन्दधुर्म इन्द्रं यामेभिराशत इन्द्रं वनन्वती मतिः इन्द्रं वयं महाधन इन्द्रमर्भे हवामहे इन्द्रं वर्त्राय हन्तवे देवासो दधिरे पुरः इन्द्रं वर्धन्ति कर्मभिः इन्द्रं वर्धन्ति कषितयः इन्द्रं वर्धन्तु नो गिर इन्द्रं सुतास इन्दवः इन्द्रं वर्धन्तो अप्तुरः कर्ण्वन्तो विश्वमार्यम इन्द्रं वाणीरनुत्तमन्युमेव सत्रा राजानं दधिरे सहध्यै इन्द्रं वाणीरनूषत इन्द्रं वाणीरनूषता समोजसे इन्द्रं विष्णुं पूषणं बरह्मणस पतिमादित्यान दयावाप्र्थिवी अपः सवः इन्द्रं वो विश्वतस परि हवामहे जनेभ्यः इन्द्रं शलोको महि दैव्यः सिषक्तु यो बरह्मणो देवक्र्तस्य राजा इन्द्रं सतोमेभिर्महयन्त आयवः परियमेधासो अस्वरन इन्द्रं सत्यैरेरयामा कर्तेभिः स हिवीरो गिर्वणस्युर्विदानः इन्द्रं सनिष्युरूतये इन्द्रं समीकेवनिनो हवामह इन्द्रं धनस्य सातये इन्द्रं सुखतमे रथे इन्द्रं सोम मादयन दैव्यं जनं सिन्धोरिवोर्मिः पवमानो अर्षसि पर सोमस्य पवमानस्योर्मय इन्द्रस्य यन्ति जठरं सुपेशसः इन्द्रं सोमस्य पीतये इन्द्रं सोमस्य पीतये इन्द्रं सोमासो अक्षरन इन्द्रं सोमे सचा सुते इन्द्रं सोमेसचा सुते इन्द्रं हुवे मरुतः पर्वतानप आदित्यान्द्यावाप्र्थिवी अपः सवः इन्द्रंसुते हवामहे इन्द्रः किल शरुत्या अस्य वेद स हि जिष्णुः पथिक्र्त्सूर्याय इन्द्रः पञ्च कसितीनाम इन्द्रः पुरो जर्ह्र्षाणो वि दूधोद वि वज्रहस्तो महिनाजघान इन्द्रः स दामने कर्त ओजिष्ठः स मदे हितः इन्द्रः समत्सु यजमानमार्यं परावद विश्वेषु शतमूतिराजिषु सवर्मीळ्हेष्वाजिषु मनवे शासदव्रतान तवचं कर्ष्णामरन्धयत इन्द्रः सहस्रदाव्नां वरुणः शंस्यानाम इन्द्रः सुत्रामा सववानवोभिः सुम्र्ळीको भवतुविश्ववेदाः इन्द्रः सूर्यस्य रश्मिभिर्न्यर्शसानमोषति इन्द्रः सोमस्य काणुका इन्द्रः सोमस्य पीतये वर्षायते सनात स युध्म ओजसा पनस्यते इन्द्रकारिणं वर्धन्तः इन्द्रग्नी सोमपीतये इन्द्रज्येष्ठा मरुद्गणा देवासः पूषरातयः इन्द्रतमा हि धिष्ण्या मरुत्तमा दस्रा दंसिष्ठा रथ्या रथीतमा इन्द्रद्विष्टामप धमन्ति मायया तवचमसिक्नीं भूमनो दिवस परि इन्द्रप्रसूता वरुणप्रशिष्टा ये सूर्यस्य जयोतिषो भागमानशुः इन्द्रमभि जायमानं समस्वरन इन्द्रमा विश बर्हता रवेण वर्धया वाचं जनया पुरन्धिम इन्द्रमित केशिना हरी सोमपेयाय वक्षतः इन्द्रमित्स्तोता वर्षणं सचा सुते मुहुरुक्था च शंसत इन्द्रमिद देवतातय इन्द्रं परयत्यध्वरे इन्द्रमिद धरी वहतो अप्रतिध्र्ष्टशवसम इन्द्रमिद विमहीनां मेधे वर्णीत मर्त्यः इन्द्रमिन्दो वर्षा विश इन्द्रमीशानमोजसाभि सतोमा अनूषत इन्द्रमुक्थानि वाव्र्धुः समुद्रमिव सिन्धवः इन्द्रवायू इमे सुता उप परयोभिरा गतम इन्द्रवायू बर्हस्पतिं मित्राग्निं पूषणं भगम इन्द्रवायू बर्हस्पतिं सुहवेह हवामहे इन्द्रवायू मनोजुवा विप्रा हवन्त ऊतये इन्द्रवायू वीरवाहं रथं वामीशानयोरभि पर्क्षः सचन्ते इन्द्रवायू सुतानामद्रिभिर्युवं मदाय वाजदा युवम इन्द्रवायू सुष्टुतिर्वामियाना मार्डीकमीट्टे सुवितं च नव्यम इन्द्रवायू सूरयो विश्वमायुरर्वद्भिर्वीरैः पर्तनासु सह्युः इन्द्रवाहा वचोयुजा इन्द्रश्च यत कषयथः सौभगाय सुवीर्यस्य पतयःस्याम पर सेनानीः शूरो अग्रे रथानां गव्यन्नेति हर्षते अस्य सेना इन्द्रश्च यद युयुधाते अहिश्चोतापरीभ्यो मघवा वि जिग्ये इन्द्रश्च या चक्रथुः सोम तानि धुरा न युक्ता रजसो वहन्ति इन्द्रश्चन तयजसा वि हरुणाति तज्जनाय यस्मै सुक्र्ते अराध्वम इन्द्रश्चर्मेवरोदसी इन्द्रश्चिद घा तदब्रवीत सत्रिया अशास्यं मनः इन्द्रस ते सोम सुतस्य पेयाः करत्वे दक्षाय विश्वे च देवाः इन्द्रस्तं हन्तु महता वधेन विश्वस्य जन्तोरधमस पदीष्ट इन्द्रस्तोतॄणामविता वि वो मदे दविषो नः पाह्यंहसोविवक्षसे इन्द्रस्य दूतीरिषिता चरामि मह इछन्ती पणयो निधीन्वः इन्द्रस्य नु सुक्र्तं दैव्यं सहो अग्निर्ग्र्हे जरितामेधिरः कविः इन्द्रस्य यस्य सुमखं सहो महि शरवोन्र्म्णं च रोदसी सपर्यतः इन्द्रस्य युज्यः सखा इन्द्रस्य वज्र आयसो निमिश्ल इन्द्रस्य बाह्वोर्भूयिष्ठमोजः इन्द्रस्य वज्रादबिभेदभिश्नथः पराक्रामच्छुन्ध्युरजहदुष अनः इन्द्रस्य वज्रो वर्षभो विभूवसुः सोमो हर्देपवते चारु मत्सरः इन्द्रस्य वर्ष्णो वरुणस्य राज्ञ आदित्यानां मरुतांशर्ध उग्रम इन्द्रस्य शुष्ममीरयन्नपस्युभिरिन्दुर्हिन्वानो अज्यते मनीषिभिः इन्द्रस्य सख्यं पवते विवेविदत सोमः पुनानःकलशेषु सीदति इन्द्रस्य सोम पवमान ऊर्मिणा तविष्यमाणो जठरेष्वाविश इन्द्रस्य सोम राधसे पुनानो हार्दि चोदय इन्द्रस्य सोम राधसे शं पवस्व विचर्षणे इन्द्रस्य हार्दि सोमधानमा विश समुद्रमिव सिन्धवः इन्द्रस्य हार्द्याविशन इन्द्रस्यसख्यमाविशन इन्द्रस्याङगिरसां चेष्टौ विदत सरमा तनयाय धासिम इन्द्रस्यात्र तविषीभ्यो विरप्शिन रघायतो अरंहयन्तमन्यवे इन्द्रस्येव पर तवसस कर्तानि वन्दे दारुं वन्दमानोविवक्मि इन्द्रस्येव रातिमाजोहुवानाः सवस्तये नावमिवा रुहेम इन्द्रस्येव वग्नुरा शर्ण्व आजौ परचेतयन्नर्षति वाचमेमाम इन्द्रा गहि शरुधी हवं तवां हवन्ते अध्वरे पर तव्यसीं नव्यसीं धीतिमग्नये वाचो मतिं सहसःसूनवे भरे इन्द्रा भर दक्षिणेना वसूनि पतिःसिन्धूनामसि रेवतीनाम इन्द्रा याहि चित्रभानो सुता इमे तवायवः इन्द्रा याहि तूतुजान उप बरह्माणि हरिवः इन्द्रा याहि धियेषितो विप्रजूतः सुतावतः इन्द्राग्निभ्यां कं वर्षणो मदन्ति ता हयद्री धिषणाया उपस्थे इन्द्राग्नी अवसा गतमस्मभ्यं चर्षणीसहा इन्द्राग्नी आ गतं नरा इन्द्राग्नी आ गतं नरा इन्द्राग्नी एह गछताम इन्द्राग्नी तस्य बोधतम इन्द्राग्नी तस्य बोधतम इन्द्राग्नी वर्त्रहणा सुवज्रा पर नो नव्येभिस्तिरतं देष्णैः इन्द्राग्नी वर्त्रहत्येषु सत्पती मिथो हिन्वाना तन्वासमोकसा इन्द्राग्नी शर्म यछतम परातर्युजा वि बोधयाश्विनावेह गछताम इन्द्राग्नी सोमपीतये इन्द्राग्नीतद वनेमहि इन्द्राग्नीतस्य बोधतम इन्द्राग्नीशर्म यछतम इन्द्राग्नीसोमपीतये इन्द्राग्नीा गतं नरा इन्द्राग्न्योरनु वरतमुहाना यन्ति सिन्धवो यान सीं बन्धादमुञ्चतां नभन्तामन्यके समे इन्द्राणीमासु नारिषु सुभगामहमश्रवम इन्द्रात परि तन्वं ममे जज्ञानो नु शतक्रतुर्वि पर्छदिति मातरम इन्द्राय गाव आशिरं दुदुह्रे वज्रिणे मधु इन्द्राय गिरो अनिशितसर्गा अपः परेरयं सगरस्य बुध्नात इन्द्राय नूनमर्चतोक्थानि च बरवीतन इन्द्राय पवते मदः इन्द्राय पवते मदः सोमो मरुत्वते सुतः इन्द्राय पातवे सुतः इन्द्राय पातवे सुतो मित्राय वरुणाय च इन्द्राय मत्सरं मदम अया सोमः सुक्र्त्यया महश्चिदभ्यवर्धत इन्द्राय मत्सरिन्तमश्चमूष्वा नि षीदसि अभी नवन्ते अद्रुहः परियमिन्द्रस्य काम्यम इन्द्राय मद्वने सुतं परि षटोभन्तु नो गिरः इन्द्राय मद्वा मद्यो मदः सुतो दिवो विष्टम्भ उपमो विचक्षणः इन्द्राय मधुमत सुतम इन्द्राय मधुमत्तमम इन्द्राय मधुमत्तमाः इन्द्राय यत्र सवनानि सुन्वे गमन मदाय परथमं वयश च इन्द्राय वर्षणं मदं पवस्व विश्वदर्शतः इन्द्राय वर्ष्णे सुमखाय मह्यं सख्ये सखायस्तन्वेतनूभिः इन्द्राय विश्वा सवनानि मानुषा रातानि सन्तु मानुषा इन्द्राय शूषमर्चति गायन्ति तवा गायत्रिणो अर्चन्त्यर्कमर्किणः इन्द्राय सिच्यतेमधु इन्द्राय सु मदिन्तमं सोमं सोता वरेण्यम इन्द्राय सूरिरन्धसा इन्द्राय सोम परि षिच्यसे नर्भिर्न्र्चक्षा ऊर्मिः कविरज्यसे वने इन्द्राय सोम पवसे देवेभ्यः सधमाद्यः इन्द्राय सोम पातवे नर्भिर्यतः सवायुधो मदिन्तमः इन्द्राय सोम पातवे मदाय परि षिच्यसे इन्द्राय सोम पातवे वर्त्रघ्ने परि षिच्यसे इन्द्राय सोमपीतये इन्द्रेहि मत्स्यन्धसो विश्वेभिः सोमपर्वभिः इन्द्राय सोमविष्णवे देवेभ्यो मधुमत्तमः इन्द्राय हर्दा मनसा मनीषा परत्नाय पत्ये धियोमर्जयन्त इन्द्रायेन्दुं पुनीतनोग्रं दक्षाय साधनम इन्द्रायेन्दो पवमानो मनीष्यंशोरूर्मिमीरय गा इषण्यन इन्द्रायेन्दो मरुत्वते पवस्व मधुमत्तमः इन्द्रावरुण नू नु वां सिषासन्तीषु धीष्वा इन्द्रावरुण वामहं हुवे चित्राय राधसे इन्द्रावरुणा मदे अस्य मायिनो अपिन्वतमपितः पिन्वतं धियः इन्द्रावरुणा यद रषिभ्यो मनीषां वाचो मतिं शरुतमदत्तमग्रे इन्द्रावरुणा यदिमानि चक्रथुर्विश्वा जातानि भुवनस्यमज्मना इन्द्रावरुणा वधनाभिरप्रति भेदं वन्वन्ता पर सुदासमावतम इन्द्रावरुणा सौमनसमद्र्प्तं रायस पोषं यजमानेषु धत्तम इन्द्रावरुणावभ्या तपन्ति माघान्यर्यो वनुषामरातयः इन्द्राविष्णू दरंहिताः शम्बरस्य नव पुरो नवतिं च शनथिष्टम इन्द्रासि सुन्वतो वर्धः पतिर्दिवः इन्द्रासोमा दुष्क्र्ते मा सुगं भूद यो नः कदाचिदभिदासति दरुहा इन्द्रासोमा दुष्क्र्तो वव्रे अन्तरनारम्भणे तमसि पर विध्यतम इन्द्रासोमा परि वां भूतु विश्वत इयं मतिः कक्ष्याश्वेववाजिना इन्द्रासोमा वर्तयतं दिवस पर्यग्नितप्तेभिर्युवमश्महन्मभिः इन्द्रासोमा वर्तयतं दिवो वधं सं पर्थिव्या अघशंसाय तर्हणम इन्द्रासोमा समघशंसमभ्यघं तपुर्ययस्तु चरुरग्निवानिव इन्द्रे अग्ना नमो बर्हत सुव्र्क्तिमेरयामहे इन्द्रे अग्नानमः सवः इन्द्रे कामं जरितारो वसूयवो रथे न पादमा दधुः इन्द्रे भुजं शशमानास आशत सूरो दर्शीके वर्षणश्च पौंस्ये इन्द्रे विश्वानि वीर्या कर्तानि कर्त्वानि च इन्द्रे ह विश्वा भुवनानि येमिर इन्द्रे सुवानास इन्दवः इन्द्रे हविष्मतीर्विशो अराणिषुः इन्द्रेण दस्युं दरयन्त इन्दुभिर्युतद्वेषसःसमिषा रभेमहि इन्द्रेण मित्रं दिधिषेम गीर्भिरुपो नमोभिर्व्र्षभं विशेम इन्द्रेण युजा निः सर्जन्त वाघतो वरजं गोमन्तमश्विनम इन्द्रेण रोचना दिवो दर्ळ्हानि दरंहितानि च इन्द्रेण सं हि दर्क्षसे संजग्मानो अबिभ्युषा इन्द्रेण सोमपीतये इन्द्रेणैते तर्त्सवो वेविषाणा आपो न सर्ष्टा अधवन्त नीचीः इन्द्रेदमद्य सवनं जुषाणो विश्वस्यविद्वानिह पाहि सोमम इन्द्रैवेह धरुवस्तिष्ठेह राष्ट्रमु धारय इन्द्रो अग्निरश्विना तुष्टुवाना यूयं पात आदित्यासो अदितयः सयाम पूर्देवत्रा वसवो मर्त्यत्रा इन्द्रो अश्रायि सुध्यो निरेके पज्रेषु सतोमो दुर्यो न यूपः इन्द्रो अस्मभ्यंशिक्षतु वि भजा भूरि ते वसु भक्षीय तव राधसः इन्द्रो अस्मे सुमना अस्तु विश्वहा राजा सोमः सुवितस्याध्येतु नः इन्द्रो दधीचो अस्थभिर्व्र्त्राण्यप्रतिष्कुतः इन्द्रो दिव इन्द्र ईशे पर्थिव्या इन्द्रो अपामिन्द्र इत्पर्वतानाम इन्द्रो दिवः परतिमानं पर्थिव्या विश्वा वेद सवना हन्तिशुष्णम इन्द्रो दीर्घाय चक्षस आ सूर्यं रोहयद दिवि इन्द्रो देवेषु चेतति इन्द्रो धुनिं च चुमुरिं च दम्भयञ्छ्रद्धामनस्या शर्णुते दभीतये इन्द्रो न यो महा कर्माणि चक्रिर्हन्ता वर्त्राणामसि सोमपूर्भित इन्द्रो बरह्मभ्य इद वर्धे इन्द्रो बरह्मेन्द्र रषिरिन्द्रः पुरू पुरुहूतः इन्द्रो बुन्दं सवाततम इन्द्रो मघानि दयते विषह्येन्द्रं वाजस्य जोहुवन्त सातौ इन्द्रो मन्युं मन्युम्यो मिमाय भेजे पथो वर्तनिम्पत्यमानः इन्द्रो मह्ना महतो अर्णवस्य वरतामिनादङगिरोभिर्ग्र्णानः इन्द्रो मह्ना महतो अर्णवस्य वि मूर्धानमभिनदर्बुदस्य इन्द्रो मह्ना रोदसी पप्रथच्छव इन्द्रः सूर्यमरोचयत इन्द्रो मित्रो वरुणः सं चिकित्रिरे अथो भगःसविता पूतदक्षसः इन्द्रो यः शुष्णमशुषं नयाव्र्णं म इन्द्रो यद वज्री धर्षमाणो अन्धसा भिनद वलस्य परिधीन्रिव तरितः इन्द्रो यद वर्त्रमवधीन नदीव्र्तमुब्जन्नर्णांसिजर्ह्र्षाणो अन्धसा इन्द्रो यदभिनद्वलम इन्द्रो यस्याविता यस्य मरुतो गमत स गोमति वरजे इन्द्रो या वज्री वर्षभो रराद ता आपो देवीरिहमामवन्तु इन्द्रो यातूनामभवत पराशरो हविर्मथीनामभ्याविवासताम इन्द्रो यातो अवसितस्य राजा शमस्य च शर्ङगिणो वज्रबाहुः इन्द्रो यो दस्यून्रधरानवातिरन म इन्द्रो यो यज्वनो वर्धः इन्द्रो राजा जगतश्चर्षणीनामधि कषमि विषुरूपं यदस्ति इन्द्रो वज्रीहिरण्ययः इन्द्रो वर्त्रस्य तविषीं निरहन सहसा सहः इन्द्रो वर्त्रस्य दोधतः सानुं वज्रेण हीळितः इन्द्रो वर्त्राणि जिघ्नते इन्द्रो वर्धामिन्द्र इन मेधिराणामिन्द्रःक्षेमे योगे हव्य इन्द्रः इन्द्रो वलं रक्षितारं दुघानां करेणेव वि चकर्तारवेण इन्द्रो वसुभिः परि पातु नो गयमादित्यैर्नो अदितः शर्मयछ्तु इन्द्रो वा घेदियन मघं सरस्वती वा सुभगा ददिर्वसु इन्द्रो विद्वाननु हि तवा चचक्ष तेनाहमग्नेनुशिष्ट आगाम इन्द्रो विभ्वान रभुक्षा वाजो अर्यः शत्रोर्मिथत्या कर्णवन वि नर्म्णम इन्द्रो विश्वस्यकर्मणो धर्ता वज्री पुरुष्टुतः इन्द्रो विश्वा अति दविषः इन्द्रो विश्वान बेकनाटानहर्द्र्श उत करत्वा पणीन्रभि इन्द्रो विष्णुर्मीढ्वांसः सजोषसः इन्द्रो हरी युयुजे अश्विना रथं बर्हस्पतिर्विश्वरूपामुपाजत इन्द्रोविश्वाभिरूतिभिः इन्धानो अक्रो विदथेषु दीद्यच्छुक्रवर्णामुदु नो यंसते धियम इम आ यातम इन्दवः सोमासो दध्याशिरः सुतासो दध्याशिरः इम इन्द्राय सुन्विरे सोमासो दध्याशिरः इम उ तवा वि चक्षते सखाय इन्द्र सोमिनः इम रतस्य वाव्र्धुर्दुरोणे शग्मासः पुत्रा अदितेरदब्धाः इमं घा वीरो अम्र्तं दूतं कर्ण्वीत मर्त्यः इमं जम्भसुतं पिब धानावन्तं करम्भिणमपूपवन्तमुक्थिनम इमं जीवेभ्यः परिधिं दधामि मैषां नु गादपरोर्थमेतम इमं जुषस्व गिर्वणः समुद्र इव पिन्वते इमं तं पश्य वर्षभस्य युञ्जं काष्ठाया मध्येद्रुघणं शयानम इमं तरितो भूर्यविन्ददिछन वैभूवसो मूर्धन्यघ्न्यायाः इमं न सोममन्तितो हर्त्सु पीतमुप बरुवे इमं नःश्र्णवद धवम इमं नरो मरुतः सश्चतानु दिवोदासं न पितरं सुदासः इमं नो अग्ने अध्वरं जुषस्व मरुत्स्विन्द्रे यशसं कर्धी नः इमं नो यज्ञमा गमन तिस्रो देवीः सुपेशसः इमं नो यज्ञमिह बोध्या गहि सप्र्धोजयन्तं मघवानमीमहे इमं बिभर्मि सुक्र्तं ते अङकुशं येनारुजासि मघवञ्छफारुजः इमं मे गङगे यमुने सरस्वति शुतुद्रि सतेमं सचता परुष्ण्या इमं मे वनता हवम इमं मे वरुण शरुधी हवमद्या च मर्ळय इमं मे सतोममश्विनेमं मे शर्णुतं हवम इमं यज्ञं दिवि देवेषु धेहि यूयं पात अगन्म महा नमसा यविष्ठं यो दीदाय समिद्धः सवे दुरोणे इमं यज्ञमश्विनोभा बर्हस्पतिर्देवाः पान्तु यजमानं नयर्थात इमं यज्ञमिदं वचो जुजुषाण उपागहि इमं यज्ञमिदं वचो जुजुषाण उपागहि इमं यम परस्तरमा हि सीदाङगिरोभिः पित्र्भिःसंविदानः इमं रथमधि ये सप्त तस्थुः सप्तचक्रं सप्त वहन्त्यश्वाः इमं रातंसुतं पिब इमं विधन्तो अपां सधस्थे पशुं न नष्टं पदैरनु गमन इमं सजाता अनु वीरयध्वमिन्द्रं सखायो अनुसं रभध्वम इमं सतोमं जुषस्व नः सुसमिद्धो न आ वह देवानग्ने हविष्मते इमं सतोमंजुषस्व मे इमं सतोममभिष्टये घर्तं न पूतमद्रिवः इममग्ने चमसं मा वि जिह्वरः परियो देवानामुतसोम्यानाम इममञ्जस्पामुभये अक्र्ण्वत धर्माणमग्निं विदथस्यसाधनम इममपां संगमे सूर्यस्य शिशुं न विप्रामतिभी रिहन्ति इममिन्द्र सुतं पिब इममिन्द्र सुतं पिब जयेष्ठममर्त्यं मदम इममिन्द्रो अदीधरद धरुवं धरुवेण हविषा इममू षु तवमस्माकं सनिं गायत्रं नव्यांसम इमा अग्ने मतयस्तुभ्यं जाता गोभिरश्वैरभि गर्णन्तिरधः इमा अभि पर णोनुमो विपामग्रेषु धीतयः इमा अस्मै मतयो वाचो अस्मदान रचो गिरः सुष्टुतयःसमग्मत इमा अस्य परतूर्तयः पदं जुषन्त यद दिवि इमा उ तवा पस्प्र्धानासो अत्र मन्द्रा गिरो देवयन्तीरुप सथुः इमा उ तवा पुरूवसो गिरो वर्धन्तु या मम इमा उ वः सुदानवो घर्तं न पिप्युषीरिषः इमा उ षु शरुधी गिरः इमा गावः सरमे या ऐछः परि दिवो अन्तान सुभगेपतन्ती इमा गिरः सवितारं सुजिह्वं पूर्णगभस्तिमीळते सुपाणिम इमा जुषस्वहर्यश्व योजनेन्द्र या ते अमन्महि इमा जुषेथां सवना येभिर्हव्यान्यूहथुः इमा जुह्वाना युष्मदा नमोभिः परति सतोमं सरस्वति जुषस्व इमा ते वाजिन्नवमार्जनानीमा शफानां सनितुर्निधाना इमा धाना घर्तस्नुवो हरी इहोप वक्षतः इमा नारीरविधवाः सुपत्नीराञ्जनेन सर्पिषा संविशन्तु इमा बरह्म बर्हद्दिवो विवक्तीन्द्राय शूषमग्रियःस्वर्षाः इमा बरह्म सधमादे जुषस्व इमा बरह्माणि युवयून्यग्मन यूयं पात अप सवसुरुषसो नग जिहीते रिणक्ति कर्ष्णीररुषाय पन्थाम इमा बरह्मेन्द्र तुभ्यं शंसि दा नर्भ्यो नर्णां शूरशवः इमा वो हव्या मरुतो ररे हि कं मो षवन्यत्र गन्तन इमां गायत्रवर्तनिं जुषेथां सुष्टुतिं मम इमां च वाचं परतिहर्यथा नरो विश्वेद वामा वो अश्नवत इमां त इन्द्र सुष्टुतिं विप्र इयर्ति धीतिभिः इमां तवमिन्द्र मीढ्वः सुपुत्रां सुभगां कर्णु इमां ते वाचं वसूयन्त आयवो रथं न धीरः सवपातक्षिषुः सुम्नाय तवामतक्षिषुः शुम्भन्तो जेन्यं यथा वाजेषु विप्र वाजिनम इमां धियं शिक्षमाणस्य देव करतुं दक्षं वरुण सं शिशाधि इमां परत्नाय सुष्टुतिं नवीयसीं वोचेयमस्मा उशतेश्र्णोतु नः इमां म इन्द्र सुष्टुतिं जुषस्व पर सु मामव इमां मे मरुतो गिरमिमं सतोमं रभुक्षणः इमां वां मित्रावरुणा सुव्र्क्तिमिषं न कर्ण्वे असुरा नवीयः इमां सु पूर्व्यां धियं मधोर्घ्र्तस्य पिप्युषीम इमानि तरीणि विष्टपा तानीन्द्र वि रोहय इमामग्ने शरणिं मीम्र्षो न इममध्वानं यमगाम दूरात इमामाघोषन्नवसा सहूतिं तिरो विश्वानर्चतो याह्यर्वां इमामु षु सोमसुतिमुप न एन्द्राग्नी सौमनसाय यातम इमास्त इन्द्र पर्श्नयो घर्तं दुहत आशिरम इमे चित तव मन्यवे वेपेते भियसा मही इमे चेतारो अन्र्तस्य भूरेर्मित्रो अर्यमा वरुणो हि सन्ति इमे जीवा वि मर्तैरावव्र्त्रन्नभूद भद्रा देवहूतिर्नोद्य इमे त इन्द्र ते वयं पुरुष्टुत ये तवारभ्य चरामसि परभूवसो इमे त इन्द्र सोमास्तीव्रा अस्मे सुतासः इमे तुरं मरुतो रामयन्तीमे सहः सहस आ नमन्ति इमे दिवो अनिमिषा पर्थिव्याश्चिकित्वांसो अचेतसं नयन्ति इमे नरो वर्त्रहत्येषु शूरा विश्वा अदेवीरभि सन्तु मायाः इमे नु ते रश्मयः सूर्यस्य येभिः सपित्वं पितरो न आसन इमे मयूखा उप सेदुरू सदः सामानि चक्रुस्तसराण्योतवे इमे मा पीता यशस उरुष्यवो रथं न गावः समनाहपर्वसु इमे मित्रो वरुणो दूळभासो अचेतसं चिच्चितयन्ति दक्षैः इमे ये ते सु वायो बाह्वोजसो अन्तर्नदी ते पतयन्त्युक्षणो महि वराधन्त उक्षणः धन्वञ्चिद ये अनाशवो जीराश्चिदगिरौकसः इमे ये नार्वां न परश्चरन्ति न बराह्मणासो नसुतेकरासः इमे रध्रं चिन मरुतो जुनन्ति भर्मिं चिद यथा वसवो जुषन्त इमे वयन्ति पितरो य आययुः पर वयाप वयेत्यासते तते इमे वां मित्रावरुणा गवाशिरः सोमाः शुक्रा गवाशिरः इमे वां सोमा अप्स्वा सुता इहाध्वर्युभिर्भरमाणा अयंसत वायो शुक्रा अयंसत एते वामभ्यस्र्क्षत तिरः पवित्रमाशवः इमे सोमास इन्दवः सुतासो अधि बर्हिषि इमे सोमासोधि तुर्वशे यदाविमे कण्वेषु वामथ इमे हि ते कारवो वावशुर्धिया विप्रासो मेधसातये इमे हि ते बरह्मक्र्तः सुते सचा मधौ न मक्ष आसते इमेशंसं वनुष्यतो नि पान्ति गुरु दवेषो अररुषे दधन्ति इमो अग्ने वीततमानि हव्याजस्रो वक्षि देवतातिमछ इयं त इन्द्र गिर्वणो रातिः कषरति सुन्वतः इयं त रत्वियावती धीतिरेति नवीयसी इयं ते अग्ने नव्यसी मनीषा युक्ष्वा रथंन शुचयद्भिरङगैः इयं ते नव्यसी मतिरग्ने अधाय्यस्मदा इयं देव पुरोहितिर उत सूर्यो बर्हदर्चींष्यश्रेत पुरु विश्वा जनिम मानुषाणाम इयं देव पुरोहितिर्युवभ्यां यज्ञेषु मित्रावरुणावकारि इयं धीरतवियावती इयं धीर्भूया अवयानमेषां दयावा इयं न उस्रा परथमा सुदेव्यं रेवत सनिभ्यो रेवती वयुछतु इयं मनीषा इयमश्विना गीर आ गोमता नासत्या रथेनाश्वावता पुरुश्चन्द्रेण यातम इयं मनीषा इयमश्विना गीरिमां सुव्र्क्तिं वर्षणा जुषेथाम इयं मे नाभिरिह मे सधस्थमिमे मे देवा अयमस्मिसर्वः इयं या नीच्यर्किणी रूपा रोहिण्या कर्ता इयं वाम बरह्मणस पते सुव्र्क्तिर बरह्मेन्द्राय वज्रिणे अकारि इयं वामह्वे शर्णुतं मे अश्विना पुत्रायेव पितरा मह्यंशिक्षतम इयं विप्रामेधसातये इयं विस्र्ष्टिर्यत आबभूव यदि वा दधे यदि वा न इयं वेदिः परो अन्तः पर्थिव्या अयं यज्ञो भुवनस्य नाभिः इयं सा भूया उषसामिव कष यद ध कषुमन्तःशवसा समायन इयं सा वो अस्मे दीधितिर्यजत्रा अपिप्राणी च सदनी च भूयः इयं हि तवा मतिर्ममाछा सुजिह्व वच्यते इयक्षन्तः पथो रजः इयत्तकः कुषुम्भकस्तकं भिनद्म्यश्मना इयत्तिका शकुन्तिका सका जघास ते विषम इयम मनीषा बर्हती बर्हन्तोरुक्रमा तवसा वर्धयन्ती इयमस्यधम्यते नाळीरयं गीर्भिः परिष्क्र्तः केश्यग्निं केशी विषं केशी बिभर्ति रोदसी इयमिन्द्रं वरुणमष्ट मे गीः धीरा तवस्य महिना जनूंषि वि यस्तस्तम्भ रोदसी चिदुर्वी इयमिन्द्रं वरुणमष्ट मे गीः परावत तोके तनये तूतुजाना इयमु ते अनुष्टुतिश्चक्र्षे तानि पौंस्या इयमेषामम्र्तानां गीः सर्वताता ये कर्पणन्त रत्नम इयर्ता मरुतो दिवः इयर्ति धूममरुषं भरिभ्रदुच्छुक्रेण शोचिषाद्या इनक्षन इयर्ति वग्नुमिन्द्रियम इरज्यन्नग्ने परथयस्व जन्तुभिरस्मे रायो अमर्त्य इरावती धेनुमती हि भूतं सूयवसिनी मनुषे दशस्या इर्येव पुष्ट्यै किरणेव भुज्यै शरुष्टीवानेव हवमागमिष्टम इळस पदेसमिध्यसे स नो वसून्या भर इळा धेनुमती दुहे इळा सरस्वती मही तिस्रो देवीर्मयोभुवः इळा सरस्वती मही बर्हिः सीदन्तु यज्ञियाः इळां देवीं बर्हिषि सादयन्तो अश्विना विप्रा सुहवाहुवेम इळां नः संयतं करत संवत्सरं शशयाना बराह्मणा वरतचारिणः इळां नो मित्रावरुणोत वर्ष्टिमव दिव इन्वतं जीरदानू इळाभिः सं रभेमहि इळामक्र्ण्वन मनुषस्य शासनीं पितुर्यत पुत्रो ममकस्य जायते इळामस्मभ्यं संयतम इषं च नो दधती विश्ववारे गोमदश्वावद रथवच्च राधः इषं तोकाय नो दधदस्मभ्यं सोम विश्वतः इषं दधानो वहमानो अश्वैरा स दयुमानमवान भूषति दयून इषं दुहन सुदुघां विश्वधायसं यज्ञप्रियेयजमानाय सुक्रतो इषं पर्ञ्चन्ता सुक्र्ते सुदानव आ बर्हिः सीदतं नरा इषं पिन्व मघवद्भ्यः सुवीरां यूयं पात आ ते मह इन्द्रोतयुग्र समन्यवो यत समरन्त सेनाः इषं रयिं पप्रथद वाजमस्मे यूयं पात पर वो यज्ञेषु देवयन्तो अर्चन दयावा नमोभिः परिथिवी इषध्यै इषं वहन्तीः सुक्र्ते सुदानवे विश्वेदह यजमानाय सुन्वते इषं सतोत्र्भ्य आ भर इषं सतोत्र्भ्यो मघवद्भ्य आनड यूयं पात सवस्तिभिः सदा नः इन्धे राजा समर्यो नमोभिर्यस्य परतीकमाहुतं घर्तेन इषं सवश्च धीमहि इषण्यया नः पुरुरूपमा भर वाजं नेदिष्ठमूतये इषमस्मभ्यमभितः समस्वरन वसुविदः इषमूर्जं च पिन्वस इन्द्राय मत्सरिन्तमः इषमूर्जं पवमानाभ्यर्षसि शयेनो न वंसु कलशेषुसीदसि इषमूर्जमभ्यर्षाश्वं गामुरु जयोतिः कर्णुहि मत्सि देवान इषा तं वर्धदघ्न्या पयोभिर्यूयं पात आ वां रथो रोदसी बद्बधानो हिरण्ययो वर्षभिर्यात्वश्वैः इषा नो अद्या गता पुरुस्प्र्हो यज्ञमा सोभरीयवः इषा मंहिष्ठा पुरुभूतमा नरा याभिः करिविं वव्र्धुस्ताभिरा गतम इषा मन्दस्वादु ते अरं वराय मन्यवे इषा सहस्रवाजया इषिरेण ते मनसा सुतस्य भक्षीमहि पित्र्यस्येव रायः इषुर्न शरिय इषुधेरसना गोषाः शतसा न रंहिः इषे च नो मिमीतं धेनुमत्यै इषे पवस्व धारया मर्ज्यमानो मनीषिभिः इषे पवस्व संयतम इषो दासीरमर्त्या इष्कर्तारमध्वरस्य परचेतसं कषयन्तं राधसो महः इष्कर्तारमनिष्क्र्तं सहस्क्र्तं शतमूतिं शतक्रतुम इष्क्र्णुध्वमायुधारं कर्णुध्वं पराञ्चंयज्ञं पर णयता सखायः इष्क्र्ताहावमवतं सुवरत्रं सुषेचनम इष्क्र्तिर्नाम वो माताथो यूयं सथ निष्क्र्तीः इष्टं वीतमभिगूर्तं वषट्क्र्तं तं देवासः परति गर्भ्णन्त्यश्वम इष्टस्य मध्ये अदितिर्नि धातु नो भराता नोज्येष्ठः परथमो वि वोचति इष्टा होत्रा अस्र्क्षतेन्द्रं वर्धासो अध्वरे इष्णन सूर्यं न चोदयः इष्यन वाचमुपवक्तेव होतुः पुनान इन्दो वि षया मनीषाम इह तया पुरुभूतमा देवा नमोभिरश्विना इह तया सधमाद्य युजानः सोमपीतये इह तया सधमाद्या हरी हिरण्यकेश्या इह तया सधमाद्या हरी हिरण्यकेश्या इह तवष्टा सुजनिमा सजोषा दीर्घमायुःकरति जीवसे वः इह तवष्टारमग्रियं विश्वरूपमुप हवये इह तवा गोपरीणसा महे मन्दन्तु राधसे इह दयुमत्तमं वद यजतामिव दुन्दुभिः इह पर बरूहि यतमः सो अग्ने यो यातुधानो य इदंक्र्णोति इह परजामिह रयिं रराणः पर जायस्वप्रजया पुत्रकाम इह परियं परजया ते सं रध्यतामस्मिन गर्हे गार्हपत्यायजाग्र्हि इह बरवीतु य ईमङग वेदास्य वामस्य निहितं पदं वेः इह शरुत इन्द्रो अस्मे अद्य सतवे वज्र्य रचीषमः इहा गतं वर्षण्वसू शर्णुतं म इमं हवम इहाद्य दैव्यंजनं बर्हिरा सादया वसो इहि तिस्रः परावत इहि पञ्च जनानति इहेन्द्राणीमुप हवये वरुणानीं सवस्तये इहेव शर्ण्व एषां कशा हस्तेषु यद वदान इहेह जाता समवावशीतामरेपसा तन्वा नामभिः सवैः इहेह वः सवतवसः कवयः सूर्यत्वचः इहेहैषां कर्णुहि भोजनानि ये बर्हिषोनमोव्र्क्तिं न जग्मुः इहैव सतं मा वि यौष्टं विश्वमायुर्व्यश्नुतम इहैवाग्नेनि धारयेह तिष्ठतु या रयिः इहैवायमितरो जातवेदा देवेभ्यो हव्यंवहतु परजानन इहैवैधि माप चयोष्ठाः पर्वत इवाविचाचलिः इहो षविन्दवा गहि ईक्षेण्यासो अह्यो न चारवो बरह्म बरह्म ये जुजुषुर्हविर हविः ईजानं देवावश्विनावभि सुम्नैरवर्धताम ईन्दो यथा तव सतवो यथा ते जातमन्धसः ईयुरर्थं न नयर्थं परुष्णीमाशुश्चनेदभिपित्वं जगाम ईयुर्गावो न यवसादगोपा यथाक्र्तमभि मित्रं चितासः ईयुष टे ये पूर्वतरामपश्यन वयुछन्तीमुषसं मर्त्यासः ईयुषीणामुपमा शश्वतीनां विभातीनां परथमोषा वयश्वैत ईयुषीणामुपमा शश्वतीनामायतीनां परथमोषा वयद्यौत ईर्मान्तासः सिलिकमध्यमासः सं शूरणासो दिव्यासो अत्याः ईळते तवामवस्यवः कण्वासो वर्क्तबर्हिषः ईळितो अग्न आ वहेन्द्रं चित्रमिह परियम ईळे गिरा मनुर्हितं यं देवा दूतमरतिं नयेरिरे ईळेन्यं परथमं मातरिश्वा देवास्ततक्षुर्मनवे यजत्रम ईळेन्यं वो असुरं सुदक्षमन्तर्दूतं रोदसी सत्यवाचम ईळेन्यः पवमानो रयिर्वि राजति दयुमान ईळेन्यो वो मनुषो युगेषु समनगा अशुचज्जातवेदाः ईशान इमा भुवनानि वीयसे युजान इन्दो हरितः सुपर्ण्यः ईशानं चिद वसूनाम ईशानं राय ईमहे ईशानं वीतिराधसम ईशानःसोम विश्वतः ईशानक्र्तो धुनयो रिशादसो वातान विद्युतस्तविषीभिरक्रत ईशानक्र्द दाशुषे दशस्यन तुर्वीतये गाधं तुर्वणिः कः ईशानमस्य जगतः सवर्द्र्शमीशानमिन्द्र तस्थुषः ईशाना वस्व उभयस्य कारव इन्द्रावरुणा सुहवा हवामहे ईशाना वार्याणां कषयन्तीश्चर्षणीनाम ईशानापिप्यतं धियः ईशानापिप्यतं धियः ईशानाय परहुतिं यस्त आनट छुचिं सोमं शुचिपास्तुभ्यं वायो ईशानासः पित्र्वित्तस्य रायो वि सूरयः शतहिमा नो अश्युः ईशानासो नरो अमर्त्येनास्तावि जनो दिव्योगयेन कथा देवानां कतमस्य यामनि सुमन्तु नाम शर्ण्वताम्मनामहे ईशानासो ये दधते सवर्णो गोभिरश्वेभिर्वसुभिर्हिरण्यैः ईशानो अप्रतिष्कुत इन्द्रो अङग ईशानो अप्रतिष्कुतः ईशानो यवया वधम युञ्जन्ति बरध्नमरुषं चरन्तं परि तस्थुषः ईशे यो वर्ष्टेरित उस्रियो वर्षापां नेता य इतूतिरगमियः ईशे यो विश्वस्या देववीतेरीशे विश्वायुरुषसोव्युष्टौ ईशे रिपुरघशंसः ईशे हयग्निरम्र्तस्य भूरेरीशे रायः सुवीर्यस्य दातोः ईशे हि पित्वोऽविषस्य दावने ईषिषे वार्यस्य हि दात्रस्याग्ने सवर्पतिः उ लोकक्र्त्नुमद्रिवो हरिश्रियम उक्थ उक्थे सोम इन्द्रं ममाद नीथे नीथे मघवानं सुतासः उक्थं चन शस्यमानमगोररिरा चिकेत उक्थं मदश्च शस्यते उक्थं यदस्य जायते उक्थभ्र्तं सामभ्र्तं बिभर्ति गरावाणं बिभ्रत पर वदात्यग्रे उक्थमिन्द्राय शंस्यं वर्धनं पुरुनिष्षिधे उक्थवाहसे विभ्वे मनीषां दरुणा न पारमीरया नदीनाम उक्थशुष्मान वर्षभरान सवप्नसस्तानादित्याननु मदा सवस्तये उक्था बरह्मच शंस्या उक्था वा यो अभिग्र्णाति राधसा दानुरस्मा उपरा पिन्वते दिवः उक्थे क उ सविदन्तमः उक्थे वा यस्यरण्यसि समिन्दुभिः उक्थेभिरत्र मतिभिश्च विप्रो अपीपयद गयोदिव्यानि जन्म उक्थेभिरर्वागवसे पुरूवसू अर्कैश्च नि हवयामहे उक्थेभिर्व्र्त्रहन्तमा या मन्दाना चिदा गिरा उक्थेषु रणयामसि उक्थेषुशस्यमानेषु यः पश्यादुत्तरे युगे उक्थैरग्निर्ब्र्हद्भानुः उक्थैरिन्द्रस्य माहिनं वयो वर्धन्ति सोमिनो भद्रा इन्द्रस्य रातयः उक्थैर्य एनोः परिभूषति वरतं सतोमैराभूषति वरतम उक्थैर्यज्ञेषुवर्धते उक्षन्त्यस्मै मरुतो हिता इव पुरू रजांसि पयसा मयोभुवः उक्षा महानभि ववक्ष एने अजरस्तस्थावितूतिर्र्ष्वः उक्षा मिमाति परति यन्ति धेनवो देवस्य देवीरुप यन्ति निष्क्र्तम उक्षाणं पर्श्निमपचन्त वीरास्तानि धर्माणि परथमान्यासन उक्षान्नाय वशान्नाय सोमप्र्ष्ठाय वेधसे उक्षेथां मित्रावरुणा घर्तेन ता राजानासुक्षितीस्तर्पयेथाम उक्षेव यूथा परियन्नरावीदधि तविषीरधित सूर्यस्य उक्ष्णो हि मे पञ्चदश साकं पचन्ति विंशतिम उग्र उग्राभिरूतिभिः उग्र परणेतरधि षु वसो गहि उग्रं तत पत्यते शव इन्द्रो अङग उग्रं ते पाजो नन्वा रुरुध्रे वशी वशंनयस एकज तवम उग्रं न वीरं नमसोप सेदिम विभूतिमक्षितावसुम उग्रं मरुद्भीरुद्रं हुवेमेन्द्रमग्निं सवस्तये अति दविषः उग्रं युयुज्म पर्तनासु सासहिं रणकातिमदाभ्यम उग्रं व ओज सथिरा शवांस्यधा मरुद्भिर्गणस्तुविष्मान उग्रं शर्म महि शरवः उग्रबाहुर्म्रक्षक्र्त्वा पुरन्दरो यदि मे शर्णवद धवम उग्रस्य चिन मन्यवे ना नमन्ते राजा चिदेभ्योनम इत कर्णोति उग्रा इव परवहन्तः समायमुः साकं युक्ता वर्षणोबिभ्रतो धुरः उग्रा वः सन्तुबाहवो अनाध्र्ष्या यथासथ असावि सोमः पुरुहूत तुभ्यं हरिभ्यां यज्ञमुप याहितूयम उग्रा सन्ता हवामह उपेदं सवनं सुतम उग्रा हि पर्श्निमातरः उग्राय ते सहो बलं ददामि परतीत्याशत्रून विगदेषु वर्श्च उग्रो ययिं निरपः सरोतसास्र्जद वि शुष्णस्य दरंहिता ऐरयत पुरः उचथ्ये वपुषि यः सवराळ उत वायो घर्तस्नाः उच्चा ते जातमन्धसो दिवि षद भूम्या ददे उच्चा दिवि दक्षिणावन्तो अस्थुर्ये अश्वदाः सह तेसूर्येण उच्चा वयख्यद युवतिः पुनर्भूरोषा अगन परथमा पूर्वहूतौ उच्छिष्टं चम्वोर्भर सोमं पवित्र आ सर्ज उच्छुक्रमत्कमजते सिमस्मान नवा मात्र्भ्यो वसना जहाति उच्छुष्मा ओषधीनां गावो गोष्ठादिवेरते उच्छ्वञ्चमाना पर्थिवी सु तिष्ठतु सहस्रं मित उप हिश्रयन्ताम उच्छ्वञ्चस्व नि नम वर्धमान आ तवाद्य विश्वेवसवः सदन्तु उच्छ्वञ्चस्व पर्थिवि मा नि बाधथाः सूपायनास्मै भवसूपवञ्चना उछन्ती या कर्णोषि मंहना महि परख्यै देवि सवर्द्र्शे उछन्नुषसः सुदिना अरिप्रा उरु जयोतिर्विविदुर्दीध्यानाः उज्जातमिन्द्र ते शव उत तवामुत तव करतुम उज्जायतां परशुर्ज्योतिषा सह भूया रतस्य सुदुघापुराणवत उज्जिहीते निचाय्या तष्टेव पर्ष्ट्यामयी वि उत कण्वं नर्षदः पुत्रमाहुरुत शयावो धनमादत्तवाजि उत कषोदन्ति रोदसी महित्वा नक्षन्ते नाकं निरतेरवंशात उत खिल्या उर्वराणां भवन्ति मा ते हेतिं तविषींचुक्रुधाम उत गाव इवादन्त्युत वेश्मेव दर्श्यते उत चयवन्ते अच्युता धरुवाणि वाव्र्ध ईं मरुतो दातिवारः उत तक्षतं सवर्यं पर्वतेभ्यो येन रक्षो वाव्र्धानं निजूर्वथः उत तयं चमसं नवं तवष्टुर्देवस्य निष्क्र्तम उत तयं भुज्युमश्विना सखायो मध्ये जहुर्दुरेवासः समुद्रे उत तयं वीरं धनसां रजीषिणं दूरे चित सन्तमवसे हवामहे उत तयद वां जुरते अश्विना भूच्च्यवानाय परतीत्यं हविर्दे उत तयदाश्वश्व्यं यदिन्द्र नाहुषीष्वा उत तया दैव्या भिषजा शं नः करतो अश्विना उत तया मे यशसा शवेतनायै वयन्ता पान्तौशिजो हुवध्यै उत तया मे रौद्रावर्चिमन्ता नासत्याविन्द्र गूर्तयेयजध्यै उत तया हरितो दश सूरो अयुक्त यातवे उत तये नो मरुतो मन्दसाना धियं तोकं च वाजिनो अवन्तु उत तरायस्व गर्णतो मघोनो महश्च रायो रेवतस्क्र्धी नः यजामह इन्द्रं वज्रदक्षिणं हरीणां रथ्यंविव्रतानाम उत तवं मघवञ्छ्र्णु यस्ते वष्टि ववक्षि तत उत तवं सख्ये सथिरपीतमाहुर्नैनं हिन्वन्त्यपिवाजिनेषु उत तवः पश्यन न ददर्श वाचमुत तवः शर्ण्वन नश्र्णोत्येनाम उत तवा धीतयो मम गिरो वर्धन्तु विश्वहा उत तवा नमसा वयं होतर्वरेण्यक्रतो उत तवा भर्गुवच्छुचे मनुष्वदग्न आहुत उत तवा सुतासो रभसा अमन्दिषुः पूषण्वान वज्रिन समु पत्न्यामदः अश्वावति परथमो गोषु गछति सुप्रावीरिन्द्र मर्त्यस्तवोतिभिः उत तवाग्ने मम सतुतो वाश्राय परतिहर्यते उत तवाबधिरं वयं शरुत्कर्णं सन्तमूतये उत तवामदिते मह्यहं देव्युप बरुवे उत तवामरुणं वयं गोभिरञ्ज्मो मदाय कम उत तिष्ठताव पश्यतेन्द्रस्य भागं रत्वियम उत तिष्ठसि सवाहुतो घर्तानि परति मोदसे उत ते बर्हन्तो अर्चयः समिधानस्य दीदिवः उत ते वयश्चिद वसतेरपप्तन नरश्च ये पितुभाजो वयुष्टौ उत ते शतान मघवन्नुच्च भूयस उत सहस्राद रिरिचे कर्ष्टिषु शरवः उत ते शुष्मा जिहतामुत ते अर्चिरुत ते अग्ने शशमानस्यवाजाः उत ते सतभ्नामि पर्थिवीं तवत परीमं लोगं निदधन मोहं रिषम उत ते सुष्टुता हरी वर्षणा वहतो रथम उत दयुमत सुवीर्यं बर्हदग्ने विवाससि उत दवार उशतीर्वि शरयन्तामुत देवानुशत आ वहेह उत दविषो मर्त्यस्य उत दासा परिविषे समद्दिष्टी गोपरीणसा उत न ईं तवष्टा गन्त्वछा समत सूरिभिरभिपित्वे सजोषाः उत न ईं मतयो अश्वयोगः शिशुं न गावस्तरुणं रिहन्ति उत न ईं मरुतो वर्द्धसेनाः समद रोदसी समनसः सदन्तु उत न एना पवया पवस्वाधि शरुते शरवाय्यस्य तीर्थे उत न एषु नर्षु शरवो धुः पर राये यन्तु शर्धन्तो अर्यः उत नः कर्णशोभना पुरूणि धर्ष्णवा भर उत नः पितुमा भर संरराणो अविक्षितम उत नः सिन्धुरपां तन मरुतस्तदश्विना उत नः सुद्योत्मा जीराश्वो होता मन्द्रः शर्णवच्चन्द्ररथः उत नः सुभगानरिर्वोचेयुर्दस्म कर्ष्टयः उत नो अहिर्बुध्न्यो मयस कः शिशुं न पिप्युषीव वेति सिन्धुः उत नो गोमतस कर्धि हिरण्यवतो अश्विनः उत नो गोमतीरिष उत सातीरहर्विदा उत नो गोमतीरिषो विश्वा अर्ष परिष्टुभः उत नो गोविदश्ववित पवस्व सोमान्धसा उत नो दिव्या इष उत सिन्धून्रहर्विदा उत नो देव देवानछा वोचो विदुष्टरः उत नो देवावश्विना शुभस पती धामभिर्मित्रावरुणाुरुष्यताम उत नो देव्यदितिरुरुष्यतां नासत्या उत नो धियो गोग्राः पूषन विष्णवेवयावः उत नो नक्तमपां वर्षण्वसू सूर्यामासा सदनायसधन्या उत नो रुद्रा चिन मर्ळतामश्विना विश्वे देवासो रथस्पतिर्भगः उत नो वाजसातये पवस्व बर्हतीरिषः उत पर णेष्यभि वस्यो अस्मान सं नः सर्ज सुमत्या वाजवत्या इन्द्रस्य नु वीर्याणि पर वोचं यानि चकार परथमानि वज्री उत पर पिप्य ऊधरघ्न्याया इन्दुर्धाराभिः सचते सुमेधाः उत परचेतसो मदे उत परजां सुवीर्यम उत परजायै गर्णते वयो धुर्यूयं पात आ वो वाहिष्ठो वहतु सतवध्यै रथो वाजा रभुक्षणो अम्र्क्तः उत परधिमुदहन्नस्य विद्वानुपायुनग वंसगमत्रशिक्षन उत परवर्धया मतिम उत परहामतिदीव्या जयाति कर्तं यच्छ्वघ्नी विचिनोतिकाले उत पश्यन्नश्नुवन दीर्घमायुरस्तमिवेज्जरिमाणं जगम्याम मध्वः सोमस्याश्विना मदाय परत्नो होता विवासते वाम उत पुरस्तात सूर्य एति विश्वद्र्ष्टो अद्र्ष्टहा उत बरह्मण्या वयं तुभ्यं परव्र्द्ध वज्रिवः उत बरुवन्तु जन्तव उदग्निर्व्र्त्रहाजनि उत बरुवन्तु नो निदो निरन्यतश्चिदारत उत मन्ये पितुरद्रुहो मनो मातुर्महि सवतवस्तद धवीमभिः उत माता बर्हद्दिवा शर्णोतु नस्त्वष्टा देवेभिर्जनिभिःपिता वचः उत मे परयियोर्वयियोः सुवास्त्वा अधि तुग्वनि उत यो मानुषेष्वा यशश्चक्रे असाम्या उत योषणे दिव्ये मही न उषासानक्ता सुदुघेव धेनुः उत वरतनि सोम ते परहं मिनामि पाक्या उत वा उ परि वर्णक्षि बप्सद बहोरग्न उलपस्य सवधावः उत वा यः सहस्य परविद्वान मर्तो मर्तं मर्चयति दवयेन उत वा यस्य वाजिनो अनु विप्रमतक्षत उत वां विक्षु मद्यास्वन्धो गाव आपश्च पीपयन्त देवीः उत वात पितासि न उत भरातोत नः सखा उत वाम उषसो बुधि साकं सूर्यस्य रश्मिभिः उत सतुतासो मरुतो वयन्तु विश्वेभिर्नामभिर्नरो हवींषि उत सतुषे विष्पर्धसो रथानाम उत सतोमैः पर्श्निमातरः उत सम ते वनस्पते वातो वि वात्यग्रमित उत सम राशिं परि यासि गोनामिन्द्रेण सोम सरथं पुनानः उत सम वातो वहति वासो अस्या अधिरथं यदजयत सहस्रम उत सम सद्म हर्यतस्य पस्त्योरत्यो न वाजं हरिवानचिक्रदत उत सय न उशिजामुर्विया कविरहिः शर्णोतु बुध्न्योहवीमनि उत सया नः सरस्वती जुषाणोप शरवत सुभगा यज्णे अस्मिन उत सया नो दिवा मतिरदितिरूत्या गमत उत सया वां मधुमन मक्षिकारपन मदे सोमस्यौशिजो हुवन्यति उत सया वां रुशतो वप्ससो गीस्त्रिबर्हिषि सदसि पिन्वतेनॄन उत सया शवेतयावरी वाहिष्ठा वां नदीनाम उत सवया तन्वा सं वदे तत कदा नवन्तर्वरुणे भुवानि उत सवराजे अदिति सतोममिन्द्राय जीजनत उत सवराजो अदितिरदब्धस्य वरतस्य ये उत सवराजो अश्विना उत सवस्या अरात्या अरिर्हि ष उतान्यस्या अरात्या वर्को हि षः उत सवेन शवसा शूशुवुर्नर उत कषियन्ति सुक्षितिम वयुषा आवो दिविजा रतेनाविष्क्र्ण्वाना महिमानमागात उत सु तये पयोव्र्धा माकी रणस्य नप्त्या उत हर्दोत मनसा जुषाण उशन्न इन्द्र परस्थितान पाहि सोमान उतवामस्य वसुनश्चिकेतति यो अस्ति याद्वः पशुः उतागश्चक्रुषं देवा देवा जीवयथा पुनः उतान्तरिक्षे परि याहि राजञ जम्भैः सन्धेह्यभि यातुधानान उतापवीरवान्युधा उताम्र्तत्वस्येशानो यदन्नेनातिरोहति उतायमिन्द्र यस्तव उतारुषस्य वि षयन्ति धाराश्चर्मेवोदभिर्व्युन्दन्ति भूम उतालब्धं सप्र्णुहि जातवेद आलेभानाद रष्टिभिर्यातुधानात उताश्विनावभरद यत तदसीदजहादु दवामिथुना सरण्यूः उतासि मैत्रावरुणो वसिष्ठोर्वश्या बरह्मन मनसो अधि जातः उतास्मान पात्वंहसः उताहं नक्तमुत सोम ते दिवा सख्याय बभ्र ऊधनि उताहमद्मि पीव इदुभा कुक्षी पर्णन्ति मे विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः उताहमस्मि संजया पत्यौ मे शलोक उत्तमः उताहमस्मिवीरिणीन्द्रपत्नी मरुत्सखा विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः उतेदमुत्तमं रजः उतेदमुत्तमाय्यम उतेदानीं भगवन्तः सयामोत परपित्व उत मध्ये अह्नाम उतेमग्निः सरस्वती जुनन्ति न तस्य रायः पर्येतास्ति उतेव मे वरुणश्चन्त्स्यर्वन यत्रा त आहुः परमं जनित्रम उतो अरण्यानिःसायं शकटीरिव सर्जति उतो अह करतुं रघुम उतो कर्पन्तधीतयो देवानां नाम बिभ्रतीः उतो कविं पुरुभुजा युवं ह कर्पमाणमक्र्णुतं विचक्षे उतो घा ते पुरुष्या इदासन येषां पूर्वेषामश्र्णोरषीणाम उतो तत सत्यमित तव उतो तवस्मै तन्वं वि सस्रे जायेव पत्यौशती सुवासाः उतो न एभि सतवथैरिह सयाः उतो न एभिः सुमना इह सयाः उतो नवस्य जोषमानिन्द्रः सुतस्य गोमतः उतो नवस्य यत पदं हर्यतस्य निधान्यम उतो नवस्य यन महदश्वावद योजनं बर्हद उतो नु कर्त्व्यानां नर्वाहसा उतो नुचिद य ओजसा शुष्णस्याण्डानि भेदति जेषत सवर्वतीरपो नभन्तामन्यके समे उतो नुचिद य ओहत आण्डा शुष्णस्य भेदत्यजैः सवर्वतीरपो नभन्तामन्यके समे उतो नो अस्य पूर्व्यः पतिर्दन वीतं पातं पयस उस्रियायाः विष्णोर्नु कं वीर्याणि पर वोचं यः पार्थिवानि विममेरजांसि उतो नो अस्या उषसो जुषेत हयर्कस्य बोधि हविषो हवीमभिः सवर्षाता हवीमभिः यदिन्द्र हन्तवे मर्धो वर्षा वज्रिञ्चिकेतसि उतो पतिर्य उच्यते कर्ष्टीनामेक इद वशी उतो मरुत्वतीर्विशो अभि परयः उतो रयिः पर्णतो नोप दस्यत्युताप्र्णन्मर्डितारं न विन्दते उतो शविष्ठ वर्ष्ण्यम उतो स मह्यमिन्दुभिः षड युक्ताननुसेषिधत उतो समस्मिन्ना शिशीहि नो वसो वाजे सुशिप्र गोमति उतो सहस्रभर्णसं वाचं सोम मखस्युवम उतो हि वां रत्नधेयानि सन्ति पुरूणि दयावाप्र्थिवी सुदासे उतोदिता मघवन सूर्यस्य वयं देवानां सुमतौ सयाम उतोपमानां परथमो नि षीदसि सोमकामं हि ते मनः उत्तरा सूरधरः पुत्र आसीद दानुः शये सहवत्सा न धेनुः उत्तराहमुत्तर उत्तरेदुत्तराभ्यः उत्तानपर्णे सुभगे देवजूते सहस्वति उत्तानयोश्चम्वोर्योनिरन्तरत्रा पिता दुहितुर्गर्भमाधात उत्तिष्ठन वोचे परि बर्हिषो नॄन न मे दूरादवितवे वसिष्ठाः उत्तिष्ठन्नोजसा सह पीत्वी शिप्रे अवेपयः उत्सं कवन्धमुद्रिणम उत्सं दुहन्तो अक्षितम उद अस्तभ्ना नाकम रष्वम बर्हन्तं दाधर्थ पराचीं ककुभम पर्थिव्याः उद उ तये सूनवो गिरः काष्ठा अज्मेष्व अत्नत उद ऊ षु णो वसो महे मर्शस्व शूर राधसे उद ऊ षु मह्यै मघवन मघत्तय उद इन्द्र शरवसे महे उद गा आजदङगिरोभ्य आविष कर्ण्वन गुहा सतीः उद दयामस्तभ्ना ओजसा उद दयामिवेत तर्ष्णजो नाथितासो अदीधयुर्दाशराज्ञे वर्तासः उद धर्षय मघवन्नायुधान्युत सत्वनां मामकानाम्मनांसि उद धूमासोरुषासो दिविस्प्र्शः समग्निमिन्धते नरः उद यंयमीति सवितेव बाहू उभे सिचौ यतते भीम रञ्जन उद यद बरध्नस्य विष्टपं गर्हम इन्द्रश च गन्वहि उद यस्य ते नवजातस्य वर्ष्णो अग्ने चरन्त्यजरा इधानाः उद वन्दनमैरतं दंसनाभिरुद रेभं दस्रा वर्षणा शचीभिः उद वयं तमसस परि जयोतिष पश्यन्त उत्तरम उद वर्त्रहन वाजिनां वाजिनान्युद रथानांजयतां यन्तु घोषाः उद वा सिञ्चध्वमुप वा पर्णध्वमादिद वो देव ओहते उद वां पर्क्षासो मधुमन्तो अस्थुरा सूर्यो अरुहच्छुक्रमर्णः उद वाचमीरयति हिन्वते मती पुरुष्टुतस्य कति चित्परिप्रियः उद वाव्र्षस्व मघवन गविष्टय उदिन्द्राश्वमिष्टये उद वेति परसवीता जनानां महान केतुरर्णवः सूर्यस्य उदगादयमादित्यो विश्वेन सहसा सह उदग्ने तव तद घर्तादर्ची रोचत आहुतम उदग्ने शुचयस्तव शुक्रा भराजन्त ईरते उदतिष्ठत तविषेणा रवेण महान्ति चित्सं विव्याचा रजांसि उदन्यजेव जेमना मदेरू ता मे जराय्वजरम्मरायु उदपप्तदसौ सूर्यः पुरु विश्वानि जूर्वन उदपप्तन्नरुणा भानवो वर्था सवायुजो अरुषीर्गा अयुक्सत उदस्तभ्नाः पर्थिवीं दयामभीके भरातुःपुत्रान मघवन तित्विषाणः उदस्य बाहू शिथिरा बर्हन्ता हिरण्यया दिवो अन्ताननष्टाम उदस्य शुष्माद भानुर्नार्त बिभर्ति भारं पर्थिवी नभूम उदस्य शोचिरस्थाद दीदियुषो वयजरम उदस्य शोचिरस्थादाजुह्वानस्य मीळ्हुषः उदातैर्जिहते बर्हद दवारो देवीर्हिरण्ययीः उदानंशशवसा न भन्दना उदानट ककुहो दिवमुष्ट्राञ्चतुर्युजो ददत उदिता यो निदिता वेदिता वस्वा यज्ञियो ववर्तति उदिन नयस्य रिच्यते अंशो धनं न जिग्युषः उदीरतां सून्र्ता उत पुरन्धीरुदग्नयः शुशुचानासोस्थुः उदीरय परति मा सून्र्ता उषश्चोद राधो मघोनाम उदीरय पितरा जार आ भगमियक्षति हर्यतो हर्त्तैष्यति उदीरयन्त वायुभिर्वाश्रासः पर्श्निमातरः उदीर्ध्वं जीवो असुर्न आगादप परागात तम आ जयोतिरेति उदीर्ष्व नार्यभि जीवलोकं गतासुमेतमुप शेष एहि उदीर्ष्वातः पतिवती हयेषा विश्वावसुं नमसागीर्भिरीळे उदीर्ष्वातो विश्वावसो नमसेळा महे तवा उदु तयद दर्शतं वपुर्दिव एति परतिह्वरे उदु तये अरुणप्सवश्चित्रा यामेभिरीरते उदु तये मधुमत्तमा गिर सतोमास ईरते उदु तिष्ठ सवध्वर सतवानो देव्या कर्पा उदु तिष्ठ सवितः शरुध्यस्य हिरण्यपाणे परभ्र्ताव रतस्य उदु षय वः सविता सुप्रणीतयो अस्थादूर्ध्वो वरेण्यः उदु षय शरणे दिवो जयोतिरयंस्त सूर्यः उदु सतोमासो अश्विनोरबुध्रञ जामि बरह्माण्युषसश्च देवीः उदु सवानेभिरीरत उद रथैरुदु वायुभिः उदुत्तमं मुमुग्धि नो वि पाशं मध्यमं चर्त उदुत्तमं वरुण पाशमस्मदवाधमं वि मध्यमं शरथाय उदुस्रियाः सर्जते सूर्यः सचानुद्यन नक्षत्रमर्चिवत उदेवयन्त उदभिः उद्नो हरदमपिबज्जर्ह्र्षाणः कूटं सम तरंहदभिमातिमेति उद्यन्तं तवा मित्रमहो दिवे दिवे जयोग जीवाःप्रति पश्येम सूर्य उद्यन्नद्य मित्रमह आरोहन्नुत्तरां दिवम उद्रिणं सिञ्चेक्षितम उद्रीव वज्रिन्नवतो न सिञ्चते कषरन्तीन्द्र धीतयः उद्रीव वज्रिन्नवतो वसुत्वना सदा पीपेथ दाशुषे उद्वत्स्वस्मा अक्र्णोतन तर्णं निवत्स्वपः सवपस्यय नरः उन मध्व ऊर्मिर्वनना अतिष्ठिपदपो वसानो महिषो वि गाहते उन मा पीता अयंसत रथमश्वा इवाशवः उन्मदिता मौनेयन वाताना तस्थिमा वयम उप करमस्व पुरुरूपमा भर वाजं नेदिष्ठमूतये उप करमस्वा भर धर्षता धर्ष्णो जनानाम उप कषरन्ति सिन्धवो मयोभुव ईजानं च यक्ष्यमाणं चधेनवः उप कष्स्त्रं पर्ञ्चीत हन्ति राजभिर्भये चित सुक्षितिं दधे उप तमन्या वनस्पते पाथो देवेभ्यः सर्ज उप तया वह्नी गमतो विशं नो रक्षोहणा सम्भ्र्ता वीळुपाणी उप तरितस्य पाष्योरभक्त यद गुहा पदम उप तरिबन्धुर्जरदष्टिमेत्यस्ववेशं यं कर्णवन्त मर्ताः उप तवा कर्मन्नूतये स नो युवोग्रश्चक्राम यो धर्षत उप तवा जामयो गिरो देदिशतीर्हविष्क्र्तः उप तवा जुह्वो मम घर्ताचीर्यन्तु हर्यत उप तवा रातिः सुक्र्तस्य तिष्ठान नि वर्तस्वह्र्दयं तप्यते मे उप तवा सातये नरो विप्रासो यन्ति धीतिभिः उप तवाग्ने दिवे दिवे दोषावस्तर्धिया वयम उप तवेमः कर्धि नो भागधेयं शुष्मं त एना हविषा विधेम उप ते अधां सहमानामभि तवाधां सहीयसा उप ते गा इवाकरं वर्णीष्व दुहितर्दिवः उप ते सतोमान पशुपा इवाकरं रास्वा पितर्मरुतां सुम्नमस्मे उप दवयुं चाद्वयुं च वसवः उप धरजन्तमद्रयो विधन्नित उप नः पितवा चर शिवः शिवाभिरूतिभिः उप नः सवना गहि सोमस्य सोमपाः पिब उप नः सुतमा गहि हरिभिरिन्द्र केशिभिः उप नूनंयुयुजे वर्षणा हरी आ च जगाम वर्त्रहा उप नो देवा अवसा गमन्त्वङगिरसां सामभिः सतूयमानाः उप नो यातमश्विना राया विश्वपुषा सह उप नो वजिनीवसू यातं रतस्य पथिभिः उप नो वाजान मिमीह्युप सतीन यूयं पात उग्रो जज्ञे वीर्याय सवधावाञ्चक्रिरपो नर्यो यत करिष्यन उप नो हरिभिः सुतं याहि मदानां पते उप नो हरिभिः सुतम उप नो हरिभिः सुतम उप नो हरिभिःसुतम उप पर जिन्वन्नुशतीरुशन्तं पतिं न नित्यं जनयः सनीळाः उप पर यन्तु मरुतः सुदानव इन्द्र पराशूर्भवा सचा उप पर यातं वरमा वसिष्ठमिमा बरह्माण्य रच्यन्ते युवभ्याम उप परागाच्छसनं वाज्यर्वा देवद्रीचा मनसा दीध्यानः उप परागात परमं यत सधस्थमर्वानछा पितरं मातरं च उप परागात सुमन मे अधायि मन्म देवानामाशा उप वीतप्र्ष्ठः उप परियं पनिप्नतं युवानमाहुतीव्र्धम उप बरध्नं वावाता वर्षणा हरी इन्द्रमपसु वक्षतः उप बरह्मणि नः शर्णु उप बरह्माणि वाघतः उप बरह्माणि सवनानि वर्त्रहा परमज्या रचीषमः उप बरह्माणि हरिवो हरिभ्यां सोमस्य याहि पीतये सुतस्य उप बर्ब्र्हि वर्षभाय बाहुमन्यमिछस्व सुभगेपतिं मत उप भूष जरितर्मा रुवण्यः शरावया वाचं कुविदङग वेदत उप भूषन्ति गिरो अप्रतीतमिन्द्रं नमस्या जरितुःपनन्त उप मा पेपिशत तमः कर्ष्णं वयक्तमस्थित उप मा मतिरस्थित वाश्रा पुत्रमिव परियम उप मा शयावाः सवनयेन दत्ता वधूमन्तो दश रथासोस्थुः उप मा षड दवा दवा नरः सोमस्य हर्ष्या उप मामुच्चा युवतिर्बभूयाः पर जायस्वप्रजया पुत्रकामे उप मास्व बर्हती रेवतीरिषो अधि सतोत्रस्य पवमान नो गहि सरक्वे दरप्सस्य धमतः समस्वरन्न्र्तस्य योना समरन्तनाभयः उप यज्ञं हविश्च नः उप यज्ञंसुराधसम उप यत सीददिन्दुं शरीरैः शयेनो अयोपाष्टिर्हन्तिदस्यून उप यमेति युवतिः सुदक्षं दोषा वस्तोर्हविष्मती घर्ताची उप व एषे नमसा जिगीषोषासानक्ता सुदुघेव धेनुः उप वामवः शरणं गमेयं शूरो नाज्म पतयद्भिरेवैः उप वो विश्ववेदसो नमस्युरानस्र्क्ष्यन्यामिव उप शिक्षापतस्थुषो भियसमा धेहि शत्रुषु उप सतोमान तुरस्य दर्शथः शरिये उप सत्र्णीतमत्रये हिमेन घर्ममश्विना उप सप्र्श दिव्यं सानु सतूपैः सं रश्मिभिस्ततनः सूर्यस्य उप सरक्वेषु बप्सतः कर्ण्वते धरुणं दिवि उप सर्प मातरं भूमिमेतामुरुव्यचसं पर्थिवींसुशेवाम उप सवैनमरमतिर्वसूयुः उप हवये सुदुघां धेनुमेतां सुहस्तो गोधुगुत दोहदेनाम उप हवये सुहवं मारुतं गणं पावकं रष्वं सख्यायशम्भुवम उपप्रयन दस्युहत्याय वज्री यद ध सूनुः शरवसे नाम दधे उपप्रयन्तो अध्वरं मन्त्रं वोचेमाग्नये उपमं वाजयु शरवः उपमे रोचने दिवः उपविदावह्निर्विन्दते वसु उपस्तिरस्तुसो अस्माकं यो अस्मानभिदासति बर्हस्पते परति मे देवतामिहि मित्रो वा यद वरुणो वासिपूषा उपस्तुता उपमं नाधमाना अमर्त्येषु शरव इछमानाः उपस्तुताववतं नाधमानं यामन्नयामञ्छ्र्णुतं हवं मे उपस्तुतासो अग्नये उपस्तुतिं नमस उद्यतिं च शलोकं यंसत सवितेव पर बाहू उपस्तुतिम भोजः सूरिर यो अह्रयः उपस्तुतिरौचथ्यमुरुष्येन मा मामिमे पतत्रिणी वि दुग्धाम उपस्तुतिर्मघोनां पर तवावत्वधा ते वश्मि सुष्टुतिम उपस्थायं चरति यत समारत सद्यो जातस्तत्सार युज्येभिः उपहूताः पितरः सोम्यासो बर्हिष्येषु निधिषु परियेषु उपह्वरे गिरीणां संगथे च नदीनाम उपह्वरे यदुपरा अपिन्वन मध्वर्णसो नद्यश्चतस्रः उपह्वरेषु यदचिध्वं ययिं वय इव मरुतः केन चित पथा उपाक्षरासहस्रिणी उपातिष्ठन्त गिर्वणो विदुष टे तस्य कारवः उपायातं दाशुषे मर्त्याय रथेन वाममश्विना वहन्ता उपावस्र्ज तमन्या समञ्जन देवानां पाथ रतुथाहवींषि उपाह तं गछथो वीथो अध्वरमछा गिरः सुमतिं गन्तमस्मयु उपेदहं धनदामप्रतीतं जुष्टं न शयेनो वसतिम्पतामि उपेमा यात मनसा जुषाणा यूयं हि षठा नमस इद वर्धासः उपेमां सुष्टुतिं मम उपैनमाध्वं सुमनस्यमाना आ वो गछाति परत्र्दो वसिष्ठः पर शुक्रैतु देवी मनीषा अस्मत सुतष्टो रथो न वाजी उपो अदर्शि शुन्ध्युवो न वक्षो नोधा इवाविरक्र्त परियाणि उपो एनं जुजुषुर्नमसस पदे उपो ते अन्धो मद्यमयामि यस्य देव दधिषे पूर्वपेयम उपो मतिः पर्च्यते सिच्यते मधु मन्द्राजनी चोदते अन्तरासनि उपो रथेषु पर्षतीर अयुग्ध्वम परष्टिर वहति रोहितः उपो रयिर्देवजूतो न एतु पर णः सपार्हाभिरूतिभिस्तिरेतम उपो वेनस्य जोगुवान ओणिं सद्यो भुवद वीर्याय नोधाः उपो षु जातमप्तुरं गोभिर्भङगं परिष्क्र्तम उपो षु जातमार्यस्य वर्धनमग्निं नक्षन्त नो गिरः उपो ह यद विदथं वाजिनो गुर्धीभिर्विप्राः परमतिमिछमानाः उपो हरीणां पतिं दक्षं पर्ञ्चन्तमब्रवम उपोप मे परा मर्श मा मे दभ्राणि मन्यथाः उपोपेन नु मघवन भूय इन नु ते दानं देवस्य पर्च्यते उभयतः पवमानस्य रश्मयो धरुवस्य सतः परि यन्ति केतवः उभा कर्णाहिरण्यया उभा कर्ण्वन्तो वहतू मियेधे उभा चक्रा हिरण्यया उभा ता बस्रि नश्यतः कदित्था नॄनः पात्रं देवयतां शरवद गिरो अङगिरसां तुरण्यन उभा ते पूर्णा वसुना गभस्ती न सून्र्ता नि यमते वसव्या उभा ते बाहू रण्या सुसंस्क्र्त रदूपे चिद रदूव्र्धा पुरोळाशं नो अन्धस इन्द्र सहस्रमा भर उभा ते बाहू वर्षणा शतक्रतो नि या वज्रं मिमिक्षतुः परो अस्मा उपस्तुतिं भरता यज्जुजोषति उभा देवा दिविस्प्र्शेन्द्रवायू हवामहे उभा देवा नर्चक्षसा होतारा दैव्या हुवे उभा पिबतमश्विनोभा नः शर्म यछतम उभा मित्रावरुणा नूनमश्विना ते नो हिन्वन्तु सातये धिये जिषे उभा यदस्य जनुषं यदिन्वत आदिद यविष्ठो अभवद घर्णा शुचिः उभा यातं नासत्या सजोषसा परति हव्यानि वीतये उभा राजाना सवधया मदन्ता यमं पश्यासिवरुणं च देवम उभा शंसा नर्या मामविष्टामुभे मामूती अवसा सचेताम उभा हि वां सुहवा जोहवीमि ता वाजं सद्य उशतेधेष्ठा उभा हिरण्यपेशसा उभाभ्यां देव सवितः पवित्रेण सवेन च उभारजी न केशिना पतिर्दन उभे अभि परियतमे सधस्थे आ च परा चचरति परजानन उभे आ पप्रौरोदसी महित्वा उभे इदस्योभयस्य राजत उभे यतेते उभयस्यपुष्यतः परेयिवांसं परवतो महीरनु बहुभ्यः पन्थामनुपस्पशनम उभे चिदिन्द्र रोदसी महित्वा पप्राथ तविषीभिस्तुविष्मः उभे तवष्टुर्बिभ्यतुर्जायमानात परतीची सिंहम्प्रति जोषयेते उभे ते विद्म रजसी पर्थिव्या विष्णो देव तवम परमस्य वित्से उभे तोके तनये दस्म विश्पते पर्षि राधो मघोनाम उभे दयावाप्र्थिवी विश्वमिन्वे अर्यमा देवो अदितिर्विधाता उभे देवानामुभयेभिरह्नां दयावा उभे धुरौ वह्निरापिब्दमानो अन्तर्योनेव चरति दविजानिः उभे बिभ्र्त उभयं भरीमभिः पुरूरेतांसि पित्र्भिश्च सिञ्चतः उभे भद्रे जोषयेते न मेने गावो न वाश्रा उप तस्थुरेवैः उभे यत तवा भवतो रोदसी अनु रेजतेशुष्मात पर्थिवी चिदद्रिवः उभे यत ते महिना शुभ्रे अन्धसी अधिक्षियन्ति पूरवः उभे यत तोके तनये दधाना रतस्य सामन रणयन्तदेवाः उभे यथा नो अहनी सचाभुवा सदः सदोवरिवस्यात उद्भिदा उभे सहस्वतीभूत्वी सपत्नीं मे सहावहै उभे सुषिप्र रोदसी उभे सोमावचाकशन मर्गो न तक्तो अर्षसि उभोभयाविन्नुप धेहि दंष्ट्रा हिंस्रः शिशानो अवरम्परं च उभौ वर्णाव रषिरुग्रः पुपोष सत्या देवेष्वशिषो जगाम युवो रजांसि सुयमासो अश्वा रथो यद वां पर्यर्णांसिदियत उभौसमुद्रावा कषेति यश्च पूर्व उतापरः उरु णस तन्वे तन उरु कषयाय नस कर्धि उरु णो यन्धि जीवसे उरु ते जरयः पर्येति बुध्नं विरोचमानं महिषस्य धाम उरु यन्तासिवरूथम उरुं नर्भ्य उरुं गव उरुं रथाय पन्थाम उरुं यज्ञाय चक्रथुर उलोकं जनयन्ता सूर्यम उषासम अग्निम उरुं हि राजा वरुणश्चकार सूर्याय पन्थामन्वेतवा उ उरुक्रमस्य स हि बन्धुरित्था विष्णोः पदे परमे मध्व उत्सः उरुक्र्दुरु णस कर्धि उरुक्षयेषुदीद्यत उरुगव्यूतिरभयानि कर्ण्वन समीचीने आ पवस्वा पुरन्धी उरुगायः कविक्रतुः उरुज्रयसमिन्दुभिः उरुधारेव दुहे अग्र आयत्यस्य वरतेष्वपि सोम इष्यते उरुधारेव दोहते उरुरध्वा सवस्तये उरुव्यचसा महिनी असश्चता पिता माता च भुवनानि रक्षतः उरुव्यचसे महिने सुव्र्क्तिमिन्द्राय बरह्म जनयन्त विप्राः उरुव्यचा जथर आ वर्षस्व पितेव नः शर्णुहि हूयमानः चन्द्रमा अप्स्वन्तरा सुपर्णो धावते दिवि उरुव्यचा नो महिषः शर्म यंसदस्मिन हवे पुरुहूतःपुरुक्षुः उरुष्यन्तु मरुतो वर्द्धशवसः उरुष्या णो अभिशस्तेः सोम नि पाह्यंहसः उरुष्या णो मा परा दा अघायते जातवेदः उरुष्याग्ने अंहसो गर्णन्तं परातर्मक्षू धियावसुर्जगम्यात वया इदग्ने अग्नयस्ते अन्ये तवे विश्वे अम्र्ता मादयन्ते उरूची सोमपीतये उरूणसावसुत्र्पा उदुम्बलौ यमस्य दूतौ चरतो जनाननु उर्वारुकमिवबन्धनान मर्त्योर्मुक्षीय माम्र्तात यदद्य सूर्य बरवो अनागा उद्यन मित्राय वरुणाय सत्यम उर्वी न पर्थ्वी बहुले गभीरे मा वामेतौ मा परेतौरिषाम उर्वी पर्थ्वी बहुले दूरेन्ते उप बरुवे नमसा यज्ञे अस्मिन उर्वी सद्मनी बर्हती रतेन हुवे देवानामवसा जनित्री उर्वीरापो न काकुदः उर्व्याः पदो नि दधाति सानौ रिहन्त्यूधो अरुषासो अस्य उलू उलू उलू उलूकयातुं शुशुलूकयातुं जहि शवयातुमुत कोकयातुम उलूखलसुतानामवेद विन्द्र जल्गुलः उवाच मे वरुणो मेधिराय तरिः सप्त नामाघ्न्या बिभर्ति उवासोषा उछाच्च नु देवी जीरा रथानाम उवे अम्ब सुलाभिके यथेवाङग भविष्यति उवोचिथ हि मघवन देष्णं महो अर्भस्य वसुनो विभागे उशतीरिवमातरः उशतीर्द्वारो महिना महद्भिर्देवं रथंरथयुर्धारयध्वम उशना कव्यस्त्वा नि होतारमसादयत उशना यत परावत उक्ष्णो रन्ध्रमयातन उशन्तस्त्वा नि धीमह्युशन्तः समिधीमहि उशन्ता दूता न दभाय गोपा मासश्च पाथः शरदश्च पूर्वीः उशन्ति घा ते अम्र्तास एतदेकस्य चित तयजसं मर्त्यस्य उशन्नुशत आ वह पितॄन हविषे अत्तवे उशिक पावको अरतिः सुमेधा मर्तेष्वग्निरम्र्तो नि धायि उशिक पावको वसुर्मानुषेषु वरेण्यो होताधायि विक्षु उश्मसि तवा सधस्थ आ उष आ भाहि भानुना चन्द्रेण दुहितर्दिवः उष उषो हि वसो अग्रमेषि तवं यमयोरभवो विभावा उष रणेवयातय उषः परारन्न्र्तून्रनु दिवो अन्तेभ्यस परि उषर्बुध आवह सोमपीतये देवानद्य सवर्द्र्शः उषर्बुधो वहन्तु सोमपीतये अग्नीषोमाविमं सु मे शर्णुतं वर्षणा हवम उषसां न केतवो अध्वरश्रियः शुभंयवो नाञ्जिभिर्व्यश्वितन उषसामिव केतवः उषस्तच्चित्रमा भरास्मभ्यं वाजिनीवति उषस्तमश्यां यशसं सुवीरं दासप्रवर्गं रयिमश्वबुध्यम उषा अदर्शि रश्मिभिर्व्यक्ता चित्रामघा विश्वमनु परभूता उषा अप सवसुस्तमः सं वर्तयति वर्तनिं सुजातता उषा उछन्त्यप बाधतामघं सवस्त्यग्निंसमिधानमीमहे उषा याति जयोतिषा बाधमाना विश्वा तमांसि दुरिताप देवी उषाः सूर्यो न रश्मिभिः उषासावेहसीदताम उषो अद्येह गोमत्यश्वावति विभावरि उषो अर्वाचा बर्हता रथेन जयोतिष्मता वाममस्मभ्यं वक्षि उषो न जारो विभावोस्रः संज्ञातरूपश्चिकेतदस्मै उषो नो अद्य सुहवा वयुछास्मासु रायो मघवत्सु च सयुः उषा उछन्ती समिधाने अग्ना उद्यन सूर्य उर्विया जयोतिरश्रेत उषो यदग्निं समिधे चकर्थ वि यदावश्चक्षसा सूर्यस्य उषो यदद्य भानुना वि दवाराव रणवो दिवः उषो यस्माद दुष्वप्न्यादभैष्माप तदुछत्वनेहसो व ऊतयः सुूतयोव ऊतयः सवादोरभक्षि वयसः सुमेधाः सवाध्यो वरिवोवित्तरस्य उषो ये ते पर यामेषु युञ्जते मनो दानाय सूरयः उषो वाजं हि वंस्व यश्चित्रो मानुषे जने उष्टारेव फर्वरेषु शरयेथे परायोगेव शवात्र्या शासुरेथः उस्रा इवस्वसराणि उस्रा वेद वसूनां मर्तस्य देव्यवसः उस्राः कर्तनभेषजम ऊतिमिन्द्रा वर्णीमहे ऊती देवानां वयमिन्द्रवन्तो मंसीमहि सवयशसो मरुद्भिः ऊती शचीवस्तव वीर्येण वयो दधाना उशिज रतज्ञाः ऊधर्न नग्ना जरन्ते ऊरुभ्यां ते अष्ठीवद्भ्यां पार्ष्णिभ्यां परपदाभ्याम ऊरूतदस्य यद वैश्यः पद्भ्यां शूद्रो अजायत ऊर्जं गावो यवसे पीवो अत्तन रतस्य याः सदने कोशेङगध्वे ऊर्जः पुत्रं भरतं सर्प्रदानुं देवा ऊर्जम्प्र्थिव्या भक्त्वायोरुगायमुपासते समिद्धो अद्य मनुषो दुरोणे देवो देवान यजसि जातवेदः ऊर्जा देवानवस्योजसा तवां पिबा सोमं मदाय कं शतक्रतो ऊर्जाद उत यज्ञियसः पञ्च जना मम होत्रंजुषध्वम ऊर्जाहुतिर्वसूनां शं च योश्च मयो दधे विश्वस्यै देवहूत्यै नभन्तामन्यके समे ऊर्जो नपाज्जातवेदः सुशस्तिभिर्मन्दस्व धीतिभिर्हितः ऊर्जो नपात सहसावन्निति तवोपस्तुतस्य वन्दते वर्षा वाक ऊर्जो नपातं घर्तकेशमीमहे अग्निं यज्ञेषु पूर्व्यम ऊर्जो नपातं सुभगं सुदीदितिमग्निं शरेष्ठशोचिषम ऊर्जो नपातमा हुवे अग्निं पावकशोचिषम ऊर्णम्रदा युवतिर्दक्षिणावत एषा तवा पातुनिरतेरुपस्थात ऊर्णावती युवतिः सीलमावत्युताधि वस्तेसुभगा मधुव्र्धम ऊर्ध्व ऊ षु ण ऊतये तिष्ठा देवो न सविता ऊर्ध्वं नुनुद्रे अवतं त ओजसा दद्र्हाणं चिद बिभिदुर्विपर्वतम ऊर्ध्वं नो अध्वरं कर्तं हवेषु ता देवेषु वनथो वार्याणि ऊर्ध्वं भानुं सविता देवो अश्रेद बर्हदग्नयः समिधा जरन्ते ऊर्ध्वं भानुं सूर्यस्य सतभायन्दिवो वसुभिररतिर्वि भाति ऊर्ध्वस्तिष्ठा न ऊतये अस्मिन वाजे शतक्रतो ऊर्ध्वा धीतिः परत्यस्य परयामन्यधायि शस्मन समयन्त आ दिशः ऊर्ध्वा नः सन्तु कोम्या वनान्यहानि विश्वा मरुतो जिगीषा ऊर्ध्वा यच्छ्रेणिर्न शिशुर्दन मक्षू सथिरंशेव्र्धं सूत माता ऊर्ध्वा यत ते तरेतिनी भूद यज्ञस्य धूर्षु सद्मन ऊर्ध्वा हि ते दिवे दिवे सहस्रा सून्र्ता शता ऊर्ध्वान नः कर्त जीवसे गायत साम नभन्यं यथा वेरर्चाम तद वाव्र्धानं सवर्वत ऊर्ध्वासस्त्वान्विन्दवो भुवन दस्ममुप दयवि ऊर्ध्वो गन्धर्वो अधि नाके अस्थात परत्यं चित्रा बिभ्रदस्यायुधानि ऊर्ध्वो गन्धर्वो अधि नाके अस्थाद विश्वा रूपा परतिचक्षाणो अस्य ऊर्ध्वो गरावा बर्हदग्निः समिद्धः परिया धामान्यदितेरुपस्थे ऊर्ध्वो गरावा वसवो अस्तु सोतरि विश्वा दवेषांसि सनुतर्युयोत ऊर्ध्वो नः पाह्यंहसो नि केतुना विश्वं समत्रिणं दह ऊर्ध्वोवाजस्य सनिता यदञ्जिभिर्वाघद्भिर्विह्वयामहे ऊर्मिर्न नावमा वधीत ऊर्मिर्यस्ते पवित्र आ देवावीः पर्यक्षरत ऊष्मण्यापिधाना चरूणामङकाः सूनाःपरि भूषन्त्यश्वम ए रिणन्ति बर्हिषि परियं गिराश्वो न देवानप्येति यज्ञियः एक एवाग्निर्बहुधा समिद्ध एकः सूर्यो विश्वमनु परभूतः एकं च यो विंशतिं च शरवस्या वैकर्णयोर्जनान राजा नयस्तः एकं चमसं चतुरः कर्णोतन तद वो देवा अब्रुवन तद व आगमम एकं सद विप्रा बहुधा वदन्त्यग्निं यमं मातरिश्वानमाहुः एकः सुपर्णः स समुद्रमा विवेष स इदं विश्वम्भुवनं वि चष्टे एकपाद भूयो दविपदो वि चक्रमे दविपात तरिपादमभ्येतिपश्चात एकम एकंसुशस्तिभिः एकया परतिधापिबत साकं सरांसि तरिंशतम एकराळ अस्य भुवनस्य राजसि शचीपत इन्द्र विश्वाभिरूतिभिः एकश्चित्सन्नभिभूतिः एकस्त्वष्तुरश्वस्या विशस्ता दवा यन्तारा भवतस्तथर्तुः एकस्मिन योगे भुरणा समाने परि वां सप्त सरवतो रथो गात एकस्य चिन मे विभ्वस्त्वोजो या नु दध्र्ष्वान कर्णवै मनीषा एकस्या वस्तोरावतं रणाय वशमश्विना सनये सहस्रा एकाचेतत सरस्वती नदीनां शुचिर्यती गिरिभ्य आ समुद्रात एकेषंविश्वतः पराञ्चमपश्यन्नधि तिष्ठसि एकैवोषाः सर्वमिदं वि भात्येकं वा इदंवि बभूव सर्वम एको देवत्रा दयसे हि मर्तानस्मिञ्छूर सवने मादयस्व एको बहूनामसि मन्यवीळितो विशं विशं युधये संशिशाधि एत उ तये अवीवशन काष्ठां वाजिनो अक्रत एत उ तये पतयन्ति शवयातव इन्द्रं दिप्सन्ति दिप्सवो अदाभ्यम एत उ तये परत्यद्र्श्रन परदोषं तस्करा इव एतं तयं हरितो दश मर्म्र्ज्यन्ते अपस्युवः एतं तरितस्य योषणो हरिं हिन्वन्त्यद्रिभिः एतं मर्जन्ति मर्ज्यं पवमानं दश कषिपः एतं मर्जन्ति मर्ज्यमुप दरोणेष्वायवः एतं मे सतोमं तना न सूर्ये दयुतद्यामानं वाव्र्धन्तन्र्णाम एतं वां सतोममश्विनावकर्मातक्षाम भर्गवो न रथम एतं शंसमिन्द्रास्मयुष टवं कूचित सन्तं सहसावन्नभिष्टये सदा पाह्यभिष्टये एतं शर्धं धाम यस्य सूरेरित्यवोचन दशतयस्य नंशे एतग्वा चिद य एतशा युयोजते हरी इन्द्रो युयोजते एतच्चन तवो वि चिकेतदेषां सत्यो मन्त्रः कविशस्त रघावान एतत तयत त इन्द्र वर्ष्ण उक्थं वार्षागिरा अभि गर्णन्ति राधः एतत तयन न योजनमचेति सस्वर्ह यन मरुतो गोतमो वः एतद वै भद्रमनुशासनोस्योतस्रुतिं विन्दत्यञ्जसीनाम एतमु तयं दश कषिपो मर्जन्ति सप्त धीतयः एतमु तयं दश कषिपो मर्जन्ति सिन्धुमातरम एतमु तयं मदच्युतं सहस्रधारं वर्षभं दिवो दुहुः एता अग्न आशुषाणास इष्टीर्युवोः सचाभ्यश्याम वाजान एता उ तयाः परत्यद्र्श्रन पुरस्ताज्ज्योतिर्यछन्तीरुषसोविभातीः एता चयौत्नानि ते कर्ता वर्षिष्ठानि परीणसा एता चिकित्वो भूमा नि पाहि देवानां जन्म मर्तांश्च विद्वान एता जुषत मे गिरः एता तया ते शरुत्यानि केवला यदेक एकमक्र्णोरयज्ञम एता ते अग्न उचथानि वेधो जुष्टानि सन्तु मनसे हर्दे च एता नो अग्ने सौभगा पराग्नये तवसे भरध्वं गिरं दिवो अरतये पर्थिव्याः एता नो अग्ने सौभगा दिदीह्यपि करतुं सुचेतसं वतेम एता विश्वा सवना तूतुमाक्र्षे सवयं सूनो सहसो यानिदधिषे एतां सथूणां पितरो धारयन्तु ते अत्रायमः सादना ते मिनोतु एतानि धीरो निण्या चिकेत पर्श्निर्यदूधो मही जभार एतानि भद्रा कलश करियाम कुरुश्रवण ददतो मघानि एतानि वां शरवस्या सुदानू बरह्माङगूषं सदनं रोदस्योः एतानि वामश्विना वीर्याणि पर पूर्व्याण्यायवो अवोचन एतानि सोम पवमानो अस्मयुः सत्यानि कर्ण्वन दरविणान्यर्षसि एतान्यग्ने नवतिं सहस्रा सं पर यछ वर्ष्ण इन्द्रायभागम एतान्यग्ने नवतिर्नव तवे आहुतान्यधिरथा सहस्र एतावतश्चिदेषां सुम्नं भिक्षेत मर्त्यः एतावतस्त ईमह इन्द्र सुम्नस्य गोमतः एतावतस्ते वसो विद्याम शूर नव्यसः एतावद वां वर्षण्वसू अतो वा भूयो अश्विना एतावानस्य महिमातो जयायांश्च पूरुषः एते अस्र्ग्रमाशवो अति हवरांसि बभ्रवः एते त इन्द्र जन्तवो विश्वं पुष्यन्ति वार्यम एते तये भानवो दर्शतायाश्चित्रा उषसो अम्र्तास आगुः एते तये वर्थगग्नय इद्धासः समद्र्क्षत एते दयुम्नेभिर्विश्वमातिरन्त मन्त्रं ये वारं नर्या अतक्षन एते धामान्यार्या शुक्रा रतस्य धारया एते नरः सवपसो अभूतन य इन्द्राय सुनुथ सोममद्रयः एते पर्ष्ठानि रोदसोर्विप्रयन्तो वयानशुः एते पूता विपश्चितः सोमासो दध्याशिरः एते पूता विपश्चितः सोमासो दध्याशिरः एते मर्ष्टा अमर्त्याः सस्र्वांसो न शश्रमुः एते वदन्ति शतवत सहस्रवदभि करन्दन्ति हरितेभिरासभिः एते वदन्त्यविदन्नना मधु नयूङखयन्ते अधि पक्वामिषि एते वाता इवोरवः पर्जन्यस्येव वर्ष्टयः एते विश्वानि वार्या पवमानास आशत एते शमीभिः सुशमी अभूवन ये हिन्विरे तन्वः सोमौक्थैः एते शुक्रासो धन्वन्ति सोमा देवासस्तानुप याता पिबध्यै एते सतोमा नरां नर्तम तुभ्यमस्मद्र्यञ्चो ददतो मघानि एते सोमा अति वाराण्यव्या दिव्या न कोशासो अभ्रवर्षाः एते सोमा अभि गव्या सहस्रा महे वाजायाम्र्ताय शरवांसि एते सोमा अस्र्क्षत गर्णानाः शरवसे महे एते सोमाः पवमानास इन्द्रं रथा इव पर ययुः सातिमछ एते सोमास इन्दवः परयस्वन्तः चमू सुताः एतेनाग्ने बरह्मणा वाव्र्धस्व शक्ती वा यत ते चक्र्मा विदा वा एतो नविन्द्रं सतवाम शुद्धं शुद्धेन साम्ना एतो नविन्द्रं सतवाम सखायः सतोम्यं नरम एतो नविन्द्रं सतवामेशानं वस्वः सवराजम एतौ मे गावौ परमरस्य युक्तौ मो षु पर सेधीर्मुहुरिन्ममन्धि एदं बर्हिः सदो मम एदु निम्नं न रीयते एदु मध्वो मदिन्तरं सिञ्च वाध्वर्यो अन्धसः एधन्ते अस्याज्ञातयः पतिर्बन्धेषु बध्यते एनस्वन्तं चिदेनसः सुदानवः एना पत्या तन्वं सं सर्जस्वाधा जिव्री विदथमा वदाथः एना वयो वि तार्यायुर्जीवस एना जागारबन्धुता एना विश्वान्यर्य आ दयुम्नानि मानुषाणाम एनां रतस्य पिप्युषीः एनाङगूषेण वयमिन्द्रवन्तो अभि षयाम वर्जने सर्ववीराः एनी त एते बर्हती अभिश्रिया हिरण्ययी वक्वरी बर्हिराशाते एनो मा नि गां कतमच्चनाहं विश्वे देवासो अधिवोचता नः एन्दुमिन्द्राय सिञ्चत पिबति सोम्यं मधु एन्दो पार्थिवं रयिं दिव्यं पवस्व धारया एन्दो विश कलशं सोमधानं करन्दन्निहि सूर्यस्योप रश्मिम एन्द्र नो गधि परियः सत्राजिदगोह्यः एन्द्र पप्राथोर्व अन्तरिक्षं युधा देवेभ्यो वरिवश चकर्थ एन्द्र याहि पीतये मधु शविष्ठ सोम्यम एन्द्र याहि मत्स्व चित्रेण देव राधसा एन्द्रवाहो नर्पतिं वज्रबाहुमुग्रमुग्रासस्तविषास एनम एन्द्रस्य कुक्षा पवते मदिन्तम ऊर्जं वसानः शरवसे सुमङगलः एन्द्रस्य जठरेविश एन्द्रस्य पीतयेविश एन्द्रो बर्हिः सीदतु पिन्वतामिळा बर्हस्पतिः सामभिरकवो अर्चतु एभिः सोमेभिः सोमसुद्भिः सोमपा दानाय शुक्रपूतपाः एभिर्द्युभिः सुमना एभिरिन्दुभिर्निरुन्धानो अमतिं गोभिरश्विना एभिर्न इन्द्राहभिर्दशस्य दुर्मित्रासो हि कषितयः पवन्ते एमा अग्मन रेवतीर्जीवधन्या अध्वर्यवः सादयतासखायः एमाशुमाशवे भर यज्ञश्रियं नर्मादनम एमेनं सर्जता सुते मन्दिमिन्द्राय मन्दिने एमेनमाप जरिमा युवानमहेळन वसुः सुमनाबभूव एवम्भोजेषु यज्वस्वस्माकमुदितं कर्धि एवा कविस्तुवीरवान रतज्ञा दरविणस्युर्द्रविणसश्चकानः एवा च तवं सरम आजगन्थ परबाधिता सहसा दैव्येन एवा त इन्दो सुभ्वं सुपेशसं रसं तुञ्जन्ति परथमा अभिश्रियः एवा तदिन्द्र इन्दुना देवेषु चिद धारयाते महि तयजः एवा तमाहुरुत शर्ण्व इन्द्र एको विभक्ता तरणिर्मघानाम एवा तवार्चन्नवसे वन्दमानः सोमस्येवाण्शुं परतिजागराहम समिद्धश्चित समिध्यसे देवेभ्यो हव्यवाहन एवा ते अग्ने विमदो मनीषामूर्जो नपादम्र्तेभिःसजोषाः एवा ते राध्यं मनः एवा ते वयमिन्द्र भुञ्जतीनां विद्याम सुमतीनांनवानाम एवा ते हारियोजना सुव्र्क्तीन्द्र बरह्माणि गोतमासो अक्रन एवा दहमित्रमहो यो अस्मध्रुग दुर्मन्मा कश्च वेनति एवा दुष्वप्न्यं सर्वमाप्त्ये सं नयामस्यनेहसो व ऊतयःसुूतयो व ऊतयः एवा देव देवताते पवस्व महे सोम पसरसे देवपानः एवा देवानिन्द्रो विव्ये नॄन पर चयौत्नेन मघवासत्यराधाः एवा न इन्दो अभि देववीतिं परि सरव नभो अर्णश्चमूषु एवा न इन्द्र वार्यस्य न सोम इन्द्रमसुतो ममाद नाब्रह्माणो मघवानं सुतासः एवा न इन्द्र वार्यस्य पूर्धि पर ते महीं सुमतिं वेविदाम एवा नः सोम परिषिच्यमान आ पवस्व पूयमानः सवस्ति एवा नः सोम परिषिच्यमानो वयो दधच्चित्रतमं पवस्व एवा नर्भिरिन्द्रः सुश्रवस्या परखादः पर्क्षो अभि मित्रिणो भूत एवा नूनमुप सतुहि वैयश्व दशमं नवम एवा नो अग्ने विक्ष्वा दशस्य तवया वयं सहसावन्नास्क्राः एवा नो अग्ने समिधा वर्धानो रेवत पावक शरवसे वि भाहि एवा नो अग्ने समिधा वर्धानो रेवत पावक शरवसे वि भाहि एवा पतिं दरोणसाचं सचेतसमूर्ज सकम्भं धरुणा वर्षायसे एवा पलतेः सूनुर अग्निरिन्द्रो वरुणो मित्रो अर्यमा वायुः पूषा सरस्वतीसजोषसः एवा पलतेः सूनुरवीव्र्धद वो विश्व आदित्या अदितेमनीषी एवा पवस्व दरविणं दधान इन्द्रे सं तिष्ठ जनयायुधानि एवा पवस्व मदिरो मदायोदग्राभस्य नमयन वधस्नैः एवा पवस्व सुविताय नव्यसे तव वरतमन्वापः सचन्ते पवित्रं ते विततं बरह्मणस पते परभुर्गात्राणि पर्येषिविश्वतः एवा पुनान इन्द्रयुर्मदं मदिष्ठ वीतये एवा पुनानो अपः सवर्गा अस्मभ्यं तोका तनयानि भूरि एवा महस्तुविजातस्तुविष्मान बर्हस्पतिर्व्र्षभो धायि देवः एवा महान बर्हद्दिवो अथर्वावोचत सवां तन्वमिन्द्रमेव एवा महो असुर वक्षथाय वम्रकः पड्भिरुप सर्पदिन्द्रम एवा राजेव करतुमानमेन विश्वा घनिघ्नद दुरिता पवस्व एवा रातिस्तुवीमघ विश्वेभिर्धायि धात्र्भिः एवा वन्दस्व वरुणं बर्हन्तं नमस्या धीरमम्र्तस्य गोपाम एवा वसिष्ठ इन्द्रमूतये नॄन कर्ष्टीनां वर्षभं सुते गर्णाति एवा वामह्व ऊतये यथाहुवन्त मेधिराः एवा वामह्व ऊतये यथाहुवन्त मेधिराः एवा हयसि वीरयुरेवा शूर उत सथिरः एवा हयस्य काम्या सतोम उक्थं च शंस्या एवा हयस्य सून्र्ता विरप्शी गोमती मही एवा हि ते विभूतय ऊतय इन्द्र मावते एवा हि ते शं सवना समुद्र आपो यत त आसु मदन्ति देवीः एवा हि मां तवसं जज्ञुरुग्रं कर्मन कर्मन वर्षणमिन्द्र देवाः एवा हि मां तवसं वर्धयन्ति दिवश्चिन मे बर्हतौत्तरा धुः एवा हि वीर सतवते सदाव्र्धः एवा होतः सत्यतर तवमद्याग्ने मन्द्रया जुह्वा यजस्व एवाग्निं सहस्यं वसिष्ठो रायस्कामो विश्वप्स्न्यस्य सतौत एवाग्निर्गोतमेभिर्र्तावा विप्रेभिरस्तोष्ट जातवेदाः एवाग्निर्मर्तैः सह सूरिभिर्वसु षटवे सहसः सूनरोन्र्भिः एवादाधार ते मनो जीवातवे न मर्त्यवे अथो अरिष्टतातये एवादाधार ते मनो जीवातवे न मर्त्यवे अथो अरिष्टतातये एवाम्र्ताय महे कषयाय स शुक्रो अर्ष दिव्यः पीयूषः एवारे वर्षभा सुते असिन्वन भूर्यावयः एवेत काण्वस्य बोधतम एवेद धूर्व्र्ष्ण उत्तरा एवेद यूने युवतयो नमन्त यदीमुशन्नुशतीरेत्यछ एवेदिन्द्रं वर्षणं वज्रबाहुं वसिष्ठासो अभ्यर्चन्त्यर्कैः एवेदेते परति मा रोचमाना अनेद्यः शरव एषो दधानाः एवेदेष तुविकूर्मिर्वाजानेको वज्रहस्तः एवेदेषा पुरुतमा दर्शे कं नाजामिं न परि वर्णक्ति जामिम एवेन नु कं दाशराज्ञे सुदासं परावदिन्द्रो बरह्मणा वो वसिष्ठाः एवेन नु कं सिन्धुमेभिस्ततारेवेन नु कं भेदमेभिर्जघान एवेन सद्यः पर्येति पार्थिवं मुहुर्गी रेतो वर्षभः कनिक्रदद दधद रेतह कनिक्रदत शतं चक्षाणो अक्षभिर्देवो वनेषु तुर्वणिः एवेन्द्राग्निभ्यां पित्र्वन नवीयो मन्धात्र्वदङगिरस्वदवाचि एवेन्द्राग्नी पपिवांसा सुतस्य विश्वास्मभ्यं सं जयतन्धनानि एवैरन्यस्य पीपयन्त वाजैर्वेषन्तीरूर्ध्वा नद्यो न आगुः एवैवापागपरे सन्तु दूढ्यो अश्वा येषां दुर्युजायुयुज्रे एवैश च चर्षणीनाम ऊती हुवे रथानाम एवो षवस्मन मुञ्चता वयंहः पर तार्यग्नेप्रतरं न आयुः रात्री वयख्यदायती पुरुत्रा देव्यक्षभिः एष इन्द्राय वायवे सवर्जित परि षिच्यते एष उ सय पुरुव्रतो जज्ञानो जनयन्निषः एष एतानि चकारेन्द्रो विश्वा यो अति शर्ण्वे एष गव्युरचिक्रदत पवमानो हिरण्ययुः एष छागः पुरो अश्वेन वाजिना पूष्णो भागो नीयते विश्वदेव्यः एष तुन्नो अभिष्टुतः पवित्रमति गाहते एष दिवं वयासरत तिरो रजाण्स्यस्प्र्तः एष दिवं वि धावति तिरो रजांसि धारया एष देवः शुभायते अधि योनावमर्त्यः एष देवो रथर्यति पवमानो दशस्यति एष देवो विपन्युभिः पवमान रतायुभिः एष देवो विपा कर्तो अति हवरांसि धावति एष नर्भिर्वि नीयते दिवो मूर्धा वर्षा सुतः एष परत्नेन जन्मना देवो देवेभ्यः सुतः एष परत्नेन मन्मना देवो देवेभ्यस परि एष परत्नेन वयसा पुनानस्तिरो वर्पांसि दुहितुर्दधानः एष पवित्रे अक्षरत सोमो देवेभ्यः सुतः एष पुनानो मधुमान रतावेन्द्रायेन्दुः पवते सवादुरूर्मिः एष पुरू धियायते बर्हते देवतातये एष मे देवः सविता चछन्द यः समानं न परमिनातिधाम एष यश्चमसो देवपानस्तस्मिन देवा अम्र्तामादयन्ते एष रुक्मिभिरीयते वाजि शुभ्रेभिरंशुभिः एष व सतोमो महश्चित तवमिन्द्र यत एतान महश्चिदसि तयजसो वरूता एष व सतोमो यज्ञा यज्ञा वः समना तुतुर्वणिर्धियं धियं वो देवया उ दधिध्वे एष व सतोमो सहस्रं त इन्द्रोतयो नः सहस्रमिषो हरिवो गूर्ततमाः एष व सतोमो मरुत इयं गीर्मान्दार्यस्य मान्यस्य करोः एष व सतोमो मरुतो नमस्वान हर्दा तष्टो मनसा धायि देवाः एष वर्षा कनिक्रदद दशभिर्जामिभिर्यतः एष वर्षा वर्षव्रतः पवमानो अशस्तिहा एष वसूनि पिब्दना परुषा ययिवानति एष वां सतोमो अश्विनावकारि मानेभिर्मघवाना सुव्र्क्ति एष विप्रैरभिष्टुतो अपो देवो वि गाहते एष विश्ववित पवते मनीषी सोमो विश्वस्य भुवनस्य राजा एष विश्वानि वार्या शूरो यन्निव सत्वभिः एष विश्वान्यभ्यस्तु सौभगासङगस्य सवनद्रथः एष शर्ङगाणि दोधुवच्छिशीते यूथ्यो वर्षा एष शुष्म्यदाभ्यः सोमः पुनानो अर्षति एष शुष्म्यसिष्यददन्तरिक्षे वर्षा हरिः एष सतोम इन्द्र तुभ्यमस्मे एतेन गातुं हरिवो विदो नः एष सतोमो अचिक्रदद वर्षा त उत सतामुर्मघवन्नक्रपिष्ट एष सतोमो मह उग्राय वाहे धुरीवात्यो न वाजयन्नधायि एष सतोमो वरुण मित्र पर मित्रयोर्वरुणयोः सतोमो न एतु शूष्यः एष सतोमो वरुण मित्र तुभ्यं सोमः शुक्रो न वायवे अयामि एष सय कारुर्जरते सूक्तैरग्रे बुधान उषसां सुमन्मा एष सय ते पवत इन्द्र सोमश्चमूषु धीर उशते तवस्वान एष सय ते मधुमानिन्द्र सोमो वर्षा वर्ष्णे परि पवित्रे अक्षाः एष सय धारया सुतो अव्यो वारेभिः पवते मदिन्तमः एष सय परि षिच्यते मर्म्र्ज्यमान आयुभिः एष सय पीतये सुतो हरिरर्षति धर्णसिः एष सय मद्यो रसो अव चष्टे दिवः शिशुः एष सय मानुषीष्वा शयेनो न विक्षु सीदति एष सय मित्रावरुणा नर्चक्षा उभे उदेति सूर्यो अभि जमन एष सय वां पूर्वगत्वेव सख्ये निधिर्हितो माध्वी रातो अस्मे एष सय सोमः पवते सहस्रजिद धिन्वानो वाचमिषिरामुषर्बुधम एष सय सोमो मतिभिः पुनानो अत्यो न वाजी तरतीदरातीः एष सुवानः परि सोमः पवित्रे सर्गो न सर्ष्टो अदधावदर्वा एष सूर्यमरोचयत पवमानो विचर्षणिः एष सूर्येण हासते पवमानो अधि दयवि एष सोमो अधि तवचि गवां करीळत्यद्रिभिः एष हितो वि नीयते अन्तः शुभ्रावता पथा एषा चिदस्मादशनिः परो नु सास्रेधन्ती वि नश्यतु एषा दिवो दुहिता परत्यदर्शि जयोतिर्वसाना समना पुरस्तात एषा दिवो दुहिता परत्यदर्शि वयुछन्ती युवतिः शुक्रवासाः एषा नेत्री राधसः सून्र्तानामुषा उछन्ती रिभ्यते वसिष्ठैः एषा ययौ परमादन्तरद्रेः कूचित सतीरूर्वे गा विवेद एषा यासीष्ट तन्वे वयां विद्यामेषं वर्जनं जीरदानुम तन नु वोचाम रभसाय जन्मने पूर्वं महित्वं वर्षभस्यकेतवे एषा सया नव्यमायुर्दधाना गूढ्वी तमो जयोतिषोषाबोधि एषा सया युजाना पराकात पञ्च कषितीः परि सद्यो जिगाति एषा सया वो मरुतो अनुभर्त्री परति षटोभति वाघतो न वाणी एषायुक्त परावतः सूर्यस्योदयनादधि एषैन्द्रो वरिवस्क्र्त एषैष्या चिद रथ्या जयेम सुमङगलं सिनवदस्तु सातम एषो अपश्रितोवलो गोमतीमव तिष्ठति ता वां विश्वस्य गोपा देवा देवेषु यज्ञिय एह गमन्न्र्षयः सोमशिता अयास्यो अङगिरसो नवग्वाः एह देवा मयोभुवा दस्रा हिरण्यवर्तनी एह यातं पथिभिर्देवयानैर्वि ता वामद्य तावपरं हुवेमोछन्त्यामुषसि वह्निरुक्थैः एह वां परुषितप्सवो वयो वहन्तु पर्णिनः एह हरी बरह्मयुजा शग्मा वक्षतः सखायम एहि नः सुतं पिब एहि परेहि कषयो दिव्याघोषञ्चर्षणीनाम एहि मनुर्देवयुर्यज्ञकामो अरंक्र्त्या तमसि कषेष्यग्ने एहि सतोमानभि सवराभि गर्णीह्या रुव एहीमस्य दरवापिब एहीमिन्द्रद्रवा पिब यदिन्द्र परागपागुदं नयग वा हूयसे नर्भिः एह्यग्न इह होता नि षीदादब्धः सु पुरेता भवा नः ऐछाम तवा बहुधा जातवेदः परविष्टमग्ने अप्स्वोषधीषु ऐतु पूषा रयिर्भगः सवस्ति सर्वधातमः ऐधेव यामन मरुतस्तुविष्वणो युधेव शक्रास्तविषाणि कर्तन ऐभिर्ददे वर्ष्ण्या पौंस्यानि येभिरौक्षद वर्त्रहत्यायवज्री ऐषामंसेषु रम्भिणीव रारभे हस्तेषु खादिश्चक्र्तिश्च सं दधे ऐषु चाकन्धि पुरुहूत सूरिषु वर्धासो ये मघवन्नानशुर्मघम ऐषु चेतद वर्षण्वत्य अन्तर रज्रेष्व अरुषी ऐषु दयावाप्र्थिवी धातं महदस्मे वीरेषु विश्वचर्षणिश्रवः ऐषु विश्वपेशसं धियं धाः परातर मक्षू धियावसुर जगम्यातपर मन्महे शवसानाय शूषमाङगूषं गिर्वणसे अङगिरस्वत ओ तये नर इन्द्रमूतये गुर्नू चित तान सद्यो अध्वनो जगम्यात ओ षु घर्ष्विराधसो यातनान्धांसि पीतये ओ षु तवा वव्र्तीमहि सतोमेभिर दस्म साधुभिः ओ षु पर याहि वाजेभिर्मा हर्णीथा अभ्यस्मान ओ षु वर्त्त मरुतो विप्रमछेमा बरह्माणि जरिता वोर्चत ओ षु वर्ष्णः परयज्यूना नव्यसे सुविताय ओ षू णो अग्ने शर्णुहि तवम ईळितो देवेभ्यो बरवसि यज्ञियेभ्यो राजभ्यो यज्ञियेभ्यः ओ सुष्टुत इन्द्र याह्यर्वां उप बरह्माणि मान्यस्य कारोः ओ हि वर्तन्ते रथ्येव चक्रान्यम अन्यमुप तिष्ठन्त रायः ओजः कर्ष्व सं गर्भाय तवे अप्यसो यथाकेनिपानामिनो वर्धे ओजस्तदस्य तित्विष उभे यद समवर्तयत ओजायमानस्तन्वश्च शुम्भते भीमो न शर्न्गादविधव दुर्ग्र्भिः ओजिष्ठमश्व्यं पशुम ओजीयो धर्ष्णो सथिरमा तनुष्व मा तवा दभन्यातुधाना दुरेवाः ओभे पर्णासिरोदसी ओमानं शंयोर ममकाय सूनवे तरिधातु शर्म वहतं शुभस पती ओमासश्चर्षणीध्र्तो विश्वे देवास आ गत ओम्यावतीं सुभरां रतस्तुभं ताभिर ओर्वप्रा अमर्त्या निवतो देव्युद्वतः ओषधयः सं वदन्ते सोमेन सह राज्ञा ओषधीः परति मोदध्वं पुष्पवतीः परसूवरीः ओषधीःप्राचुच्यवुर्यत किं च तन्वो रपः ओषधीरिति मातरस्तद वो देवीरुप बरुवे ओषमित पर्थिवीमहं जङघनानीह वेह वा औक्षन घर्तैरस्त्र्णन बर्हिरस्मा आदिद्धोतारं नयसादयन्त यमैछाम मनसा सो अयमागाद यज्ञस्य विद्वान्परुषश्चिकित्वान और्वभ्र्गुवच्छुचिमप्नवानवदा हुवे क इमं वो निण्यमा चिकेत वत्सो मातॄर्जनयत सवधाभिः क ईं नि येमे कतमस्य जग्मतुर्विप्रस्य वायजमानस्य वा गर्हम समानमु तयं पुरुहूतमुक्थ्यं रथं तरिचक्रं सवनागनिग्मतम क ईं वेद सुते सचा पिबन्तं कद वयो दधे क ईषते तुज्यते को बिभाय को मंसते सन्तमिन्द्रं को अन्ति क उ नु ते महिमनः समस्यास्मत पूर्व रषयो अन्तमापुः क उग्राः के ह शर्ण्विरे क उग्राः के ह शर्ण्विरे कं ते दाना असक्षत वर्त्रहन कं सुवीर्या कं नक्षसे विभावरि कं रत्विजामष्टमं शूरमाहुर्हरीिन्द्रस्य नि चिकाय कः सवित कं सविद गर्भं परथमं दध्र आपो यत्र देवाःसमपश्यन्त विश्वे कः कुमारमजनयद रथं को निरवर्तयत कः सवित तदद्य नो बरूयादनुदेयी यथाभवत कः सविद वर्क्षो निष्ठितो मध्ये अर्णसो यं तौग्र्यो नाधितः पर्यषस्वजत ककर्दवे वर्षभो युक्त आसीदवावचीत सारथिरस्य केशी ककुहं चित तवा कवे मन्दन्तु धर्ष्णविन्दवः ककुहः सोम्यो रस इन्दुरिन्द्राय पूर्व्यः कक्षिवन्तं यदी पुना रथं न कर्णुथो नवम कक्षीवन्तं याुशिजः कक्षीवन्तं सतोतारं याभिरावतं ताभिर कण्वा अभि पर गायत कण्वा इन्द्रं यदक्रत सतोमैर्यज्ञस्य साधनम कण्वा इव भर्गवः सूर्या इव विश्वमिद धीतमानशुः कण्वा उक्थेन वाव्र्धुः कण्वार्तस्य धारया कण्वास इन्द्र ते मतिं विश्वे वर्धन्ति पौंस्यम कण्वासस्त्वा बरह्मभि सतोमवाहस इन्द्रा यछन्त्या गहि कण्वासस्त्वा सुतसोमास इन्धते हव्यवाहं सवध्वर कण्वासो वां बरह्म कर्ण्वन्त्यध्वरे तेषां सु शर्णुतं हवम कण्वासो वां सुतसोमा अभिद्यवो युवां हवन्ते अश्विना कण्वासोगात वाजिनम कण्वाुक्थेभिर्जरन्ते कण्वेभिर्ध्र्ष्णवा धर्षद वाजं दर्षि सहस्रिणम कत तस्य दातु शवसो वयुष्टौ तक्षद्वज्रं वर्त्रतुरमपिन्वत कतरो मेनिं परति तं मुचाते य ईंवहाते य ईं वा वरेयात कत्यग्नयः कति सूर्यासः कत्युषासः कत्यु सविदापः कथ त एतदहमा चिकेतं गर्त्सस्य पाकस्तवसोमनीषाम कथा कविस्तुवीरवान कया गिरा बर्हस्पतिर्वाव्र्धतेसुव्र्क्तिभिः कथा दाशेमाग्नये कास्मै देवजुष्टोच्यते भामिने गीः कथा नूनं वां विमना उप सतवद युवं धियं ददथुर्वस्यैष्तये कथा राधाम सखायः सतोमं मित्रस्यार्यम्णः कथा विधात्यप्रचेताः कथाग्रामं न पर्छसि न तवा भीरिव विन्दती अ अ अन कद ध नूनं कधप्रियो यदिन्द्रमजहातन कद ध सथहवनश्रुतः कद रुद्रो नर्णां सतुतो मरुतः पूषणो भगः कद व रतं कदन्र्तं कव परत्ना व आहुतिर्वि कद व रतस्य धर्णसि कद वरुणस्य चक्षणम कद वाहो अर्वागुप मा मनीषा आ तवा शक्यमुपमंराधो अन्नैः कद वो अद्य महानां देवानामवो वर्णे कदत्विषन्त सूरयस्तिर आप इव सरिधः कदर्यम्णो महस पथाति करामेम दूढ्यो वि कदा कषत्रश्रियं नरमा वरुणं करामहे कदा गछाथ मरुत इत्था विप्रं हवमानम कदा चन पर युछस्युभे नि पासि जन्मनी कदा चन परजिगतो अदेवयोः कदा चन सतरीरसि नेन्द्र सश्चसि दाशुषे कदा त इन्द्र गिर्वण सतोता भवाति शन्तमः कदा न इन्द्र राय आ दशस्येर्विश्वप्स्न्यस्य सप्र्हयाय्यस्य राजन इन्द्राय साम गायत विप्राय बर्हते बर्हत कदा नःशुश्रवद गिर इन्द्रो अङग कदा नो गव्ये अश्व्ये वसौ दधः कदा भवेम पतयह सुदत्र रायो वन्तारो दुष्टरस्य साधोः कदा मर्तमराधसं पदा कषुम्पमिव सफुरत कदा योगो वाजिनो रासभस्य येन यज्ञं नासत्योपयाथः कदा वां तौग्र्यो विधत समुद्रे जहितो नरा कदा सुतं तर्षाण ओक आ गम इन्द्र सवब्दीव वंसगः कदा सूनुः पितरं जात इछाच्चक्रन नाश्रु वर्तयद्विजानन कदा हवं मघवन्निन्द्र सुन्वतः कदु सतुवत आ गमः कदु दयुम्नमिन्द्र तवावतो नॄन कया धिया करसे कन नागन कदु वोच इदंनमः कदु सतुवन्त रतयन्त देवत रषिः को विप्र ओहते कदू नवस्याक्र्तमिन्द्रस्यास्ति पौंस्यम कदू महीरध्र्ष्टा अस्य तविषीः कदु वर्त्रघ्नो अस्त्र्तम कन नव्यो अतसीनां तुरो गर्णीत मर्त्यः कनिक्रदत कलशे गोभिरज्यसे वयव्ययं समया वारमर्षसि कनिक्रदद वर्षा हरिरिन्द्रस्याभ्येति निष्क्र्तम कराणा शिशुर्महीनां हिन्वन्न्र्तस्य दीधितिम कनिक्रददनु पन्थां रतस्य शुक्रो वि भास्यम्र्तस्य धाम कन्येव तन्वा शाशदानानेषि देवि देवमियक्षमाणम कप्र्न नरः कप्र्थमुद दधातन चोदयत खुदतवाजसातये कमद्युवं विमदायोहथुर्युवंविष्णाप्वं विश्वकायाव सर्जथः कमु षविदस्य सेनयाग्नेरपाकचक्षसः कया तवं न ऊत्याभि पर मन्दसे वर्षन कया ते अग्ने अङगिर ऊर्जो नपादुपस्तुतिम कया नो अग्ने वि वसः सुव्र्क्तिं कामु सवधां रणवः शस्यमानः कया मती कुत एतास एते अर्चन्ति शुष्मं वर्षणो वसूया कया सतोत्र्भ्य आ भर करत तिस्रो मघवा दानुचित्रा नि दुर्योणे कुयवाचं मर्धिश्रेत करतां नः सुराधसः करतुं नःसोम जिवसे वि वो मदे धरया चमसानिव विवक्षसे करतुं बर्हन्तमाशाथे करतुं हयस्य वसवो जुषन्ताथा देवा दधिरे हव्यवाहम करतुप्रावा जरिता शश्वतामव इन्द्र इद भद्राप्रमतिः सुतावताम करतुर्भवत्युक्थ्यः करतूयन्ति करतवो हर्त्सु धीतयो वेनन्ति वेनाः पतयन्त्या दिशः करत्व इत पूर्णमुदरं तुरस्यास्ति विधतः करत्वः समह दीनता परतीपं जगमा शुचे करत्वा दक्षस्य रथ्यमपो वसानमन्धसा करत्वा देवानामजनिष्ट चक्षुराविरकर्भुवनंविश्वमुषाः करत्वा नो मन्यो सह मेद्येधि महाधनस्य पुरुहूतसंस्र्जि करत्वा यदस्य तविषीषु पर्ञ्चते अग्नेरवेण मरुतां न भोज्येषिराय न भोज्या स हि षमा दानमिन्वति वसूनां च मज्मना करत्वा वयो वि तार्यायुः सुक्रतो करत्वायमस्मदासुतः इमां खनाम्योषधिं वीरुधं बलवत्तमाम करत्वा वरुष्ठं वर आमुरिमुतोग्रमोजिष्ठं तवसं तरस्विनम करत्वा शुक्रेभिरक्षभिरणोरप वरजं दिवः करत्वा सधस्थमासदत करत्वामहाननुष्वधं भीम आ वाव्र्धे शवः करत्वे दक्षाय नः कवे पवस्व सोम धारया करत्वे दक्षायनो हिनु करद वसूनि दाशुषे करन्ददश्वो नयमानो रुवद गौरन्तर्दूतो न रोदसी चरद वाक करन्दन देवानजीजनत करन्दन योनिमभि परियम आशुरर्ष बर्हन्मते परि परियेण धाम्ना करम्भ ओषधे भव पीवो वर्क्क उदारथिः करव्यादमग्निं पर हिणोमि दूरं यमराज्ञो गछतुरिप्रवाहः कराणा यदस्य पितरा मंहनेष्ठाः पर्षत्पक्थे अहन्ना सप्त होतॄन कराणा रुद्रा मरुतो विश्वक्र्ष्टयो दिवः शयेनासोसुरस्य नीळयः कराणा रुद्रेभिर्वसुभिः पुरोहितो होता निषत्तो रयिषाळमर्त्यः कराणा सिन्धूनां कलशानवीवशदिन्द्रस्य हार्द्याविशन मनीषिभिः करिविर देवीर अतर्पयत करीळञ्चम्वोरा विश पूयमान इन्द्रं ते रसो मदिरो ममत्तु करीळन्त्यस्य सून्र्ता आपो न परवता यतीः करीळन्नूर्मिरपामिव करीळुर्मखो न मंहयुः पवित्रं सोम गछसि कर्णग्र्ह्या मघवा शौरदेव्यो वत्सं नस तरिभ्य आनयत कर्णेव शासुरनु हि समराथो अंशेव नोभजतं चित्रमप्नः कर्णोषि तं मर्त्येषु परशस्तं जातो जातो जायते वाज्यस्य कर्ण्वन संच्र्तं विच्र्तमभिष्टय इन्दुः सिषक्त्युषसं न सूर्यः कर्ण्वन्तो वरिवो गवे अभ्यर्षन्ति सुष्टुतिम कर्ण्वन्नपांसि नर्या पुरूणि सोमो न पीतो हव्यः सखिभ्यः या इन्द्र भुज आभरः सवर्वानसुरेभ्यः कर्ण्वन्नपो वर्षयन दयामुतेमामुरोरा नो वरिवस्या पुनानः कर्तं तीर्थं सुप्रपाणं शुभस पतीस्थाणुं पथेष्ठामप दुर्मतिं हतम कर्तं न रत्वियावतो मा नो रीरधतं निदे कर्तं न शवघ्नी वि चिनोति देवने संवर्गं यन मघवासूर्यं जयत कर्तं नः सुश्रियो नरेमा दातमभिष्टये कर्तं नो यज्ञं विदथेषु चारुं कर्तं बरह्माणि सूरिषुप्रशस्ता कर्ता नः सवस्तिमतः कर्ता सुदासे अह वा उ लोकं दाता वसु मुहुरा दाशुषे भूत कर्तानि या चकर्त्वा कर्तानीदस्य कर्त्वा चेतन्ते दस्युतर्हणा कर्ते चिदत्र मरुतो रणन्तानवद्यासः शुचयः पावकाः कर्त्यैषापद्वती भूत्व्या जाया विशते पतिम कर्धि तोकाय जीवसे कर्धि परजावतीरिषः कर्धि रत्नं यजमानाय सुक्रतो तवं हि रत्नधा असि कर्धि वाजानपो धियः अग्निरुक्थे पुरोहितो गरावाणो बर्हिरध्वरे कर्धी जरित्रेमघवन्नवो महदस्मे इन्द्र सचा सुते कर्धी न ऊर्ध्वाञ्चरथाय जीवसे विदा देवेषु नो दुवः कर्धी नो अद्य वरिवः सवस्तिमदुरुक्षितौ गर्णीहि दैव्यं जनम कर्धी नो अह्रयो देव सवितः स च सतुषे मघोनाम कर्पयतो नूनमत्यथ कर्शं न हासुरघ्न्याः कर्शानुमस्तॄन तिष्यं सधस्थ आ रुद्रंरुद्रेषु रुद्रियं हवामहे कर्षन्नित फाल आशितं कर्णोति यन्नध्वानमप वर्ङकतेचरित्रैः कर्षे तदिन्द्र पौंस्यम कर्ष्टीरन्यो धारयति परविक्ता वर्त्राण्यन्यो अप्रतीनि हन्ति कर्ष्णं नियानं हरयः सुपर्णा अपो वसाना दिवमुत पतन्ति कर्ष्णः शवेतो अरुषो यामो अस्य बरध्न रज्र उत शोणोयशस्वान कर्ष्णप्रुतौ वेविजे अस्य सक्षिता उभा तरेते अभि मतरा शिशुम कर्ष्णा तमांसि जङघनत कर्ष्णा यद गोष्वरुणीषु सीदद दिवो नपाताश्विनाहुवे वाम कर्ष्णा रजांसि पत्सुतः परयाणे जातवेदसः कर्ष्णां यदेनीमभि वर्पसा भूज्जनयन योषाम्ब्र्हतः पितुर्जाम कर्ष्णादुदस्थादर्या विहायाश्चिकित्सन्ती मानुषायक्षयाय कर्ष्णारूपाण्यर्जुना वि वो मदे विश्वा अधि शरियो धिषेविवक्षसे कर्ष्णेभिरक्तोषा रुशद्भिर्वपुर्भिरा चरतो अन्यान्या कर्ष्तीर्यो विश्वा अभ्यस्त्येक इत कर्ष्वा दुवांस्यन्तमा सचेमा कर्हि सवित सा त इन्द्र चेत्यासदघस्य यद भिनदो रक्षेषत कव तयानि नौ सख्या बभूवुः सचावहे यदव्र्कं पुरा चित कव तरी चक्रा तरिव्र्तो रथस्य कव तरयो वन्धुरो ये सनीळाः कव नूनं कद वो अर्थं गन्ता दिवो न पर्थिव्याः कव नूनं सुदानवो मदथा वर्क्तबर्हिषः कव रतं पूर्व्यं गतं कस्तद बिभर्ति नूतनो वि कव वः सुम्ना नव्यांसि मरुतः कव सुविता कव विश्वानि सौभगा कव वो गावो न रण्यन्ति कव सय पुल्वघोम्र्गः कमगञ जनयोपनो विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः कव सय वर्षभो युवा तुविग्रीवो अनानतः कव सया वो मरुतः सवधासीद यन मामेकं समधत्ताहिहत्ये कव सविदग्रं कव बुध्न आसामापोमध्यं कव वो नूनमन्तः कव सविदद्य कतमास्वश्विना विक्षु दस्रा मादयेतेशुभस पती कव सविदस्य रजसो महस परं कवावरं मरुतो यस्मिन्नायय कवाह मित्रावरुणा कषियन्त्यग्नेर्विस्वाःसमिधो देवयानीः कविं केतुं धासिं भानुमद्रेर्हिन्वन्ति शं राज्यं रोदस्योः कविं मंहिष्ठमध्वरे पुरुस्प्र्हम कविं मर्जन्ति मर्ज्यं धीभिर्विप्रा अवस्यवः कविः कवित्वा दिवि रूपमासजदप्रभूती वरुणो निरपः सर्जत कविः सीद नि बर्हिषि कविमग्निमुप सतुहि सत्यधर्माणमध्वरे कविमिव परचेतसं यं देवासो अध दविता कविरभ्रं दिद्यानः कविर्गीर्भिः काव्येना कविः सन सोमः पवित्रमत्येति रेभन कविर्ग्र्हपतिर्युवा कविर्ग्र्हपतिर्युवा कविर्बुध्नं परि मर्म्र्ज्यते धीः सा देवताता समितिर्बभूव कविर्यः पुत्रः स ईमा चिकेत यस्ता विजानात स पितुष पितासत कविर्विप्रेण वाव्र्धे कविर्वेधस्या पर्येषि माहिनमत्यो न मर्ष्टो अभि वाजमर्षसि कवी नो मित्रावरुणा तुविजाता उरुक्षया कवी रतस्य पत्मभिरर्वाग जीवेभ्यस परि आ नूनमश्विना युवं वत्सस्य गन्तमवसे कवीयमानः क इह पर वोचद देवं मनः कुतो अधि पराजातम कवेदानीं सूर्यः कश चिकेत कतमां दयां रश्मिर अस्या ततान कवेयथ कवेदसि पुरुत्रा चिद धि ते मनः कवेर अपत्यम आ दुहे कवैकंचक्रं वामासीत कव देष्ट्राय तस्थथुः कश्छन्दसां योगमा वेद धीरः को धिष्ण्यां परतिवाचं पपाद कषत्रं जिन्वतमुत जिन्वतं नॄन हतं रक्षाण्सि सेधतममीवाः कषत्राय तवं शरवसे तवं महीया इष्टये तवमर्थमिवत्वमित्यै कषत्राय तवमवसि न तवमाविथ शचीपत इन्द्र विश्वाभिरूतिभिः कषप उस्रश्च दीदिहि सवग्नयस्त्वया वयम कषपो जिन्वन्तः पर्षतीभिर रष्टिभिः समित सबाधः शवसाहिमन्यवः कषपो राजन्नुत तमनाग्ने वस्तोरुतोषसः कषमा रपो मरुत आतुरस्य न इष्कर्ता विह्रुतं पुनः वयमु तवामपूर्व्य सथूरं न कच्चिद भरन्तो अवस्यवः कषमाचरिष्ण्वेककं भरतामप यद रपो दयौः पर्थिवि कषमारपो मो षु ते किं चनाममत कषमेदमन्यद दिव्यन्यदस्य समी पर्च्यते समनेव केतुः कषयन्तौ रायो यवसस्य भूरेः पर्ङकतं वाजस्य सथविरस्य घर्ष्वेः कषयन्नस्मभ्यमसुर परचेता राजन्नेनांसि शिश्रथः कर्तानि कषरन्तः पर्वताव्र्धः कषरन्नापो न पायनाय राये सहस्राय तर्ष्यते गोतमस्य कषरा णो अभि वार्यम कषरा सहस्रिणीरिषः कषामा येविश्वधायसो अश्नन धेनुं न मातरम कषिपदशस्तिमप दुर्मतिं हन्नथा करद यजमानायशं योः कषिपदशस्तिमप दुर्मतिं हन्नथा करद्यजमानाय शं योः कषिपदशस्तिमप दुर्मतिं हन्नथा करद्यजमानाय शं योः कषिपो मर्जन्ति परि गोभिराव्र्तं तर्तीये पर्ष्ठे अधि रोचने दिवः कषीरेण सनातः कुयवस्य योषे हते ते सयातां परवणे शिफायाः कषुमन्तं वाजं शतिनं सहस्रिणं मक्षू गोमन्तमीमहे कषुमन्तो याभिर्मदेम कषेति कषेमेभिः साधुभिर्नकिर्यं घनन्ति हन्ति यः कषेत्रं नरण्वमूचुषे कषेत्रमिव वि ममुस्तेजनेनमेकं पात्रं रभवो जेहमानम कषेत्रवित्तरोमनुषो वि वो मदे दरुहो नः पाह्यंहसो विवक्षसे कषेत्रस्य पतिं परतिवेशमीमहे विश्वान देवानम्र्तानप्रयुछतः कषेत्रादा विप्रं जनथो विपन्यया पर वामत्र विधते दंसना भुवत कषेमं कर्ण्वाना जनयो न सिन्धवश ता अस्यवर्णं शुचयो भरिभ्रति कषेमस्य च परयुजश्च तवमीशिषे शचीपत इन्द्र विश्वाभिरूतिभिः कषेमेण मित्रो वरुणं दुवस्यति मरुद्भिरुग्रः शुभमन्य ईयते कषेमो न साधुः करतुर्न भद्रो भुवत सवाधिर्होता हव्यवाट कस्त उषः कधप्रिये भुजे मर्तो अमर्त्ये कस्त एना अव सर्जादयुध्व्युतास्माकमायुधासन्ति तिग्मा कस्तमिन्द्र तवावसुमा मर्त्यो दधर्षति कस्ते जामिर्जनानामग्ने को दाश्वध्वरः कस्ते मद इन्द्र रन्त्यो भूद दुरो गिरो अभ्युग्रो वि धाव कस्तोकाय क इभायोत राये अधि बरवत तन्वे को जनाय कस्मै देवा आ वहानाशु होम को मंसते वीतिहोत्रः सुदेवः कस्य करत्वा मरुतः कस्य वर्पसा कं याथ कं ह धूतयः कस्य धवस्रा भवथः कस्य वा नरा राजपुत्रेवसवनाव गछथः कस्य नूनं परीणसो धियो जिन्वसि दम्पते कस्य बरह्माणि जुजुषुर्युवानः को अध्वरे मरुत आ ववर्त कस्य वर्षा सुते सचा नियुत्वान वर्षभो रणत कस्य सवित सवनं वर्षा जुजुष्वानव गछति का ते अस्त्यरंक्र्तिः सूक्तैः कदा नूनं ते मघवन दाशेम काममिन मे मघवन मा वि तारीस्त्वमाज्ञातात्वमिन्द्रासि दाता काममूता बह्वेतद रपामि तन्वा मे तन्वं सम्पिप्र्ग्धि कामस्तदग्रे समवर्तताधि मनसो रेतः परथमं यदासीत कामस्य यत्राप्ताः कामास्तत्र मामम्र्तं कर्धीन्द्रायेन्दो परि सरव कामो रायः सुवीर्यस्य तं दात पर्षन नो अति सश्चतो अरिष्टान कारं बिभ्रत पुरुस्प्र्हम कारुरहं ततो भिषगुपलप्रक्षिणी नना कारोतराच्छफादश्वस्य वर्ष्णः शतं कुम्भानसिञ्चतं सुरायाः कार्मारो अश्मभिर्द्युभिर्हिरण्यवन्तमिछतीन्द्रायेन्दो परि सरव कार्ष्मन वाजीन्यक्रमीत काव्येभिरदाभ्या यातं वरुण दयुमत कासीत परमा परतिमा किं निदानमाज्यं किमासीत्परिधिः क आसीत कास्मेहितिः का परितक्म्यासीत कथं रसायातरः पयांसि किं देवेषु तयज एनश्चकर्थाग्ने पर्छामि नु तवामविद्वान किं न इन्द्र जिघांससि भरातरो मरुतस्तव किं नूनमस्मान कर्णवदरातिः किमु धूर्तिरम्र्त मर्त्यस्य किं नो भरातरगस्त्य सखा सन्नति मन्यसे किं भरतासद यदनाथं भवाति किमु सवसा यन निरतिर्निगछत किं मे हव्यमह्र्णानो जुषेत कदा मर्ळीकं सुमना अभि खयम किं शूरपत्निनस्त्वमभ्यमीषि वर्षाकपिं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः किं सविद वनं क उ स वर्क्ष आस यतो दयावाप्र्थिवीनिष्टतक्षुः किं सविद वनं क उ स वर्क्ष आस यतो दयावाप्र्थिवीनिष्टतक्षुः किं सविदासीदधिष्ठनमारम्भणं कतमत सवित्कथासीत किं सविन नो राजा जग्र्हे कदस्याति वरतं चक्र्मा को विवेद किं सुबाहो सवङगुरे पर्थुष्टो पर्थुजाघने किम इत ते विष्णो परिचक्ष्यम भूत पर यद ववक्षे शिपिविष्टो अस्मि किमङग तवा मघवन भोजमाहुः शिशीहि मा शिशयन्त्वा शर्णोमि किमङग रध्रचोदनः सुन्वानस्यावितेदसि किमङग वां परत्यवर्तिं गमिष्ठाहुर्विप्रासोश्विना पुराजाः किमत्र दस्रा कर्णुथः किमासाथे जनो यः कश्चिदहविर्महीयते किमन्ये पर्यासते अस्मत सतोमेभिरश्विना किमयं तवां वर्षाकपिश्चकार हरितो मर्गः किमस्मभ्यं जातवेदो हर्णीषे दरोघवाचस्ते निरथं सचन्ताम किमाग आस वरुण जयेष्ठं यत सतोतारं जिघांससि सखायम किमावरीवः कुह कस्य शर्मन्नम्भः किमासीद गहनं गभीरम किमिदं वां पुराणवज्जरतोरिव शस्यते किमिष्टाश्व इष्टरश्मिरेत ईशानासस्तरुषर्ञ्जते नॄन किमेता वाचा कर्णवा तवाहं पराक्रमिषमुषसामग्रियेव कियती योषा मर्यतो वधूयोः परिप्रीता पन्यसावार्येण कियात्या यत समया भवाति या वयूषुर्याश्च नूनंव्युछान कियाम्ब्वत्र रोहतु पाकदूर्वा वयल्कशा किल्बिषस्प्र्त पितुषणिर्ह्येषामरं हितो भवतिवाजिनाय कीद्रंं इन्द्रः सरमे का दर्शीका यस्येदं दूतीरसरः पराकात कीनारेव सवेदमासिष्विदाना कषामेवोर्जा सूयवसात्सचेथे कीरिश्चिद धि तवामवसे जुहावेशानमिन्द्र सौभगस्य भूरेः कीरिश्चिद धि तवामीट्टे दूत्याय रातहव्यः सवध्वरः कीलालपे सोमप्र्ष्ठाय वेधसेह्र्दा मतिं जनये चारुमग्नये कुतस्त्वमिन्द्र माहिनः सन्नेको यासि सत्पते किं त इत्था कुत्सा एते हर्यश्वाय शूषमिन्द्रे सहो देवजूतमियानाः कुत्साय यत्र पुरुहूत वन्वञ्छुष्णमनन्तैः परियासि वधैः कुमारदेष्णा जयतः पुनर्हणो मध्वासम्प्र्क्ताः कितवस्य बर्हणा कुरुश्रवणमाव्र्णि राजानं तरासदस्यवम कुर्मस्त आयुरजरं यदग्ने यथा युक्तो जातवेदो नरिष्याः कुविच्छकत कुवित करत कुविन नो वस्यसस करत कुवित कुवित कुवित कुवित कुवित कुवित कुवित कुवित कुवित कुवित कुवित कुवित तदिदास भुवनेषु जयेष्ठं यतो जज्ञ उग्रस्त्वेषन्र्म्णः कुवित पतिद्विषो यतीरिन्द्रेण संगमामहै कुवित सविन्द्रणः शकः कुवित सु नो गविष्टये अग्ने संवेषिषो रयिम कुवित्सोमस्यापामिति कुविद वर्षण्यन्तीभ्यः पुनानो गर्भमादधत कुविदङग परति यथा चिदस्य नः सजात्यस्य मरुतोबुबोधथ कुविदङग यवमन्तो यवं चिद यथा दान्त्यनुपूर्वंवियूय कुविन नो अग्निरुचथस्य वीरसद वसुष कुविद वसुभिः काममावरत कुविन नो अस्य सुमतिर्नवीयस्यछा वाजेभिरागमत कुषुम्भकस्तदब्रवीद गिरेः परवर्तमानकः कुह यान्ता सुष्टुतिं काव्यस्य दिवो नपाता वर्षणा शयुत्रा कुह सथः कुह जग्मथुः कुह शयेनेव पेतथुः कुह सविद दोषा कुह वस्तोरश्विना कुहाभिपित्वं करतःकुहोषतुः कूचिज्जायते सनयासु नव्यो वने तस्थौ पलितो धूमकेतुः कॄळन्तौ पुत्रैर्नप्त्र्भिर्मोदमानौ सवे गर्हे के ते नर इन्द्र ये त इषे ये ते सुम्नं सधन्यमियक्षान के ते वाजायासुर्याय हिन्विरे के अप्सु सवासूर्वरासुपौंस्ये केतुं कर्ण्वन दिवस परि विश्वा रूपाभ्यर्षसि केतुं कर्ण्वन्नकेतवे पेशो मर्या अपेशसे केतेन शर्मन सचते सुषामण्यग्ने तुभ्यं चिकित्वना केनो नु कं शरोमतेन न शुश्रुवे जनुषः परि वर्त्रहा केशीकेतस्य विद्वान सखा सवादुर्मदिन्तमः केशीविश्वं सवर्द्र्शे केशीदं जयोतिरुच्यते केशीविषस्य पात्रेण यद रुद्रेणापिबत सह उत देवा अवहितं देवा उन नयथा पुनः को अग्निमीट्टे हविषा घर्तेन सरुचा यजाता रतुभिर्ध्रुवेभिः को अद्धा वेद क इह पर वोचत कुत आजाता कुत इयंविस्र्ष्टिः को अद्य युङकते धुरि गा रतस्य शिमीवतो भामिनो दुर्ह्र्णायून को अस्य वेद परथमस्याह्नः क ईं ददर्श क इह परवोचत को ददर्श परथमं जायमानमस्थन्वन्तं यदनस्था बिभर्ति को दम्पती समनसा वि यूयोदध यदग्निःश्वशुरेषु दीदयत को देवयन्तमश्नवज्जनं को वर्क्तबर्हिषम को नवत्र मरुतो मामहे वः पर यातन सखीन्रछा सखायः को नु मर्या अमिथितः सखा सखायमब्रवीत को नो मह्या अदितये पुनर्दात पितरं च दर्शेयं मातरं च को मर्ळाति कतमो नो मयस करत कतम ऊती अभ्या ववर्तति को मा ददर्श कतमः स देवो यो मे तन्वो बहुधापर्यपश्यत को व सतोमं राधति यं जुजोषथ विश्वे देवासो मनुषोयति षठन को वः सखित्व ओहते को वा यज्ञैः परि दक्षं त आप केन वा ते मनसादाशेम को वां दाशत सुमतये चिदस्यै वसू यद धेथे नमसा पदे गोः को वां शयुत्रा विधवेव देवरं मर्यं नयोषा कर्णुते सधस्थ आ को वो अध्वरं तुविजाता अरं करद यो नःपर्षदत्यंहः सवस्तये को वो अन्तर्मरुत रष्टिविद्युतो रेजति तमना हन्वेव जिह्वया को वो वर्षिष्ठ आ नरो दिवश्च गमश्च धूतयः को ह कस्मिन्नसि शरितः कोशं न पूर्णं वसुना नय्र्ष्टमा चयावयमघदेयाय शूरम खले न पर्षान परति हन्मि भूरि किं मा निन्दन्तिशत्रवो अनिन्द्राः खे रथस्य खे अनसः खे युगस्य शतक्रतो खेदया तरिव्र्ता दिवः गछञ जारो न योषितम गछतं दाशुषो गर्हमित्था सतुवतो अश्विना गछन वाजं सहस्रिणम गछन्निन्द्रस्य निष्क्र्तम गछन्निन्द्रस्य निष्क्र्तम गणैरिन्द्रस्य काम्यैः गतो नाध्वा वि तिराति जन्तुं पर ण सपार्हाभिरूतिभिस्तिरेत गनाभिर्विश्वाभिरदितिमनर्वणमक्तोर्युवानं नर्मणा अधा पतिम गन्ता नूनं नो ऽवसा यथा पुरेत्था कण्वाय बिभ्युषे गन्तारा दाशुषो गर्हं नमस्विनः गन्तारा दाशुषो गर्हम गन्तारा हि सथो अवसे हवं विप्रस्य मावतः गन्धर्व इत्था पदमस्य रक्षति पाति देवानां जनिमान्यद्भुतः गन्धर्वस्य धरुवे पदे गन्धर्वो अप्स्वप्या च योषा सा नो नाभिःपरमं जामि तन नौ गन्धर्वो अस्य रशनामग्र्भ्णात सूरादश्वं वसवो निरतष्ट गभस्तिपूतो नर्भिरद्रिभिः सुतो महे वाजाय धन्याय धन्वसि गमत स शिप्री न स योषदा गमद धवं न परि वर्जति गमद वाजं वाजयन्निन्द्र मर्त्यो यस्य तवमविता भुवः गमद वाजेभिरा स नः गमन्नस्मे वसून्या हि शंसिषं सवाशिषं भरमायाहि सोमिनः गमेमेदिन्द्रगोमतः गम्भीरशंसो रजसो विमानः सुपारक्षत्रः सतो अस्य राजा गयस्फानः परतरणः सुवीरो अवीरहा पर चरा सोम दुर्यान गयस्फानो अमीवहा वसुवित पुष्टिवर्धनः गरन्थिं न वि षय गरथितं पुनान रजुं च गातुं वर्जिनं च सोम गरव्णामिच्छ्र्ण्वन तिष्ठसि न ते अश्नाति पार्थिवः गरावा यत्र मधुषुदुच्यते बर्हदवीवशन्तमतिभिर्मनीषिणः गरावा यत्र मधुषुदुच्यते बर्हदासर्वतातिमदितिं वर्णीमहे गरावा यत्र वदति कारुरुक्थ्यस्तस्येदिन्द्रो अभिपित्वेषु रण्यति असावि सोम इन्द्र ते शविष्ठ धर्ष्णवा गहि गरावा वदन्नप रक्षांसि सेधतु दुष्वप्न्यं निरतिंविश्वमत्रिणम गरावाण उपरेष्वा महीयन्ते सजोषसः गरावाणं नाश्वप्र्ष्ठं मंहना गरावाणः सविता नु वो देवः सुवतु धर्मणा गरावाणो अप दुछुनामप सेधत दुर्मतिम गरावाणो न सूरयः सिन्धुमातर आदर्दिरासो अद्रयो नविश्वहा गराव्णा तुन्नो अभिष्टुतः पवित्रं सोम गछसि गराव्णा सोमे महीयते सोमेनानन्दं जनयन्निन्द्रायेन्दो परि सरव गराहिर्जग्राह यदि वैतदेनं तस्यािन्द्राग्नी पर मुमुक्तमेनम गरीवाभ्यस्त उष्णिहाभ्यः कीकसाभ्यो अनूक्यात गर्णन्तः सुम्नमीमहे गर्णाना जमदग्निवत सतुवाना च वसिष्ठवत गर्णाना देववीतये गर्णानो अङगिरोभिर्दस्म वि वरुषसा सूर्येण गोभिरन्धः गर्णानो जमदग्निना गर्णे तदिन्द्र ते शव उपमं देवतातये गर्त्सस्यधिरस्तवसो वि वो मदे वरजं गोमन्तमश्विनं विवक्षसे गर्त्सो राजा वरुणश्चक्र एतं दिवि परेङखंहिरण्ययं शुभे कम गर्भं तेश्विनौ देवावा धत्तां पुष्करस्रजा गर्भं धेहि सिनीवालि गर्भं धेहि सरस्वति गर्भं माता सुधितं वक्षणास्ववेनन्तन्तुषयन्ती बिभर्ति गर्भाय जिह्वया मधु गर्भीतं ते मन इन्द्र दविबर्हाः सुतः सोमः परिषिक्ता मधूनि गर्भे नु नौ जनिता दम्पती कर्देवास्त्वष्टा सविताविश्वरूपः गर्भे योषामदधुर्वत्समासन्यपीच्येन मनसोतजिह्वया गर्भे सञ्जायसे पुनः गर्भो भारं भरत्या चिदस्य रतं पिपर्त्यन्र्तं नि तारीत गर्भो यज्ञस्य देवयुः करतुं पुनीत आनुषक गर्भो यो अपां गर्भो वनानां गर्भश्च सथातां गर्भश्चरथाम गर्भ्णन्ति जिह्वया ससम गर्भ्णाति रिपुं निधया निधापतिः सुक्र्त्तमा मधुनो भक्षमाशत गर्भ्णाति रिप्रमविरस्य तान्वा शुद्धो देवानामुप याति निष्क्र्तम गर्भ्णामि ते सौभगत्वाय हस्तं मया पत्या जरदष्टिर्यथासः गर्हं गर्हमहना यात्यछा दिवे दिवे अधि नामा दधाना गर्हमेधास आ गत मरुतो माप भूतन गर्हान गछ गर्हपत्नी यथासो वशिनी तवंविदथमा वदासि गर्हो याम्यरंक्र्तो देवेभ्यो हव्यवाहनः गवां नेत्री वाजपत्नी न उछोषः सुजाते परथमा जरस्व गवां मण्डूका ददतः शतानि सहस्रसावे पर तिरन्त आयुः इन्द्रासोमा तपतं रक्ष उब्जतं नयर्पयतं वर्षणा तमोव्र्धः गवाम असि गोपतिर एक इन्द्र भक्षीमहि ते परयतस्य वस्वः गवामपव्रजं वर्धि कर्णुष्व राधो अद्रिवः गवामह न मायुर्वत्सिनीनां मण्दूकानां वग्नुरत्रा समेति गवे च भद्रं धेनवे वीराय च शरवस्यते अनेहसो न ऊतयः सुूतयो व ऊतयः गव्यं चिदूर्वमुशिजो वि वव्रुस्तेषामनु परदिवः सस्रुरापः गव्यं यव्यं यन्तो दीर्घाहेषं वरमरुण्यो वरन्त बळ इत्था तद वपुषे धायि दर्शतं देवस्य भर्गः सहसो यतो जनि गव्यन्त इन्द्रं सख्याय विप्रा अश्वायन्तोव्र्षणं वाजयन्तः गव्या वस्त्रेव वासयन्त इन नरो निर्धुक्षन वक्षणाभ्यः गव्या सुतस्य परभ्र्तस्य मध्वः सत्रा खेदामरुशहा वर्षस्व गव्यो षु णो यथा पुराश्वयोत रथया गा न वराणा अवनीरमुञ्चदभि शरवो दावने सचेताः गां भजन्त मेहनाश्वं भजन्त मेहन दूरादिहेव यत सत्यरुणप्सुरशिश्वितत गाः कर्ण्वानो न निर्णिजम गाः कर्ण्वानो निर्णिजं हर्यतः कविरत्यो न करीळन परि वारमर्षति गाथपतिं मेधपतिं रुद्रं जलाषभेषजम गाथश्रवसं सत्पतिं शरवस्कामं पुरुत्मानम गाथान्यः सुरुचो यस्य देवा आश्र्ण्वन्ति नवमानस्य मर्ताः गामङगैष आ हवयति दार्वङगैषो अपावधीत गामश्वं पिप्युषी दुहे गाय गा इव चर्क्र्षत गाय गायत्रम उक्थ्यम गायत्रस्य समिधस्तिस्र आहुस्ततो मह्ना पर रिरिचे महित्वा गायत्रेण परति मिमीते अर्कमर्केण साम तरैष्टुभेन वाकम गार्हपत्येन सन्त्य रतुना यज्ञनीरसि गाव इव गरामं यूयुधिरिवाश्वान वाश्रेव वत्संसुमना दुहाना गाव उपावतावतं मही यज्ञस्य रप्सुदा गावश्चिद घा समन्यवः सजात्येन मरुतः सबन्धवः गावो धेनवो बर्हिष्यदब्धा आ यत सद्मानं दिव्यं विवासान गावो न यूथमुप यन्ति वध्रय उप मा यन्ति वध्रयः गावो यन्ति गोपतिं पर्छमानाः सोमं यन्ति मतयो वावशानाः गावो यवं परयुता अर्यो अक्षन ता अपश्यं सहगोपाश्चरन्तीः गावो हजज्ञिरे तस्मात तस्माज्जाता अजावयः गिर आ वक्षत सुमतीरियान इषमूर्जंसुक्षितिं विश्वमाभाः आग्निं न सवव्र्क्तिभिर्होतारं तवा वर्णीमहे गिरः सतोमास ईरते गिरयश्चिन नि जिहते पर्शानासो मन्यमानाः गिरश्च गिर्वाहसे सुव्र्क्तीन्द्राय विश्वमिन्वं मेधिराय गिरश्च यास्ते गिर्वाह उक्था च तुभ्यं तानि गिरश्च ये ते तुविजात पूर्वीर्नर इन्द्रप्रतिशिक्षन्त्यन्नैः गिरस्त इन्द ओजसा मर्म्र्ज्यन्ते अपस्युवः गिरा च शरुष्टिः शभरा असन नो नेदीय इत सर्ण्यःपक्वमेयात गिरा जात इह सतुत इन्दुरिन्द्राय धीयते गिरा य एता युनजद धरी त इन्द्र परिया सुरथा शूर धायू गिरा यदी सबन्धवः पञ्च वराता अपस्यवः गिरा वज्रो न सम्भ्र्तः सबलो अनपच्युतः गिरा वाजिरशोचिषम गिरिभ्रजो नोर्मयो मदन्तो बर्हस्पतिमभ्यर्का अनावन गिरिर्न भुज्मा मघवत्सु पिन्वते यदीं सुता अमन्दिषुः गिरिर्न विश्वतस्प्र्थुः पतिर्दिवः गिरींर अचुच्यवीतन गिरीन्रज्रान रेजमानानधारयद दयौः करन्ददन्तरिक्षाणि कोपयत गिरीन्रज्रानपः सवर्व्र्षत्वना गिरेरिव पर रसा अस्य पिन्विरे दत्राणि पुरुभोजसः गिरो जुषेथामध्वरं जुषेथां विश्वेह देवौ सवनाव गछतम गिरो वाश्रासीरते गिर्वाहसे गिर इन्द्राय पूर्वीर्धेहि तन्वे कुविदङग वेदत गीर्णं भुवनं तमसपगूळमाविः सवरभवज्जातेग्नौ गीर्भिःश्रुतं गिर्वणसम गीर्भिर गिर्वाह सतवमान आ गहि सुम्र्ळीको न आ गहि गीर्भिर्ग्र्णन्ति कारवः गीर्भिर्वरुण सीमहि गीर्भिर्विप्रः परमतिमिछमान ईट्टे रयिं यशसं पूर्वभाजम गुहा चतन्तमुशिजो नमोभिरिछन्तो धीराभ्र्गवो अविन्दन गुहा चरन्ती मनुषो न योषा सभावती विदथ्येव सं वाक गुहा चिद दधिषे गिरः अस्र्ग्रम इन्दवः पथा धर्मन्न रतस्य सुश्रियः गुहा तरीणि निहिता नेङगयन्ति तुरीयं वाचो मनुष्या वदन्ति गुहा यदी कवीनां विशां नक्षत्रशवसाम गुहा शिरो निहितं रधगक्षी असिन्वन्नत्ति जिह्वयावनानि गुहा सतीरुप तमना पर यच्छोचन्त धीतयः गुहा हितं गुह्यं गूळमप्सु बिभ्र्मसिप्रस्रवणे न सोमम गूळ्हं जयोतिः पितरो अन्वविन्दन सत्यमन्त्रा अजनयन्नुषासम गूळ्हे दयावाप्र्थिवी अन्वविन्दो विभुमद्भ्यो भुवनेभ्यो रणं धाः गूहता गुह्यं तमो वि यात विश्वमत्रिणम गोकामा मे अछदयन यदायमपात इत पणयोवरीयः गोजिता बाहू अमितक्रतुः सिमः कर्मन कर्मञ्छतमूतिः खजंकरः गोजिन नः सोमो रथजिद धिरण्यजित सवर्जिदब्जित पवते सहस्रजित गोजीरया रंहमानः पुरन्ध्या गोत्रभिदं गोविदं वज्रबाहुं जयन्तमज्म परम्र्णन्तमोजसा गोदा इद रेवतोमदः गोदा इदिन्द्र बोधि नः गोपा रतस्यदीदिहि गोपां रतस्य विर्भरत गोबन्धवः सुजातास इषे भुजे महान्तो नः सपरसे नु गोभाज इत्किलासथ यत सनवथ पूरुषम गोभिः शरीणीत मत्सरम गोभिः षयाम यशसो जनेष्वा सदादेवास इळया सचेमहि गोभिर्यदीमन्ये अस्मन मर्गं न वरा मर्गयन्ते गोभिर्यवं न चर्क्र्षत गोभिर्वाणो अज्यते सोभरीणां रथे कोशे हिरण्यये गोभिष टरेमामतिं गोभिष टरेमामतिं गोभिष टरेमामतिं दुरेवां यवेन कषुधं पुरुहूतविश्वाम गोभिष टे वर्णमभि वासयामसि गोभ्यो गातुं निरेतवे गोमद दस्रा हिरण्यवत गोमद धिरण्यवद वसु यद वामश्वावदीमहे गोमदश्वावद रथवद वयन्तो यूयं पात बरह्मा ण इन्द्रोप याहि विद्वानर्वाञ्चस्ते हरयः सन्तु युक्ताः गोमन न इन्दो अश्ववत सुतः सुदक्ष धन्व गोमन नः सोम वीरवदश्वावद वाजवत सुतः गोमातरो यच्छुभयन्ते अञ्जिभिस्तनूषु शुभ्रा दधिरे विरुक्मतः गोमायुरदादजमायुरदात पर्श्निरदाद धरितो नो वसूनि गोमायुरेको अजमायुरेकः पर्श्निरेको हरित एक एषाम गोर्णसि तवाष्ट्रे अश्वनिर्णिजि परेमध्वरेष्वध्वरानशिश्रयुः गोर्न पर्व वि रदा तिरश्चेष्यन्नर्णांस्यपां चरध्यै गोवित पवस्व वसुविद धिरण्यविद रेतोधा इन्दो भुवनेष्वर्पितः गोषा इन्दो नर्षा अस्यश्वसा वाजसा उत गोषा उ अश्वसा असि गोषाता यस्यते गिरः गोषामण्वेषु सश्चिम गोषु परशस्तिं वनेषु धिषे भरन्त विश्वे बलिं सवर्णः गोष्ठं गाव इवाशत गौरमीमेदनु वत्सं मिषन्तं मूर्धानं हिंं अक्र्णोन मातवा उ गौरस्य यः पयसः पीतिमानश आसर्वतातिमदितिं वर्णीमहे गौराद वेदीयां अवपानम इन्द्रो विश्वाहेद याति सुतसोमम इछन गौरीर्मिमाय सलिलानि तक्षत्येकपदी दविपदी सा चतुष्पदी गौरो नत्र्षितः पिब घनन मर्ध्राण्यप दविषो दहन रक्षांसि विश्वहा घनन्तः कर्ष्णामप तवचम घनन्तो वर्त्रमतरन रोदसी अप उरु कषयाय चक्रिरे घनन्तो वर्त्राणि सूरिभिः षयाम सासह्वांसो युधा नर्भिरमित्रान घनन्तो विश्वा अप दविषः घनेव विष्वग दुरितानि विघ्नन्नधि षणुना धन्व सानो अव्ये घनेव विष्वग वि जह्यराव्णस्तपुर्जम्भ यो अस्मध्रुक घर्णा तपन्तमति सूर्यं परः शकुना इव पप्तिम घर्तं चापां पुरुषं चौषधीनामग्नेश्च दीर्घमायुरस्तु देवाः घर्तं दुहाना विश्वतः परपीता यूयं पात पर बरह्माणो अङगिरसो नक्षन्त पर करन्दनुर्नभन्यस्य वेतु घर्तं न पिप्य आसन्य रतस्य यत घर्तं न यो हरिभिश्चारु सेचत आ तवाविशन्तु हरिवर्पसं गिरः घर्तं पवस्व धारया यज्ञेषु देववीतमः घर्तनिर्णिग बरह्मणे गातुमेरय तव देवाजनयन्ननु वरतम घर्तप्रतीकं मनुषो वि वो मदे शुक्रं चेतिष्ठमक्षभिर्विवक्षसे घर्तप्रतीकं व रतस्य धूर्षदमग्निं मित्रं न समिधान रञ्जते घर्तप्रतीकामुषसं न देवीं ता नो यामन्नुरुष्यतामभीके घर्तप्रुषः सौम्या जीरदानवः सप्त सवसारः सदन रतस्य घर्तप्र्ष्ठमीड्यमध्वरेष्वापो रेवतीःश्र्णुता हवं मे घर्तप्र्ष्ठा मनोयुजो ये तवा वहन्ति वह्नयः घर्तमग्नेर्वध्र्यश्वस्य वर्धनं घर्तमन्नं घर्तं वस्य मेदनम घर्तवन्तमुप मासि मधुमन्तं तनूनपात घर्तवर्तनिः पविभी रुचान इषां वोळ्हा नर्पतिर्वाजिनीवान घर्तस्य विभ्राष्टिमनु वष्टि शोचिषाजुह्वानस्य सर्पिषः घर्तस्य सतोकं सक्र्दह्न आश्नां तादेवेदन्तात्र्पाणा चरामि घर्तात सवादीयो मधुनश्च वोचत घर्ताहवन दीदिवः परति षम रिषतो दह घर्ताहवन सन्त्येमा उ षु शरुधी गिरः घर्ताहवनमीड्यम घर्तेनाग्निः समज्यते मधुप्रतीक आहुतः घर्तेनाहुत उर्विया वि पप्रथे सूर्य इवरोचते सर्पिरासुतिः घर्तैर्गव्यूतिमुक्षतम घर्तैर्घ्र्तस्नू अध यद वामस्मे अध्वर्यवो न धीतिभिर्भरन्ति घर्मं न सामन तपता सुव्र्क्तिभिर्जुष्टं गिर्वणसे बर्हत आ नो विश्वासु हव्य इन्द्रः समत्सु भूषतु घर्मेव मधु जठरे सनेरू भगेविता तुर्फरीफारिवारम घर्षुं पावकं वनिनं विचर्षणिं रुद्रस्य सूनुं हवसा गर्णीमसि घर्षुं वा ये निनिदुः सखायमध्यू नवेषु पवयो वव्र्त्युः घर्षुः शयेनाय कर्त्वन आसु सवासु वंसगः घसत त इन्द्रौक्षणः परियं काचित्करं हविर्विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः घोषा इदस्य शर्ण्विरे न रूपं तस्मै वातायहविषा विधेम घोषायै चित पित्र्षदे दुरोने पतिं जूर्यन्त्या अश्विनावदत्तम चकार ता कर्णवन नूनमन्या यानि बरुवन्ति वेधसः सुतेषु चक्रं यदस्याप्स्वा निषत्तमुतो तदस्मै मध्विच्चछद्यात चक्राण ओपशं दिवि चक्राणा वर्ष्णि पौंस्यम चक्राणासः परीणहं पर्थिव्या हिरण्येन मणिना शुम्भमानाः चक्राथे हि सध्र्यं नाम भद्रं सध्रीचीना वर्त्रहणाुत सथः चक्रिं विश्वानि चक्रये चक्रिर्दिवः पवते कर्त्व्यो रसो महानदब्धो वरुणो हुरुग्यते चक्रुर्दिवो बर्हतो गातुमस्मे अहः सवर्विविदुः केतुमुस्राः चक्र्मा सत्यराधसे चक्र्वांस रभवस्तदप्र्छत कवेदभूद यः सय दूतो न आजगन चक्र्षे भूमिं परतिमानमोजसो अपः सवः परिभूरेष्या दिवम चक्षदे मित्रो वसुभिः सुजातः समान्र्धेपर्वभिर्वाव्र्धानः अग्निः सप्तिं वाजम्भरं ददात्यग्निर्वीरं शरुत्यंकर्मनिष्ठाम चक्षाणा यत्र सुविताय देवा दयौर्न वारेभिःक्र्णवन्त सवैः चक्षुर्धाता दधातु नः चक्षुर्नो देवः सविता चक्षुर्न उत पर्वतः चक्षुर्नो धेहि चक्षुषे चक्षुर्विख्यै तनूभ्यः चक्षुर्मित्रस्य वरुणस्य देवश्चर्मेव यः समविव्यक तमांसि चक्षुष्मते शर्ण्वते ते बरवीमि मा नः परजां रीरिषोमोत वीरान चतस्र ईं घर्तदुहः सचन्ते समाने अन्तर्धरुणे निषत्ताः चतस्र ऊर्जं दुदुहे पयांसि कव सविदस्याः परमं जगाम चतस्रो नाभो निहिता अवो दिवो हविर्भरन्त्यम्र्तं घर्तश्चुतः चतस्रो नावो जठलस्य जुष्टा उदश्विभ्यामिषिताः पारयन्ति चतुरश्चिद ददमानाद बिभीयादा निधातोः चतुर्दशान्ये महिमानो अस्य तं धीरा वाचा पर णयन्तिसप्त चतुर्भिः साकं नवतिं च नामभिश्चक्रं न वर्त्तं वयतीन्रवीविपत चतुष्कपर्दा युवतिः सुपेशा घर्तप्रतीका वयुनानि वस्ते चतुष्पादेति दविपदामभिस्वरे सम्पश्यन्पङकतीरुपतिष्ठमानः चतुस्त्रिंशता पुरुधा वि चष्टे सरूपेण जयोतिषाविव्रतेन चतुस्त्रिंशद वाजिनो देवबन्धोर्वङकरीरश्वस्य सवधितिःसमेति चत्तो इतश्चत्तामुतः सर्वा भरूणान्यारुषी चत्वारि ते असुर्याणि नामादाभ्यानि महिषस्य सन्ति चत्वारि वाक परिमिता पदानि तानि विदुर्ब्राह्मणा ये मनीषिणः चत्वारिंशद दशरथस्य शोणाः सहस्रस्याग्रे शरेणिंनयन्ति चत्वारो मा पैजवनस्य दानाः समद्दिष्टयः कर्शनिनो निरेके चत्वारो मा मशर्शारस्य शिश्वस्त्रयो राज्ञ आयवसस्यजिष्णोः चत्वार्यन्या भुवनानि निर्णिजे चारूणि चक्रे यद रतैरवर्धत चनिष्टं देवा ओषधीष्वप्सु यद योग्या अश्नवैथे रषीणाम चनो धाः सहसो यहो अश्वं न तवा वारवन्तं वन्दध्या अग्निं नमोभिः चन्द्रमा मनसो जातश्चक्षोः सूर्यो अजायत चमूषच्छ्येनः शकुनो विभ्र्त्वा गोविन्दुर्द्रप्स आयुधानिबिभ्रत चमूषु शक्मनासदम चमूष्वा नि षीदसि चम्रीषो न शवसा पाञ्चजन्यो म चरत परियस्य योनिषु परियः सन सीदत पक्षे हिरण्ययेस वेनः चरन वत्सो रुशन्निह निदातारं न विन्दते चरन्तिविद्युतो दिवि चरित्रं हि वेरिवाछेदि पर्णमाजा खेलस्य परितक्म्यायाम चरिष्णुधूममग्र्भीतशोचिषम चरुर्न यस्तमीङखयेन्दो न दानमीङखय चर्क्र्त्यं ददथुर्द्रावयत्सखं भगं नन्र्भ्यो हव्यं मयोभुबम चर्क्र्त्यं मरुतः पर्त्सु दुष्टरं दयुमन्तं शुष्मं मघवत्सु धत्तन चर्क्र्त्यं शंस्यं भूरिवारमस्मभ्यंचित्रं वर्षणं रयिं दाः चाक्ळिप्रे तेन रषयो मनुष्या यज्ञे जाते पितरो नःपुराणे चारु परियतमं हविः चारुं शर्धाय मत्सरम पर सोमासः सवाध्यः पवमानासो अक्रमुः चारुं सुक्र्त्ययेमहे चारुरताय पीतये परि सुवानो गिरिष्ठाः पवित्रे सोमो अक्षाः चारुर्मित्रे वरुणे च चिकित्वान दैव्यं जनम चिकित्विन्मनसं धियं परत्नां रतस्य पिप्युषीम चिकिद वि भाति भासा बर्हतासिक्नीमेति रुशतीमपाजन चिकिद विभानवा वह चिते तद वां सुराधसा रातिः सुमतिरश्विना चित्तिरपां दमे विश्वायुः सद्मेव धीराः सम्माय चक्रुः चित्तिरा उपबर्हणं चक्षुरा अभ्यञ्जनम चित्र इद राजा राजका इदन्यके यके सरस्वतीमनु चित्रं रयिं यशसं धेह्यस्मे देवि मर्तेषु मानुषि शरवस्युम चित्रं वयो बर्हदस्मे दधातु यूयं पात इमा रुद्राय सथिरधन्वने गिरः कषिप्रेषवे देवाय सवधाव्ने चित्रं ह यद वां भोजनं नवस्ति नयत्रये महिष्वन्तं युयोतम चित्रः परकेत उषसो महानस्य अग्ने चित्रः शिशुः परि तमांस्यक्तून पर मात्र्भ्यो अधिकनिक्रदत गाः चित्रभानुं रोदसी अन्तरुर्वी सवाहुतं विश्वतः परत्यञ्चम चित्रभानुरुषसां भात्यग्रे अपां गर्भः परस्वा विवेश चित्रस्ते भानुः करतुप्रा अभिष्टिः सन्ति सप्र्धोजरणिप्रा अध्र्ष्टाः चित्रामघा यस्य योगे अधिजज्ञे तं वां हुवेति रिक्तं पिबध्यै इमानि वां भागधेयानि सिस्रत इन्द्रावरुणा पर महे सुतेषु वाम चित्रेव परत्यदर्श्यायत्यन्तर्दशसु बाहुषु चित्रैरञ्जिभिर्वपुषे वयञ्जते वक्षस्सु रुक्मानधि येतिरे शुभे चित्रो यदभ्राट छवेतो न विक्षु रथो न रुक्मी तवेषः समत्सु चोदः कुवित तुतुज्यात सातये धियः शुचिप्रतीकं तमया धिया गर्णे चोदयतं सून्र्ताः पिन्वतं धिय उत पुरन्धीरीरयतन्तदुश्मसि चोदयामि त आयुधा वचोभिः सं ते शिशामिब्रह्मणा वयांसि चोदयित्री मघोनः सून्र्तावत्युषा उछदप सरिधः इन्द्रावरुणा युवमध्वराय नो विशे जनाय महि शर्म यछतम चोदयित्री सून्र्तानां चेतन्ती सुमतीनाम चोष्कूयमाण इन्द्र भूरि वामं मा पणिर्भूरस्मदधि परव्र्द्ध छन्दः किमासीत परौगं किमुक्थंयद देवा देवमयजन्त विश्वे छन्दांसि च दधतो अध्वरेषु गरहान सोमस्यमिमते दवादश छन्दांसिजज्ञिरे तस्माद यजुस्तस्मादजायत छर्दिर्यन्तमदाभ्यं विप्राय सतुवते नरा छर्दिर्यन्तमदाभ्यम छायेव विश्वं भुवनं सिसक्ष्यापप्रिवान रोदसी अन्तरिक्षम छिन्धि वटूरिणा पदा महावटूरिणा पदा जक्षीयाद धना उत सोमं पपीयात सवाशितः पुनरस्तं जगायात जगता सिन्धुं दिव्यस्थभायद रथन्तरे सूर्यं पर्यपश्यत जग्मिर्युवा नर्षदनमवोभिस्त्राता न इन्द्र एनसो महश्चित जग्र्भ्मा दूरादिशं शलोकम अद्रेर अध तमना जघन्वानिन्द्र मित्रेरूञ्चोदप्रव्र्द्धो हरिवो अदाशून जघन्वानु हरिभिः सम्भ्र्तक्रतविन्द्र वर्त्रं मनुषे गातुयन्नपः जघान जघनच्च नु पर सोमासो अधन्विषुः पवमानास इन्दवः जघान नवतीर्नव जघान वर्त्रं सवधितिर्वनेव रुरोज पुरो अरदन नसिन्धून जघ्निर्व्र्त्रममित्रियं सस्निर्वाजं दिवे दिवे जज्ञान एव वयबाधत सप्र्धः परापश्यद वीरो अभिपौंस्यं रणम जज्ञानं सप्त मातरो वेधामशासत शरिये जज्ञानः सोमं सहसे पपाथ पर ते माता महिमानम उवाच जज्ञाना पूतदक्षसा जज्ञिष इत्था गोपीथ्याय हि दधाथ तत पुरूरवो मोजः जनं जनं जन्यो नाति मन्यते विश आक्षेति विश्यो विशं विशम जनं यमुग्रास्तवसो विरप्शिनः पाथना शंसात तनयस्य पुष्टिषु जनयञ जयोतिर्मन्दना अवीवशद गाः कर्ण्वानो न निर्णिजम पवस्व मधुमत्तम इन्द्राय सोम करतुवित्तमो मदः जनयन्तो दैव्यानि वरतान्याप्र्णन्तो अन्तरिक्षा वयस्थुः जना आहुः सुबर्हिषम जनासो अग्निं दधिरे सहोव्र्धं हविष्मन्तो विधेम ते जनासो वर्क्तबर्हिषो हविष्मन्तो अरंक्र्तः जनिता दिवो जनिता पर्थिव्याः पिबा सोमं मदाय कं शतक्रतो जनिताग्नेर्जनिता सूर्यस्य जनितेन्द्रस्य जनितोत विष्णोः जनिताश्वानां जनिता गवामसि पिबा सोमं मदाय कं शतक्रतो जनित्वनाय मामहे पिबा सुतस्य रसिनो मत्स्वा न इन्द्र गोमतः जनिष्ट योषा पतयत कनीनको वि चारुहन वीरुधोदंसना अनु जनिष्टो अपो नर्यः सुजातः परोर्वशी तिरत दीर्घमायुः जनीयन्तो नवग्रवः पुत्रीयन्तः सुदानवः जनीरिव पतिरेकः समानो नि माम्र्जे पुर इन्द्रःसु सर्वाः जनूश्चिद वो मरुतस्त्वेष्येण भीमासस्तुविमन्यवो अयासः जने न शेव आहूर्यः सन मध्ये निषत्तो रण्वो दुरोणे जने मित्रो न दम्पती अनक्ति बर्हस्पतेवाजयाशून्रिवाजौ जनो न पुरि चम्वोर्विशद धरिः सदो वनेषु दधिषे जनो न युध्वा महत उपब्दिरियर्ति सोमः पवमानूर्मिम जनो यः पज्रेभ्यो वाजिनीवानश्वावतो रथिनो मह्यं सूरिः जनो यो मित्रावरुणावभिध्रुगपो न वां सुनोत्यक्ष्णयाध्रुक जन्मन देवानां विशस तरिष्व आ रोचने दिवः जन्यास उप नो गर्हम जमया अत्र वसवो रन्त देवा उरावन्तरिक्षे मर्जयन्त शुभ्राः जम्भयतमभितो रायतः शुनो हतं मर्धो विदथुस्तान्यश्विना जम्भयन्तो अहिं वर्कं रक्षांसि सनेम्यस्मद युयवन्नमीवाः जम्भे रसस्य वाव्र्धे जयतं च पर सतुतं च पर चावतं परजां च धत्तं दरविणं च धत्तम जयतामिव तन्यतुर्मरुतामेति धर्ष्णुया जयन कषेत्रमभ्यर्षा जयन्नप उरुं नो गातुं कर्णु सोम मीढ्वः जयावेदत्र शतनीथमजिं यत सम्यञ्चा मिथुनावभ्यजाव जयेम कारे पुरुहूत कारिणो अभि तिष्ठेम दूढ्यः जयेम पर्त्सु वज्रिवः जयेम पर्त्सु वज्रिवः जयेम सं युधि सप्र्धः जयेष्ठं वो अद्य मह आ वसूनामा गन्तन समनसो यति षठ जयेष्ठेन सोतरिन्द्राय सोमं वीराय शक्राय जयेष्ठेभिर्यस्तेजिष्ठैः करीळुमद्भिर्वर्षिष्ठेभिर्भानुभिर्नक्षति दयाम जयेष्ठेभिर्यो भानुभिरषूणां पर्येति परिवीतोविभावा जयोक च सूर्यं दर्शे जयोक चसूर्यं दर्शे जयोक चसूर्यं दर्शे जयोक चिद अत्र तस्थिवांसो अक्रञ्छत्रूयताम अधरा वेदनाकः तरिश चिन नो अद्या भवतं नवेदसा विभुर वां याम उत रातिर अश्विना जयोक पश्येम सूर्यमुच्चरन्तमनुमते मर्ळया नह्स्वस्ति जयोग जीवन्तः परजया सचेमहि सोमस्योती सचेमहि जयोतिर्जज्ञानमुक्थ्यम जयोतिर्न विश्वमभ्यस्ति दक्षिणा जयोतिर्यछन्त्यजस्रम जयोतिर्यज्ञस्य पवते मधु परियं पिता देवानां जनिता विभूवसुः जयोतिर्यदह्ने अक्र्णोदु लोकं परावन मनुं दस्यवे करभीकम जयोतिर्विश्वं सवर्द्र्शे जयोतिर्विश्वस्मै भुवनाय कर्ण्वती गावो न वरजं वयुषा आवर्तमः जयोतिर्वैश्वानरं बर्हत जयोतिष कर्ता यदुश्मसि परत्वक्षसः परतवसो विरप्शिनो अनानता अविथुरा रजीषिणः जयोतिषा बाधतेतमः जयोतिष्मतीमदितिं धारयत्क्षितिं सवर्वतीमा सचेते दिवे दिवे जाग्र्वांसा दिवे दिवे जयोतिष्मत कषत्रमाशाते आदित्या दानुनस पती जयोतिष्मन्तं केतुमन्तं तरिचक्रं सुखं रथं सुषदं भूरिवारम जयोतींषि कर्ण्वन्नव्र्काणि यज्यवे अव सुक्रतुः सर्तवा अपः सर्जत जयोतीरथा अहिमाया अनागसो दिवो वर्ष्माणंवसते सवस्तये जरतीभिरोषधीभिः पर्णेभिः शकुनानाम जरमाणः समिध्यसे देवेभ्यो हव्यवाहन जरयन्ती वर्जनं पद्वदीयत उत पातयति पक्षिणः जरा वा येष्वम्र्तेषु दावने परि वूमेभ्यः सिञ्चता मधु जराबोध तद विविड्ढि विशे विशे यज्ञियाय जरितुर्वर्धया गिरः जरित्रिभ्योविमंहते जरित्र्भ्यः पुरूवसुः जहा को अस्मदीषते जहाति वव्रिं पितुरेति निष्क्र्तमुपप्रुतं कर्णुते निर्णिजं तना जहात्यप्रचेतसः जहि रक्षांसि सुक्रतो जहि वधर्वनुषो मर्त्यस्यास्मे दयुम्नमधि रत्नं च धेहि जहि विश्वान रक्षस इन्दो अत्रिणो बर्हद वदेम विदथेसुवीराः पर तु दरव परि कोशं नि षीद नर्भिः पुनानो अभि वाजमर्ष जहि शत्रुमन्तिके दूरके च य उर्वीं गव्यूतिमभयं च नस कर्धि अचोदसो नो धन्वन्त्विन्दवः पर सुवानासो बर्हद्दिवेषु हरयः जहि शत्रून्रभ्या भन्दनायतः पिबेन्द्र सोममव नो मर्धो जहि जाग्रत्स्वप्नःसंकल्पः पापो यं दविष्मस्तं स रछतु यो नो दवेष्टितं रछतु जातंयस्ते जिघांसति तमितो नाशयामसि जातो यदग्ने भुवना वयख्यः पशून न गोपा इर्यः परिज्मा जानत्यह्नः परथमस्य नाम शुक्रा कर्ष्णादजनिष्ट शवितीची जानन्तो रूपमक्र्पन्त विप्रा मर्गस्य घोषं महिषस्य हिग्मन जानन्न्र्तं परथमं यत सवर्णरं परशस्तये कमव्र्णीत सुक्रतुः जामिं पदेव पिप्रतीं पराध्वरे जामिः सिन्धूनां भरातेव सवस्रामिभ्यान न राजा वनान्यत्ति जामिब्रुवत आयुधम जामिभिः सूर्यं सह जाम्यतीतपे धनुर्वयोधा अरुहद वनम जाया तप्यते कितवस्य हीना माता पुत्रस्य चरतः कवस्वित जाया पतिं वहति वग्नुना सुमत पुंसैद भद्रो वहतुः परिष्क्र्तः जायेय पत्य उशती सुवासा उषा हस्रेव नि रिणीते अप्सः जायेव पत्यावधि शेव मंहसे पज्राया गर्भ शर्णुहि बरवीमि ते जायेव पत्ये तन्वं रिरिच्यां वि चिद वर्हेव रथ्येव चक्रा जारः कनीन इव चक्षदान रज्राश्वः शतमेकंच मेषान जिगात्विन्द्र ते मनः जिगादुप जरयति गोरपीच्यं पदं यदस्य मतुथा अजीजनन जिग्र्तमस्मे रेवतीः पुरन्धीः कामप्रेणेव मनसा चरन्ता जिनामि वेत कषेम आ सन्तमाभुं पर तंक्षिणां पर्वते पादग्र्ह्य जिन्वन कोशं मधुश्चुतम जिष्णुर्वामन्यः सुमखस्य सूरिर्दिवो अन्यः सुभगः पुत्र ऊहे जिहीत पर्वतो गिरिः जिह्मं नुनुद्रे अवतं तया दिशासिञ्चन्नुत्सं गोतमाय तर्ष्णजे जिह्मश्ये चरितवे मघोन्याभोगय इष्टये राय उ तवम जिह्वाभिरह नन्नमदर्चिषा जञ्जणाभवन जीरा अजिरशोचिषः जीवं रुदन्ति वि मयन्ते अध्वरे दीर्घामनु परसितिन्दीधियुर्नरः जीवं वरातंसचेमहि जीवातवे परतरं साधया धियो अग्ने जीवातवेन मर्त्यवे अथो अरिष्टतातये जीवान नो अभि धेतनादित्यासः पुरा हथात जीवाभिर्भुनजामहै जीवेदिन्मघवा मम जीवो मर्तस्य चरति सवधाभिरमर्त्यो मर्त्येना सयोनिः जुजुरुषो नासत्योत वव्रिं परामुञ्चतं दरापिमिव चयवानात जुजोषदिन्द्रो दस्मवर्चा नासत्येव सुग्म्यो रथेष्ठाः जुषद धव्या मानुषस्योर्ध्वस्तस्थाव रभ्वा यज्ञे जुषन्त विश्वन्यस्य कर्मोपस्तुतिं भरमाणस्य कारोः जुषस्व सप्रथस्तमं वचो देवप्सरस्तमम जुषाण इन्द्र तत पिब जुषाण इन्द्र सप्तिभिर्न आ गहि जुषाणो अग्ने परति हर्य मे वचो विश्वानि विद्वान वयुनानिसुक्रतो जुषाणोस्य सख्यम जुषानो अङगिरस्तमेमा हव्यान्यानुषक जुषेथां यज्ञं बोधतं हवस्य मे विश्वेह देवौ सवनाव गछतम जुषेथां यज्ञमिष्टये सुतं सोमं सधस्तुती जुष्ट इन्द्राय मत्सरः पवमान कनिक्रदत जुष्टतमासो नर्तमासो अञ्जिभिर्व्यानज्रे के चिदुस्रा इव सत्र्भिः जुष्टी नरो बरह्मणा वः पितॄणामक्षमव्ययं न किला रिषाथ जुष्टो मदाय देवतात इन्दो परि षणुना धन्व सानो अव्ये जुष्टो मित्राय वरुणाय वायवे तरिधातु मधु करियते सुकर्मभिः जुष्टो मित्राय वरुणाय वायवे दिवो विष्टम्भ उत्तमः परि पर धन्वेन्द्राय सोम सवादुर मित्राय पूष्णे भगाय जुष्टो हि दूतो असि हव्यवाहनो अग्ने रथीरध्वराणाम जुष्ट्वी दक्षस्य सोमिनः सखायं कर्णुते युजं भद्रा इन्द्रस्य रातयः जुष्ट्वी न इन्दो सुपथा सुगान्युरौ पवस्व वरिवांसि कर्ण्वन जुहुराणा चिदश्विना मन्येथां वर्षण्वसू जुहूमसि दयवि दयवि जुहोमि ते धरुणं मध्वो अग्रमुभा उपांशुप्रथमा पिबाव तवया मन्यो सरथमारुजन्तो हर्षमाणासो धर्षितामरुत्वः जुह्वानासोयतस्रुचः जेता नर्भिरिन्द्रः पर्त्सु शूरः शरोता हवं नाधमानस्य कारोः जेषः सवर्वतीरपः सं गा अस्मभ्यं धूनुहि जेषामेन्द्र तवया युजा जैत्रं करतुं रयिमद वीरवद यशस्तद्देवानां जोषद यदीमसुर्या सचध्यै विषितस्तुका रोदसी नर्मणाः जोषा सवितर्यस्य ते हरः शतं सवानर्हति जोहूत्रमर्यो अभिभूतिमुग्रं सहस्रसां वर्षणं वीड्वङगम टवं दूतः परथमो वरेण्यः स हूयमानो अम्र्तायमत्स्व त आ गतावसा शन्तमेनाथा नः शं योररपोदधात त आ गमन्तु त इह शरुवन्त्वधि बरुवन्तु ते अवन्त्वस्मान त आदित्या अभयं शर्म यछत सुगा नःकर्त सुपथा सवस्तये त आदित्या आ गता सर्वतातये भूत देवा वर्त्रतूर्येषु शम्भुवः त आदित्या आ गता सर्वतातये वर्धे नो यज्ञमवतासजोषसः त आयजन्त दरविणं समस्मा रषयः पूर्वे जरितारो नभूना त आवव्र्त्रन सदनाद रतस्यादिद घर्तेन पर्थिवी वयुद्यते त इद देवानां सधमाद आसन्न्र्तावानः कवयः पूर्व्यासः त इद वेदिं सुभग त आहुतिं ते सोतुं चक्रिरे दिवि त इन निण्यं हर्दयस्य परकेतैः सहस्रवल्शमभि संचरन्ति त उक्षितासो महिमानमाशत दिवि रुद्रासो अधि चक्रिरे सदः त उग्रासो वर्षण उग्रबाहवो नकिष टनूषु येतिरे त ऊ षु णो महो यजत्रा भूत देवास ऊतये सजोषाः त ऊ सुतस्य सोम्यस्यान्धसो अंशोः पीयूषम्प्रथमस्य भेजिरे त एतमूर्वं वि भजन्त गोनामथैतद वचः पणयोवमन्नित त एते वाचमभिपद्य पापया सिरीस्तन्त्रं तन्वते अप्रजज्ञयः त नो देवदेवतय युवं मधुमतस कर्तम भद्रं नो अपि वातय मनो दक्षमुत करतुम तं गन्धर्वाः परत्यग्र्भ्णन तं सोमे रसमादधुरिन्द्रायेन्दोपरि सरव तं गाथया पुराण्या पुनानमभ्यनूषत तं गावो अभ्यनूषत सहस्रधारमक्षितम तं गीर्भिर्वाचमीङखयं पुनानं वासयामसि तं गीर्भिर्वासयामसि तं गूर्तयो नेमन्निषः परीणसः समुद्रं न संचरणे सनिष्यवः तं गोभिर्व्र्षणं रसं मदाय देववीतये तं घेदग्निर्व्र्धावति तं घेम इत्था नमस्विन उप सवराजम आसते तं घेमित्था नमस्विन उप सवराजमासते तं तम इद राधसे मह इन्द्रं चोदामि पीतये तं तरिप्र्ष्ठे तरिवन्धुरे रथे युञ्जन्ति यातवे तं तवहेम मतिभिर्गीर्भिरुक्थैः स यज्ञियो अभवोरोदसिप्राः तं तवा गर्णामि तवसम अतव्यान कषयन्तम अस्य रजसः पराके तं तवा गीर्भिरुरुक्षया हव्यवाहं समीधिरे तं तवा गीर्भिर्हवामहे तं तवा दूतं कर्ण्महे यशस्तमं देवाना वीतये वह तं तवा देवासो अजनयन्त देवं वैश्वानर जयोतिरिदार्याय तं तवा देवेभ्यो मधुमत्तमं नरः सहस्रधारं दुहते दश कषिपः तं तवा धर्तारमोण्योः पवमान सवर्द्र्शम तं तवा नरो दम आ नित्यमिद्धमग्ने सचन्त कषितिषु धरुवासु तं तवा नु नव्यं सहसो युवन वयं भगं न कारेमहिरत्न धीमहि तं तवा भग सर्व इज्जोहवीति स नो भग पुरेता भवेह तं तवा मदाय घर्ष्वय उ लोकक्र्त्नुमीमहे तं तवा मन्यो अक्रतुर्जिहीळाहं सवा तनूर्बलदेयाय मेहि तं तवा मरुत्वती परि भुवद वाणी सयावरी तं तवा यज्ञेभिर ईमहे तं गीर्भिर गिर्वणस्तम तं तवा यमो अचिकेच्चित्रभानो दशान्तरुष्यादतिरोचमानम तं तवा वयं पतिमग्ने रयीणां पर शंसामो मतिभिर्गोतमासः तं तवा वयं पितो वचोभिर्गावो न हव्या सुषूदिम तं तवा वयं मघवन्निन्द्र गिर्वणः सुतावन्तो हवामहे तं तवा वयं मघवन्निन्द्र गिर्वणः सुतावन्तो हवामहे तं तवा वयं विश्ववारा शास्महे पुरुहूत तं तवा वयं सुदुघामिव गोदुहो जुहूमसि शरवस्यवः तं तवा वयं हर्यश्वं शतक्रतुं वाजयन्तो हवामहे तं तवा वयं हवामहे तं तवा वयं हवामहे शर्ण्वन्तं जातवेदसम तं तवा वाजेषु वाजिनं वाजयामः शतक्रतो तं तवा विप्रा वचोविदः परिष कर्ण्वन्ति वेधसः तं तवा सहस्रचक्षसमथो सहस्रभर्णसम तं तवा सुतेष्वाभुवो हिन्विरे देवतातये तं तवा हवन्तमर्त्याः तं तवा हविष्मतीर्विश उप बरुवत ऊतये तं तवा हस्तिनो मधुमन्तमद्रिभिर्दुहन्त्यप्सु वर्षभन्दश कषिपः तं तवा हिन्वन्ति वेधसः पवमान गिराव्र्धम तं तवाजनन्त मातरः कविं देवासो अङगिरः तं तवामज्मेषु वाजिनं तन्वाना अग्ने अध्वरम तं ते देवासो अनु केतमायन्नधावर्धन्त परथमासूमाः सवस्ति नो दिवो अग्ने पर्थिव्या विश्वायुर्धेहि यजथाय देव तं ते मदं गर्णीमसि वर्षणं पर्त्सु सासहिम तं ते यवं यथा गोभिः सवादुमकर्म शरीणन्तः तं ते सोतारो रसम मदाय पुनन्ति सोमम महे दयुम्नाय तं तेगर्भं हवामहे दशमे मासि सूतवे तं दक्षः सचते कविः तं दुरोषमभी नरः सोमं विश्वाच्या धिया तं नव्यसी हर्द आ जायमानमस्मत सुकीर्तिर्मधुजिह्वमश्याः तं नेमिं रभवो यथा नमस्व सहूतिभिः तं नो अग्ने मघवद्भ्यः पुरुक्षुं रयिं नि वाजं शरुत्यं युवस्व तं नो दयावाप्र्थिवी तन न आप इन्द्रः शर्ण्वन्तु मरुतोहवं वचः तं नो विश्वा अवस्युवो गिरः शुम्भन्ति पूर्वथा तं पाकेन मनसापश्यमन्तितस्तम्माता रेळि स उ रेळि मातरम तं मर्जयन्त सुक्रतुं पुरोयावानमाजिषु तं मर्जयन्त सुव्र्धं नदीष्वा उशन्तमंशुं परियन्तं रग्मियम तं मर्ता अमर्त्यं घर्तेनाग्निं सपर्यत तं मर्म्र्जानं महिषं न सानावंशुं दुहन्त्युक्षणं गिरिष्ठाम तं मा वयन्त्याध्यो वर्को न तर्ष्णजं मर्गं वि तं मेधेषु परथमं देवयन्तीर्विश उप बरुवते दस्ममारीः तं यज्ञं बर्हिषि परौक्षन पुरुषं जातमग्रतः तं यज्ञसाधमपि वातयामस्य रतस्य पथा नमसा हविष्मता देवताता हविष्मता स न ऊर्जामुपाभ्र्त्यया कर्पा न जूर्यति तं रत्विया उप वाचः सचन्ते सर्गो न यो देवयतामसर्जि तं वभि परार्चतेन्द्रं सोमस्य पीतये तं वर्त्रहत्ये अनु तस्थुरूतयः शुष्मािन्द्रमवाता अह्रुतप्सवः तं वर्धयन्तो मतिभिः शिवाभिः सिंअमिव नानदतंसधस्थे तं वश्चराथा वयं वसत्यास्तं न गावो नक्षन्त इद्धम तं वां रथं वयमद्या हुवेम सतोमैरश्विना सुवितायनव्यम तं वावशानं मतयः सचन्ते तरितो बिभर्ति वरुणं समुद्रे तं विखादे सस्निमद्य शरुतं नरमर्वाञ्चमिन्द्रमवसे करामहे तं विश्वे मानुषा युगेन्द्रं हवन्ते तविषं यतस्रुचः तं वेधां मेधयाह्यन पवमानमधि दयवि तं वो महो महाय्यम इन्द्रं दानाय सक्षणिम तं वो वयं शुचिमरिप्रमद्य घर्तप्रुषं मधुमन्तं वनेम तं वो वाजानां पतिमहूमहि शरवस्यवः तं वो विं न दरुषदं देवमन्धस इन्दुं परोथन्तम्प्रवपन्तमर्णवम तं शग्मासो अरुषासो अश्वा बर्हस्पतिं सहवाहो वहन्ति तं शिशीता सवध्वरं सत्यं सत्वानं रत्वियम तं शिशीता सुव्र्क्तिभिस्त्वेषं सत्वानं रग्मियम तं सखायः पुरोरुचं यूयं वयं च सूरयः तं सचन्ते सनयस्तं धनानि म तं समा रथं मघवन्न्प्राव सातये जैत्रं यं ते अनुमदाम संगमे तं सानावधि जामयो हरिं हिन्वन्त्यद्रिभिः तं सिन्धवो मत्सरमिन्द्रपानमूर्मिं पर हेत य उभेियर्ति तं सुष्टुत्या विवासे जयेष्ठराजं भरे कर्त्नुम तं सोतारो धनस्प्र्तमाशुं वाजाय यातवे तं हरामि पित्र्यज्ञाय देवं स घर्ममिन्वात परमे सधस्थे तं हि सवराजं वर्षभं तमोजसे धिषणे निष्टतक्षतुः तं हिन्वन्ति मदच्युतं हरिं नदीषु वाजिनम तं हुवेम यतस्रुचः सुभासं शुक्रशोचिषम तं होतारमध्वरस्य परचेतसं वह्निं देवा अक्र्ण्वत तंसामानु परावर्तत समितो नाव्याहितम तक्वा न भूर्णिर्वना सिषक्ति पयो न धेनुः शुचिर्विभावा तक्वो नेता तद इद वपुर उपमा यो अमुच्यत तक्षद यत त उशना सहसा सहो वि रोदसी मज्मना बाधते शवः तक्षद यदी मनसो वेनतो वाग जयेष्ठस्य वा धर्मणि कषोरनीके तक्षद वज्रं नियुतं तस्तम्भद दयां चतुष्पदे नर्याय दविपादे तक्षन धेनुं सबर्दुघाम तक्षन नासत्याभ्यां परिज्मानं सुखं रथम तक्षन पित्र्भ्यां रभवो युवद वयस्तक्षन्वत्साय मातरं सचाभुवम तक्षा रिष्टं रुतं भिषग बरह्मा सुन्वन्तमिछतीन्द्रायेन्दो परि सरव तच्चक्षुर्देवहितं शुक्रमुच्चरत तच्चित्रं राध आ भरोषो यद दीर्घश्रुत्तमम तच्छंयोः सुम्नमीमहे तच्छुश्राव बर्हस्पतिः कर्ण्वन्नंहूरणादुरु वि तत त तत त तत त तत त तत त तत त तत त तत त तत त तत त तत त पर तार्यायुः परतरं नवीय सथातारेव करतुमतारथस्य तत त आवर्तयामसीह कषयाय जीवसे तत तदग्निर्वयो दधे यथा यथा कर्पण्यति तत तदिदश्विनोरवो जरिता परति भूषति तत तदिदस्य पौंस्यं गर्णीमसि पितेव यस्तविषींवाव्र्धे शवः तत तदिदस्य पौंस्यं गर्णीमसीनस्य तरतुरव्र्कस्य मीळ्हुषः तत तवा यामि बरह्मणा वन्दमानस्तदा शास्ते यजमानो हविर्भिः तत तवा यामि सुवीर्यं तद बरह्म पूर्वचित्तये तत तवायाचामहे अवः शुष्णं यद धन्नमानुषम तत तु ते दंसो यदहन समानैर्न्र्भिर्यद युक्तो विवे रपांसि तत तु परयः परत्नथा ते शुशुक्वनं यस्मिन यज्ञे वारमक्र्ण्वत कषयं रतस्य वारसि कषयम वि तद वोचेरध दवितान्तः पश्यन्ति रश्मिभिः तत ते जन्मोतैकं वसिष्ठागस्त्यो यत तवा विशाजभार तत ते भद्रं यत समिद्धः सवे दमे सोमाहुतो जरसे मर्ळयत्तमः तत ते यज्ञो अजायत तदर्क उत हस्क्र्तिः तत ते सहस्व ईमहे दात्रं यन नोपदस्यति तत पर्थिवीमप्रथयस्तदस्तभ्ना उत दयाम तत सविता वो अम्र्तत्वामासुवदगोह्यं यच्छ्रवयन्त ऐतन तत सु नः शर्म यछतादित्या यन मुमोचति तत सु नः सविता भगो वरुणो मित्रो अर्यमा तत सु नो नव्यं सन्यस आदित्या यन मुमोचति तत सु नो विश्वे अर्य आ सदा गर्णन्ति कारवः तत सुते मनायति तकत सु ते मनायति तत सूर्यं रोदसी उभे दोषा वस्तोरुप बरुवे तत सूर्यस्य देवत्वं तन महित्वं मध्या कर्तोर्विततं सं जभार ततं तन्तुमचिक्रदः सोमा अस्र्ग्रमाशवो मधोर्मदस्य धारया ततः कषरत्यक्षरं तद विश्वमुप जीवति ततः पिबतमश्विना ततो ददाति दाशुषे वसूनि चोदद राध उपस्तुतश्चिदर्वाक ततो देवानां समवर्ततासुरेकःकस्मै देवाय हविषा विधेम ततो नो देहिजीवसे पराग्नये वाचमीरय वर्षभाय कषितीनाम ततो वि तिष्ठे भुवनानु विश्वोतामूं दयांवर्ष्मणोप सप्र्शामि ततो विषं पर वाव्र्ते पराचीरनु संवतः ततो विष्वं वयक्रामत साशनानशने अभि ततो ह मान उदियाय मध्यात ततो जातं रषिमाहुर्वसिष्ठम ततोयक्ष्मं वि बाधध्व उग्रो मध्यमशीरिव ततोरात्र्यजायत ततः समुद्रो अर्णवः तत्र गावः कितव तत्र जाया तन मे विचष्टे सवितायमर्यः तत्र देवानुप हवये ऐभिरग्ने दुवो गिरो विश्वेभिः सोमपीतये तत्राम्र्तस्य चेतनं यज्ञं ते तनवावहै तत्रो अपि पराणीयत पूतक्रतायै वयक्ता तत्रो षु मादयाध्वै तथा तदस्तु सोमपाः सखे वज्रिन तथा कर्णु तथा राजाना करथो यदिमह रतावाना यदीमहे तथायुजा वि वाव्र्ते परावेपा मा बर्हतो मादयन्ति परवातेजा इरिणे वर्व्र्तानाः तद गरावाणः सोमसुतो मयोभुवस्तदश्विना शर्णुतं धिष्ण्या युवम तद दधाना अवस्यवो युष्माभिर्दक्षपितरः तद धि वयं वर्णीमहे वरुण मित्रार्यमन तद राधो अद्य सवितुर्वरेण्यं वयं देवस्य परसवे मनामहे तद रासभो नासत्या सहस्रमाजा यमस्य परधने जिगाय तद रोदसी जनयतं जरित्रे दयावा तद वः सुजाता मरुतो महित्वनं दीर्घं वो दात्रमदितेरिव वरतम तद वां दात्रं महि कीर्तेन्यं भूत पैद्वो वाजीसदमिद धव्यो अर्यः तद वां नरा नासत्यावनु षयाद यद वां मानास उचथमवोचन तद वां नरा शंस्यं पज्रियेण कक्षीवता नासत्या परिज्मन तद वां नरा शंस्यं राध्यं चाभिष्टिमन नासत्या वरूथम तद वां नरा सनये दंस उग्रमाविष कर्णोमि तन्यतुर्नव्र्ष्टिम तद वां नरावश्विना पश्वैष्टी रथ्येव चक्रा परति यन्ति मध्वः तद वां रतं रोदसी पर बरवीमि जायमानो मातरा गर्भोत्ति तद वार्यं वर्णीमहे वरिष्ठं गोपयत्यम तद विदच्छर्यणावति तद विप्रासो विपन्यवो जाग्र्वांसः समिन्धते तद विविड्ढि यत त इन्द्रो जुजोषत सतुहि सुष्टुतिं नमसाविवास तद विश्वमभिभूरसि यज्जातं यच्च जन्त्वम तद विष्णोः परमं पदं सदा पश्यन्ति सूरयः तद वो अद्य मनामहे सूक्तैः सूर उदिते तद वो जामित्वं मरुतः परे युगे पुरू यच्छंसमम्र्तासावत तदग्ने चक्षुः परति धेहि रेभे शफारुजं येनपश्यसि यातुधानम तदग्ने दयुम्नमा भर यत सासहत सदने कं चिदत्रिणम तदद्य वाचः परथमं मसीय येनासुरानभि देवासाम तदद्या चित त उक्थिनो अनु षटुवन्ति पूर्वथा तदन्नाय तदपसे तं भागमुपसेदुषे तदन्ववैदिन्द्रो रारहाण आसां परि सुर्यस्यपरिधिन्रपश्यत तदस्य परियमभि पाथो अश्यां नरो यत्र देवयवो मदन्ति तदस्येदं पश्यता भूरि पुष्टं शरदिन्द्रस्य धत्तन वीर्याय तदा जानीतोत पुष्यता वचो अग्ने तदातुरस्य भेषजम तदारभस्व दुर्हणो तेन गछ परस्तरम तदाशा अन्वजायन्त तदुत्तानपदस परि तदित सधस्थमभि चारु दीधय गावो यच्छासन्वहतुं न धेनवः तदित समानमाशाते वेनन्ता न पर युछतः तदिद धयस्य सवनं विवेरपो यथा पुरा मनवेगातुमश्रेत तदिद धयस्यवर्धनम तदिद रुद्रस्य चेतति यह्वं परत्नेषु धामसु तदिद वदन्त्यद्रयो विमोचने यामन्नञ्जस्पा इव घेदुपब्दिभिः तदिन नक्तं तद दिवा मह्यमाहुस्तदयं केतो हर्द आ वि चष्टे तदिन नवस्य परिषद्वानो अग्मन पुरू सदन्तो नार्षदम्बिभित्सन तदिन मे छन्त्सत वपुषो वपुष्टरं पुत्रो यज्जानम्पित्रोरधीयति तदिन्द्र परेव वीर्यं चकर्थ यत ससन्तं वज्रेणाबोधयो अहिम तदिन्द्राव आ भर येना दंसिष्ठ कर्त्वने तदिन्द्रेण जयत तत सहध्वं युधो नरैषुहस्तेन वर्ष्णा तदिन्द्रो अर्थं चेतति यूथेन वर्ष्णिरेजति तदु परयक्षतममस्य कर्म दस्मस्य चारुतममस्ति दंसः तदु शरेष्ठं सवनं सुनोतनातयो न हस्तयतो अद्रिःसोतरि तदुशन्ति विश्व इमे सखायस्तदहं वश्मि पवमान सोम तदूचुषे मानुषेमा युगानि कीर्तेन्यं मघवा नाम बिभ्रत तदोक आ हरिभिरिन्द्र युक्तैः परियेभिर्याहि परियमन्नमछ तद्बन्धुः सूरिर्दिवि ते धियन्धा नाभानेदिष्ठो रपतिप्र वेनन तन न इन्द्रस्तद वरुणस्तदग्निस्तदर्यमा तत सविताचनो धात तन न इन्द्रो वरुणो मित्रो अग्निर मध्वो वो नाम मारुतं यजत्राः पर यज्ञेषु शवसा मदन्ति तन न इन्द्रो वरुणो मित्रो अग्निराप ओषधीर्वनिनो जुषन्त तन नः पुनान आ भर तन नस्तुरीपं तन नस्तुरीपमद्भुतं पुरु वारं पुरु तमना तन नु सत्यं पवमानस्यास्तु यत्र विश्वे कारवः संनसन्त तन नो इदं शरेष्ठं जयोतिषां जयोतिरागाच्चित्रः परकेतो अजनिष्ट विभ्वा तन नो इन्द्रं मित्रं वरुणमग्निमूतये मारुतं शर्धो अदितिंहवामहे तन नो इमा रुद्राय तवसे कपर्दिने कषयद्वीराय पर भरामहे मतीः तन नो इमां ते धियं पर भरे महो महीमस्य सतोत्रे धिषणायत त आनजे तन नो ईळे दयावाप्र्थिवी पूर्वचित्तये अग्निं घर्मं सुरुचं यामन्निष्टये तन नो चित्रं देवानामुदगादनीकं चक्षुर्मित्रस्य वरुणस्याग्नेः तन नो जातवेदसे सुनवाम सोममरातीयतो नि दहाति वेदः तन नो तक्षन रथं सुव्र्तं विदम्नापसस्तक्षन हरी इन्द्रवाहा वर्षण्वसू तन नो ततं मे अपस्तदु तायते पुनः सवादिष्ठा धीतिरुचथाय शस्यते तन नो नासत्याभ्यां बर्हिरिव पर वर्ञ्जे सतोमानियर्म्यभ्रियेव वातः तन नो पर मन्दिने पितुमदर्चता वचो यः कर्ष्णगर्भा निरहन्न्र्जिश्वना तन नो य इन्द्राग्नी चित्रतमो रथो वामभि विश्वानि भुवनानि चष्टे तन नो यज्ञो देवानां परत्येति सुम्नमादित्यासो भवता मर्ळयन्तः तन नो योनिष ट इन्द्र निषदे अकारि तमा नि षीद सवानो नार्वा तन नो वि हयख्यं मनसा वस्य इछन्निन्द्राग्नी जञास उत वा सजातान तन नो देवा यछत सुप्रवाचनं छर्दिरादित्याः सुभरंन्र्पाय्यम तन नो मित्रो वरुणो मामहन्ताम अदितिः सिन्धुः पर्थ्विवी उतो दयौः अप नः शोशुचदघमग्ने शुशुग्ध्या रयिम तन नो मित्रो वरुणो मामहन्ताम अदितिः सिन्धुः पर्थ्विवी उतो दयौः स परत्नथा सहसा जायमानः सद्यः काव्यानि बळ अधत्त विश्वा तन नो मित्रो वरुणो मामहन्तामदितिः सिन्धुः पर्थिवी उत दयौः दवे वीरूपे चरतः सवर्थे अन्यान्या वत्समुप धापयेते तन नो मित्रो वरुणो मामहन्तामदितिः सिन्धुः पर्थिवीुत दयौः अभि नो वाजसातमं रयिमर्ष पुरुस्प्र्हम तन नो रायः पर्वतास्तन न आपस्तद रातिषाच ओषधीरुत दयौः तन नो वातो मयोभु वातु भेषजं तन माता पर्थिवी तत्पिता दयौः तन म रतम पातु शतशारदाय यूयम पात सवस्तिभिः सदा नः पर्जन्याय पर गायत दिवस पुत्राय मीळ्हुषे तन म रतमिन्द्र शूर चित्र पात्वपो न वज्रिन दुरिताति पर्षि भूरि तन मित्रस्य वरुणस्याभिचक्षे सूर्यो रूपं कर्णुते दयोरुपस्थे तना कर्ण्वन्तो अर्वते तना च ये मघवानः शविष्ठ वाजप्रसूता इषयन्तमन्म तनुनपाद रतं यते मध्वा यज्ञः समज्यते तनूक्र्द बोधि परमतिश्च कारवे तवं कल्याण वसु विश्वमोपिषे तनूत्यजेव तस्करा वनर्गु रशनाभिर्दशभिरभ्यधीताम तनूनपात पथ रतस्य यानान मध्वा समञ्जन सवदयासुजिह्व तनूनपात पवमानः शर्ङगे शिशानो अर्षति तनूरेव तन्वो अस्तु भेषजमा सर्वतातिंदितिं वर्णीमहे तनूष टे वाजिन तन्वं नयन्ती वाममस्मभ्यं धातुशर्म तुभ्यम तनूषु विश्वा भुवना नि येमिरे परासारयन्तपुरुध परजा अनु तन्तुं ततं परि सर्गास आशवो नेन्द्राद रते पवते धाम किं चन तन्तुं तनुष्व पूर्व्यं यथा विदे तन्तुं तनुष्व पूर्व्यं सुतसोमाय दाशुषे तन्तुं तन्वन रजसो भानुमन्विहि जयोतिष्मतः पथोरक्ष धिया कर्तान तन्तुं तन्वानमुत्तममनु परवत आशत तन्वाना यज्ञमानुषग यदञ्जते तपन्ति शत्रुं सवर्ण भूमा महासेनासो अमेभिरेषाम तपसा ये अनाध्र्ष्यास्तपसा ये सवर्ययुः तपिष्ठैरजरो दह तपुर्जम्भस्य सुद्युतो गणश्रियः तपुर्जम्भो वन आ वातचोदितो यूथे न साह्वानव वाति वंसगः तपुर्मूर्धा तपतु रक्षसो ये बरह्मद्विषः शरवेहन्तवा उ तपुर्वधेभिरजरेभिरत्रिणो नि पर्शाने विध्यतं यन्तु निस्वरम तपो येचक्रिरे महस्तांश्चिदेवापि गछतात तपोष पवित्रं विततं दिवस पदे शोचन्तो अस्य तन्तवो वयस्थिरन तम आ नो अर्कम अम्र्ताय जुष्टम इमे धासुर अम्र्तासः पुराजाः तम आसीत तमसा गूळमग्रे अप्रकेतं सलिलं सर्वमािदम तम उ जयेष्ठं नमसा हविर्भिः सुशेवम बरह्मणस पतिं गर्णीषे तमग्निमस्ते वसवो नय रण्वन सुप्रतिचक्षमवसे कुतश्चित तमग्रुवः केशिनीः सं हि रेभिर ऊर्ध्वास्तस्थुर्मम्रुषीः परायवे पुनः तमद्य राधसे महे चारुं मदाय घर्ष्वये तमद्य होतरिषितो यजीयान देवं तवष्टारमिह यक्षि विद्वान तमना च दस्मवर्चसाम तमना वहन्तो दुरो वय रण्वन नवन्त विश्वे सवर्द्र्शीके तमना समत्सु हिनोत यज्ञं दधात केतुं जनाय वीरम तमप्सन्त शवस उत्सवेषु नरो नरमवसे तं धनाय तमया वाचा गर्णे तमु व सतुषे तमर्केभिस्तं सामभिस्तं गायत्रैश्चर्षणयः तमर्चिषा सफूर्जयञ जातवेदः समक्षमेनं गर्णतेनि वरंधि तमर्वन्तं न सानसिं गर्णीहि विप्र शुष्मिणम तमश्विना पिबतं तिरोह्न्यं धत्तं रत्नानि दाशुशे तमस्य पर्क्षमुपरासु धीमहि नक्तं यः सुदर्शतरो दिवातरादप्रायुषे दिवातरात आदस्यायुर्ग्रभणवद वीळु शर्म न सूनवे तमस्य मर्जयामसि मदो य इन्द्रपातमः तमस्य राजा वरुणस्तमश्विना करतुं सचन्त मारुतस्य वेधसः तमस्य विष्णुर्महिमानमोजसांशुं दधन्वान मधुनोवि रप्शते तमह्यन भुरिजोर्धिया संवसानं विवस्वतः तमह्वे वाजसातय इन्द्रं भराय शुष्मिणम तमा नोवाजसातये वि वो मदे यज्ञेषु चित्रमा भरा विवक्षसे तमा रभस्व समिधा यविष्ठ नर्चक्षसश्चक्षुषे रन्धयैनम तमा वहन्तु सप्तयः पुरूवसुं मदाय हरयः सुतम तमा हरामि निरतेरुपस्थादस्पार्षमेनंशतशारदाय तमागन्म तरिपस्त्यं मन्धातुर्दस्युहन्तममग्निं यज्ञेषु पूर्व्यं नभन्तां अन्यके समे तमागन्म सोभरयः सहस्रमुष्कं सवभिष्टिमवसे तमायवः शुचयन्तं पावकं मन्द्रंहोतारं दधिरे यजिष्ठम तमाहुः सुप्रजा इति यस्ते सोमाविधन मन इन्द्रायेन्दो परि सरव तमाहुतं नशीमहि तमिच्च्यौत्नैरार्यन्ति तं कर्तेभिश्चर्षणयः तमित पर्छन्ति न सिमो वि पर्छति सवेनेव धीरो मनसा यदग्रभीत तमित पर्णक्षि वसुना भवीयसा सिन्धुमापो यथाभितो विचेतसः तमित सखित्व ईमहे तं राये तं सुवीर्ये तमित समानं वनिनश्च वीरुधोऽनतर्वतीश्च सुवते च विश्वहा तमित सुहव्यमङगिरः सुदेवं सहसो यहो तमिद गछन्ति जुह्वस्तमर्वतीर्विश्वान्येकः शर्णवद वचांसि मे तमिद गर्भं परथमं दध्र आपो यत्र देवाःसमगछन्त विश्वे तमिद दोषा तमुषसि यविष्ठमग्निमत्यं न मर्जयन्त नरः तमिद धनेषु हितेष्वधिवाकाय हवन्ते तमिद वर्धन्तु नो गिरो वत्सं संशिश्वरीरिव तमिद वर्धन्तुनो गिरः तमिद वर्धन्तुनो गिरः सदाव्र्धम तमिद विप्रा अवस्यवः परवत्वतीभिरूतिभिः तमिद वोचेमा विदथेषु शम्भुवं मन्त्रं देवा अनेहसम तमिदर्भे हविष्या समानमित्तमिन महे वर्णते नान्यं तवत तमिन महत्स्वाजिषूतेमर्भे हवामहे स वाजेषु पर नो अविषत तमिन्दुः परि षस्वजे तमिन्द्रं जोहवीमि मघवानमुग्रं सत्रा दधानमप्रतिष्कुतं शवांसि तमिन्द्रं दानमीमहे शवसानमभीर्वम तमिन्द्रं वाजयामसि महे वर्त्राय हन्तवे तमिन्द्रमभि गायत तमी मर्जन्त्यायवो हरिं नदीषु वाजिनम तमीं गिरो जनयो न पत्नीः सुरभिष्टमं नरांनसन्त तमीं हिन्वन्ति धीतयो दश वरिशो देवं मर्तास ऊतये हवामहे तमीं हिन्वन्त्यग्रुवो धमन्ति बाकुरं दर्तिम तमीं हिन्वन्त्यपसो यथा रथं नदीष्वा गभस्त्योः तमीमण्वीः समर्य आ गर्भ्णन्ति योषणो दश तमीमहे पुरुष्टुतं यह्वं परत्नाभिरूतिभिः तमीमहेमहागयम तमीळत परथमं यज्ञसाधं विश आरीराहुतं रञ्जसानम तमीळिष्व य आहुतो अग्निर्विभ्राजते घर्तैः तमीशानं जगतस्तस्थुषस पतिं धियंजिन्वमवसे हूमहे वयम तमीशानं वस्वो अग्निं गर्णीषे अनानतं दमयन्तं पर्तन्यून तमीशानास इरधन्त वाजिनं पर्क्षमत्यं न वाजिनम तमु तवा गोतमो गिरा रायस्कामो दुवस्यति तमु तवा नूनमसुर परचेतसं राधो भागमिवेमहे तमु तवा नूनमीमहे नव्यं दंसिष्ठ सन्यसे तमु तवा वर्त्रहन्तमं यो दस्यून्रवधूनुषे तमु तवा वाजसातममङगिरस्वद धवामहे तमु तवा वाजिनं नरो धीभिर्विप्रा अवस्यवः तमु षटवाम य इमा जजान विश्वा जातान्यवराण्यस्मात तमु षटवाम यं गिर इन्द्रमुक्थानि वाव्र्धुः तमु षटुहीन्द्रं यो ह सत्वा यः शूरो मघवा यो रथेष्ठाः तमु सतोतारः पूर्व्यं यथा विद रतस्य गर्भं जनुषापिपर्तन तमुक्षमाणमव्यये वारे पुनन्ति धर्णसिम तमुत्सवे च परसवे च सासहिमिन्द्रं देवासः शवसामदन्ननु तमुस्रामिन्द्रं न रेजमानमग्निं गीर्भिर्नमोभिराक्र्णुध्वम तमू अक्र्ण्वन तरेधा भुवे कं स ओषधीःपचति विश्वरूपाः तमू षु समना गिरा पितॄणां च मन्मभिः नाभाकस्यप्रशस्तिभिर्यः सिन्धूनामुपोदये सप्तस्वसा स मध्यमो नभन्तामन्यके समे तमूतयो रणयञ्छूरसातौ तं कषेमस्य कषितयः कर्ण्वत तराम तमूर्मिमापो मधुमत्तमं वो अपां नपादवत्वाशुहेमा तमूहथुर्नौभिरात्मन्वतीभिरन्तरिक्षप्रुद्भिरपोदकाभिः तमेव मन्ये नर्पतिं जनानां यः परथमोदक्षिणामाविवाय तमेव रषिं तमु बरह्माणमाहुर्यज्ञन्यं सामगामुक्थशासम तमोभिरिन्द्र तं गुहः तमोषधीर्दधिरे गर्भं रत्वियं तमापो अग्निंजनयन्त मातरः तमोषधीश्च वनिनश्च गर्भं भूमिश्च विश्वधायसं बिभर्ति तयं चिच्चमसमसुरस्य भक्षणमेकं सन्तमक्र्णुता चतुर्वयम तयं चित पर्वतं गिरिं शतवन्तं सहस्रिणम तयं चिद घा दीर्घम पर्थुम मिहो नपातम अम्र्ध्रम तयं चिदश्वं न वाजिनमरेणवो यमत्नत तयं नु मारुतं गणं गिरिष्ठां वर्षणं हुवे तयमु वः सत्रासाहं विश्वासु गीर्ष्वायतम तयमू षु वाजिनं देवजूतं सहावानं तरुतारंरथानाम तया नवश्विना हुवे सुदंससा गर्भे कर्ता तया पवस्व धारया यया गाव इहागमन तया पवस्व धारया यया पीतो विचक्षसे तया यज्ञं मिमिक्षतम तया वर्धस्व सुष्टुतः तयान नु पूतदक्षसो दिवो वो मरुतो हुवे तयान नु ये वि रोदसी तस्तभुर्मरुतो हुवे तयोरन्यः पिप्पलं सवाद्वत्त्यनश्नन्नन्यो अभि चाकशीति तयोरिद घर्तवत पयो विप्रा रिहन्ति धीतिभिः तयोरिदवसा वयं सनेम नि च धीमहि तयोर्यत सत्यं यतरद रजीयस्तदित सोमो अवति हन्त्यासत तरणिं वो जनानां तरदं वाजस्य गोमतः तरणित्वा ये पितुरस्य सश्चिर रभवो वाजमरुहन दिवो रजः तरणिरिज्जयति कषेति पुष्यति न देवासः कवत्नवे तरणिरित सिषासति वाजं पुरन्ध्या युजा तरणिर्विश्वदर्शतो जयोतिष्क्र्दसि सूर्य तरत स मन्दी धावति तरत स मन्दी धावति तरत स मन्दी धावति तरत समन्दी धावति पवस्व गोजिदश्वजिद विश्वजित सोम रण्यजित तरत समुद्रं पवमान ऊर्मिणा राजा देव रतं बर्हत तरद्द्वेषाः सासहिः पौंस्येभिर्म तरन्तः सयाम दुर्गहा तरय इन्द्रस्य सोमाः सुतासः सन्तु देवस्य तरय सकम्भास सकभितास आरभे तरिर नक्तं याथस तरिर व अश्विना दिवा तरयः कर्ण्वन्ति भुवनेषु रेतस्तिस्रः परजा आर्या जयोतिरग्राः तरयः केशिन रतुथा वि चक्षते संवत्सरे वपत एक एषाम तरयः कोशास उपसेचनासो मध्व शचोतन्त्य अभितो विरप्शम तरयः कोशासः शचोतन्ति तिस्रश्चम्वः सुपूर्णाः तरयः पवयो मधुवाहने रथे सोमस्य वेनाम अनु विश्व इद विदुः तरयस्तपन्ति पर्थिविमनूप दव बर्बूकं वहतःपुरीषम तरयो घर्मास उषसं सचन्ते सर्वानित ताननुविदुर्वसिष्ठाः तराता तोकस्य तनये गवामस्यनिमेषं रक्षमाणस्तव वरते तरातारो देवा अधि वोचता नो मा नो निद्रा ईशत मोत जल्पिः तरायन्तां विश्वा भूतानि यथायमरपा असत तरायन्तामिह देवास्त्रायतां मरुतां गणः तरायस्व नो अव्र्केभिर्वरूथैस्तव परियासः सूरिषु सयाम तरिंशद धाम वि राजति वाक पतंगाय धीयते तरिः षष्टिस्त्वा मरुतो वाव्र्धाना उस्रा इव राशयो यज्ञियासः तरिः सप्त मयूर्यः सप्त सवसारो अग्रुवः तरिः सप्त यद गुह्यानि तवे इत पदाविदन निहिता यज्ञियासः तरिः सप्त विष्पुलिङगका विषस्य पुष्यमक्षन तरिः सप्त सस्रा नद्यो महीरपो वनस्पतीन पर्वतानग्निमूतये तरिः सम माह्नः शनथयो वैतसेनोत सम मे अव्यत्यैप्र्णासि तरिः सौभगत्वं तरिर उत शरवांसि नस तरिष्ठं वां सूरे दुहिता रुहद रथम तरिकद्रुकेभिः पतति षळ उर्वीरेकमिद बर्हत तरिकद्रुकेषु चेतनं देवासो यज्ञमत्नत तरिकद्रुकेषु चेतनं देवासो यज्ञमत्नत तरितं जूती सपर्यत वरजे गावो न संयुजे युजे अश्वानयुक्षत नभन्तामन्यके समे तरितः कूपे अवहितो देवान हवत ऊतये तरितस्तद वेदाप्त्यः स जामित्वाय रेभति वि तरितस्य नाम जनयन मधु कषरदिन्द्रस्य वायोः सख्याय कर्तवे तरिताय च दविताय चोषो दुष्वप्न्यं वहानेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः तरिताय तद विभावर्याप्त्याय परा वहानेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः तरिते तद विश्वमाप्त्य आरे अस्मद दधातनानेहसो व ऊतयः सुूतयोव ऊतयः तरिते दुष्वप्न्यं सर्वमाप्त्ये परि दद्मस्यनेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः तरिधा ह शयावमश्विना विकस्तमुज्जीवस ऐरयतंसुदानू तरिधातु यद वरूथ्यं तदस्मासु वि यन्तनानेहसो व उतयःसुूतयो व ऊतयः तरिधातु वारणं मधु तरिधातुना शर्मणा पातमस्मान वयं सयाम पतयो रयीणाम अस्मा ऊ षु परभूतये वरुणाय मरुद्भ्यो अर्चा विदुष्टरेभ्यः तरिधातुभिररुषीभिर्वयो दधे रोचमानो वयो दधे तरिनाभि चक्रमजरमनर्वं यत्रेमा विश्वा भुवनाधितस्थुः तरिपञ्चाशः करीळति वरात एषां देव इव सवितासत्यधर्मा तरिपादूर्ध्व उदैत पुरुषः पादो अस्येहाभवत पुनः तरिभिष टवं देव सवितर्वर्षिष्ठैः सोम धामभिः तरिर अश्विना सिन्धुभिः सप्तमात्र्भिस तरय आहावास तरेधा हविष कर्तम तरिर देवः पर्थिवीम एष एतां वि चक्रमे शतर्चसम महित्वा तरिर नान्द्यं वहतम अश्विना युवं तरिः पर्क्षो अस्मे अक्षरेव पिन्वतम तरिर नो अश्विना दिव्यानि भेषजा तरिः पार्थिवानि तरिर उ दत्तम अद्भ्यः तरिर नो अश्विना यजता दिवे दिवे परि तरिधातु पर्थिवीम अशायतम तरिर नो रयिं वहतम अश्विना युवं तरिर देवताता तरिर उतावतं धियः तरिर वर्तिर यातं तरिर अनुव्रते जने तरिः सुप्राव्येत्रेधेव शिक्षतम तरिर वाजवतीर इषो अश्विना युवं दोषा अस्मभ्यम उषसश च पिन्वतम तरिरश्रिं हन्ति चतुरश्रिरुग्रो देवनिदो ह परथमाजूर्यन तरिरुत्तराणि पप्रतुर्वरुणस्य धरुवं सदः स सप्तानामिरज्यति नभन्तामन्यके समे तरिर्यातुधानः परसितिं त एत्व रतं यो अग्ने अन्र्तेन हन्ति तरिवन्धुरेण तरिव्र्ता रथेन तरिचक्रेण सुव्र्ता यातमर्वाक तरिवन्धुरेण तरिव्र्ता रथेना यातमश्विना तरिवन्धुरेण तरिव्र्ता सुपेशसा रथेना यातमश्विना तरिवन्धुरो मघवा विश्वसौभगः शं न आ वक्षद दविपदे चतुष्पदे तरिवरूथं मरुतो यन्त नश्छर्दिः तरिविष्टिधातु परतिमानमोजसस्तिस्रो भूमीर्न्र्पते तरीणि रोचना तरिशीर्षाणं सप्तरश्मिं जघन्वान तवाष्ट्रस्य चिन्निः सस्र्जे तरितो गाः तरिश्चिदक्तोः पर चिकितुर्वसूनि तवे अन्तर्दाशुषे मर्त्याय तरिषधस्थस्य जावतः तरिषधस्थे बर्हिषि विश्ववेदसा मध्वा यज्ञं मिमिक्षतम तरिषु जातस्य मनांसि तरिष्टुब्गायत्री छन्दांसि सर्वा ता यम आहिता उदीरतामवर उत परास उन मध्यमाः पितरःसोम्यासः तरी षधस्था पुनानः कर्णुते हरिः तरीणि जाना परि भूषन्त्यस्य समुद्र एकं दिव्येकमप्सु तरीणि त आहुर्दिवि बन्धनानि तरीण्यप्सु तरीण्यन्तः समुद्रे तरीणि तरितस्य धारया पर्ष्ठेष्वेरया रयिम तरीणि पदा वि चक्रमे विष्णुर्गोपा अदाभ्यः तरीणि पदान्यश्विनोराविः सान्ति गुहा परः तरीणि ये येमुर्विदथानि धीतिभिर्विश्वानि परिभूतिभिः तरीणि शता तरी सहस्राण्यग्निं तरिंशच्च देवा नवचासपर्यन तरीणि शतान्यर्वतां सहस्रा दश गोनाम तरीणि सरांसि पर्श्नयो दुदुह्रे वज्रिणे मधु तरीण्येक उरुगायो वि चक्रमे यत्र देवासो मदन्ति तरीन स मूर्ध्नो असुरश्चक्र आरभे सत्यस्यनावः सुक्र्तमपीपरन तरीन्रक्तून परिदीयथः तर्णस्कन्दस्य नु विशः परि वर्ङकत सुदानवः तर्तीयं धाम महिषः सिषासन सोमो विराजमनुराजति षटुप तर्तीयमप्सु नर्मणा अजस्रमिन्धान एनंजरते सवाधीः तर्तीयमस्य नकिरा दधर्षति वयश्चन पतयन्तः पतत्रिणः तर्तीयमस्य वर्षभस्य दोहसे दशप्रमतिं जनयन्त योषणः तर्तीये तवा रजसि तस्थिवांसमपामुपस्थेमहिषा अवर्धन तर्तीयो भराता घर्तप्र्ष्ठो अस्यात्रापश्यं विश्पतिं सप्तपुत्रम तर्तीयोग्निष टे पतिस्तुरीयस्ते मनुष्यजाः तर्दिला अत्र्दिलासो अद्रयो अश्रमणा अश्र्थिता अम्र्त्यवः तर्म्पा वयश्नुही मदम तर्यम्बकं यजामहे सुगन्धिं पुष्टिवर्धनम तर्षु यदग्ने वनिनो वर्षायसे कर्ष्णं त एम रुशदूर्मे अजर तर्ष्टमेतत कटुकमेतदपाष्ठवद विषवन नैतदत्तवे तर्ष्टामया परथमं यातवे सजूः ससर्त्वा रसयाश्वेत्या तया तव करत्वा तवोतिभिर्ज्योक पश्येम सूर्यम तव करत्वा रोदसी अन्तरा कवे शुचिर्धिया पवते सोम इन्द्र ते तव करत्वा सनेयं तव रातिभिरग्ने तव परशस्तिभिः तव चयौत्नानि वज्रहस्त तानि नव यत पुरो नवतिं च सद्यः तव जयोतींष्यर्चयः तव तय इन्दो अन्धसो देवा मधोर्व्यश्नते तव तयदिन्द्रियं बर्हत तव शुष्ममुत करतुम तव तये पितो ददतस्तव सवादिष्ठ ते पितो तव तये पितो रस रजांस्यनु विष्ठिताः तव तये सोम पवमान निण्ये विश्वे देवास्त्रय एकादशासः तव तये सोम शक्तिभिर्निकामासो वय रण्विरे तव तरिधातु पर्थिवी उत दयौर्वैश्वानर वरतमग्ने सचन्त तव दयौरिन्द्र पौंस्यं पर्थिवी वर्धति शरवः तव दरप्सा उदप्रुत इन्द्रं मदाय वाव्र्धुः तव दरप्सो नीलवान वाश रत्विय इन्धानः सिष्णवा ददे तव परणीती पितरो न इन्दो देवेषु रत्नमभजन्त धीराः तव परणीतीन्द्र जोहुवानान सं यन नॄन न रोदसी निनेथ तव परत्नेभिरध्वभिरव्यो वारे परि परियः तव परयाजा अनुयाजाश्च केवल ऊर्जस्वन्तो हविषः सन्तुभागाः तव परशस्तयो महीः तव परशास्त्रं तवमध्वरीयसि बरह्माचासि गर्हपतिश्च नो दमे तव वज्रश्चिकिते बाह्वोर्हितो वर्श्चा शत्रोरव विश्वानि वर्ष्ण्या तव वरते कवयो विद्मनापसो अजायन्त मरुतो भराजद्र्ष्टयः तव वायव रतस्पते तवष्टुर्जामातरद्भुत तव विश्वे सजोषसो देवासः पीतिमाशत तव शरवांस्युपमान्युक्थ्या सुतेष्विन्द्र गिर्वणः तव शरियो वर्ष्यस्येव विद्युतश्चित्राश्चिकित्र उषसांन केतवः तव शरीरं पतयिष्ण्वर्वन तव चित्तं वात इव धरजीमान तव शर्ङगाणि विष्ठिता पुरुत्रारण्येषु जर्भुराणा चरन्ति तव शर्मन परियतमे दधाना उप सथेयाम शरणं न वर्क्षम तव शुक्रासो अर्चयो दिवस पर्ष्ठे वि तन्वते तव सवधाव इयमा समर्य ऊतिर्वाजेष्वतसाय्या भूत तवं करञ्जमुत पर्णयं वधीस्तेजिष्ठयातिथिग्वस्यवर्तनी तवं कविरभवो देववीतम आ सूर्यं रोहयो दिवि तवं कुत्सं शुष्णहत्येष्वाविथारन्धयो अतिथिग्वाय शम्बरम तवं गोत्रमङगिरोभ्यो अव्र्णोरपोतात्रये शतदुरेषु गातुवित तवं च मघवन वशः तवं च सोम नो वशो जीवातुं न मरामहे तवं चकर्थ मनवे सयोनान पथो देवत्राञ्जसेवयानान तवं चित्ती तव दक्षैर्दिव आ पर्थिव्या रजीषिन तवं जघन्थ नमुचिं मखस्युं दासं कर्ण्वान रषयेविमायम तवं जामिर्जनानामग्ने मित्रो असि परियः तवं जिगेथ न धना रुरोधिथार्भेष्वाजा मघवन महत्सु च तवं तं बरह्मणस पते सोम इन्द्रश्च मर्त्यम तवं तमग्ने अम्र्तत्व उत्तमे मर्तं दधासि शरवसे दिवे दिवे तवं तमिन्द्र पर्वतं न भोजसे महो नर्म्णस्य धर्मणामिरज्यसि तवं तमिन्द्र पर्वतं महामुरुं वज्रेण वज्रिन पर्वशश्चकर्तिथ तवं तमिन्द्र वाव्र्धानो अस्मयुरमित्रयन्तं तुविजात मर्त्यं वज्रेण शूर मर्त्यम जहि यो नो अघायति शर्णुष्व सुश्रवस्तमः तवं तयत पणीनां विदो वसु सं मात्र्भिर्मर्जयसि सव आ दम रतस्य धीतिभिर्दमे परावतो न साम तद यत्रारणन्ति धीतयः तवं तयमिटतो रथमिन्द्र परावः सुतावतः तवं तयमिन्द्र मर्त्यमास्त्रबुध्नाय वेन्यम तवं तयमिन्द्र सूर्यं पश्चा सन्तं पुरस कर्धि तवं तया चिद वातस्याश्वागा रज्रा तमना वहध्यै तवं तयां न इन्द्र देव चित्रामिषमापो न पीपयः परिज्मन तवं तयेभिरा गहि वाजेभिर्दुहितर्दिवः तवं तराता तवमु नो वर्धे भुर्वि परुवीरहं शरदः शश्रमणा दोषा वस्तोरुषसो जरयन्तीः तवं तवमहर्यथा उपस्तुतः पूर्वेभिरिन्द्र हरिकेशयज्वभिः तवं तस्य दवयाविनो अघशंसस्य कस्य चित तवं तान वर्त्रहत्ये चोदयो नॄन कार्पाणे शूर वज्रिवः तवं तानग्न उभयानिव विद्वान वेषि परपित्वे मनुषो यजत्र तवं तू न इन्द्र तं रयिं दा ओजिष्ठया दक्षिणयेव रातिम तवं दयां च पर्थिवीं चाति जभ्रिषे तव जयोतींषि पवमान सूर्यः तवं दयां च महिव्रत पर्थिवीं चाति जभ्रिषे तवं दस्यून्रोकसो अग्न आज उरु जयोतिर्जनयन्नार्याय तवं दाता परथमो राधसामस्यसि सत्य ईशानक्र्त तवं दिवो धरुणं धिष ओजसा पर्थिव्या इन्द्र सदनेषु माहिनः तवं दिवो बर्हतः सानु कोपयो अव तमना धर्षता शम्बरं भिनत तवं देवानभिशस्तेरमुञ्चो वैस्वानर जातवेदो महित्वा तवं देवानामसि यह्व होता स एनान यक्षीषितो यजीयान तवं धर्ष्णो धर्षता वीतहव्यं परावो विश्वाभिरूतिभिः सुदासम तवं धियं मनोयुजं सर्जा वर्ष्टिं न तन्यतुः तवं धुनिरिन्द्र धुनिमतीर्र्णोरपः सीरा न सरवन्तीः तवं न इन्द ऊतिभिः सजोषाः पाहि पश्चातादुत वा पुरस्तात अभि पर वः सुराधसमिन्द्रमर्च यथा विदे तवं न इन्द्र मर्ळय तवं न इन्द्र रतयुस तवानिदो नि तर्म्पसि तवं न इन्द्र राया तरूषसोग्रं चित तवा महिमा सक्षदवसे महे मित्रं नावसे ओजिष्ठ तरातरविता रथं कं चिदमर्त्य तवं न इन्द्र राया परीणसा याहि पथननेहसा पुरो याह्यरक्षसा सचस्व नः पराक आ सचस्वास्तमीक आ तवं न इन्द्र वाजयुस्त्वं गव्युः शतक्रतो तवं न इन्द्र शूर शूरैरुत तवोतासो बर्हणा तवं न इन्द्रा भरनोजो नर्म्णं शतक्रतो विचर्षणे तवं न इन्द्रासां हस्ते शविष्ठ दावने तवं न उती तव चित्रया धिया शिक्षा शचिष्ठ गातुवित तवं न ऊती तवमिन न आप्यं मा न इन्द्र परा वर्णक तवं नः पश्चादधरादुत्तरात पुर इन्द्र नि पाहि विश्वतः तवं नः पाह्यंहसो दोषावस्तरघायतः तवं नः सोम विश्वतो गोप अदभ्यो भव तवं नः सोम विश्वतो रक्षा राजन्नघायतः तवं नः सोम विश्वतो वयोधास्त्वं सवर्विदा विशा नर्चक्षाः तवं नः सोम सुक्रतुर्व योधेयाय जाग्र्हि तवं नर्चक्षा अभवो विचक्षण सोम गोत्रमङगिरोभ्यो अव्र्णोरप तवं नर्चक्षा असि सोम विश्वतः पवमान वर्षभ ता वि धावसि तवं नर्भिर्दक्षिणावद्भिरग्ने सुमित्रेभिरिध्यसेदेवयद्भिः तवं नर्भिर्न्र्मणो देववीतौ भूरीणि वर्त्रा हर्यश्व हंसि तवं नर्भिर्हव्यो विश्वधासि तवं नि दस्युं चुमुरिं धुनिं चास्वापयो दभीतये सुहन्तु तवं नो अग्न आयुषु तवं देवेषु पूर्व्य वस्व एक इरज्यसि तवं नो अग्ने अग्निभिर्ब्रह्म यज्ञं च वर्धय तवं नो अग्ने अधरादुदक्तात तवं पश्चादुत रक्षापुरस्तात तवं नो अग्ने तव देव पायुभिर्मघोनो रक्ष तन्वश्च वन्द्य तवं नो अग्ने पित्रोरुपस्थ आ देवो देवेष्वनवद्य जाग्र्विः तवं नो अग्ने सनये धनानां यशसं कारुं कर्णुहि सतवानः तवं नो अस्या अमतेरुत कषुधो अभिशस्तेरव सप्र्धि तवं नो अस्या इन्द्र दुर्हणायाः पाहि वज्रिवो दुरितादभीके तवं नो जिन्व सोमपाः तवं नो मित्रो वरुणो न मायी पित्वो न दस्मदयसे विभक्ता सुष्वाणास इन्द्र सतुमसि तवा ससवांसश्च तुविन्र्म्णवाजम तवं नो वर्त्र हन्तमेन्द्रस्येन्दो शिवः सखा तवं नो वायवेषामपूर्व्यः सोमानां परथमः पीतिमर्हसि सुतानां पीतिमर्हसि उतो विहुत्मतीनां विशां ववर्जुषीणाम तवं नो विद्वान रतुथा वि वोचो यमर्धं तेमघवन कषेम्या धूः तवं नोदेवतातये रायो दानाय चोदय अयमग्ने जरिता तवे अभूदपि सहसः सूनो नह्यन्यदस्त्याप्यम तवं पवित्रे रजसो विधर्मणि देवेभ्यः सोम पवमान पूयसे तवं पाहीन्द्र सहीयसो नॄन भवा मरुद्भिरवयातहेळाः तवं पिप्रोर्न्र्मणः परारुजः पुरः पर रजिश्वानं दस्युहत्येष्वाविथ तवं पुर इन्द्र चिकिदेना वयोजसा शविष्ठ शक्र नाशयध्यै तवं पुरं चरिष्ण्वं वधैः शुष्णस्य सं पिणक तवं पुरू सहस्राणि शतानि च यूथा दानाय मंहसे तवं पुरूण्या भरा सवश्व्या येभिर्मंसै निवचनानिशंसन तवं पोता विश्ववार परचेता यक्षि वेषि च वार्यम तवं भद्रो असि करतुः तवं भासा रोदसी आ ततन्थाजस्रेण शोचिषा शोशुचानः तवं भुवः परतिमानं पर्थिव्या रष्ववीरस्य बर्हतः पतिर्भूः तवं भुवना जनयन्नभि करन्नपत्याय जातवेदो दशस्यन तवं मखस्य दोधतः शिरो अव तवचो भरः तवं महीनामुषसामसि परियः कषपो वस्तुषु राजसि तवं मानेभ्य इन्द्र विश्वजन्या रदा मरुद्भिः शुरुधो गोग्राः तवं मायाभिरनवद्य मायिनं शरवस्यता मनसा वर्त्रमर्दयः तवं मायाभिरप मायिनो अधमः सवधाभिर्ये अधि शुप्तावजुह्वत तवं यज्ञेष्वीड्यः तवं यविष्ठ दाशुषो नॄन पाहि शर्णुधी गिरः तवं रथमेतशं कर्त्व्ये धने तवं पुरो नवतिं दम्भयो नव तवं रयिं पुरुवीरामु नस कर्धि तवं तपःपरितप्याजयः सवः तवं रयिम पुरुवीरम अग्ने दाशुषे मर्ताय तवं राजा जनानाम तवं राजेव सुव्रतो गिरः सोमा विवेशिथ तवं वरुण उत मित्रो अग्ने तवां वर्धन्ति मतिभिर्वसिष्ठाः तवं वरुण पश्यसि तवं वरो सुषाम्णे अग्ने जनाय चोदय तवं वर्त्रमाशयानं सिरासु महो वज्रेण सिष्वपोवराहुम तवं वर्त्राणि हंस्यप्रतीन्येक इदनुत्ता चर्षणीध्र्ता तवं वर्था नद्य इन्द्र सर्तवे अछा समुद्रमस्र्जो रथानिव वाजयतो रथानिव इत ऊतीरयुञ्जत समानमर्थमक्षितम तवं वर्मासि सप्रथः पुरोयोधश्च वर्त्रहन तवं वर्षन्व्र्षेदसि तवं वर्षा जनानां मंहिष्ठ इन्द्र जज्ञिषे तवं वर्षा वर्षत्वेभिर्महित्वा दयुम्नेभिर्द्युम्न्यभवो नर्चक्षाः तवं वलस्य गोमतो अपावरद्रिवो बिलम तवं वसूनि पार्थिवा दिव्या च सोम पुष्यसि तवं वसूनिकाम्या वि वो मदे विश्वा दधासि दाशुषे विवक्षसे तवं वसूनिपुष्यसि विश्वानि दाशुषो गर्हे तवं वा चित्र दाशुषे तवं विप्रस्त्वं कविर्मधु पर जातमन्धसः तवं विप्रोभवो अङगिरस्तमो मध्वा यज्ञं मिमिक्ष नः तवं विश्वस्य जगतश्चक्षुरिन्द्रासि चक्षुषः तवं विश्वस्य धनदा असि शरुतो य ईं भवन्त्याजयः तवं विश्वस्य मेधिर दिवश्च गमश्च राजसि तवं विश्वा दधिषे केवलानि यान्याविर्या च गुहावसूनि तवं विश्वेषु सेन्यो जनेषु तवं वर्त्राणि रन्धया सुहन्तु तवं विष्णो सुमतिं विश्वजन्याम अप्रयुताम एवयावो मतिं दाः तवं वेत्थ यति ते जातवेदः सवधाभिर्यज्ञं सुक्र्तं जुषस्व तवं शता वङगर्दस्याभिनत पुरो अनानुदः परिषूता रजिश्वना तवं शर्धाय महिना गर्णान उरु कर्धि मघवञ्छग्धिरायः तवं शुष्णं वर्जने पर्क्ष आणौ यूने कुत्सायद्युमते सचाहन तवं शुष्णस्यावातिरो वधत्रैस्त्वं गा इन्द्र शच्येदविन्दः तवं सत्पतिर्मघवा नस्तरुत्रस्त्वं सत्यो वसवानः सहोदाः तवं सत्य इन्द्र धर्ष्णुरेतान तवं रभुक्षा नर्यस्त्वंषाट तवं समुद्रं परथमो वि धारयो देवेभ्यः सोम मत्सरः तवं समुद्रिया अपो अग्रियो वाच ईरयन तवं समुद्रो असि विश्ववित कवे तवेमाः पञ्च परदिशो विधर्मणि तवं सिन्धून्रवास्र्जो अधराचो अहन्नहिम तवं सिन्धून्रस्र्जस्तस्तभानान तवमपो अजयोदासपत्नीः तवं सिन्धो कुभया गोमतीं करुमुम्मेहत्न्वा सरथं याभिरीयसे तवं सुतस्य पीतये सद्यो वर्द्धो अजायथाः तवं सुतस्य मदे अरिणा अपो वि वर्त्रस्य समया पाष्यारुजः पर मंहिष्ठाय बर्हते बर्हद्रये सत्यशुष्माय तवसे मतिं भरे तवं सुतो नर्मादनो दधन्वान मत्सरिन्तमः तवं सुवीरो असि सोम विश्ववित तं तवा विप्रा उप गिरेम आसते तवं सुष्वाणो अद्रिभिरभ्यर्ष कनिक्रदत तवं सूकरस्य दर्द्र्हि तव दर्दर्तु सूकरः तवं सूरो हरितो रामयो नॄन भरच्चक्रमेतशो नायमिन्द्र तवं सूर्ये न आ भज तव करत्वा तवोतिभिः तवं सोम करतुभिः सुभूस्त्वं दक्षैः सुदक्षो विश्ववेदाः तवं सोम तनूक्र्द्भ्यो दवेषोभ्यो अन्यक्र्तेभ्यः तवं सोम नर्मादनः पवस्व चर्षणीसहे तवं सोम पणिभ्य आ वसु गव्यानि धारयः तवं सोम पवमानो विश्वानि दुरिता तर तवं सोम पित्र्भिः संविदानो अनु दयावाप्र्थिवी आ ततन्थ तवं सोम महे भगं तवं यून रतायते तवं सोम विपश्चितं तना पुनान आयुषु तवं सोम विपश्चितं पुनानो वाचमिष्यसि तवं सोम सूर एषस्तोकस्य साता तनूनाम तवं सोमासि सत्पतिस्त्वं राजोत वर्त्रहा तवं ह तयत सप्तभ्यो जायमानो अशत्रुभ्यो अभवः शत्रुरिन्द्र तवं ह तयद रणया इन्द्र धीरो असिर्न पर्व वर्जिनाश्र्णासि तवं ह तयद वर्षभ चर्षणीनां घनो वर्त्रानां तविषोबभूथ तवं ह तयदप्रतिमानमोजो वज्रेण वज्रिन धर्षितो जघन्थ तवं ह तयदिन्द्र कुत्समावः शुश्रूषमाणस्तन्वा समर्ये तवं ह तयदिन्द्र चोदीः सखा वर्त्रं यद वज्रिन वर्षकर्मन्नुभ्नाः तवं ह तयदिन्द्र सप्त युध्यन पुरो वज्रिन पुरुकुत्साय दर्दः तवं ह तयदिन्द्रारिषण्यन दर्ळ्हस्य चिन मर्तानामजुष्टौ तवं ह यं चक्र्षे तवं वव्र्ष इन्दुं मदाय युज्याय सोमम तवं ह यद यविष्ठ्य सहसः सूनवाहुत तवं हयग्ने अग्निना विप्रो विप्रेण सन सता तवं हयग्ने दिव्यस्य राजसि तवं पार्थिवस्य पशुपा इव तमना तवं हयन्ग दैव्या पवमान जनिमानि दयुमत्तमः तवं हयेहि चेरवे विदा भगं वसुत्तये तवं हर्यसि तव विश्वमुक्थ्यमसामि राधोहरिजात हर्यतम तवं हि दर्ळ्हा मघवन विचेता अपा वर्धि परिव्र्तं न राधः तवं हि नः पिता वसो तवं माता शतक्रतो बभूविथ तवं हि नस्तन्वः सोम गोपा गात्रे गात्रे निषसत्था नर्चक्षाः तवं हि मन्यो अभिभूत्योजाः सवयम्भूर्भामोभिमातिषाहः तवं हि राधस्पते राधसो महः कषयस्यासि विधतः तवं हि वर्त्रहन्नेषां पाता सोमानामसि तवं हि विश्वतोमुख विश्वतः परिभूरसि तवं हि शश्वतीनामिन्द्र दर्ता पुरामसि तवं हि शूरः सनिता चोदयो मनुषो रथम तवं हि सतोमवर्धन इन्द्रास्युक्थवर्धनः तवं हि सत्यो मघवन्ननानतो वर्त्रा भूरि नय्र्ञ्जसे तवं हि सुप्रतूरसि तवं नो गोमतीरिषः तवं हि सोम वर्धयन सुतो मदाय भूर्णये तवं हिरण्ययुर्वसो तवं हिविश्वभेषजो देवानां दूत ईयसे तवं हिशश्वतीनां पती राजा विशामसि तवं हिश्र्ण्विषे वसो तवं होता मनुर्हितो अग्ने यज्ञेषु सीदसि तवंवाजस्य शरुत्यस्य राजसि स नो मर्ळ महानसि तवंहि रत्नधा असि तवद भिया विश आयन्नसिक्नीरसमना जहतीर्भोजनानि तवद वावक्रे रथ्यो न धेना रेजन्ते विश्वा कर्त्रिमाणि भीषा तवद विश्वानि भुवनानि वज्रिन दयावा रेजेते पर्थिवी च भीषा तवदं पवित्रं कर्णुत सवधावान यदींसूर्यं न हरितो वहन्ति तवदग्ने वार्यं वसु समिधाग्निं दुवस्यत घर्तैर्बोधयतातिथिम तवन्तस्यामित्रहन वधर्दासस्य दम्भय तवप्रणीती हर्यश्व सूरिभिर्विश्वा तरेम दुरिता तवम इद असि कषपावान तवम ईशिषे वसूनाम तवमग्न ईळितो जातवेदो अवाड ढव्यानि सुरभीणिक्र्त्वी तवमग्न उरुशंसाय वाघते सपार्हं यद रेक्णः परमं वनोषि तत तवमग्ने गर्हपतिस्त्वं होता नो अध्वरे तवमग्ने परथमो अङगिरस्तमः कविर्देवानां परि भूषसिव्रतम तवमग्ने परथमो मातरिश्वन आविर्भव सुक्रतूया विवस्वते तवमग्ने परमतिस्त्वं पितासि नस्त्वं वयस्क्र्त तव जामयो वयम तवमग्ने परयतदक्षिणं नरं वर्मेव सयूतं परि पासि विश्वतः तवमग्ने मनवे दयामवाशयः पुरूरवसे सुक्र्ते सुक्र्त्तरः तवमग्ने यज्यवे पायुरन्तरो अनिषङगाय चतुरक्ष इध्यसे तवमग्ने वनुष्यतो तवमग्ने वर्जिनवर्तनिं नरं सक्मन पिपर्षि विदथे विचर्षणे तवमग्ने वर्षभः पुष्टिवर्धन उद्यतस्रुचे भवसि शरवाय्यः तवमग्ने वीरवद यशो देवश्च सविता भगः तवमग्ने शशमानाय सुन्वते रत्नं यविष्ठ देवतातिमिन्वसि तवमग्ने शोचिषा शोशुचान आ रोदसी अप्र्णा जायमानः तवमग्ने सहसा सहन्तमः शुष्मिन्तमो जायसे देवतातये रयिर्न देवतातये शुष्मिन्तमो हि ते मदो दयुम्निन्तम उत करतुः तवमग्ने सुहवो रण्वसन्द्र्क सुदीती सूनो सहसो दिदीहि तवमङग तानि विश्वानि वित्से येभिः कर्माणि मघवञ्चकर्थ तवमङग पर शंसिषो देवः शविष्ठ मर्त्यम तवमध्वर्युरुत होतासि पूर्व्यः परशास्ता पोता जनुषा पुरोहितः तवमपामपिधानाव्र्णोर अपाधारयः पर्वते दानुमद वसु तवमसि परशस्यो विदथेषु सहन्त्य तवमस्माकं तव समसि तवमस्माकमिन्द्र विश्वध सय अव्र्कतमो नरां नर्पाता तवमस्मै कुत्समतिथिग्वमायुं महे राज्ञे यूने अरन्धनायः तवमस्य पारे रजसो वयोमनः सवभूत्योजा अवसे धर्षन्मनः तवमा ततन्थोर्वन्तरिक्षं तवं जयोतिषा वि तमो ववर्थ तवमादित्याना वह तान हयुश्मस्यग्ने तवमायसं परति वर्तयो गोर्दिवो अश्मानमुपनीतं रभ्वा तवमाविथ नर्यं तुर्वशं यदुं तवं तुर्वीतिं वय्यंशतक्रतो तवमाविथ सुश्रवसं तवोतिभिस्तव तरामभिरिन्द्र तूर्वयाणम तवमित सप्रथा अस्यग्ने तरातरतस कविः तवमिद धि बरह्मक्र्ते काम्यं वसु देष्ठः सुन्वते भुवः तवमिन नरो वर्णते गविष्टिषु तवां विश्वासुहव्यास्विष्टिषु तवमिन्दो परि सरव सवादिष्ठो अङगिरोभ्यः तवमिन्द्र नर्यो यानवो नॄन तिष्ठा वातस्य सुयुजो वहिष्ठान तवमिन्द्र परतूर्तिष्वभि विश्वा असि सप्र्धः तवमिन्द्र बलादधि सहसो जात ओजसः तवमिन्द्र यशा अस्य रजीषी शवसस पते तवमिन्द्र सजोषसमर्कं बिभर्षि बाह्वोः तवमिन्द्र सरवितवा अपस कः परिष्ठिता अहिना शूर पूर्वीः तवमिन्द्र सवयशा रभुक्षा वाजो न साधुरस्तमेष्य रक्वा तवमिन्द्र सालाव्र्कान सहस्रमासन दधिषे अश्विनावव्र्त्याः तवमिन्द्राभिभूरसि तवं सूर्यमरोचयः तवमिन्द्राभिभूरसि विश्वा जातान्योजसा तवमिन्द्राय विष्णवे सवादुरिन्दो परि सरव तवमिन्द्रासि वर्त्रहा वयन्तरिक्षमतिरः तवमिमा ओषधीः सोम विश्वास्त्वमपो अजनयस्त्वं गाः तवमीशिषे वसुपते वसूनां तवं मित्राणां मित्रपते धेष्ठः तवमीशिषे सास्मिन्ना सत्सि बर्हिष्यनाध्र्ष्या तव पात्राणि धर्मणा तवमीशिषे सुतानामिन्द्र तवमसुतानाम तवमुत्तमास्योषधे तव वर्क्षा उपस्तयः तवमेतदधारयः कर्ष्णासु रोहिणीषु च तवमेताञ जनराज्ञो दविर्दशाबन्धुना सुश्रवसोपजग्मुषः तवमेतान रुदतो जक्षतश्चायोधयो रजस इन्द्र पारे तवमेतानि पप्रिषे वि नामेशान इन्द्र दधिषे गभस्तौ तवम्भा अनु चरो अध दविता यदिन्द्र हव्यो भुवः तवया परतिब्रुवे युजा तवया वयं परवतः शश्वतीरपो अति शूर तरामसि शवित्यञ्चो मा दक्षिणतस्कपर्दा धियंजिन्वासो अभि हि परमन्दुः तवया वयं पवमानेन सोम भरे कर्तं वि चिनुयाम शश्वत तवया वयं मघवन्निन्द्र शत्रुनभि षयम महतो मन्यमनान तवया वयं शाशद्महे रणेषु परपश्यन्तो युधेन्यानिभूरि तवया वीरेण वीरवो अभि षयाम पर्तन्यतः तवया सह दरविणमिछमाना वरजं गोमन्तमुशिजो विवव्रुः तवया ह सविद युजा वयं चोदिष्ठेन यविष्ठ्य तवया ह सविद युजा वयं परति शवसन्तं वर्षभ बरुवीमहि तवया हयग्ने वरुणो धर्तव्रतो मित्रः शाशद्रे अर्यमा सुदानवः तवया हि नः पितरः सोम पूर्वे कर्माणि चक्रुः पवमानधीराः तवयेदिन्द्र युजा वयं परति बरुवीमहि सप्र्धः तवष्टा चित तव मन्यव इन्द्र वेविज्यते भियार्चन्न तवष्टा चित ते युज्यं वाव्र्धे शवस्ततक्ष वज्रमभिभूत्योजसम तवष्टा माया वेदपसामपस्तमो बिभ्रत पात्रादेवपानानि शन्तमा तवष्टा यद वज्रं सुक्र्तं हिरण्ययं सहस्रभ्र्ष्टिं सवपा अवर्तयत तवष्टा रूपाणि हि परभुः पशुन विश्वान समानजे तवष्टापोषाय वि षयतु राये नाभा नो अस्मयुः तवष्टारं वायुं रभवो य ओहते दैव्या होतारा उषसंस्वस्तये तवष्टारं सोमपीतये तवष्टारमग्रजां गोपां पुरोयावानमा हुवे तवष्टुर्जामातरं वयमीशानं राय ईमहे तवा युजा पर्तनायून्रभि षयाम तवा युजा वनेम तत तवां चित्रश्रवस्तम हवन्ते विक्षु जन्तवः तवां जना ममसत्येष्विन्द्र सन्तस्थाना वि हवयन्तेसमीके तवां देवा अबिभ्युषस्तुज्यमानास आविषुः तवां देवा महयाय्याय वाव्र्धुराज्यमग्नेनिम्र्जन्तो अध्वरे तवां देवासो अम्र्ताय कं पपुः तवां देवेषु परथमं हवामहे तवं बभूथ पर्तनासु सासहिः तवां पूर्व रषयो गीर्भिरायन तवामध्वरेषु पुरुहूतविश्वे तवां मर्जन्ति दश योषणः सुतं सोम रषिभिर्मतिभिर्धीतिभिर्हितम तवां मर्जयन मरुतो दाशुषो गर्हे तवां सतोमेभिर्भ्र्गवो वि रुरुचुः तवां यज्ञेभिरुक्थैरुप हव्येभिरीमहे तवां यज्ञेष्व रत्विजं चारुमग्ने नि षेदिरे तवां यज्ञेष्वीळते अग्ने परयत्यध्वरे तवां यज्ञैरवीव्र्धन पवमान विधर्मणि तवां रिहन्ति मातरो हरिं पवित्रे अद्रुहः तवां वर्धन्तु नो गिरः तवां वर्धन्तु नो गिरः तवां विप्रासः समिधान दीदिव आ विवासन्ति वेधसः तवां विप्रासो मतिभिर्विचक्षण शुभ्रं हिन्वन्ति धीतिभिः तवां विश्वस्माद भुवनात पासि धर्मणासुर्यात पासि धर्मण तवां विष्णुर्ब्र्हन कषयो मित्रो गर्णाति वरुणः तवां शश्वन्त उप यन्ति वाजाः तवां शुष्मिन पुरुहूत वाजयन्तमुप बरुवे शतक्रतो तवां सतोमा अवीव्र्धन तवामुक्था शतक्रतो तवां सतोषाम तवया सुवीरा दराघीय आयुः परतरं दधानाः मा नो अस्मिन मघवन पर्त्स्वंहसि नहि ते अन्तः शवसः परीणशे तवां सतोषाम तवया सुवीरा दराघीय आयुः परतरन्दधानाः तवां सुतास इन्दवः तवां सुपर्ण आभरद दिवस परीन्दो विश्वाभिर्मतिभिः परिष्क्र्तम तवां सोम पवमानं सवाध्यो अनु विप्रासो अमदन्नवस्यवः तवां ह तयदिन्द्रार्णसातौ सवर्मीळ्हे नर आजा हवन्ते तवां हि सत्यमद्रिवो विद्म दातारमिषाम तवां हि सुप्सरस्तमं नर्षदनेषु हूमहे तवांशर्धो मदत्यनु मारुतम तवाग्ने यज्ञो अयमस्तु सर्वस्तुभ्यं नमन्ताम्प्रदिशश्चतस्रः विश्वे देवाः शास्तन मा यथेह होता वर्तो मनवै यन्निषद्य तवाग्ने होत्रं तव पोत्रं रत्वियं तव नेष्ट्रं तवमग्निद रतायतः तवामग्ने परथममायुमायवे देवा अक्र्ण्वन नहुषस्य विश्पतिम तवामग्ने मनीषिणस्त्वां हिन्वन्ति चित्तिभिः तवामग्ने यजमाना अनु दयून विश्वा वसु दधिरे वार्याणि तवामग्ने समिधानो वसिष्ठो जरूथं हन यक्षि राये पुरन्धिम तवामग्ने हरितो वावशाना गिरः सचन्ते धुनयो घर्ताचीः तवामछा चरामसि तदिदर्थं दिवे दिवे तवामभि परणोनुमो जेतारमपराजितम तवामवस्युरा चके तवामश्वयुरेषते तवामापः परिस्रुतः परि यन्ति सवसेतवो नभन्तामन्यके समे इन्द्राग्नी युवं सु नः सहन्ता दासथो रयिम तवामापः पर्वतासश्च हिन्विरे तवामिच्छवसस पते कण्वा उक्थेन वाव्र्धुः तवामिद धयवितारं वव्र्महे सखाय इन्द्र सानसिम तवामिद धि तवायवो अनुनोनुवतश्चरान तवामिद धि नेदिष्ठं देवतातय आपिं नक्षामहे वर्धे तवामिद धि सहसस पुत्र मर्त्य उपब्रूते धने हिते तवामिद यवयुर्मम कामो गव्युर्हिरण्ययुः तवामिद वर्त्रहन्तम जनासो वर्क्तबर्हिषः तवामिद वर्त्रहन्तम सुतावन्तो हवामहे तवामिदत्र वर्णते तवायवो होतारमग्ने विदथेषुवेधसः तवामिदस्या उषसो वयुष्टिषु दूतं कर्ण्वाना अयजन्तमानुषाः तवामिदाहुः परमतिं वसो ममाग्ने हर्षस्व दातवे तवामिदेव तममे समश्वयुर्गव्युरग्रे मथीनाम एतत त इन्द्र वीर्यं गीर्भिर्ग्र्णन्ति कारवः तवामिन मे गोपतिं विश्व आहा न इन्द्रः सुमतिं गन्त्वछ तवामीळते अजिरं दूत्याय हविष्मन्तः सदमिन मानुषासः तवामु जातवेदसं विश्ववारं गर्णे धिया तवामु ते दधिरे हव्यवाहं देवासो अग्न ऊर्ज आ नपातम तवामु ते सवाभुवः शुम्भन्त्यश्वराधसः तवामुग्रमवसे सं शिशीमस्यथा न इन्द्र हवनेषु चोदय तवामुशिजः परथमा अग्र्भ्णत तुभ्येमा विश्वा भुवनानि येमिरे तवायं विश्वः पुरुहूत पार्थिवो अवस्युर्नाम भिक्षते तवायेन्द्र सोमं सुषुमा सुदक्ष तवाया हविश्चक्र्मा बरह्मवाहः तवावतो हीन्द्र करत्वे अस्मि तवावतो अवितुः शूर रातौ तवाव्र्धो मघवन दाश्वध्वरो मक्षू स वाजम्भरते धना नर्भिः तवाष्ट्रस्य चिद विश्वरूपस्य गोनामाचक्रणस्त्रीणि शीर्षा परा वर्क आपो हि षठा मयोभुवस्ता न ऊर्जे दधातन तवाहं शूर रातिभिः परत्यायं सिन्धुमावदन तवाहं सोम रारण सख्य इन्दो दिवे दिवे तवाहमग्न ऊतिभिर्नेदिष्ठाभिः सचेय जोषमा वसो तवाहमद्य मघवन्नुपस्तुतौ धातर्विधातः कलशानभक्षयम तवे अग्न आहवनानि भूरीशानास आ जुहुयाम नित्या तवे अग्ने सवाहुत परियासः सन्तु सूरयः तवे अग्ने सुमतिं भिक्षमाणा दिवि शरवो दधिरे यज्ञियासः तवे अपि करतुर्मम तवे असुर्यं वसवो नय रण्वन करतुं हि ते मित्रमहो जुषन्त तवे इदग्ने सुभगे यविष्ठ्य विश्वमा हूयते हविः तवे इद्धूयते हविः तवे इषः सं दधुर्भूरिवर्पसश्चित्रोतयो वामजाताः तवे करतुमपि वर्ञ्जन्ति विश्वे दविर्यदेते तरिर्भवन्त्यूमाः तवे कषेमासो अपि सन्ति साधवस्त्वं राजा रयीणाम तवे गावः सुदुघास्त्वे हयश्वास्त्वं वसु देवयतेवनिष्ठः तवे तन नः सुवेदमुस्रियं वसु यं तवं हिनोषि मर्त्यम तवे देवत्रा सदा पुरूवसो विश्वा वामानि धीमहि तवे धर्माण आसते जुहूभिः सिञ्चतीरिव तवे धेनुः सुदुघा जातवेदो असश्चतेव समना सबर्धुक तवे पितो महानां देवानां मनो हिताम तवे राय इन्द्र तोशतमाः परणेतारः कस्य चिद रतायोः तवे वसु सुषणनानि सन्तु यूयं पात पराग्नये विश्वशुचे धियन्धे असुरघ्ने मन्म धीतिं भरध्वम तवे वसूनि संगता विश्वा च सोम सौभगा तवे विश्वा तविषी सध्र्यग घिता तव राधः सोमपीथाय हर्षते तवे विश्वा संगतानि वरता धरुवा यानि देवा अक्र्ण्वत तवे सु पुत्र शवसो अव्र्त्रन कामकातयः तवे सोम परथमा वर्क्तबर्हिषो महे वाजाय शरवसे धियन्दधुः तवेत तत सत्यमङगिरः तवेद धि सख्यमस्त्र्तम तवेदं विश्वम अभितः पशव्यं यत पश्यसि चक्षसा सूर्यस्य तवेदिन्द्र परणीतिषूत परशस्तिरद्रिवः तवेदिन्द्रावमं वसु तवं पुष्यसि मध्यमम तवेदिन्द्राहमाशसा हस्ते दात्रं चना ददे तवेदु ताः सुकीर्तयो असन्नुत परशस्तयः तवेदु सतोमं चिकेत तवेदुषो वयुषि सूर्यस्य च सं भक्तेन गमेमहि तवेमाः परजा दिव्यस्य रेतसस्त्वं विश्वस्य भुवनस्य राजसि तवेमे सप्त सिन्धवः परशिषं सोम सिस्रते तवेषं रूपं कर्णुत उत्तरं यत सम्प्र्ञ्चानः सदने गोभिरद्भिः तवेषं रूपं कर्णुते वर्णो अस्य स यत्राशयत सम्र्ता सेधति सरिधः तवेषं वयं रुद्रं यज्ञसाधं वङकुं कविमवसे निह्वयामहे तवेषमित्था समरणं शिमीवतोरिन्द्राविष्णू सुतपा वामुरुष्यति तवेषासो अग्नेरमवन्तो अर्चयो भीमासो न परतीतये तवोतासस तवा युजाप्सु सूर्ये महद धनम तवोतासस्तवावसा सयाम वन्वन्त आमुरः तवोतासो नयर्वता तवोतो वाज्यह्रयो अभि पूर्वस्मादपरः तष्टेव वर्क्षं वनिनो नि वर्श्चसि परश्वेव नि वर्श्चसि तस्मा अक्षी नासत्या विचक्ष आधत्तं दस्रा भिषजावनर्वन तस्मा अग्ने वरुण मित्रार्यमन मरुतः शर्म यछत तस्मा अरं गमाम वो यस्य कषयाय जिन्वथ तस्मा अर्चाम कर्णवाम निष्क्र्तिं शं नो अस्तु दविपदेशं चतुष्पदे तस्मा आपो घर्तमर्षन्ति सिन्धवस्तस्मा इयं दक्षिणा पिन्वते सदा तस्मा इद दीदयद वसु तस्मा इदास्ये हविर्जुहोता मधुमत्तमम तस्मा इन्द्राय गायत तस्मा इन्द्राय गायत आ तवेता नि षीदतेन्द्रमभि पर गायत तस्मा इन्द्राय मधुमन्तमूर्मिं देवमादनम्प्र हिणोतनापः तस्मा इळां सुवीरामा यजामहे सुप्रतूर्तिमनेहसम तस्मा उ अद्य समना सुतं भरा नूनं भूषत शरुते तस्मा उ राधः कर्णुत परषस्तं परातर्मक्षू धियावसुर्जगम्यात आ तू न इन्द्र कषुमन्तं चित्रं गराभं सं गर्भाय तस्मा उक्थं जनये यज्जुजोषन नर्वन नवीयः शर्णवद यथा नः तस्माद भिया वरुण दूरमायं गौरो नक्षेप्नोरविजे जयायाः तस्माद यज्ञात सर्वहुत रचः सामानि जज्ञिरे तस्माद यज्ञात सर्वहुतः सम्भ्र्तं पर्षदाज्यम तस्माद विराळ अजायत विराजो अधि पूरुषः तस्मादश्वा अजायन्त ये के चोभयादतः तस्मान नो अद्य सम्र्तेरुरुष्यतं बाहुभ्यां न उरुष्यतम तस्मिन नर्म्णमुत करतुं देवा ओजांसि सं दधुरर्चन्न तस्मिन बरह्माणि पुर्वथेन्द्र उक्था समग्मतार्चन्न इन्द्रो मदाय वाव्र्धे शवसे वर्त्रहा नर्भिः तस्मिन मां धेहि पवमानाम्र्ते लोके अक्षित इन्द्रायेन्दो परि सरव तस्मिन सन्ति परशिषस्तस्मिन्निष्टयः स वाजस्य शवसः शुष्मिणस पतिः तस्मिन साकं तरिशता न शङकवो अर्पिताः षष्टिर्न चलाचलासः तस्मिन हि सन्त्यूतयो विश्वा अभीरवः सचा तस्मिन्नग्नौ सूक्तवाकेन देवा हविर्विश्व अजुहवुस्तनूपाः तस्मिन्ना तोकं तनयं दधाना मा कर्म देवहेळनं तुरासः तस्मिन्ना वेशया गिरो य एकश्चर्षणीनाम तस्मै कर्णोमि न धना रुणध्मि दशाहम्प्राचीस्तद रतं वदामि तस्मै त इन्दो हविषा विधेम वयं सयाम पतयो रयीणाम तस्मै दीदयतं बर्हत तस्मै धत्तं सुवीर्यं गवां पोषं सवश्व्यम तस्मै नूनमभिद्यवे वाचा विरूप नित्यया तस्मै पावक मर्ळय तस्मै पावक मर्ळय तस्मै शत्रून सुतुकान परातरह्नो निस्वष्ट्रान युवति हन्ति वर्त्रम तस्मै सरस्वती दुहे कषीरं सर्पिर्मधूदकम पर देवमछा मधुमन्त इन्दवो असिष्यदन्त गाव आ न धेनवः तस्मै सहस्रनिर्णिजमिषं धत्तं घर्तश्चुतम तस्मै सहस्रमक्षभिर्वि चक्षे अग्ने विश्वतःप्रत्यंं असि तवम तस्मै सोमाय हविषा विधेम मर्ळीके अस्य सुमतौ सयाम तस्मै सोमोधि बरवत तस्मा उ बरह्मणस पतिः तस्य ते वाजिनो वयं विश्वा धनानि जिग्युषः तस्य दयुमानसद रथो देवजूतः स शूशुवत तस्य देवाः पर्थिवि दयौरुतापो अरणयन्नोषधीः सख्ये अस्य तस्य नाक्षस्तप्यते भूरिभारः सनादेव न शीर्यते सनाभिः तस्य नो वेद आ भर तस्य पत्मन दक्षुषः कर्ष्णजंहसः शुचिजन्मनो रज आ वयध्वनः तस्य परेषो दीदियुस्तमिमा रचस्तमग्निं वर्धयामसि तस्य पूषा परसवे याति विद्वान सम्पश्यन्विश्वा भुवनानि गोपाः तस्य भर्मणे भुवनाय देवा धर्मणे कंस्वधया पप्रथन्त तस्य मे तन्वो बहुधा निविष्टा एतमर्थं नचिकेताहमग्निः तस्य वज्रः करन्दति समत सवर्षा दिवो न तवेषो रवथःशिमीवान तस्य वयं सुमतौ यज्ञियस्यापि भद्रे सौमनसे सयाम तस्य वरतं रक्षतं पातमंहसो विशे जनाय महिशर्म यछतम तस्य वरतानि न मिनन्ति धीराः तस्य वरतान्यनु वश्चरमसि तस्य वरतान्युश्मसि तस्य वा तवं मन इछा स वा तवाधा कर्णुष्वसंविदं सुभद्राम वर्षा वर्ष्णे दुदुहे दोहसा दिवः पयांसि यह्वो अदितेरदाभ्यः तस्य वेनीरनु वरतमुषस्तिस्रो अवर्धयन्नभन्तामन्यके समे तस्य सम पराविता भव तस्य होता भवसि यासि दूत्यमुप बरूषेयजस्यध्वरीयसि तस्यां सुपर्णा वर्षणा नि षेदतुर्यत्र देवा दधिरेभागधेयम तस्याः समुद्रा अधि वि कषरन्ति तेन जीवन्ति परदिशश्चतस्रः तस्याग्ने पर्ष्टीर्हरसा शर्णीहि तरेधामूलं यातुधानस्य वर्श्च तस्यास्ते रत्नभाज ईमहे वयं सयाम मातुर्न सूनवः तस्येदर्वन्तो रंहयन्त आशवस्तस्य दयुम्नितमं यशः तस्येदाहुः पिप्पलं सवाद्वग्रे तन नोन नशद यःपितरं न वेद तस्येदिमे परवणे सप्त सिन्धवो वयोवर्धन्ति वर्षभस्य शुष्मिणः तस्येहि पर दरवा पिब ता अञ्जयो अरुणयो न सस्रुः शरिये गावो नधेनवो अनवन्त ता अद्रवन्नार्ष्टिषेणेन सर्ष्टा देवापिना परेषिताम्र्क्षिणीषु ता अध्वर्यो अपो अछा परेहि यदासिञ्चाोषधीभिः पुनीतात ता अभि सन्तम अस्त्र्तम महे युवानम आ दधुः ता अस्मभ्यं पयसा पिन्वमानाः परजावतीरिन्द्रगोष्ठे रिरीहि ता अस्मभ्यं पयसा पिन्वमानाः शिवा देवीरशिपदा भवन्तु सर्वा नद्यो अशिमिदा भवन्तु आदित्यानामवसा नूतनेन सक्षीमहि शर्मणा शन्तमेन ता अस्य जयेष्ठमिन्द्रियं सचन्ते ता ईमा कषेतिस्वधया मदन्तीः ता अस्य नमसा सहः सपर्यन्ति परचेतसः ता अस्य पर्शनायुवः सोमं शरीणन्ति पर्श्नयः ता अस्य सूददोहसः सोमं शरीणन्ति पर्श्नयः ता आतयो न तन्वः शुम्भत सवा अश्वासो नक्रीळयो दन्दशानाः ता इं विशो न राजानं वर्णानाबीभत्सुवो अप वर्त्रादतिष्ठन ता इन्द्रस्य न मिनन्ति वरतानि सिन्धुभ्यो हव्यं घर्तवज्जुहोत ता ईं परत्येषि पुनरन्यरूपा असि तवं विक्षुमानुषीषु होता ता ईं वर्धन्ति मह्यस्य पौंस्यं नि मातरा नयति रेतसे भुजे ता ईं हिन्वन्ति हर्म्यस्य सक्षणिं याचन्ते सुम्नं पवमानमक्षितम ता ईमर्षन्ति नमसा पुनानास्ता ईं विश्वतः परि षन्ति पूर्वीः ता उ कवित्वना कवी पर्छ्यमाना सखीयते सं धीतमश्नुतं नरा नभन्तामन्यके समे ता उ नमोभिरीमहे ता कर्माषतरास्मै पर चयौत्नानि देवयन्तो भरन्ते ता गायत्रेषु गायत ता जुषस्व यविष्ठ्य ता न सतिपा तनूपा वरुण जरितॄणाम ता नः कणूकयन्तीर्न्र्मेधस्तत्रे अंहसः सुमेधस्तत्रे अंहसः परो षवस्मै पुरोरथमिन्द्राय शूषमर्चत ता नःप्र्ङकतमिषा रयिम ता नश्चोदयत शरिये ता नो अद्य वनस्पती रष्वाव रष्वेभिः सोत्र्भिः ता नो मर्ळातीद्र्शे ता नो रासन रातिषाचो वसून्या रोदसी वरुणानी शर्णोतु ता नो विश्वानि जरिता चिकेत परातरं सुनिरतिर्जिहीताम ता नो विश्वानि जरिता ममत्तु परातरं सुनिरतिर्जिहीताम ता नो हिन्वन्त्वध्वरम ता बाहुता न दंसना रथर्यतः साकं सूर्यस्य रश्मिभिः ता भूरिपाशावन्र्तस्य सेतू दुरत्येतू रिपवे मर्त्याय ता मन्दसाना मनुषो दुरोण आ धत्तं रयिं सहवीरंवचस्यवे ता मन्दसाना मनुषो दुरोण आ नि पातं वेदसा वयः ता महान्ता सदस्पती इन्द्राग्नी रक्ष उब्जतम ता माता विश्ववेदसासुर्याय परमहसा ता मित्रस्य परशस्तय इन्द्राग्नी ता हवामहे ता मित्रावरुणा हुवे ता मे अश्विना सनीनां विद्यातं नवानाम ता मे अश्व्यानां हरीणां नितोशना ता यंसतो मघवद्भ्यो धरुवं यशश्छर्दिरस्मभ्यं नासत्या ता यज्ञस्याध्वरस्य परचेतसा सवधाभिर्या पिबतः सोम्यं मधु ता यज्ञेषु पर शंसतेन्द्राग्नी शुम्भता नरः ता वं वास्तून्युश्मसि गमध्यै यत्र गावो भूरिश्र्ङगायासः ता वज्रिणं मन्दिनं सतोम्यं मद इन्द्रं रथे वहतोहर्यता हरी ता वर्तिर्यातं जयुषा वि पर्वतमपिन्वतं शयवेधेनुमश्विना ता वर्तिर्यातमुप वर्क्तबर्हिषो जुष्टं यज्ञं दिविष्टिषु ता वां गीर्भिर्विपन्यवः परयस्वन्तो हवामहे ता वां नरा सववसे सुजाता हवामहे अश्विना नाधमानाः ता वां नु नव्याववसे करामहे अयंनासत्या शरदरिर्यथा दधत ता वां नेदिष्ठमीमहे ता वां मित्रावरुणा धारयत्क्षिती सुषुम्नेषितत्वतायजामसि ता वां विश्वको ता वां विश्वको ता वां विश्वको हवते तनूक्र्थे मा नो वि यौष्टं सख्या मुमोचतम ता वामद्य सुमतिभिः शुभस पती अश्विना पर सतुवीमहि ता वामद्य हवामहे हव्येभिर्वजिनीवसू ता वाव्र्धाना उप सुष्टुतिं दिवो गन्तं गौराविवेरिणम ता विद्वांसा हवामहे वां ता नो विद्वांसा मन्म वोचेतमद्य ता शश्वन्ता विषूचीना वियन्ता नयन्यं चिक्युर्न निचिक्युरन्यम ता संसत्सुप्र वोचत ता सानसी शवसाना हि भूतं साकंव्र्धा शवसा शूशुवांसा ता सुजिह्वा उप हवये होतारा दैव्या कवी ता सुदेवाय दाशुषे सुमेधामवितारिणीम ता सोमं सोमपातमा ता हि देवानामसुरा तावर्या ता नः कषितीः करतमूर्जयन्तीः ता हि मध्यं भराणामिन्द्राग्नी अधिक्षितः ता हि शश्वन्त ईळत इत्था विप्रास ऊतये तां तवामुषर्वसूयवो गीर्भिः कण्वा अहूषत उदु तयं जातवेदसं देवं वहन्ति केतवः तां दयोतमानां सवर्यं मनीषां रतस्य पदेकवयो नि पान्ति तां देवान्वजायन्त भद्रा अम्र्तबन्धवः तां नो हिन्वमघत्तये तां पीपयत पयसेव धेनुं कुविद गिरो अधि रथेवहाथ तां पूषञ्छिवतमामेरयस्व यस्यां बीजं मनुष्यावपन्ति तां मा देवा वयदधुः पुरुत्राभूरिस्थात्रां भूर्यावेशयन्तीम तां वां धेनुं न वासरीम अंशुं दुहन्त्य अद्रिभिः सोमं दुहन्त्य अद्रिभिः तां सत्यां शरद्धामभ्या हि यातमथा सोमस्य पिबतं सुतस्य तांश्च पाहि गर्णतश्च सूरीन वषड वषळ इत्यूर्ध्वासो अनक्षन नमो नम इत्यूर्ध्वासो अनक्षन पिबा सोमं महत इन्द्रियाय पिबा वर्त्राय हन्तवेशविष्ठ तांस्त्रायस्व सहस्य दरुहो निदो यछा नः शर्म दीर्घश्रुत ताः परत्नवन नव्यसीर्नूनमस्मे रेवदुछन्तु सुदिना उषासः ताः सर्वाःसंविदाना इदं मे परावता वचः तान पूर्वया निविदा हूमहे वयं भगं मित्रमदितिं दक्षमस्रिधम तान यजत्रान रताव्र्धो अग्ने पत्नीवतस कर्धि तान रोहिदश्व गिर्वणस्त्रयस्त्रिंशतमा वह तान वन्दस्व मरुतस्तानुप सतुहि तेषां हि धुनीनाम तानंहसः पिप्र्हि पर्त्र्भिष टवं शतं पूर्भिर्यविष्ठ्य तानध्वर उशतो यक्ष्यग्ने शरुष्टी भगं नासत्या पुरन्धिम ताना तिष्ठ तेभिरा याह्यर्वां हवामहे तवा सुत इन्द्र सोमे ताना मदाय वज्रहस्त पीतये हरिभ्यां याह्योक आ ताना रुद्रस्य मीळ्हुषो विवासे कुविन नंसन्ते मरुतः पुनर्नः ताना विवास नमसा सुव्र्क्तिभिर्महो आदित्यानदितिं सवस्तये तानाशिरं पुरोळाशमिन्द्रेमं सोमं शरीणीहि तानि पुनान जघनः तानिन्द्र सहसेपिब तानीदहानि बहुलान्यासन या पराचीनमुदिता सूर्यस्य तानुशतो वि बोधय यदग्ने यासि दूत्यम तानो वसू सुगोपा सयातं पातं नो वर्कादघायोः ताभिः पवित्रमासदः ताभिः षवस्मानवतं शुभस पती पातं सोमं रताव्र्धा ताभिः षवस्मानश्विना परावतं वाजसातये ताभिः सयुक सरथं देव ईयते अस्य विश्वस्यभुवनस्य राजा ताभिरा यातं वर्षणोप मे हवं विश्वप्सुं विश्ववार्यम ताभिरा यातमूतिभिर्नव्यसीभिः सुशस्तिभिः ताभिर्दाश्वांसमवतं शुभस पती यो वामदब्धो अभि पाति चित्तिभिः ताभिर्देवानिहा वह इन्द्र सोमं पिब रतुना तवा विशन्त्विन्दवः ताभिर्नः सूनो सहसो नि पाहि समत सूरीञ जरितॄञ जातवेदः ताभिर्नो अविता भव ताभिर्नो मक्षू तूयमश्विना गतं भिषज्यतंयदातुरम ताभिर्नोयज्ञमिन्वतु आयं गौः पर्श्निरक्रमीदसदन मातरं पुरः ताभिर्याति सवयुक्तिभिः ताभिर्विध्य हर्दये यातुधानान परतीचो बाहून्प्रति भंध्येषाम ताभ्यां विश्वस्य राजसि ये पवमान धामनी ताभ्यामिदं विश्वमेजत समेति यदन्तरापितरं मातरं च ताभ्यामेनं परि देहि राजन सवस्ति चास्मानमीवं च धेहि ताम अनु तवा नवीयसीं नियुतं राय ईमहे तामग्ने अस्मे इषमेरयस्व वैश्वानर दयुमतीं जातवेदः तामनु तवा निविदं जोहवीमि वि मत्सि नो वस्यैष्टय इन्द्रमिन्दो वर्षा विश तामस्मे रासाथामिषम तामाभ्र्त्या वयदधुः पुरुत्रा तां सप्तरेभा अभि सं नवन्ते तावद दधात्युप यज्ञमायन बराह्मणोहोतुरवरो निषीदन इन्द्रं सतवा नर्तमं यस्य मह्ना विबबाधे रोचना वि जमोन्तान तावदुषो राधो अस्मभ्यं रास्व यावत सतोत्र्भ्यो अरदो गर्णाना तावल्गू दस्रा पुरुदंससा धियाश्विना शरुष्ट्या गतम तं वो दस्मं रतीषहं वसोर्मन्दानमन्धसः तावश्विना भद्रहस्ता सुपाणी आ धावतं मधुना पर्ङकतमप्सु तावस्मभ्यं दर्शये सूर्याय पुनर्दातामसुमद्येह भद्रम तावा यातमुप दरवत तावानयं पातवे सोमो अस्त्वरमिन्द्राग्नी मनसे युवभ्याम तावासद्या बर्हिषि यज्ञे अस्मिन पर चर्षणी मादयेथां सुतस्य ताविद दुःशंसं मर्त्यं दुर्विद्वांसं रक्षस्विनम ताविद दोषा ता उषसि शुभस पती ता यामन रुद्रवर्तनी ताविदा चिदहानां तावश्विना वन्दमान उप बरुवे ताविन्द्राग्नी सध्र्यञ्चा निषद्या वर्ष्णः सोमस्य वर्षणा वर्षेथाम ताश्चिन्नु न मरन्ति नो वयं म तासां जरां परमुञ्चन्नेति नानददसुं परं जनयञ जीवमस्त्र्तम तासां तवमस्युत्तमारं कामाय शं हर्दे तासां नि चिक्युः कवयो निदानम्परेषु या गुह्येषु वरतेषु तास्ते कषरन्तु मधुमद घर्तं पयस्तव वरते सोम तिष्ठन्तु कर्ष्टयः तास्ते विषं वि जभ्रिर उदकं कुम्भिनीरिव तिग्मं नक्षोदः परतिघ्नन्ति भूर्णयः तिग्मजम्भाय तरुणाय राजते परयो गायस्यग्नये तिग्ममायुधं मरुतामनीकं कस्त इन्द्र परति वज्रं दधर्ष तिग्ममेको बिभर्ति हस्त आयुधं शुचिरुग्रो जलाषभेषजः तिग्मा अस्य ननवो न परतिध्र्षे सुजम्भः सहसो यहुः तिग्मानीकं सवयशसं जनेषु विरोचमानं परि षीं नयन्ति तिग्मायुधः कषिप्रधन्वा समत्स्वषाळ्हः साह्वान्प्र्तनासु शत्रून तिग्मे शिशानो महिषो न शर्ङगे गा गव्यन्नभिशूरो न सत्वा तिग्मेषव आयुधा संशिशाना अभि पर यन्तुनरो अग्निरूपाः तिरः पवित्रं सस्र्वांस आशवो मन्दन्तु तुग्र्याव्र्धः तिरः पवित्रमप्रियन्नुरु जरयो नि शर्याणि दधते देव आ वरम तिरश्चिदर्यं सवनानि वर्त्रहन्नन्येषां या शतक्रतो तिरश्चिदर्यः सवना वसो गहि शविष्ठ शरुधि मे हवम तिरश्चिदर्ये रुशमे परीरवि तुभ्येत सो अज्यते रयिः तिरश्चीनो विततो रश्मिरेषामधः सविदासी अ अ अत तिरो अर्यो हवनानि शरुतं नः तिरो मर्तस्य कस्य चित परिह्व्र्तिं वयं धनानि विश्वधा भरेमहि तिल्विलायध्वमुषसो विभातीर्यूयं पात वयुषा आवः पथ्या जनानां पञ्च कषितीर्मानुषीर्बोधयन्ती तिष्ठं वनस्य मध्य आ अग्निनेन्द्रेण वरुणेन विष्णुनादित्यै रुद्रैर्वसुभिः सचाभुवा तिष्ठन्ति सवादुरातयः तिसॄणांसप्ततीनां शयावः परणेता भुवद वसुर्दियानां पतिः आ गन्ता मा रिषण्यत परस्थावानो माप सथाता समन्यवः तिस्रः कषपस्त्रिरहातिव्रजद्भिर्नासत्या भुज्युमूहथुः पतंगैः तिस्रः पर्थिवीर उपरि परवा दिवो नाकं रक्षेथे दयुभिर अक्तुभिर हितम तिस्रो दयावः सवितुर दवा उपस्थां एका यमस्य भुवने विराषाट तिस्रो दयावो निहिता अन्तरस्मिन तिस्रो भूमीरुपराः षड्विधानाः तिस्रो देवीर्बर्हिरिदं वरीय आ सीदत चक्र्मा वःस्योनम तिस्रो देवीर्बर्हिरेदं सयोनं सरस्वतीस्वपसः सदन्तु तिस्रो देष्ट्राय निरतीरुपासते दीर्घश्रुतो वि हिजानन्ति वह्नयः तिस्रो नासत्या रथ्या परावत आत्मेव वातः सवसराणि गछतम तिस्रो मातॄस्त्रीन पितॄन बिभ्रदेक ऊर्ध्वस्तस्थौ नेमव गलापयन्ति तिस्रो यदग्ने शरदस्त्वामिच्छुचिं घर्तेन शुचयः सपर्यान तिस्रो वाच ईरयति पर वह्निरतस्य धीतिं बरह्मणो मनीषाम तिस्रो वाच उदीरते गावो मिमन्ति धेनवः तीक्ष्णेनाग्ने चक्षुषा रक्ष यज्ञं पराञ्चं वसुभ्यःप्र णय परचेतः तीर्थे नाछा तात्र्षाणमोको दीर्घो न सिध्रमा कर्णोत्यध्वा तीर्थे सिन्धोरधि सवरे तीव्राः सोमास आ गहि सुतासो मादयिष्णवः तीव्रैः सोमैः परिषिक्तेभिरर्वागेन्द्राग्नी सौमनसाय यातम तीव्रैः सोमैः सपर्यतो नमोभिः परतिभूषतो भद्रा इन्द्रस्य रातयः तुग्रो ह भुज्युमश्विनोदमेघे रयिं न कश्चिन मम्र्वानवाहाः तुचे तनाय तत सु नो दराघीय आयुर्जीवसे तुछ्येनाभ्वपिहितं यदासीत तपसस्तन्महिनाजायतैकम तुञ्जाते वर्ष्ण्यं पयः परिदाय रसं दुहे वित्तम तुञ्जे तुञ्जे य उत्तरे सतोमा इन्द्रस्य वज्रिणः तुददहिं हरिशिप्रो य आयसः सहस्रशोकाभवद धरिम्भरः तुभ्यं गावो घर्तं पयो बभ्रो दुदुह्रे अक्षितम तुभ्यं गिरो विप्रवीरा इयाना दधन्विर इन्द्रपिबा सुतस्य तुभ्यं घेत ते जना इमे विश्वाः सुक्षितयः पर्थक तुभ्यं ता अङगिरस्तम विश्वाः सुक्षितयः पर्थक तुभ्यं देवाय दाशतः सयाम यूयं पात उपसद्याय मीळ्हुष आस्ये जुहुता हविः तुभ्यं धावन्ति धेनवः तुभ्यं पयो यत पितरावनीतां राधः सुरेतस्तुरणे भुरण्यू तुभ्यं वाता अभिप्रियस्तुभ्यमर्षन्ति सिन्धवः तुभ्यं शुक्रासः शुचयस्तुरण्यवो मदेषूग्रा इषणन्तभुर्वण्यपामिषन्त भुर्वणि तवां तसारी दसमानो भगमीट्टे तक्ववीये तुभ्यं सुतास्तुभ्यमु सोत्वासस्त्वां गिरः शवात्र्याा हवयन्ति तुभ्यं सुतो मघवन तुभ्यं पक्वो अद्धीन्द्र पिबच परस्थितस्य तुभ्यं सोमाः सुता इमे सतीर्णं बर्हिर्विभावसो तुभ्यमग्रे पर्यवहन सूर्यां वहतुना सह तुभ्यमर्षन्तिसिन्धवः तुभ्यमुषासः शुचयः परावति भद्रा वस्त्रा तन्वते दंसु रश्मिषु चित्रा नव्येषु रश्मिषु तुभ्यं धेनुः सबर्दुघा विश्वा वसूनि दोहते तुभ्यायं सोमः परिपूतो अद्रिभि सपार्हा वसानः परि कोशमर्षति शुक्रा वसानो अर्षति तवायं भाग आयुषुसोमो देवेषु हूयते तुभ्यायमद्रिभिः सुतो गोभिः शरीतो मदाय कम तुभ्येदमिन्द्र परि षिच्यते मधु तवं सुतस्य कलशस्यराजसि तुभ्येदिन्द्र मरुत्वते सुताः सोमासो अद्रिवः तुभ्येदिमा सवना शूर विश्वा तुभ्यं बरह्माणि वर्धना कर्णोमि तुभ्येदेते बहुला अद्रिदुग्धाश्चमूषदश्चमसा इन्द्रपानाः तुभ्येमा भुवना कवे महिम्ने सोम तस्थिरे तुरण्यवो अङगिरसो नक्षन्त रत्नं देवस्य सवितुरियानाः तुरण्यवो मधुमन्तं घर्तश्चुतं विप्रासो अर्कमान्र्चुः तुरीयं नाम यज्ञियं यदा करस्तदुश्मसि तुरीयं सविज्जनयद विश्वजन्यो अयास्य उक्थमिन्द्राय शंसन तुरीयमिद रोहितस्य पाकस्थामानं भोजं दातारमब्रवम यदिन्द्र परागपागुदं नयग वा हूयसे नर्भिः तुरीयादित्य हवनं त इन्द्रियमा तस्थावम्र्तं दिवि तुविकूर्मिम रतीषहम इन्द्र शविष्ठ सत्पते तुविक्षं ते सुक्र्तं सूमयं धनुः साधुर्बुन्दो हिरण्ययः तुविग्रीवो वपोदरः सुबाहुरन्धसो मदे तुविद्युम्न यशस्वतः तुविद्युम्नस्य युज्या वर्णीमहे पुत्रस्य शवसो महः तुविमात्रमवोभिः तुविशुष्म तुविक्रतो शचीवो विश्वया मते तूतुजानो महेमते अश्वेभिः परुषितप्सुभिः तूयमा ते हरयः पर दरवन्तु येभिर्यासि वर्षभिर्मन्दमानः तूर्वयाणो गूर्तवचस्तमः कषोदो न रेत इतूतिसिञ्चत ते अङगिरसःसूनवस्ते अग्नेः परि जज्ञिरे ते अद्रयो दशयन्त्रास आशवस्तेषामाधानं पर्येतिहर्यतम ते अन्याम अन्यां नद्यं सनिष्णत शरवस्यन्तः सनिष्णत ते अरुणेभिर्वरमा पिशङगैः शुभे कं यान्ति रथतूर्भिरश्वैः ते अवर्धन्त सवतवसो महित्वना नाकं तस्थुरुरु चक्रिरे सदः ते अविन्दन मनसा दीध्याना यजु षकन्नं परथमन्देवयानम ते अस्मभ्यं शर्म यंसन्नम्र्ता मर्त्येभ्यः ते अस्य सन्तु केतवो अम्र्त्यवो अदाभ्यासो जनुषी उभे अनु ते करीळयो धुनयो भराजद्र्ष्टयः सवयं महित्वं पनयन्त धूतयः ते गर्हासो घर्तश्चुतो भवन्तु विश्वाहास्मैशरणाः सन्त्वत्र ते घा राजानो अम्र्तस्य मन्द्रा अर्यमा मित्रो वरुणःपरिज्मा ते घेदग्ने सवाध्यो अहा विश्वा नर्चक्षसः ते घेदग्ने सवाध्यो ये तवा विप्र निदधिरे नर्चक्षसम ते चिद धि पूर्वीरभि सन्ति शासा विश्वानर्य उपरताति वन्वन ते चिद धि पूर्वे कवयो गर्णन्तः पुरो मही दधिरे देवपुत्रे ते चिदवसुर्नह्यन्तमापुः समू नु पत्नीर्व्र्षभिर्जगम्युः ते जज्ञिरे दिव रष्वास उक्षणो रुद्रस्य मर्या असुरा अरेपसः ते जानत सवमोक्यं सं वत्सासो न मात्र्भिः ते तवा मदा अमदन तानि वर्ष्ण्या ते सोमासो वर्त्रहत्येषु सत्पते ते तवा मदा इन्द्र मादयन्तु शुष्मिणं तुविराधसं जरित्रे ते तवा मन्दन्तु दावने महे चित्राय राधसे ते ते देवाय दाशतः सयाम महो नो रत्ना वि दध इयानः तवे ह यत पितरश्चिन न इन्द्र विश्वा वामा जरितारो असन्वन ते ते वायविमे जना मदन्तीन्द्रगोपा मदन्ति देवगोपाः ते देवानां न मिनन्ति वरतान्यमर्धन्तो वसुभिर्यादमानाः ते धर्ष्णुना शवसा शूशुवांसो अर्णो न दवेषो धर्षता परि षठुः ते धीतिभिर्मनसा ते विपश्चितः परिभुवः परि भवन्ति विश्वतः ते न आस्नो वर्काणामादित्यासो मुमोचत ते नः कर्तादक्र्तादेनसस पर्यद्या देवासःपिप्र्ता सवस्तये ते नः पूर्वास उपरास इन्दवो महे वाजाय धन्वन्तु गोमते ते नः सन्तु युजः सदा वरुणो मित्रो अर्यमा ते नः सहस्रिणं रयिं पवन्तामा सुवीर्यम ते नस्त्राध्वं ते अवत त उ नो अधि वोचत ते नूनं नो अयमूतये वरुणो मित्रो अर्यमा ते नो अद्य ते अपरं तुचे तु नो भवन्तु वरिवोविदः ते नो अर्वन्तो हवनश्रुतो हवं विश्वे शर्ण्वन्तु वाजिनोमितद्रवः ते नो अवन्तु रथतूर्मनीषां महश्चयामन्नध्वरे चकानाः विप्रासो न मन्मभिः सवाध्यो देवाव्यो न यज्ञैःस्वप्नसः ते नो गर्णाने महिनी महि शरवः कषत्रं दयावाप्र्थिवी धासथो बर्हत ते नो गोपा अपाच्यास्त उदक त इत्था नयक ते नो धान्तु सुवीर्यम ते नो नावमुरुष्यत दिवा नक्तं सुदानवः ते नो भद्रेण शर्मणा युष्माकं नावा वसवः ते नो रत्नानि धत्तन तरिरा साप्तानि सुन्वते ते नो रासन्तामुरुगायमद्य यूयं पात पर बरह्मैतु सदनाद रतस्य वि रश्मिभिः सस्र्जे सूर्यो गाः ते नो रासन्तामुरुगायमद्य यूयं पातस्वस्तिभिः सदा नः देवान हुवे बर्हच्छ्रवसः सवस्तये जयोतिष्क्र्तो अध्वरस्यप्रचेतसः ते नो वर्ष्टिं दिवस परि पवन्तामा सुवीर्यम ते परत्नासो वयुष्टिषु सोमाः पवित्रे अक्षरन ते पुत्र सन्तु निष्टुरः ते भानुभिर्वि तस्थिरे ते भानुभिर्वि तस्थिरे आ नो विश्वाभिरूतिभिरश्विना गछतं युवम ते मा भद्राय शवसे ततक्षुरपराजितमस्त्र्तमषाळम अहं दां गर्णते पूर्व्यं वस्वहं बरह्म कर्णवं मह्यंवर्धनम ते मा रक्षन्तु विस्रसश्चरित्रादुत मा सरामाद्यवयन्त्विन्दवः ते मायिनो ममिरे सुप्रचेतसो जामी सयोनी मिथुना समोकसा ते वायवे मनवे बाधितायावासयन्नुषसं सूर्येण ते वायवे समनसो वि तस्थुर्विश्वेन नरः सवपत्यानि चक्रुः ते वाशीमन्त इष्मिणो अभीरवो विद्रे परियस्य मारुतस्य धाम्नः आ विद्युन्मद्भिर्मरुतः सवर्कै रथेभिर्यात रष्टिमद्भिरश्वपर्णैः ते विश्वा दाशुषे वसु सोमा दिव्यानि पार्थिवा ते षु णो मरुतो मर्ळयन्तु ये समा पुरा गातूयन्तीव देवाः ते सतोभन्त ऊर्जमावन घर्तश्चुतं पौरासो नक्षन धीतिभिः ते सत्येन मनसा गोपतिं गा इयानास इषणयन्तधीभिः ते सत्येन मनसा दीध्यानाः सवेन युक्तासः करतुना वहन्ति ते सप्सरासो अजनयन्ताभ्वमादित सवधामिषिरां पर्यपश्यन ते सयाम देव वरुण ते मित्र सूरिभिः सह ते सयाम ये रणयन्त सोमैरेनोत तुभ्यंरथोळ भक्षैः ते सिन्धवो वरिवो धातना नो यूयं पात रभुक्षणो वाजा मादयध्वमस्मे नरो मघवानः सुतस्य ते सीषपन्त जोषमा यजत्रा रतस्य धाराः सुदुघा दुहानाः ते सुतासो मदिन्तमाः शुक्रा वायुमस्र्क्षत ते सूनवः सवपसः सुदंससो मही जज्ञुर्मातरा पूर्वचित्तये ते सेधन्ति पथो वर्कं तरन्तं यह्वतीरपो वि ते सोमादो हरी इन्द्रस्य निंसते अंशुं दुहन्तो अध्यासतेगवि ते सौभगं वीरवद गोमदप्नो दधातनद्रविणं चित्रमस्मे ते ह नाकं महिमानः सचन्त यत्र पूर्वे साध्याः सन्ति देवाः ते ह नाकं महिमानः सचन्त यत्र पूर्वे साध्याःसन्ति देवाः सं जाग्र्वद्भिर्जरमाण इध्यते दमे दमूना इषयन्निळस पदे ते हर्म्येष्ठाः शिशवो न शुभ्रा वत्सासो न परक्रीळिनः पयोधाः ते हि दयावाप्र्थिवी भूरिरेतसा नराशंसश्चतुरङगोयमो अदितिः ते हि दयावाप्र्थिवी मातरा मही देवी देवाञ जन्मनायज्ञिये इतः ते हि देवस्य सवितुः सवीमनिक्रतुं सचन्ते सचितः सचेतसः ते हि परजाया अभरन्त वि शरवो बर्हस्पतिर्व्र्षभःसोमजामयः ते हि पुत्रासो अदितेर्विदुर्द्वेषांसि योतवे ते हि यज्ञेषु यज्ञियास ऊमा आदित्येन नाम्नाशम्भविष्ठाः ते हि यज्ञेषु यज्ञियास ऊमाः सधस्थं विश्वे अभि सन्ति देवाः ते हि वस्वो वसवानास्ते अप्रमूरा महोभिः ते हि षमा वनुषो नरो अभिमातिं कयस्य चित ते हिन्विरे अरुणं जेन्यं वस्वेकं पुत्रं तिसॄणाम तेजिष्ठा अपो मंहना परि वयत यदी देवस्य शरवसा सदो विदुः तेधामान्यम्र्ता मर्त्यानामदब्धा अभि चक्षते तेन जायामन्वविन्दद बर्हस्पतिः सोमेन नीतांजुह्वं न देवाः तेन जायामुप परियां मन्दानो याह्यन्धसो योजा तेन जेष्मधनं धनम तेन देवा अयजन्त साध्या रषयश्च ये तेन नः शं योरुषसो वयुष्टौ नयश्विना वहतं यज्ञे अस्मिन तेन नासत्या गतं रथेन सूर्यत्वचा तेन नूनं मदे मदेः तेन नूनं विमदाय परचेतसा छर्दिर्वत्साय यछतम तेन नो बोधि सधमाद्यो वर्धे भगो दानाय वर्त्रहन तेन नो मर्ळ जीवसे तवं सोमासि धारयुर्मन्द्र ओजिष्ठो अध्वरे तेन नो वाजिनीवसू परावतश्चिदा गतम तेन नो वाजिनीवसू पश्वे तोकाय शं गवे तेन परजां वर्धयमान आयू रायस पोषेण सचते सुवीरः तेन माविष्टमश्विना तेन यज्ञेन सवरंक्र्तेन सविष्टेन वक्षणा आप्र्णध्वम तेन सतोत्र्भ्य आ भर नर्भ्यो नारिभ्यो अत्तवे तेन सत्येन जाग्र्तमधि परचेतुने पदे तेन सूभर्वं शतवत सहस्रं गवां मुद्गलः परधनेजिगाय तेना नो अधि वोचत तेना यातं सरथं तस्थिवांसाथा सोमस्य पिबतं सुतस्य तेना वह सुक्र्तो अध्वरानुप ये तवा गर्णन्ति वह्नयः तेना सहस्येना वयं नि जनान सवापयामसि तेना सुश्रवसं जनं परावाद्य दुहितर्दिवः तेनास्मद विश्वामनिरामनाहुतिमपामीवामप दुष्वप्न्यं सुव तेनास्मान्ब्रह्मणस पते अभि राष्ट्राय वर्तय तेनाहं भूरि चाकन तेभिः कल्पस्व साधुया मा नः समरणे वधीः तेभिः सवराळ असुनीतिमेतां यथावशन्तन्वं कल्पयस्व मैनमग्ने वि दहो माभि शोचो मास्य तवचं चिक्षिपो माशरीरम तेभिर्दुग्धं पपिवान सोम्यं मध्विन्द्रो वर्धतेप्रथते वर्षायते तेभिर्नः पातं सह्यस एभिर्नः पातंशूषणि तेभिर्नः सोम मर्ळय तेभिर्नो अग्ने अमितैर्महोभिः शतं पूर्भिरायसीभिर्नि पाहि तेभिर्नो अद्य पथिभिः सुगेभी रक्षा च नो अधि च बरूहि देव पर वो यह्वं पुरूणां विशां देवयतीनाम तेभिर्नो अविता भव तेभिर्नो विश्वैः सुमना अहेळन राजन सोम परतिहव्या गर्भाय तेभिर्भव सक्रतुर्येषु चाकन्नुत तरायस्वग्र्णत उत सतीन तेभिर्यमः संरराणो हवींष्युशन्नुशद्भिः परतिकाममत्तु तेभिर्वयं सुषखायो भवेम तरन्तो विश्वादुरिता सयाम तेभिर्वर्धस्व तन्वः शूर पूर्वीर्दिवो नो वर्ष्टिमिषितोरिरीहि तेभिश्चष्टे वरुणो मित्रो अर्यमेन्द्रोदेवेभिरर्वशेभिरर्वशः तेभी रक्षन्ते अम्र्तं सजोषाः पशूञ्च सथातॄञ्चरथं च पाहि तेभ्यो गोधा अयथं कर्षदेतद ये बरह्मणः परतिपियन्त्यन्नैः तेभ्यो भद्रमङगिरसो वो अस्तु परति गर्भ्णीतमानवं सुमेधसः तेषां देवेष्व आयतिर अस्माकं तेषु नाभयः तेषां नः सफातिमा यज तेषां पाहि शरुधी हवम तेषां वयं सुमतौ यज्ञियानामपि भद्रे सौमनसेस्याम तेषां हि चित्रमुक्थ्यं वरूथमस्ति दाशुषे तेषां हि मह्ना महतामनर्वणां सतोमानियर्म्य्र्तज्ञा रताव्र्धाम तेषांवः सुम्ने सुछर्दिष्टमे नरः सयाम ये च सूरयः तेषांसं हन्मो अक्षाणि यथेदं हर्म्यं तथा तेषाम पदेन मह्य आ नमे गिरेन्द्राग्नी आ नमे गिरा तेषामिन्द्र वर्त्रहत्ये शिवो भूः सखा च शूरो अविताच नर्णाम तेषामिष्टानि विहितानि धामश सथात्रे रेजन्ते विक्र्तानि रूपशः तेषामिष्टानि समिषा मदन्ति यत्रासप्तर्षीन पर एकमाहुः तैद वाजेभिर्जिग्युर्महद धनं ये तवे कामं नयेरिरे तोदस्येव शरण आ महस्य तोशासा रथयावाना वर्त्रहणापराजिता दक्षं दधाते अपसम अश्विना यज्वरीरिषो दरवत्पाणी शुभस पती दक्षं दधासि जीवसे दक्षं महे पाययते हिरण्ययं रथमाव्र्त्या हरियोगं रभ्वसम दक्षन न विश्वं तत्र्षाणमोषतिन्यर्शसानमोषति दक्षन्ते अन्य आ वातु परान्यो वातु यद रपः दक्षन्ते भद्रमाभार्षं परा यक्ष्मं सुवामि ते दक्षस्य वादिते जन्मनि वरते राजाना मित्रावरुणाविवाससि दक्षाय्याय दक्षता सखायः करद बरह्मणे सुतरा सुगाधा दक्षाय्यो यो दम आस नित्यः दक्षिणा पात्वंहसः दक्षिणान्नं वनुते यो न आत्मादक्षिणां वर्म कर्णुते विजानन दक्षिणावतामिदिमानि चित्रा दक्षिणावतां दिवि सूर्यासः दक्षिणावन्तो अम्र्तं भजन्ते दक्षिणावन्तः पर तिरन्त आयुः दक्षिणावान परथमो हूत एति दक्षिणावान गरामणीरग्रमेति दक्षिणाश्वं दक्षिणा गां ददाति दक्षिणा चन्द्रमुत यद धिरण्यम दक्षो विश्वायुर्वेधसे दण्डा इवेद गोजनास आसन परिछिन्ना भरता अर्भकासः ददात नो अम्र्तस्य परजायै जिग्र्त रायः सून्र्ता मघानि ददाति मह्यं यादुरि याशूनां भोज्या शता ददानमिन न ददभन्त मन्माग्निर्वरूथं मम तस्य चाकन ददी रेक्णस्तन्वे ददिर्वसु ददिर्वाजेषु पुरुहूत वाजिनम ददुष पज्राय साम्ने दद्भिर्न जिह्वा परिविष्टमाददाविर्निधीन्रक्र्णोदुस्रियाणाम दद्भिर्वनानि बप्सति दद्वान वा यत पुष्यति रेक्णः सं वारन्नकिरस्य मघानि दधज्ज्योतिर्जनेभ्यः दधत सतोत्रे सुवीर्यम दधत सतोत्रे सुवीर्यम एते धावन्तीन्दवः सोमा इन्द्राय घर्ष्वयः दधत सतोत्रेसुवीर्यम दधत सतोत्रेसुवीर्यम आ पवस्व सहस्रिणं रयिं सोम सुवीर्यम दधत सहस्रिणीरिषः दधद रत्नानिदाशुषे दधद रयिं मयि पोषम दधन्न्र्तं धनयन्नस्य धीतिमादिदर्यो दिधिष्वो विभ्र्त्राः दधन्वान्यो नर्यो अप्स्वन्तरा सुषाव सोममद्रिभिः दधन्विरेगभस्त्योः दधाति केतुमुभयस्य जन्तोर्हव्या देवेषु दरविणं सुक्र्त्सु दधाति गर्भमदितेरुपस्थ आ येन तोकं च तनयं च धामहे दधाति पुत्रः पित्रोरपीच्यं नाम तर्तीयमधि रोचने दिवः दधाति पुत्रो अवरं परं पितुर्नाम तर्तीयमधि रोचने दिवः दधाति रत्नं विधते सुवीर्यमग्निर्जनाय दाशुषे अग्ने भव सुषमिधा समिद्ध उत बर्हिरुर्विया वि सत्र्णीताम दधाति रत्नं सवधयोरपीच्यं मदिन्तमो मत्सर इन्द्रियो रसः दधाते ये अम्र्तं सुप्रतीके दयावा दधाते ये सुभगे सुप्रतूर्ती दयावा दधानः कलशे रसम दधाना इन्द्र इद दुवः दधाना नामयज्ञियम दधानाश्चक्षसि परियम दधानो अक्षिति शरवः दधानो गोमदश्ववद सुवीर्यमादित्यजूत एधते दधामि ते मधुनो भक्षमग्रे हितस्ते भागः सुतो अस्तु सोमः दधामि ते सुतानां वर्ष्णे न पूर्वपाय्यम दधासि रत्नं दरविणं च दाशुषे अग्ने दधिक्रामग्निमुषसं च देवीमिन्द्रावतोऽवसे नि हवये वः दधिक्रामु नमसा बोधयन्त उदीराणा यज्ञमुपप्रयन्तः दधिक्रावा परथमो वाज्यर्वाग्रे रथानां भवति परजानन दधिक्रावाणं बुबुधानो अग्निमुप बरुव उषसं सूर्यं गाम दधिध्वे वर्क्तबर्हिषः दधिर्यो धायि स ते वयांसि यन्ता वसूनि विधतेतनूपाः दधीत वर्त्रतूर्ये दधुष टवा भर्गवो मानुषेष्वा रयिं न चारुं सुहवं जनेभ्यः दध्ना मन्दिष्ठः शूरस्य दध्ना यदीमुन्नीता यशसा गवां दानाय शूरमुदमन्दिषुः सुताः दध्यं ह यन मध्वाथर्वणो वामश्वस्य शीर्ष्णा पर यदीमुवाच दध्यङ ह मे जनुषम पूर्वो अङगिराः परियमेधः कण्वो अत्रिर मनुर विदुस ते मे पूर्वे मनुर विदुः दनो विश इन्द्र मर्ध्रवाचः सप्त यत पुरः शर्म शारदीर्दर्त दभ्रं चिद धि तवावतः कर्तं शर्ण्वे अधि कषमि दभ्रं पश्यद्भ्य उर्विया विचक्ष उषा दमूना गर्हपतिर्दम आ अग्निर्भुवद रयिपती रयीणाम दयां सकभित्व्यप आ चक्रुरोजसा यज्ञं जनित्वीतन्वी नि माम्र्जुः दयावा नो अद्य पर्थिवी अनागसो मही तरायेतां सुवितायमातरा दयावा यमग्निं पर्थिवी जनिष्टामापस्त्वष्टा भर्गवोयं सहोभिः दयावाक्षामा रुक्मो अन्तर्वि भाति देवा दयावाक्षामारे अस्मद रपस कर्तम दयावाप्र्थिवी जनयन्नभि वरताप ओषधीर्वनिनानियज्ञिया दयावाप्र्थिवी वरुणाय सव्रते घर्तवत पयोमहिषाय पिन्वतः दयावाभूमी अदिते तरासीथां नो ये वां जज्ञुः सुजनिमान रष्वे दयुक्षं सुदानुं तविषीभिराव्र्तं गिरिं न पुरुभोजसम दयुतानो वाजिभिर्यतः दयुभिरक्तुभिः परि पातमस्मानरिष्टेभिरश्विना सौभगेभिः दयुभिर्हितं मित्रमिव परयोगं परत्नं रत्विजमध्वरस्यजारम दयुभिर्हितो जरिमा सू नो अस्तु परातरं सुनिरतिर्जिहीताम दयुमदिन्दो सुवीर्यम दयुमन्तं शुष्ममा भर पर धारा अस्य शुष्मिणो वर्था पवित्रे अक्षरन दयुमन्तं शुष्ममा भरा सवर्विदम दयुमन्तं शुष्ममुत्तमम दयुमन्तं शुष्ममुत्तमम दयुमान दयुमत्सु नर्भिर्म्र्ज्यमानः सुमित्रेषु दीदयोदेवयत्सु दयुमानसि करतुमानिन्द्र धीरः शिक्षा शचीवस्तव नः शचीभिः दयुम्नानि येषु वसुताती रारन विश्वे सन्वन्तु परभ्र्थेषु वाजम दयुम्नी सुशिप्रो हरिमन्युसायक इन्द्रे नि रूपाहरिता मिमिक्षिरे दयुम्नीश्लोकी स सोम्यः दयुम्नैर दयुम्नैर दयुम्नैर दयुम्नैर दयुम्नैरभि पर णोनुमः दयौर्न चक्रदद भिया दयौर्न परथिना शवः दयौर्नप्रथिना शवः दयौर्भूमिःकोश आसीद यदयात सूर्या पतिम दयौर्मे पिता जनिता नाभिरत्र बन्धुर्मे माता पर्थिवीमहीयम दयौर्वः पिता पर्थिवी माता सोमो भरातादितिः सवसा दयौश्च नः पर्थिवी च परचेतस रतावरी रक्षतामंहसोरिषः दयौश्च यं पर्थिवी वाव्र्धाते आ यं होता यजति विश्ववारम दयौश्चिदस्यामवानहेः सवनादयोयवीद भियसा वज्र इन्द्र ते दरप्सं सकन्नं बरह्मणा दैव्येन विश्वे देवाः पुष्करे तवाददन्त दरप्सः समुद्रमभि यज्जिगाति पश्यन गर्ध्रस्य चक्षसाविधर्मन दरप्समपश्यं विषुणे चरन्तमुपह्वरे नद्यो अंशुमत्याः दरप्सश्चस्कन्द परथमाननु दयूनिमं च योनिमनु यश्च पुर्वः दरप्सा मध्वश्चमूषदः दरप्सानीरयन विदथेष्विन्दुर्वि वारमव्यं समयाति याति दरप्सो भेत्ता पुरां शश्वतीनामिन्द्रो मुनीनां सखा दरविणोदा ददातु नो वसूनि यानि शर्ण्विरे दरविणोदा दरविणसस्तुरस्य दरविणोदाः सनरस्य पर यंसत दरविणोदा दरविणसो गरावहस्तासो अध्वरे दरविणोदा वीरवतीमिषं नो दरविणोदा रसते दीर्घमायुः दरविणोदाः पिपीषति जुहोत पर च तिष्ठत दरापिं वसानो यजतो दिविस्प्र्शमन्तरिक्षप्रा भुवनेष्वर्पितः दरुणा सधस्थमश्नुषे दरुणा सधस्थमासदत दरुहः पाशान परति स मुचीष्ट तपिष्ठेन हन्मनाहन्तना तम दरुहः सचन्ते अन्र्ता जनानां न वां निण्यान्यचिते अभूवन दरुहो निषत्ता पर्शनी चिदेवैः पुरू शंसेन वाव्र्धुष्ट इन्द्रम दरोणाहावमवतमश्मचक्रमंसत्रकोशंसिञ्चता नर्पाणम दर्लःा चिदस्मा अनु दुर्यथा विदे तेजिष्ठाभिररणिभिर्दाष्ट्यवसे अग्नये दाष्ट्यवसे पर यः पुरूणि गाहते तक्षद वनेव शोचिषा दर्ळंग्रन्थिं न वि षयतमत्रिं यविष्ठमा रजः दर्ळानि पिप्रोरसुरस्य मायिन इन्द्रो वयास्यच्चक्र्वान रजिश्वना दर्ळ्हश्चिद दर्ह्य मघवन मघत्तये दर्ळ्हा चिद विश्वा भुवनानि पार्थिवा पर चयावयन्तिदिव्यानि मज्मना दर्ळ्हा चिदर्यः पर मर्शाभ्या भर न ते दामान आदभे दर्शं नु विश्वदर्षतं दर्शं रथमधि कषमि दर्शन नवत्र शर्तपाननिन्द्रान बाहुक्षदः शरवेपत्यमानान दर्शानो रुक्म उर्विया वयद्यौद दुर्मर्षमायुः शरियेरुचानः दर्शे विश्वाय सूर्यम दर्शेन्यो यो महिना समिद्धो अरोचत दिवियोनिर्विभावा दर्षदं जिह्वयावधीत दवा जना यातयन्नन्तरीयते नरा च शंसं दैव्यं च धर्तरि दवा धनुं बर्हतीमप्स्वन्तः पवित्रवन्ता चरतःपुनन्ता दवा सुपर्णा सयुजा सखाया समानं वर्क्षं परि षस्वजाते दवादश परधयश्चक्रमेकं तरीणि नभ्यानि क उ तच्चिकेत दवादशारं नहि तज्जराय वर्वर्ति चक्रं परि दयां रतस्य दवाविति पलुषी इति नयद्र्ष्ट अलिप्सत दवाविमौ वातौ वात आ सिन्धोरा परावतः दविजन्मानं रयिमिव परशस्तं रातिं भरद भर्गवेमातरिश्वा दविजा अह परथमजा रतस्येदं धेनुरदुहज्जायमाना दविता कुत्साय शिश्नथो नि चोदय दविता भुवद रयिपती रयीणां रतं भरत सुभ्र्तं चार्विन्दुः दविता यदीं कीस्तासो अभिद्यवो नमस्यन्त उपवोचन्त भर्गवो मथ्नन्तो दासा भर्गवः अग्निरीशे वसूनां शुचिर्यो धर्णिरेषाम दविता यो भूद अम्र्तो मर्त्येष्व आ होता मन्द्रतमो विशि दविता यो वर्त्रहन्तमो विद इन्द्रः शतक्रतुः दविता वयूर्ण्वन्नम्र्तस्य धाम सवर्विदे भुवनानि परथन्त दविता वि वव्रे सनजा सनीळे अयास्य सतवमानेभिरर्कैः दविद्युतत्य रष्टयः दविद्युतत्या रुचा परिष्टोभन्त्या कर्पा दविधा सूनवो असुरं सवर्विदमास्थापयन्त तर्तीयेनकर्मणा दविपच्चतुष्पदस्माकं सर्वमस्त्वनातुरम दविबर्हसो य उप गोपमागुरदक्षिणासो अच्युतादुदुक्षन दविर्यं पञ्च सवयशसं सवसारो अद्रिसंहतम दविषन्तं मह्यं रन्धयन मो अहम दविषते रधम अभि तयं मेषं पुरुहूतं रग्मियमिन्द्रं गीर्भिर्मदता वस्वो अर्णवम दविषस्तरध्या रणया न ईयसे दविषो नो विश्वतोमुखाति नावेव पारय दवे इदस्य करमणे सवर्द्र्शो अभिख्याय मर्त्यो भुरण्यति दवे ते चक्रे सूर्ये बरह्माण रतुथ विदुः दवे नप्तुर्देववतः शते गोर्द्वा रथा वधूमन्ता सुदासः दवे पवस्ते परि तं न भूतो यो अस्य पारेरजसो विवेष दवे समीची बिभ्र्तश्चरन्तं शीर्षतो जातं मनसाविम्र्ष्टम दवे सरुती अश्र्णवं पितॄणामहं देवानामुतमर्त्यानाम दवेष्टि शवश्रूरप जाया रुणद्धि न नाथितो विन्दतेमर्डितारम दश मह्यं पौतक्रतः सहस्रा दस्यवे वर्कः दश राजानः समिता अयज्यवः सुदासमिन्द्रावरुणा न युयुधुः दश रात्रीरशिवेना नव दयूनवनद्धं शनथितमप्स्वन्तः दश शयावा रधद्रयो वीतवारास आशवः दश शयावीनां शता दश तर्यरुषीणां दश गवां सहस्रा दश सवधाभिरधि सानो अव्ये मर्जन्ति तवा नद्यः सप्त यह्वीः दश सवसारो अधि सानो अव्ये अजन्ति वह्निं सदनान्यछ दशस्यन्ता मनवे पूर्व्यं दिवि यवं वर्केण कर्षथः दशस्यन्तो नो मरुतो मर्ळन्तु वरिवस्यन्तो रोदसी सुमेके दशस्या नो मघवन नू चिदद्रिवो धियो वाजेभिराविथ दशानामेकं कपिलं समानं तं हिन्वन्ति करतवेपार्याय दशाभीशुभ्यो अर्चताजरेभ्यो दश धुरो दश युक्तावहद्भ्यः दशावनिभ्यो दशकक्ष्येभ्यो दशयोक्त्रेभ्यो दशयोजनेभ्यः दशास्यां पुत्राना धेहि पतिमेकादशं कर्धि दशेमं तवष्टुर्जनयन्त गर्भमतन्द्रासो युवतयो विभ्र्त्रम दस्मत कर्णोष्यध्वरम दस्मादहम्र्तीषहः दस्मो न सद्मन नि शिशाति बर्हिः शूरः सर्गमक्र्णोदिन्द्र एषाम दस्मो हि षमा वर्षणं पिन्वसि तवचं कं चिद यावीरररुं शूर मर्त्यं परिव्र्णक्षि मर्त्यम इन्द्रोत तुभ्यं तद्दिवे तद रुद्राय सवयशसे दस्युहनं पूर्भिदमिन्द्र सत्यमस्मभ्यंचित्रं वर्षणं रयिं दाः दस्यूञ्छिम्यूंश्च पुरुहूत एवैर्हत्वा पर्थिव्यां शर्वा नि बर्हीत दस्रा युवाकवः सुता नासत्या वर्क्तबर्हिषः दस्रा ह यद रेक्ण औचथ्यो वां पर यत सस्राथेकवाभिरूती दस्रा हि विश्वमानुषं मक्षूभिः परिदीयथः दस्रा हिरण्यवर्तनी पिबतं सोम्यं मधु दस्रा हिरण्यवर्तनी शुभस पती पातं सोमं रताव्र्धा दा नो अग्ने धिया रयिं सुवीरं सवपत्यं सहस्य परशस्तम दाता मे पर्षतीनां राजा हिरण्यवीनाम दाता राधांसि शुम्भति दाद्र्हाणो वज्रमिन्द्रो गभस्त्योः कषद्मेव तिग्ममसनायसं शयदहिहत्याय सं शयत संविव्यान ओजसा शवोभिरिन्द्र मज्मना दाधार कषेममोको न रण्वो यवो न पक्वो जेता जनानाम दाधार दक्षमुत्तममहर्विदं वरजं च विष्णुः सखिवानपोर्णुते दान इद वो मघवानः सो अस्त्वयं च सोमो हर्दि यम्बिभर्मि पर मा युयुज्रे परयुजो जनानां वहामि सम पुषणमन्तरेण दाना मर्गो न वारणः पुरुत्रा चरथं दधे दानाय मनः सोमपावन्नस्तु ते अर्वाञ्चा हरी वन्दनश्रुदा कर्धि दानासः पर्थुश्रवसः कानीतस्य सुराधसः दामा रथस्य दद्र्शे दामानं विश्वचर्षणे अग्निं विश्वमनो गिरा दाशराज्ञे परियत्ताय विश्वतः सुदास इन्द्रावरुणावशिक्षतम दाशेम कस्य मनसा यज्ञस्य सहसो यहो दाश्वांसो दाशुषः सुतम दासं यच्छुष्णं कुयवं नयस्मा अरन्धय आर्जुनेयाय शिक्षन दासपत्नीरहिगोपा अतिष्ठन निरुद्धा आपः पणिनेव गावः दासस्य चिद वर्षशिप्रस्य माया जघ्नथुर नरा पर्तनाज्येषु दासस्यवा मघवन्नार्यस्य वा सनुतर्यवया वधम दासा च वर्त्रा हतमार्याणि च सुदासमिन्द्रावरुणावसावतम दितिश्चदाति वार्यम दिदेष्टु देव्यदिती रेक्णो वायुश्च यन नियुवैते भगश्च दिद्युं यदस्य समिथेषु मंहयमादिदेनं शंस्यमुक्थ्यं करम दिद्र्क्षेण्यः परि काष्ठासु जेन्य ईळेन्यो महो अर्भाय जीवसे दिनस्य वा मघवन सम्भ्र्तस्य वा पूर्धि यवस्य काशिना अयं कर्त्नुरग्र्भीतो विश्वजिदुद्भिदित सोमः दिवं चप्र्थिवीं चान्तरिक्षमथो सवः दिवं सुपर्णो गत्वाय सोमं वज्रिण आभरत दिवः पीयूषं पूर्व्यं यदुक्थ्यं महो गाहाद दिव आनिरधुक्षत दिवः पीयूषमुत्तमं सोममिन्द्राय वज्रिणे दिवक्षसो अग्निजिह्वा रताव्र्ध रतस्य योनिं विम्र्शन्त आसते दिवश्चित ते बर्हतो जातवेदो वैश्वानर पर रिरिचे महित्वम दिवश्चित पूर्वो नयसादि होताप्र्छ्यो विश्पतिर्विक्षुवेधाः दिवश्चिद रोचनादध्या नो गन्तं सवर्विदा दिवश्चिदन्तानुपमानुदानळ अपामुपस्थे महिषोववर्ध दिवश्चिदा वो अमवत्तरेभ्यो विभ्वना चिदाश्वपस्तरेभ्यः दिवस कण्वास इन्दवो वसु सिन्धूनां पदे दिवस पयो दिधिषाणा अवेषन विदुर्देवाः सहसामानमर्कम दिवस पर्थिव्या अधि भवेन्दो दयुम्नवर्धनः दिवस पर्ष्ठं बर्हणा निर्णिजे कर्तोपस्तरणं चम्वोर्नभस्मयम दिवस पुत्रास एता न येतिर आदित्यासस्ते अक्रन वाव्र्धुः दिवस्प्र्थिव्योरव आ वर्णीमहे मातॄन सिन्धून पर्वताञ्छर्यणावतः दिवा चित तमः कर्ण्वन्ति पर्जन्येनोदवाहेन दिवा न नक्तं पलितो युवाजनि पुरू चरन्नजरो मानुषा युगा दिवा नक्तमदाभ्य एना वो अग्निं नमसोर्जो नपातमा हुवे दिवा पर्थिव्या मिथुना सबन्धू यमीर्यमस्यबिभ्र्यादजामि दिवा यन्ति मरुतो भूम्याग्निरयं वातो अन्तरिक्षेण यति दिवि ते नाभा परमो य आददे पर्थिव्यास्ते रुरुहुः सानविक्षिपः दिवि न केतुरधि धायि हर्यतो विव्यचद वज्रो हरितो नरंह्या दिवि मूर्धानं दधिषे सवर्षां जिह्वामग्नेचक्र्षे हव्यवाहम दिवि मे अन्यः पक्षो अधो अन्यमचीक्र्षम दिवि वाता इव शरिताः दिवि सवनो यतते भूम्योपर्यनन्तं शुष्ममुदियर्तिभानुना दिविस्प्र्ग यात्यरुणानि कर्ण्वन्नुतो एति पर्थिव्यारेणुमस्यन दिविस्प्र्शं यज्ञमस्माकमश्विना जीराध्वरं कर्णुतंसुम्नमिष्टये दिवीव चक्षुराततम दिवीवपञ्च कर्ष्टयः दिवीवसूर्यं दर्शे दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य दिवो अमुष्य शासतो दिवं यय दिवावसो दिवो अस्तोष्यसुरस्य वीरैरिषुध्येव मरुतो रोदस्योः दिवो धर्तासि शुक्रः पीयूषः सत्ये विधर्मन वाजी पवस्व दिवो धामभिर्वरुण मित्रश्चा यातमद्रुहा दिवो न ते तन्यतुरेति शुष्मश्चित्रो न सूरः परति चक्षि भानुम दिवो न यस्य रेतसो दुघानाः पन्थासो यन्ति शवसापरीताः दिवो न वर्ष्टिं परथयन ववक्षिथ दिवो न विद्युत सतनयन्त्यभ्रैः सोमस्य ते पवत इन्द्रधारा दिवो न सर्गा असस्र्ग्रमह्नां राजा न मित्रं पर मिनातिधीरः दिवो न सानु पिप्युषी धारा सुतस्य वेधसः दिवो न सानु सतनयन्नचिक्रदद दयौश्च यस्य पर्थिवी च धर्मभिः दिवो नसद्ममखसम परति तयं चारुमध्वरं गोपीथाय पर हूयसे दिवो नाके मधुजिह्वा असश्चतो वेना दुहन्त्युक्षणं गिरिष्ठाम दिवो नाभा विचक्षणो अव्यो वारे महीयते दिवो मानं नोत सदन सोमप्र्ष्ठासो अद्रयः दिवो य सकम्भो धरुणः सवातत आपूर्णो अंशुः पर्येतिविश्वतः दिवो रुक्म उरुचक्षा उदेति दूरेर्थस्तरणिर्भ्राजमानः दिवो रेतसा सचते पयोव्र्धा तमीमहे सुमती शर्म सप्रथः दिवो वराहमरुषं कपर्दिनं तवेषं रूपं नमसा निह्वयामहे दिवो वा सानु सप्र्शता वरीयः पर्थिव्या वा मात्रया विश्रयध्वम दिवोदासेभिरिन्द्र सतवानो वाव्र्धीथा अहोभिरिव दयौः इन्द्राय हि दयौरसुरो अनम्नतेन्द्राय मही पर्थिवी वरीमभिर्द्युम्नसाता वरीमभिः इन्द्रं विश्वे सजोषसो देवासो दधिरे पुरः दिव्यं सुपर्णं वायसं बर्हन्तमपां गर्भं दर्शतमोषधीनाम दिव्यः सुपर्णो अव चक्षत कषां सोमः परि करतुना पश्यते जाः हरिं मर्जन्त्यरुषो न युज्यते सं धेनुभिः कलशे सोमो अज्यते दिव्यः सुपर्णो अव चक्षि सोम पिन्वन धाराः कर्मणा देववीतौ दिव्या अङगारा इरिणे नयुप्ताः शीताः सन्तो हर्दयंनिर्दहन्ति दिव्या आपो अभि यदेनमायन दर्तिं न शुष्कं सरसी शयानम दिव्याः सुपर्णा मधुमन्त इन्दवो मदिन्तमासः परि कोशमासते दिव्ये योषणे बर्हती सुरुक्मे अधि शरियंशुक्रपिशं दधाने दिशं न दिष्टां रजूयेव यन्ता मे हवं नासत्योप यातम दीदाय दीर्घश्रुत्तमः दीदेथ कण्व रतजात उक्षितो यं नमस्यन्ति कर्ष्टयः दीर्घं सुतं वाताप्याय दीर्घं हयङकुशं यथा शक्तिं बिभर्षि मन्तुमः दीर्घतन्तुर्ब्र्हदुक्षायमग्निः सहस्रस्तरीः शतनीथर्भ्वा दीर्घतमा मामतेयो जुजुर्वान दशमे युगे दीर्घप्रयज्युमति यो वनुष्यति वयं जयेम पर्तनासु दूढ्यः दीर्घश्रुतं रयिमस्मे दधाना यूयं पात उपो रुरुचे युवतिर्न योषा विश्वं जीवं परसुवन्ती चरायै दीर्घस्ते अस्त्वङकुशो येना वसु परयछसि दीर्घायुत्वमङगिरसो वो अस्तु परति गर्भ्णीतमानवं सुमेधसः दीर्घायुरस्या यः पतिर्जीवाति शरदः शतम दुग्धं पयोव्र्षणा जेन्यावसू मा नो मर्धिष्टमा गतम दुधेर्युक्तस्य दरवतः सहानस रछन्ति षमा निष्पदोमुद्गलानीम दुराधर्षं वरुणस्य दुराध्ये मर्ताय दुराध्यो अदितिं सरेवयन्तो अचेतसो वि जग्र्भ्रे परुष्णीम दुरो अश्वस्य दुर इन्द्र गोरसि दुरो यवस्य वसुन इनस पतिः दुरो घर्तान्यक्षरन दुरोकशोचिः करतुर्न नित्यो जायेव योनावरं विश्वस्मै दुर्गे चिन नः सुगं कर्धि गर्णान इन्द्र गिर्वणः दुर्मन्त्वत्राम्र्तस्य नाम सलक्ष्मा यद विषुरूपाभवाति दुर्मित्रासः परकलविन मिमाना जहुर्विश्वानि भोजना सुदासे दुश्च्यवनः पर्तनाषाळ अयुध्यो अस्माकं सेनावतु पर युत्सु दुष्टरं यस्य साम चिद रधग यज्ञो नमानुषः दुष्टरा यस्य परवणे नोर्मयो धिया वाजं सिषासतः दुहन्ति सप्तैकामुप दवा पञ्च सर्जतः दुहन्तिशक्मना पयः दुहन्त्यूधरुपसेचनाय कं नरो हव्य नामर्जयन्त आसभिः दुहन्त्यूधर्दिव्यानि धूतयो भूमिं पिन्वन्ति पयसापरिज्रयः दुहान ऊधर्दिव्यं मधु परियं परत्नं सधस्थमासदत दुहानः परत्नमित पयः पवित्रे परि षिच्यते दुहामश्विभ्यां पयो अघ्न्येयं स वर्धतां महते सौभगाय दुहीयन मित्रधितये युवाकु राये च नो मिमीतं वाजवत्यै दूतं न पूर्वचित्तय आ शासते मनीषिणः दूतेव हि षठो यशसा जनेषु माप सथातम्महिषेवापानात दूतो देवानामसि मर्त्यानामन्तर्महांश्चरसि रोचनेन दूतो हव्या कविर्वह दूरं किल परथमा जग्मुरासामिन्द्रस्य याः परसवेसस्रुरापः दूरमधिस्रुतेरज दूरमित पणयो वरीय उद गावो यन्तु मिनतीरतेन दूरादिन्द्रमनयन्ना सुतेन तिरो वैशन्तमति पान्तमुग्रम दूरादिह हवामहे दूरेद्र्शं गर्हपतिमथर्युम दूरेद्र्शे देवजाताय केतवे दिवस पुत्रायसूर्याय शंसत दूरेवा सतो अन्ति वा पर कविर्देववीतये अव्यो वारेभिरर्षति दूर्वाया इवतन्तवो वयस्मदेतु दुर्मतिर्देवी जनीत्र्य देव इव सविता सत्यधर्मेन्द्रो न तस्थौसमरे धनानाम देव तवष्टर्यद ध चारुत्वमानड यदङगिरसामभवः सचाभूः देवं देवं राधसे चोदयन्त्यस्मद्र्यक सून्र्ता ईरयन्ती देवं देवं वो अवस इन्द्रम इन्द्रं गर्णीषणि देवं देवं वो अवसे देवं देवमभिष्टये देवं देवं हुवेम वाजसातये गर्णन्तो देव्या धिया देवं देवत्रा सूर्यमगन्म जयोतिरुत्तमम देवं देवाय देवयु देवकं चिन मान्यमानं जघन्थाव तमना बर्हतः शम्बरं भेत देवत्तं बरह्म गायत देवत्तं बरह्म गायत देवत्रा नु परवाच्यं सध्रीचीना नि वाव्र्तुर्वि देवत्रा हव्यमोहिरे देवममीवचातनम देवयन्तो यथा मतिमछा विदद्वसुं गिरः देववीतिम मनामहे देवश्रुतं वर्ष्टिवनिं रराणो बर्हस्पतिर्वाचमस्मा अयछत देवसेनानामभिभञ्जतीनां जयन्तीनां मरुतोयन्त्वग्रम देवस्त्वष्टा दरविणोदा रभुक्षणः पररोदसी मरुतो विष्णुरर्हिरे देवस्य पश्य काव्यं महित्वाद्या ममार स हयःसमान देवहितिं जुगुपुर्द्वादशस्य रतुं नरो न पर मिनन्त्येते देवा अदभ्रमाश वो यमादित्या अहेतनानेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः देवा अभि पर मर्क्षत देवा आदित्या ये सप्त तेभिः सोमाभि रक्ष न इन्द्रयेन्दो परि सरव देवा इदस्य हविरद्यमायन यो अर्वन्तं परथमो अध्यतिष्ठत देवा एतस्यामवदन्त पूर्वे सप्तर्षयस्तपसे ये निषेदुः देवा देवेभिरद्य सचनस्तमा देवा देवेभ्यो मधु देवा नो यथा सदमिद वर्धे असन्नप्रायुवो रक्षितारो दिवे दिवे देवा भागं यथा पूर्वे संजानाना उपासते देवा वर्धाय हूमहे देवाः कपोत इषितो यदिछन दूतो निरतया इदमाजगाम देवाः कर्णुथ जीवसे देवान देवयते यज आ तवा वहन्तु हरयो वर्षणं सोमपीतये देवान यत करत्वा मज्मना पुरुष्टुतो मर्तं संसं विश्वधा वेति धायसे देवान वसिष्ठो अम्र्तान ववन्दे इमां धियं सप्तशीर्ष्णीं पिता न रतप्रजातां बर्हतीमविन्दत देवान वसिष्ठो अम्र्तान ववन्दे ये विश्वा भुवनाभिप्रतस्थुः देवान वा यच्चक्र्मा कच्चिदागः सखायं वा सदमिज्जास्पतिं वा देवान सखिभ्य आ वरम देवानछा यातवे जातवेदसमग्निमीळे वयुष्टिषु देवाननु परभूषतः देवाना सादयादिह देवानां चक्षुः सुभगा वहन्ती शवेतं नयन्ती सुद्र्शीकमश्वम देवानां चित तिरो वशम आ याहि वनसा सह गावः सचन्त वर्तनिं यदूधभिः देवानां भद्रा सुमतिर्र्जूयतां देवानां रातिरभि नोनि वर्तताम देवानां माने परथमा अतिष्ठन कर्न्तत्रदेषमुपर उदायन देवानां य इन मनो देवानां य इन मनो देवानां य इन मनो यजमान इयक्षत्यभीदयज्वनो भुवत देवानां य इन्मनो पर कर्तान्य रजीषिणः कण्वा इन्द्रस्य गाथया देवानां युगे परथमे असतः सदजायत देवानां शर्मन मम सन्तु सूरयः शत्रूषाहः सवग्नयः देवानां सख्यमुप सेदिमा वयं देवा न आयुः पर तिरन्तु जीवसे देवानां सुम्ने अम्र्तस्य चारुणो येन शरवांस्यानशुः देवानां सोम पवमान निष्क्र्तं गोभिरञ्जानो अर्षसि देवानादित्यानदितिं हवामहे ये पार्थिवासोदिव्यासो अप्सु ये देवानादित्यानवसे हवामहे वसून रुद्रांसवितारं सुदंससम देवानाम्पूर्व्ये युगे असतः सदजायत देवानुपप्रैत सप्तभिः परा मार्ताण्डमास्यत देवाभवत वाजिनः देवायद यज्ञं तन्वाना अबध्नन पुरुषं पशुम देवावीरघशंसहा देवावीरघशंसहा परास्य धारा अक्षरन वर्ष्णः सुतस्यौजसा देवावीरघशंसहा पवस्व दक्षसाधनो देवेभ्यः पीतये हरे देवावीर्मदोमतिभिः परिष्क्र्तः देवाव्यम्मदमभि दविशवसम देवाव्यो नः परिषिच्यमानाः कषयं सुवीरं धन्वन्तु सोमाः देवाश्चित ते अम्र्ता जातवेदो महिमानं वाध्र्यश्व पर वोचन देवाश्चित ते असुर्याय पूर्वे अनु कषत्राय ममिरे सहांसि देवास आयन परशून्रबिभ्रन वना वर्श्चन्तो अभि विड्भिरायन देवास उप गन्तन देवासः शर्णवन हि कम देवासस्त्वा वरुणो मित्रो अर्यमा सं दूतं परत्नमिन्धते देवासो नित्ययाशिरा देवासो मन्युं दासस्य शचम्नन ते न आ वक्षन सुविताय वर्णम देवासो रण्वमवसे वसूयवो गीर्भीरण्वं वसूयवः यं तवं रथमिन्द्र मेधसातये अपाका सन्तमिषिर परणयसि परानवद्य नयसि सद्यश्चित तमभिष्टये करो वशश्च वाजिनम देवासो हि षमा मनवे समन्यवो विश्वे साकं सरातयः देवास्त इन्द्र सख्याय येमिरे देवास्त इन्द्र सख्याय येमिरे बर्हद्भानो मरुद्गण देवी दिवो दुहितरा सुशिल्पे उषासानक्ता सदतां नियोनौ देवी देवस्य रोदसी जनित्री बर्हस्पतिं वाव्र्धतुर महित्वा देवी यदि तविषी तवाव्र्धोतय इन्द्रं सिषक्त्युषसं न सूर्यः देवीं देवेभ्यः पर्येयुषीं गामा माव्र्क्त मर्त्यो दभ्रचेताः तवमग्ने बर्हद वयो दधासि देव दाशुषे देवीं वाचमजनयन्त देवास्तां विश्वरूपाः पशवो वदन्ति देवीः षळ उर्वीरुरु नः कर्णोत विश्वे देवास इहवीरयध्वम देवीरापो मातरः सूदयित्न्वो घर्तवत पयोमधुमन नो अर्चत देवीर्द्वारो बर्हतीर्विश्वमिन्वा देवेभ्योभवत सुप्रायणाः देवेन नो मनसा देव सोम रायो भागं सहसावन्नभि युध्य देवेभिरग्न आ गहि देवेभिरिन्द्रो मघवा सयावभिर्व्र्त्रंजघन्वानभवद वरेण्यः देवेभिर्देव्यदिते अरिष्टभर्मन्ना गहि देवेभिर्नः सविता परावतु शरुतमासर्वतातिमदितिं वर्णीमहे देवेभिर्न्विषितो यज्ञियेभिरग्निं सतोषाण्यजरम्ब्र्हन्तम देवेभिर्याहि यक्षि च देवेभिर्ये देवपुत्रे सुदंससेत्था धिया वार्याणि परभूषतः देवेभ्य उत्तमं हविः देवेभ्यः कमव्र्णीत मर्त्युं परजायै कमम्र्तंनाव्र्णीत देवेभ्यस तवा मदाय कं सर्जानम अति मेष्यः देवेभ्यस तवा वर्था पाजसे ऽपो वसानं हरिम मर्जन्ति देवेभ्यस्त्वा सधमादमस्मभ्यं तवा सधमादम समिद्धो अद्य राजसि देवो देवैः सहस्रजित देवेभ्यो अनुकामक्र्त देवेभ्यो देव दाशुषे देवेभ्यो देवश्रुत्तमम देवेषु ता वनामहे देवेषु देव ईयते देवेषु यशो मर्ताय भूषन दक्षाय रायः पुरुभूषु नव्यः देवेषु रत्नधा असि देवेष्वक्रतश्रवः क इमाना दधर्षति अग्निं हिन्वन्तु नो धियः सप्तिमाशुमिवाजिषु देवैरा सत्सि बर्हिषि देवैरा सत्सिबर्हिषि देवैर्नो देव्यदितिर्नि पातु देवस्त्राता तरायतामप्रयुछन देवैर्याहि सरथं राधो अछा यूयं पात सवस्तिभिः सदा नः देवो देवान परिभूरतेन वहा नो हव्यं परथमश्चिकित्वान देवो देवानां गुह्यानि नामाविष कर्णोति बर्हिषि परवाचे देवो देवानामसि मित्रो अद्भुतो वसुर्वसूनामसि चारुरध्वरे देवो देवाय धारयेन्द्राय पवते सुतः देवो देवी गिरिष्ठा अस्रेधन तं तुविष्वणि देवो देवेभिरा गमत देवो न यः पर्थिवीं विश्वधाया उपक्षेति हितमित्रो न राजा देवो न यः सविता सत्यमन्मा करत्वा निपाति वर्जनानि विश्वा देवो नो अत्र सविता दमूना अनागसो वोचति सूर्याय देवो नो अत्र सविता नवर्थं परासावीद दविपत पर चतुष्पदित्यै देवो यन मर्तान यजथाय कर्ण्वन सीदद्धोता परत्यं सवमसुं यन देवो वो दरविणोदाः पूर्णां विवष्ट्यासिचम दैवी पूर्तिर्दक्षिणा देवयज्या न कवारिभ्यो नहि तेप्र्णन्ति दैवीं नावं सवरित्रामनागसमस्रवन्तीमा रुहेमा सवस्तये दैव्या होतारा परथमा पुरोहित रतस्य पन्थामन्वेमिसाधुया दैव्या होतारा परथमा सुवाचा मिमाना यज्ञं मनुषोयजध्यै दैव्या होतारो वनुषन्त पूर्वे अरिष्टाःस्याम तन्वा सुवीराः दोहेन गामुप शिक्षा सखायं पर बोधय जरितर्जारमिन्द्रम धत्त इन्द्रो नर्यपांसि कर्तवे अहन वर्त्रं निरपामौब्जदर्णवम धत्तं रत्नानि जरतं च सूरीन यूयं पात आ शुभ्रा यातमश्विना सवश्वा गिरो दस्रा जुजुषाणा युवाकोः धत्तं रयिं सतुवते कीरये चिद यूयम पात सवस्तिभिः सदा नः अध्वर्यवो ऽरुणं दुग्धम अंशुं जुहोतन वर्षभाय कषितीनाम धत्तं रयिं सतुवते कीरये चिद यूयम पात सवस्तिभिः सदा नः परो मात्रया तन्व्र वर्धान न ते महित्वम अन्व अश्नुवन्ति धत्तं सूरिभ्य उत व सवश्व्यं नासत्य रयिषाचः सयाम धनं न सयन्द्रं बहुलं यो अस्मै तीव्रान सोमानासुनोतिप्रयस्वान धनंजयः पवते कर्त्व्यो रसो विप्रः कविःकाव्येना सवर्चनाः इन्द्राय सोम सुषुतः परि सरवापामीवा भवतु रक्षसा सह धनंजयो रणे रणे धनंसनिष्यन्तीनामात्मानं तव पूरुष धनस्प्र्तमुक्थ्यं विश्वचर्षणिं तोकं पुष्येम तनयं शतं हिमः धनानामिन्द्र सातये धनानि सुषणा कर्धि धनुर्हस्तादाददानो मर्तस्यास्मे कषत्राय वर्चसेबलाय धनोरधि परवत आ स रण्वत्यभिव्रजद्भिर्वयुना नवाधित धनोरधि परवता यासि हर्यञ जिगीषसेपशुरिवावस्र्ष्टः धनोरधि विषुणक ते वयायन्नयज्वनः सनकाः परेतिमीयुः धन्व च यत कर्न्तत्रं च कति सवित ता वि योजना धन्वच्युत इषां न यामनि पुरुप्रैषा अहन्यो नैतशः धन्वन न तर्ष्णा समरीत तानभि सोम जहिपवमान दुराध्यः धन्वन सरोतः कर्णुते गातुमूर्मिं शुक्रैरूर्मिभिरभिनक्षति कषाम धन्वन्निव परपा असि तवमग्न इयक्षवे पूरवेप्रत्न राजन धमन्तो वाणं मरुतः सुदानवो मदे सोमस्य रण्यानि चक्रिरे धरुवं त इन्द्रश्चाग्निश्च राष्ट्रं धारयतां धरुवम धरुवं ते राजा वरुणो धरुवं देवो बर्हस्पतिः धरुवं धरुवेण हविषाभि सोमं मर्शामसि धरुवं विश्वमिदं जगद धरुवो राजा विशामयम धरुवा एव वः पितरो युगे युगे कषेमकामासः सदसो नयुञ्जते धरुवा दयौर्ध्रुवा पर्थिवी धरुवासः पर्वता इमे धरुवासु तवासु कषितिषु कषियन्तो वयस्मत पाशं वरुणोमुमोचत धरुवासो अस्य कीरयो जनास उरुक्षितिं सुजनिमा चकार धरुवे सदसि सीदति धर्णसिं भूरिधायसम धर्तव्रता कषत्रिया कषत्रमशतुः धर्तव्रताः कषत्रिया यज्ञनिष्क्र्तो बर्हद्दिवा अध्वराणामभिश्रियः धर्तव्रताय दाशुषे धर्ताराचर्षणीनाम धर्तारो दिव रभवः सुहस्ता वातापर्जन्या महिषस्यतन्यतोः धर्मक्र्ते विपश्चिते पनस्यवे धर्मणा वायुमा विश धर्मा भुवद वर्जन्यस्य राजा पर रश्मिभिर्दशभिर्भारि भूम धर्षतश्चिद धर्षन मनः कर्णोषीन्द्र यत तवम धर्षता धर्ष्णो सतवमान आ भर धर्षद्वर्णं दिवे दिवे हन्तारं भङगुरावताम धवस्रयोः पुरुषन्त्योरा सहस्राणि दद्महे धवान्तं तमो अव दध्वसे हत इन्द्रो मह्नापूर्वहूतावपत्यत धाता धातॄणां भुवनस्य यस पतिर्देवं तरातारमभिमातिषाहम धाता रयिमविदस्यं सदासां सक्षीमहि युज्येभिर्नु देवैः धातारः सतुवते वयः धातुर्द्युतानात सवितुश्च विष्णो रथन्तरमा जभारा वसिष्ठः धातुर्द्युतानात सवितुश्च विष्णोरासूर्यादभरन घर्ममेते धातुर्द्युतानात सवितुश्च विष्णोर्भरद्वाजो बर्हदा चक्रे अग्नेः धानानां न सं गर्भायास्मयुर दविः सं गर्भायास्मयुः धामानि मित्रावरुणा युवाकुः सं यो यूथेव जनिमानि चष्टे धारया पवते सुतः धारया पवते सुतः सना च सोम जेषि च पवमान महि शरवः धारा य ऊर्ध्वो अध्वरे भराजा नैति गव्ययुः धासिं कर्ण्वान ओषधीर्बप्सदग्निर्न वायति धासिं हिन्वन्त्यत्तवे धियं घर्ताचीं साधन्ता धियं च यज्ञं च साधन्तस्ते नो धान्तु वसव्यमसामि धियंजिन्वा धिष्ण्या विश्पलावसू दिवो नपात सुक्र्ते शुचिव्रता धियंजिन्वा मधुवर्णा शुभस पती धियः पिन्वानाः सवसरे न गाव रतायन्तीरभि वावश्र इन्दुम धिया जूता अस्र्क्षत धिया देवा वसुविदा धिया धेना अवस्यवः धिया युयुज्र इन्दवः धिया विप्रो अजायत धिया वो मेधसातये पुरंध्या विवासति धिया शमी सचते सेमभि परवद दिवस कवन्धमव दर्षदुद्रिणम धियाविड्ढि पुरन्ध्या धिये वाजाय हिन्वतु धियो विश्वा वि राजति सुरूपक्र्त्नुमूतये सुदुघामिव गोदुहे धिष्ण्या वनतं गिरः धीजवना नासत्या धीभिः सातानि काण्वस्य वाजिनः परियमेधैरभिद्युभिः धीभिर्वत्सप्रचेतसा सतोमेभिर्हवनश्रुता धीभिर्हिन्वन्ति वाजिनं वने करीळन्तमत्यविम धीभिश चन मनसा सवेभिर अक्षभिः सोमस्य सवेभिर अक्षभिः धीरादेवेषु सुम्नया धीराश्चित तत समिनक्षन्त आशतात्रा कर्तमव पदात्यप्रभुह शिशुर्न जातो अव चक्रदद वने सवर्यद वाज्यरुषः सिषासति धीरासः पदं कवयो नयन्ति नाना हर्दा रक्षमाणा अजुर्यम धीरो हयस्यद्मसद विप्रो न जाग्र्विः सदा धुक्षन्तपिप्युशीमिषम धुक्षस्वपिप्युषीमिषमवा च नः धूमकेतुं भार्जीकं वयुष्टिषु यज्ञानामध्वरश्रियम धूमकेतुः समिधा भार्जीको मन्द्रो होता नित्योवाचा यजीयान धूर्षुयुज्यध्वं सुनुत धेना इन्द्रावचाकशत धेनुं च पर्श्निं वर्षभं सुरेतसं विश्वाहा शुक्रं पयो अस्य दुक्षत धेनुं न तवा सूयवसे दुदुक्षन्नुप बरह्माणि सस्र्जे वसिष्ठः धेनुः कर्त्वा युवशा कर्त्वा दवा तानि भरातरनु वः कर्त्व्येमसि धेनुर्न वत्सं पयसाभि वज्रिणमिन्द्रमिन्दवो मधुमन्त ऊर्मयः धेनुष ट इन्द्र सून्र्ता यजमानाय सुन्वते धेनूरिव मनवे विश्वदोहसो जनाय विश्वदोहसः धेनूर्जिन्वतमुत जिन्वतं विशो हतं रक्षांसि सेधतममीवाः धेनूर्वाश्रोवीवशत आ नः पवस्व धारया पवमान रयिं पर्थुम न गा इन्द्रस्तस्य परा ददाति परशस्तमिच्चारुमस्मैक्र्णोति न गायत्रंगीयमानम न घा तवद्रिगप वेति मे मनस्त्वे इत कामं पुरुहूतशिश्रय न घा राजेन्द्र आ दभन नो या नु सवसारा कर्णवन्त योनौ न घेमन्यदा पपन वज्रिन्नपसो नविष्टौ न चक्रमभि बाधते न जामिभिर्वि चिकिते वयो नो विदा देवेषु परमतिं चिकित्वान न जायमानो नशते न जातो यानि करिष्या कर्णुहिप्रव्र्द्ध न त इन्द्र सुमतयो न रायः संचक्षे पूर्वा उषसो न नूत्नाः न तं गूहन्ति सरवतो गभीरा हतािन्द्रेण पणयः शयध्वे न तं तिग्मं चन तयजो न दरासदभि तं गुरु न तं धूर्तिर्वरुण मित्र मर्त्यं यो वो धामभ्यो अविधत न तं राजानावदिते कुतश्चन नांहो अश्नोति दुरितंनकिर्भयम न तं विदाथ य इमा जजानायद युष्माकमन्तरम्बभूव न तत ते अन्यो अनु वीर्यं शकन नपुराणो मघवन नोत नूतनः न तद देवो न मर्त्यस्तुतुर्याद यानि परव्र्द्धो वर्षभश्चकार न तम अग्ने अरातयो मर्तं युवन्त रायः न तमंहो देवक्र्तं कुतश्चन न मर्त्यक्र्तं नशत न तमंहो न दुरितानि मर्त्यमिन्द्रावरुणा न तपः कुतश्चन न तमश्नोति कश्चन दिव इव सान्वारभम न तवदन्यो मघवन्नस्ति मर्डितेन्द्र बरवीमि ते वचः न तवा देवास आशत न मर्त्यासो अद्रिवः न तवा बर्हन्तो अद्रयो वरन्त इन्द्र वीळवः न तवा रासीयाभिशस्तये वसो न पापत्वाय सन्त्य न तवा वज्रिन सहस्रं सूर्या अनु न जातम अष्ट रोदसी न तवा विव्याचरज इन्द्र पार्थिवमनु सवधां ववक्षिथ न तवा शतं चन हरुतो राधो दित्सन्तमा मिनन न तवामिन्द्राति रिच्यते न तवामिन्द्रातिरिच्यते न तवावानन्यो दिव्यो न पार्थिवो न जातो न जनिष्यते न तवावानिन्द्र कश्चन न जातो न जनिष्यते अति विश्वं ववक्षिथ न तस्य मायया चन रिपुरीशीत मर्त्यः न तस्य विद्म तदु षु पर वोचत युवा ह यद युवत्याःक्षेति योनिषु न तस्य वेम्यरणं हि तद वसो सतुषे पज्राय साम्ने न ता वाजेषु वायतः न तिष्ठन्ति न नि मिषन्त्येते देवानां सपश इह येचरन्ति न ते अदेवः परदिवो नि वासते यदेतशेभिः पतरैरथर्यसि न ते गिरो अपि मर्ष्ये तुरस्य न सुष्टुतिमसुर्यस्य विद्वान न ते भोजस्य सख्यं मर्षन्ताधा सूरिभ्यः सुदिना वयुछान न ते वर्तास्ति राधस इन्द्र देवो न मर्त्यः न ते विष्णो जायमानो न जातो देव महिम्नः परम अन्तम आप न ते सखा सख्यं वष्ट्येतत सलक्ष्मा यद विषुरूपाभवाति न ते सव्यं न दक्षिणं हस्तं वरन्त आमुरः न दयाव इन्द्रमोजसा नान्तरिक्षाणि वज्रिणम न दुरुक्ताय सप्र्हयेत सं पूषन्नध्वनस्तिर वयंहो विमुचो नपात न दुष्टुती मर्त्यो विन्दते वसु न सरेधन्तं रयिर्नशत न दूढ्ये अनु ददासि वामं बर्हस्पते चयस इत पियारुम न दूताय परह्ये तस्थ एषा तथा राष्ट्रं गुपितंक्षत्रियस्य न देव विव्रता हरी रतस्य यत न देवमभिमातयः न देवानामति वरतं शतात्मा चन जीवति न देवानामपि हनुतः सुमतिं न जुगुक्षतः न देवो नाध्रिगुर्जनः न निन्दिम चमसं यो महाकुलो अग्ने भरातर्द्रुण इद भूतिमूदिम न नूनं बरह्मणां रणं पराशूनामस्ति सुन्वताम न नौ मन्त्रा अनुदितास एते मयस करन्परतरे चनाहन न परिबाधो हरिवो गविष्टिषु न पापासो मनामहे नारायासो न जळ्हवः न पूषणं मेथामसि सूक्तैरभि गर्णीमसि न भोजा मम्रुर्न नयर्थमीयुर्न रिष्यन्ति न वयथन्ते हभोजाः न मत सत्री सुभसत्तरा न सुयाशुतरा भुवत न मत्प्रतिच्यवीयसी न सक्थ्युद्यमीयसी विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः न मर्डिता विद्यते अन्य एभ्यो देवेषु मे अधिकामा अयंसत न मर्त्युरासीदम्र्तं न तर्हि न रात्र्या अह्न आसीत्प्रकेतः न मर्षा शरान्तं यदवन्ति देवा विश्वा इत सप्र्धो अभ्यश्नवाव न मर्ष्यते परथमं नापरं वचो अस्य करत्वसचते अप्रद्र्पितः न मा गरन नद्यो मात्र्तमा दासा यदीं सुसमुब्धमवाधुः न मा मिमेथ न जिहीळ एषा शिवा सखिभ्य उत मह्यमासीत न मे सतोतामतीवा न दुर्हितः सयादग्ने न पापया न मेथेते न तस्थतुः सुमेके नक्तोषासा समनसा विरूपे न यं दिप्सन्ति दिप्सवो न दरुह्वाणो जनानाम न यं दुध्रा वरन्ते न सथिरा मुरो मदे सुषिप्रमन्धसः न यं धूर्वन्ति धूर्तयः न यं यावा तरति यातुमावान न यं रिपवो न रिषण्यवो गर्भे सन्तं रेषणा रेषयन्ति न यं विविक्तो रोदसी नान्तरिक्षाणि वज्रिणम न यं शुक्रो न दुराशीर्न तर्प्रा उरुव्यचसम न यः सम्प्र्छे न पुनर्हवीतवे नसंवादाय रमते न यजमान रिष्यसि न सुन्वान न देवयो न यत पुरा चक्र्मा कद ध नूनं रता वदन्तो अन्र्तंरपेम न यद दूराद वसवो नू चिदन्तितो वरूथमादधर्षति न यस्य ते शवसान सख्यम आनंश मर्त्यः न यस्य दयावाप्र्थिवी अनु वयचो न सिन्धवो रजसो अन्तमानशुः न यस्य दयावाप्र्थिवी न धन्व नान्तरिक्षं नाद्रयःसोमो अक्षाः न यस्य देवा देवता न मर्ता आपश्चन शवसो अन्तमापुः न यस्यहन्यते सखा न जीयते कदा चन न यातव इन्द्र जूजुवुर्नो न वन्दना शविष्ठ वेद्याभिः न युष्मे वाजबन्धवो निनित्सुश चन मर्त्यः न ये दिवः पर्थिव्या अन्तमापुर्न मायाभिर्धनदां पर्यभूवन न ये शेकुर्यज्ञियां नावमारुहमीर्मैवते नयविशन्त केपयः न यो वराय मरुतामिव सवनः सेनेव सर्ष्टा दिव्या यथाशनिः न योरुपब्दिरश्व्यः शर्ण्वे रथस्य कच्चन न रते तवत करियते किं चनारे महामर्कंमघवञ्चित्रमर्च न राधसा मर्धिषन नः न रिष्येत्त्वावतः सखा न रोदसी अप नुदन्त घोरा जुषन्त वर्धं सख्याय देवाः न वं दयावो अहभिर्नोत सिन्धवो न देवत्वं पणयो नानशुर्मघम युवं वस्त्रणि पुवसा वसाथे युवोरछिद्रा मन्तवो ह सर्गाः न वा अरण्यानिर्हन्त्यन्यश्चेन नाभिगछति न वा उ एतन मरियसे न रिष्यसि देवानिदेषि पथिभिः सुगेभिः न वा उ ते तन्वा तन्वं सं पप्र्च्यां पापमाहुर्यःस्वसारं निगछात न वा उ मां वर्जने वारयन्ते न पर्वतासो यदहम्मनस्ये न वायन्ति सुभ्वो देवयुक्ता ये वां धूर्षु तरणयोवहन्ति न विन्धेस्य सुष्टुतिम न विव्यचन्त भूमयः न वीर्यमिन्द्र ते न राधः न वेपसा न तन्यतेन्द्रं वर्त्रो वि बीभयत न वै सत्रैणानि सख्यानि सन्ति सालाव्र्काणांह्र्दयान्येता न वो गुहा चक्र्म भूरि दुष्क्र्तं नाविष्ट्यं वसवोदेवहेळनम न वो हिरण्यनेमयः पदं विन्दन्ति विद्युतो वित्तं मे अस्य रोदसी न शेषो अग्ने अन्यजातमस्त्यचेतानस्य मा पथो वि दुक्षः न स देवा अतिक्रमे तं मर्तासो न पश्यथ वि न स सखा यो न ददाति सख्ये सचाभुवे सचमानायपित्वः न स सवो दक्षो वरुण धरुतिः सा सुरा मन्युर्विभीदकोचित्तिः न सहस्रायनायुताय वज्रिवो न शताय शतामघ न सीम अदेव आपद इषं दीर्घायो मर्त्यः न सेशे यस्य रम्बते अन्तरा सक्थ्या कप्र्त न सेशे यस्य रोमशं निषेदुषो विज्र्म्भते न सोमो अप्रता पपे न हिन्वानासस्तितिरुस्त इन्द्रं परि सपशो अदधात सूर्येण नकिः परिष्टिर्मघवन मघस्य ते यद दाशुषे दशस्यसि नकिः शवांसि ते नशत नकिः सुदासो रथं पर्यास न रीरमत नकिरस्य शचीनां नियन्ता सून्र्तानाम नकिरस्य सहन्त्य पर्येता कयस्य चित नकिर्देवा मिनीमसि नकिरा योपयामसि मन्त्रश्रुत्यंचरामसि नकिर्यं वर्ण्वते युधि नकिर्वक्ता नदादिति नकिर्हि दानं परिमर्धिषत तवे यद यद यामि तदा भर नकिर्ह्येषां जनूंषि वेद ते अङग विद्रे मिथो जनित्रम नकिष ट एता वरता मिनन्ति नर्भ्यो यदेभ्यः शरुष्टिं चकर्थ नकिष टं कर्मणा नशद यश चकार सदाव्र्धम नकिष टं कर्मणा नशन न पर योषन न योषति नकिष टवद रथीतरो हरी यदिन्द्र यछसे नकिष टवा नि यमदा सुते गमो महांश्चरस्योजसा नकिष टवानु मज्मना नकिः सवश्व आनशे नकी राया नैवथा न भन्दना नकी रेवन्तं सख्याय विन्दसे पीयन्ति ते सुराश्वः नकीं वर्धीक इन्द्र ते न सुषा न सुदा उत नकीमिन्द्रो निकर्तवे न शक्रः परिशक्तवे नक्ता च चक्रुरुषसा विरूपे कर्ष्णं च वर्णमरुणं च सं धुः नक्तोषासा नदर्शते नक्तोषासा वर्णमामेम्याने धापयेते शिशुमेकं समीची नक्तोषासा सुपेशसास्मिन यज्ञ उप हवये नक्षत्रं परत्नममिनच्चरिष्णु यक्षस्याध्यक्षन्तविषं बर्हन्तम नक्षद धवमरुणीः पूर्व्यं राट तुरो विशामङगिरसामनु दयून नक्षद धोता परि सद्म मिता यन भरद गर्भमा शरदः पर्थिव्याः नक्षन्त इन्द्रमवसे सुक्र्त्यया येषां सुतेषु मन्दसे नक्षन्ति रुद्रा अवसा नमस्विनं न मर्धन्ति सवतवसो हविष्क्र्तम नक्षमाणा सह दयुभिः नदं न भिन्नममुया शयानं मनो रुहाणा अति यन्त्यापः नदं व ओदतीनां नदं योयुवतीनाम नदयोर्विव्रतयोः शूर इन्द्रः नदस्य मा रुधतः काम आगन्नित आजातो अमुतः कुतश्चित ननान्दरि सम्राज्ञी भव सम्राज्ञी अधि देव्र्षु नपाता शवसो महः सूनू दक्षस्य सुक्रतु नपातो दुर्गहस्य मे सहस्रेण सुराधसः नप्तीभिर्यो विवस्वतः शुभ्रो न माम्र्जे युवा नभस्वतीरा वां चरन्तु वर्ष्टयः नभो न कर्ष्णमवतस्थिवांसमिष्यामि वो वर्षणो युध्यताजौ नभो न रूपं जरिमा मिनाति पुरा तस्या अभिशस्तेरधीहि नभोजुवो यन निरवस्य राधः परशस्तये महिनारथवते नमसेद उप सीदत दध्नेद अभि शरीणीतन नमस्ते अग्न ओजसे गर्णन्ति देव कर्ष्टयः नमस्यन्तीरुप च यन्ति सं चा च विशन्त्युशतीरुशन्तम नमस्यन्तो दिव आ पर्ष्ठमस्थुः परि दयावाप्र्थिवी यन्ति सद्यः नमस्वान तुविजातयोः नमो दिवे बर्हते रोदसीभ्यां मित्राय वोचं वरुणाय मीळ्हुषे सुम्र्ळीकाय मीळ्हुषे इन्द्रमग्निमुप सतुहि दयुक्षमर्यमणं भगम नमो भरन्त एमसि नमो महद्भ्यो नमो अर्भकेभ्यो नमो युवभ्यो नम आशिनेभ्यः नमोवाके परस्थिते अध्वरे नरा विवक्षणस्य पीतये नमोव्र्धैरवस्युभिः सुते रण नम्या यदिन्द्र सख्या परावति निबर्हयो नमुचिं नाम मायिनम नयं नि यन्त्युपरस्य निष्क्र्तं पुरू रेतोदधिरे सूर्यश्वितः नयक्रतून गरथिनो मर्ध्रवाचः पणीन्रश्रद्धानव्र्धानयज्ञान नयक्रन्दयन्नुपयन्त एनममेहयन वर्षभं मध्य आजेः नयग वातो अव वाति नयक तपति सूर्यः नयग्निः सीददसुरो न होता हुवानो अत्र सुभगाय देवान नयग्ने नव्यसा वचस्तनूषु शंसमेषाम नयन्ति दुरिता तिरः नयन्तो गर्भं वनां धियं धुर्हिरिश्मश्रुं नार्वाणं धनर्चम नयन्न्र्तस्य परशिषो नवीयसीः पतिर्जनीनामुप याति निष्क्र्तम नयमित्रेषु वधमिन्द्र तुम्रं वर्षन्व्र्षाणमरुषं शिशीहि नयम्र्क्षाम योषणां न मर्ये नित्यं न सूनुन्तनयं दधानाः रथं यान्तं कुह को ह वां नरा परति दयुमन्तंसुविताय भूषति नयराती रराव्णां विश्वा अर्यो अरातीरितो युछन्त्वामुरो नभन्तामन्यके समे नयर्बुदस्य विष्टपं वर्ष्माणं बर्हतस्तिर नयस्मिन दध्र आ मनः नयाविध्यदिलीबिशस्य दर्ल्हा वि शर्ङगिणमभिनच्छुष्णमिन्द्रः नयिष्था उनो नेषणि पर्षिष्ठा उ नः पर्षण्यति दविषः नयु परियो मनुषः सादि होता नासत्या यो यजते वन्दते च नयु भरियन्ते यशसो गर्भादा दूर उपब्दो वर्षणोन्र्षाचः नयुप्ताश्च बभ्रवो वाचमक्रतनेमीदेषां निष्क्र्तं जारिणीव नरं नर्षाहं मंहिष्ठम नरमवार्यक्रतुम नरा गौरेव विद्युतं तर्षाणास्माकमद्य सवनोप यातम नरा दंसिष्ठवत्रये शुभ्रा सिषासतं धियः नरा वा शंसं पूषणमगोह्यमग्निं देवेद्धमभ्यर्चसे गिरा नराशंसं वाजिनं वाजयन्निह कषयद्वीरं पूषणं सुम्नैरीमहे नराशंसं सुध्र्ष्टममपश्यं सप्रथस्तमम नराशंसः तरिरा दिवो देवो देवेषु यज्ञियः नराशंसमिह परियमस्मिन यज्ञ उप हवये नराशंसस्य महिमानमेषामुप सतोषाम यजतस्य यज्ञैः नराशंसो नो अवतु परयाजे शं नो अस्त्वनुयाजो हवेषु नरे च दक्षिणावते देवाय सदनासदे नरो यत्र दुहते काम्यं मध्वाघोषयन्तोभितो मिथस्तुरः नरो ये के चास्मदा विश्वेत ते वाम आ सयुः नरो हव्येभिरीळते सबाध आग्निरग्र उषसामशोचि नर्चक्षसं तवा वयम इन्द्रपीतं सवर्विदम नर्चक्षसो अनिमिषन्तो अर्हणा बर्हद देवासो अम्र्तत्वमानशुः नर्चक्षा एष दिवो मध्य आस्त आपप्रिवान रोदसीन्तरिक्षम नर्चक्षा रक्षः परि पश्य विक्षु तस्य तरीणि परतिश्र्णीह्यग्रा नर्धूतो अद्रिषुतो बर्हिषि परियः पतिर्गवां परदिव इन्दुरतवियः नर्बाहुभ्यां चोदितो धारया सुतो अनुष्वधं पवते सोम इन्द्र ते नर्भिः सतवानो अनु धाम पूर्वमगन्निन्द्रं महते सौभगाय नर्भिः सोम परच्युतो गरावभिः सुतो विश्वान्देवाना पवस्वा सहस्रजित नर्भिर येमानो जज्ञानः पूतः कषरद विश्वानि मन्द्रः सवर्वित नर्भिर्धूतः सुतो अश्नैरव्यो वारैः परिपूतः नर्भिर्यतः कर्णुते निर्णिजं गा अतो मतीर्जनयतस्वधाभिः नर्भिर्यतो वि नीयसे नर्भिर्येमानो हर्यतो विचक्षणो राजा देवः समुद्रियः नर्भिर्व्र्त्रं हन्याम शूशुयाम चावेरिन्द्र पर णो धियः नर्भ्यो नारिभ्यो गवे नर्म्णन्तद धत्तमश्विना नर्म्णा दधान ओजसा नर्म्णानि कर्ण्वन बहवे जनाय गाःपस्पशानस्तविषीरधत्त नर्वद दस्रा मनोयुजा रथेन पर्थुपाजसा नर्वद वदन्नुप नो माहि वाजान दिवि शरवोदधिषे नाम वीरः वने न वा यो नयधायि चाकञ्छुचिर्वां सतोमो भुरणावजीगः नव च यन नवतिं च सरवन्तीः शयेनो न भीतोतरो रजांसि नव पश्चातात सथिविमन्त आयन दश पराक्सानु वि तिरन्त्यश्नः नव यो नवतिं पुरो बिभेद बाह्वोजसा नवं नु सतोममग्नये दिवः शयेनाय जीजनम नवग्वो नुदशग्वो अङगिरस्तमो सचा देवेषु मंअते नवतिं सरोत्या नव च सरवन्तीर्देवेभ्यो गातुम्मनुषे च विन्दः नवानां नवतीनां विषस्य रोपुषीणाम नवो नवो भवति जायमानो अह्नां केतुरुषसामेत्यग्रम नव्यं तदुक्थ्यं हितं देवासः सुप्रवाचनम नव्यं नव्यं तन्तुमा तन्वते दिवि समुद्रे अन्तः कवयः सुदीतयः नव्यमायुःप्र सू तिर कर्धी सहस्रसां रषिम नसत्यवब्रुवन्देवः पुनरा वहतदिति नहि गरभायारणः सुशेवो अन्योदर्यो मनसा मन्तवा उ नहि तवदन्यः पुरुहूत कश्चन मघवन्नस्ति मर्डिता नहि तवदन्यन मघवन न आप्यं वस्यो अस्ति पिता चन नहि तवदन्यो गिर्वणो गिरः सघत कषोणीरिव परति नो हर्य तद वचः नहि तवा कश्चन परति नहि तवा पूषन्न अतिमन्य आघ्र्णे न ते सख्यम अपह्नुवे अस्तु शरौषट पुरो अग्नीं धिया दध आ नु तच छर्धो दिव्यं वर्णीमह इन्द्रवायू वर्णीमहे नहि तवा रोदसी उभे रघायमाणमिन्वतः नहि तवा शत्रु सतरते सत्र्णोषि यंविश्वं शत्रुं सत्र्णोषि यम नहि तवा शूर देवा न मर्तासो दित्सन्तम नहि ते अग्ने वर्षभ परतिध्र्षे जम्भासो यद वितिष्टसे नहि ते कषत्रं न सहो न मन्युं वयश्चनामी पतयन्त आपुः नहि ते शूर राधसो अन्तं विन्दामि सत्रा नहि तेषाममा चन नाध्वसु वारणेषु नहि देवो न मर्त्यो महस्तव करतुं परः नहि नु यादधीमसीन्द्रं को वीर्या परः नहि मन्युः पौरुषेय ईशे हि वः परियजात नहि मे अक्षिपच्चनाछान्त्सुः पञ्च कर्ष्टयः नहि मे अस्त्यघ्न्या न सवधितिर्वनन्वति नहि मे रोदसी उभे अन्यं पक्षं चन परति नहि व ऊतिः पर्तनासु मर्धति यस्मा अराध्वं नरः नहि वः शत्रुर विविदे अधि दयवि न भूम्यां रिशादसः नहि वश्चरमं चन वसिष्ठः परिमंसते नहि वां वव्रयामहे अथेन्द्रमिद यजामहे शविष्ठं नर्णां नरम नहि वामस्ति दूरके यत्रा रथेन गछथः नहि षम यद ध वः पुरा सतोमेभिर्व्र्क्तबर्हिषः नहि षस्तव नो मम शास्त्रे अन्यस्य रण्यति नहि सथूर्य रतुथा यातमस्ति नोत शरवो विविदेसंगमेषु नहि सवमायुश्चिकिते जनेषु तानीदंहांस्यति पर्ष्यस्मान नही नवस्य महिमानमिन्द्रियं सवर्ग्र्णन्त आनशुः नही नु वो मरुतो अन्त्यस्मे आरात्ताच्चिच्छवसो अन्तमापुः नह्यङग नर्तो तवदन्यं विन्दामि राधसे नह्यङग पुरा चन जज्ञे वीरतरस्त्वत नह्यस्या नाम गर्भ्णामि नो अस्मिन रमते जने नह्यस्यापरं चन जरसा मरते पतिर्विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः ना वा उ सोमो वर्जिनं हिनोति न कषत्रियं मिथुया धारयन्तम नाकस्य पर्ष्ठे अधि तिष्ठति शरितो यः पर्णाति स ह देवेषु गछति नाकिरस्य पर मिनन्ति वरतानि वेद नावस्यप्र्थिवि उत दयौः नाके सुपर्णमुप यत पतन्तं हर्दा वेनन्तो अभ्यचक्षतत्वा नाके सुपर्णमुपपप्तिवांसं गिरो वेनानामक्र्पन्त पूर्वीः नातारीदस्य सम्र्तिं वधानां सं रुजानाः पिपिषैन्द्रशत्रुः नात्रावखादो अस्ति वः नाना हनू विभ्र्ते सं भरेते असिन्वती बप्सती भूर्यत्तः नाना हवन्त ऊतये नाना हि तवा हवमाना जना इमे धनानां धर्तरवसाविपन्यवः नानाधियोवसूयवो अनु गा इव तस्थिमेन्द्रायेन्दो परि सरव नानानं वा उ नो धियो वि वरतानि जनानाम नान्य इन्द्रात्करणं भूय इन्वति नान्यस्त्वच्छूर वाघतः नान्या युवत परमतिरस्ति मह्यं स वां धियं वाजयन्तीमतक्षम नाब्रह्मा यज्ञर्धग जोषति तवे नाभा नाभिं न आ ददे चक्षुश चित सूर्ये सचा नाभा पर्थिव्या धरुणो महो दिवो अपामूर्मौ सिन्धुष्वन्तरुक्षितः नाभा यज्ञस्य दोहना पराध्वरे नाभा यज्ञस्य सं दधुर्यथा विदे नाभा यत्र परथमं संनशामहे तत्रजामित्वमदितिर्दधातु नः नाभ्या आसीदन्तरिक्षं शीर्ष्णो दयौः समवर्तत नामानि चिद दधिरे यज्ञियान्यसूदयन्त तन्वः सुजाताः नायमछा मघवा शर्णवद गिरो बरह्मोक्था च सुक्रतुः नार्यमणं पुष्यति नो सखायं केवलाघो भवतिकेवलादी नावा न कषोदः परदिशः पर्थिव्याः सवस्तिभिरतिदुर्गाणि विश्वा नावा न सिन्धुमति पर्षि विद्वाञ्छूरो न युध्यन्नव नो निद सपः आ दक्षिणा सर्ज्यते शुष्म्यासदं वेति दरुहो रक्षसः पाति जाग्र्विः नासत्या कुह चित सन्तावर्यो दिवो नपाता सुदास्तराय नासत्या सोमपीतये नभन्तामन्यके समे नासत्या सोमपीतये नभन्तामन्यके समे इमे विप्रस्य वेधसो अग्नेरस्त्र्तयज्वनः नासत्यासोमपीतये नभन्तामन्यके समे नास्माकमस्ति तत तर आदित्यासो अतिष्कदे नास्मै तर्णं नोदकमा भरन्त्युत्तरो धुरोवहति परदेदिशत नास्मै विद्युन न तन्यतुः सिषेध न यां मिहमकिरद धरादुनिं च नास्य वर्ता न तरुता महाधने नार्भे अस्ति वज्रिणः यं रक्षन्ति परचेतसो वरुणो मित्रो अर्यमा नाह दामानं मघवा नि यंसन नि सुन्वते वहतिभूरि वामम नाहं तं वेद दभ्यं दभत स यस्येदं दूतीरसरं पराकात नाहं तं वेद य इति बरवीत्यदेवयून समरणेजघन्वान नाहं देवस्य मर्त्यश्चिकेताग्निरङग विचेताः सप्रचेताः नाहं वेद भरात्र्त्वं नो सवस्र्त्वमिन्द्रो विदुरङगिरसश्च घोराः नाहमिन्द्राणि रारण सख्युर्व्र्षाकपेरते नि काव्या वेधसः शश्वतस कर्हस्ते दधानो नर्या पुरूणि नि केतवो जनानां नयद्र्ष्टा अलिप्सत नि गरामासो अविक्षत नि पद्वन्तो नि पक्षिणः नि गव्यवो अनवो दरुह्यवश्च षष्टिः शता सुषुपुः षट सहस्रा नि गावो गोष्ठे असदन नि मर्गासो अविक्षत नि चिन मिषन्ता निचिरा नि चिक्यतुः नि तं पद्यासु शिश्नथः नि तद दधिषे अवरं परं च यस्मिन्नाविथावसा दुरोणे नि तवा नक्ष्य विश्पते दयुमन्तं देव धीमहि नि तवा यज्ञस्य साधनमग्ने होतारं रत्विजम नि तवा वसिष्ठा अह्वन्त वाजिनं गर्णन्तो अग्ने विदथेषुवेधसः नि तवा होतारं रत्विजं दधिरे वसुवित्तमम नि तवामग्ने मनुर्दधे जयोतिर्जनाय शश्वते नि तिग्ममभ्यंशुं सीदद धोता मनावधि नि तिग्मानि भराशयन भराश्यान्यव सथिरा तनुहियातुजूनाम नि तुर्वशं नि याद्वं शिशीह्यतिथिग्वाय शंस्यं करिष्यन नि ते मनो मनसि धाय्यस्मे जन्युः पतिस्तन्वमाविविश्याः नि दविपादश्चतुष्पादो अर्थिनो अविश्रन पतयिष्णवः नि दुर्ग इन्द्र शनथिह्यमित्रानभि ये नो मर्तासो अमन्ति नि धेहि गोरधि तवचि यच्चिद धि सत्य सोमपा अनाशस्ता इव समसि नि नेदिष्ठतमा इषः सयाम सुम्नस्याध्रिगो नि नो रयिं सुभोजसं युवस्व नि वीरं गव्यमश्व्यं च राधः नि नो होता वरेण्यः सदा यविष्ठ मन्मभिः नि पर्वतस्य मूर्धनि सदन्तेषं जनाय दाशुषेवहन्ता नि पर्वता अहासत नि पस्त्यासु तरित सतभूयन परिवीतो योनौ सीददन्तः नि बर्हिषि धत्तन सोम्यासो अपां नप्त्रासंविदानास एनाः नि बर्हिषि परिये सदः नि बर्हिषि परिये सददध दविता नि बाधतेमतिर्नग्नता जसुर्वेर्न वेवीयते मतिः नि मर्त्येष्वादधुः नि मायिनस्तपुष रक्षसो दह नि यं दधुर्मनुष्यासु विक्षु सवर्ण चित्रं वपुषे विभावम नि यद यामाय वो गिरिर्नि सिन्धवो विधर्मणे नि यद युवेथे नियुतः सुदानू उप सवधाभिः सर्जथः पुरन्धिम नि यद वर्णक्षि शवसनस्य मूर्धनि शुष्णस्य चिद वरन्दिनोरोरुवद वना नि यमते शतमूतिः नि या देवेषु यतते वसूयुर्वि पितुं नु सतोषं महो धर्माणं तविषीम नि यामञ्चित्रं रञ्जते नि येन मुष्टिहत्यया नि वर्त्रा रुणधामहै नि यो गर्भं पौरुषेयीमुवोच दुरोकमग्निरायवे शुशोच नि वज्रमिन्द्रो हरिवान मिमिक्षन समन्धसा मदेषु वाुवोच नि वो नु मन्युर्विशतामरातिरन्यो बभ्रूणाम्प्रसितौ नवस्तु अबुध्रमु तय इन्द्रवन्तो अग्नयो जयोतिर्भरन्त उषसोव्युष्टिषु नि वो यामाय मानुषो दध्र उग्राय मन्यवे नि शत्रोः सोम वर्ष्ण्यं नि शुष्मं नि वयस्तिर नि शुष्ण इन्द्र धर्णसिं वज्रं जघन्थ दस्यवि नि शुष्ममिन्दवेषां पुरुहूत जनानाम नि षदाम सचा सुते नि षवापया मिथूद्र्शा सस्तामबुध्यमाने नि षसाद धर्तव्रतो वरुणः पस्त्यास्वा नि षीं वर्त्रस्य मर्मणि वज्रमिन्द्रो अपीपतत नि षीद होत्रं रतुथा यजस्व देवान देवापेहविषा सपर्य नि षु बरह्म जनानां याविष्टं तूयमा गतम नि षु सीद गणपते गणेषु तवामाहुर्विप्रतमंकवीनाम नि षू नमातिमतिं कयस्य चित तेजिष्ठाभिररणिभिर्नोतिभिरुग्राभिरुग्रोतिभिः नेषि णो यथा पुरानेनाः शूर मन्यसे नि सप्र्श धिया तन्वि शरुतस्य जुष्टतरस्य कुविदङग वेदत नि सर्वसेन इषुधीन्रसक्त समर्यो गा अजति यस्य वष्टि नि सुद्र्वं दधतो वक्षणासु यत्रा कर्पीटमनुतद दहन्ति नि होता पूर्व्यः सदः निंसानं जुह्वो मुखे निःषहमाणो यमते नायते धन्वासहा नायते निक्रमणं निषदनं विवर्तनं यच्च पड्बीशमर्वतः निखातं चिद यः पुरुसम्भ्र्तं वसूदिद वपति दाशुषे निचेतारो हि मरुतो गर्णन्तं परणेतारो यजमानस्य मन्म नित्यं न सूनुं पित्रोरुपस्थे दयावा रक्षतं पर्थिवी नो अभ्वात नित्यं न सूनुं मधु बिभ्रत उप करीळन्ति करीळा विदथेषु घर्ष्वयः नित्यश्चाकन्यात सवपतिर्दामूना यस्मा उ देवः सवितजजान नित्यस्तोत्रो वनस्पतिर्धीनामन्तः सबर्दुघः नित्याद रायो अमंहत नित्ये चिन नु यं सदने जग्र्भ्रे परशस्तिभिर्दधिरे यज्ञियसः निदं निदं पवमान नि तारिष आविस्ते शुष्मो भवतु परियो मदः सोमस्य धारा पवते नर्चक्षस रतेन देवान हवते दिवस परि निदो यत्रमुमुच्महे निधीयमानमपगूळमप्सु पर मे देवानां वरतपाुवाच निन्दिताश्वः परपथी परमज्या मघस्य मेध्यातिथे निमिषश्चिज्जवीयसा रथेना यातमश्विना निमेघमानो मघवन दिवे दिव ओजिष्ठं दधिषे सहः निम्नमापो न सध्र्यक नियुत्वता रथेना याहि दावने वायो मखस्य दावने नियुवाना नियुत सपार्हवीरा इन्द्रवि मर्वाक आू} इदं हि वां परभ्र्तं मध्वो अग्रमध परीणाना विमुमुक्तमस्मे निरंहसस्तमस सपर्तमत्रिं नि जाहुषं शिथिरे धातमन्तः निरग्नयो रुरुचुर्निरु सूर्यो निः सोम इन्द्रियो रसः निरन्तरिक्षादधमो महामहिं कर्षे तदिन्द्र पौंस्यम निररत्नौ मघवा तं दधाति बरह्मद्विषो हन्त्यनानुदिष्टः निरर्बुदस्य मर्गयस्य मायिनो निः पर्वतस्य गा आजः निरहतं दुछुना इन्द्रवन्ता पर्थुश्रवसो वर्षणावरातीः निराविध्यद गिरिभ्य आ धारयत पक्वमोदनम निराहावान कर्णोतन सं वरत्रा दधातन निरिणानो वि धावति जहच्छर्याणि तान्वा निरिन्द्र बर्हतीभ्यो वर्त्रं धनुभ्यो अस्फुरः निरिन्द्र भूम्या अधि वर्त्रं जघन्थ निर्दिवः निरीं पर्षदरावा यो युवाकुः निरु सवसारमस्क्र्तोषसं देव्यायती निरुद्धश्चिन महिषस्तर्ष्यावान गोधा तस्मायथं कर्षदेतत निरेके चिद यो हरिवो वसुर्ददिः निर्माया उ तये असुरा अभूवन तवं च मा वरुण कामयासे निर्यत पूतेव सवधितिः शुचिर्गात सवया कर्पा तन्वा रोचमानः निर्यदीं बुध्नान महिषस्य वर्पस ईशानासः शवसाक्रन्त सूरयः निवेशने शततमाविवेषीरहञ्च वर्त्रं नमुचिमुताहन निशिशाना अतिथिमस्य योनौ दीदाय शोचिराहुतस्य वर्ष्णः निश्चर्मण रभवो गामपिंशत सं वत्सेनास्र्जता मातरं पुनः निश्चर्मणो गामरिणीत धीतिभिर्या जरन्ता युवशा ताक्र्णोतन निश्येनासश्चिदर्थिनः निष टज्जभार चमसं न वर्क्षाद्ब्र्हस्पतिर्विरवेणा विक्र्त्य निष टमूहथुः सुयुजा रथेन मनोजवसा वर्षणास्वस्ति निष टौग्र्यं पारयथः समुद्रात पुनश्च्यवानं चक्रथुर्युवानम निष टौग्र्यमूहथुरद्भ्यस परिविश्वेत ता वां सवनेषु परवाच्या निषत्तमस्य चरतो धरुवस्य विश्वा दिवो रोचनापप्रिवांसम निष्कं वा घा कर्णवते सरजं वा दुहितर्दिवः निष्क्र्ण्वाना आयुधानीव धर्ष्णवः परति गावोऽरुषीर्यन्ति मातरः निष्टिग्र्यः पुत्रमा चयावयोतय इन्द्रंसबाध इह सोमपीतये पर ते रथं मिथूक्र्तमिन्द्रो अवतु धर्ष्णुया निष्षिध्वरीरोषधीराप आस्तामिन्द्रावरुणा महिमानमाशत नीचा वर्तन्त उपरि सफुरन्त्यहस्तासो हस्तवन्तं सहन्ते नीचावया अभवद वर्त्रपुत्रेन्द्रो अस्या अव वधर्जभार नीचीनबारमक्षितम नीचीनमघ्न्यादुहे नयग भवतु ते रपः नीचीना सथुरुपरि बुध्न एषामस्मे अन्तर्निहिताःकेतवः सयुः नीपातिथौ मघवन मेध्यातिथौ पुष्टिगौ शरुष्टिगौ सचा नीललोहितं भवति कर्त्यासक्तिर्व्यज्यते नीहारेण पराव्र्ता जल्प्या चासुत्र्प उक्थशासश्चरन्ति यस्ते मन्यो अविधद वज्र सायक सह ओजः पुष्यति विश्वमानुषक नुदस्व याः परिस्प्र्धः नुदस्वादेवयुं जनम नू अन्यत्रा चिदद्रिवस्त्वन नो जग्मुरशसः नू इत्था ते पूर्वथा च परवाच्यं यदङगिरोभ्यो अव्र्णोरप वरजमिन्द्र शिक्षन्नप वरजम ऐभ्यः समान्या दिशास्मभ्यं जेषि योत्सि च नू इन्द्र राये वरिवस कर्धी न आ ते मनो वव्र्त्याम मघाय नू इन्द्र शूर सतवमान ऊती बरह्मजूतस्तन्वा वाव्र्धस्व नू च पुरा च सदनं रयीणां जातस्य च जायमानस्य च कषाम नू चित स दभ्यते जनः नू चित स भरेषते जनो न रेषन मनो यो अस्य घोरमाविवासात नू चिद धि परिमम्नाथे अस्माना वां शश्वद्भिर्वव्र्तीय वाजैः नू चिद धि रत्नं ससतामिवाविदन न दुष्टुतिर्द्रविणोदेषु शस्यते नू चिन न इन्द्रो मघवा सहूती दानो वाजं नि यमते न ऊती नू चिन नु ते मन्यमानस्य दस्मोदश्नुवन्ति महिमानमुग्र नू चिन नु मर्ते अक्रौ नू तवामग्न ईमहे अबोधि जार उषसामुपस्थाद धोता मन्द्रः कवितमः पावकः नू तवामग्न ईमहे वसिष्ठा ईशानं सूनो सहसो वसूनाम नू देवासो वरिवः कर्तना नो भूत नो विश्वे अवसे सजोषाः नू नव्यसे नवीयसे सूक्ताय साधया पथः नू नस्त्वं रथिरो देव सोम परि सरव चम्वोः पूयमानः नू नो गोमद वीरवद धेहि रत्नमुषो अश्वावद पुरुभोजो अस्मे नू नो रयिं महामिन्दो अस्मभ्यं सोम विश्वतः नू नो रयिमुप मास्व नर्वन्तं पुनानो वाताप्यं विश्वश्चन्द्रम नू मित्रो वरुणो अर्यमा दिवि कषयन्ता रजसः पर्थिव्यां पर वां घर्तस्य निर्णिजोददीरन नू मित्रो वरुणो अर्यमा नस्त्मने तोकाय वरिवो दधन्तु नू मे गिरो नासत्याश्विना परावतं युवम नू मे बरह्माण्यग्न जुषस्व नः समिधमग्ने अद्य शोचा बर्हद यजतं धूमम्र्ण्वन नू मे बरह्माण्यग्न उच्छशाधि तवं देव मघवद्भ्यः सुषूदः नू मे हवमा शर्णुतं युवाना आ विश्ववाराश्विना गतं नः पर तत सथानमवाचि वां पर्थिव्याम नू मे हवमा शर्णुतं युवाना यासिष्टं वर्तिरश्विनाविरावत नू रोदसी परातरग्निं परातरिन्द्रं हवामहे परातर्मित्रावरुणाप्रातरश्विना नू रोदसी अभिष्टुते वसिष्ठैरतावानो वरुणो मित्रो अग्निः नू षठिरं मरुतो वीरवन्तं रतीषाहं रयिमस्मासु धत्त नूत्ना इदिन्द्र ते वयमूती अभूम नहि नू ते अद्रिवः नूनं जनाः सूर्येण परसूता अयन्नर्थानि कर्णवन्नपांसि नूनं तदिन्द्र दद्धि नो यत तवा सुन्वन्त ईमहे नूनं पुनानो अविभिः परि सरवादब्धः सुरभिन्तरः नूनं भगो हव्यो मानुषेभिर्वि यो रत्ना पुरूवसुर्दधाति नूनं शरुधि सतुवतो अश्व्यस्य नूनं सो अस्य महिमा पनिष्ट सूरश्चिदस्मा अनु दादपस्याम नूनमथ नूनमर्च विहायसे सतोमेभिः सथूरयूपवत नॄन सतोतॄन्पाह्यंहसः पर ते धारा असश्चतो दिवो न यन्ति वर्ष्टयः नेत तवा धर्ष्णुर्हरसा जर्ह्र्षाणो दध्र्ग्विधक्ष्यन पर्यङखयाते नेतार ऊ षु णस्तिरो वरुणो मित्रो अर्यमा नेदीयसः कूळयातः पणीन्रुत नेदीयासो वर्षाकपे अस्तमेहि गर्हानुप विश्वस्मादिन्द्रौत्तरह नेदीयो यज्ञमङगिरः नेन्द्रो अस्तीति नेम उ तव आह क ईं ददर्श कमभिष्टवाम नेमधितान पौंस्या वर्थेव विष्टान्ता नेमा आपो अनिमिषं चरन्तीर्न ये वातस्य परमिनन्त्यभ्वम नेमादित्या अघस्य यत नेमापो अश्वदातरः शविष्ठादस्ति मर्त्यः युक्ष्वा हि देवहूतमानश्वानग्ने रथीरिव नेमिं नमन्ति चक्षसा मेषं विप्रा अभिस्वरा नेष्ट्राद रतुभिरिष्यत नेह भद्रं रक्षस्विने नावयै नोपया उत नैतावदन्ये मरुतो यथेमे भराजन्ते रुक्मैरायुधैस्तनूभिः नैतावदेना परो अन्यदस्त्युक्षा स दयावाप्र्थिवीबिभर्ति नो अह परविन्दस्यन्यत्र सोमपीतये विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः नोत सवव्र्ष्टिं मदे अस्य युध्यत एको अन्यच्चक्र्षे विश्वमानुषक नोप वेषि जातवेदः नोपस्पिजं वः पितरो वदामि पर्छामि वः कवयोविद्मने कम पक्वा शाखा न दाशुषे पक्षा वयो यथोपरि वयस्मे शर्म यछतानेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः पक्षेभिरपिकक्षेभिरत्राभि सं रभामहे यस्मिन वर्क्षे सुपलाशे देवैः सम्पिबते यमः पचता पक्तीरवसे कर्णुध्वमित पर्णन्नित पर्णते मयः पचन्ति ते वर्षभानत्सि तेषां पर्क्षेण यन्मघवन हूयमानः पज्रेव चर्चरं जारं मरायु कषद्मेवार्थेषु तर्तरीथौग्रा पञ्च जना मम होत्रं जुषन्तां गोजाता उत येयज्ञियासः पञ्च पदानि रुपो अन्वरोहं चतुष्पदीमन्वेमि वरतेन पञ्चपादं पितरं दवादशाक्र्तिं दिव आहुः परे अर्धे पुरीषिणम पञ्चारे चक्रे परिवर्तमाने तस्मिन्ना तस्थुर्भुवनानि विश्वा पणिं गोषु सतरामहे पणीन नयक्रमीरभि विश्वान राजन्नराधसः पतंगमक्तमसुरस्य मायया हर्दा पश्यन्ति मनसाविपश्चितः पतंगो वाचं मनसा बिभर्ति तां गन्धर्वो अवदद गर्भेन्तः पतत्रिभिरश्रमैरव्यथिभिर्दंसनाभिरश्विना पारयन्ता पतयन मन्दयत्सखम पतरेव चचरा चन्द्रनिर्णिं मनर्ङगामनन्या न जग्मी पताति कुण्ड्र्णाच्या दूरं वातो वनादधि पताति दिद्युन नर्यस्य बाह्वोर्मा ते मनो विष्वद्र्यग वि चारीत पतिं कर्ष्टीनां रथ्यं रयीणां वैश्वानरमुषसां केतुमह्नाम पतिं दक्षस्य विदथस्य नू सहो गिरिं न वेना अधि रोह तेजसा पतिं न पत्नीरुशतीरुशन्तं सप्र्शन्ति तवा शवसावन्मनीषाः पतिं वाचो अदाभ्यम पतिं वो अघ्न्यानां धेनूनाम इषुध्यसि पतिः सिन्धूनां भवन पतिर हि अध्वराणाम अग्ने दूतो विशाम असि पतिरिव जायामभि नो नयेतु धर्तादिवः सविता विश्ववारः पतिर्यद्वध्वो वाससा सवमङगमभिधित्सते पतिर्विश्वस्य भूमनो वयख्यद रोदसी उभे पत्तो जगार परत्यञ्चमत्ति शीर्ष्णा शिरः परति दधौवरूथम पत्नीव पूर्वहूतिं वाव्र्धध्या उषासानक्ता पुरुधा विदाने पत्नीवन्तः सुता इम उशन्तो यन्ति वीतये पत्नीवन्तो वषट्क्र्ताः पथ एकः पीपाय तस्करो यथा एष वेद निधीनाम पथा यमस्य गाद उप पथेव यन्ताव अनुशासता रजो ऽञजसा शासता रजः पदं देवस्य मीळ्हुषो अनाध्र्ष्टाभिरूतिभिः पदं यदस्य परमे वयोमन्यतो विश्वा अभि संयाति संयतः पदम एकस्य पिप्रतः पदा पणीन्रराधसो नि बाधस्व महानसि पदाभि तिष्ठ तपुषिम पदीष्ट तर्ष्णया सह पद्भ्यां भूमिर्दिशः शरोत्रात तथा लोकानकल्पयन पनाय्यं तदश्विना कर्तं वां वर्षभो दिवो रजसः पर्थिव्याः पन्थां रतस्य यातवे तमीमहे पन्थामनु परविद्वान्पित्र्याणं दयुमदग्ने समिधानो वि भाहि इनो राजन्नरतिः समिद्धो रौद्रो दक्षाय सुषुमानदर्शि पन्य आ दर्दिरच्छता सहस्रा वाज्यव्र्तः पन्य इदुप गायत पन्य उक्थानि शंसत पन्यम पन्यमित सोतार आ धावत मद्याय पन्यांसं जातवेदसं यो देवतात्युद्यता पयः सहस्रसां रषिम पयस्वतीरोषधयः पयस्वन मामकं वचः पयस्वानग्न आगहि तं मा सं सर्ज वर्चसा पयस्वानग्ना गहि तं मा सं सर्ज वर्चसा ओ चित सखायं सख्या वव्र्त्यां तिरः पुरू चिदर्णवंजगन्वन पयो न दुग्धमदितेरिषिरमुर्विव गातुः सुयमोन वोळहा पयो यदस्य पीपयत पर करिष्टिहेव शूष एति रोरुवदसुर्यं वर्णं नि रिणीते अस्य तम पर कर्ष्णाय रुशदपिन्वतोधरतमत्र नकिरस्मा अपीपेत पर सु गमन्ता धियसानस्य सक्षणि वरेभिर्वरानभिषु परसीदतः पर काव्यमुशनेव बरुवाणो देवो देवानां जनिमा विवक्ति पर गायताभ्यर्चाम देवान सोमं हिनोत महते धनाय पर चक्रे सहसा सहो बभञ्ज मन्युमोजसा पर चक्षय रोदसी वासयोषसः शरवसे वासयोषसः पर चयावयन्ति यामभिः पर चर्षणिभ्यः पर्तनाहवेषु पर पर्थिव्या रिरिचाथे दिवश्च पर जिह्वया भरते वेपो अग्निः पर वयुनानि चेतसाप्र्थिव्याः पर ण आयुर्वसो तिर आ घा ये अग्निमिन्धते सत्र्णन्ति बर्हिरानुषक पर ण आयूंषि तारिषत पर ण इन्दो महे रण आपो अर्षन्ति सिन्धवः पर णः पिन्व विद्युदभ्रेव रोदसी धिया न वाजानुप मासि शश्वतः पर णः पूर्वस्मै सुविताय वोचत मक्षू सुम्नाय नव्यसे पर णायूंषि तारिषत पर णो अवत सुमतिभिर्यजत्राः पर वाजेभिस्तिरत पुष्यसे नः पर णो धन्वन्त्विन्दवो मदच्युतो धना वा येभिरर्वतो जुनीमसि पर णो नय वस्यो अछ पर त आश्विनीः पवमान धीजुवो दिव्या अस्र्ग्रन पयसा धरीमणि पर त इन्द्र पूर्व्याणि पर नूनं वीर्या वोचं परथमाक्र्तानि पर तं नय परतरं वस्यो अछाभि सुम्नं देवभक्तंयविष्ठ पर तत ते अद्य शिपिविष्ट नामार्यः शंसामि वयुनानि विद्वान पर तत ते हिनवा यत ते अस्मे परेह्यस्तं नहिमूर मापः पर तद दुःशीमे पर्थवाने वेने पर रामे वोचमसुरेमघवत्सु पर तद विष्णु सतवते वीर्येण मर्गो न भीमः कुचरो गिरिष्ठाः पर तद वोचेयं भव्यायेन्दवे हव्यो न य इषवान मन्म रेजति रक्षोहा मन्म रेजति सवयं सो अस्मदा निदो वधैरजेत दुर्मतिम पर तन मे वोचो दूळभ सवधावो अव तवानेना नमसा तुर इयाम पर तमिन्द्र नशीमहि रयिं गोमन्तमश्विनम पर तरसदस्युमाविथ तवमेक इन नर्षाह्य इन्द्र कषत्राणि वर्धयन यज्ञस्य हि सथ रत्विजा सस्नी वाजेषु कर्मसु पर तरसदस्युमाविथ तवमेक इन नर्षाह्य इन्द्र बरह्माणि वर्धयन परेदं बरह्म वर्त्रतूर्येष्वाविथ पर सुन्वतः शचीपत इन्द्र विश्वाभिरूतिभिः पर तवा दूतं वर्णीमहे होतारं विश्ववेदसम पर तवा नमोभिरिन्दव इन्द्र सोमा अस्र्क्षत पर तवा मुञ्चामि वरुणस्य पाशाद येन तवाबध्नात सवितासुशेवः पर ते अग्नयो अग्निभ्यो वरं निः सुवीरासः शोशुचन्त दयुमन्तः पर ते अरदद वरुणो यातवे पथः सिन्धो यद वाजानभ्यद्रवस्त्वम पर ते अस्या उषसः परापरस्या नर्तौ सयाम नर्तमस्यन्र्णाम पर ते दिवो न वर्ष्टयो धारा यन्त्यसश्चतः पर ते धारा अत्यण्वानि मेष्यः पुनानस्य संयतो यन्तिरंहयः पर ते धारा मधुमतीरस्र्ग्रन वारान यत पूतो अत्येष्यव्यान पर ते मदासो मदिरास आशवो अस्र्क्षत रथ्यासो यथा पर्थक पर ते सुतासो मधुमन्तो अस्थिरन मदाय करत्वे अस्थिरन पर ते सुम्नस्य मनसा पथा भुवन मदे सुतस्यसोम्यस्यान्धसः महत तदुल्बं सथविरं तदासीद येनाविष्टितःप्रविवेशिथापः पर दक्षाय परचेतसा पर दयुम्नाय पर शवसे पर नर्षाह्याय शर्मणे पर दस्रानियुद्रथः पूषा अविष्टु माहिनः पर दातुरस्तु चेतनम पर दानुदो दिव्यो दानुपिन्व रतं रताय पवते सुमेधाः पर दाश्वानग्ने अस्थात पर देवं देव्या धिया भरता जातवेदसम पर दैवोदासो अग्निर्देवानछा न मज्मना पर धन्वा सोम जाग्र्विरिन्द्रायेन्दो परि सरव पर धन्वान्यैरत शुभ्रखादयो यदेजथ सवभानवः पर धारा मध्वो अग्रियो महीर अपो वि गाहते पर धेनव उदप्रुतो नवन्त युज्यातामद्री अध्वरस्य पेशः पर नः पूषा चरथं विश्वदेव्यो अपां नपादवतुवायुरिष्टये पर नाकं रष्वं नुनुदे बर्हन्तं दविता नक्षत्रम्पप्रथच्च भूम पर निस्वरं चातयस्वामीवाम पर नु यदेषां महिना चिकित्रे पर युञ्जते परयुजस्ते सुव्र्क्ति पर नु वोचं चिकितुषे जनाय मा गामनागामदितिं वधिष्ट पर नू महित्वं वर्षभस्य वोचं यं पूरवो वर्त्रहणं सचन्ते पर नू स मर्तः शवसा जनानति तस्थौ व ऊती मरुतो यमावत पर नूनं जातवेदसमश्वं हिनोत वाजिनम पर नूनं जायतामयं मनुस्तोक्मेव रोहतु पर नूनं धावता पर्थं नेह यो वो अवावरीत पर नूनं पूर्णवन्धुर सतुतो याहि वशाननु योजा पर नूनं बरह्मणस पतिर्मन्त्रं वदत्युक्थ्यम पर नेमस्मिन दद्र्शे सोमो अन्तर्गोपा नेममाविरस्थाक्र्णोति पर नो मित्राय वरुणाय वोचो अनागसो अर्यम्णे अग्नये च पर नो यछतादव्र्कं पर्थु छर्दिः पर देवि गोमतीरिषः पर नो यछत्वर्यमा पर भगः पर बर्हस्पतिः पर नो वाजान रथ्यो अश्वबुध्यानिषे यन्धि शरवसे सून्र्तायै पर नोयछ विशस पते धनदा असि नस्त्वम पर पयायस्व पर सयन्दस्व सोम विश्वेभिरंशुभिः पर पर कषयाय पन्यसे जनाय जुष्टो अद्रुहे पर पर तान दस्यून्रग्निर्विवाय पूर्वश्चकारापरानयज्यून पर पर दाश्वान पस्त्याभिरस्थितान्तर्वावत कषयं दधे पर परजाभिर्जायते धर्मणस पर्यरिष्टः सर्व एधते पर परा वो अस्मे सवयशोभिरूती परिवर्ग इन्द्रो दुर्मतीनां दरीमन दुर्मतीनाम सवयं सा रिषयध्यै या न उपेषे अत्रैः पर परायमग्निर्भरतस्य शर्ण्वे वि यत सूर्यो न रोचतेब्र्हद भाः पर परेत ते अग्ने वनुषः सयाम मित्रं न यं शिम्या गोषु गव्यवः सवाध्यो विदथे अप्सुजीजनन पर पर्वता अनवन्त पर गावः पर बरह्माणो अभिनक्षन्त इन्द्रम पर पर्वाणि जातवेदः शर्णीहि करव्यात्क्रविष्णुर्वि चिनोतु वर्क्णम पर पवमान धन्वसि सोमेन्द्राय पातवे पर पस्त्यमसुर हर्यतं गोराविष्क्र्धि हरयेसूर्याय पर पुनानस्य चेतसा सोमः पवित्रे अर्षति पर पूतास्तिग्मशोचिषे वाचो गोतमाग्नये पर पूर्वजे पितरा नव्यसीभिर्गीर्भिः कर्णुध्वं सदने रतस्य पर पूषणं वर्णीमहे युज्याय पुरूवसुम पर पौरुकुत्सिं तरसदस्युमावः कषेत्रसाता वर्त्रहत्येषु पूरुम पर बरह्मपूर्वचित्तये पर बरह्माणि नभाकवदिन्द्राग्निभ्यामिरज्यत पर बाहवा सिस्र्तं जीवसे न आ नो गव्यूतिमुक्षतं घर्तेन पर बुध्न्या व ईरते महांसि पर नामानि परयज्यवस्तिरध्वम पर बोधयोषः पर्णतो मघोन्यबुध्यमानाः पणयः ससन्तु पर बोधयोषो अश्विना पर देवि सून्र्ते महि पर भरात्र्त्वं सुदानवो अध दविता समान्या पर भूर्जयन्तं महां विपोधां मूरा अमूरं पुरान्दर्माणम पर मंहिष्ठाय गायत रताव्ने बर्हते शुक्रशोचिषे पर मन्दयुर्मनां गूर्त होता भरते मर्यो मिथुना यजत्रः पर मातुः परतरं गुह्यमिछन कुमारो न वीरुधःसर्पदुर्वीः पर मित्राय परार्यम्णे सचथ्यं रतावसो पर मुञ्चस्व परि कुत्सादिहा गहि किमुत्वावान मुष्कयोर्बद्ध आसते यो वां परिज्मा सुव्र्दश्विना रथो दोषामुषासो हव्योहविष्मता पर मुष्कभारः शरव इछमानो अजिरम्बाहू अभरत सिषासन पर मे नमी साप्य इषे भुजे भूद गवामेषे सख्याक्र्णुत दविता पर मे पन्था देवयाना अद्र्श्रन्नमर्धन्तो वसुभिरिष्क्र्तासः पर मे बरूत भागधेयं यथा वो येन पथाहव्यमा वो वहानि पर य आदित्यो अन्र्ता मिनात्यमिता शूरो दयते वसूनि पर यं राये निनीषसि मर्तो यस्ते वसो दाशत पर यः सत्राचा मनसा यजात एतावन्तं नर्यम आविवासात पर यः सस्राणः शिश्रीत योनौ पर यः सेनानीरध नर्भ्यो अस्तीनः सत्वा गवेषणः स धर्ष्णुः पर यज्ञ एतु हेत्वो न सप्तिरुद यछध्वं समनसो घर्ताचीः पर यज्ञहोतरानुषक पर मदाय शरवो बर्हत पर यत कर्ते चमसे मर्म्र्जद धरी पीत्वामदस्य हयतस्याधसः पर यत ते अग्ने सूरयो जायेमहि पर ते वयम पर यत पितुः परमान नीयते पर्या पर्क्षुधो वीरुधो दंसु रोहति पर यत समुद्र आहितः पर यत समुद्रमति शूर पर्षि पारया तुर्वशं यदुं सवस्ति पर यद दिवो हरिव सथातरुग्र निरव्रतानधमोरोदस्योः पर यद भन्दिष्ठ एषां परास्माकासश्च सूरयः पर यद रथेषु पर्षतीरयुग्ध्वं वाजे अद्रिं मरुतो रंहयन्तः पर यद वहध्वे मरुतः पराकाद यूयं महःसंवरणस्य वस्वः पर यद वहेथे महिना रथस्य पर सयन्द्रा याथो मनुषो न होता पर यद वां मध्वो अग्रियं भरन्त्यध्वर्यवो देवयन्तः शचीभिः पर यदग्नेः सहस्वतो विश्वतो यन्ति भानवः पर यदानड विश आ हर्म्यस्योरु करंसते अध्वरे यजत्रः पर यदित्था महिना नर्भ्यो अस्त्यरं रोदसी कक्ष्ये नास्मै पर यन्ति यज्ञं विपयन्ति बर्हिः सोममादो विदथे दुध्रवाचः पर यमन्तर्व्र्षसवासो अग्मन तीव्राः सोमा बहुलान्तासैन्द्रम पर या घोषे भर्गवाणे न शोभे यया वाचा यजति पज्रियो वाम पर या जिगाति खर्गलेव नक्तमप दरुहा तन्वं गूहमाना पर याः सिस्रते सूर्यस्य रश्मिभिर्ज्योतिर्भरन्तीरुषसो वयुष्टिषु पर यात शीभम आशुभिः सन्ति कण्वेषु वो दुवः पर याभिर्यासि दाश्वांसमछा नियुद्भिर्वायविष्टयेदुरोणे पर याह्यछोशतो यविष्ठाथा वह सहस्येहदेवान पिप्रीहि देवानुशतो यविष्ठ विद्वान रतून्रतुपतेयजेह पर युजो वाचो अग्रियो वर्षाव चक्रदद वने पर ये गर्हादममदुस्त्वाया पराशरः शतयातुर्वसिष्ठः पर ये दिवः पर्थिव्य न बर्हणा तमना रिरिच्रे अभ्रान्न सूर्यः पर ये नवस्यार्हणा ततक्षिरे युजं वज्रंन्र्षदनेषु कारवः पर ये बन्धुं सून्र्ताभिस्तिरन्ते गव्या पर्ञ्चन्तो अश्व्या मघानि पर ये महोभिरोजसोत सन्ति विश्वो वो यामन भयते सवर्द्र्क पर ये मित्रं परार्यमणं दुरेवाः पर संगिरः परवरुणं मिनन्ति पर ये मित्रस्य वरुणस्य धाम युजं न जनामिनन्ति मित्रम पर ये ययुरव्र्कासो रथा इव नर्पातारो जनानाम पर ये विशस्तिरन्त शरोषमाणा आ ये मे अस्य दीधयन्न्र्तस्य पर यो ननक्षे अभ्योजसा करिविं वधैः शुष्णं निघोषयन पर यो नर्भिरम्र्तो मर्त्येभिर्मर्म्र्जानो अविभिर्गोभिरद्भिः पर यो मन्युं रिरिक्षतो मिनात्या सुक्रतुमर्यमणं वव्र्त्याम पर यो वां मित्रावरुणाजिरो दूतो अद्रवत पर राधसा चोदयाते महित्वना पर रुद्रेण ययिना यन्ति सिन्धवस्तिरो महीमरमतिन्दधन्विरे पर रेभ एत्यति वारमव्ययं वर्षा वनेष्वव चक्रदद्धरिः पर व इन्द्राय बर्हते मरुतो बरह्मार्चत पर व उग्राय निष्टुरे अषाळ्हाय परसक्षिणे पर वः पूष्णे दावन आनछा वोचेय वसुतातिमग्नेः पर वः शंसाम्यद्रुहः संस्थ उपस्तुतीनाम पर वः शर्धाय घर्ष्वये तवेषद्युम्नाय शुष्मिणे पर वः स धीतये नशत पर वन्दितुरिन्दो तार्यायुः परातर्मक्षू धियावसुर्जगम्यात अधि यदस्मिन वाजिनीव शुभ सपर्धन्ते धियः सूर्ये नविशः पर वर्तय दिवो अश्मानमिन्द्र सोमशितं मघवन सं शिशाधि पर वां घर्ताची बाह्वोर्दधाना परि तमना विषुरूपा जिगाति पर वां दंसांस्यश्विनाववोचमस्य पतिः सयां सुगवः सुवीरः पर वां निचेरुः ककुहो वशाननु पिशङगरूपः सदनानि गम्याः पर वां मन्मान्य रचसे नवानि कर्तानि बरह्म जुजुषन्निमानि पर वां रथो मनोजवा इयर्ति तिरो रजांस्यश्विना शतोतिः पर वां शरद्वान वर्षभो न निष्षाट पूर्वीरिषश्चरति मध्व इष्णन पर वां स मित्रावरुणाव रतावा विप्रो मन्मानि दीर्घश्रुदियर्ति पर वां सतोमाः सुव्र्क्तयो गिरो वर्धन्त्वश्विना पर वाचमिन्दुरिष्यति समुद्रस्याधि विष्टपि पर वाजमिन्दुरिष्यति सिषासन वाजसा रषिः पर वातस्य परथसः पर जमो अन्तात्प्र सिन्धुभ्यो रिरिचे पर कषितिभ्यः पर वाता इव दोधत उन मा पीता अयंसत पर वामन्धांसि मद्यान्यस्थुररं गन्तं हविषो वीतये मे पर वामश्नोतु सुष्टुतिरिन्द्रावरुण यां हुवे पर वाव्र्जे सुप्रया बर्हिरेषामा विश्पतीव बीरिट इयाते पर विष्णवे शूषमेतु मन्म गिरिक्षित उरुगायाय वर्ष्णे पर विष्णुर अस्तु तवसस तवीयान तवेषं हय अस्य सथविरस्य नाम पर वीरमुग्रं विविचिं धनस्प्र्तं विभूतिं राधसो महः पर वीर्येण देवताति चेकिते विश्वस्मा उग्रः कर्मणे पुरोहितः पर वेपयन्ति पर्वतान वि विञ्चन्ति वनस्पतीन पर वो अछा रिरिचे देवयुष पदमेको रुद्रेभिर्यातितुर्वणिः पर वो गरावाणः सविता देवः सुवतु धर्मणा पर वो धियो मन्द्रयुवो विपन्युवः पनस्युवः संवसनेष्वक्रमुः पर वो नपातमपां कर्णुध्वं पर मातरा रास्पिनस्यायोः पर वो भरियन्त इन्दवो मत्सरा मादयिष्णवः पर वो महीमरमतिं कर्णुध्वं पर पूषणं विदथ्यं न वीरम पर वो महे महि नमो भरध्वमाङगूष्यं शवसानाय साम पर वो महे महिव्र्धे भरध्वं परचेतसे पर सुमतिं कर्णुध्वम पर वो महे सहसा सहस्वत उषर्बुधे पशुषे नाग्नये सतोमो बभूत्वग्नये परति यदीं हविष्मान विश्वासु कषासु जोगुवे पर वो वायुं रथयुजं पुरन्धिं सतोमैः कर्णुध्वंसख्याय पूषणम पर शंसा गोष्वघ्न्यं करीळं यच्छर्धो मारुतम पर शमश्रु दोधुवदूर्ध्वथा भूद विसेनाभिर्दयमानो वि राधसा पर शमश्रुहर्यतो दूधोद वि वर्थ यो अदाभ्यः पर शुक्रासो वयोजुवो हिन्वानासो न सप्तयः पर शोशुचत्या उषसो न केतुरसिन्वा ते वर्ततामिन्द्रहेतिः पर स कषयं तिरते वि महीरिषो यो वो वराय दाशति पर स कषयं तिरते वि महीरिषो यो वो वराय दाशति पर सकम्भदेष्णा अनवभ्रराधसो अलात्र्णासो विदथेषु सुष्टुताः पर सतोषदुप गासिषच्छ्रवत साम गीयमानम पर सप्त सप्त तरेधा हि चक्रमुः परस्र्त्वरीणामति सिन्धुरोजसा पर सप्तगुं रतधीतिं सुमेधां बर्हस्पतिं मतिरछाजिगाति पर सप्तयः पर सनिषन्त नो धियः पुरश्चरन्तिपशुपा इव तमना पर सप्तवध्रिराशसा धारामग्नेरशायत पर सवाद्मानो रसानां तुविग्रीवा इवेरते पर सा कषितिरसुर या महि परिय रतावानाव रतमा घोषथो बर्हत पर सिन्धुभ्यः पर गिरिभ्यो महित्वा परेन्द्राग्नी विश्वा भुवनात्यन्या पर सु विश्वान रक्षसो धक्ष्यग्ने भवा यज्ञानामभिशस्तिपावा पर सु सतोमं भरत वाजयन्त इन्द्राय सत्यं यदि सत्यमस्ति पर सुन्वानस्यान्धसो मर्तो न वर्त तद वचः पर सुमेधा गातुविद विश्वदेवः सोमः पुनानः सद एति नित्यम पर सुवान इन्दुरक्षाः पवित्रमत्यव्ययम पर सुवानो अक्षाः सहस्रधारस तिरः पवित्रं वि वारम अव्यम पर सू तिरा शचीभिर्ये त उक्थिनः करतुं पुनत आनुषक पर सू न एत्वध्वरो अग्ना देवेषु पूर्व्यः पर सू नयन्त गर्भयन्त इष्टावश्वासो न रथ्योररहणाः पर सू नायुर्जीवसे तिरेतन तं गूर्धया सवर्णरं देवासो देवमरतिं दधन्विरे पर सूरश्चक्रं वर्हतादभीके अभि सप्र्धो यासिषद्वज्रबाहुः पर सो अग्ने तवोतिभिः सुवीराभिस्तिरते वाजभर्मभिः पर सोता जीरो अध्वरेष्वस्थात सोममिन्द्राय वायवे पिबध्यै पर सोम इन्द्र सर्पतु पर सोम इन्द्र हूयते पर सोम देववीतये सिन्धुर्न पिप्ये अर्णसा अंशोः पयसामदिरो न जाग्र्विरछा कोशं मधुश्चुतम पर सोम मधुमत्तमो राये अर्ष पवित्र आ पर सोम याहि धारया सुत इन्द्राय मत्सरः पर सोम याहीन्द्रस्य कुक्षा नर्भिर येमानो अद्रिभिः सुतः पर सोमाय वयश्ववत पवमानाय गायत पर सोमो अति धारया पवमानो असिष्यदत पर हंसासस्त्र्पलं मन्युमछामादस्तं वर्षगणा अयासुः पर हि तवा पूषन्न अजिरं न यामनि सतोमेभिः कर्ण्व रणवो यथा मर्ध उष्ट्रो न पीपरो मर्धः पर हि रिरिक्ष ओजसा दिवो अन्तेभ्यस परि पर हिन्वानास इन्दवो अछा समुद्रमाशवः परः सो अस्तु तन्वा तना च तिस्रः पर्थिवीरधो अस्तु विश्वाः परचक्राणं महीरिषः परचेतसं तवा कवे अग्ने दूतं वरेण्यम परचेता नाङगिरसो दविषतां पात्यंहसः परचोदयन्ता विदथेषु कारू पराचीनं जयोतिःप्रदिशा दिशन्ता परजा ते देवान हविषा यजाति सवर्ग उ तवमपि मादयासे पर ते महे विदथे शंसिषं हरी पर ते वन्वे वनुषोहर्यतं मदम परजा ह तिस्रो अत्यायमीयुर्न्यन्या अर्कमभितो विविश्रे परजां पुष्टिं भूतिमस्मासु धत्तं दीर्घायुत्वाय पर तिरतं न आयुः अग्न आ याह्यग्निभिर्होतारं तवा वर्णीमहे परजां यस्ते जिघांसति तमितो नाशयामसि परजां यस्ते जिघांसति तमितो नाशयामसि परजां रतस्य पिप्रतः पर यद भरन्त वह्नयः परजानन्नग्ने तव योनिं रत्वियमिळायास पदे घर्तवन्तमासदः परजापतिर्मह्यमेता रराणो विश्वैर्देवैः पित्र्भिःसंविदानः परजापते न तवदेतान्यन्यो विश्वा जातानि परि ताबभूव परजायै मर्त्यवे तवत पुनर्मार्ताण्डमाभरत जनिष्था उग्रः सहसे तुराय मन्द्र ओजिष्ठोबहुलाभिमानः परजावता वचसा वह्निरासा च हुवे नि च सत्सीह देवैः परजावतीषु दुर्यासु दुर्य परजावतो नर्वतो अश्वबुध्यानुषो गोग्रानुप मासि वाजान परजावद रत्नमा भर परजावद रेता भर अया वीती परि सरव यस्त इन्दो मदेष्वा परजावदिन्द्र मनुषो दुरोणे तस्थुर्ग्र्णन्तःसधमाद्यासः परजावन्तः सचेमहि यत ते यमं वैवस्वतं मनो जगाम दूरकम परज्ञातारो न जयेष्ठाः सुनीतयःसुशर्माणो न सोमा रतं यते परणीतिभिष टे हर्यश्व सुष्टोः सुषुम्नस्य पुरुरुचोजनासः परणेतारं वस्यो अछा कर्तारं जयोतिः समत्सु परतं विवक्मि वक्म्यो य एषां मरुतां महिमा सत्यो अस्ति परति घोराणामेतानामयासां मरुतां शर्ण्व आयतामुपब्दिः परति चक्ष्व वि चक्ष्वेन्द्रश्च सोम जाग्र्तम परति तवा दुहितर्दिव उषो जीरा अभुत्स्महि परति तवा शवसी वदद गिरावप्सो न योधिषत परति तवा सतोमैरीळते वसिष्ठा उषर्बुधः सुभगे तुष्टुवांसः परति तवाद्य सुमनसो बुधन्तास्माकासो मघवानो वयं च परति ते ते अजरासस्तपिष्ठा अघशंसंशोशुचतो दहन्तु परति दयुतानामरुषासो अश्वाश्चित्रा अद्र्श्रन्नुषसं वहन्तः परति दरापिममुञ्चथाः पवमान महित्वना पुरोजिती वो अन्धसः सुताय मादयित्नवे परति न सतोमं तवष्टा जुषेत सयादस्मे अरमतिर्वसूयुः परति पर यातं वरमा जनायास्मे वामस्तु सुमतिश्चनिष्ठा परति पर याहीन्द्र मीळ्हुषो नॄन महः पार्थिवे सदने यतस्व परति पराशव्यानितः सम्यञ्चा बर्हिराशाते परति बरवाणि वर्तयते अश्रु चक्रन न करन्ददाध्येशिवायै परति यच्चष्टे अन्र्तमनेना अव दविता वरुणो मायीनः सात परति यत सया नीथादर्शि दस्योरोको नाछा सदनं जानती गात परति यदापो अद्र्श्रमायतीर्घ्र्तं पयांसि बिभ्रतीर्मधूनि परति वां सूर उदिते मित्रं गर्णीषे वरुणम परति वां सूर उदिते विधेम नमोभिर्मित्रावरुणोत हव्यैः परति वामत्र वरमा जनाय पर्णीतमुद्नो दिव्यस्य चारोः परति वो वर्षदञ्जयो वर्ष्णे शर्धाय मारुताय भरध्वम परति शरुताय वो धर्षत तूर्णाशं न गिरेरधि परति शुष्यतु यशो अस्य देवा यो नो दिवा दिप्सति यश्च नक्तम परति षटोभन्ति सिन्धवः पविभ्यो यदभ्रियां वाचमुदीरयन्ति परति षीमग्निर्जरते समिद्धः परति विप्रासो मतिभिर्ग्र्णन्तः परति समरेथां तुजयद्भिरेवैर्हतं दरुहो रक्षसो भङगुरावतः परति सरुगेति नमसा हविष्मती परति सूक्तानि हर्य नः परति सूक्तानि हर्यतं भवतं दाशुषे मयः परतिन ईं सुरभीणि वयन्तु परतिवस्तोरह दयुभिः परतीचश्चिद योधीयान वर्षण्वान ववव्रुषश्चित तमसो विहन्ता परतीची सोम तस्थतुः परतीचीं जग्रभा वाचमश्वं रशनया यथा नि वर्तध्वं मानु गातास्मान सिषक्त रेवतीः परतीचीनः परति मामा वव्र्त्स्व दधामि ते दयुमतींवाचमासन परतीचीने मामहनीष्वाः पर्णमिवा दधुः परत्नं जातं जयोतिर्यदस्य परियं परियाः समविशन्त पञ्च परत्नं होतारमीड्यं जुष्टमग्निं कविक्रतुम परत्नंनि पाति काव्यम परत्नवज्जनया गिरः शर्णुधी जरितुर्हवम परत्नवद रोचयन रुचः उत ते शुष्मास ईरते सिन्धोरूर्मेरिव सवनः परत्नवद रोचया रुचः परत्नान मानादध्या ये समस्वरञ्छ्लोकयन्त्रासो रभसस्य मन्तवः परत्नेभिर्यो रुशद्भिर्देवतमो वि रेभद्भिररतिर्भाति विभ्वा परत्नो हि कमीड्यो अध्वरेषु सनाच्च होता नव्यश्च सत्सि परत्यं देवानां विशः परत्यङङ उदेषि मानुषान परत्यं विश्वं सवर्द्र्शे परत्यं स विश्वा भुवनाभि पप्रथे करीळन हरिरत्यः सयन्दते वर्षा परत्यग्ने मिथुन दह यातुधाना किमीदिना परत्यग्ने हरसा हरः शर्णीहि विश्वतः परति परत्यञ्चमर्कमनयञ्छचीभिरादित सवधामिषिराम्पर्यपश्यन परत्यञ्चो यन्तु निगुतः पुनस्ते अमैषां चित्तम्प्रबुधां वि नेशत परत्यर्ची रुशदस्या अदर्शि वि तिष्ठते बाधते कर्ष्णमभ्वम परत्यर्धिं देवस्य देवस्य मह्ना शरिया तवग्निमतिथिं जनानाम परत्यर्धिर्यज्ञनामश्वहयो रथानाम परत्यस्य शरेणयो दद्र्श्र एकं नियानं बहवो रथासः परत्वक्षसं वर्षभं सत्यशुष्ममेमस्मत्रा सधमादोवहन्तु परत्वक्षाणो अति विश्वा सहांस्यपारेणमहता वर्ष्ण्येन परथमं जातवेदसमग्निं यज्ञेषु पूर्व्यम परथमा हि सुवाचसा होतारा दैव्या कवी परथिष्ट यस्य वीरकर्ममिष्णदनुष्ठितं नु नर्योपौहत परदेवाः परोत सून्र्ता रायो देवी ददातु नः परपथे पथमजनिष्ट पूषा परपथे दिवः परपथेप्र्थिव्याः परबाबधाना रथ्येव याति विश्वा अपो महिना सिन्धुरन्याः परबोधयन्त्यरुणेभिरश्वैरोषा याति सुयुजा रथेन परभङगं दुर्मतीनामिन्द्र शविष्ठा भर परभङगी शूरो मघवा तुवीमघः सम्मिष्लो विर्याय कम परभञ्जन सेनाः परम्र्णो युधा जयन्नस्माकमेध्यविता रथानाम परभर्ता रथं गव्यन्तमपाकच्चिद यमवति परभर्ता रथं दाशुष उपक उद्यन्त गिरो यदि च तमना भूत परमिनती मनुष्या युगानि योषा जारस्य चक्षसा वि भाति परयन्तमित परि जारं कनीनां पश्यामसि नोपनिपद्यमानम परयन्ताबोधि दाशुषे परयस्वन्तः परति हर्यामसि तवा सत्याः सन्तुयजमानस्य कामाः परयाजान मे अनुयाजांश्च केवलानूर्जस्वन्तं हविषोदत्त भागम परये पश्यन्नर्यमणं सचायोस्त्वया शूर्ता वहमाना अपत्यम परवत ते अग्ने जनिमा पितूयतः साचीव विश्वा भुवना नय्र्ञ्जसे परवद्यामना सुव्र्ता रथेन दस्राविमं शर्णुतं शलोकमद्रेः परवाच्यं तद वर्षणा कर्तं वां यन नार्षदायश्रवो अध्यधत्तम परवाच्यमिन्द्र तत तव वीर्याणि करिष्यतो भद्रा इन्द्रस्य रातयः परव्राजे चिन नद्यो गाधमस्ति पारं नो अस्य विष्पितस्य पर्षन परव्र्ण्वन्तो अभियुजः सुष्वये वरिवोविदः परव्र्द्धोदस्युहाभवत परशंसन्ति परशस्तिभिः परशंसमानो अतिथिर्न मित्रियो अग्नी रथो न वेद्यः परशस्तिक्र्द बरह्मणे नो वयुछा नो जने जनय विश्ववारे परसवे त उदीरते तिस्रो वाचो मखस्युवः परसूतो भक्षमकरं चरावपि सतोमं चेमं परथमःसूरिरुन मर्जे परस्कण्वस्य परतिरन्नायुर्जीवसे नमस्या दैव्यं जनम परस्तुतिर्वां धाम न परयुक्तिरयामि मित्रावरुणा सुव्र्क्तिः परस्या अधि संवतो अवरानभ्या तर परा गावो यवसं कच्चिदाघ्र्णे नित्यं रेक्णो अमर्त्य परा च यन्ति पुनरा च यन्ति भद्रा नाम वहमानाुषासः परा चिच्छीर्षा वव्र्जुस्त इन्द्रायज्वानो यज्वभिः सपर्धमानाः परा णुदस्व मघवन्नमित्रान सुवेदा नो वसू कर्धि परा देहि शामुल्यं बरह्मभ्यो वि भजा वसु परा मे यन्ति धीतयो गावो न गव्यूतीरनु परा वयक्तो अरुषो दिवः कविर्व्र्षा तरिप्र्ष्ठो अनविष्टगा अभि परा शर्णीहि तपसा यातुधानान पराग्ने रक्षो हरसाश्र्णीहि परा शुभ्रा अयासो यव्या साधारण्येव मरुतो मिमिक्षुः परा सर्णीतमचितो नयोषतं हतं नुदेथां नि शिशीतमत्रिणः परा सा वाचि सुष्टुतिर्मघोनामिदं सूक्तं मरुतो जुषन्त परा ह यत सथिरं हथ नरो वर्तयथा गुरु परा हि मे विमन्यवः पतन्ति वस्यैष्टये परा हीन्द्र धावसि वर्षाकपेरति वयथिः पराकात्ताच्चिदद्रिवस्त्वां नक्षन्त नो गिरः पराक्तादपाक्तादधरादुदक्तादभि जहि रक्षसःपर्वतेन पराक्तुभ्य इन्द्रः पर वर्धो अहभ्यः परान्तरिक्षात परसमुद्रस्य धासेः पराचजिह्वं धवसयन्तं तर्षुच्युतमा साच्यं कुपयं वर्धनं पितुः पराची वाशीव सुन्वते मिमीत इत पराचीं होत्रां परतिरन्तावितं नरा गर्णाना जमदग्निना पराचीनं बर्हिः परदिशा पर्थिव्या वस्तोरस्या वर्ज्यतेग्रे अह्नाम पराचीनं बर्हिरोजसा सहस्रवीरमस्त्र्णन पराचीनमन्यदनु वर्तते रज उदन्येनज्योतिषा यासि सूर्य पराचीनरश्मिमाहुतं घर्तेन तद्देवानां पराचीनेन मनसा बर्हणावता यदद्या चित कर्णवः कस्त्वा परि पराचीनो यज्ञः सुधितं हि बर्हिः परीणीते अग्निरीळितो न होता पराचीमु देवाश्विना धियं मे अम्र्ध्रां सातये कर्तं वसूयुम पराचैर्देवासः पर णयन्ति देवयुं बरह्मप्रियं जोषयन्ते वरा इव पराञ्चो अगाम नर्तये हसाय दराघीय आयुःप्रतरं दधानाः परातर्जरेथे जरणेव कापया वस्तोर वस्तोर्यजता गछथोग्र्हम परातर्जितं भगमुग्रं हुवेम वयं पुत्रमदितेर्यो विधर्ता परातर्भगं पूषणं बरह्मणस पतिं परातः सोममुत रुद्रं हुवेम परातर्यावभिरा गतं देवेभिर्जेन्यावसू परातर्यावाणं रथमिन्द्र सानसिमरिष्यन्तमारुहेमा सवस्तये परातर्यावाणं विभ्वं विशे विशेवस्तोर वस्तोर्वहमानं धिया शमि परातर्याव्णः सहस्क्र्त सोमपेयाय सन्त्य परातर्युजं नासत्याधि तिष्ठथः परातर्यावाणम्मधुवाहनं रथम परातर्होतेव मत्सति परातिरतं जहितस्यायुर्दस्रादित पतिमक्र्णुतं कनीनाम परादाः पित्र्भ्यः सवधया ते अक्षन्नद्धि तवन्देव परयता हवींषि पराद्य देवा वर्जिनं शर्णन्तु परत्यगेनं शपथा यन्तुत्र्ष्टाः परान्तरषयः सथाविरीरस्र्क्षत ये तवा मर्जन्त्य रषिषाण वेधसः परामेवपरावतं सपत्नीं गमयामसि परायतीनामन्वेति पाथ आयतीनां परथमा शश्वतीनाम परायुस तारिष्टं नी रपांसि मर्क्षतं सेधतं दवेषो भवतं सचाभुवा परायुस्तारिष्टं नी रपांसि मर्क्षतं सेधतं दवेषो भवतं सचाभुवा परार्चद दयमानो युवाकुः परार्चिषा मूरदेवाञ्छ्र्णीहि परासुत्र्पो अभिशोशुचानः परार्प्या जगद वयु नो रायो अख्यदुषा अजीगर्भुवनानि विश्वा पराव नस्तोके तनये समत्स्वा पराव सतोतारं मघवन्नव तवां पिबा सोमं मदाय कंशतक्रतो परावतं नासत्यानुदेथामुच्चाबुध्नं चक्रथुर्जिह्मबारम परावतः सुमतिं भिक्षमाणा वि सिन्धवः समया सस्रुरद्रिम परावश्चक्रस्य वर्तनिम परावीविपद वाच ऊर्मिं न सिन्धुर्गिरः सोमः पवमानोमनीषाः परावो देवानातिरो दासमोजः परजायैत्वस्यै यदशिक्ष इन्द्र परावो वाजेषु वाजिनम परासहा सम्राट सहुरिं सहन्तं भुज्युं वाजेषु पूर्व्यम परासां गन्धर्वो अम्र्तानि वोचदिन्द्रो दक्षं परि जानादहीनाम अग्ने तव शरवो वयो महि भराजन्ते अर्चयो विभावसो परास्तौद रष्वौजा रष्वेभिस्ततक्ष शूरः शवसा परास्मा ऊर्जं घर्तश्चुतमश्विना यछतं युवम परास्मै गायत्रमर्चत वावातुर्यः पुरन्दरः परास्मै यछतमव्र्कं पर्थु छर्दिर्युयुतं या अरातयः परास्मै हिनोत मधुमन्तमूर्मिं गर्भो यो वः सिन्धवोमध्व उत्सः परास्य धारा बर्हतीरस्र्ग्रन्नक्तो गोभिः कलशाना विवेश परास्य पारं नवतिं नाव्यानामपि कर्तमवर्तयोऽयज्यून पराहम्म्र्गाणां मातरमरण्यानिमशंसिषम शरत ते दधामि परथमाय मन्यवे अहन यद वर्त्रं नर्यंविवेरपः परि कोशं मधुश्चुतमव्यये वारे अर्षति परि गव्यान्य अव्यत परि चिन मर्तो दरविणं ममन्याद रतस्य पथा नमसाविवासेत परि णः शर्मयन्त्या धारया सोम विश्वतः परि णेता मतीनां विश्वदेवो अदाभ्यः परि णो अश्वमश्वविद गोमदिन्दो हिरण्यवत परि णो देववीतये वाजानर्षसि गोमतः परि णो याह्यस्मयुर्विश्वा वसून्योजसा परि णो वर्णजन्नघा दुर्गाणि रथ्यो यथा परि तयं हर्यतं हरिं बभ्रुं पुनन्ति वारेण परि तरिधातुरध्वरं जूर्णिरेति नवीयसी परि तवा गिर्वणो गिर इमा भवन्तु विश्वतः परि तवाग्ने पुरं वयं विप्रं सहस्य धीमहि परि तवासते निधिभिः सखायः कुलपा नव्राजपतिं चरन्तम परि ते जिग्युषो यथा धारा सुतस्य धावति परि दयां जिह्वयातनत उदीराथां रतायते युञ्जाथामश्विना रथम परि दयामन्यदीयते परि दयावाप्र्थिवी जभ्र उर्वी नास्य ते महिमानं परिष्टः परि दयावाप्र्थिवी भूषति शरुतस्तेन नासत्या गतम परि दयुक्षं सहसः पर्वताव्र्धं मध्वः सिञ्चन्ति हर्म्यस्य सक्षणिम परि दवेषोभिरर्यमा वर्णक्तूरुं सुदासे वर्षणा उ लोकम परि दिव्यानि मर्म्र्शद विश्वानि सोम पार्थिवा परि दैवीरनु सवधा इन्द्रेण याहि सरथम परि धर्मेव सूर्यम परि धामानि मर्म्र्शद वरुणस्य पुरो गये विश्वे देवा अनु वरतं नभन्तामन्यके समे परि धामानि यानि ते तवं सोमासि विश्वतः पवमान रतुभिः कवे परि नो हेळो वरुणस्य वर्ज्या उरुं न इन्द्रः कर्णवदु लोकम परि पर सोम ते रसो असर्जि कलशे सुतः परि परजातः करत्वा बभूथ भुवो देवानां पिता पुत्रः सन परि परियः कलशे देववात इन्द्राय सोमो रण्यो मदाय परि भूष पिब रतुना परि यत कविः काव्या भरते शूरो न रथो भुवनानि विश्वा परि यत काव्या कविर नर्म्णा वसानो अर्षति परि यदिन्द्र रोदसी उभे अबुभोजीर्महिना विश्वतः सीम परि यदेषामेको विश्वेषां भुवद देवो देवानां महित्वा परि यमेत्यध्वरेषु होता परि यो रश्मिना दिवो अन्तान ममे पर्थिव्याः परि यो रोदसी उभे सद्यो वाजेभिरर्षति परि वर्णं भरमाणो रुशन्तं गव्युर्नो अर्ष परि सोम सिक्तः परि वाजे न वाजयुमव्यो वारेषु सिञ्चत परि वामश्वा वपुषः पतंगा वयो वहन्त्वरुषा अभीके परि वाराण्यव्यया गोभिरञ्जानो अर्षति परि विश्वानि चेतसा मर्शसे पवसे मती परि वो विश्वतो दध ऊर्जा घर्तेन पयसा परि षय सुवानो अक्षा इन्दुरव्ये मदच्युतः परि षय सुवानो अव्ययं रथे न वर्माव्यत परि षवजध्वं दश कक्ष्याभिरुभे धुरौ परति वह्निं युनक्त परि षवजन्ते जनयो यथा पतिं मर्यंन शुन्ध्युं मघवानमूतये परि सद्मेव पशुमान्ति होता राजा न सत्यः समितीरियानः परि सपशो नि षेदिरे परि सपशो वरुणस्य समदिष्टा उभे पश्यन्ति रोदसी सुमेके परि सप्तिर्न वाजयुर्देवो देवेभ्यः सुतः परि सुवानश्चक्षसे देवमादनः करतुरिन्दुर्विचक्षणः परि सुवानास इन्दवो मदाय बर्हणा गिरा परि सोम पर धन्वा सवस्तये नर्भिः पुनानो अभि वासयाशिरम परि हि षमा पुरुहूतो जनानां विश्वासरद भोजना पूयमानः परिक्षिता पितरा पूर्वजावरी रतस्य योना कषयतःसमोकसा परिक्षितोस्तमो अन्या गुहाकरद्यौदुषाः शोशुचता रथेन परिज्मानं विदथ्यं सुव्र्क्तिभिर्वयंव्युष्टा उषसो हवामहे परिप्रयन्तं वय्यं सुषंसदं सोमं मनीषा अभ्यनूषत सतुभः परियं चेतिष्ठमरतिं सवध्वरं विश्वस्य दूतमम्र्तम परियं ते नाम सहुरे गर्णीमसि विद्मा तमुत्सं यताबभूथ परियं शरद्धे ददतः परियं शरद्द्ते दिदासतः परियः समुद्रमा विश परियः समुद्रमा विश परियः सूर्ये परियो अग्ना भवात्युज्जातेन भिनददुज्जनित्वैः परियमिन्द्रस्य काम्यं परस्नापयन्त्यूर्मिणम परियमेधवदत्रिवज्जातवेदो विरूपवत परियम्भोजेषु यज्वस्विदं म उदितं कर्धि परियस्तोत्रो वनस्पतिः परिया इन्द्रस्य धेनवो वज्रं हिन्वन्ति सायकं वस्वीर परिया चिद यस्य परियसास ऊती स तू धनं कारिणेन पर यंसत परिया तष्टानि मे कपिर्व्यक्ता वयदूदुषत परिया पदानि पश्वो नि पाहि विश्वायुरग्ने गुहा गुहं गाः परिया वो नाम हुवे तुराणामा यत तर्पन मरुतो वावशानाः परियाः सवग्नयो वयम परियानपिधीन्र्वनिषीष्ट मेधिर आ वनिषीष्ट मेधिरह परियास इत ते मघवन्नभिष्टौ नरो मदेम शरणे सखायः परियो नो अस्तु विश्पतिर्होता मन्द्रो वरेण्यः परियोस्रियस्य वर्षभस्य रेतिनो गर्हंगमेमाश्विना तदुश्मसि परिविष्टं जाहुषं विश्वतः सीं सुगेभिर्नक्तमूहथू रजोभिः परिव्र्क्तेव पतिविद्यमानट पीप्याना कूचक्रेणेव सिञ्चन परिषद्यं हयरणस्य रेक्णो नित्यस्य रायः पतयः सयाम परिष्क्र्ण्वन्ति धर्णसिम परिष्क्र्ण्वन्ननिष्क्र्तं जनाय यातयन्निषः परिष्क्र्तस्य रसिन इयमासुतिश्चारुर्मदाय पत्यते परिष्क्र्तास इन्दवो योषेव पित्र्यावती परिह्व्र्तेदना जनो युष्मादत्तस्य वायति परीं घर्णा चरति तित्विषे शवो अपो वर्त्वी रजसो बुध्नमाशयत परीणन वर्षा कनिक्रदत परीणसं कर्णुते तिग्मश्र्ङगो दिवा हरिर्दद्र्शे नक्तं रज्रः परीणीताश्वान हितं जयाथ सवस्तिवाहं रथमित्क्र्णुध्वम परीता इव जञातयः काममेत्यास्मे देवासो अवधूनुता वसु परीतो वायवे सुतं गिर इन्द्राय मत्सरम परीमे गामनेषत पर्यग्निमह्र्षत परुषायन्ते वाम पवयो हिरण्यये रथे दस्रा हिरण्यये परुष्णीषु रुशत पयः परेता जयता नर इन्द्रो वः शर्म यछतु परेतो मुञ्चामि नामुतः सुबद्धाममुतस करम परेदु हरिवः शरुतस्य परेदुहव्यानि वोचति देवेभ्यश्च पित्र्भ्य आ परेद्धो अग्ने दीदिहि पुरो नो अजस्रया सूर्म्या यविष्ठ परेन्द्रस्य वोचम परथमा कर्तानि पर नूतना मघवा या चकार परेन्द्राग्निभ्यां सुवचस्यामियर्मि सिन्धाविव परेरयंनावमर्कैः परेमन्धः खयन निः शरोणो भूत परेमायुस्तारीदतीर्णम परेरय सूरो अर्थं न पारं ये अस्य कामं जनिधा इवग्मन परेषद वेषद वातो न सूरिरा महे ददे सुव्रतोन वाजम परेष्ठं वो अतिथिं गर्णीषे अग्निं शस्तिभिस्तुर्वणिः सजोषाः परेष्ठमु परियाणां सतुह्यासावातिथिम परेहि परेहि पथिभिः पूर्व्येभिर्यत्रा नः पूर्वे पितरःपरेयुः परेहि विग्रमस्त्र्तमिन्द्रं पर्छा विपश्चितम परेह्यभीहि धर्ष्णुहि न ते वज्रो नि यंसते परैतशं सूर्ये पस्प्र्धानं सौवश्व्ये सुष्विमावदिन्द्रः परैतु बरह्मणस पतिः पर देव्येतु सून्र्ता परैनान देवः सविता ददातु परा भागमोषधीनां जयन्ताम परैषयुर्न विद्वान परैषामज्मेषु विथुरेव रेजते भूमिर्यामेषु यद ध युञ्जते शुभे परैषामनीकं शवसा दविद्युतद विदत्स्वर्मनवे जयोतिरार्यम परो अयासीदिन्दुरिन्द्रस्य निष्क्र्तं सखा सख्युर्न पर मिनाति संगिरम परो अश्विनाववसे कर्णुध्वं पर पूषणं सवतवसो हि सन्ति परो आरत मरुतो दुर्मदा इव देवासः सर्वया विशा परो दिवा पर एना पर्थिव्या परो देवेभिरसुरैर्यदस्ति परो दिवा पर एना पर्थिव्यैतावती महिना सं बभूव न तमंहो न दुरितं देवासो अष्ट मर्त्यम परो निरतया आचक्ष्व बहुधा जीवतो मनः परो यदिध्यते दिवा परोगव्यूत्यनिरामप कषुधमग्ने सेध रक्षस्विनः उभयं शर्णवच्च न इन्द्रो अर्वागिदं वचः परोग्रां पीतिं वर्ष्ण इयर्मि सत्यां परयै सुतस्यहर्यश्व तुभ्यम परोथदश्वो न यवसे अविष्यन यदा महः संवरणाद वयस्थात परोमात्रम रचीषमम इन्द्रम उग्रं सुराधसम परोरोर्मित्रावरुणा पर्थिव्याः पर दिव रष्वाद बर्हतः सुदानू परोष्ठशया वह्येशया नारीर्यास्तल्पशीवरीः पर्क्षं वाजस्य सातये पर्क्षं रायोततुर्वणे पर्क्षा इव महयन्तः सुरातयो देवास्तवन्ते मनुषाय सूरयः पर्क्षो वपुः पितुमान नित्य आ शये दवितीयमा सप्तशिवासु मात्र्षु पर्चो यथा नः सुवितस्य भूरेर अश्वावतः पुरुश्चन्द्रस्य रायः पर्छामि तवा परमन्तं पर्थिव्याः पर्छामि यत्र भुवनस्यनाभिः पर्छामि तवा वर्ष्णो अश्वस्य रेतः पर्छामि वाचः परमं वयोम पर्छे तदेनो वरुण दिद्र्क्षूपो एमि चिकितुषो विप्र्छम पर्जन्य इव ततनद धि वर्ष्ट्या सहस्रमयुता ददत ओ तयमह्व आ रथमद्या दंसिष्ठमूतये पर्जन्यः पिता महिषस्य पर्णिनो नाभा पर्थिव्या गिरिषुक्षयं दधे पर्जन्यःपुरुषीणाम पर्जन्यव्र्द्धं महिषं तं सूर्यस्य दुहिताभरत पर्जन्यावाता वर्षभा पुरीषिणेन्द्रवायू वरुणो मित्रोर्यमा पर्जन्यो वर्ष्टिमानिव पर्ञ्चतीर्मधुना पयः पर्णन्तं च पपुरिं च शरवस्यवो घर्तस्य धारा उप यन्ति विश्वतः पर्णा मर्गस्य पतरोरिवारभ उदश्विना ऊहथुः शरोमताय कम पर्णीयादिन नाधमानाय तव्यान दराघीयांसमनुपश्येत पन्थाम पर्थक परायन परथमा देवहूतयो अक्र्ण्वत शरवस्यानिदुष्टरा पर्थिवी नः पार्थिवात पात्वंअसोऽनतरिक्षं दिव्यात पात्वस्मान पर्थिवी नः पार्थिवात पात्वंहसो अन्तरिक्षं दिव्यात पात्वस्मान पर्थिव्या अधि सानवि पर्थिव्याः सप्तधामभिः पर्थिव्यामतिषितं यदूधः पयो गोष्वदधा ओषधीषु पर्थी यद वां वैन्यः सादनेष्वेवेदतो अश्विना चेतयेथाम पर्दाकुसानुर्यजतो गवेषण एकः सन्नभि भूयसः पर्वताश्चिन नि येमिरे पर्शुर्ह नाम मानवि साकं ससूव विंश तिम पर्श्निगावः पर्श्निनिप्रेषितासः शरुष्टिं चक्रुर्नियुतो रन्तयश्च पर्षदश्वा मरुतः पर्श्निमातरः शुभंयावानो विदथेषुजग्मयः पर्षदश्वासो अवनयः न रथा रिशादसो मित्रयुजो न देवाः पर्षध्रे मेध्ये मातरिश्वनीन्द्र सुवाने अमन्दथाः पर्षि दीने गभीर आनुग्रपुत्रे जिघांसतः पर्षि राधोमघोनाम पर्ष्टो दिवि धाय्यग्निः पर्थिव्यां नेता सिन्धूनां वर्षभ सतियानाम पर्ष्टो दिवि पर्ष्टो अग्निः पर्थिव्यां पर्ष्टो विश्वा ओषधीरा विवेश पर्ष्ठा गर्भ्णत वाजिनः पवतामान्तरिक्ष्या पवते वारे अव्यये पवते हर्यतो हरिरति हवरांसि रंह्या पवते हर्यतो हरिर्ग्र्णानो जमदग्निना पवन्तामान्तरिक्ष्या पवन्ते वाजसातये सोमाः सहस्रपाजसः पवन्ते वारेव्यये पवमना दिवस पर्यन्तरिक्षादस्र्क्षत पवमान इन्द्रोव्र्षा पवमान धिया हितो अभि योनिं कनिक्रदत पवमान नि तोशसे रयिं सोम शरवाय्यम पवमान पवसे धाम गोनां जज्ञानः सूर्यमपिन्वो अर्कैः पवमान महि शरवश्चित्रेभिर्यासि रश्मिभिः पवमान महि शरवो गाम अश्वं रासि वीरवत पवमान मह्यर्णो वि धावसि सूरो न चित्रो अव्ययानि पव्यया पवमान रतं बर्हच्छुक्रं जयोतिरजीजनत पवमान रतः कविः सोमः पवित्रमासदत पवमान रसस्तव दक्षो वि राजति दयुमान पवमान रुचा रुचा देवो देवेभ्यस परि पवमान विदा रयिमस्मभ्यं सोम दुष्टरम पवमान विदा रयिमस्मभ्यं सोम सुश्रियम पवमान सवर्विदो जायमानो अभवो महान पवमान सवाध्यः पवमान सुवीर्यं रयिं सोम रिरीहि नः पवमानः सन्तनिः परघ्नतामिव मधुमान दरप्सः परि वारमर्षति पवमानः सन्तनिमेषि कर्ण्वन्निन्द्राय सोम परिषिच्यमानः पवमानः सवध्वरः पवमानः सहस्रिणम पवमानः सुतो नर्भिः सोमो वाजमिवासरत पवमानः सो अद्य नः पवित्रेण विचर्षणिः पवमानःकनिक्रदत पवमानःसिषासति पवमानमवस्यवो विप्रमभि पर गायत पवमानम्मधुश्चुतम पवमानवि तज्जहि पवमानविदा रयिम पवमानस्य जङघनतो हरेश्चन्द्रा अस्र्क्षत पवमानस्य ते कवे वाजिन सर्गा अस्र्क्षत पवमानस्य ते रसो मदो राजन्नदुछुनः पवमानस्य ते वयं पवित्रमभ्युन्दतः पवमानस्य मरुतः पवमानस्य मरुतः पवमानस्य विश्ववित पर ते सर्गा अस्र्क्षत पवमाना अभ्यर्षन्ति सुष्टुतिमेन्द्रं विशन्तिमदिरास इन्दवः पवमाना अस्र्क्षत पवित्रमति धारया पवमाना अस्र्क्षत सोमाः शुक्रास इन्दवः पवमानास आशवः शुभ्रा अस्र्ग्रमिन्दवः पवमानास इन्दवस्तिरः पवित्रमाशवः पवमानेन सुष्टुताः पवमानो अजीजनद दिवश्चित्रं न तन्यतुम पवमानो अति सरिधो अभ्यर्षति सुष्टुतिम पवमानो अदाभ्यः पवमानो अभि सप्र्धो विशो राजेव सीदति पवमानो अभ्यर्षा सुवीर्यमुर्वीं गव्यूतिं महि शर्म सप्रथः पवमानो असिष्यदद रक्षांस्यपजङघनत पवमानो रथीतमः शुभ्रेभिः शुभ्रशस्तमः पवमानो वयश्नवद रश्मिभिर्वाजसातमः पवस्व जनयन्निषो अभि विश्वानि वार्या पवस्व देववीतय इन्दो धाराभिरोजसा पवस्व देवायुषगिन्द्रं गछतु ते मदः पवस्व धिषणाभ्यः पवस्व बर्हतीरिषः यो अत्य इव मर्ज्यते गोभिर्मदाय हर्यतः पवस्व मंहयद्रयिः पवस्व मंहयद्रयिः उत ते शुष्मासो अस्थू रक्षो भिन्दन्तो अद्रिवः पवस्व मधुमत्तमः पवस्व वर्त्रहन्तमोक्थेभिरनुमाद्यः पवस्व वाचो अग्रियः सोम चित्राभिरूतिभिः पवस्व वाजसातमः पवित्रे धारया सुतः पवस्व वाजसातये अभि विश्वानि काव्या पवस्व वाजसातये विप्रस्य गर्णतो वर्धे पवस्व विश्वमेजय पवस्व सूर्योद्र्शे हिन्वन्ति सूरमुस्रयः सवसारो जामयस पतिम पवस्व सोम करतुविन न उक्थ्यो अव्यो वारे परि धाव मधु परियम पवस्व सोम करत्वे दक्षायाश्वो न निक्तो वाजी धनाय पवस्व सोम दयुम्नी सुधारो महाम अवीनाम अनु पूर्व्यः पवस्व सोम दिव्येषु धामसु सर्जान इन्दो कलशे पवित्र आ पवस्व सोम देववीतये वर्षेन्द्रस्य हार्दि सोमधानमा विश पवस्व सोम धारया पवस्व सोम मधुमान रतावापो वसानो अधि सानो अव्ये पवस्व सोम मन्दयन्निन्द्राय मधुमत्तमः पवस्व सोम महान समुद्रः पिता देवानां विश्वाभि धाम पवस्वाद्भ्यो अदाभ्यः पवस्वौषधीभ्यः पवस्वेन्दो पवमानो महोभिः कनिक्रदत परि वाराण्यर्ष पवस्वेन्दो वर्षा सुतः कर्धी नो यशसो जने पवित्रं सोम धामभिः पवित्रमत्यक्षरन पवित्रवन्तः परि वाचमासते पितैषां परत्नो अभि रक्षति वरतम पवित्रवन्तोक्षरन देवान गछन्तु वो मदाः पवित्रस्यप्रस्रवणेषु वर्त्रहन परि सतोतार आसते पवित्रे दक्षसाधनः पवित्रे मत्सरो मदः पवित्रेभिः पवमाना अस्र्ग्रञ्छ्रवस्यवो न पर्तनाजो अत्याः पवित्रेभिः पवमानो नर्चक्षा राजा देवानामुत मर्त्यानाम पवीतारः पुनीतन सोममिन्द्राय पातवे पशुं न नष्टमिव दर्शनाय विष्णाप्वं ददथुर्विश्वकाय पशुं नः सोम रक्षसि पुरुत्र विष्ठितं जगत पशून न चित्रा सुभगा परथाना सिन्धुर्न कषोद उर्विया वयश्वैत पशून्तांश्चक्रे वायव्यानारण्यान गराम्याश्च ये पशौ न रेत आदधत पतिर्वचस्यते धियः पश्चा मर्धो अप भवन्तु विश्वास्तद्रोदसी शर्णुतं विश्वमिन्वे पश्चा स दघ्या यो अघस्य धाता जयेम तं दक्षिणया रथेन पश्चात पुरस्तादधरादुदक्तात कविः काव्येन परि पाहिराजन पश्चेदमन्यदभवद यजत्रममर्त्यस्य भुवनस्य भूना पश्यञ जन्मानि सूर्य पश्यन मन्ये मनसा चक्षसा तान य इमंयज्ञमयजन्त पूर्वे पश्यन हिरण्यचक्रानयोदंष्ट्रान विधावतो वराहून पश्यन्नन्यस्या अतिथिं वयाया रतस्य धाम वि मिमेपुरूणि पश्येम शरदः शतं जीवेम शरदः शतम पश्वा यत पश्चा वियुता बुधन्तेति बरवीति वक्तरीरराणः पश्वे तोकाय तनयाय जीवसे सवस्त्यग्निंसमिधानमीमहे पाकः पर्छामि मनसाविजानन देवानामेना निहिता पदानि पाकत्रा सथन देवा हर्त्सु जानीथ मर्त्यम पाजस्वन्तो न वीराः पनस्यवो रिशादसो नमर्या अभिद्यवः पातं च सह्यसो युवं च रभ्यसो नः पातं सोमं रताव्र्धा परति वां रथं नर्पती जरध्यै हविष्मता मनसा यज्ञियेन पातं सोमस्य धर्ष्णुया पाता वर्त्रहा सुतमा घा गमन नारे अस्मत पातामवद्याद दुरितादभीके पिता माता च रक्षतामवोभिः पादित तं शक्रो अंहसः पादो अस्यविश्वा भूतानि तरिपादस्याम्र्तं दिवि पान्तमा पुरुस्प्र्हम पान्तमा पुरुस्प्र्हम पवस्व विश्वचर्षणे अभि विश्वानि काव्या पान्तमापुरुस्प्र्हम पान्ति मित्रावरुणाववद्याच्चयत ईमर्यमो अप्रशस्तान पारावतं यत पुरुसम्भ्र्तं वस्वपाव्र्णोः शरभाय रषिबन्धवे पारावतस्य रातिषु दरवच्चक्रेष्वाशुषु पार्षद्वाणः परस्कण्वं समसादयच्छयानं जिव्रिमुद्धितम पावकंक्र्ष्णवर्तनिं विहायसम पावकवर्चाः शुक्रवर्चा अनूनवर्चा उदियर्षि भानुना पावकवर्णाःशुचयो विपश्चितो अभि सतोमैरनूषत पावका नः सरस्वती वाजेभिर्वाजिनीवती पावकासः पुरुस्प्र्हो दवारो देवीरसश्चतः पावकासः शुचयः सूर्या इव सत्वानो न दरप्सिनोघोरवर्पसः पावमानीर्यो अध्येत्य रषिभिः सम्भ्र्तं रसम पावीरवी तन्यतुरेकपादजो दिवो धर्ता सिन्धुरापःसमुद्रियः पाशद्युम्नस्य वायतस्य सोमात सुतादिन्द्रो अव्र्णीतावसिष्ठान पाहि कषेम उत योगे वरं नो यूयं पात अमीवहा वास्तोष पते विश्वा रूपाण्याविशन पाहि गायान्धसो मद इन्द्राय मेध्यातिथे पाहि गीर्भिस्तिस्र्भिरूर्जां पते पाहि चतस्र्भिर्वसो पाहि न इन्द्र सुष्टुत सरिधो अवयाता सदमिद दुर्मतीनान्देवः सन दुर्मतीनाम हन्ता पापस्य रक्षसस्त्राता विप्रस्य मावतः पाहि नः शर्म वीरवत पाहि नो अग्न एकया पाह्युत दवितीयया पाहि नो अग्ने पायुभिरजस्रैरुत परिये सदन आ शुशुक्वान पाहि नो अग्ने रक्षसः पाहि धूर्तेरराव्णः पाहि नो अग्ने रक्षसो अजुष्टात पाहि धूर्तेरररुषो अघायोः पाहि नो दूरादारादभिष्टिभिः सदा पाह्यभिष्टिभिः पाहि रीषत उत वा जिघांसतो बर्हद्भानो यविष्ठ्य पाहि विश्वस्माद रक्षसो अराव्णः पर सम वाजेषु नो अव पाहि सदमिद विश्वायुः पाहिनो दिद्युतः पतन्त्याः पिगा परि चनिष्कदद इन्द्राय बरह्मोद्यतम पितरं च परयन सवः पिता कुटस्य चर्षणिः पिता च तन नो महान यजत्रो विश्वे देवाः समनसो जुषन्त पर दयावा यज्ञैः पर्थिवी नमोभिः सबाध ईळे बर्हतीयजत्रे पिता देवानां जनिता सुदक्षो विष्टम्भो दिवो धरुणः पर्थिव्याः पिता मता भरातर एनमाहुर्न जानीमो नयताबद्धमेतम पिता यत सवां दुहितरमधिष्कन कष्मया रेतःसंजग्मानो नि षिञ्चत पितुः पयः परति गर्भ्णाति माता तेन पिता वर्धते तेन पुत्रः पितुः परत्नस्य जन्मना वदामसि सोमस्य जिह्वा पर जिगाति चक्षसा पितुभ्र्तो न तन्तुमित सुदानवः परति दध्मो यजामसि पितुर्न पुत्रः करतुभिर्यतान आ पवस्व विशेस्या अजीतिम पितुर्न पुत्रः सुभ्र्तो दुरोण आ देवानेतु पर णो हविः पितुर्न पुत्राः करतुं जुषन्त शरोषन ये अस्य शासं तुरासः पितुर्नपातमा दधीत वेधा अधि कषमिप्रतरं दिध्यानः पितुर्मातुरध्या ये समस्वरन्न्र्चा शोचन्तः सन्दहन्तो अव्रतान पितुष टे अस्मिवन्दिता पितॄणां चमन्मभिः पितॄन तपस्वतोयम तांश्चिदेवापि गछतात पितेव पुत्रमबिभरुपस्थे तवामग्ने वध्र्यश्वः सपर्यन्जुषाणो अस्य समिधं यविष्ठोत पूर्वानवनोर्व्राधतश्चित पित्वो भिक्षेत वयुनानि विद्वानासाविवासन्नदितिमुरुष्येत पिन्वतं गा जिन्वतमर्वतो नो वर्धयतमश्विना वीरमस्मे पिन्वन्त्यपो मरुतः सुदानवः पयो घर्तवद विदथेष्वाभुवः पिपर्तु मा तद रतस्य परवाचनं देवानां यन मनुष्यामन्महि पिप्र्तां नो भरीमभिः पिब राये शवसे हूयमानः पिब मध्वस्त्र्पदिन्द्रा वर्षस्व पिब सवधैनवानामुत यस्तुग्र्ये सचा पिबतं घर्मं मधुमन्तमश्विना बर्हिः सीदतं नरा पिबतं च तर्प्णुतं चा च गछतं परजां च धत्तं दरविणं च धत्तम पिबतं सोमं मधुमन्तमश्विना बर्हिः सीदतं सुमत पिबतं सोमं मधुमन्तमस्मे पर दाश्वांसमवतं शचीभिः यं रत्विजो बहुधा कल्पयन्तः सचेतसो यज्ञमिमं वहन्ति पिबतं सोममातुजी पिबतं सोम्यं मधु पिबतु सोमं वरुणो धर्तव्रतो अश्विभ्यामुषसा सजूः तवमग्ने वसून्रिह रुद्रानादित्यानुत पिबन्ति मित्रो अर्यमा तना पूतस्य वरुणः पिबन्त्य अस्य विश्वे देवासो गोभिः शरीतस्य नर्भिः सुतस्य पिबा तवस्य गिर्वणः सुतस्य पूर्वपा इव पिबा तवस्य सुषुतस्य चारोर्ददो मघानि मघवन्नियानः पिबा तवस्यान्धस इन्द्र विश्वासु ते हितम पिबा दध्र्ग यथोचिषे पिबा पिबेदिन्द्र शूर सोमं मा रिषण्यो वसवान वसुःसन पिबा मित्रस्य धामभिः पिबा यथा परतिभ्र्तस्य मध्वो हर्यन यज्ञंसधमादे दशोणिम पिबा सु शिप्रिन्नन्धसः पिबा सोमं मदाय कमिन्द्र शयेनाभ्र्तं सुतम पिबा सोममिन्द्र सुवानमद्रिभिः कोशेन सिक्तमवतं नवंसगस्तात्र्षाणो न वंसगः मदाय हर्यतय ते तुविष्टमाय धायसे पिबाथोश्विना मधु कण्वानां सवने सुतम पिबामिपाकसुत्वनो अभि धीरमचाकशं विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः पिबेदस्य तवमीशिषे पिबेदस्य तवमीशिषे पिबेदस्य तवमीशिषे देवानामिदवो महत तदा वर्णीमहे वयम पिबेदिन्द्र मरुत्सखा सुतं सोमं दिविष्टिषु पिशङगभ्र्ष्टिमम्भ्र्णं पिशाचिमिन्द्र सं मर्ण पिशङगरूपं मघवन विचर्षणे मक्षू गोमन्तमीमहे पिशा गिरो मघवन गोभिरश्वैस्त्वायतः शिशीहिराये अस्मान पीत्वी सोमस्य दिव आ वर्धानः शूरो निर्युधाधमद दस्यून इदं त एकं पर ऊ त एकं तर्तीयेन जयोतिषा संविशस्व पीपाय धेनुरदितिर्र्ताय जनाय मित्रावरुणा हविर्दे पीपिवांसं सरस्वत सतनं यो विश्वदर्षतः पीयति तवो अनु तवो गर्णाति वन्दारुस्ते तन्वं वन्देग्ने पीयूषमग्ने यतमस्तित्र्प्सात तं परत्यञ्चमर्चिषा विध्य मर्मन पीवस्वतीर्जीवधन्याः पिबन्त्ववसाय पद्वतेरुद्र मर्ळ पीवानं मेषमपचन्त वीरा नयुप्ता अक्षा अनु दीवासन पीवोन्नान रयिव्र्धः सुमेधाः शवेतः सिषक्ति नियुतामभिश्रीः पुत्रः कण्वस्य वां रषिर्गीर्भिर्वत्सो अवीव्र्धत पुत्रः कण्वस्य वामिह सुषाव सोम्यं मधु पुत्रमिव पितरावश्विनोभेन्द्रावथुः काव्यैर्दंसनाभिः पुत्रासो न पितरं वाजसातये मंहिष्ठं वाजसातये पुत्रासो यत्र पितरो भवन्ति मा नो मध्या रीरिषतायुर्गन्तोः पुत्रिणा ता कुमारिणा विश्वमायुर्व्यश्नुतः पुत्रेभ्यः पितरस्तस्य वस्वः पर यछत त इहोर्जन्दधात पुत्रो न जातो रण्वो दुरोणे वाजी न परीतो विशो वि तारीत पुत्रो मातरा विचरन्नुपावसि पर्णक्षि रोदसी उभे पुत्रो यत पुर्वः पित्रोर्जनिष्ट शम्यां गौर्जगार यद ध पर्छान पुनः पत्नीमग्निरदादायुषा सह वर्चसा पुनः पुनर्जायमाना पुराणी समानं वर्णमभि शुम्भमाना पुनःपतिभ्यो जायां दा अग्ने परजया सह पुनन्तु मां देवजनाः पुनन्तु वसवो धिया पुनरस्मभ्यं सुविताय देव कषां विश्वेभिरम्र्तेभिर्यजत्र पुनरेता नि वर्तन्तामस्मिन पुष्यन्तु गोपतौ पुनरेना नि वर्तय पुनरेना नया कुरु पुनरेहि वर्षाकपे सुविता कल्पयावहै पुनर्दाय बरह्मजायां कर्त्वी देवैर्निकिल्बिषम पुनर्नः पितरो मनो ददातु दैव्यो जनः पुनर्नः सोमस्तन्वं ददातु पुनः पूषापथ्यां या सवस्तिः पुनर्नो असुं पर्थिवी ददातु पुनर्द्यौर्देवी पुनरन्तरिक्षम पुनर्यन तरुणीरपि पुनर्वर्धन्ते अपि यन्ति देव्यमन्यद वर्पः पित्रोः कर्ण्वते सचा पुनर्वै देवा अददुः पुनर्मनुष्या उत पुनस्तदा वर्हति यत कनाया दुहितुरानुभ्र्तमनर्वा पुनस्तान यज्ञिया देवा नयन्तु यत आगताः पुनाता दक्षसाधनं यथा शर्धाय वीतये पुनाति ते परिस्रुतं सोमं सूर्यस्य दुहिता पुनान इन्दवा भर पुनान इन्दवा भर सोम दविबर्हसं रयिम पुनान इन्दवा भर सोम दविबर्हसं रयिम पुनान इन्दवाभर तरत स मन्दी धावति धारा सुतस्यान्धसः पुनान इन्दविन्द्रयुः यवं यवं नो अन्धसा पुष्टम पुष्टं परि सरव पुनान इन्दवेषां पुरुहूत जनानाम पुनान इन्दुरिन्द्रमा पुनान इन्दुरिन्द्रमा एष वाजी हितो नर्भिर्विश्वविन मनसस पतिः पुनानः कलशेष्व आ वस्त्राण्य अरुषो हरिः पुनानः सोम जाग्र्विरव्यो वारे परि परियः पुनानः सोम धारयापो वसानो अर्षसि पुनानः सोम धारयेन्दो विश्वा अप सरिधः पुनानश्चमू जनयन मतिं कविः सोमो देवेषु रण्यति पुनानस्य परभूवसोः असर्जि रथ्यो यथा पवित्रे चम्वोः सुतः पुनाना इन्द्रमाशत पुनाना इन्द्रमाशत पुनानासश चमूषदो गछन्तो वायुम अश्विना पुनानो घनन्नप सरिधः पुनानो देववीतय इन्द्रस्य याहि निष्क्र्तम पुनानो याति हर्यतः सोमो गीर्भिः परिष्क्र्तः पुनानो रूपे अव्यये विश्वा अर्षन्नभि शरियः पुनानो वरिवस कर्ध्यूर्जं जनाय गिर्वणः पुनानो वर्धनो गिरः पुनानो वह्ने अद्भुत पुनानो वाघद वाघद्भिरमर्त्यः पुनानो वाचं जनयन्नसिष्यदत पुनानो वाचमिष्यति पुनानो वारं पर्येत्यव्ययं शयेनो न योनिं घर्तवन्तमासदम पुनीहीन्द्राय पातवे पुनीहीन्द्राय पातवे पुमानेनं तनुत उत कर्णत्ति पुमान वि तत्ने अधि नाकेस्मिन पुरं न धर्ष्णवा रुज कर्ष्णया बाधितो विशा पुरं नशूर दर्षसि पुरः कर्णुध्वमायसीरध्र्ष्टा मा वः सुस्रोच्चमसो दरंहता तम पुरः सद्य इत्थाधिये दिवोदासाय शम्बरम पुरःसदः शर्मसदो न वीरा अनवद्या पतिजुष्टेव नारी पुरन्दरस्य गीर्भिरा विवासे अग्नेर्व्रतानि पूर्व्या महानि पुरन्दरा शिक्षतं वज्रहस्तास्मानिन्द्राग्नी अवतं भरेषु पुरन्धिवान मनुषो यज्ञसाधनः शुचिर्धियापवते सोम इन्द्र ते पुरस्तात सर्वया विशा पुरस्ताद बुध्नाततः पश्चान निरयणं कर्तम पुरस्तादेनं मे कर्धि पुरा निदश्चिकीषते पुरा नुजरसो वधीत पुरा नूनं बुभुज्महे पुरा नो बाधाद दुरिताति पारय कषेत्रविद धि दिश आहा विप्र्छते पुरा यत सूरस्तमसो अपीतेस्तमद्रिवः फलिगं हेतिमस्य पुरां भिन्दुर्युवा कविरमितौजा अजायत पुराग्ने दुरितेभ्यः पुरा मर्ध्रेभ्यः कवे पुराणा वां वीर्या पर बरवा जने अथो हासथुर्भिषजामयोभुवा पुराणाननुवेनन्तं चरन्तं पापयामुया पुरुक्षुं विश्वधायसम पुरुणीथा जातवेदो जरस्व यूयं पात उषो न जारः पर्थु पाजो अश्रेद दविद्युतद दीद्यच्छोशुचानः पुरुत्रा चिद धि वां नरा विह्वयन्ते मनीषिणः पुरुत्रा यदभवत सूरहैभ्यो गर्भेभ्यो मघवा विश्वदर्शतः कथा ते अग्ने शुचयन्त आयोर्ददाशुर्वाजेभिराशुषाणाः पुरुत्रा वर्त्रहन्तमा ता नो भूतं पुरुस्प्र्हा पुरुत्रा हि वां मतिभिर्हवन्ते मा वामन्ये नि यमन देवयन्तः पुरुत्रा हि सद्रंं असि विशो विश्वा अनु परभुः पुरुत्रा हि सद्रंं असि विशो विश्वा अनु परभुः पुरुत्राते वि पूर्तयो नवन्त कषोणयो यथा पुरुदंसा पुरुतमा पुराजामर्त्या हवते अश्विना गीः पुरुप्रशस्तमूतय रतस्य यत पुरुप्रशस्तो अमतिर्न सत्य आत्मेव शेवो दिधिषाय्यो भूत पुरुप्रिया ण ऊतये पुरुमन्द्रा पुरूवसू पुरुप्रैषस्ततुरिर्यज्ञसाधनो अछिद्रोतिः शिशुरादत्त सं रभः पुरुभुजाचनस्यतम पुरुमन्द्रा पुरूवसू मनोतरा रयीणाम पुरुश्चन्द्रम्पुरुस्प्र्हम पुरुश्चन्द्रा नासत्या पुरुष एवेदं सर्वं यद भूतं यच्च भव्यम पुरुहूतं पुरुष्टुतं गाथान्यं सनश्रुतम पुरू वर्पांस्यश्विना दधाना नि पेदव ऊहथुराशुमश्वम पुरू सहस्रा जनयो न पत्नीर्दुवस्यन्ति सवसारो अह्रयाणम पुरू सहस्रा नि शिशामि दाशुषे यन मासोमास उक्थिनो अमन्दिषुः पुरू सहस्रा नि शिशामि साकमशत्रुंहि म जनिता जजान पुरूणि चिन नि तताना रजांसि दाधार योधरुणं सत्यताता पुरूणि दस्मो नि रिणाति जम्भैराद रोचते वन आ विभावा पुरूणि बभ्रो नि चरन्ति मामव परिधीन्रति तानिहि पुरूणि रत्ना दधतौ नयस्मे अनु पूर्वाणि चख्यथुर्युगानि पुरूणि हि तवा सवना जनानां बरह्माणि मन्दन गर्णताम्र्षीणाम पुरूण्यस्मै सवनानि हर्यत इन्द्रायसोमा हरयो दधन्विरे पुरूण्यस्य पौंस्या सिषासन्तो वनामहे पुरूतमं पुरूणामीशानं वार्याणाम पुरूतमासःपुरुहूत वज्रिवो भर्तिं न पर भरामसि पुरूरवः पुनरस्तं परेहि दुरापना वातैवाहमस्मि पुरूरवो अनु ते केतमायं राजा मे वीर तन्वस्तदासीः पुरूरवो मा मर्था मा पर पप्तो मा तवा वर्कासो अशिवास उक्षन पुरूवसुर्हि मघवन सनादसि भरे भरे च हव्यः पुरोगा अग्निर्देवानां गायत्रेण समज्यते पुरोळा इत तुर्वशो यक्षुरासीद राये मत्स्यासो निशिता अपीव पुरोळाशं यो अस्मै सोमं ररत आशिरम पुरोहिताव रत्विजा यज्ञे अस्मिन विदुष्टराद्रविणमा यजेथाम पुश्च पर्थ्वी बहुला न उर्वि भवा तोकाय तनयाय शं योः पुष्टावन्तो यथा पशुम पुष्टिर्न रण्वा कषितिर्न पर्थिवी गिरिर्न भुज्म कषोदो न शम्भु पू पू पूर्ण आहावो मदिरस्य मध्वो यं विश्व इदभिहर्यन्तिदेवाः पूर्णं रथं वहेथे मध्व आचितं तेन दाश्वांसमुप याथो अश्विना पूर्णमूधर्दिव्यं यस्य सिक्तया सर्वतातिमदितिं वर्णीमहे पूर्भवा शतभुजिः पूर्भित्तमं मघवन्निन्द्र गोविदमीशानं राय ईमहे पूर्वा विश्वस्माद भुवनादबोधि जयन्ती वाजं बर्हती सनुत्री पूर्वापरं चरतो माययैतौ शिशू करिळन्तौ परि यतोध्वरम पूर्वाम अनु परयतिं वर्क्तबर्हिषो हितप्रयस आशत यो राजा चर्षणीनां याता रथेभिर अध्रिगुः पूर्वामनु पर दिशं पार्थिवानां रतून परशासद विदधावनुष्ठु पूर्वामनु परदिशं याति चेकितत सं रश्मिभिर्यतते दर्शतो रथो दैव्यो दर्शतो रथः अग्मन्नुक्थानि पौंस्येन्द्रं जैत्राय हर्षयन पूर्वामनु परयतिमा ददे वस्त्रीन युक्तानष्टावरिधायसो गाः पूर्वायुषं सुहवं पुरुस्प्र्हं भुज्युं वाजेषु पूर्व्यम पूर्वाह्णे अश्वान युयुजे हि बभ्रून सोग्नेरन्ते वर्षलः पपाद पूर्वी शिशुं न मातरा रिहाणे समग्रुवो न समनेष्वञ्जन पूर्वीभिर्यातं पथ्याभिरर्वाक सवर्विदा वसुमता रथेन पूर्वीभिर्हि ददाशिम शरद्भिर्मरुतो वयम पूर्वीरतस्य बर्हतीरनूषत सतोतुर्मेधा अस्र्क्षत पूर्वीरति पर वाव्र्धे विश्वा जातान्योजसा भद्रा इन्द्रस्य रातयः पूर्वीरिन्द्रस्य रातयो न वि दस्यन्त्यूतयः पूर्वीरिष इषयन्तावति कषपः पूर्वीरिषो बर्हतीर्जीरदानो शिक्षा शचीवस्तव ता उपष्टुत अयं सोम इन्द्र तुभ्यं सुन्वे तुभ्यं पवते तवमस्य पाहि पूर्वीर्हि ते सरुतयः सन्ति यातवे सहस्रमश्वा हरयश्चमूषदः पूर्वीश्चन परसितयस्तरन्ति तं य इन्द्रे कर्मणा भुवत पूर्वीश्चिद धि तवे तुविकूर्मिन्नाशसो हवन्त इन्द्रोतयः पूर्वीष ट इन्द्रोपमातयः पूर्वीरुत परशस्तयः सूनोहिन्वस्य हरिवः पूर्वे अर्धे रजसो अप्त्यस्य गवां जनित्र्यक्र्त पर केतुम पूर्वेण मघवन पदाजो वयां यथा यमो देवी जनित्र्य पूर्वेषां पन्थामनुद्र्श्य धीरा अन्वालेभिरेरथ्यो न रश्मीन अप पराच इन्द्र विश्वानमित्रानपापाचो अभिभूते नुदस्व पूर्वो देवा भवतु सुन्वतो रथो अस्माकं शंसो अभ्यस्तु दूढ्यः पूर्व्य होतरस्य नो मन्दस्व सख्यस्य च पूषण्वते मरुत्वते विश्वदेवाय वायवे पूषन्निहक्रतुं विदः पूषा तवेतश्च्यावयतु पर विद्वाननष्टपशुर्भुवनस्य गोपाः पूषा तवेतो नयतु हस्तग्र्ह्याश्विना तवा पर वहतांरथेन पूषा नो यथा वेदसामसद वर्धे रक्षिता पायुरदब्धः सवस्तये पूषा भगो वन्द्यासः पूषा राजानमाघ्र्णिरपगूळ्हं गुहा हितम पूषा विष्णुर्हवनं मे सरस्वत्यवन्तु सप्त सिन्धवः पूषेमा आशा अनु वेद सर्वाः सो अस्मानभयतमेननेषत पैद्वो न हि तवमहिनाम्नां हन्ता विश्वस्यासिसोम दस्योः पौरो अश्वस्य पुरुक्र्द गवामस्युत्सो देव हिरण्ययः बट सुर्य शरवसा महानसि सत्रा देव महानसि बण महानसि सूर्य बळ आदित्य महानसि बतो बतसि यम नैव ते मनो हर्दयं चाविदाम बन्धाद बद्धमिवादिते बभ्रवे नु सवतवसे ऽरुणाय दिविस्प्र्शे बरध्नं मांश्चतोर्वरुणस्य बभ्रुं ते विश्वास्मद दुरिता यावयन्तु बरध्नश्चिदत्र वातो न जातः पुरुमेधश्चित तकवे नरं दात बरवद यथा न आदरिः सुदास इषा मदेम सह देवगोपाः बरह्म कर्ण्वन्तो गोतमासो अर्कैरूर्ध्वं नुनुद्रौत्सधिं पिबध्यै बरह्म गामश्वं जनयन्त ओषधीर्वनस्पतीन पर्थिवीम्पर्वतानपः बरह्म च ते जातवेदो नमश्चेयं च गीः सदमिद्वर्धनी भूत बरह्म च नो वसोसचेन्द्र यज्ञं च वर्धय बरह्म जिन्वतमुत जिन्वतं धियो हतं रक्षांसि सेधतममीवाः बरह्म तेन पुनीहि नः बरह्म परजावद रयिमश्वपस्त्यं पीत इन्दविन्द्रमस्मभ्यं याचतात बरह्मक्र्ण्वन्तो वर्षणा युवभ्यां सुवीरासो विदथमा वदेम आ वां रथो अश्विना शयेनपत्वा सुम्र्ळीकः सववान यात्वर्वां बरह्मक्र्तो अम्र्ता विश्ववेदसः शर्म नोयंसन तरिवरूथमंहसः बरह्मचारी चरति वेविषद विषः स देवानां भवत्येकमङगम बरह्मणस पतिरेता सं कर्मार इवाधमत बरह्मणस पतिर्व्र्षभिर्वराहैर्घर्मस्वेदेभिर्द्रविणं वयानट बरह्मणाग्निः संविदानो रक्षोहा बाधतामितः बरह्मद्विषे करव्यादे घोरचक्षसे दवेषो धत्तमनवायं किमीदिने बरह्मद्विषो विष्वगेनो भरेरत तद्देवानां बरह्मन वीर बरह्मक्र्तिं जुषाणो अर्वाचीनो हरिभिर्याहि तूयम बरह्मयुजो हरय इन्द्र केशिनो वहन्तु सोमपीतये बरह्मसवैः पुनीहि नः बरह्मा कर्णोतपन्य इत बरह्मा कर्णोति वरुणो गातुविदं तमीमहे बरह्मा कस्तं सपर्यति बरह्मा को वःसपर्यति बरह्मा त इन्द्र गिर्वणः करियन्ते अनतिद्भुता बरह्मा तवो वदति जातविद्यां यज्ञस्यमात्रां वि मिमीत उ तवः देवानां नु वयं जाना पर वोचाम विपन्यया बरह्मा देवानां पदवीः कवीनां रषिर्विप्राणां महिषोम्र्गाणाम बरह्माणस्त्वा वयं युजा सोमपामिन्द्र सोमिनः बरह्माणस्त्वा शतक्रत उद वंशमिव येमिरे बरह्माणि मे मतयः शं सुतासः शुष्म इयर्ति परभ्र्तो मे अद्रिः बरह्माण्येषां शर्णुतं हवीमनि सत्या तर्त्सूनामभवत पुरोहितिः बरह्मेदिन्द्रस्यचाकनत बराह्मणादिन्द्र राधसः पिबा सोमं रतून्रनु बराह्मणासः सोमिनो वाचमक्रत बरह्म कर्ण्वन्तः परिवत्सरीणम बराह्मणासो अतिरात्रे न सोमे सरो न पूर्णमभितो वदन्तः बराह्मणो अस्य मुखमासीद बाहू राजन्यः कर्तः बर्बदुक्थं हवामहे सर्प्रकरस्नमूतये बर्हच्छरीरो विमिमान रक्वभिर्युवाकुमारः परत्येत्याहवम भवा मित्रो न शेव्यो घर्तासुतिर्विभूतद्युम्न एवया उ सप्रथाः बर्हच्छ्रवा असुरो बर्हणा कर्तः पुरो हरिभ्यां वर्षभो रथो हि षः बर्हत सवश्चन्द्रममवद यदुक्थ्यमक्र्ण्वत भियसा रोहणं दिवः बर्हती इव सूनवे रोदसी गिरो होता मनुष्यो न दक्षः बर्हद गायन्तः सुतसोमे अध्वरे हुवे भरं न कारिणम बर्हद ध तस्थौ भुवनेष्वन्तः पवमानो हरित आ विवेश बर्हद भा बिभ्रतो हविरग्ने मर्ताय दाशुषे बर्हद वदन्ति मदिरेण मन्दिनेन्द्रं करोशन्तो अविदन्ननामधु बर्हद वयो मघवद्भ्यो दधात जुजोषन्निन मरुतः सुष्टुतिं नः बर्हद वरूथं मरुतां देवं तरातारमश्विना बर्हद्भानो शवसा वाजमुक्थ्यं दधासि दाशुषे कवे बर्हन मित्रस्य वरुणस्य धाम कदु बरव आहनोवीच्या नॄन बर्हन्तं चिद रहते रन्धयानि वयद वत्सो वर्षभंशूशुवानः बर्हन्तं मानं वरुण सवधावः सहस्रद्वारं जगमा गर्हं ते बर्हन्तेव गम्भरेषु परतिष्ठां पादेव गाधं तरतेविदाथः बर्हन्नछायो अपलाशो अर्वा तस्थौ माता विषितो अत्तिगर्भः बर्हन्निदिध्म एषां भूरि शस्तं पर्थुः सवरुः बर्हस्पतिं पूषणमश्विना भगं सवस्त्यग्निं समिधानमीमहे बर्हस्पतिं यज्ञमक्र्ण्वत रषिं परियांयमस्तन्वं परारिरेचीत बर्हस्पतिं वर्त्रखादं सुमेधसमिन्द्रियंसोमं धनसा उ ईमहे बर्हस्पतिं वर्षणं वर्धयन्तो नाना सन्तोबिभ्रतो जयोतिरासा बर्हस्पतिं वर्षणं शूरसातौ भरे भरे अनुमदेम जिष्णुम बर्हस्पतिं विश्वान देवानहं हुव इन्द्राविष्णू अश्विनावाशुहेषसा बर्हस्पतिः पर्वते भयो वितूर्या निर्गाूपे यवमिव सथिविभ्यः बर्हस्पतिः स सवावेश रष्वः पुरू सखिभ्य आसुतिं करिष्ठः बर्हस्पतिः स हयञ्जो वरांसि विभ्वाभवत सं रते मातरिश्वा बर्हस्पतिः स हि गोभिः सो अश्वैः स वीरेभिः सन्र्भिर्नो वयो धात भद्रा अग्नेर्वध्र्यश्वस्य सन्द्र्शो वामी परणीतिःसुरणा उपेतयः बर्हस्पतिप्रसूता अस्यै सं दत्त वीर्यम बर्हस्पतिप्रसूतास्ता नो मुञ्चन्त्वंहसः बर्हस्पतिरनुम्र्श्या वलस्याभ्रमिव वात आ चक्रा गाः बर्हस्पतिरभिकनिक्रदद गा उत परास्तौदुच्चविद्वानगायत बर्हस्पतिरमत हि तयदासां नाम सवरीणां सदनेगुहा यत बर्हस्पतिरुद्धरन्नश्मनो गा भूम्या उद्नेव वित्वचं बिभेद बर्हस्पतिरुषसं सूर्यं गामर्कंविवेद सतनयन्निव दयौः बर्हस्पतिर्गोवपुषो वलस्य निर्मज्जानं नपर्वणो जभार बर्हस्पतिर्नः परि आ यात्विन्द्रः सवपतिर्मदाय यो धर्मणा तूतुजानस्तुविष्मान बर्हस्पतिर्नः परि दिवस परि परथमं जज्ञे अग्निरस्मद दवितीयं परिजातवेदाः बर्हस्पतिर्नः परि पातु पश्चादुतोत्तरस्मादधरादघायोः बर्हस्पतिर्नयतु दुर्गहा तिरः पुनर्नेषदघशंसायमन्म बर्हस्पतिर्भिनदद्रिं विदद गाः समुस्रियाभिर्वावशन्त नरः बर्हस्पतिर्मरुतो वायुरश्विना तवष्टा सविता सुयमा सरस्वती बर्हस्पतिर्मिथोवद्यपेभिरुदुस्रिया अस्र्जतस्वयुग्भिः बर्हस्पतिर्या अविन्दन निगूळाः सोमो गरावाण रषयश्च विप्राः ते अवदन परथमा बरह्मकिल्बिषे अकूपारः सलिलोमातरिश्वा बर्हस्पतिस्तमसि जयोतिरिछन्नुदुस्रा आकर्विहि तिस्र आवः बर्हस्पते परि दीया रथेन रक्षोहामित्रानपबाधमानः बर्हस्पते युवम इन्द्रश च वस्वो दिव्यस्येशाथे उत पार्थिवस्य बर्हस्पते युवम इन्द्रश च वस्वो दिव्यस्येशाथे उत पार्थिवस्य बर्हस्पते रवथेना वि दिद्युते समुद्रासो न सवनानि विव्यचुः बर्हस्पते सदमिन नः सुगं कर्धि शं योर्यत ते मनुर्हितं तदीमहे बर्हिः पराचीनमोजसा पवमान सत्र्णन हरिः बर्हिः सीदन्त्वस्रिधः बर्हिर्न यत सुदासे वर्था वर्गंहो राजन वरिवः पूरवे कः बर्हिर्वा यत सवपत्याय वर्ज्यते अर्को वा शलोकमाघोषतेदिवि बर्हिषदः पितर ऊत्यर्वागिमा वो हव्या चक्र्मा जुषध्वम बर्हिषदा पुरुहूते मघोनी आ यज्ञिये सुविताय शरयेताम बर्हिषदो ये सवधया सुतस्य भजन्त पित्वस्तैहागमिष्ठाः बर्हिषदो वचनावन्त ऊधभिः परिस्रुतमुस्रियानिर्णिजं धिरे बर्हिष्मती रातिर्विश्रिता गीरिषा यातं नासत्योप वाजैः बर्हिष्माना विवासति बलं दधान आत्मनि करिष्यन वीर्यं महदिन्द्रायेन्दो परि सरव बलविज्ञाय सथविरः परवीरः सहस्वान वाजी सहमानौग्रः बळ अस्य नीथा वि पणेश्च मन्महे वया अस्य परहुताासुरत्तवे बळ रत्वियाय धाम्न रक्वभिः शूर नोनुमः बहवः सूरचक्षसो अग्निजिह्वा रताव्र्धः बह्वीः समा अकरमन्तरस्मिन्निन्द्रं वर्णानः पितरंजहामि बह्वीनां गर्भो अपसामुपस्थान महान कविर्निश्चरति सवधावान बाधतां दवेषो अभयं कर्णोतु सुवीर्यस्यपतयः सयाम बाधन्ते विश्वमभिमातिनमप वर्त्मान्येषामनु रीयते घर्तम बाधमानाप दविषः बाधस्व दूरे निरतिं पराचैः कर्तं चिदेनः पर मुमुग्ध्यस्मत बाहुभ्यामग्निमायवो अजनन्त विक्षु होतारं नयसादयन्त बाहू यदग्ने अनुमर्म्र्जानो नयंं उत्तानामन्वेषिभूमिम बिभया हि तवावत उग्रादभिप्रभङगिणः बिभर्ति चार्व इन्द्रस्य नाम येन विश्वानि वर्त्रा जघान बिभेद गिरिं नवमिन न कुम्भमा गा इन्द्रोक्र्णुत सवयुग्भिः बिभ्रद दरापिं हिरण्ययं वरुणो वस्त निर्णिजम बीभत्सूनां सयुजं हंसमाहुरपां दिव्यानांसख्ये चरन्तम बोधा मे अस्य वचसो यविष्ठ मंहिष्ठस्य परभ्र्तस्य सवधावः बोधा सतोत्रे वयो दधत इमा नु कं भुवना सीषधामेन्द्रश्च विश्वे च देवाः बोधा सु मे मघवन वाचमेमां यां ते वसिष्ठो अर्चतिप्रशस्तिम बोधामसि तवा हर्यश्व यज्ञैर्बोधा न सतोममन्धसो मदेषु बोधिन्मना इदस्तु नो वर्त्रहा भूर्यासुतिः भक्तमभक्तमवो वयन्तो अजरा अग्नयो वयन्तो अजराः भक्षीमहि परजाम इषम परि परिया दिवः कविर वयांसि नप्त्य्र हितः भक्षीमहि परजामिषम यज्ञे दिवो नर्षदने पर्थिव्या नरो यत्र देवयवो मदन्ति भग एव भगवानस्तु देवास्तेन वयं भगवन्तः सयाम भग पर णो जनय गोभिरश्वैर्भग पर नर्भिर्न्र्वन्तः सयाम भग परणेतर्भग सत्यराधो भगेमां धियमुदवा ददन नः भगं धियो अवितारं नो अस्याः सातौ वाजं रातिषाचं पुरन्धिम भगंन हि तवा यशसं वसुविदमनु शूर चरामसि भगभक्तस्य ते वयमुदशेम तवावसा भगमुग्रो अवसे जोहवीति भगमनुग्रो अध याति रत्नम भगश्च दातुवार्यम भगस्य सवसा वरुणस्य जामिरुषः सून्र्ते परथमा जरस्व भगो अर्यमा सविता पुरन्धिर्मह्यं तवादुर्गार्हपत्याय देवाः भगो न मेने परमे वयोमन्नधारयद रोदसी सुदंसाः भगो नर्शंस उर्वन्तरिक्षं विश्वे देवाः पवमानंजुषन्त असावि सोमो अरुषो वर्षा हरी राजेव दस्मो अभि गा अचिक्रदत भगो वा गोभिरर्यमेमनज्यात सो अस्मै चरुश्छदयदुत सयात भजन्त विश्वे देवत्वं नाम रतं सपन्तो अम्र्तमेवैः भजेरथस्य सत्पतिम भद्रं कर्णेभिः शर्णुयाम देवा भद्रं पश्येमाक्षभिर्यजत्राः भद्रं मनः कर्णुष्व वर्त्रतूर्ये येना समत्सु सासहः भद्रं वै वरं वर्णते भद्रं युञ्जन्ति दक्षिणम भद्रं वैवस्वते चक्षुर्बहुत्रा जीवतो मनः भद्रं हि शर्म तरिवरूथमस्ति त आरेहिंसानामप दिद्युमा कर्धि भद्रम भद्रं न आ भरेषमूर्जं शतक्रतो भद्रमिद भद्रा कर्णवत सरस्वत्यकवारी चेतति वाजिनीवती भद्रम्भल तयस्या अभूद यस्या उदरममयद विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः रक्षोहणं वाजिनमा जिघर्मि मित्रं परथिष्ठमुपयामि शर्म भद्रव्रातं विप्रवीरं सवर्षामस्मभ्यंचित्रं वर्षणं रयिं दाः भद्रा अश्वा हरितः सूर्यस्य चित्रा एतग्वा अनुमाद्यासः भद्रा उत परशस्तयः भद्रा तवमुषो वितरं वयुछ न तत ते अन्या उषसोनशन्त भद्रा नो अद्य शरवसे वयुछत सवस्त्यग्निं समिधानमीमहे भद्रा वधूर्भवति यत सुपेशाः सवयं सामित्रं वनुते जने चित भद्रा वस्त्रा समन्या वसानो महान कविर्निवचनानि शंसन भद्रा वो रातिः पर्णतो न दक्षिणा पर्थुज्रयी असुर्येव जञ्जती भद्रा हि ते सुमतिर्म्र्ळयत्तमाथा वयमव इत्ते वर्णीमहे भद्रा हि नः परमतिरस्य संसद्यग्ने सख्ये मा रिषामा वयं तव भद्रान कर्ण्वन्निन्द्रहवान सखिभ्य आ सोमो वस्त्रा रभसानि दत्ते भद्रासूर्य इवोपद्र्क भद्रो नो अग्निराहुतो भद्रा रातिः सुभग भद्रो अध्वरः भद्रो भद्रया सचमान आगात सवसारं जारो अभ्येतिपश्चात भयन्ते विश्वा भुवना मरुद्भ्यो राजान इव तवेषसन्द्र्शो नरः भयन्ते विश्वा भुवनानि हर्म्या चित्रो वो यामःप्रयतास्व रष्टिषु भरतामप यद रपो दयौः पर्थिवि कषमा रपो मो षु ते किंचनाममत भरतामप यद रपो दयौः पर्थिवि कषमा रपो मोषु ते किं चनाममत आ जनं तवेषसन्द्र्शं माहीनानामुपस्तुतम भरन्ति वां मन्मना संयता गिरो अद्र्प्यता मनस रेवदशाथे भरन्त्यस्मैसंयतः पुरःप्रस्रवणा बलिम भरस्व सुम्नयुर्गिरः भरा चन्द्राणि गर्णते वसूनि देवैर्द्यावाप्र्थिवी परावतं नः तरिरस्मै सप्त धेनवो दुदुह्रे सत्यामाशिरं पूर्व्ये वयोमनि भरा पिबन नर्याय भरा सोम सहस्रिणम भराजतेश्रेणिदन भराजन्ते सूर्या इव भराजन्तो अग्नयो यथा भरामेध्मं कर्णवामा हवींषि ते चितयन्तः पर्वणा पर्वणा वयम भराय सु भरत भागं रत्वियं पर वायवे शुचिपेक्रन्ददिष्टये भरासः कारिणाम इव भरासुतस्य पीतये भरे हविर्न बर्हिषि परीणानो वैश्वानराय यतये मतीनाम भरेषु जिग्युषामसि तं तवा नर्म्णानि बिभ्रतं सधस्थेषु महो दिवः भरेषुजां सुक्षितिं सुश्रवसं जयन्तं तवामनु मदेम सोम भरेष्विन्द्रं सुहवं हवामहे अंहोमुचं सुक्र्तन्दैव्यं जनम भर्गो ह नामोत यस्य देवाः सवर्ण ये तरिषधस्थेनिषेदुः भर्ता वज्रस्य धर्ष्णोः पिता पुत्रमिव परियम भर्तिं न भरा मतिभिर्जुजोषते भवा दयुम्नी वाध्र्यश्वोत गोपा मा तवा तारीदभिमातिर्जनानाम भवा नः सुश्रवस्तमः भवा नः सोम शं हर्दे भवा नःसुम्ने अन्तमः सखा वर्धे भवा नःसुश्रवस्तमः सखा वर्धे भवा नो अग्ने अवितोत गोपा भवा वयस्क्र्दुत नोवयोधाः भवा नो दूतो अध्वरस्य विद्वान तमना देवेषु विविदे मितद्रुः भवा वरूथं गर्णते विभावो भवा मघवन मघवद्भ्यःशर्म भवा वरूथं मघवन मघोनां यत समजासि शर्धतः भवा वाजस्य संगथे भवा वाजस्य संगथे भवा वाजानां पतिः भवेरापिर्नो अन्तमः भसन मे अम्बसक्थि मे शिरो मे वीव हर्ष्यति विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः भागं देवेभ्यो वि दधात्यायन पर चन्द्रमास्तिरतेदीर्घमयुः भागं देवेषु यज्ञियम इहेन्द्राग्नी उप हवये तयोरित सतोममुश्मसि भात्वक्षसो अत्यक्तुर्न सिन्धवो अग्ने रेजन्ते अससन्तो अजराः भानुः शुक्रेण शोचिषा चकानस्त्र्तीये चक्रेरजसि परियाणि इमं नो अग्न उप यज्ञमेहि पञ्चयामं तरिव्र्तंसप्ततन्तुम भानुः शुक्रेण शोचिषा वयद्यौत परारूरुचद रोदसी मातरा शुचिः पर त आशवः पवमान धीजवो मदा अर्षन्ति रघुजा इव तमना भारती पवमानस्य सरस्वतीळा मही भारतीळे सरस्वति या वः सर्वा उपब्रुवे भास्वती नेत्री सून्र्तानां दिव सतवे दुहिता गोतमेभिः भास्वती नेत्री सून्र्तानामचेति चित्रा वि दुरो न आवः भिनत कनीन ओदनम पच्यमानम परो गिरा भिनत पुरो न भिदो अदेवीर्ननमो वधरदेवस्य पीयोः भिनत पुरो नवतिमिन्द्र पूरवे दिवोदासाय महि दाशुषे नर्तो वज्रेण दाशुषे नर्तो अतिथिग्वाय शम्बरं गिरेरुग्रोवाभरत भिनत्स्यद्रिं तपसा वि शोचिषा पराग्ने तिष्ठ जनानति भिन्धि दवेषः सहस्क्र्त भिन्धि विश्वा अप दविषः परि बाधो जही मर्धः भियं दधाना हर्दयेषु शत्रवःपराजितासो अप नि लयन्ताम सत्येनोत्तभिता भूमिः सूर्येणोत्तभिता दयौः भिया यामेषु रेजते भीमं न गां वारयन्ते भीमस्तुविष्माञ्चर्षणिभ्य आतपः शिशीते वज्रं तेजसे न वंसगः भीमस्य वर्ष्णो जठरादभिश्वसो दिवे दिवेसहुरि सतन्नबाधितः भीमा जाया बराह्मणस्योपनीता दुर्धां दधातिपरमे वयोमन भीमो विवेषायुधेभिरेषामपांसि विश्वा नर्याणि विद्वान भुजी हिरण्यपेशसा कवी गम्भीरचेतसा भुज्युमंहसः पिप्र्थो निरश्विना शयावं पुत्रंवध्रिमत्या अजिन्वतम भुरन्तु नो यशसः सोत्वन्धसो गरावाणो वाचा दिवितादिवित्मता भुरिकर्मणे वर्षभाय वर्ष्णे सत्यशुष्माय सुनवाम सोमम भुवत कण्वे वर्षा दयुम्न्याहुतः करन्ददश्वो गविष्टिषु भुवत त इन्द्र शं हर्दे भुवत तरितस्य मर्ज्यो भुवदिन्द्राय मत्सरः भुवद दूतोविवस्वतो वि वो मदे परियो यमस्य काम्यो विवक्षसे भुवद विश्वेषु काव्येषु रन्तानु जनान यतते पञ्च धीरः भुवद्वजनां वर्ध इमं नः शर्णवद धवम असत सु मे जरितः साभिवेगो यत सुन्वते यजमनय शिक्षम भुवन यथा नो विश्वे वर्धासः करन सुषाहा विथुरं न शवः भुवश्चक्षुर्मह रतस्य गोपा भुवो वरुणो यद रतायवेषि भुवस्त्वमिन्द्र बरह्मणा महान भुवो विश्वेषु सवनेषुयज्ञियः भुवो अपां नपाज्जातवेदो भुवो दूतो यस्यहव्यं जुजोषः भुवो नॄंश्च्यौत्नो विश्वस्मिन भरेज्येष्ठश्च मन्त्रो विश्वचर्षणे भुवो यज्ञस्य रजसश्च नेता यत्रा नियुद्भिः सचसेशिवाभिः भुवो विश्वस्य गोपतिः पुरुष्टुत भद्रा इन्द्रस्य रातयः भूतं देवानामवमे अवोभिर्विद्या आ न इळभिर्विदथे सुशस्ति विश्वानरः सविता देव एतु भूतं मे अह्न उत भूतमक्तवेऽशवावते रथिने शक्तमर्वते भूमिं पर्जन्या जिन्वन्ति दिवं जिन्वन्त्यग्नयः भूमिर्यामेषु रेजते भूम्या अधि परवता यासि सानुना यदेषामग्रं जगतामिरज्यसि भूम्या अन्तं पर्येके चरन्ति रथस्य धूर्षु युक्तासोस्थुः भूम्या असुरस्र्गात्मा कव सवित को विद्वांसमुप गात परष्टुमेतत भूम्याश्चतस्रःप्रदिशस्ताभ्य एना नि वर्तय भद्रं नो अपि वातय मनः भूया अन्तरा हर्द्यस्य निस्प्र्शे जायेवपत्य उशती सुवासाः भूयाम ते सुमतौ वाजिनो वयं मा न सतरभिमातये भूयाम वाजदाव्नाम भूरि चकर्थ युज्येभिरस्मे समानेभिर्व्र्षभ पौंस्येभिः भूरि चक्र मरुतः पित्र्याण्युक्थानि या वः शस्यन्ते पुरा चित भूरि चिदर्यः सुदास्तरायेषा मदन्त इषयेम देवाः भूरि त इन्द्र वीर्यं तव समस्यस्य सतोतुर्मघवन काममा पर्ण भूरि दक्षेभिर्वचनेभिरकवभिः सख्येभिः सख्यानिप्र वोचत भूरि पोषंस धत्ते वीरवद यशः भूरि हि ते सवना मानुषेषु भूरि मनीषी हवते तवामित भूरिं दवे अचरन्ती चरन्तं पद्वन्तं गर्भमपदी दधाते भूरिगो भूरि वाव्र्धुर्मघवन तव शर्मणि भद्रा इन्द्रस्य रातयः भूरिदाभ्यश्चिन मंहीयान भूरिभिः समह रषिभिर बर्हिष्मद्भि सतविष्यसे भूरीणि भद्रा नर्येषु बाहुषु वक्षस्सु रुक्मा रभसासो अञ्जयः भूरीणि हि कर्णवामा शविष्ठेन्द्र करत्वा मरुतो यद्वशाम भूरीदिन्द्र उदिनक्षन्तमोजो अवाभिनत सत्पतिर्मन्यमानम भूरेरीशानमोजसा भूर्जज्ञ उत्तानपदो भुव आशा अजायन्त भूर्णिं मर्गं न सवनेषु चुक्रुधं क ईशानं न याचिषत भूर्णिमश्वं नयत तुजा पुरो गर्भेन्द्रं सोमस्य पीतये इदं ह नूनमेषां सुम्नं भिक्षेत मर्त्यः भूषन न यो अधि बभ्रूषु नम्नते वर्षेव पत्नीरभ्येति रोरुवत भेजाते अद्री रथ्येव पन्थां रतं होता न इषितो यजाति भेजानसःसुवीर्यम भोजं देवासो अवता भरेषु भोजःशत्रून समनीकेषु जेता किमिछन्ती सरमा परेदमानड दूरे हयध्वा जगुरिःपराचैः भोजमश्वाः सुष्ठुवाहो वहन्ति सुव्र्द रथो वर्ततेदक्षिणायाः भोजस्येदं पुष्करिणीव वेश्म परिष्क्र्तन्देवमानेव चित्रम भोजा जिग्युः सुरभिं योनिमग्रे भोजा जिग्युर्वध्वं यासुवासाः भोजा जिग्युरन्तःपेयं सुराया भोजा जिग्युर्ये अहूताः परयन्ति भोजायाश्वं सं मर्जन्त्याशुं भोजायास्ते कन्याशुम्भमाना भोजेष्वस्मानभ्युच्चरा सदा म म म म म म म म म अयं देवाय जन्मने सतोमो विप्रेभिरासया मंसीमहि तवा वयमस्माकं देव पूषन मंहिष्ठं सिञ्च इन्दुभिः मंहिष्ठंवाघतां रषिः मंहिष्ठमछोक्तिभिर्मतीनां सुव्र्क्तिभिः सूरिं वाव्र्धध्यै मंहिष्ठा वाजसातमेषयन्ता शुभस पती मंहिष्ठाभिर्मतिभिः शुक्रशोचिषे मंहिष्ठामूतिं वितिरे दधाना सतोतारैन्द्र तव सून्र्ताभिः मंहिष्ठो अर्यः सत्पतिः मंहिष्ठो गीर्भिरा च यज्ञियो ववर्तद राये नो विश्वा सुपथा कर्णोतु वज्री मक्षू कनायाः सख्यं नवग्वा रतं वदन्त रतयुक्तिमग्मन मक्षू कनायाः सख्यं नवीयो राधो न रेत रतमित्तुरण्यन मक्षू ता त इन्द्र दानाप्नस आक्षाणे शूर वज्रिवः मक्षू देववतो रथः शूरो वा पर्त्सु कासु चित मक्षू न वह्निः परजाया उपब्दिरग्निं न नग्न उपसीददूधः मक्षू रायः सुवीर्यस्य दात नू चिद यमन्य आदभदरावा मक्षूतमेभिरहभिः मक्षूयुभिर्नरा हयेभिरश्विना देवा यातमस्मयू मक्ष्वित्था धिया नरा मखा अयासः सवस्र्तो धरुवच्युतो दुध्रक्र्तो मरुतो भराजद्र्ष्टयः मघवञ्छग्धि तव तन न उतिभिः मघवञ्छग्धितव तन न ऊतिभिर्वि दविषो वि मर्धो जहि मघवन भूरि ते वसु मघवाना सुवीरावनपच्युता मघैर्मघोनो अति शूर दाशसि मघोन आ पवस्व नो जहि विश्वा अप दविषः मघोनः सम वर्त्रहत्येषु चोदय ये ददति परिया वसु मघोनां विश्वेषां सुदानवः मघोनामायुः परतिरन महि शरव इन्द्राय सोमपवसे वर्षा मदः मज्जन्त्यविचेतसः मण्डूको यदभिव्र्ष्टः कनिष्कन पर्ष्निः सम्प्र्ङकते हरितेन वाचम मण्डूक्या सुसं गम इमं सवग्निं हर्षय तवष्टा दुहित्रे वहतुं कर्णोतीतीदं विश्वं भुवनंसमेति मती जुष्टो धिया हितः सोमो हिन्वे परावति मती विप्राः समस्वरन मत्मां चसाधनं विप्राणां चाधवम मत्सरासःस्वर्विदः मत्सरासस्तदोकसः मत्सि वायुमिष्टये राधसे च मत्सि मित्रावरुणा पूयमानः मत्सि शर्धो मारुतं मत्सि देवान मत्सि दयावाप्र्थिवी देव सोम मत्सि शर्धो मारुतं मत्सि देवान मत्सि महामिन्द्रमिन्दो मदाय मत्सि सोम वरुणं मत्सि मित्रं मत्सीन्द्रमिन्दो पवमान विष्णुम मत्स्वा विवस्वतो मती मत्स्वा सुतस्य गोमतः मत्स्वा सुशिप्र मन्दिभिः सतोमेभिर्विश्वचर्षणे मत्स्वा सुशिप्र हरिवस्तदीमहे तवे आ भूषन्ति वेधसः मथीद यदीं विभ्र्तो मातरिश्वा गर्हे गर्हे शयेतो जेन्यो भूत मथ्रा नेमिं नि वाव्र्तुः मदच्युत कषेति सादने सिन्धोरूर्मा विपश्चित मदच्युतः कर्शनावतो अत्यान कक्षीवन्त उदम्र्क्षन्त पज्राः मदच्युतमौशानं नभोजां परि तरितन्तुंविचरन्तमुत्सम मदिन्तमस्य धारया मदे मदे ववक्षिथा सुक्र्त्वने मदे मदे हि नो ददिर्यूथा गवां रजुक्रतुः मदे सोमस्य वोचत मदे सोमस्यपिप्रतोः मदेनेषितं मदमुग्रमुग्रेण शवसा मदेषु मदेषु मदेषु मदेषु मदेषु मदेषु यत सोम चित्रमुक्थ्यं दिव्यं पार्थिवं वसु मदेषु सर्वधा असि मदो यो देववीतमः मधाव आ धावता मधु मधु दयौरस्तु नः पिता मधु नक्तमुतोषसो मधुमत पार्थिवं रजः मधु परियं भरथो यत सरड्भ्यस्ताभिर मधु वाता रतायते मधु कषरन्ति सिन्धवः मधुजिह्वंहविष्क्र्तम मधुप्र्ष्ठं घोरमयासमश्वं रथे युञ्जन्त्युरुचक्रर्ष्वम मधुमन मे परायणं मधुमत पुनरयनम मधुमन्तं तनूनपाद यज्ञं देवेषु नः कवे मधुमान नो वनस्पतिर्मधुमानस्तु सूर्यः मधुमानस्तुवायवे मधुश्चुतः शुचयो याः पावकास्ता आपो मधोरग्ने वषट्क्र्ति मधोर्धाराभिरोजसा मधोर्धाराभिर्जनयन्तो अर्कमित परियामिन्द्रस्य तन्वमवीव्र्धन मधोर्धारामनु कषर तीव्रः सधस्थमासदः मधोर्न पात्रा परथमान्यस्मै पर सतोमा यन्त्यग्नये मध्या यत कर्त्वमभवदभीके कामं कर्ण्वाणेपितरि युवत्याम मध्ये वसिष्व तुविन्र्म्णोर्वोर नि दासं शिश्नथो हथैः मध्वः परतिप्रभर्मणि मध्वः पीत्वा सचेवहि तरिः सप्त सख्युः पदे मध्वः सुजिह्व पायय मध्वः सूदं पवस्व वस्व उत्सं वीरं च न आ पवस्वा भगं च मध्वः सोमस्य पीतये मध्वः सोमस्य पीतये मध्वः सोमस्य पीतये मध्वः सोमस्य पीतये मध्वः सोमस्य पीतये मध्वः सोमस्य पीतये मध्वः सोमस्य पीतये मध्वः सोमस्य पीतये उभा हि दस्रा भिषजा मयोभुवोभा दक्षस्य वचसो बभूवथुः मध्वः सोमस्यपीतये मध्वःसुतस्य स दिवि परियो नरा पातं गौराविवेरिणे मध्वा सम्प्र्क्ताः सारघेण धेनवस्तूयमेहि दरवा पिब मध्वा होतारो अञ्जते मध्वो रसं सधमादे मध्वो रातस्यधिष्ण्या मनश्चिन मनसस पतिः मनश्चिन मे हर्द आ परत्यवोचदचिक्रदञ्छिशुमन्तः सखायः मनानग रेतो जहतुर्वियन्ता सानौनिषिक्तं सुक्र्तस्य योनौ मनीषिणो मनसा पर्छतेदु तद यदध्यतिष्ठद भुवनानि धारयन मनीषिभिः पवते पूर्व्यः कविर्न्र्भिर्यतः परि कोशानचिक्रदत मनुष्वच्छम्भूा गतम मनुष्वद देव धीमहि परचेतसं जीरं दूतममर्त्यम मनुष्वद यज्ञं सुधिता हवींषीळा देवीघ्र्तपदी जुषन्त मनुष्वद वर्क्तबर्हिषे रराणा मन्दूहितप्रयसा विक्षु यज्यू मनुष्वदग्न इह यक्षि देवान भवा नो दूतो अधिशस्तिपावा मनुष्वदग्निं मनुना समिद्धं समध्वराय सदमिन महेम मनुष्वदग्ने अङगिरस्वदङगिरो ययातिवत सदने पूर्ववच्छुचे मनैनु बभ्रूणामहं शतं धामानि सप्त च मनो अस्या अन आसीद दयौरासीदुत छदिः मनो न येषु हवनेषु तिग्मं विपः शच्या वनुथोद्रवन्ता मनो न यो अध्वनः सद्य एत्येकः सत्रा सूरो वस्व ईशे मनो नवा हुवामहे नाराशंसेन सोमेन मनो यत्रावि तद दधुर्विचेतसः मनोजवसा वर्षणा मदच्युता मक्षुंगमाभिरुतिभिः मनोजवा अयमान आयसीमतरत पुरम मनोजुवो यन मरुतो रथेष्वा वर्षव्रातासः पर्षतीरयुग्ध्वम मनोजुवो वर्षणो वीतप्र्ष्ठा एह सवराजो अश्विनावहन्तु मनोर्देवा यज्ञियासः मनोर्विश्वस्य घेदिम आदित्या राय ईशते अनेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः मन्त्रमखर्वं सुधितं सुपेशसं दधात यज्ञियेष्वा मन्त्रयन्ते दिवो अमुष्य पर्ष्ठे विश्वविदं वाचमविश्वमिन्वाम मन्त्रो गुरुः पुनरस्तु सो अस्मा अनु मर्क्षीष्ट तन्वं दुरुक्तैः मन्थस्तैन्द्र शं हर्दे यं ते सुनोति भावयुर्विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः मन्दन्तु तवा मघवन्निन्द्रेन्दवो राधोदेयाय सुन्वते मन्दन्तु तवा मन्दिनो वायविन्दवो अस्मत कराणासः सुक्र्ता अभिद्यवो गोभिः कराणा अभिद्यवः यद ध कराणा इरध्यै दक्षं सचन्त ऊतयः मन्दमान रतादधि परजायै सखिभिरिन्द्र इषिरेभिरर्थम मन्दस्वा सु सवर्णर उतेन्द्र शर्यणावति मन्दान इन्द्रो अन्धसः सखिभ्यो गातुमिछत्यर्चन्न मन्दान उद्व्र्षायते मन्दानो अस्य बर्हिषो वि राजसि मन्दानो अस्य बर्हिषो वि राजसि मन्दामहे दशतयस्य धासेर्द्विर्यत पञ्च बिभ्रतो यन्त्यन्ना मन्दिष्ट यदुशने काव्ये सचानिन्द्रो वङकू वङकुतराधि तिष्ठति मन्दू समानवर्चसा मन्द्र सुजात सुक्रतो अमूर दस्मातिथे मन्द्रं होतारं रत्विजं चित्रभानुं विभावसुम मन्द्रं होतारमुशिजो नमोभिः पराञ्चं यज्ञं नेतारमध्वराणाम मन्द्रं होतारमुशिजो यविष्ठमग्निं विश ईळते अध्वरेषु मन्द्रजिह्वा जुगुर्वणी होतारा दैव्या कवी मन्द्रस्य रूपं विविदुर्मनीषिणः शयेनो यदन्धो अभरत परावतः मन्द्रा कर्णुध्वं धिय आ तनुध्वं नावमरित्रपरणींक्र्णुध्वम मन्द्राः सुजिह्वाः सवरितार आसभिः सम्मिश्ला इन्द्रे मरुतः परिष्टुभः मन्द्रो यजिष्ठो अध्वरेष्वीड्यो विप्रेभिः शुक्र मन्मबिः मन्द्रो होता गर्हपतिरग्ने दूतो विशामसि मन्द्रो होता स जुह्वा यजिष्ठः सम्मिश्लो अग्निरा जिघर्ति देवान मन्मानि चित्रा अपिवातयन्त एषां भूत नवेदा म रतानाम मन्मानि धीभिरुत यज्ञं रन्धन देवत्रा चक्र्णुह्यध्वरं नः मन्युं जनस्य दूढ्यः मन्युं विश ईळते मानुषीर्याः पाहि नोमन्यो तपसा सजोषाः मन्युरिन्द्रो मन्युरेवास देवो मन्युर्होता वरुणोजातवेदाः मन्ये तवा यज्ञियं यज्ञियानां मन्ये तवा चयवनमच्युतानाम मन्ये तवा सत्वनामिन्द्र केतुं मन्ये तवा वर्षभं चर्षणीनाम मन्यो वज्रिन्नभि मामा वव्र्त्स्व हनाव दस्यून्रुतबोध्यापेः मन्योरियाय हर्म्येषु तस्थौ यतः परजज्ञ इन्द्रो अस्य वेद मन्योर्मनसः शरव्या जायते या तया विध्यह्र्दये यातुधानान मम तवा सूर उदिते मम मध्यन्दिने दिवः मम देवा विहवे सन्तु सर्व इन्द्रवन्तो मरुतो विष्णुरग्निः मम परपित्वेपिशर्वरे वसवा सतोमासो अव्र्त्सत मम पुत्राः शत्रुहणो अथो मे दुहिता विराट मम सवनात कर्धुकर्णो भयात एवेदनु दयून्किरणः समेजात ममत्तु तवा दिव्यः सोम इन्द्र ममत्तु यः सूयतेपार्थिवेषु ममत्तु नः परिज्मा वसर्हा ममत्तु वातो अपां वर्षण्वान ममत्तु येन वरिवश्चकर्थ ममत्तु येननिरिणासि शत्रून ममद्धि सोमं मधुमन्तमिन्द्र सत्रा वर्षञ्जठर आ वर्षस्व या ओषधीः पूर्वा जाता देवेभ्यस्त्रियुगं पुरा ममानीकं सूर्यस्येव दुष्टरं मामार्यन्तिक्र्तेन कर्त्वेन च ममान्तरिक्षमुरुलोकमस्तु मह्यं वातः पवतांकामे अस्मिन ममेदनुक्रतुं पतिः सेहानाया उपाचरेत ममेदुग्र शरुधी हवम ममेद्वर्धस्व सुष्टुतः मम्नाते इन्द्ररोदसी मया सो अन्नमत्ति यो विपश्यति यः पराणिति य ईंश्र्णोत्युक्तम मयामु तु यज्ञियानामेतमपो यत्तूर्णिश्चरति परजानन मयि देवा दरविणमा यजन्तां मय्याशीरस्तु मयिदेवहूतिः मयो नो भूतोतिभिर्मयोभुवः शिवाभिरसचद्विषः मयोभुरद्विषेण्यः सखा सुशेवो अद्वयाः मयोभुवो नो अर्वन्तो नि पान्तु वर्ष्टिं परिज्मा वातो ददातु मयोभुवो वर्ष्टयः सन्त्व अस्मे सुपिप्पला ओषधीर देवगोपाः मयोभूर्वातो अभि वातूस्रा ऊर्जस्वतीरोषधीरारिशन्ताम मरुतः पिबत रतुना पोत्राद यज्ञं पुनीतन मरुतः शर्णुता हवम मरुतः सोमपीतये मरुतःसोमपीतये मरुतां पर्त्सुतिर्हासमाना सवर्मीळ्हस्य परधनस्य सातौ मरुतो अहिभानवः मरुतो मर्ळयन्तु नः मरुतो मारुतस्य न आ भेषजस्य वहता सुदानवः मरुतो यद ध वो दिवः सुम्नायन्तो हवामहे मरुतो यद ध वो बलं जनां अचुच्यवीतन मरुतो वीळुपाणिभिश चित्रा रोधस्वतीर अनु मरुत्वन्तं रजीषिणमोजस्वन्तं विरप्शिनम मरुत्वन्तं हवामह इन्द्रमा सोमपीतये मरुत्वन्तंन वर्ञ्जसे मरुत्वन्तो मत्सरा इन्द्रिया हया मेधामभि परयांसि च मरुत्वानिन्द्र मीढ्वः पिबा सोमं शतक्रतो मरुत्स्तोत्रस्य वर्जनस्य गोपा वयमिन्द्रेण सनुयाम वाजम मरुद्गणे वर्जने मन्म धीमहि माघोने यज्ञंजनयन्त सूरयः मरुद्भिरग्न आ गहि मरुद्भिरिन्द्र सख्यं ते अस्त्वथेमा विश्वाः पर्तना जयासि मरुद्भिरुग्रः पर्तनासु साळ्हा मरुद्भिरित सनिता वाजमर्वा मरुद्भ्यो वायवे मदः मर्गा इव हस्तिनः खादथा वना यदारुणीषु तविषीरयुग्ध्वम मर्गाणां न हेतयो यन्ति चेमा बर्हस्पतेरहिमायानभि दयून मर्गो न भीमः कुचरो गिरिष्ठाः परावत आ जगन्थापरस्याः मर्जन्ति तवा दश कषिपो हिन्वन्ति सप्त धीतयः मर्जन्ति तवा समग्रुवो अव्ये जीरावधि षवनि मर्जन्तिदेवतातये मर्जानो वारे पवमनो अव्यये वर्षाव चक्रदो वने मर्ज्यमानः सुहस्त्य समुद्रे वाचमिन्वसि मर्ज्यसे सोम सातये मर्तश्चिद वो नर्तवो रुक्मवक्षस उप भरात्र्त्वमायति मर्ता अमर्त्यस्य ते भूरि नाम मनामहे मर्तानेन सतुवतो यः कर्णोति तिग्मं तस्मिन नि जहि वज्रमिन्द्र मर्तासस्त्वासमिधान हवामहे मर्ळीकाय हवामहे मर्तो यो अस्मै सुतुको ददाश पुरु तव दाश्वान वोचे अरिरग्ने तव सविदा मर्त्योः पदं योपयन्तो यदैत दराघीय आयुः परतरन्दधानाः मर्म्र्जानास आयवो वर्था समुद्रमिन्दवः मर्म्र्ज्यन्ते दिवः शिशुम मर्म्र्ज्यमानो अत्यो न सानसिरिन्द्रस्य सोम जठरे समक्षरः मर्य इव युवतिभिः समर्षति सोमः कलशे शतयाम्ना पथा मर्य इव सवोक्ये मर्यो न योषामभि निष्क्र्तं यन सं गछते कलश उस्रियाभिः मर्यो न शुभ्रस्तन्वं मर्जानो अत्यो न सर्त्वा सनये धनानाम मर्ळा च नो अधि च बरूहि देवाधा च नः शर्म यछद्विबर्हाः मर्ळा नो रुद्रोत नो मयस कर्धि कषयद्वीराय नमसा विधेमते मर्ळा स म मर्ळा स म मर्ळा स म मर्ळा सु नो भूत्वेषां मनः पुनरग्ने मर्ळा सुक्षत्र मर्ळय मर्ळीकायोरुचक्षसम मह उग्राय तवसे सुव्र्क्तिं परेरय शिवतमाय पश्वः महः स राय एषते अति धन्वेव दुरिता महः समुद्रं वरुणस्तिरो दधे धीरा इच्छेकुर्धरुणेष्वारभम महः सु वो अरमिषे सतवामहे मीळ्हुषे अरंगमाय जग्मये महत त इन्द्र वीर्यं बाह्वोस्ते बलं हितमर्चन्न महत तत सोमो महिषश्चकारापां यद गर्भो अव्र्णीत देवान महत तदस्य पौंस्यं वर्त्रं जघन्वानस्र्जदर्चन्न महत तन नाम गुह्यं पुरुस्प्र्ग येन भूतं जनयो येनभव्यम महत ते वर्ष्णो अभिचक्ष्यं कर्तं पश्येम तुर्वशं यदुम महदद्य महतामा वर्णीमहे अवो देवानां बर्हतामनर्वणाम महश्चिद धि षमसि हिताः समर्ये कर्धि सुष्ठाने रोदसी पुनानः महश्चिद यस्य मीळ्हुषो यव्या हविष्मतो मरुतोवन्दते गीः महस पुत्रसो असुरस्य वीरा दिवो धर्तारौर्विया परि खयन महस्ते सतो महिमा पनस्यते अद्धा देव महानसि महस्ते सतो वि चरन्त्यर्चयो दिवि सप्र्शन्ति भानवः महान मही रताव्र्धा महान महीभिः शचिभिः महान महीभिः शचीभिः महान हयस्य महिमा पनस्यते अदब्धस्यस्वयशसो विरप्शिनः आ व रञ्जस ऊर्जां वयुष्टिष्विन्द्रं मरुतो रोदसीनक्तन महानपार ओजसा महानभिज्ञ्वा यमत महानभिष्टिरोजसा महानसि सोम जयेष्ठ उग्राणामिन्द ओजिष्ठः महानसुन्वतो वधो भूरि जयोतींषि सुन्वतो भद्रा इन्द्रस्य रातयः स पूर्व्यो महानां वेनः करतुभिरानजे महानिन्द्रः परश्च नु महित्वमस्तु वज्रिणे महानिव युवजानिः महानुतासि यस्य ते अनु सवधावरी सहः महान्तं चिदर्बुदं नि करमीः पदा सनादेव दस्युहत्याय जज्ञिषे महान्तं तवा महीरन्वापो अर्षन्ति सिन्धवः महान्तं तवामहीनां सम्राजं चर्षणीनां देवी जनित्र्यजीजनद्भद्रा जनित्र्यजीजनत महान्तं महिना वयं सतोमेभिर्हवनश्रुतम महान्ता मित्रावरुणा सम्राजा देवावसुरा महान्तो मह्ना विभ्वो विभूतयो दूरेद्र्शो ये दिव्या इव सत्र्भिः महामनसां भुवनच्यवानां घोषोदेवानां जयतामुदस्थात महामनूषत शरुतम महामिन्दुं महीयुवः महाहस्ती दक्षिणेन महि जजानादितिरतावरी महि जयोतिः पित्र्भिर्दत्तमागादुरुः पन्थादक्षिणाया अदर्शि महि जयोतिर्बिभ्रतं तवा विचक्षण भास्वन्तं चक्षुषे चक्षुषे मयः महि तरीणामवो अस्तु दयुक्षं मित्रस्यार्यम्णः महि दयुक्षतमो मदः महि पसरः सुक्र्तं सोम्यं मधूर्वी गव्यूतिरदितेरतं यते महि पसरो वरुणस्य महि वो महतामवो वरुण मित्रार्यमन महि शरवस्तुविन्र्म्णम महि सतोत्र्भ्यो मघवन सुवीर्यं मथीरुग्रो न शवसा अयं जायत मनुषो धरीमणि होता यजिष्ठ उशिजामनुव्रतमग्निः सवमनु वरतम विश्वश्रुष्टिः सखीयते रयिरिव शरवस्यते महि सथूरं शशयं राधो अह्रयं परस्कण्वाय नि तोशय भूरीदिन्द्रस्य वीर्यं वयख्यमभ्यायति महिकेरव ऊतये परियमेधा अहूषत महिम्न एषां पितरश्चनेशिरे देवा देवेष्वदधुरपिक्रतुम महिव्रतः शुचिबन्धुः पावकः पदा वराहो अभ्येति रेभन महिषासो मायिनश्चित्रभानवो गिरयो न सवतवसो रघुष्यदः मही अत्र महिना वारं रण्वथो अरेणवस्तुज आ सद्मन धेनवः मही अपारे रजसी विवेविददभिव्रजन्नक्षितं पाज आ ददे मही चिद धि धिषणाहर्यदोजसा बर्हद वयोदधिषे हर्यतश्चिदा मही दयावाप्र्थिवी चेततामपो अद्यादेवानामव आ वर्णीमहे मही दयौः पर्थिवी च न इमं यज्ञं मिमिक्षताम मही वामूतिरश्विना मयोभूरुत सरामं धिष्ण्या संरिणीथः महीं चिद दयामातनोत सूर्येण चास्कम्भ चित्कम्भनेन सकभीयान महीं मित्रस्य वरुणस्य धासिं पर्थुज्रयसेरीरधा सुव्र्क्तिम महीममुष्णाः पर्थिवीमिमा अपो मन्दसान इमा अपः महीमियर्मिसुष्टुतिम महीमे अस्य वर्षनाम शूषे मांश्चत्वे वा पर्शने वा वधत्रे महीरस्य परणीतयः पूर्वीरुत परशस्तयः महीव कर्त्तिः शरणा त इन्द्र पर ते सुम्ना नो अश्नवन कन्या वारवायती सोममपि सरुताविदत महे कषत्राय शवसे हि जज्ञे अतूतुजिं चित तूतुजिरशिश्नत महे चन तवामद्रिवः परा शुल्काय देयाम महे नर्म्णाय नर्पते सुवज्र महि कषत्राय पौंस्याय शूर महे नो अद्य सुविताय बोध्युषो महे सौभगाय पर यन्धि महे भरायकारिणः महे यत तवा पुरूरवो रणायावर्धयन्दस्युहत्याय देवाः महे यत पित्र ईं रसं दिवे करव तसरत पर्शन्यश्चिकित्वान महे शुल्काय वरुणस्य नु तविष ओजो मिमाते धरुवमस्य यत सवम महे शुष्माय येमिरे महे सहस्रचक्षसे महेरणाय चक्षसे महो अग्नेः समिधानस्य शर्मण्यनागा मित्रे वरुणेस्वस्तये महो अर्णः सरस्वती पर चेतयति केतुना महो गोत्रस्य कषयति सवराजो दुरश्च विश्वाव्र्णोदप सवाः महो दिवः सदने जायमानो अचिक्रदद वर्षभः सस्मिन्नूधन महो धनानि दयमान ओजसा विश्वा धनान्योजसा महो नो अग्ने सुवितस्य विद्वान रयिं सूरिभ्य आ वहा बर्हन्तम महो नो राय आ भर पवमान जही मर्धः महो यस पतिः शवसो असाम्या महो नर्म्णस्य तूतुजिः महो रयेतमु तवा समिधीमहि महो राजान ईशते महो रायः सातिमग्ने अपा वर्धि महो वाजिनं सनिभ्यः महो वाजिनावर्वन्ता सचासनम युवोरु षू रथं हुवे सधस्तुत्याय सुरिषु महो विश्वानभि षतो अभि हव्यानि मानुषा महोभिरेतानुप युज्महे नविन्द्र सवधामनु हि नो बभूथ मह्ना दिवं न तस्तभुः मह्ना महद्भिः पर्थिवी वि तस्थे माता पुत्रैरदितिर्धायसे वेः मह्नादेवानामसुर्यः पुरोहितो विभु जयोतिरदाभ्यम मह्नाविव्यक पर्थिवीं पत्यमानः पशुष कविरशयच्चायमानः मह्यं तवष्टा वज्रमतक्षदायसं मयि देवासो अव्र्जन्नपि करतुम मह्यं नमन्तां परदिशश्चतस्रस्त्वयाध्यक्षेणप्र्तना जयेम मह्यं यजन्तु मम यानि हव्याकूतिः सत्या मनसो मे अस्तु मा कस्मै धातमभ्यमित्रिणे नो माकुत्रा नो गर्हेभ्यो धेनवो गुः मा कस्य नो अररुषो धूर्तिः परणं मर्त्यस्य मा चिदन्यद वि शंसत सखायो मा रिषण्यत मा छेद्म रश्मीन्रिति नाधमानाः पितॄणां शक्तीरनुयछमानाः मा त एनस्वन्तो यक्षिन भुजेम यन्धि षमा विप्र सतुवते वरूथम मा तत करिन्द्र मर्ळय मा तद भूम्यामा शरिषन मा तर्णेषु देवेभ्यस्तदुशद्भ्यो रातमस्तु मा तवा तनदीशिषे वीर्यस्योभयेभ्यः पर चिकित्सा गविष्टौ एता उ तया उषसः केतुमक्रत पूर्वे अर्धे रजसो भानुमञ्जते मा तवा तपत परिय आत्मापियन्तं मा सवधितिस्तन्व आ तिष्ठिपत ते मा तवा मूरा अविष्यवो मोपहस्वान आ दभन मा तवा वयं सहसावन्नवीरा माप्सवः परि षदाम मादुवः मा तवा सोमस्य गल्दया सदा याचन्नहं गिरा मा तवाग्निर्ध्वनयीद धूमगन्धिर्मोखा भराजन्त्यभि विक्त जघ्रिः मा तवे सचा तनये नित्य आ धं मा वीरो अस्मन नर्यो वि दासीत मा ते अमाजुरो यथा मूरास इन्द्र सख्ये तवावतः मा ते अस्मान दुर्मतयो भर्माच्चिद देवस्य सूनो सहसो नशन्त मा ते अस्यां सहसावन परिष्टावघाय भूम हरिवः परादै मा ते कषप्लकौ दर्शन सत्री हि बरह्मा बभूविथ एन्द्र याहि हरिभिरुप कण्वस्य सुष्टुतिम मा ते गर्ध्नुरविशस्तातिहाय छिद्रा गात्रण्यसिना मिथू कः मा ते गोदत्र निरराम राधस इन्द्र मा ते गर्हामहि मा ते भयं जरितारं यविष्ठ नूनं विदन मापरं सहस्वः मा ते रसस्य मत्सत दवयाविनो दरविणस्वन्त इह सन्त्विन्दवः मा ते राधांसि मा त ऊतयो वसो अस्मान कदा चना दभन मा दुर्विदत्रा निरतिर्न ईशत तद देवानामवोद्या वर्णीमहे मा देवा मघवा रिषत मा न इन्द्र अभ्यादिशः सूरो अक्तुष्वा यमन मा न इन्द्र परा वर्णग भवा नः सधमाद्यः मा न इन्द्र पीयत्नवे मा शर्धते परा दाः मा न एकस्मिन्नागसि मा दवयोरुत तरिषु मा नः कषुधे मा रक्षस रतावो मा नो दमे मा वन आ जुहूर्थाः मा नः कामं महयन्तमा धग विश्वा ते अश्याम्पर्याप आयोः मा नः पथः पित्र्यान मानवादधि दूरं नैष्ट परावतः मा नः परि खयदक्षरा चरन्त्यवीव्र्धन युज्यं ते रयिं नः मा नः शंसो अररुषो धूर्तिः परणं मर्त्यस्य मा नः समस्य दूढ्यः परिद्वेषसो अंहतिः मा नः सेतुः सिषेदयं महे वर्णक्तु नस परि मा नः सोम सं वीविजो मा वि बीभिषथा राजन मा नः सोमपरिबाधो मारातयो जुहुरन्त मा नस्तोके तनये मा न आयौ मा नो गोषु मा नो अश्वेषुरीरिषः मा नो अक्र्ते पुरुहूत योनाविन्द्र कषुध्यद्भ्यो वय आसुतिं दाः मा नो अग्ने अव सर्जो अघायाविष्यवे रिपवे दुछुनायै मा नो अग्ने अवीरते परा दा दुर्वाससे अमतये मा नो अस्यै मा नो अग्ने दुर्भ्र्तये सचैषु देवेद्धेष्वग्निषु पर वोचः मा नो अग्ने सख्या पित्र्याणि पर मर्षिष्ठा अभि विदुष कविः सन मा नो अज्ञाता वर्जना दुराध्यो माशिवासो अव करमुः मा नो अति खय आगहि मा नो अस्मिन महाधने परा वर्ग भारभ्र्द यथा मा नो अहिर्बुध्न्यो रिषे धान मा यज्ञो अस्य सरिधद रतायोः मा नो गव्येभिरश्व्यैः सहस्रेभिरति खयतम मा नो दुःशंस ईशत मा नो दुःशंस ईशत मा नो देवानां विशः परस्नातीरिवोस्राः मा नो निदे च वक्तवे अर्यो रन्धीरराव्णे मा नो निर्भाग वसुनः सादनस्प्र्शो रयिं पिशङगं बहुलं वसीमहि मा नो बर्हिः पुरुषता निदे कर्यूयं पात उदु जयोतिरम्र्तं विश्वजन्यं विश्वानरः सविता देवो अश्रेत मा नो मर्चा रिपूणां वर्जिनानामविष्यवः मा नो मर्ता अभि दरुहन तनूनामिन्द्र गिर्वणः मा नो मर्ताय रिपवे रक्षस्विने माघशंसाय रीरधः मा नो मर्ताय रिपवे वाजिनीवसू परो रुद्रावति खयतम मा नो महान्तमुत मा नो अर्भकं मा न उक्षन्तमुत मान उक्षितम मा नो रक्ष आ वेशीदाघ्र्णीवसो मा यातुर्यातुमावताम मा नो रक्षो अभि नड यातुमावतामपोछतु मिथुना या किमीदिना मा नो रीरधतं निदे मा नो वधाय हत्नवे जिहीळानस्य रीरधः मा नो वधी रुद्र मा परा दा मा ते भूम परसितौ हीळितस्य मा नो वधीः पितरं मोत मातरं मा नः परियास्तन्वो रुद्र रीरिषः मा नो वधीरिन्द्र मा परा दा मा नः परिया भोजनानि पर मोषीः मा नो हर्णीतामतिथिर्वसुरग्निः पुरुप्रशस्त एषः मा नो हार्दि तविषा वधीः मा नो हिंसीज्जनिता यः पर्थिव्या यो वा दिवंसत्यधर्मा जजान मा नो हेतिर्विवस्वत आदित्याः कर्त्रिमा शरुः मा पर्णन्तो दुरितमेन आरन मा जारिषुः सूरयः सुव्रतासः मा पापत्वाय नो नरेन्द्राग्नी माभिशस्तये मा भूम निष्ट्या इवेन्द्र तवदरणा इव मा भेम मा शरमिष्मोग्रस्य सख्ये तव मा मामेधो दशतयश्चितो धाक पर यद वां बद्धस्त्मनि खादति कषाम मा वर्पो अस्मद अप गूह एतद यद अन्यरूपः समिथे बभूथ मा वस्तस्यामपि भूमा यजत्रा अस्मे वो अस्तु सुमतिश्चनिष्ठा मा वां रातिर उप दसत कदा चनास्मद रातिः कदा चन मा वां वर्को मा वर्कीरा दधर्षीन मा परि वर्क्तमुतमाति धक्तम मा विदन परिपन्थिनो य आसीदन्ति दम्पती मा वो घनन्तं मा शपन्तं परति वोचे देवयन्तम मा वो दात्रान मरुतो निरराम मा पश्चाद दघ्म रथ्यो विभागे मा वो भुजेमान्यजातमेनो मा तत कर्म वसवो यच्चयध्वे मा वो मर्गो न यवसे जरिता भूद अजोष्यः मा वो रिषत खनिता यस्मै चाहं खनामि वः मा शूने अग्ने नि षदाम नर्णां माशेषसो अवीरता परित्वा मा शूने भूम सूर्यस्य सन्द्र्शिभद्रं जीवन्तो जरणामशीमहि मा सख्युः शूनमा विदे मा पुत्रस्य परभूवसो मा सरेधत सोमिनो दक्षता महे कर्णुध्वं राय आतुजे मा सा ते अस्मत सुमतिर्वि दसद वाजप्रमहः समिषो वरन्त मा सीमवद्य आ भागुर्वी काष्ठा हितं धनम मा सोम्यस्य शम्भुवः शूने भूम कदा चन वित्तम मा हर्णानस्य मन्यवे मा हास्महि परजया मा तनूभिर्मा रधामद्विषते सोम राजन मा हिंसिष्ट पितरः केन चिन नो यद व आगःपुरुषता कराम मा हेळे भूम वरुणस्य वायोर्मा मित्रस्य परियतमस्य नर्णाम मां चत्वार आशवः शविष्ठस्य दरवित्नवः मां देवा दधिरे हव्यवाहमपम्लुक्तं बहु कर्छ्राचरन्तम मां धुरिन्द्रं नाम देवता दिवश्च गमश्चापां चजन्तवः मां पुनीहि विश्वतः मां हवन्ते पितरं न जन्तवो अहन्दाशुषे वि भजामि भोजनम माकिरेना पथा गाद येनेमे यन्ति चेदयः माकिर्न एना सख्या वि यौशुस्तव चेन्द्र विमदस्य चर्शेः माकिर्नो अस्य परिषूतिरीशतेन्दो जयेम तवयाधनं धनम माकिर्नो देवा अन्र्तस्य वर्पस आ सर्वतातिमदितिं वर्णीमहे माकिस्तोकस्य नो रिषत माकीं बरह्मद्विषो वनः माकुध्र्यगिन्द्र शूर वस्वीरस्मे भूवन्नभिष्टयः मातली कव्यैर्यमो अङगिरोभिर्ब्र्हस्पतिरकवभिर्वाव्र्धानः माता चमे छदयथः समा वसो वसुत्वनाय राधसे माता देवानामदितेरनीकं यज्ञस्य केतुर्ब्र्हती वि भाहि माता पितरं रत आ बभाज धीत्यग्रे मनसा सं हि जग्मे माता पुत्रं यथा सिचाभ्येनं भूमूर्णुहि माता मित्रस्य रेवतो अर्यम्णो वरुणस्य चानेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः माता यन मन्तुर्यूथस्यपूर्व्याभि वाणस्य सप्तधातुरिज्जनः माता रुद्राणां दुहिता वसूनां सवसादित्यानामम्र्तस्य नाभिः मातुर्गर्भे भरामहे मात्र पूषन्नाघ्र्ण इरस्यो वरूत्री यद रातिषाचश्च रासन मात्रे नु ते सुमिते इन्द्र पूर्वी दयौर्मज्मना पर्थिवीकाव्येन मादत्वते दशते मादते नो मा रीषते सहसावन परा दाः मादयस्व रादसा सून्र्तावतेन्द्र राया परीणसा मादयस्व सुते सचा शवसे शूर राधसे मादयस्व हरिभिर्ये त इन्द्र वि षयस्व शिप्रे वि सर्जस्व धेने माध्यन्दिनस्य माध्यन्दिनस्य माध्यन्दिनस्य माध्यन्दिनस्य माध्यन्दिनस्य माध्यन्दिनस्य सवनस्य दध्नः पिबेन्द्रवज्रिन पुरुक्र्ज्जुषाणः माध्यन्दिनस्य सवनस्य वर्त्रहन्ननेद्य पिबा सोमस्य वज्रिवः माध्वीर्गावो भवन्तु नः माध्वीर्नः सन्त्वोषधीः मान्त सथुर्नो अरातयः मान्तरां भुजमा रीरिषो नः शरद्धितं ते महत इन्द्रियाय मामनुप्र ते मनो वत्सं गौरिव धावतु पथा वारिव धावतु अरण्यान्यरण्यान्यसौ या परेव नश्यसि मायाभिरिन्द्र मायिनं तवं शुष्णमवातिरः मायाभिरुत्सिस्र्प्सत इन्द्र दयामारुरुक्षतः मायाविनो ममिरे अस्य मायया नर्चक्षसः पितरो गर्भमा दधुः मायेत सा ते यानि युद्धान्याहुर्नाद्य शत्रुं ननुपुरा विवित्से मारे अस्मन मघवञ जयोक कः मार्डीकं धेहि जीवसे मार्डीकेभिर्नाधमानम मासां विधानमदधा अधि दयवि तवया विभिन्नम्भरति परधिं पिता सूर्यरश्मिर्हरिकेशः पुरस्तात सविता जयोतिरुदयानजस्रम मासेव सूर्यो वसु पुर्यमा ददे गर्णानःशत्रून्रश्र्णाद विरुक्मता मितज्ञुभिर्नमस्यैरियाना राया युजा चिदुत्तरा सखिभ्यः मित्र साधयतं धियः मित्रं कर्णुध्वं खलु मर्लता नो मा नो घोरेण चरताभिध्र्ष्णु मित्रं न जने सुधितं रतावनि मित्रं वयं हवामहे वरुणं सोमपीतये मित्रं हुवे पूतदक्षं वरुणं च रिशादसम मित्रंन यातयज्जनम मित्रः पान्त्यद्रुहः मित्रक्रुवो यच्छसने न गावः पर्थिव्या आप्र्गमुया शयन्ते मित्रमीमहे वरुणं सवस्तये मित्रश्च सोमपीतये मित्रश्चिद धि षमा जुहुराणो देवाञ्छ्लोको नयातामपि वाजो अस्ति मित्रस्तन नो वरुणो देवो अर्यः पर साधिष्ठेभिः पथिभिर्नयन्तु मित्रस्तन नो वरुणो मामहन्त शर्म तोकाय तनयाय गोपाः मित्रस्तन नो वरुणो रोदसी च दयुभक्तमिन्द्रो अर्यमा ददातु मित्रस्तयोर्वरुणो यातयज्जनो अर्यमा यातयज्जनः मित्रस्य वरता वरुणस्य दिर्घश्रुत मित्रा तना न रथ्या वरुणो यश्च सुक्रतुः मित्राः सुवाना अरेपसः सवाध्यः सवर्विदः मित्राय वोचं वरुणाय सप्रथः सुम्र्ळीकाय सप्रथः मित्राय शिक्ष वरुणाय दाशुषे या सम्राजा मनसा नप्रयुछतः मित्रायुवो न पूर्पतिं सुशिष्टौ मध्यायुव उप शिक्षन्ति यज्ञैः मित्रावरुणवन्ता उत धर्मवन्ता मरुत्वन्ता जरितुर्गछथो हवम मित्रासो न ये सुधिता रतायवो दयावो न दयुम्नैरभि सन्ति मानुषान मित्रो न सत्य उरुगाय भर्त्या अन्ने समस्य यदसन्मनीषाः मित्रो नयो जनेष्वा यशश्चक्रे असाम्या मित्रो नो अत्यंहतिं वरुणः पर्षदर्यमा मित्रो नो अत्रादितिरनागान सविता देवो वरुणाय वोचत मित्रो यत पान्ति वरुणो यदर्यमा मित्रो यत्र वरुणो अज्यमानो अग्निर्वने न वयस्र्ष्ट शोकम मिथः सन्तु परशस्तयः मिथस्तुर ऊतयो यस्य पूर्वीरस्मे भद्राणि सश्चतप्रियाणि मिथो नसन्त जामिभिः मिनन्ता दस्योरशिवस्य माया अनुपूर्वं वर्षणा चोदयन्ता मिनाति शरियं जरिमा तनूनमप्यु नु पत्नीर्व्र्षणो जगम्युः मिनीमसिद्यवि दयवि मिन्वन सद्म पुर एति मिमाति वह्निरेतशः पदं युजान रक्वभिः मिमिक्षुर्यमद्रय इन्द्र तुभ्यं तेभिर्वर्धस्वमदमुक्थवाहः मिमीते अस्य योजना वि सुक्रतुः मिमीते यज्ञमानुषग विचक्ष्य मिमीहि शलोकम आस्यपर्जन्य इव ततनः मिम्यक्ष येषु सुधिता घर्ताची हिरण्यनिर्णिगुपरा न रष्टिः मिहं कर्ण्वन्त्य अवाताम मीढ्वानस्माकं बभूयात मुखं किमस्य कौ बाहू का ऊरू पादा उच्येते मुखादिन्द्रश्चाग्निश्च पराणाद वायुरजायत मुञ्चन्तु मा शपथ्यादथो वरुण्यादुत मुनयो वातरशनाः पिशङगा वसते मला मुनिर्देवस्य देवस्य सौक्र्त्याय सखा हितः मुमुक्षमाणा उत या मुमुच्रे अधेदेता नरमन्ते नितिक्ताः मुमुक्ष्वो मनवे मनवस्यते रघुद्रुवः कर्ष्णसीतास ऊ जुवः मुमोद गर्भो वर्षभः ककुद्मानस्रेमा वत्सः शिमीवानरावीत मुषाय सुर्यं कवे चक्रमीशान ओजसा मुषायद विष्णुः पचतं सहीयान विध्यद वराहन्तिरो अद्रिमस्ता मुहुःश्रथ्ना मनस्यवे मुह्यन्त्वन्ये अभितो जनास इहास्माकं मघवासूरिरस्तु मूरा अमूर न वयं चिकित्वो महित्वमग्ने तवमङग वित्से मूर्धा कवी रयीणाम मूर्धा दिवो नाभिरग्निः पर्थिव्या अथाभवदरती रोदस्योः मूर्धा नाभा सोम वेन आभूषन्तीः सोम वेदः अग्ने विवस्वदुषसश्चित्रं राधो अमर्त्य मूर्धा भुवो भवति नक्तमग्निस्ततः सुर्यो जायतेप्रातरुद्यन मूर्धा रथस्य चाकन नैतावतैनसान्तकध्रुक मूर्धानं गावः पयसा चमूष्वभि शरीणन्ति वसुभिर्न निक्तैः मूर्धानं राय आरभे मूषो न शिश्ना वयदन्ति माध्य सतोतारं ते शतक्रतो मूषो न शिश्ना वयदन्ति माध्य सतोतारं ते शतक्रतो वि मेदतां वेदता वसो मेधं जुषन्त वह्नयः मेधसाता सनिष्यवः मेधाकारं विदथस्य परसाधनमग्निं होतारम्परिभूतमं मतिम मेनाभवो वर्षणश्वस्य सुक्रतो विश्वेत ता ते सवनेषु परवाच्या मेन्द्रो नो विष्णुर्मरुतः परि खयन यूयं पात इयं वामस्य मन्मन इन्द्राग्नी पूर्व्यस्तुतिः मेषो भूतोऽभि यन्नयः मेहनाद वनंकरणाल लोमभ्यस्ते नखेभ्यः मो ते रिषन ये अछोक्तिभिर्वसो अग्ने केभिश्चिदेवैः मो षवद्य दुर्हणावान सायं करदारे अस्मत मो षवन्यानुपारतम मो षु णः परा परा निर्र्तिर दुर्हणा वधीत मो षु णः सोम मर्त्यवे परा दाः पश्येम नु सूर्यमुच्चरन्तम मो षु देव अदः सवरव पादि दिवस परि मो षु बरह्मेव तन्द्रयुर्भुवो वाजानां पते मो षु वो अस्मद अभि तानि पौंस्या सना भूवन दयुम्नानि मोत जारिषुर अस्मत पुरोत जारिषुः मो षू ण इन्द्रात्र पर्त्सु देवैरस्ति हि षमा ते शुष्मिन्नवयाः मोघमन्नं विन्दते अप्रचेताः सत्यं बरवीमि वध इत सतस्य मौञ्जा अद्र्ष्टा वैरिणाः सर्वे साकं नयलिप्सत य आकरः सहस्रा यः शतामघ इन्द्रो यः पूर्भिदारितः य आङगिरसो नमसोपसद्यो अस्मभ्यं चित्रंव्र्षणं रयिं दाः य आत्मदा बलदा यस्य विश्व उपासते परशिषं यस्यदेवाः य आददिः सवर्न्र्भिर्यः पर्तनासु दुष्टरः य आद्र्त्या परिपन्थीव शूरो अयज्वनो विभजन्नेति वेदः य आद्र्त्या शशमानाय सुन्वते दाता जरित्र उक्थ्यम य आध्राय चकमानाय पित्वो अन्नवान सन्रफितायोपजग्मुषे य आपिर्नित्यो वरुण परियः सन तवामागांसि कर्णवत सखा ते य आयुं कुत्समतिथिग्वमर्दयो वाव्र्धानो दिवे दिवे य आर्जीकेषु कर्त्वसु ये मध्ये पस्त्यानाम य आस्ते यश्च चरति यश्च पश्यति नो जनः य आस्वत्क आशये विश्वा जातान्येषाम य आहुतिं परि वेदा वषट्क्र्तिमेकायुरग्रे विश आविवाससि य इदं दीर्घं परयतं सधस्थमेको विममे तरिभिरित पदेभिः य इन्दुर्वारमाविशत य इन्दोः पवमानस्यानु धामान्यक्रमीत य इन्द्र चमसेष्वा सोमश्चमूषु ते सुतः य इन्द्र जठरेषु ते य इन्द्र यतयस्त्वा भर्गवो ये च तुष्टुवुः य इन्द्र शुष्मो मघवन ते अस्ति शिक्षा सखिभ्यः पुरुहूतन्र्भ्यः य इन्द्र सस्त्यव्रतो अनुष्वापमदेवयुः य इन्द्रस्य हर्दंसनिः य इन्द्राय वचोयुजा ततक्षुर्मनसा हरी य इन्द्रोहरिवान न दभन्ति तं रिपो दक्षं दधाति सोमिनि य इमे दयावाप्र्थिवी जनित्री रूपैरपिंशद भुवनानिविश्वा य इमे रोदसी मही सं मातरेव दोहते य इमे रोदसी मही समीची समजग्रभीत य ईं चकार न सो अस्य वेद य ईं ददर्श हिरुगिन नुतस्मात य ईं चिकेत गुहा भवन्तमा यः ससाद धारां रतस्य य ईङखयन्ति पर्वतान तिरः समुद्रमर्णवम य ईमर्वाञ्चं करते यजत्रं सहस्रामघं वर्षणं बर्हन्तम य ईवतो वर्षणो अस्ति गोपाः सो अद्वयावी हवते व उक्थैः य ईशिरे भुवनस्य परचेतसो विश्वस्य सथातुर्जगतश्चमन्तवः य ईशे अस्य दविपदश्चतुष्पदः कस्मै देवाय हविषाविधेम य उ तरिधातु पर्तिवीमुत दयामेको दाधार भुवनानि विश्वा य उक्था केवला दधे यः सोमं धर्षितापिबत य उक्थेभिर्न विन्धते चिकिद य रषिचोदनः य उग्रः सन्ननिष्ट्र्त सथिरो रणाय संस्क्र्तः य उग्रा अर्कमान्र्चुरनाध्र्ष्टास ओजसा य उग्रेभ्यश्चिदोजीयाञ्छूरेभ्यश्चिच्छूरतरः य उदाजन पितरो गोमयं वस्व रतेनाभिन्दन परिवत्सरेवलम य उदानड वययनं य उदानट परायणम य उद्नः फलिगं भिनन नयक सिन्धून्रवास्र्जत य उद्र्चि यज्ञे अध्वरेष्ठा मरुद्भ्यो न मानुषो ददाशत य उद्र्चीन्द्र देवगोपाः सखायस्ते शिवतमा असाम य उशता मनसा सोममस्मै सर्वह्र्दा देवकामः सुनोति य उस्रिया अप्या अन्तरश्मनो निर्गा अक्र्न्तदोजसा य एक इद विदयते वसु मर्ताय दाशुषे य एक इन नर्यपांसि कर्ता स वर्त्रहा परतीदन्यमाहुः य एकश्चर्षणीनां वसूनामिरज्यति य एको अस्ति दंसना महानुग्रो अभि वरतैः य एषस्वप्ननंशनो अस्तमेषि पथ पुनर्विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः य ओजिष्ठस्तमा भर पवमन शरवाय्यम य ओजोदातमोमदः य रक्षादंहसो मुचद यो वार्यात सप्त सिन्धुषु य रज्रा मह्यं मामहे सह तवचा हिरण्यया य रज्रा वातरंहसो अरुषासो रघुष्यदः य रते चिद गास पदेभ्यो दात सखा नर्भ्यः शचीवान य रते चिदभिश्रिषः पुरा जत्रुभ्य आत्र्दः य रतेन सूर्यमारोहयन दिव्यप्रथयन पर्थिवीं मातरंवि य रष्वः शरावयत्सखा विश्वेत स वेद जनिमा पुरुष्टुतः यं कण्वो मेध्यातिथिर्धनस्प्र्तं यं वर्षा यमुपस्तुतः यं करन्दसी अवसा तस्तभाने अभ्यैक्षेतां मनसारेजमाने यं कामये तं तमुग्रं कर्णोमि तम्ब्रह्माणं तं रषिं तं सुमेधाम यं कुमार नवं रथमचक्रं मनसाक्र्णोः यं कुमार परावर्तयो रथं विप्रेभ्यस परि यं गाव आसभिर्दधुः पुरा नूनं च सूरयः यं जनासो हविष्मन्तो मित्रं न सर्पिरासुतिम यं जीवमश्नवामहै न स रिष्याति पूरुषः यं तरायसे दाश्वांसम यं तवं विप्र मेधसाताव अग्ने हिनोषि धनाय यं तवमग्ने समदहस्तमु निर्वापया पुनः यं तवा गोपवनो गिरा चनिष्ठदग्ने अङगिरः यं तवा जनास इन्धते मनुष्वदङगिरस्तम यं तवा जनास ईळते सबाधो वाजसातये यं तवा जनासो अभि संचरन्ति गाव उष्णमिव वरजंयविष्ठ यं तवा दयावाप्र्थिवी यं तवापस्त्वष्टा यं तवासुजनिमा जजान यं तवा देवा दधिरे हव्यवाहं पुरुस्प्र्हो मानुषासोयजत्रम यं तवा देवापिः शुशुचानो अग्न आर्ष्टिषेणो मनुष्यःसमीधे यं तवा देवासो मनवे दधुरिह यजिष्ठं हव्यवाहन यं तवा पूर्वमीळितो वध्र्यश्वः समीधे अग्ने स इदंजुषस्व यं तवा वाजिन्नघ्न्या अभ्यनूषतायोहतं योनिमा रोहसि दयुमान यं ते काव्य उशना मन्दिनं दाद वर्त्रहणं पार्यं ततक्ष वज्रम यं ते पूर्वं पिता हुवे यं ते भागं यं ते भागं यं ते भागं यं ते भागं यं ते भागं यं ते भागमधारयन विश्वाः सेहानः पर्तना उरु जरयः समप्सुजिन मरुत्वानिन्द्र सत्पते यं ते शयेनः पदाभरत तिरो रजांस्यस्प्र्तम यं ते शयेनश्चारुमव्र्कं पदाभरदरुणं मानमन्धसः यं ते सवदावन सवदन्ति गूर्तयः पौरे छन्दयसे हवम यं तेस्वधावन सवदयन्ति धेनव इन्द्र कण्वेषु रातयः यं देवासश्चक्रिरे पीतये मदं सवादिष्ठं दरप्समरुणं मयोभुवम यं देवासो अजनयन्ताग्निं यस्मिन्नाजुहवुर्भुवनानिविश्वा यं देवासो अवथ वाजसातौ यं तरायध्वे यं पिप्र्थात्यंहः यं देवासो अवथ वाजसातौ यं शूरसाता मरुतो हितेधने यं बाहुतेव पिप्रति पान्ति मर्त्यं रिषः यं भद्रेण शवसा चोदयासि परजावता राधसा ते सयाम यं मातरिश्वा मनवे परावतो देवं भाः परावतः यं मे दुरिन्द्रो मरुतः पाकस्थामा कौरयाणः यं यज्ञं नयथा नर आदित्या रजुना पथा यं रत्विजो वर्जने मानुषासः परयस्वन्त आयवो जीजनन्त यं विप्रा उक्थवाहसो अभिप्रमन्दुरायवः यं सुपर्णः परावतः शयेनस्य पुत्र आभरत यः ककुभो निधारयः पर्थिव्यामधि दर्शतः यः कर्न्तदिद वि योन्यं तरिशोकाय गिरिं पर्थुम यः कुक्षिः सोमपातमः समुद्र इव पिन्वते यः पञ्च चर्षणीरभि निषसाद दमे दमे यः पञ्चचर्षणीरभि रयिं येन वनामहै यः परस्याः परावतस्तिरो धन्वातिरोचते यः पराणतो निमिषतो महित्वैक इद राजा जगतो बभूव यः पार्थिवानि तरिभिरिद विगामभिरुरु करमिष्टोरुगायाय जीवसे यः पावमानीरध्येत्य रषिभिः सम्भ्र्तं रसम यः पिंशते सून्र्ताभिः सुवीर्यमग्निर्घ्र्तेभिराहुतः यः पूर्व्याम अनुष्टुतिम ईशे कर्ष्टीनां नर्तुः यः पूर्व्याय वेधसे नवीयसे सुमज्जानये विष्णवे ददाशति यः पोतास पुनातु नः यः पौरुषेयेण करविषा समङकते यो अश्वेयेन पशुनायातुधानः यः शंसते सतुवते धायि पज्र इन्द्रज्येष्ठा अस्मानवन्तु देवाः उत तवा मन्दन्तु सतोमः कर्णुष्व राधो अद्रिवः यः शक्रो मर्क्षो अश्व्यो यो वा कीजो हिरण्ययः यः शवेतानधिनिर्णिजश्चक्रे कर्ष्णाननु वरता यः शश्वतो अदाशुषो गयस्य परयन्तासिसुष्वितराय वेदः यः शुक्र इव सूर्यो हिरण्यमिव रोचते यः शूरसाता परितक्म्ये धने दभ्रेभिश्चित सम्र्ताहंसि भूयसः यः शूरेभिर्हव्यो यश्च भीरुभिर्यो धावद्भिर्हूयते यश्च जिग्युभिः यः संस्थे चिच्छतक्रतुरादीं कर्णोति वर्त्रहा यः सनीहितीषु पूर्व्यः संजग्मानासु कर्ष्टिषु यः समिधा य आहुती यो वेदेन ददाश मर्तो अग्नये यः सम्मिश्लोहर्योर्यः सुते सचा वज्री रथो हिरण्ययः यः सर्बिन्दमनर्शनिं पिप्रुं दासमहीशुवम यः सहस्रंशताश्वं सद्यो दानाय मंहते यः सुन्वते सतुवते काम्यं वसु सहस्रेणेव मंहते यः सुम्नैर्दीर्घश्रुत्तम आविवासत्येनान यः सुषव्यः सुदक्षिण इनो यः सुक्रतुर्ग्र्णे यः सुहोता सवध्वरः यः सूरिषु शरवोब्र्हद दधे सवर्ण हर्यतः यः सूर्यस्यासिरेण मर्ज्यते पिता मतीनामसमष्टकाव्यः यः सोम सख्ये तव रारणद देव मर्त्यः यः सोमः कलशेष्वा अन्तः पवित्र आहितः यःपात्रं हारियोजनं पूर्णमिन्द्र चिकेतति योजा यक्ष्मं दोषण्यमंसाभ्यां बाहुभ्यां वि वर्हामि ते यक्ष्मं शरोणिभ्यां भासदाद भंससो वि वर्हामि ते यक्ष्मं शीर्षण्यं मस्तिष्काज्जिह्वाया वि वर्हामि ते यक्ष्मंसर्वस्मादात्मनस्तमिदं वि वर्हामि ते यक्ष्मंसर्वस्मादात्मनस्तमिदं वि वर्हामि ते यक्ष्मम्मतस्नाभ्यां यक्नः पलाशिभ्यो वि वर्हामि ते यच्च गोषु दुष्वप्न्यं यच्चास्मे दुहितर्दिवः यच्च पपौ यच्च घासिं जघास सर्वा ता ते अपि देवेष्वस्तु यच्चिकेत सत्यमित तन न मोघं वसुस्पार्हमुत जेतोत दाता यच्चित्रमप्न उषसो वहन्तीजानाय शशमानाय भद्रम यच्चिद धि तवं गर्हेग्र्ह उलूखलक युज्यसे यच्चिद धि तवा जना इमे नाना हवन्त ऊतये यच्चिद धि ते अपि वयथिर्जगन्वांसो अमन्महि यच्चिद धि वां पुर रषयो जुहूरे अवसे नरा यच्चिद धि शश्वता तना देवं देवं यजामहे यच्चिद धि शश्वतामसीन्द्र साधारणस्त्वम यच्च्यावयथ विथुरेव संहितं वयद्रिणा पतथ तवेषमर्णवम यच्छं च योश्च मनुरायेजे पिता तदश्याम तवरुद्र परणीतिषु यच्छक्रासि परावति यदर्वावति वर्त्रहन यच्छक्रासि परावति यदर्वावति वर्त्रहन यच्छक्वरीषु बर्हता रवेणेन्द्रे शुष्ममदधाता वसिष्ठाः यच्छल्मलौ भवति यन नदीषु यदोषधीभ्यः परि जायते विषम यच्छुभं याथना नरः यच्छुश्रूया इमं हवं दुर्मर्षं चक्रिया उत यच्छ्वसन्तो जग्रसाना अराविषुःश्र्ण्व एषां परोथथो अर्वतामिव यछन्तु चन्द्रा उपमं नो अर्कं यूयं पात ओ शरुष्टिर्विदथ्या समेतु परति सतोमं दधीमहि तुराणाम यछन्तु चन्द्रा उपमं नो अर्कमा नः कामं पूपुरन्तुस्तवानाः यछा नः शर्म सप्रथः यछा सूरिभ्य उपमं वरूथं सवाभुवो जरणामश्नवन्त यजध्वैनं परियमेधा इन्द्रं सत्राचा मनसा यजन्ते अस्य सख्यं वयश्च नमस्विनः सव रतस्य धामन यजमानाय सुन्वते यजमानाय सुन्वते पर सूनव रभूणां बर्हन नवन्त वर्जना यजमाने सुन्वति दक्षिणावति तस्मिन तं धेहि मा पणौ यजस्व सु पुर्वणीक देवाना यज्ञियामरमतिं वव्र्त्याः यजा नो मित्रावरुणा यजा देवान रतं बर्हत यजा सवध्वरं जनं मनुजातं घर्तप्रुषम यजाम देवान यदि शक्नवाम मा जयायसः शंसमा वर्क्षि देवाः यत्र गरावा पर्थुबुध्न ऊर्ध्वो भवति सोतवे यजामहै यज्ञियान हन्त देवानीळामहाीड्यानाज्येन यजिष्ठं तवा यजमाना हुवेम जयेष्ठमङगिरसां विप्रमन्मभिर्विप्रेभिः शुक्र मन्मभिः परिज्मानमिव दयां होतारं चर्षणीनाम यजिष्ठं तवा वव्र्महे देवं देवत्रा होतारममर्त्यम यजिष्ठं मानुषे जने इति वा इति मे मनो गामश्वं सनुयामिति यजिष्ठं हव्यवाहनम यजिष्ठो हव्यवाहनः यज्जतवेदो भुवनस्य मूर्धन्नतिष्ठो अग्ने सह रोचनेन यज्जायथा अपूर्व्य मघवन वर्त्रहत्याय यज्ञ इन्द्रमवर्धयद यद भूमिं वयवर्तयत यज्ञं च नस्तन्वं च परजां चादित्यैरिन्द्रः सहचीक्ळिपाति यज्ञं दधे सरस्वती यज्ञं नो यक्षतामिमं सिध्रमद्य दिविस्प्र्शम यज्ञं नो यक्षतामिमम यज्ञं नो यक्षतामिमम यज्ञं पर्छाम्यवमं स तद दूतो वि वोचति यज्ञं मरुत आव्र्णे यज्ञं महिष्वणीनां सुम्नं तुविष्वणीनां पराध्वरे यज्ञं वष्टु धियावसुः यज्ञं विप्रस्य मावतः शशमानस्य दाशुषः यज्ञं विमाय कवयो मनीषर्क्सामाभ्यां पर रथं वर्तयन्ति यज्ञं हिन्वन्त्यद्रिभिः यज्ञश्च भूद विदथे चारुरन्तम आसर्वतातिमदितिं वर्णीमहे यज्ञस्य केतुं परथमं पुरोहितं हविष्मन्त ईळते सप्तवाजिनम यज्ञस्य केतुः पवते सवध्वरः सोमो देवानामुप याति निष्क्र्तम यज्ञस्य सप्त धामभिरध परियम यज्ञानां केतुमीमहे यज्ञानां रथ्ये वयं तिग्मजम्भाय वीळवे यज्ञायस्तीर्णबर्हिषे वि वो मदे शीरं पावकशोचिषंविवक्षसे यज्ञासाहं दुव इषे अग्निं पूर्वस्य शेवस्य यज्ञे यज्ञे स मर्त्यो देवान सपर्यति यज्ञे यज्ञे ह सवना भुरण्यथो यत सुन्वते यजमानाय शिक्षथः यज्ञेन यज्ञमयजन्त देवास्तनि धर्माणि परथमान्यासन यज्ञेन यज्ञमयजन्त देवास्तानि धर्माणि परथमान्यासन यज्ञेन वाचः पदवीयमायन तामन्वविन्दन्न्र्षिषुप्रविष्टाम यज्ञेभिरद्भुतक्रतुं यं कर्पा सूदयन्त इत यज्ञेभिर्गीर्भिर्विश्वमनुषां मरुतामियक्षसि गायेत्वा नमसा गिरा यज्ञेभिर्यज्ञवाहसं सोमेभिः सोमपातमम यज्ञेषु देवमीळते यज्ञैरथर्वा परथमः पथस्तते ततः सूर्यो वरतपावेन आजनि यज्ञैरथर्वा परथमो वि धारयद देवादक्षैर्भ्र्गवः सं चिकित्रिरे यज्ञैरिषूः संनममानो अग्ने वाचा शल्यानशनिभिर्दिहानः यज्ञैर्य इन्द्रे दधते दुवांसि कषयत स राय रतपा रतेजाः यज्ञैर्वा यज्ञवाहसो विप्रस्य वा मतीनाम यज्ञो न सप्त धात्र्भिः यज्ञो मनुः परमतिर्नः पिता हि कमासर्वतातिमदितिं वर्णीमहे यज्ञो वितन्तसाय्यः यज्ञो वितन्तसाय्यः यज्ञो हि षमेन्द्रं कश्चिद रन्धञ जुहुराणश्चिन मनसापरियन यज्ञो हीळो वो अन्तर आदित्या अस्ति मर्ळत यत इन्द्र भयामहे ततो नो अभयं कर्धि यत कारवे दश वर्त्राण्यप्रति बर्हिष्मते नि सहस्राणि बर्हयः यत किं चेदं वरुण दैव्ये जने अभिद्रोहं मनुष्याश्चरामसि यत तवा तुरीयं रतुभिर्द्रविणोदो यजामहे यत तवा देव परपिबन्ति तत आ पयायसे पुनः यत तवा पर्छादीजानः कुहया कुहयाक्र्ते यत तवा यामि दद्धि तन न इन्द्र बर्हन्तं कषयमसमंजनानाम यत तवा सरुचःसमस्थिरन यत तवेमहे परति तन नो जुषस्व शं नो भव दविपदे शं चतुष्पदे यत तवेषयामा नदयन्त पर्वतान दिवो वा पर्ष्ठं नर्याचुच्यवुः यत तुदत सूर एतशं वङकू वातस्य पर्णिना यत ते अपो यदोषधीर्मनो जगाम दूरकम यत ते कर्ष्णः शकुन आतुतोद पिपीलः सर्प उत वाश्वापदः यत ते गात्रादग्निना पच्यमानादभि शूलं निहतस्यावधावति यत ते चतस्रः परदिशो मनो जगाम दूरकम यत ते जामित्वमवरं परस्या महन महत्यासुरत्वमेकम यत ते दिवं यत पर्थिवीं मनो जगाम दूरकम यत ते पराः परावतो मनो जगाम दूरकम यत ते पर्वतान बर्हतो मनो जगाम दूरकम यत ते पवित्रमर्चिवदग्ने तेन पुनीहि नः यत ते पवित्रमर्चिष्यग्ने विततमन्तरा यत ते भूतं च भव्यं च मनो जगाम दूरकम यत ते भूमिं चतुर्भ्र्ष्टिं मनो जगाम दूरकम यत ते मनुर्यदनीकं सुमित्रः समीधे अग्ने तदिदंनवीयः यत ते मरीचीः परवतो मनो जगाम दूरकम यत ते राजञ्छ्र्तं हविस्तेन सोमाभि रक्ष नः यत ते वयं परमिनाम वरतानि स नो मर्ळ सुषखादेव वस्यः यत ते विश्वमिदं जगन मनो जगाम दूरकम यत ते शुक्रं तन्वो रोचते शुचि तेनास्मभ्यंवनसे रत्नमा तवम यत ते समुद्रमर्णवं मनो जगाम दूरकम यत ते सादे महसा शूक्र्तस्य पार्ष्ण्या वा कशया वा तुतोद यत ते सूर्यं यदुषसं मनो जगाम दूरकम यत ते सोम गवाशिरो यवाशिरो भजामहे यत तेदिवो दुहितर्मर्तभोजनं तद रास्व भुनजामहै यत पर्णयघ्न उत वा करञ्जहे पराहम्महे वर्त्रहत्ये अशुश्रवि यत पर्त्सु तुर्वणे सहस्तच्छ्रेष्ठमश्विनोरवः यत पर्थिवीं वयुन्दन्ति यत पर्वते न समशीत हर्यत इन्द्रस्य वज्रः शनथिता हिरण्ययः यत पर्वतेषु भेषजम यत पाकत्रा मनसा दीनदक्षा न यज्ञस्य मन्वतेमर्त्यासः यत पाञ्चजन्यया विशेन्द्रे घोषा अस्र्क्षत यत पार्थिवे सदने वर्त्रहन्तम यदन्तरिक्ष आ गहि यत पुनानो मखस्यसे यत पुरुषं वयदधुः कतिधा वयकल्पयन यत पुरुषेण हविषा देवा यज्ञमतन्वत यत सम्प्र्छं मानुषीर्विश आयन तवं नर्भिरजयस्त्वाव्र्धेभिः यत सस्वर्ता जिहीळिरे यदाविरव तदेन ईमहे तुराणाम यत सानोः सानुमारुहद भूर्यस्पष्ट कर्त्वम यत सिंहवन्ते समिथे वि वो मदे युध्यमनस्तोकसातौविवक्षसे यत सिन्धौ यदसिक्न्यां यत समुद्रेषु मरुतः सुबर्हिषः यत सीं महीमवनिं पराभि मर्म्र्शदभिश्वसन सतनयन्नेति नानदत यत सीम अनु दविता शवः यत सीम अन्तं न धूनुथ यत सीम उपह्वरे विदत यत सीमनु करतुना विश्वथा विभुररान न नेमिः परिभूरजायथाः यत सीमागश्चक्र्मा तत सु मर्ळ तदर्यमादितिःशिश्रथन्तु यत सीमागश्चक्र्मा तत सु मर्ळतु पुलुकामो हि मर्त्यः यत सुरामं वयपिबः शचीभिः सरस्वतीत्वा मघवन्नभिष्णक यत सूर्यो न रोदसी अवर्धयत यत सोम आ सुते नर इन्द्राग्नी अजोहवुः यत सोममिन्द्र विष्णवि यद वा घ तरित आप्त्ये यत सोमे सोमाभवः यत सोमो वाजमर्षति शतं धारा अपस्युवः यतः परि जार इवाचरन्त्युषो दद्र्क्षे न पुनर्यतीव यतन्ते वर्थगग्नयः यतो घर्तश्रीरतिथिरजायत वह्निर्वेधा अजायत यतो भूमिं जनयन विश्वकर्म वि दयामौर्णोन महिना विश्वचक्षाः यतो विपान एजति यत्कामास्ते जुहुमस्तन नो अस्तु वयं सयाम पतयोरयीणाम वसुं न चित्रमहसं गर्णीषे वामं शेवमतिथिमद्विषेण्यम यत्र कामा निकामाश्च यत्र बरध्नस्य विष्टपम यत्र गोषाता धर्षितेषु खादिषु विष्वक्पतन्ति दिद्यवो नर्षाह्ये यत्र जयोतिरजस्रं यस्मिन लोके सवर्हितम यत्र दवाविव जघनाधिषवण्या कर्ता यत्र देवा इतिब्रवन यत्र नार्यपच्यवमुपच्यवं च शिक्षते यत्र बरह्मा पवमान छन्दस्यां वाचं वदन यत्र मन्थां विबध्नते रश्मीन यमितवा इव यत्र राजभिर्दशभिर्निबाधितं पर सुदासमावतं तर्त्सुभिः सह यत्र राजा वैवस्वतो यत्रावरोधनं दिवः यत्रसते सुक्र्तो यत्र ते ययुस्तत्र तवादेवः सविता दधातु यत्रा चक्रुरम्र्ता गातुमस्मै शयेनो न दीयन्नन्वेति पाथः यत्रा दशस्यन्नुषसो रिणन्नपः कुत्सायमन्मन्नह्यश्च दंसयः यत्रा नः पूर्वे पितरः परेयुरेना जज्ञानाःपथ्या अनु सवाः यत्रा नरः समयन्ते कर्तध्वजो यस्मिन्नाजा भवति किंचन परियम यत्रा नरः समासते सुजाताः यत्रा नरो देदिशते तनूष्वा तवक्षांसि बाह्वोजसः यत्रा नरो देवयन्तो युगानि वितन्वते परति भद्राय भद्रम यत्रा भयन्ते भुवना सवर्द्र्शस्तत्रा न इन्द्रावरुणाधि वोचतम यत्रा वदेते अवरः परश्च यज्ञन्योः कतरो नौ वि वेद यत्रा वो दिद्युद रदति करिविर्दती रिणाति पश्वः सुधितेव बर्हणा यत्रा समुद्र सकभितो वयौनदपां नपात सविता तस्यवेद यत्रा सुपर्णा अम्र्तस्य भागमनिमेषं विदथाभिस्वरन्ति यत्रादित्या विराजथ यत्राधि सूर उदितो विभाति कस्मै देवायहविषा विधेम यत्रानन्दाश्च मोदाश्च मुदः परमुद आसते यत्रानुकामं चरणं तरिनाके तरिदिवे दिवः यत्राभि संनवामहे यत्रामदद्व्र्षाकपिरर्यः पुष्टेषु मत्सखा विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः यत्रामूर्यह्वतीरापस्तत्र मामम्र्तं कर्धीन्द्रायेन्दो परि सरव यत्राम्र्तस्य चक्षणम यत्राम्र्तास आसते यत्राम्र्तास आसते यत्राहमस्मि तानव यत्रेदानीं पश्यसि जातवेदस्तिष्ठन्तमग्न उत वाचरन्तम यत्रौषधीः समग्मत राजानः समिताविव यथा कण्वे मघवन तरसदस्यवि यथा पक्थे दशव्रजे यथा कण्वे मघवन मेधे अध्वरे दीर्घनीथे दमूनसि यथा कलां यथा शफं यथ रणं संनयामसि यथा कषयाम सर्ववीरया विशा तन नःशर्धाय धासथा सविन्द्रियम यथा गोशर्ये असनोरजिश्वनीन्द्र गोमद धिरण्यवत पर सु शरुतं सुराधसमर्चा शक्रमभिष्टये यथा गोशर्ये असिषासो अद्रिवो मयि गोत्रं हरिश्रियम यथा मनौ सांवरणौ सोममिन्द्रापिबः सुतम यथा गौरो अपा कर्तं तर्ष्यन्नेत्यवेरिणम यथा चिच्चैद्यः कशुः शतमुष्ट्रानां ददत सहस्रा दश गोनाम यथा चित कण्वमावतं परियमेधमुपस्तुतम यथा चिद वर्द्धमतसमग्ने संजूर्वसि कषमि यथा चिद वशो अश्व्यः पर्थुश्रवसि कानीते अस्या वयुष्याददे यथा त उश्मसीष्टये यथा तरिते छन्द इन्द्र जुजोषस्यायौ मादयसे सचा यथा तोकाय रुद्रियम यथा दूतो बभूथ हव्यवाहनः यथा देव असुरेषु शरद्धामुग्रेषु चक्रिरे यथा देवान परतिभूषेम पाकवदा सर्वतातिमदितिं वर्णीमहे यथा न पूर्वमपरो जहात्येवा धातरायूंषि कल्पयैषाम यथा नः सर्वैज्जनः संगत्यां सुमना असत यथा नातः पुनरेकश्चनोदयत तद वामस्तु सहसे मन्युमच्छवः यथा नो अदितिः करत पश्वे नर्भ्यो यथा गवे यथा नो मित्रो अर्यमा वरुणः सन्ति गोपाः यथा नो मित्रो वरुणो यथा रुद्रश्चिकेतति यथा परसूता सवितुः सवयमेवा रात्र्युषसे योनिमारैक यथा पराव एतशं कर्त्व्ये धने यथा वशं दशव्रजे यथा परावो मघवन मेध्यातिथिं यथा नीपातिथिं धने यथा पुर्वेभ्यो जरित्र्भ्य इन्द्र मय इवापो न तर्ष्यते बभूथ यथा पूर्वेभ्यः शतसा अम्र्ध्रः सहस्रसाः पर्यया वाजमिन्दो यथा पूर्वेभ्यो आ चर्षणिप्रा वर्षभो जनानां राजा कर्ष्टीनां पुरुहूत इन्द्रः यथा भवेम मीळ्हुषे अनागा यो नो दाता परावतः पितेव यथा मित्राय वरुणाय शन्तमः यथा यथा मित्रधितानि सन्दधुरा सर्वतातिमदितिं वर्णीमहे यथा युगं वरत्रया नह्यन्ति धरुणाय कम यथा रुद्रस्य सूनवो दिवो वशन्त्यसुरस्य वेधसः यथा वः सवाहाग्नये दाशेम परीळाभिर्घ्र्तवद्भिश्च हव्यैः यथा वरो सुषाम्णे सनिभ्य आवहो रयिम यथा वशन्ति देवास्तथेदसत तदेषां नकिरा मिनत यथा वसु वीरजातं नशामहै तद्देवानां यथा वाजेषु सोभरिम यथा वामत्रिरश्विना गीर्भिर्विप्रो अजोहवीत यथा विप्रस्य मनुषो हविर्भिर्देवानयजः कविभिः कविः सन यथा विश्वे सजोषसः यथा शमध्वञ्छमसद दुरोणेतत सूर्य दरविणं धेहि चित्रम यथा शमसद दविपदे चतुष्पदे विश्वं पुष्टंग्रामे अस्मिन्ननातुरम यथा संवर्ते अमदो यथा कर्श एवास्मे इन्द्र मत्स्व यथा सोमं दशशिप्रे दशोण्ये सयूमरश्माव रजूनसि यथा ह तयद वसवो गौर्यं चित पदि षिताममुञ्चतायजत्राः यथापवथा मनवे वयोधा अमित्रहा वरिवोविद धविष्मान यथाभवदनुदेयी ततो अग्रमजायत यथायज रतुभिर्देव देवानेवा यजस्वतन्वं सुजात यथाहमस्य वीरस्य विराजानि जनस्य च तीव्रस्याभिवयसो अस्य पाहि सर्वरथा वि हरी इह मुञ्च यथाहमेषां भूतानां विराजानि जनस्य च यथाहान्यनुपूर्वं भवन्ति यथ रतव रतुभिर्यन्तिसाधु यथेयं पर्थिवी मही दाधारेमान वनस्पतीन यथेयमिन्द्र मीढ्वः सुपुत्रा सुभगासति यथोत कर्त्व्ये धने अंशुं गोष्वगस्त्यम यद इत्थम एकम एकम इच छर वत्सान पराददः यद ईम रण्वन्ति वेधसः यद एषां वर्ष्टिर असर्जि यद गायत्रे अधि गायत्रमाहितं तरैष्टुभाद वा तरैष्टुभं निरतक्षत यद गोपावददितिः शर्म भद्रं मित्रो यछन्ति वरुणः सुदासे यद गोभिरिन्दो चम्वोः समज्यस आ सुवानः सोम कलशेषु सीदसि यद गोभिर्वासयिष्यसे यद गोभिर्वासयिष्यसे यद दधिषे परदिवि चार्व अन्नं दिवे दिवे पीतिम इद अस्य वक्षि यद दधिषे मनस्यसि मन्दानः परेदियक्षसि यद दयाव इन्द्र ते शतं शतम भूमीर उत सयुः यद दरुह्यव्यनवि तुर्वशे यदौ हुवे वामथ मा गतम यद दित्ससि सतुवते मावते वसु नकिष टदा मिनाति ते यद दित्ससिस्तुतो मघम यद देवयन्तमवथः शचीभिः परि घरंसमोमना वां वयो गात यद देवयन्तो दधति परयाण्सि ते हविष्मन्तोमनवो वर्क्तबर्हिषः यद देवा अदः सलिले सुसंरब्धा अतिष्ठत यद देवा यतयो यथा भुवनान्यपिन्वत यद देवाः शर्म शरणं यद भद्रं यदनातुरम यद देवानां मित्रमहः पुरोहितो अन्तरो यासि दूत्यम यद देवापिः शन्तनवे पुरोहितो होत्राय वर्तः कर्पयन्नदीधेत यद ध कराणा विवस्वति नाभा संदायि नव्यसी यद ध तयद वां पुरुमीळ्हस्य सोमिनः पर मित्रासो न दधिरे सवाभुवः यद ध तयन मित्रावरुणाव रताद अध्य आददाथे अन्र्तं सवेन मन्युना दक्षस्य सवेन मन्युना यद ध तयम्मायिनं मर्गं तमु तवं माययावधीरर्चन्न यद ध तयाम अङगिरोभ्यो धेनुं देवा अदत्तन यद ध ते विश्वा गिरयश्चिदभ्वा भिया दर्ळ्हासः किरणा नैजन यद ध नूनं परावति यद वा पर्थिव्यां दिवि यद ध नूनं यद वा यज्ञे यद वा पर्थिव्यामधि यद ध परभासि कर्त्व्याननु दयूननर्विशे पश्विषेतुराय यद ध परसर्गे तरिककुं निवर्तदप दरुहो मानुषस्य दुरो वः यद ध पराचीरजगन्तोरो मण्डूरधाणिकीः यद ध यान्ति मरुतः सं ह बरुवते ऽधवन्न आ यद ध शुष्णस्य दम्भयो जातं विश्वं सयावभिः यद ध शूर वर्षमणः पराचैर्वि दस्यून्र्योनावक्र्तो वर्थाषाट यद धंसि वर्त्रमोजसा शचीपते भद्रा इन्द्रस्य रातयः यद धविष्यं रतुशो देवयानं तरिर्मानुषाः पर्यश्वं नयन्ति यद धस्तयोः शमितुर्यन नखेषु सर्वा ता ते अपि देवेष्वस्तु यद यामं यान्ति वायुभिः यद युञ्जाथे वर्षणमश्विना रथं घर्तेन नो मधुना कषत्रमुक्षतम यद यूयम पर्श्निमातरो मर्तासः सयातन यद योधया महतो मन्यमानान साक्षाम तान बाहुभिः शाशदानान यद वः शरान्ताय सुन्वते वरूथमस्ति यच्छर्दिः यद वर्त्रं तव चशनिं वज्रेण समयोधयः यद वर्धयन्तं परथयन्तमानुषग दूरेपारे रजसो रोचनाकरम यद वश चित्रं युगे युगे नव्यं घोषाद अमर्त्यम यद वा उ विश्पतिः शितः सुप्रीतो मनुषो विसि यद वा घा सत्यमुत यन न विद्म धियोहिन्वानो धिय इन नो अव्याः यद वा घास्य परभ्र्तमास्ये तर्णं सर्वा ता ते अपि देवेष्वस्तु यद वा जगज्जगत्याहितं पदं य इत तद विदुस्ते अम्र्तत्वमानशुः यद वा नर्भिर वर्त इन्द्राभियुध्यास तं तवयाजिं सौश्रवसं जयेम यद वा परव्र्द्ध सत्पते न मरा इति मन्यसे यद वा परस्रवणे दिवो मादयासे सवर्णरे यद वा मरुत्वः परमे सधस्थे यद वावमे वर्जने मादयासे यद वा मरुत्सु मन्दसे समिन्दुभिः यद वा यज्ञं मनवे सम्मिमिक्षथुरेवेत काण्वस्य बोधतम यद वा रुमे रुशमे शयावके कर्प इन्द्र मादयसे सचा यद वा वाणीभिरश्विनेवेत काण्वस्य बोधतम यद वा वाणीरनूषत पर देवयन्तो अश्विना यद वा शक्र परावति समुद्रे अधि मन्दसे यद वा समुद्रे अध्याक्र्ते गर्हे अत आ यातमश्विना यद वा समुद्रे अन्धसो अवितेदसि यद वा समुद्रेन्धसः यद वां कक्षीवानुत यद वयश्व रषिर्यद वां दीर्घतमा जुहाव यद वां पज्रासो अश्विना हवन्ते यातमिषा च विदुषे च वाजम यद वां रथो विभिष पतात यद वां वर्षण्वसू हुवे यद वां हवन्त उभये अध सप्र्धि नरस्तोकस्य तनयस्य सातिषु यद वांरथो विभिष पतात यद वाग वदन्त्यविचेतनानि राष्ट्री देवानां निषसादमन्द्रा यद वाजिनो दाम सुन्दानमर्वतो या शीर्षण्या रशनारज्जुरस्य यद वाजिनो देवजतस्य सप्तेः परवक्ष्यामो विदथे वीर्याणि यद वातजूतो वना वयस्थादग्निर्ह दाति रोमा पर्थिव्याः यद वान्तरिक्षे पथिभिः पतन्तं तमस्ताविध्य शर्वा शिशानः यद वाभिपित्वे असुरा रतं यते छर्दिर्येम वि दाशुषे यद वावन्थ पुरुष्टुत पुरा चिच्छूर नर्णाम यद वावान पुरुतमं पुराषाळ आ वर्त्रहेन्द्रो नामान्यप्राः यद वासि रोचने दिवः समुद्रस्याधि विष्टपि यद वासि सुन्वतो वर्धो यजमानस्य सत्पते यद वाहमभिदुद्रोह यद व शेप उतान्र्तम यद वाहमभिदुद्रोह यद वा शेप उतान्र्तम यद विजामन परुषि वन्दनं भुवदष्ठीवन्तौ परि कुल्फौ च देहत यद विद्वांसा निधिमिवापगूळ्हमुद दर्शतादूपथुर्वन्दनाय यद विरूपाचरं मर्त्येष्ववसं रात्रीः शरदश्चतस्रः यद वीळयासि वीळु तत यद वीळाविन्द्र यत सथिरे यत पर्शाने पराभ्र्तम यद वो देवाश्चक्र्म जिह्वया गुरु मनसो वा परयुतीदेवहेळनम यद वो वयं परमिनाम वरतानि विदुषं देवाविदुष्टरासः यदक्षारति देवयुः यदग्न एषा समितिर्भवाति देवी देवेषु यजता यजत्र यदग्ने अद्य मिथुना शपातो यद वाचस्त्र्ष्टं जनयन्तरेभाः यदग्ने कानि कानि चिदा ते दारूणि दध्मसि यदग्ने दिविजा अस्यप्सुजा वा सहस्क्र्त यदग्ने मर्त्यस्त्वं सयामहं मित्रमहो अमर्त्यः यदग्ने सयामहं तवं तवं वा घा सया अहम यदग्नेयासि दूत्यम यदङग तविषीयवो यामं शुभ्रा अचिध्वम यदङग तविषीयस इन्द्र परराजसि कषितीः यदङग दाशुषे तवमग्ने भद्रं करिष्यसि यदचरस्तन्वा वाव्र्धानो बलानीन्द्र परब्रुवाणो जनेषु यदज्ञातेषु वर्जनेष्वासं विश्वे सतो मघवानो मासन यदत्त्युपजिह्विका यद वम्रो अतिसर्पति यददो दिवो अर्णव इषो व मदथो गर्हे यददो पितो अजगन विवस्व पर्वतानाम यददो वात ते गर्हे अम्र्तस्य निधिर्हितः यदद्भिः परिषिच्यसे मर्ज्यमानो गभस्त्योः यदद्य कच्च वर्त्रहन्नुदगा अभि सूर्य यदद्य कर्हि कर्हि चिच्छुश्रूयातमिमं हवम यदद्य तवा सूर्योपब्रवामहै तं नो देवानु मंसीरत करतुम यदद्य देवः सविता सुवाति सयामास्य रत्निनो विभागे यदद्य भागं विभजासि नर्भ्य उषो देवि मर्त्यत्रा सुजाते यदद्य वां नासत्योक्थैराचुच्युवीमहि यदद्य सूर उदिते अनागा मित्रो अर्यमा यदद्य सूर उदिते यन मध्यन्दिन आतुचि यदद्य सूर्य उद्यति परियक्षत्रा रतं दध यदद्याश्विनावपाग यत पराक सथो वाजिनीवसू यदद्याश्विनावहं हुवेय वाजसातये यदद्रयः पर्वताः साकमाशवः शलोकंघोषं भरथेन्द्राय सोमिनः यदध्रिगावो अध्रिगू इदा चिदह्नो अश्विना हवामहे यदन्तरिक्षे पतथः पुरुभुजा यद वेमे रोदसी अनु यदन्तरिक्षे यद दिवि यत पञ्च मानुषाननु यदन्ति यच्च दूरके भयं विन्दति मामिह यदपामोषधीनां परिंशमारिशामहे यदप्सु यद वनस्पतौ यदोषधीषु पुरुदंससा कर्तम यदब्रवं परथमं वां वर्णानो अयं सोमो असुरैर्नो विहव्यः यदयातं दिवोदासाय वर्तिर्भरद्वाजायाश्विना हयन्ता यदयातं शुभस पती वरेयं सूर्यामुप यदयुक्था अरुषा रोहिता रथे वातजूता वर्षभस्येव तेरवः यदर्जुन सारमेय दतः पिशङग यछसे यदव्य एषिसानवि यदश्वस्य करविषो मक्षिकाश यद वा सवरौ सवधितौ रिप्तमस्ति यदश्वाय वास उपस्त्र्णन्त्यधीवासं या हिरण्यान्यस्मै यदश्विना ऊहथुर्भुज्युमस्तं शतारित्रां नावमातस्थिवांसम यदश्विना पर्छमानावयातं तरिचक्रेण वहतुंसूर्यायाः यदस्य धामनि परिये समीचीनासो अस्वरन यदस्य मन्युरधिनीयमानः सर्णाति वीळुरुजति सथिराणि यदस्य मन्युरध्वनीद वि वर्त्रं पर्वशो रुजन यदहं गोपतिः सयाम यदा कर्णोषि नदनुं समूहस्यादित पितेव हूयसे यदा गछात्यसुनीतिमेतामथा देवानांवशनीर्भवाति यदा घोरासो अम्र्तत्वमाशतादिज्जनस्यदैव्यस्य चर्किरन यदा चरिष्णू मिथुनावभूतामादित परापश्यन्भुवनानि विश्वा यदा ते मर्तो अनु भोगमानड वसो दधानोमतिभिः सुजात यदा ते मर्तो अनु भोगमानळ आदिद गरसिष्ठ ओषधीरजीगः यदा ते मारुतीर्विशस्तुभ्यमिन्द्र नियेमिरे यदा ते वातो अनुवाति शोचिर्वप्तेव शमश्रु वपसिप्र भूम यदा ते विष्णुरोजसा तरीणि पदा विचक्रमे यदा ते हर्यता हरी वाव्र्धाते दिवे दिवे यदा नः सून्र्तावतः कर आदर्थयास इद योजा नविन्द्र ते हरी यदा मह्यं दीधरो भागमिन्द्रादिन मया कर्णवो वीर्याणि यदा मागन परथमजा रतस्यादिद वचो अश्नुवे भागमस्याः यदा वज्रं हिरण्यमिदथा रथं हरी यमस्यवहतो वि सूरिभिः यदा वर्त्रं नदीव्र्तं शवसा वज्रिन्नवधीः यदा वलस्य पीयतो जसुं भेद बर्हस्पतिरग्नितपोभिरर्कैः यदा वाजमसनद विश्वरूपमा दयामरुक्षदुत्तराणिसद्म यदा वीरस्य रेवतो दुरोणे सयोनशीरतिथिराचिकेतत यदा शर्तं कर्णवो जातवेदो अथेमेनं परहिणुतात पित्र्भ्यः यदा सूर्यममुं दिवि शुक्रं जयोतिरधारयः यदाजिं यात्याजिक्र्दिन्द्रः सवश्वयुरुप यदादित्येभिरभुभिः सजोषसा यद वा विष्णोर्विक्रमणेषु तिष्ठथः यदादीध्ये न दविषाण्येभिः परायद्भ्यो अव हीयेसखिभ्यः यदापीतासो अंशवो गावो न दुह्र ऊधभिः यदावाख्यच्चमसाञ्चतुरः कर्तानादित तवष्टा गनास्वन्तर्न्यानजे यदावाख्यत समरणं रघावदादिद ध मेव्र्षभा पर बरुवन्ति यदाविर्यदपीच्यं देवासो अस्ति दुष्क्र्तम यदाशसा निःशसाभिशसोपारिम जाग्रतो यत सवपन्तः यदासु मर्तो अम्र्तासु निस्प्र्क सं कषोणीभिः करतुभिर्नप्र्ङकते यदि कषितायुर्यदि वा परेतो यदि मर्त्योरन्तिकं नीतेव यदि परव्र्द्ध सत्पते सहस्रं महिषानघः यदि मे रारणः सुत उक्थे वा दधसे चनः यदि मे सख्यमावर इमस्य पाह्यन्धसः यदि वाहमन्र्तदेव आस मोघं वा देवानप्यूहे अग्ने यदि शरातोजुहोतन यद्यश्रातो ममत्तन यदि सतुतस्य मरुतो अधीथेत्था विप्रस्य वाजिनो हवीमन यदि सतोतुर्मघवा शर्णवद धवं नेन्द्रो योषत्या गमत यदि सतोमं मम शरवदस्माकमिन्द्रमिन्दवः यदिन नविन्द्र पर्थिवी दशभुजिरहानि विश्वा ततनन्तक्र्ष्टयः यदिन नविन्द्रं वर्षणं सचा सुते सखायं कर्णवामहै यदिन्द्र पर्तनाज्ये देवास्त्वा दधिरे पुरः यदिन्द्र पूर्वो अपराय शिक्षन्नयज्ज्यायान कनीयसो देष्णम यदिन्द्र बरह्मणस पते अभिद्रोहं चरामसि यदिन्द्र मन्मशस्त्वा नाना हवन्त ऊतये यदिन्द्र मर्ळयासि नः यदिन्द्र मर्ळयासि नः यदिन्द्र मर्ळयासि नः यदिन्द्र मर्ळयासि नः यदिन्द्र मर्ळयासिनः यदिन्द्र यावतस्त्वमेतावदहमीशीय यदिन्द्र राधो अस्ति ते माघोनं मघवत्तम यदिन्द्र वज्रिन्नोजसा वर्त्रं मरुत्वानवधीरर्चन्न यदिन्द्राग्नी अवमस्यां पर्थिव्यां मध्यमस्यां परमस्यामुत सथः यदिन्द्राग्नी उदिता सूर्यस्य मध्ये दिवः सवधया मादयेथे यदिन्द्राग्नी जना इमे विह्वयन्ते तना गिरा यदिन्द्राग्नी दिवि षठो यत पर्थिव्यां यत पर्वतेष्वोषधीष्वप्सु यदिन्द्राग्नी परमस्यां पर्थिव्यां मध्यमस्यामवमस्यामुत सथः यदिन्द्राग्नी मदथः सवे दुरोणे यद बरह्मणि राजनि वायजत्रा यदिन्द्राग्नी यदुषु तुर्वशेषु यद दरुह्युष्वनुषु पूरुषु सथः यदिन्द्राहन परथमजामहीनामान मायिनाममिनाः परोत मायाः यदिन्द्रेण सरथं याथो अश्विना यद वा वायुना भवथः समोकसा यदिमा वाजयन्नहमोषधीर्हस्त आदधे यदी गोभिर्वसायते यदी घर्तेभिराहुतो वाशीमग्निर्भरत उच्चाव च यदी तुञ्जन्ति भूर्णयः यदी पवित्रे अधि मर्ज्यते हरिः सत्ता नि योना कलशेषु सीदति यदी मर्जन्ति सुगभस्तयो नरः सनीळाभिर्दशभिः काम्यं मधु यदी मर्म्र्ज्यते धियः यदी वाजस्य गोमत सतोत्र्भ्यो मंहते मघम यदी विवस्वतो धियो हरिं हिन्वन्ति यातवे यदी विशो वर्णते दस्ममार्याग्निं होतारमध धीरजायत यदीं बरह्मभ्य इद ददः यदीं रतस्य पयसा पियानो नयन्न्र्तस्य पथिभी रजिष्ठैः यदीं रताय भरथो यदर्वते पर होत्रया शिम्य वीथो अध्वरम यदीं शर्णोत्यलकं शर्णोति नहि परवेद सुक्र्तस्यपन्थाम यदीं सबाधः पितरं न पुत्राः समानदक्षा अवसे हवन्ते यदीं सुतास इन्दवो अभि परियममन्दिषुः यदीं सुमित्रा विशो अग्र इन्धतेघ्र्तेनाहुतो जरते दविद्युतत यदीदहं युधये संनयान्यदेवयून तन्वाशूशुजानान यदीमनु परदिवो मध्व आधवे गुहा सन्तं मातरिश्वा मथायति यदीमाशुर्वहति देव एतशो विश्वस्मै चक्षसे अरम यदीमिन्द्रं शम्य रक्वाण आशतादिन नामानि यज्ञियानि दधिरे यदीमुप हवरते साधते मतिर्र्तस्य धेन अनयन्त सस्रुतः यदीमुशन्तमुशतामनु करतुमग्निंहोतारं विदथाय जीजनन यदीमेनानुशतो अभ्यवर्षीत तर्ष्यावतः पराव्र्ष्यागतायाम यदीशीयाम्र्तानामुत वा मर्त्यानाम यदुदञ्चो वर्षाकपे गर्हमिन्द्राजगन्तन यदुदीरत आजयो धर्ष्णवे धीयते धना यदुद्वतो निवतो यासि बप्सत पर्थगेषि परगर्धिनीवसेना यदुलूको वदति मोघमेतद यत कपोतः पदमग्नौक्र्णोति यदुष औछः परथमा विभानामजनयो येन पुष्टस्यपुष्टम यदुषो यासि भानुना सं सूर्येण रोचसे यदुस्तुर्वश्च मामहे यदूवध्यमुदरस्यापवाति य आमस्य करविषो गन्धो अस्ति यदेद अदेवीर असहिष्ट माया अथाभवत केवलः सोमो अस्य यदेदन्ता अदद्र्हन्त पूर्व आदिद्द्यावाप्र्थिवी अप्रथेताम यदेदयुक्त हरितः सधस्थादाद रात्री वासस्तनुते सिमस्मै यदेदस्तम्भीत परथयन्नमूं दिवमादिज्जनिष्ट पार्थिवः यदेदेनमदधुर्यज्ञियासो दिवि देवाः सूर्यमादितेयम यदेमि परस्फुरन्निव दर्तिर्न धमातो अद्रिवः यदेषां पर्षती रथे परष्टिर्वहति रोहितः यदेषां शरेष्ठं यदरिप्रमासीत्प्रेणा तदेषां निहितं गुहाविः यदेषामन्यो अन्यस्य वाचं शाक्तस्येव वदति शिक्षमाणः यदैत कर्ण्वानो महिमानमिन्द्रियम्पीत्वी सोमस्य करतुमानवर्धत यदोषधीरभिस्र्ष्टो वनानि च परिस्वयं चिनुषे अन्नमास्ये यदोहते वरुणो मित्रो अर्यमा यूयं रतस्य रथ्यः यद्वा सवधाभिरधितिष्ठथो रथमत आ यातमश्विना तवमग्ने वरतपा असि देव आ मर्त्येष्वा यन नासत्या पराके अर्वाके अस्ति भेषजम यन नासत्या परावति यद वा सथो अधि तुर्वशे यन नासत्या भुरण्यथो यद वा देव भिषज्यथः यन नास्त्या परावति यद वा सथो अध्यम्बरे यन निम्रुचि परबुधि विश्ववेदसो यद वा मध्यन्दिने दिवः यन नियानं नययनं संज्ञानं यत परायणम यन निर्णिजा रेक्णसा पराव्र्तस्य रतिं गर्भीतां मुखतो नयन्ति यन नीक्षणं मांस्पचन्या उखाया या पात्राणि यूष्णासेचनानि यन नूनं धीभिरश्विना पितुर्योना निषीदथः यद वासुम्नेभिरुक्थ्या यत सथो दीर्घप्रसद्मनि यद वादो रोचने दिवः यन मा सावो मनुष आह निर्णिज रधक कर्षेदासं कर्त्व्यं हथैः यन मातरं च पितरं च साकमजनयथास्तन्वःस्वायाः यन मानुषप्रधना इन्द्रमूतयः सवर्न्र्षाचो मरुतो अमदन्ननु यन मानुषान यक्ष्यमाणानजीगस्तद देवेषु चक्र्षे भद्रमप्नः यन मायिनो वरन्दिनो मन्दिना धर्षच्छितां गभस्तिमशनिं पर्तन्यसि यन्तारो ये मघवानो जनानामूर्वान दयन्त गोनाम यन्ति परमादमतन्द्राः यमं ह यज्ञोगछत्यग्निदूतो अरंक्र्तः यमग्निं मेध्यातिथिः कण्व ईध रतादधि यमग्ने पर्त्सु मर्त्यमवा वाजेषु यं जुनाः यमग्ने मन्यसे रयिं सहसावन्नमर्त्य यमत्यमिव वाजिनं मर्जन्ति योषणो दश यमथर्व मनुष पिता दध्यं धियमत्नत यमयोश्चिन न समा वीर्याणि जञाती चित्सन्तौ न समं पर्णीतः अग्ने हंसि नयत्रिणं दीद्यन मर्त्येष्वा यमर्का अध्वरं विदुः यमश्विना ददथुः शवेतमश्वमघाश्वाय शश्वदित्स्वस्ति यमश्विना सुहवा रुद्रवर्तनी आ सूर्यायै तस्थथुः यमश्विना सुहवा रुद्रवर्तनी पुरोरथंक्र्णुथः पत्न्या सह यमश्वी नित्यमुपयाति यज्ञं परजावन्तं सवपत्यं कषयं नः यमस्य मा यम्यं काम आगन समाने योनौ सहशेय्याय यमस्य माता पर्युह्यमाना महो जाया विवस्वतोननाश यमस्य यो मनवते सुमन्त्वग्ने तं रष्व पाह्यप्रयुछन यमादहं वैवस्वतात सुबन्धोर्मन आभरम यमादित्या अभि दरुहो रक्षथा नेमघं नशदनेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः यमादित्यासो अद्रुहः पारं नयथ मर्त्यम यमादित्यासो नयथा सुनीतिभिरतिविश्वानि दुरिता सवस्तये यमाय घर्तवद धविर्जुहोत पर च तिष्ठत यमाय मधुमत्तमं राज्ञे हव्यं जुहोतन यमाय सोमं सुनुत यमय जुहुता हविः यमासा कर्पनीळं भासाकेतुं वर्धयन्ति यमिन्द्र चक्र्षे युजम यमिन्द्र दधिषे तवमश्वं गां भागमव्ययम यमिमं तवं वर्षाकपिं परियमिन्द्राभिरक्षसि यमिष्ठासः सारथयो य इन्द्र ते न तवा केताा दभ्नुवन्ति भूर्णयः यमी गर्भं रताव्र्धो दर्शे चारुमजीजनन यमीं दवा सवयसा सपर्यतः समाने योना मिथुना समोकसा यमे इव यतमाने यदैतं पर वां भरन मानुषादेवयन्तः यमेन ततं परिधिं वयन्तो अप्सरस उप सेदुर्वसिष्ठाः यमेन ततं परिधिं वयिष्यन्नप्सरसः परि जज्ञे वसिष्ठः यमेन दत्तं तरित एनमायुनगिन्द्र एणं परथमो अध्यतिष्ठत यमेरिरे भर्गवो विश्ववेदसं नाभा पर्थिव्या भुवनस्य मज्मना यमो नो गातुं परथमो विवेद नैष गव्यूतिरपभर्तवा उ यमो ह जातो यमो जनित्वं जारः कनीनां पतिर्जनीनाम यया गा आकरामहे सेनयाग्ने तवोत्या यया जयोतिर्विदासि नः यया राधः पिन्वसि विश्ववार पर्थु शरवो दाशुषे मर्त्याय यया वर्ष्टिं शन्तनवे वनाव दिवो दरप्सोमधुमाना विवेश यया शूर परत्यस्मभ्यं यंसि तमनमूर्जं न विश्वध कषरध्यै यया सवे पात्रे सिञ्चस उत ययाति विश्वा दुरिता तरेम सुतर्माणमधि नावं रुहेम ययातेर्ये नहुष्यस्य बर्हिषि देवा आसते तेधि बरुवन्तु नः ययासपत्नीं बाधते यया संविन्दते पतिम ययुर्निचक्रया नरः ययोरधि पर यज्ञा असूरे सन्ति सूरयः ययोरसुर्यमक्षितं जयेष्ठं विश्वस्य यामन्नाचिता जिगत्नु ययोरस्ति परणः सख्यं देवेष्वध्याप्यम ययोर्देवो न मर्त्यो यन्ता नकिर्विदाय्यः ययोर्धाम धर्मणा रोचते बर्हद ययोरुभेरोदसी नाधसी वर्तौ ययोर्विश्वमिदं जगदियं दयौः पर्थिवी मह्युपस्थे बिभ्र्तो वसु नभन्तामन्यके समे यवं न पश्वा ददे यवं वर्केणाश्विना वपन्तेषं दुहन्ता मनुषाय दस्रा यशसं भागं कर्णुतं नो अश्विना सोमं नचारुं मघवत्सु नस कर्तम यशसं वीरवत्तमम यशस्तरं शतमूतेः यशो न पक्वं मधु गोष्वन्तरा भूतांशोश्विनोः काममप्राः आविरभून महि माघोनमेषां विश्वं जीवं तमसो निरमोचि यश्चापश्चन्द्रा बर्हतीर्जजानकस्मै देवाय हविषा विधेम यश्चिद धि त इत्था भगः शशमानः पुरा निदः यश्चिद धि तवा बहुभ्य आ सुतावानाविवासति यश्चिदापो महिना पर्यपश्यद दक्षं दधानाजनयन्तीर्यज्ञम यस पतिर्वार्याणामसि रध्रस्य चोदिता यस्त इन्द्र परियो जनो ददाशदसन निरेके अद्रिवः सखा ते यस्त इन्द्र महीरप सतभूयमान आशयत यस्त ऊरू विहरत्यन्तरा दम्पती शये यस्तन न वेद किं रचा करिष्यति य इत तद विदुस्त इमे समासते यस्तात्र्षाण उभयाय जन्मने मयः कर्णोषि परया च सूरये यस्तित्याज सचिविदं सखायं न तस्य वाच्यपि भागोस्ति यस्तुभ्यं दाशाद यो वा ते शिक्षात तस्मै चिकित्वान्रयिं दयस्व यस्तुभ्यमग्ने अम्र्ताय मर्त्यः समिधा दाशदुत वाहविष्क्र्ति यस्ते अग्ने सुमतिं मर्तो अक्षत सहसः सूनो अति स परश्र्ण्वे यस्ते अद्य कर्णवद भद्रशोचे अपूपं देव घर्तवन्तमग्ने यस्ते गभीरा सवनानि वर्त्रहन सुनोत्या च धावति यस्ते गर्भममीवा दुर्णामा योनिमाशये यस्ते चित्रश्रवस्तमो य इन्द्र वर्त्रहन्तमः यस्ते दरप्स सकन्दति यस्ते अंशुर्बाहुच्युतो धिषणायाुपस्थात यस्ते दरप्स सकन्नो यस्ते अंशुरवश्च यः परःस्रुचा यस्ते नूनं शतक्रतविन्द्र दयुम्नितमो मदः यस्ते मदो युज्यश्चारुरस्ति येन वर्त्राणि हर्यश्व हंसि यस्ते मदो वरेण्यस्तेना पवस्वान्धसा यस्ते मदो वरेण्यो य इन्द्र वर्त्रहन्तमः यस्ते रथो मनसो जवीयानेन्द्र तेन सोमपेयाय याहि यस्ते रेवानदाशुरिः परममर्ष मघत्तये यस्ते शत्रुत्वमाचके यस्ते शर्ङगव्र्षो नपात परणपात कुण्डपाय्यः यस्ते सखिभ्य आ वरम यस्ते सतनः शशयो यो मयोभूर्येन विश्वा पुष्यसि वार्याणि यस्ते साधिष्ठो अवसे ते सयाम भरेषु ते यस्ते हन्ति पतयन्तं निषत्स्नुं यः सरीस्र्पम यस्त्वा भराता पतिर्भूत्वा जारो भूत्वा निपद्यते यस्त्वा सवप्नेन तमसा मोहयित्वा निपद्यते यस्त्वामग्ने हविष्पतिर्दूतं देव सपर्यति यस्त्वायन्तं वसुना परातरित्वो मुक्षीजयेव पदिमुत्सिनाति यस्मा अन्ये दश परति धुरं वहन्ति वह्नयः यस्मा अरासत कषयं जीवातुं च परचेतसः यस्मा अर्कं सप्तशीर्षाणमान्र्चुस्त्रिधातुमुत्तमे पदे यस्मा आदित्या अध्वनो रदन्ति मित्रो अर्यमा वरुणःसजोषाः यस्मा उ शर्म सप्रथ आदित्यासो अराध्वमनेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः यस्मा ऊमासो अम्र्ता अरासत रायस पोषं च हविषा ददाशुषे यस्माद रते न सिध्यति यज्ञो विपश्चितश्चन यस्माद रेजन्त कर्ष्टयश्चर्क्र्त्यानि कर्ण्वतः यस्मािरस्यसीदु नवर्यो वा पुष्टिमद वसु विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः यस्मिन देवा मन्मनि संचरन्त्यपीच्ये न वयमस्य विद्म यस्मिन देवा विदथे मादयन्ते विवस्वतः सदने धारयन्ते यस्मिन वयं दधिमा शंसमिन्द्रे यः शिश्राय मघवाकाममस्मे यस्मिन वर्क्षे मध्वदः सुपर्णा निविशन्ते सुवते चाधि विश्वे यस्मिन विश्वा अधि शरियो रणन्ति सप्त संसदः यस्मिन विश्वानि काव्या चक्रे नाभिरिव शरिता यस्मिन विश्वानि पौंस्या यस्मिन विश्वानि भुवनानि तस्थुस तिस्रो दयावस तरेधा सस्रुर आपः यस्मिन विश्वाश्चर्षणय उत चयौत्ना जरयांसि च यस्मिन्नश्वास रषभास उक्षणो वशा मेषावस्र्ष्टास आहुताः यस्मिन्निन्द्रो वरुणो मित्रो अर्यमा देवा ओकांसि चक्रिरे यस्मिन्निन्द्रो वसुभिर्मादयाते तमश्याम देवयन्तो वो अद्य यस्मिन्नुक्थानि रण्यन्ति विश्वानि च शरवस्या यस्मै कर्णोतिब्राह्मणस्तं राजन पारयामसि यस्मै तवं मघवन्निन्द्र गिर्वणः शिक्षो शिक्षसि दाशुषे यस्मै तवं वसो दानाय मंहसे स रायस पोषमिन्वति यस्मै तवं वसो दानाय शिक्षसि स रायस पोषमश्नुते यस्मै तवं सुद्रविणो ददाशो अनागास्त्वमदिते सर्वताता यस्मै तवमायजसे स साधत्यनर्वा कषेति दधते सुवीर्यम यस्मै पुत्रासो अदितेः पर जीवसे मर्त्याय यस्मै विष्णुस्त्रीणि पदा विचक्रम उप मित्रस्य धर्मभिः यस्य छायाम्र्तं यस्य मर्त्युः कस्मै देवायहविषा विधेम यस्य तयत ते महिमानं मदेष्विमे मही रोदसीनाविविक्ताम यस्य तयन महित्वं वताप्यमयं जनः यस्य तरितो वयोजसा वर्त्रं विपर्वमर्दयत यस्य तरिधात्वव्र्तं बर्हिस्तस्थावसन्दिनम यस्य तरी पूर्णा मधुना पदान्यक्षीयमाणा सवधयामदन्ति यस्य तवं सख्यमावरः यस्य तवमिन्द्र सतोमेषु चाकनो वाजे वाजिञ्छतक्रतो यस्य तवमूर्ध्वो अध्वराय तिष्ठसि कषयद्वीरः स साधते यस्य ते अग्ने अन्ये अग्नय उपक्षितो वया इव यस्य ते दयुम्नवत पयः पवमानाभ्र्तं दिवः यस्य ते नू चिदादिशं न मिनन्ति सवराज्यम यस्य ते पीत्वा वर्षभो वर्षायते अस्य पीता सवर्विदः यस्य ते पूषन सख्ये विपन्यवः करत्वा चित सन्तो ऽवसा बुभुज्रिर इति करत्वा बुभुज्रिरे यस्य ते मद्यं रसं तीव्रं दुहन्त्यद्रिभिः यस्य ते महिना महः परि जमायन्तम ईयतुः यस्य ते विश्वमानुषो भूरेर्दत्तस्य वेदति यस्य ते विश्वा भुवनानि केतुना पर चेरते नि च विशन्तेक्तुभिः यस्य ते सवादु सख्यं सवाद्वी परणीतिर अद्रिवः यस्य दयावाप्र्थिवी पौंस्यं महद यस्य वरते वरुणो यस्य सूर्यः यस्य दयावो न विचरन्ति मानुषा भुजे मंहिष्ठमभि विप्रमर्चत यस्य दवारा मनुष पिता देवेषु धिय आनजे यस्य दविबर्हसो बर्हत सहो दाधार रोदसी यस्य दूतः परहित एष एतत तस्मै यमाय नमोस्तु मरित्यवे यस्य दूतो असि कषये वेषि हव्यानि वीतये यस्य देवा गछथो वीथो अध्वरं न तं मर्तस्य नशते परिह्व्र्तिः यस्य देवैरासदो बर्हिरग्ने अहान्यस्मै सुदिना भवन्ति यस्य धर्मन सवरेनीः सपर्यन्ति मातुरूधः यस्य धाम शरवसे नामेन्द्रियं जयोतिरकारिहरितो नायसे यस्य न इन्द्रः पिबाद यस्य मरुतो यस्य वार्यमणा भगः यस्य परयांसिपर्षथ यस्य परस्वादसो गिर उपमश्रवसः पितुः यस्य बरह्माणि सुक्रतू अवाथ आ यत करत्वा न शरदः पर्णैथे यस्य मा हरितो रथे तिस्रो वहन्ति साधुया यस्य योगे दुहिता जायते दिव उभे अहनीसुदिने विवस्वतः यस्य वर्णं मधुश्चुतं हरिं हिन्वन्त्यद्रिभिः यस्य वा यूयं परति वाजिनो नर आ हव्या वीतये गथ यस्य विश्वानि हस्तयोः पञ्च कषितीनां वसु यस्य शरवांसि तूर्वथ पन्यम पन्यं च कर्ष्टयः यस्य शरवो रोदसी अन्तरुर्वी शीर्ष्णे शीर्ष्णे विबभाजा विभक्ता यस्य शरुतर्वा बर्हन्नार्क्षो अनीक एधते यस्य शर्मन्नुप विश्वे जनास एवैस्तस्थुः सुमतिं भिक्षमाणाः यस्य शवेता विचक्षणा तिस्रो भूमीरधिक्षितः यस्य शश्वत पपिवानिन्द्र शत्रूननानुक्र्त्या रण्याचकर्थ यस्य संस्थे न वर्ण्वते हरी समत्सु शत्रवः यस्य सवादिष्ठा सुमतिः पितुर्यथा मा नो वि यौष्टं सख्या मुमोचतम यस्या देवा उपस्थे वरता विश्वे धारयन्ति यस्या रुशन्तो अर्चयः परति भद्रा अद्र्क्षत यस्याग्निर्वपुर्ग्र्हे सतोमं चनो दधीत विश्ववार्यः यस्याजस्रं शवसा मानमुक्थं परिभुजद रोदसी विश्वतः सीम यस्याजुषन नमस्विनः शमीमदुर्मखस्य वा यस्यानक्षा दुहिता जात्वास कस्तां विद्वानभिमन्याते अन्धाम यस्यानाप्तः सूर्यस्येव यामो भरे भरे वर्त्रहा शुष्मो अस्ति यस्यानूना गभीरा मदा उरवस्तरुत्राः यस्यामितानि वीर्या न राधः पर्येतवे यस्यायं विश्व आर्यो दासः शेवधिपा अरिः यस्याह शक्रः सवनेषु रण्यति सतीव्रैः सोमैः सहते पर्तन्यतः यस्येक्ष्वाकुरुप वरते रेवान मराय्येधते यस्येदमप्यं हविः परियं देवेषु गछति विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः यस्येदिन्द्रः पुरुदिनेषु होता नर्णां नर्योन्र्तमः कषपावान यस्येन्द्रस्य सिन्धवः सश्चति वरतं म यस्येमाः परदिशो यस्य बाहू कस्मै देवाय हविषाविधेम यस्येमे हिमवन्तो महित्वा यस्य समुद्रं रसया सहाहुः यस्योरुषु तरिषु विक्रमणेष्वधिक्षियन्ति भुवनानि विश्वा यस्यौषधीः परसर्पथाङगम अञ्गं परुष परुः यह्वी रतश्यमातरा सीदतां बर्हिरा सुमत या अङगिरसस्तपसेह चक्रुस्ताभ्यःपर्जन्य महि शर्म यछ या आपो दिव्या उत वा सरवन्ति खनित्रिमा उत वा याः सवयंजाः या इन्द्र परस्वस्त्वासा गर्भमचक्रिरन या इन्द्रेण सयावरीर्व्र्ष्णा मदन्ति शोभसे वस्वीरनु सवराज्यम या एकम अक्षि वाव्र्धुः या ओषधीः सोमराज्ञीर्बह्वीः शतविचक्षणाः या ओषधीः सोमराज्ञीर्विष्ठिताः पर्थिवीमनु या गोमतीरुषसः सर्ववीरा वयुछन्ति दाशुषे मर्त्याय या गौर्वर्तनिं पर्येति निष्क्र्तं पयो दुहाना वरतनीरवारतः या ते गात्राणां रतुथा कर्णोमि ता ता पिण्डनां पर जुहोम्यग्नौ या ते दिद्युदवस्र्ष्टा दिवस परि कष्मया चरति परि साव्र्णक्तु नः या ते धामानि दिवि या पर्थिव्यां या पर्वतेष्वोषधीष्वप्सु या ते धामानि परमाणि यावमा या मध्यमाविश्वकर्मन्नुतेमा या ते धामानि वर्षभ तेभिरा गहि विश्वेभिः सोमपीतये या ते धामानि हविषा यजन्ति ता ते विश्वा परिभूरस्तुयज्ञम या ते भीमान्यायुधा तिग्मानि सन्ति धूर्वणे या दम्पती समनसा सुनुत आ च धावतः या दस्रा सिन्धुमातरा मनोतरा रयीणाम या देवेषु तन्वमैरयन्त यासां सोमो विश्वा रूपाणिवेद या धारयन्त देवाः सुदक्षा दक्षपितरा या न ऊरू उशती विश्रयाते यस्यामुशन्तःप्रहराम शेपम या नः पीपरदश्विना जयोतिष्मती तमस्तिरः या नु शवेताववो दिव उच्चरात उप दयुभिः या नो दोहते तरिरहन्नसश्चुषी कषुमद वाजवन मधुमद सुवीर्यम या पर्वतेष्वोषधीष्वप्सु या मानुषेष्वसि तस्य राजा या मर्त्याय परतिधीयमानमित कर्शानोरस्तुरसनामुरुष्यथः या रुचो जातवेदसो देवत्रा हव्यवाहनीः या वः शर्म शशमानाय सन्ति तरिधातूनि दाशुषे यछताधि या वर्त्रहा परावति सना नवा च चुच्युवे या वहसि पुरुस्पार्हं वनन्वति रत्नं न दाशुषे मयः या वा ते सन्ति दाशुषे अध्र्ष्टा गिरो वा याभिर्न्र्वतीरुरुष्याः या वां कशा मधुमत्यश्विना सून्र्तावती या वां परत्नानि सख्या शिवानि तेभिः सोमस्य पिबतं सुतस्य या वां शतं नियुतो याः सहस्रमिन्द्रवायू विश्ववाराः सचन्ते या वीर्याणि परथमानि कर्त्वा महित्वेभिर्यतमानौसमीयतुः या सप्तबुध्नमर्णवं जिह्मबारमपोर्णुत इन्द्र ईशान ओजसा नभन्तामन्यके समे या सानुनि पर्वतानामदाभ्या महस्तस्थतुरर्वतेव साधुना या सिस्रतू रजसः पारे अध्वनो ययोः शत्रुर्नकिरादेव ओहते या सुजूर्णिः शरेणिः सुम्नापिर्ह्रदेचक्षुर्न गरन्थिनीचरण्युः या सुरथा रथीतमोभा देवा दिविस्प्र्शा या ह वामिन्द्रावरुणा घर्तश्चुतस्ताभिर्धत्तं यजमानाय शिक्षतम यां तवा जज्ञुर्व्र्षभस्या रवेण वि दर्ळ्हस्य दुरो अद्रेरौर्णोः यां तवा दिवो दुहितर्वर्धयन्त्युषः सुजाते मतिभिर्वसिष्ठाः यां मे धियं मरुत इन्द्र देवा अददात वरुण मित्र यूयम यां रधाथे सधस्तुतिम सोमानं सवरणं कर्णुहि बरह्मणस पते यां वां होत्रां परिहिनोमि मेधयेमा बरह्माणि नर्पतीव जिन्वतम यांश्च देवा वाव्र्धुर्ये च देवांस्वाहान्ये सवधयान्ये मदन्ति याः परवतो निवत उद्वत उदन्वतीरनुदकाश्च याः याः फलिनीर्या अफला अपुष्पा याश्च पुष्पिणीः याः शुक्रं दुहते पयः याः सरूपा विरूपा एकरूपा यासामग्निरिष्ट्यानामानि वेद याः सुष्वयन्त सुदुघाः सुधारा अभि सवेन पयसा पीप्यानाः याः सूर्यो रश्मिभिराततान याभ्य इन्द्रो अरदद गातुमूर्मिम यातं छर्दिष्पा उत नः परस्पा भूतं जगत्पा उत नस्तनूपा यातं वर्तिस्तनयाय तमने चागस्त्ये नासत्या मदन्ता यातमछा पतत्रिभिर्नासत्या सातये कर्तम यातमश्वेभिरश्विना याति देवः परवता यात्य उद्वता याति शुभ्राभ्यां यजतो हरिभ्याम याति शुभ्रा विश्वपिशा रथेन दधाति रत्नंविधते जनाय यातुधानस्य रक्षसो बलं वि रुज वीर्यम हविष पान्तमजरं सवर्विदि दिविस्प्र्श्याहुतं जुष्टमग्नौ यातेम अखिद्रयामभिः यान राये मर्तान सुषूदो अग्ने ते सयाम मघवानो वयं च यानि सथानान्यश्विना दधाथे दिवो यह्वीष्वोषधीषु विक्षु यानि सथानान्यस्र्जन्त धीरा यज्ञं तन्वानास्तपसाभ्यपश्यम यानीन्द्राग्नी चक्रथुर्वीर्याणि यानि रूपाण्युत वर्ष्ण्यानि यान्ति शुभ्रा रिणन्नपः याभिः कण्वं पर सिषासन्तमावतं ताभिर याभिः कण्वं मेधातिथिं याभिर्वशं दशव्रजम याभिः कण्वमभिष्टिभिः परावतं युवमश्विना याभिः कण्वस्य सूनवो हवन्ते अवसे तवा याभिः कर्कन्धुं वय्यं च जिन्वथस्ताभिर याभिः कर्शानुमसने दुवस्यथो जवे याभिर्यूनो अर्वन्तमावतम याभिः कुत्सं शरुतर्यं नर्यमावतं ताभिर याभिः कुत्समार्जुनेयं शतक्रतू पर तुर्वीतिं पर च दभीतिमावतम याभिः पक्थमवथो याभिरध्रिगुं याभिर्बभ्रुं विजोषसम याभिः पठर्वा जठरस्य मज्मनाग्निर्नादीदेच्चित इद्धो अज्मन्ना याभिः पत्नीर्विमदाय नयूहथुरा घ वा याभिररुणीरशिक्षतम याभिः परिज्मा तनयस्य मज्मना दविमाता तूर्षु तरणिर्विभूषति याभिः पर्ष्निगुं पुरुकुत्समावतं ताभिर याभिः पूर्भिद्ये तरसदस्युमावतं ताभिर याभिः शचीभिर्व्र्षणा पराव्र्जं परान्धं शरोणं चक्षस एतवे कर्थः याभिः शन्ताती भवथो ददाशुषे भुज्युं याभिरवथो याभिरध्रिगुम याभिः शर्यातमवथो महाधने ताभिर याभिः शारीराजतं सयूमरश्मये ताभिर याभिः शुचन्तिं धनसां सुषंसदं तप्तं घर्ममोम्यावन्तमत्रये याभिः सिन्धुं मधुमन्तमसश्चतं वसिष्ठं याभिरजरावजिन्वतम याभिः सिन्धुमवथ याभिस्तूर्वथ याभिर्दशस्यथाक्रिविम याभिः सुदानू औशिजाय वणिजे दीर्घश्रवसे मधु कोशोक्षरत याभिः सुदास ऊहथुः सुदेव्यं ताभिर याभिः सूर्यं परियाथः परावति मन्धातारं कषैत्रपत्येष्वावतम याभिः सोमो मोदते हर्षते च कल्याणीभिर्युवतिभिर्नमर्यः याभिःकाण्वस्योप बर्हिरासदं यासद वज्री भिनत पुरः याभिरङगिरो मनसा निरण्यथो अग्रं गछथो विवरे गोर्णसः याभिरन्तकं जसमानमारणे भुज्यं याभिरव्यथिभिर्जिजिन्वथुः याभिर्गोशर्यमावतं ताभिर्नो अवतं नरा याभिर्धियो अवथःकर्मन्निष्टये ताभिर याभिर्धेनुमस्वं पिन्वथो नरा ताभिर याभिर्ध्वसन्तिं पुरुषन्तिमावतं ताभिर याभिर्नरं गोषुयुधं नर्षाह्ये कषेत्रस्य साता तनयस्य जिन्वथः याभिर्नरा तरसदस्युमावतं कर्त्व्ये धने याभिर्नरा शयवे याभिरत्रये याभिः पुरा मनवे गातुमीषथुः याभिर्भरे कारमंशाय जिन्वथस्ताभिरू षु ऊतिभिरश्विना गतम याभिर्मदाय शुम्भते याभिर्मदाय शुम्भसे याभिर्मनुं शूरमिषा समावतं ताभिर याभिर्महामतिथिग्वं कशोजुवं दिवोदासं शम्बरहत्यावतम याभिर्वम्रं विपिपानमुपस्तुतं कलिं याभिर्वित्तजानिं दुवस्यथः याभिर्वर्तिकां गरसिताममुञ्चतन्ताभिर याभिर्वशमश्व्यं परेणिमावतं ताभिर याभिर्विप्रं पर भरद्वाजमावतं ताभिर याभिर्विश्पलां धनसामथर्व्यं सहस्रमीळ्ह आजावजिन्वतम याभिर्व्यश्वमुत पर्थिमावतं ताभिर याभिस्त्रिमन्तुरभवद विचक्षणस्ताभिर याभिस्त्रिशोक उस्रिया उदाजत ताभिर याभी रथानवथो याभिरर्वतस्ताभिर याभी रसां कषोदसोद्नः पिपिन्वथुरनश्वं याभी रथमावतं जिषे याभी रेभं निव्र्तं सितमद्भ्य उद वन्दनमैरयतं सवर्द्र्शे याभ्यां गायत्रं रच्यते अग्निमस्तोष्य रग्मियमग्निमीळा यजध्यै यामं येष्ठाः शुभा शोभिष्ठाः शरिया सम्मिश्ला ओजोभिरुग्राः यावघ्न्यामपिन्वतमपो न सतर्यं चिच्छक्त्यश्विनाशचीभिः यावत तरस्तन्वो यावदोजो यावन नरश्चक्षसा दीध्यानाः यावत तरो मघवन यावदोजो वज्रेण शत्रुमवधीः पर्तन्युम यावदिदं भुवनं विश्वमस्त्युरुव्यचा वरिमता गभीरम यावन्मात्रमुषसो न परतीकं सुपर्ण्यो वसतेमातरिश्वः यावय दवेष आ भरा वसूनि चोदय राधो गर्णते मघोनि यावयद्द्वेषा रतपा रतेजाः सुम्नावरी सून्र्ता ईरयन्ती यावया वर्क्यं वर्कं यवय सतेनमूर्म्ये यावर्भगाय विमदाय जायां सेनाजुवा नयूहतूरथेन यावित्था शलोकमा दिवो जयोतिर्जनाय चक्रथुः यावीजिरे वर्षणो देवयज्यया ता नः शर्मत्रिवरूथं वि यंसतः यावीरघस्य चिद दवेषः याश्चिद वर्त्रो महिना पर्यतिष्ठत तासामहिः पत्सुतःशीर्बभूव याश्चेदमुपश्र्ण्वन्ति याश्च दूरं परागताः यासां तिस्रः पञ्चाशतो अभिव्लङगैरपावपः यासां राजा वरुणो याति मध्ये सत्यान्र्ते अवपश्यञ जनानाम यासिष्टं वर्तिर्व्र्षणा विजेन्यं दिवोदासाय महि चेति वामवः यासु राजा वरुणो यासु सोमो विश्वे देवा यासूर्जं मदन्ति यास्ते धारा मधुश्चुतो अस्र्ग्रमिन्द ऊतये यास्ते परजा अम्र्तस्य परस्मिन धामन्न्र्तस्य यास्ते शिवास्तन्वो जातवेदस्ताभिर्वहैनंसुक्र्तामु लोकम याहि वायुर्न नियुतो न अछा तवं हि धीभिर्दयसे वि वाजान युक्तस्ते अस्तु दक्षिण उत सव्यः शतक्रतो युक्ता मातासीद धुरि दक्षिणाया अतिष्ठद गर्भो वर्जनीष्वन्तः युक्ता वह्नी रथानाम युक्तो ह यद वां तौग्र्याय पेरुर्वि मध्ये अर्णसो धायि पज्रः युक्त्वा वर्षभ्यां वर्षभ कषितीनां हरिभ्यां याहि परवतोप मद्रिक युक्ष्वा मदच्युता हरी कं हनः कं वसौ दधो अस्मानिन्द्र वसौ दधः युक्ष्वा हयरुषी रथे हरितो देव रोहितः युक्ष्वा हि केशिना हरी वर्षणा कक्ष्यप्रा युक्ष्वा हि तवं रथासहा युवस्व पोष्या वसो युक्ष्वा हि वर्त्रहन्तम हरी इन्द्र परावतः युक्ष्वा हि वाजिनीवत्यश्वानद्यारुणानुषः युजं वज्रं वर्षभश्चक्र इन्द्रो निर्ज्योतिषा तमसो गा अदुक्षत युजं वर्त्रेषु वज्रिणम युजं वाजेषु चोदय युजा कर्माणि जनयन विश्वौजा अशस्तिथा विश्वमनास्तुराषाट युजान इन्द्र हरिभिर्महेमत रष्व रष्वेभिरा गहि युजानो अश्व वातस्य धुनी देवो देवस्य वज्रिवः युजे रथं गवेषणं हरिभ्यामुप बरह्माणि जुजुषाणमस्थुः युञ्जन्ति हरी इषिरस्य गाथयोरौ रथ उरुयुगे युञ्जन्त्यस्य काम्या हरी विपक्षसा रथे युञ्जाथां पीवरीरिषः युञ्जाथां रासभं रथे वीड्वङगे वर्षण्वसू युञ्जाथामश्विना रथम युधा युधमुप घेदेषि धर्ष्णुया पुरा पुरं समिदं हंस्योजसा युधे यदिष्णान आयुधान्य रघायमाणो निरिणाति शत्रून युधेदापित्वमिछसे युध्मं सन्तमनर्वाणं सोमपामनपच्युतम युध्मो अनर्वा खजक्र्त समद्वा शूरः सत्राषाड जनुषेमषाळ्हः युध्वा सञ्छश्वज्जिगेथ युनक्त सीरा वि युगा तनुध्वं कर्ते योनौ वपतेह बीजम युनज्मि ते बरह्मणा केशिना हरी उप पर याहि दधिषे गभस्त्योः युयुतमस्मदनिराममीवां दिवा नक्तं माध्वी तरासिथां नः युयुयातामितो रपो अप सरिधः युयूषतः सवयसा तदिद वपुः समानमर्थं वितरित्रता मिथः युयोता शरुमस्मदानादित्यास उतामतिम युयोध्यस्मज्जुहुराणमेनो भूयिष्ठां ते नमौक्तिंविधेम युयोप नाभिरुपरस्यायोः पर पूर्वाभिस्तिरते राष्टि शूरः युवं कण्वाय नासत्यापिरिप्ताय हर्म्ये युवं कण्वायापिरिप्ताय चक्षुः परत्यधत्तं सुष्टुतिं जुजुषाणा युवं कवी षठः पर्यश्विना रथं विशो न कुत्सोजरितुर्नशायथः युवं चयवानं जरसो अमुमुक्तं नि पेदव ऊहथुराशुमश्वम युवं चयवानं सनयं यथा रथं पुनर्युवानंचरथाय तक्षथुः युवं चयवानमश्विना जरन्तं पुनर्युवानं चक्रथुः शचीभिः युवं चित्रं ददथुर्भोजनं नरा चोदेथां सून्र्तावते युवं चिद धि षमाश्विनावनु दयून विरुद्रस्य परस्रवणस्यसातौ युवं तमिन्द्रापर्वता पुरोयुधा यो नः पर्तन्यादप तं तमिद धतं वज्रेअ तं तमिद धतम दूरे चत्ताय छन्त्सद गहनं यदिनक्षत युवं तानिन्द्रावरुणावमित्रान हतं पराचः शर्वा विषूचः युवं तासां दिव्यस्य परशासने विशां कषयथो अम्र्तस्यमज्मना युवं तुग्राय पूर्व्येभिरेवैः पुनर्मन्यावभवतं युवाना युवं दक्षं धर्तव्रत मित्रावरुण दूळभम युवं दधीचो मन आ विवासथो अथा शिरः परति वामश्व्यं वदत युवं दिवो बर्हतो दक्षमभुवं गां न धुर्युप युञ्जाथे अपः युवं धेनुं शयवे नाधितायापिन्वतमश्विना पूर्व्याय युवं नरा सतुवते कर्ष्णियाय विष्णाप्वं ददथुर्विश्वकाय युवं नरा सतुवते पज्रियाय कक्षीवते अरदतं पुरन्धिम युवं पय उस्रियायामधत्तं पक्वमामायामव पूर्व्यंगोः युवं पेदवे पुरुवारमश्विना सप्र्धां शवेतं तरुतारन्दुवस्यथः युवं भुज्युं भुरमाणं विभिर्गतं सवयुक्तिभिर्निवहन्ता पित्र्भ्य आ युवं भुज्युं समुद्र आ रजसः पार ईङखितम युवं भुज्युमर्णसो निः समुद्राद विभिरूहथुर्र्ज्रेभिरश्वैः युवं भुज्युमवविद्धं समुद्र उदूहथुरर्णसो अस्रिधानैः युवं मर्गं जाग्र्वांसं सवदथो वा वर्षण्वसू युवं रथेन विमदाय शुन्ध्युवं नयूहथुः पुरुमित्रस्ययोषणाम युवं रबीसमुत तप्तमत्रयोमन्वन्तं चक्रथुः सप्तवध्रये युवं रेभं परिषूतेरुरुष्यथो हिमेन घर्मं परितप्तमत्रये युवं वन्दनं निर्र्तं जरण्यया रथं न दस्रा करणा समिन्वथः युवं वन्दनं रश्यदादुदूपथुर्युवंसद्यो विश्पलामेतवे कर्थः युवं वरो सुषाम्णे महे तने नासत्या युवं विप्रस्य जरणामुपेयुषः पुनः कलेरक्र्णुतंयुवद वयः युवं शक्रा मायाविना समीची नीरमन्थतम युवं शचीभिर्विमदाय जायां नयूहथुः पुरुमित्रस्य योषाम युवं शयावाय रुशतीमदत्तं महः कषोणस्याश्विना कण्वाय युवं शयोरवसं पिप्यथुर्गवि पर दीर्घेण वन्दनस्तार्यायुषा युवं शवेतं पेदव इन्द्रजूतमहिहनमश्विनादत्तमश्वम युवं शवेतं पेदवे अश्विनाश्वं नवभिर्वाजैर्नवतीच वाजिनम युवं सनिभ्य सतनयन्तमश्विनापव्रजमूर्णुथः सप्तास्यम युवं सिन्धून्रभिशस्तेरवद्यादग्नीषोमावमुञ्चतं गर्भीतान युवं सुराममश्विना नमुचावासुरे सचा युवं ह कर्शं युवमश्विना शयुं युवं विधन्तंविधवामुरुष्यथः युवं ह गर्भं जगतीषु धत्थो युवं विश्वेषु भुवनेष्वन्तः युवं ह घर्मं मधुमन्तमत्रये अपो न कषोदो अव्र्णीतमेषे युवं ह भुज्युं युवमश्विना वशं युवं शिञ्जारमुशनामुपारथुः युवं ह रेभं वर्षणा गुहा हितमुदैरयतम्मम्र्वांसमश्विना युवं ह सथो भिषजा भेषजेभिरथो ह सथो रथ्या राथ्येभिः युवं हयप्नराजावसीदतं तिष्ठद रथं नधूर्षदं वनर्षदम युवं हयास्तं महो रन युवं वा यन निरततंसतम युवं हवं वध्रिमत्या अगछतं युवंसुषुतिं चक्रथुः पुरन्धये युवं हि रुद्रा पर्षथो अति दविषः युवं हि वस्व उभयस्य राजथो अध समा नो अवतं पार्ये दिवि युवं हि षमा पुरुभुजेममेधतुं विष्णाप्वे ददथुर्वस्यैष्टये युवं हि सथः सवर्पती इन्द्रश्च सोम गोपती युवं होत्रां रतुथा जुह्वते नरेषं जनायवहथः शुभस पती युवमग्निं च वर्षणावपश्च वनस्पतीन्रश्विनावैरयेथाम युवमत्यस्याव नक्षथो यद विपत्मनो नर्यस्य परयज्योः युवमत्रये अवनीताय तप्तमूर्जमोमानमश्विनावधत्तम युवमेतं चक्रथुः सिन्धुषु पलवमात्मन्वन्तं पक्षिणन्तौग्र्याय कम युवमेतानि दिवि रोचनान्यग्निश्च सोम सक्रतू अधत्तम युवां गोतमः पुरुमीळ्हो अत्रिर्दस्रा हवते अवसे हविष्मान युवां देवास्त्रय एकादशासः सत्याः सत्यस्य दद्र्शे पुरस्तात युवां पूषेवाश्विना पुरन्धिरग्निमुषां न जरते हविष्मान युवां मर्गेव वारणा मर्गण्यवो दोषा वस्तोर्हविषा निह्वयामहे युवां यज्ञैः परथमा गोभिरञ्जत रतावना मनसो नप्रयुक्तिषु युवां सतोमेभिर देवयन्तो अश्विनाश्रावयन्त इव शलोकम आयवो युवां हव्याभ्य आयवः युवां ह घोषा पर्यश्विना यती राज्ञ ऊचे दुहिताप्र्छे वां नरा युवां हवन्त उभयास आजिष्विन्द्रं च वस्वो वरुणं चसातये युवां हवन्ते अश्विना युवाकु हि शचीनां युवाकु सुमतीनाम युवादत्तस्य धिष्ण्या युवानीतस्य सूरिभिः युवानं विश्पतिं कविं विश्वादं पुरुवेपसम युवानस्तथेदसत युवाना पितरा पुनः सत्यमन्त्रा रजूयवः युवानो रुद्रा अजरा अभोग्घनो ववक्षुरध्रिगावः पर्वता इव युवाभ्यां देवी धिषणा मदायेन्द्राग्नी सोममुशती सुनोति युवाभ्यां भूत्वश्विना युवाभ्यां भूत्वश्विना युवाभ्यां वाजिनीवसू परति सतोम अद्र्क्षत युवामिद युत्सु पर्तनासु वह्नयो युवां कषेमस्य परसवे मितज्ञवः युवामिन्द्राग्नी वसुनो विभागे तवस्तमा शुश्रव वर्त्रहत्ये युवायवो अति रोमाण्यव्यया सोमासो अत्यव्यया युवो रथं दुहिता सूर्यस्य सह शरिया नासत्याव्र्णीत युवो रथस्य परि चक्रमीयत ईर्मान्यद वामिषण्यति युवो ररावा परि सख्यमासते युवोरहमवसा सुम्नमा चके युवो राष्ट्रं बर्हदिन्वति दयौर्यौ सेत्र्भिररज्जुभिः सिनीथः युवोः कराणाय सख्यैरभि षयाम रक्षसः युवोः शरियं परि योषाव्र्णीत सूरो दुहिता परितक्म्यायाम युवोर इत्थाधि सद्मस्व अपश्याम हिरण्ययम युवोर विश्वा अधि शरियः पर्क्षश च विश्ववेदसा युवोर हि पूर्वं सवितोषसो रथम रताय चित्रं घर्तवन्तम इष्यति युवोर हि यन्त्रं हिम्येव वाससो ऽभयायंसेन्या भवतम मनीषिभिः युवोरश्विना वपुषे युवायुजं रथं वाणी येमतुरस्य शर्ध्यम युवोरह परवणे चेकिते रथो यदश्विना वहथः सूरिमा वरम युवोरुषा अनु शरियं परिज्मनोरुपाचरत युवोर्दानाय सुभरा असश्चतो रथमा तस्थुर्वचसं न मन्तवे युवोर्यदि सख्यायास्मे शर्धाय सतोमं जुजुषे नमस्वान्विश्वत्र यस्मिन्ना गिरः समीचीः पूर्वीव गतूर्दाशत सून्र्तायै युवोर्ह मक्षा पर्यश्विना मध्वासा भरत निष्क्र्तं न योषणा युवोर्हि नः सख्या पित्र्याणि समानो बन्धुरुत तस्य वित्तम युवोर्हि मातादितिर्विचेतसा दयौर्न भूमिः पयसापुपूतनि युवोर्हि सख्यमुत वा यदाप्यं मार्डीकमिन्द्रावरुणा नि यछतम युष्मद भिया वर्षणो रेजमाना दक्षस्य चिन महिना मर्ळता नः युष्मभ्यं कं मरुतः सुजातास्तुविद्युम्नासो धनयन्ते अद्रिम युष्मभ्यं हव्या निशितान्यासन तान्यारे चक्र्मा मर्ळत नः युष्माकं देवा अवसाहनि परिय ईजानस्तरति दविषः युष्माकं देवा अवसाहनि परिये अभि तिष्ठेमप्र्त्सुतीरसुन्वताम युष्माकं देवीरवसा सनेम सहस्रिणं च शतिनं चवाजम पराता रत्नं परातरित्वा दधाति तं चिकित्वान परतिग्र्ह्यानि धत्ते युष्माकं बुध्ने अपां न यामनि विथुर्यति न महीश्रथर्यति युष्माकंशर्मणि परिये सयाम सुप्रणीतयो अति दविषः युष्माकम अस्तु तविषी तना युजा रुद्रासो नू चिद आध्र्षे युष्माकम अस्तु तविषी पनीयसी मा मर्त्यस्य मायिनः युष्माकोती सुदानवः युष्माकोतीरिशादसः युष्मान परयत्यध्वरे युष्मानु नक्तमूतये युष्मान दिवा हवामहे युष्मे इद वो अपि षमसि सजात्ये युष्मे देवा अपि षमसि युध्यन्त इव वर्मसु युष्मेषितो मरुतो मर्त्येषित आ यो नो अभ्व ईषते युष्मोतः सम्राळ उत हन्ति वर्त्रं पर तद वो अस्तु धूतयो देष्णम युष्मोतो विप्रो मरुतः शतस्वी युष्मोतो अर्वा सहुरिः सहस्री यूथे न निष्ठा वर्षभो वि तिष्ठसे यून ऊ षु नविष्ठया वर्ष्णः पावकानभि सोभरे गिरा यूना ह सन्ता परथमं वि जज्ञतुर्गुहा हितं जनिम नेममुद्यतम यूपव्रस्का उत ये यूपवाहाश्चषालं ये अश्वयूपाय तक्षति यूयं तत सत्यशवस आविष कर्त महित्वना यूयं धूर्षु परयुजो न रश्मिभिर्ज्योतिष्मन्तो न भासाव्युष्टिषु यूयं न उग्रा मरुतः सुचेतुनारिष्टग्रामाः सुमतिं पिपर्तन यूयं महो न एनसो यूयमर्भादुरुष्यतानेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः यूयं रतस्यरथ्यः यूयं राजानः कं चिच्चर्षणीसहः कषयन्तं मानुषाननु यूयं विश्वं परि पाथ वरुणो मित्रो अर्यमा यूयं ह रत्नं मघवत्सु धत्थ सवर्द्र्श रभुक्षणो अम्र्क्तम यूयं हि षठा सुदानव इन्द्रज्येष्ठा अभिद्यवः यूयं हि षठा सुदानवः यूयं हि षठा सुदानवो रुद्रा रभुक्षणो दमे यूयं हि सोम पितरो मम सथन दिवो मूर्धानःप्रस्थिता वयस्क्र्तः यूयंसखायः सप्तयः यूयमस्मभ्यं मर्ळत ये अंस्या ये अङगयाः सूचीका ये परकङकताः ये अग्निदग्धा ये अनग्निदग्धा मध्ये दिवः सवधयामादयन्ते ये अग्नेः परि जज्ञिरे विरूपासो दिवस परि ये अप्तुरो दिव्यासो न गर्ध्रा अभि परयो नासत्या वहन्ति ये अप्सवमर्णवं चित्रराधसस्तेनो रासन्तां महये सुमित्र्याः ये अर्वाञ्चस्तानु पराच आहुर्ये पराञ्चस्तानु अर्वाच आहुः ये अस्या आचरणेषु दध्रिरे समुद्रे न शरवस्यवः ये कर्मणः करियमाणस्य मह्न रतेकर्ममुदजायन्त देवाः ये च पूर्व रषयो ये च नूत्ना इन्द्र बरह्माणि जनयन्त विप्राः ये चार्वते पचनं सम्भरन्त्युतो तेषामभिगूर्तिर्न इन्वतु ये चार्वतो मांसभिक्षामुपासत उतो तेषामभिगूर्तिर्न इन्वतु ये चार्हन्ति मरुतः सुदानवः समन मीळ्हुषश्चरन्ति ये ये चित पूर्व रतसाप रतावान रताव्र्धः ये चिद धि तवां रषयः पूर्व ऊतये जुहूरे अवसे महि ये चिद धि पूर्व रतसाप आसन साकं देवेभिरवदन्न्र्तानि ये चिद धि मर्त्युबन्धव आदित्या मनवः समसि ये चेह पितरो ये च नेह यांश्च विद्म यानु च नप्रविद्म ये त इन्द्र ददुषो वर्धयन्ति महि कषत्रं सथविरं वर्ष्ण्यं च ये तवा देवोस्रिकं मन्यमानाः पापा भद्रमुपजीवन्ति पज्राः ये तवा वहन्ति मुहुरध्वरानुप ते सुवन्वन्तु वग्यनानराधसः ये तवामिन्द्र न तुष्टुवुरषयो ये च तुष्टुवुः ये तात्र्षुर्देवत्रा जेहमाना होत्राविद सतोमतष्टासोर्कैः ये ते पन्थाः सवितः पूर्व्यासो अरेणवः सुक्र्ता अन्तरिक्षे ये ते पवित्रमूर्मयो अभिक्षरन्ति धारया ये ते मदा आहनसो विहायसस्तेभिरिन्द्रं चोदय दातवे मघम धर्ता दिवः पवते कर्त्व्यो रसो दक्षो देवानामनुमाद्यो नर्भिः ये ते वर्षणो वर्षभास इन्द्र बरह्मयुजो वर्षरथासो अत्याः ये ते विप्र बरह्मक्र्तः सुते सचा वसूनां च वसुनश्चदावने ये ते सन्ति दशग्विनः शतिनो ये सहस्रिणः ये ते सरस्व ऊर्मयो मधुमन्तो घर्तश्चुतः ये ते हवेभिर्वि पणीन्रदाशन्नस्मान वर्णीष्व युज्याय तस्मै ये दरप्सा इव रोदसी धमन्त्यनु वर्ष्टिभिः ये दुःषहासो वनुषा बर्हन्तस्तांस्ते अश्याम पुरुक्र्त पुरुक्षो ये देवाः केच यज्ञियास्ते रय्या सं सर्जन्तु नः ये देवानां यज्ञिया यज्ञियानां मनोर्यजत्रा अम्र्ता रतज्ञाः ये देवास इह सथन विश्वे वैश्वानरा उत ये देवासो दिव्य एकादश सथ पर्थिव्याम अध्य एकादश सथ ये दैव्या रत्विजस्तेभिरग्ने तवं होतॄणामस्यायजिष्ठः ये नः पूर्वे पितरः सोम्यासो अनूहिरे सोमपीथंवसिष्ठाः ये नः सपत्ना अप ते भवन्त्विन्द्राग्निभ्यामव बाधामहेतान ये नस्त्मना शतिनो वर्धयन्ति यूयं पात पर साकमुक्षे अर्चता गणाय यो दैव्यस्य धाम्नस्तुविष्मान ये नाकस्याधि रोचने दिवि देवास आसते ये नो अंहो अतिपिप्रति ये परावति सुन्विरे जनेष्वा ये अर्वावतीन्दवः ये पर्णन्ति पर च यछन्ति संगमे तेदक्षिणां दुहते सप्तमातरम ये पर्षतीभिर्र्ष्टिभिः साकं वाशीभिरञ्जिभिः ये पाकशंसं विहरन्त एवैर्ये वा भद्रं दूषयन्ति सवधाभिः ये पातयन्ते अज्मभिर्गिरीणां सनुभिरेषाम ये पायवो मामतेयं ते अग्ने पश्यन्तो अन्धं दुरितादरक्षन ये पार्थिवे रजस्या निषत्ता ये वा नूनं सुव्र्जनासुविक्षु ये भूतस्यप्रचेतस इदं तेभ्यो अकरं नमः ये मर्त्यं पर्तनायन्तमूमैर्र्णावानं न पतयन्त सर्गैः ये महो रजसो विदुर्विश्वे देवासो अद्रुहः ये मूर्धानः कषितीनामदब्धासः सवयशसः ये मे धियं पनयन्त परशस्ताम ये यजत्रा य ईड्यास्ते ते पिबन्तु जिह्वया ये युक्त्वाय पञ्च शतास्मयु पथा विश्राव्येषाम ये युध्यन्ते परधनेषु शूरासो ये तनूत्यजः ये राधांसि ददत्यश्व्या मघा कामेन शरवसो महः ये रेजयन्ति रोदसी चिदुर्वी पिन्वन्त्युत्सं यदयासुरुग्राः ये वध्वश्चन्द्रं वहतुं यक्ष्मा यन्ति जनादनु ये वा जनेषुपञ्चसु ये वा सद्मन्नरुषा वीरवाहो हुवे देवानां जनिमानिसत्तः ये वां दंसांस्यश्विना विप्रासः परिमाम्र्शुः ये वाजाननयता वियन्तो ये सथा निचेतारो अमूराः ये यज्ञेन दक्षिणया समक्ता इन्द्रस्य सख्यमम्र्तत्वमानश ये वाजिनं परिपश्यन्ति पक्वं य ईमाहुः सुरभिर्निर्हरेति ये वादः शर्यणावति ये वायव इन्द्रमादनास आदेवासो नितोशनासो अर्यः ये वाव्र्धुः परतरं विश्ववेदसैन्द्रज्येष्ठासो अम्र्ता रताव्र्धः ये वासहस्रदक्षिणास्तांश्चिदेवापि गछतात ये शुभ्रा घोरवर्पसः सुक्षत्रासो रिशादसः ये सत्यासो हविरदो हविष्पा इद्रेण देवैः सरथन्दधानाः ये सथ जाता अदितेरब्ध्यस परि ये पर्थिव्यास्तेम इह शरुता हवम ये सथा मनोर्यज्ञियास्ते शर्णोतन यद वो देवा ईमहेतद ददातन ये सवितुः सत्यसवस्य विश्वे मित्रस्य वरते वरुणस्यदेवाः ये सुक्रतवः शुचयो धियन्धाः सवदन्ति देवा उभयानि हव्या ये सोमासः परावति ये अर्वावति सुन्विरे ये सोमासः परावति ये अर्वावति सुन्विरे येन गछथः सुक्र्तो दुरोणं तेन नरा वर्तिरस्मभ्यं यातम येन चष्टे वरुणो मित्रो अर्यमा येन नासत्या भगः येन जयोतिरजनयन्न्र्ताव्र्धो देवं देवाय जाग्र्वि येन जयोतींष्यायवे मनवे च विवेदिथ येन जिगाय शतवत सहस्रं गवाम्मुद्गलः पर्तनाज्येषु येन तोकंच तनयं च धामहे येन दयौरुग्रा पर्थिवी च दर्ळ्हा येन सव सतभितं येननाकः येन दर्ळ्हा समत्स्वा वीळु चित साहिषीमह्यग्निर्वनेव वात इन नभन्तामन्यके समे येन दीर्घं मरुतः शूशवाम युष्माकेन परीणसा तुरासः येन देवत्रा मनसा निरूहथुः सुपप्तनीपेतथुः कषोदसो महः येन नपातमपां जुनाम मनोजुवो वर्षणो यं वहन्ति येन नरा नासत्येषयध्यै वर्तिर्याथस्तनयायत्मने च येन पितॄनचोदयः येन मानासश्चितयन्त उस्रा वयुष्टिषु शवसा शश्वतीनाम येन वंसाम पर्तनासु शर्धतस्तरन्तो अर्य आदिशः येन वयं सहसावन मदेमाविक्षितास आयुषा सुवीराः येन विश्वा अति दविषो अतारिम येन शश्वदूहथुर्दाशुषे वसु मध्वः सोमस्य पीतये येन शुष्णं मायिनमायसो मदे दुध्राभूषु रामयन नि दामनि येन सिन्धुं महीरपो रथानिव परचोदयः येन सूर्य जयोतिषा बाधसे तमो जगच्च विश्वमुदियर्षिभानुना येना दशग्वमध्रिगुं वेपयन्तं सवर्णरम येना नः पूर्वे पितरः पदज्ञा अर्चन्तो अङगिरसो गा अविन्दन येना नः पूर्वे पितरः पदज्ञाः सवर्विदो अभि गा अद्रिमुष्णन येना नवग्वो दध्यन्नपोर्णुते येन विप्रास आपिरे येना निरंहसो यूयं पाथ नेथा च मर्त्यमति दविषः येना नुसद्य ओजसा ववक्षिथ येना पावक चक्षसा भुरण्यन्तं जनाननु येना यतिभ्यो भर्गवे धने हिते येन परस्कण्वमाविथ येना समुद्रमस्र्जो महीरपस्तदिन्द्र वर्ष्णि ते शवः येना समुद्रमाविथा तमीमहे येना हंसि नयत्रिणं तमीमहे येनाभि कर्ष्टीस्ततनाम विश्वहा पनाय्यमोजो अस्मे समिन्वतम किमु शरेष्ठः किं यविष्ठो न आजगन किमीयते दूत्यं कद यदूचिम येनाव तुर्वशं यदुं येन कण्वं धनस्प्र्तम येनाविहर्यतक्रतो अमित्रान पुर इष्णासि पुरुहूत पूर्वीः येनाव्र्त्रं निरद्भ्यो जघन्थ वज्रिन्नोजसार्चन्न येनेन्द्रःशुष्ममिद दधे येनेन्द्रो हविषा कर्त्व्यभवद दयुम्न्युत्तमः येनेन्द्रो हविषा कर्त्व्यभवद दयुम्न्युत्तमः येनेमाविश्वा भुवनान्याभ्र्ता विश्वकर्मणा विश्वदेव्यावता येनोपयाथः सुक्र्तो दुरोणं तरिधातुन पतथोविर्न पर्णैः येभिः परिज्मा परियन्नुरु जरयो वि रोरुवज्जठरे विश्वमुक्षते येभिः शविष्ठ चाकनो भद्रमिह शरवस्यते भद्रा इन्द्रस्य रातयः येभिः शिवः सववानेवयावभिर्दिवःसिषक्ति सवयशा निकामभिः येभिरपत्यं मनुषः परीयसे येभिर्विश्वं सवर्द्र्शे येभिर्नि दस्युं मनुषो निघोषयो येभिः सवः परीयसे येभिर्न्र्म्णा च देव्या च पुनत आदिद राजानं मनना अग्र्भ्णत येभिर्विहाया अभवद विचक्षणःपाथः सुमेकं सवधितिर्वनन्वति महि दयावाप्र्थिवी भूतमुर्वी नारी यह्वी न रोदसीसदं नः येभिस्तिस्रः परावतो दिवो विश्वानि रोचना येभिस्त्र्क्षिं वर्षणा तरसदस्यवं महे कषत्राय जिन्वथः येभ्यो मधुप्रधावति तांश्चिदेवापि गछतात येभ्यो माता मधुमत पिन्वते पयः पीयूषं दयौरदितिरद्रिबर्हाः येभ्यो होत्रां परथमामायेजे मनुः समिद्धाग्निर्मनसासप्त होत्र्भिः येषां बरह्माण्यसमानि विप्रा विष्वग वियन्ति वनिनो न शाखाः येषाम अज्मेषु पर्थिवी जुजुर्वां इव विश्पतिः येषामर्णो न सप्रथो नाम तवेषं शश्वतामेकमिद्भुजे येषामाबाध रग्मिय इषः पर्क्षश्च निग्रभे येषामिन्द्रस्ते जयन्ति येषामिन्द्रो युवा सखा येषामिन्द्रो युवा सखा येषामिन्द्रो युवा सखा येषामिळा घर्तहस्ता दुरोण आनपि पराता निषीदति येस्मिन काममश्रियन यो अक्षेणेव चक्रिया शचीभिर्विष्वक तस्तम्भप्र्थिवीमुत दयाम यो अग्नये ददाश हव्यदातिभिः यो अग्निं तन्वो दमे देवं मर्तः सपर्यति यो अग्निं देववीतये हविष्मानाविवासति यो अग्निं हव्यदातिभिर्नमोभिर्वा सुदक्षमाविवासति यो अग्निः करव्यवाहनः पितॄन यक्षद रताव्र्धः यो अग्निः करव्यात परविवेश वो गर्हमिमं पश्यन्नितरंजातवेदसम यो अग्निः सप्तमानुषः शरितो विश्वेषु सिन्धुषु यो अग्नीषोमा हविषा सपर्याद देवद्रीचा मनसा यो घर्तेन यो अघ्न्याया भरति कषीरमग्ने तेषांशीर्षाणि हरसापि वर्श्च यो अदधाज्ज्योतिषि जयोतिरन्तर्यो अस्र्जन मधुना सम्मधूनि यो अध्वरेषु शन्तम रतावा होता तमू नमोभिरा कर्णुध्वम यो अनिध्मो दीदयदप्स्वन्तर्यं विप्रास ईळतेध्वरेषु यो अनूचानो बराह्मणो युक्त आसीत का सवित तत्र यजमानस्य संवित यो अन्तरिक्षे रजसो विमानः कस्मै देवायहविषा विधेम यो अपाचीने तमसि मदन्तीः पराचीश्चकार नर्तमः शचीभिः यो अप्सु चन्द्रमा इव सोमश्चमूषु दद्र्शे यो अर्चतो बरह्मक्र्तिमविष्ठो यूयं पात अयं सोम इन्द्र तुभ्यं सुन्व आ तु पर याहि हरिवस्तदोकाः यो अर्यो मर्तभोजनं पराददाति दाशुषे यो अश्वानां यो गवां गोपतिर्वशी य आरितः कर्मणि कर्मणि सथिरः यो अश्वेभिर्वहते वस्त उस्रास्त्रिः सप्त सप्ततीनाम यो अस्कभायदुत्तरं सधस्थं विचक्रमाणस्त्रेधोरुगायः यो अस्मत्रा दुर्हणावानुप दवयुः यो अस्मभ्यमरावा यो अस्मा अन्नं तर्ष्वादधात्याज्यैर्घ्र्तैर्जुहोतिपुष्यति यो अस्मानभिदासत्यधरं गमया तमः यो अस्मानादिदेशति यो अस्मान्वीर आनयत यो अस्मै हव्यदातिभिराहुतिं मर्तो अविधत यो अस्य पारे रजसः शुक्रो अग्निरजायत यो अस्याध्यक्षः परमे वयोमन सो अङग वेद यदि वा नवेद यो यज्ञो विश्वतस्तन्तुभिस्तत एकशतं देवकर्मेभिरायतः यो गर्भमोषधीनां गवां कर्णोत्यर्वताम यो गाधेषु य आरणेषु हव्यो वाजेष्व अस्ति हव्यः यो गोषुपक्वं धारयत यो जनान महिषानिवातितस्थौ पवीरवान यो जरित्रिभ्यो मघवा पुरूवसुः सहस्रेणेव शिक्षति यो जातमस्य महतो महि बरवत सेदु शरवोभिर्युज्यं चिदभ्यसत यो जिनाति न जीयते हन्ति शत्रुमभीत्य यो दभ्रेभिर्हव्यो यश्च भूरिभिर्यो अभीके वरिवोविन्न्र्षाह्ये यो दुष्टरो विश्ववार शरवाय्यो वाजेष्वस्ति तरुता यो दूणाशो वनुष्यता यो देवकामो न धना रुणद्धि समित तं रायास्र्जति सवधावान यो देवान विश्वानित परि मदेन सह गछति यो देवानां नामधा एक एव तं सम्प्रश्नम्भुवना यन्त्यन्या यो देवेष्वधि देव एक आसीत कस्मैदेवाय हविषा विधेम यो देह्यो अनमयद वधस्नैर्यो अर्यपत्नीरुषसश्चकार यो दैव्यानि मानुषा जनूंष्यन्तर्विश्वानि विद्मना जिगाति यो धर्ता भुवनानां य उस्राणामपीच्या वेद नामानिगुह्या यो धर्षितो यो अव्र्तो यो अस्ति शमश्रुषु शरितः यो धर्ष्णुना शवसा बाधते तम इयर्ति रेणुं बर्हदर्हरिष्वणिः यो धर्ष्णुना शवसा रोदसी उभे वर्षा वर्षत्वा वर्षभो नय्र्ञ्जते यो धारया पावकया परिप्रस्यन्दते सुतः यो धारया मधुमानूर्मिणा दिव इयर्ति वाचं रयिषाळ अमर्त्यः यो धीता मानुषाणां पश्वो गा इव रक्षति नभन्तामन्यके समे यो न इदम इदं पुरा पर वस्य आनिनाय तमु व सतुषे यो न इन्दुः पितरो हर्त्सु पीतो अमर्त्यो मर्त्यानाविवेश यो न इन्द्राभितो जनो वर्कायुरादिदेशति यो न इन्द्राभिदासति सनाभिर्यश्च निष्ट्यः यो नः कश्चिद रिरिक्षति रक्षस्त्वेन मर्त्यः यो नः पिता जनिता यो विधाता धामानि वेद भुवनानिविश्वा यो नः पूषन्नघो वर्को दुःशेव आदिदेशति यो नः शश्वत पुराविथाम्र्ध्रो वाजसातये यो नमसा सवध्वरः यो नूनं मित्रावरुणावभिष्टय आचक्रे हव्यदातये यो नो अग्ने अभिदासत्यन्ति दूरे पदीष्ट सः यो नो अग्ने अररिवानघायुररातीवा मर्चयति दवयेन यो नो दाता वसूनामिन्द्रं तं हूमहे वयम यो नो दाता स नः पिता महानुग्र ईशानक्र्त यो नो दास आर्यो वा पुरुष्टुतादेव इन्द्र युधये चिकेतति यो नो देवः परावतः सखित्वनाय मामहे यो नो नेदिष्ठमाप्यम यो नो मरुतो अभि दुर्ह्र्णायुस्तिरश्चित्तानि वसवो जिघांसति यो नो रसं दिप्सति पित्वो अग्ने यो अश्वानां यो गवां यस्तनूनाम यो बरह्मणे सुमतिमायजाते वाजस्य सातौ परमस्य रायः यो भनुभिर्विभावा विभात्यग्निर्देवेभिरतावाजस्रः यो भानुना पर्थिविं दयामुतेमामाततानरोदसी अन्तरिक्षम यो भूत सोमैः सत्यमद्वा यो म इमं चिदु तमनामन्दच्चित्रं दावने यो मर्त्यः शिशीते अत्यक्तुभिर्मा नः स रिपुरीशत यो मर्त्यस्य मनसो जवीयान तरिवन्धुरो वर्षणा वातरंहाः यो मर्त्येषु निध्रुविरतावा तपुर्मूर्धा घर्तान्नः पावकः यो मर्त्येष्वम्र्त रतावा होता यजिष्ठ इत कर्णोति देवान यो मर्ळयाति चक्रुषे चिदागो वयं सयाम वरुणे अनागाः यो महिम्ना परिबभूवोर्वी उतावस्तादुतदेवः परस्तात यो मा पाकेन मनसा चरन्तमभिचष्टे अन्र्तेभिर्वचोभिः यो मायातुं यातुधानेत्याह यो वा रक्षाः शुचिरस्मीत्याह यो मित्राय वरुणायाविधज्जनो अनर्वाणं तं परि पातोंहसो दाश्वांसं मर्तमंहसः तमर्यमाभि रक्षत्य रजूयन्तमनु वरतम यो मे सहस्रममिमीत सवानतूर्तो राजा शरवैछमानः यो मे हिरण्यसन्द्र्शो दश राज्ञो अमंहत यो यज्ञस्य परसाधनस्तन्तुर्देवेष्वाततः यो रक्षांसि निजूर्वति वर्षा शुक्रेण शोचिषा यो रत्नधा वसुविद यः सुदत्रः सरस्वति तमिह धातवे कः यो रातहव्यो अव्र्काय धायसे कीरेश्चिन मन्त्रं मनसावनोषि तम यो रायो अवनिर्महान सुपारः सुन्वतः सखा यो रायो अवनिर्महान सुपारः सुन्वतः सखा यो रेवान यो अमीवहा वसुवित पुष्टिवर्धनः यो वः शिवतमो रसस्तस्य भजयतेह नः यो वः सेनानीर्महतो गणस्य राजा वरातस्य परथमोबभूव यो वयंसं जाह्र्षाणेन मन्युना यः शम्बरं यो अहन पिप्रुमव्रतम यो वयतींर अफाणयत सुयुक्तां उप दाशुषे यो वर्धन ओषधीनां यो अपां यो विश्वस्य जगतो देव ईशे यो वां गर्तं मनसा तक्षदेतमूर्ध्वां धीतिं कर्णवद धारयच्च यो वां दूतो न धिष्ण्यावजीगरछा सूनुर्न पितरा विवक्मि यो वां नासत्याव रषिर्गीर्भिर्वत्सो अवीव्र्धत यो वां यज्ञेभिराव्र्तो अधिवस्त्र वधूरिव यो वां यज्ञैः शशमानो ह दाशति कविर्होता यजति मन्मसाधनः यो वां यज्ञो नासत्या हविष्मान कर्तब्रह्मा समर्यो भवाति यो वां रजांस्यश्विना रथो वियाति रोदसी यो वां रथो नर्पती अस्ति वोळ्हा तरिवन्धुरो वसुमानुस्रयामा यो वां विपन्यू धीतिभिर्गीर्भिर्वत्सो अवीव्र्धत यो वां समुद्रान सरितः पिपर्त्येतग्वा चिन न सुयुजा युजानः यो वां सुम्नाय तुष्टवद वसूयाद दानुनस पती यो वाघते ददाति सूनरं वसु स धत्ते अक्षिति शरवः यो वाचा विवाचो मर्ध्रवाचः पुरू सहस्राशिवा जघान यो वामश्विना मनसो जवीयान रथः सवश्वो विश आजिगाति यो वामुरुव्यचस्तमं चिकेतति नर्पाय्यम यो वामोमानं दधते परियः सन यो विश्वतः पर्त्यंं असि दर्शतो रण्वः सन्द्र्ष्टौ पितुमानिव कषयः तं पर्छता स जगामा स वेद स चिकित्वानीयते सा नवीयते यो विश्वतः सुप्रतीकः सद्रंं असि दूरे चित सन तळिदिवाति रोचसे यो विश्वस्य जगतः पराणतस पतिर्यो बरह्मणे परथमो गा अविन्दत यो विश्वा दयते वसु होता मन्द्रो जनानाम यो विश्वान्यभि वरता सोमस्य मदे अन्धसः यो विश्वाभि विपश्यति भुवना सं च पश्यति यो विश्वेषामम्र्तानामुपस्थे वैश्वानरो वाव्र्धे जाग्र्वद्भिः यो वेदिष्ठो अव्यथिष्वश्वावन्तं जरित्र्भ्यः यो वो गोपीथे न भयस्य वेद ते सयामदेववीतये तुरासः उषासानक्ता बर्हती सुपेशसा दयावाक्षामा वरुणोमित्रो अर्यमा यो वो वर्ताभ्यो अक्र्णोदु लोकं यो वो मह्या अभिशस्तेरमुञ्चत यो ह वां मधुनो दर्तिराहितो रथचर्षणे यो ह सय वां रथिरा वस्त उस्रा रथो युजानः परियातिवर्तिः यो हव्यान्यैरयता मनुर्हितो देव आसा सुगन्धिना यो होतासीत परथमो देवजुष्टो यं समञ्जन्नाज्येनाव्र्णानः योगक्षेमं व आदायाहं भूयासमुत्तम आ वो मूर्धानमक्रमीम योगे योगे तवस्तरं वाजे वाजे हवामहे योद्धासि करत्वा शवसोत दंसना विश्वा जाताभि मज्मना योनाव रतस्य सीदत परि परासिष्यदत कविः सिन्धोरूर्मावधि शरितः योनाव रतस्य सीदत पुनानो अक्रमीदभि विश्वा मर्धो विचर्षणिः योनिं योन्तरारेळि तमितो नाशयामसि योनिमेक आ ससाद दयोतनो अन्तर्देवेषु मेधिरः योवा नूनमुतासति यौ ते शवानौ यम रक्षितारौ चतुरक्षौ पथिरक्षीन्र्चक्षसौ र ससाहिषे पुरुहूत शत्रूञ जयेष्ठस्ते शुष्म इहरातिरस्तु रंहमाणाव्यव्ययं वारं वाजीव सानसिः रक्षन्ति तं पणयो ये सुगोपा रेकु पदमलकमा जगन्थ रक्षस्विनः सदमिद यातुमावतो विश्वं समत्रिणं दह करीळं वः शर्धो मारुतमनर्वाणं रथेशुभम रक्षा च नो मघोनः पाहि सूरीन राये च नः सवपत्या इषे धाः दिवश्चिदस्य वरिमा वि पप्रथ इन्द्रं न मह्ना पर्थिवीचन परति रक्षा च नो मघोनह पाहि सूरीननेहसस्ते हरिवोभिष्टौ रक्षा णो अग्ने तनयानि तोका रक्षोत नस्तन्वो अप्रयुछन एकः समुद्रो धरुणो रयीणामस्मद धर्दो भूरिजन्मा विचष्टे रक्षा णो बरह्मणस पते रक्षा तोकमुत तमना रक्षा समस्य नो निदः एते अस्र्ग्रमिन्दवस्तिरः पवित्रमाशवः रक्षा सु नो अररुषः सवनात समस्य कस्य चित रक्षो अग्निमशुषं तूर्वयाणं सिंहो न दमे अपांसि वस्तोः रक्षोभ्यो वधमस्यतमशनिं यातुमद्भ्यः रक्षोहा वारमव्ययम रक्षोहा वारमव्ययम रक्षोहा विश्वचर्षनिरभि योनिमयोहतम रक्सामाभ्यामभिहितौ गावौ ते सामनावितः रग्मिभिर्र्ग्मी गातुभिर्ज्येष्ठो म रघायमाणैन्वसि शत्रुमन्ति न विन्दसि रचा कपोतं नुदत परणोदमिषं मदन्तः परि गांनयध्वम रचा गिरा मरुतो देव्यदिते सदने पस्त्ये महि रचा यामि मरुतो बरह्मणस पतिं देवानवो वरेण्यम रचां तवः पोषमास्ते पुपुष्वान गायत्रं तवो गायतिशक्वरीषु रचीषमायाध्रिगव ओहमिन्द्राय बरह्माणि राततमा रचो अक्षरे परमे वयोमन यस्मिन देवा अधि विश्वे निषेदुः रजस्तुरं तवसं मारुतं गणं रजीषिणंव्र्षणं सश्चत शरिये रजिष्ठया रज्या पश्व आ गोस्तूतूर्षत्य पर्यग्रं दुवस्युः उद बुध्यध्वं समनसः सखायः समग्निमिन्ध्वं बहवःसनीळाः रजीत्येनी रुशती महित्वा परि जरयांसि भरते रजांसि रजुः पवस्व वर्जिनस्य हन्तापामीवां बाधमानो मर्धश्च रज्रमुक्षण्यायने रजतं हरयाणे रज्राव इन्द्रोत आ ददे हरी रक्षस्य सूनवि रज्राश्वः परष्टिभिरम्बरीषः सहदेवो भयमानः सुराधाः रज्रासो मा पर्थिविष्ठाः सुदासस्तोकं तोकाय शरवसे वहन्ति रणं कर्धि रणक्र्त सत्यशुष्माभक्ते चिदाभजा राये अस्मान तमस्य दयावाप्र्थिवी सचेतसा विश्वेभिर्देवैरनुशुष्ममावताम रणा च धर्ष्णुश्चयते रणा यो अस्य धर्मभिः रणावा बिभ्यद धनमिछमानो अन्येषामस्तमुपनक्तमेति रणोरक्षं न चक्र्योह रणोरक्षं न शचीभिः रणोरपो अनवद्यार्णा यूने वर्त्रं पुरुकुत्साय रन्धीः रण्वः सन्द्र्ष्टौ पितुमानिव कषयो भद्रा रुद्राणाम्मरुतामुपस्तुतिः रतं च सत्यं चाभीद्धात तपसो अध्यजायत रतं दिवे तदवोचं पर्थिव्या अभिश्रावाय परथमं सुमेधाः रतं वदन्न्र्तद्युम्न सत्यं वदन सत्यकर्मन रतं शंसन्त रजु दीध्याना दिवस पुत्रासो असुरस्यवीराः रतं सासाह महि चित पर्तन्यतो मा नो वि यौष्टं सख्या मुमोचतम दयुम्नी वां सतोमो अश्विना करिविर्न सेक आ गतम रतमर्षन्ति सिन्धवः सत्यं तातान सूर्यो वि रतवा स रोहिदश्वः पुरुक्षुर्द्युभिरस्माहभिर्वाममस्तु रतवाकेन सत्येन शरद्धया तपसा सुत इन्द्रायेन्दो परि सरव रतस्य गोपा न दभाय सुक्रतुस्त्री ष पवित्रा हर्द्यन्तरा दधे रतस्य जिह्वा पवते मधु परियं वक्ता पतिर्धियो अस्या अदाभ्यः रतस्य तन्तुर्विततः पवित्र आ जिह्वाया अग्रे वरुणस्य मायया रतस्य देवा अनु वरता गुर्भुवत परिष्टिर्द्यौर्न भूम रतस्य नःपथा नयाति विश्वानि दुरिता नभन्तामन्यकेषांज्याका अधि धन्वसु रतस्य पथा नमसा मियेधो देवेभ्यो देवतमःसुषूदत रतस्य पदं कवयो नि पान्ति गुहा नामानिदधिरे पराणि रतस्य पन्थामन्वेति साधु परजानतीव न दिशो मिनाति रतस्य परेषा रतस्य धीतिर्विश्वायुर्विश्वे अपांसि चक्रुः रतस्य मा परदिशो वर्धयन्त्यादर्दिरो भुवना दर्दरीमि रतस्य मित्रावरुणा पथा वामपो न नावा दुरिता तरेम रतस्य योगे वि शयध्वमूधः शरुष्टीवरीर्भूतनास्मभ्यमापः रतस्य योनिम आसदम रतस्य योनिमासदम रतस्य योनौ सुक्र्तस्य लोके अरिष्टां तवा सहपत्या दधामि रतस्य योषा न मिनाति धामाहर अहर्निष्क्र्तमाचरन्ती रतस्य रश्मिमनुयछमाना भद्रम भद्रं करतुमस्मासु धेहि रतस्य सानावधि चक्रमाणारिहन्ति मध्वो अम्र्तस्य वाणीः रतस्य सानावधि विष्टपि भराट्समानं योनिमभ्यनूषत वराः रतस्य हि धेनवो वावशानाः समदूध्नीः पीपयन्त दयुभक्ताः रतस्य हि परसितिर्द्यौरुरु वयचो नमो मह्यरमतिःपनीयसी रतस्य हि वर्तनयः सुजातमिषो वाजाय परदिवःसचन्ते रतस्य हि सदसो धीतिरद्यौत सं गार्ष्टेयो वर्षभोगोभिरानट रता वनथो अक्तुभिः रतादियर्मि ते धियं मनोयुजम रताय सप्त दधिषे पदानि जनयन मित्रं तन्वे सवायै रतायिनी मायिनी सं दधाते मित्वा शिशुं जज्ञतुर्वर्धयन्ती रतावा यज्ञियो भुवः रतावान रतजाता रताव्र्धो घोरासो अन्र्तद्विषः रतावानं महिषं विश्वदर्शतमग्निं सुम्नाय दधिरेपुरो जनाः रतावानं रतायवो यज्ञस्य साधनं गिरा रतावानः कवयो यज्ञधीराः परचेतसो य इषयन्त मन्म रतावाना नि षेदतुः साम्राज्याय सुक्रतू रतावाना यजसे पुतदक्षसा रतावाना सम्राजा नमसे हिता रतावाना सम्राजा पूतदक्षसा सखाय आ शिषामहि बरह्मेन्द्राय वज्रिणे रतावानाव्र्तमा घोषतो बर्हत रतुना यज्ञमाशाथे रतुना यज्ञवाहसा रते स विन्दते युधः सुगेभिर्यात्यध्वनः रतेन देवः सविता शमायत रतस्य शर्ङगमुर्विया वि पप्रथे रतेन मित्रावरुणाव रताव्र्धाव रतस्प्र्शा रतेन य रतजातो विवाव्र्धे राजा देव रतं बर्हत रतेन यन्तो अधि सिन्धुमस्थुर्विदद गन्धर्वोम्र्तानि नाम रतेन याव रताव्र्धाव रतस्य जयोतिषस पती रतेन राजन्नन्र्तं विविञ्चन मम राष्ट्रस्याधिपत्यमेहि रतेन सत्यं रतसाप आयञ्छुचिजन्मानः शुचयः पावकाः रतेनादित्यास्तिष्ठन्ति दिवि सोमो अधि शरितः रत्ना च यद विभजासि सवधावो भागं नो अत्र वसुमन्तंवीतात रथं रथं रथं रथं रथं रथं न दुर्गाद वसवः सुदानवो विश्वस्मान नोंहसो निष पिपर्तन रथं युक्तमसनाम सुषामणि रथं वामनुगायसं य इषा वर्तते सह रथं हिरण्ययं ददन मंहिष्टः सूरिरभूद वर्षिष्ठमक्र्त शरवः रथं हिरण्यवन्धुरं हिरण्याभीशुमश्विना रथानां न ये अराः सनाभयो जिगीवांसो न शूराभिद्यवः रथाय नावमुत नो गर्हाय नित्यारित्रां पद्वतीं रास्यग्ने रथिरायतामुशती पुरन्धिरस्मद्र्यगा दावने वसूनाम रथिरासो हरयो ये ते अस्रिध ओजो वातस्य पिप्रति रथीतमंरथीनां वाजानां सत्पतिं पतिम रथीतमो रथीनाम रथीरभून मुद्गलानी गविष्टौ भरे कर्तं वयचेदिन्द्रसेना रथे वहन्तु बिभ्रतः रथेष्ठायाध्वर्यवः सोममिन्द्राय सोतन रथो न यातः शिक्वभिः कर्तो दयामङगेभिररुषेभिरीयते रथो न विक्ष्व रञ्जसान आयुषु वयानुषग वार्या देव रण्वति रथो नयोरभीव्र्तो घर्णीवाञ्चेतति तमना रथो यो वां तरिवन्धुरो हिरण्यभीशुरश्विना रथो वां मित्रावरुणा दीर्घापसाः सयूमगभस्तिः सूरो नाद्यौत पर्थू रथो दक्षिणाया अयोज्यैनं देवासो अम्र्तासो अस्थुः रदूदरेण साख्या सचेय यो मा न रिष्येद धर्यश्व पीतः रद्धं वर्त्रमहिमिन्द्रस्य हन्मनाग्निर्नजम्भैस्त्र्ष्वन्नमावयत रधक सा वो मरुतो दिद्युदस्तु यद व आगः पुरुषता कराम रधक सोम सवस्तये संजग्मानो दिवः कविः रधग दवेषःक्र्णुत विश्ववेदसः रध्याम कर्मापसा नवेन देवैर्द्यावाप्र्थिवी परावतं नः रध्याम सतोमं सनुयाम वाजमा नो मन्त्रं सरथेहोपयातम रपत कविरिन्द्रार्कसातौ कषां दासायोपबर्हणीं कः रपद गन्धर्वीरप्या च योषणा नदस्य नादे परि पातुमे मनः रबीसे अत्रिमश्विनावनीतमुन निन्यथुः सर्वगणं सवस्ति रभवो विष्ट्यक्रत रभुक्षणं न वर्तव उक्थेषु तुग्र्याव्र्धम रभुक्षणं मघवानं सुव्र्क्तिं भर्ता यो वज्रं नर्यम्पुरुक्षुः रभुक्षणमिन्द्रमा हुव ऊतय रभून वाजान मरुतः सोमपीतये रभुक्षा वाजो रथस्पतिर्भगो रण्वःशण्सः शशमानस्य पातु नः रभुमन्ता वर्षणा वाजवन्ता मरुत्वन्ता जरितुर्गछथो हवम रभुरभुक्षा रभुर्विधतो मद आ ते हरी जूजुवानस्यवाजिना रभुरभुभिरभि वः सयाम विभ्वो विभुभिः शवसा शवांसि रभुर्न इन्द्रः शवसा नवीयान रभुर्वाजेभिर्वसुभिर्वसुर्ददिः रभुर्न करतुभिर्मातरिश्वा रभुर्न रथ्यं नवं दधाता केतमादिशे रभुर्भराय सं शिशातु सातिं समर्यजिद वाजो अस्मानविष्टु रभुर्वाज रभुक्षणः परिज्मा विश्ववेदसः रभुर्वाज रभुक्षाः पत्यते शवो अवक्ष्णौमि दासस्य नाम चित रभुर्विभ्वा वाजो देवानगछत सवपसो यज्ञियम्भागमैतन रभू नापत खरमज्रा खरज्रुर्वायुर्न पर्फरत्क्षयद रयीणाम रयिं कर्ण्वन्तिचेतनम रयिं चपुत्रांश्चादादग्निर्मह्यमथो इमाम रयिं देहि विश्ववारम रयिं नश्चित्रमश्विनमिन्दो विश्वायमा भर रयिं नश्चित्रमा भरा सवर्विदम रयिं पिशन्गं बहुलं पुरुस्प्र्हं पवमानाभ्यर्षसि रयिं वीरवतीमिषम रयिं समुद्रादुत वा दिवस पर्यस्मे धत्तं पुरुस्प्र्हम रयिं सुक्षत्रं सवपत्यमायुः सुवीर्यं नासत्या वहन्ता रयिंन सुन्वते सचा सहस्रिणीभिरूतिभिर्देवी जनित्र्य रयिमस्मभ्यं युज्यं चोदयन्मते जयेष्ठं चोदयन्मते रयिर्न यः पित्र्वित्तो वयोधाः सुप्रणीतिश्चिकितुषो नशासुः ररक्ष तान सुक्र्तो विश्ववेदा दिप्सन्त इद रिपवो नाह देभुः रराणता मरुतो वेद्याभिर्नि हेळो धत्त वि मुचध्वमश्वान ररे वां सतोमं विदथेषु विष्णो पिन्वतम इषो वर्जनेष्व इन्द्र ररे हव्यं मतिभिर्यज्ञियानां नक्षत कामं मर्त्यानामसिन्वन रश्मीन्रिव यछतमध्वरानुप शयावाश्वस्य सुन्वतो मदच्युता रश्मीन्रिव यो यमति जन्मनी उभे देवानां शंसं रत आ च सुक्रतुः रश्यो न तर्ष्यन्नवपानमा गहि पिबा सोमं वशाननु रषभं मा समानानां सपत्नानां विषासहिम रषिं नरावंहसः पाञ्चजन्यं रबीसादत्रिं मुञ्चथो गणेन रषिः स योमनुर्हितो विप्रस्य यावयत्सखः रषिद्विषे मरुतः परिमन्यव इषुं न सर्जत दविषम उत तिष्ठ बरह्मणस पते देवयन्तस्त्वेमहे रषिमना य रषिक्र्त सवर्षाः सहस्रणीथः पदवीः कवीनाम रषिर्न सतुभ्वा विक्षु परशस्तो वाजी न परीतो वयोदधति रषिर्विप्रः काव्येन रषिर्विप्रः पुरेता जनानां रभुर्धीर उशना काव्येन रषिर्हि पूर्वजा अस्येक ईशान ओजसा रषिष्टुता जरयन्ती मघोन्युषा उछति वह्निभिर्ग्र्णाना रषीणां च सतुतीरुप यज्ञं च मानुषाणाम रषीणां वा यः कषये गुहा व चर्क्र्षे गिर रषीणां सप्त धीतिभिः रषीन्तपस्वतो यम तपोजानपि गछतात अरायि काणे विकटे गिरिं गछ सदान्वे रषे जनित्रीर्भुवनस्य पत्नीरपो वन्दस्वसव्र्धः सयोनीः रषे मन्त्रक्र्तां सतोमैः कश्यपोद्वर्धयन गिरः रषे वैयश्वदम्यायाग्नये रष्वस्त्वमिन्द्र शूर जातो दासीर्विशः सूर्येणसह्याः रष्वा ते पादा पर यज्जिगास्यवर्धन वाजा उत ये चिदत्र रसं ते मित्रो अर्यमा पिबन्ति वरुनः कवे रसा दधीतव्र्षभम रसाय्यः पयसा पिन्वमान ईरयन्नेषि मधुमन्तमंशुम राजन्तमध्वराणां गोपां रतस्य दीदिविम राजन्तमध्वराणामग्निं शुक्रेण शोचिषा राजन्तावध्वराणामश्विना यामहूतिषु राजन्नप दविषः सेध मीढ्वो अप सरिधः सेध नह्यन्यं बळाकरं मर्डितारं शतक्रतो राजा कर्ष्टीनामसि मानुषीणां युधा देवेभ्यो वरिवश्चकर्थ राजा पवित्रमत्येति रोरुवद दिवः पीयूषन्दुहते नर्चक्षसः राजा पवित्ररथो वाजमारुहः सहस्रभ्र्ष्टिर्जयसि शरवो बर्हत पवस्व देवमादनो विचर्षणिरप्सा इन्द्राय वरुणाय वायवे राजा पवित्ररथो वाजमारुहत सहस्रभ्र्ष्टिर्जयति शरवो बर्हत राजा मेधाभिरीयते पवमानो मनावधि राजा राष्ट्रानां पेशो नदीनामनुत्तमस्मै कषत्रं विश्वायु राजा समुद्रं नद्यो वि गाहते अपामूर्मिं सचते सिन्धुषु शरितः राजा सिन्धूनां पवते पतिर्दिव रतस्य याति पथिभिः कनिक्रदत राजा सिन्धूनामवसिष्ट वास रतस्य नावमारुहद रजिष्ठाम राजानःसत्यं कर्ण्वाना बरह्मजायां पुनर्ददुः राजाना मित्रावरुणा सुपाणी गोषु परियमम्र्तं रक्षमाणा राजानो न चित्राः सुसन्द्र्शः कषितीनां नमर्या अरेपसः राजानो न परशस्तिभिः सोमासो गोभिर अञ्जते राजेव दस्म नि षदो अधि बर्हिष्यस्मिन सु सोमेऽवपानमस्तु ते राजेव युध्वा नयसि तवमित सिचौ यदासामग्रं परवतामिनक्षसि राजेव हि जनिभिः कषेष्येवाव दयुभिरभि विदुष कविः सन राज्ञस्त्वेषस्य सुभगस्य रातिषु तुर्वशेष्वमन्महि राज्ञो नु ते वरुणस्य वरतानि परो सय वह्निः पथ्याभिरस्यान दिवो न वर्ष्टिः पवमानोक्षाः राज्ञो नु ते वरुणस्य वरतानि बर्हद गभीरं तव सोम धाम रातिं यद वामरक्षसं हवामहे युवाभ्यां वाजिनीवसू रातिं वामस्य सुभगां महीमिषं दधासि सानसिंरयिम रातिषाचो अभिषाचः सवर्विदः सवर्गिरो बरह्म सूक्तं जुषेरत रातौ सयामोभयास आ ते यूयं पात सवस्तिभिः सदा नः रात्रि सतोमंन जिग्युषे ममाग्ने वर्चो विहवेष्वस्तु वयं तवेन्धानास्तन्वम्पुषेम रात्रीभिरस्मा अहभिर्दशस्येत सूर्यस्य चक्षुर्मुहुरुन्मिमीयात रात्र्यां तमो अदधुर्ज्योतिरहन्ब्र्हस्पतिर्भिनदद्रिं विदद गाः रात्र्याश्चिदन्धो अति देव पश्यस्यग्ने राधस्ते दस्यवे वर्क राधांसियाद्वानाम रायः समुद्रांश्चतुरो अस्मभ्यं सोम विश्वतः रायश्च सथ सवपत्यस्य पत्नीःसरस्वती तद गर्णते वयो धात रायश्चेतन्ती भुवनस्य भूरेर्घ्र्तं पयो दुदुहे नाहुषाय रायस कामो जरितारं त आगन तवमङग शक्र वस्व आशको नः रायस पूर्धि सवधावो अस्ति हि ते अग्ने देवेष्वाप्यम रायस पोषं यजमानेषु धारय यूयं पातस्वस्तिभिः सदा नः अयं वेनश्चोदयत पर्श्निगर्भा जयोतिर्जरायू रजसोविमाने रायस पोषं सौश्रवसाय धीमहि तद्देवानां रायस्कामो वज्रहस्तं सुदक्षिणं पुत्रो न पितरं हुवे राया युजा सधमादो अरिष्टा यूयं पात दधिक्रां वः परथममश्विनोषसमग्निं समिद्धं भगमूतये हुवे राया हिरण्यया मतिरियमव्र्काय शवसे राये दयुम्नायशवसे च गिर्वणः राये नु यं जज्ञतू रोदसीमे राये देवी धिषणा धाति देवम राये सु तस्य धीमहि रायो जनित्रीं धिषणामुप बरुवे सवस्त्यग्निं समिधानमीमहे रायो धर्ता न ओजसा रायो बुध्नः संगमनो वसूनां यज्ञस्य केतुर्मन्मसाधनो वेः रायो बुध्नः संगमनो वसूनां विश्वा रूपाभि चष्टेशचीभिः रारन्धि नः सूर्यस्य सन्द्र्शि घर्तेन तवन्तन्वं वर्धयस्व रास्वा च न उपमाते पुरुस्प्र्हं सुनीती सवयशस्तरम रास्वा च नः सुमहो हव्यदातिं तरास्वोत नस्तन्वो अप्रयुछन पर केतुना बर्हता यात्यग्निरा रोदसी वर्षभो रोरवीति रास्वा च नो अम्र्त मर्तभोजनं तमने तोकाय तनयाय मर्ळ रास्वेन्दो वीरवद यशः रिपु सतेन सतेयक्र्द दभ्रमेतु नि ष हीयतान्तन्वा तना च रिरिक्वांसस्तन्वः कर्ण्वत सवाः सखा सख्युर्निमिषिरक्षमाणाः रिष्टं न यामन्नप भूतु दुर्मतिर्विश्वाप भूतु दुर्मतिः तवया वयं मघवन पूर्व्ये धन इन्द्रत्वोताः सासह्याम पर्तन्यतो वनुयाम वनुष्यतः नेदिष्ठे अस्मिन्नहन्यधि वोचा नु सुन्वते रिहते ककुभो मिथः रुक्मो न चित्रः सवधितीवान पव्या रथस्य जङघनन्त भूम रुचे जनन्त सूर्यम रुज यस्त्वाप्र्तन्यति रुजद दर्ळ्हा वयोजसा रुजद दर्ळ्हानि दददुस्रियाणां परति गाव उषसं वावशन्त रुजा दर्ळ्हा चिद रक्षसः सदांसि पुनान इन्द ऊर्णुहि विवाजान रुद्राणामेति परदिशा विचक्षणो रुद्रेभिर्योषा तनुते पर्थु जरयः रुद्रास एषामिषिरासो अद्रुह सपशः सवञ्चः सुद्र्शो नर्चक्षसः रुद्रो रुद्रेभिर्देवो मर्ळयाति नस्त्वष्टा नोग्नाभिः सुविताय जिन्वतु रुवति भीमो वर्षभस्तविष्यया शर्ङगे शिशानो हरिणीविचक्षणः रुशद्वत्सा रुशती शवेत्यागादारैगु कर्ष्णा सदनान्यस्याः रेतोधाासन महिमान आसन सवधा अवस्तात परयतिः परस्तात रेभदत्र जनुषा पूर्वो अङगिरा गरावाण ऊर्ध्वा अभिचक्षुरध्वरम रेभन पवित्रम्पर्येषि विश्वतः परीतो षिञ्चता सुतं सोमो य उत्तमं हविः रेभो यदज्यसे वने रेभो वनुष्यते मती रेवत स वयो दधते सुवीरं स देवानामपि गोपीथेस्तु रेवतीर्नः सधमाद इन्द्रे सन्तु तुविवाजाः रेवद वयो दधाथे रेवदाशथे नरा मयाभिरितौति महिनम रेवदस्मभ्यम्पुर्वणीक दीदिहि रेवदस्मे वयुछ सून्र्तावति रेवदुछ मघवद्भ्यो मघोनि रेवत सतोत्रे सून्र्ते जारयन्ती रेवदुवाह सचनो रथो वां वर्षभश्च शिंशुमारश्च युक्ता रेवन्तं हि तवा शर्णोमि रेवानिद रेवत सतोता सयात तवावतो मघोनः रैभ्यासीदनुदेयी नाराशंसि नयोचनी रैवत्येव महसा चारव सथन यस्यग्रावाणो अजुषध्वमध्वरम रोचन्तेरोचना दिवि रोचमानोविभावसुः रोदसी आ वदता गणश्रियो नर्षाचः शूराः शवसाहिमन्यवः रोदसी हि मरुतश्चक्रिरे वर्धे मदन्ति वीरा विदथेषु घर्ष्वयः रोमाण्यव्या समया वि धावति मधोर्धारा पिन्वमाना दिवे दिवे रोहिच्छ्यावा सुमदंशुर्ललामीर्द्युक्षा राय रज्राश्वस्य रोहितं मे पाकस्थामा सुधुरं कक्ष्यप्राम लोका यत्र जयोतिष्मन्तस्तत्र मामम्र्तं कर्धीन्द्रायेन्दो परि सरव लोपामुद्र वर्षणं नी रिणति धीरमधीर धयति शवसन्तम लोपाशः सिंहं परत्यञ्चमत्साः करोष्टावराहं निरतक्त कक्षात वंसगेव पूषर्या शिम्बाता मित्रेव रता शतराशातपन्ता वंस्व विश्वा वार्याणि परचेतः सत्या भवन्त्वाशिषो नोद्य वंस्वा नो वार्या पुरु वंस्व रायः पुरुस्प्र्हः वग्नुमियर्ति यं विदे वचस्तच्चिन न ओहसे वचो दीर्घप्रसद्मनीशे वाजस्य गोमतः वचोविदं वाचमुदीरयन्तीं विश्वाभिर्धीभिरुपतिष्ठमानाम वच्यन्ते वां ककुहा अप्सु जाता युगा जूर्णेव वरुणस्य भूरेः वच्यन्ते वां ककुहासो जूर्णायामधि विष्टपि वज्रं यश्चक्रे सुहनाय दस्यवे हिरीमशो हिरीमान वज्रं शिशाति धिषणा वरेण्यम वज्रं शिशान ओजसा वज्रंच वर्षणं भरत समप्सुजित वज्रंशिशान ओजसा वज्रमेको बिभर्ति हस्त आहितं तेन वर्त्राणि जिघ्नते वज्रश्च यद भवथो अनपच्युतासमत्स्वनपच्युता वज्री सुशिप्रो हर्यश्व इत करदिन्द्रः करत्वा यथा वशत वज्रेण शतपर्वणा वज्रेण हि वर्त्रहा वर्त्रमस्तरदेवस्य शूशुवानस्यमायाः वत्सं जातंन धेनवः पवमान विधर्मणि वत्सं न पूर्व आयुनि जातं रिहन्ति मातरः वत्से बष्कये अधि सप्त तन्तून वि तत्निरे कवय ओतवाु वत्सो वां मधुमद वचो अशंसीत काव्यः कविः वदन बरह्मावदतो वनीयान पर्णन्नापिरप्र्णन्तमभि षयात वधर्दासस्य तुविन्र्म्ण नीनमः वधर्यन्तीं बहुभ्यः परैको अब्रवीद रता वदन्तश्चमसानपिंशत वधीं वर्त्रं मरुत इन्द्रियेण सवेन भामेन तविषो बभूवान वधीं वर्त्रं वज्रेण मन्दसनो अप वरजम्महिना दाशुषे वम वधीदुग्रो रिणन्नपः वधीर्मा शूर भूरिषु वधीर्हि दस्युं धनिनं घनेननेकश्चरन्नुपशाकेभिरिन्द्र वधैर्दुःशंसानप दूढ्यो जहि दूरे वा ये अन्ति वा के चिदत्रिणः वधैर्वधस्नवीङखय वनर्क्षमुदप्रुतम वनस्पतिं पवमान मध्वा समङगधि धारया वनस्पतिं वन आस्थापयध्वं नि षू दधिध्वमखनन्त उत्सम वनस्पतिः शमिता देवो अग्निः सवदन्तु हव्यम्मधुना घर्तेन वनस्पतिभिः पर्थिवी सजोषा उभे रोदसी परि पासतो नः वनस्पते अव वनस्पते रशनया नियूया देवानां पाथ उप वक्षिविद्वान वना वसानो वरुणो न सिन्धून वि रत्नधा दयते वार्याणि वनानि न परजहितान्यद्रिवो दुरोषासो अमन्महि वनानि महिषा इव वनीवानो मम दूतास इन्द्रं सतोमाश्चरन्ति सुमतीरियानाः वने करीळन्तमत्यविम वनेम तद धोत्रया चितन्त्या वनेम रयिं रयिवः सुवीर्यं रण्वं सन्तं सुवीर्यम दुर्मन्मानं सुमन्तुभिरेमिषा पर्चीमहि वनेम पूर्वीरर्यो मनीषा अग्निः सुशोको विश्वान्यश्याः वनेषु जायुर्मर्तेषु मित्रो वर्णीते शरुष्टिं राजेवाजुर्यम वनोति शिप्राभ्यां शिप्रिणीवान वनोति हि सुन्वन कषयं परीणसः सुन्वानो हि षमा यजत्यव दविषो देवानामव दविषः सुन्वान इत सिषासति सहस्रा वाज्यव्र्तः वन्दस्व मारुतं गणं तवेषम पनस्युम अर्किणम वन्वन्तु समा ते अवसा समीके अभीतिमर्यो वनुषां शवांसि वन्वन्नवातः परिधीन्रपोर्णु वीरेभिरश्वैर्मघवा भवा नः वन्वन्नवातो अभि देववीतिमिन्द्राय सोम वर्त्रहा पवस्व वपन्ति मरुतो मिहं पर वेपयन्ति पर्वतान वपन्तो बीजमिव धान्याक्र्तः पर्ञ्चन्तिसोमं न मिनन्ति बप्सतः वपुर्वपुष्या सचतामियं गीर्दिवो दुहित्रोषसा सचेथे वम्रस्य मन्ये मिथुना विवव्री अन्नमभीत्यारोदयन्मुषायन वय अस्तभ्ना रोदसी विष्णव एते दाधर्थ पर्थिवीम अभितो मयूखैः वयं गीर्भिर्विपन्यवः वयं घर्तेनाध्वरस्य होतर्वयं देव हविषा भद्रशोचे वयं घा ते अपि षमसि सतोतार इन्द्र गिर्वणः वयं घा ते अपूर्व्येन्द्र बरह्माणि वर्त्रहन वयं घा ते तवे इद विन्द्र विप्र अपि षमसि वयं चिद धि वां जरितारः सत्या विपन्यामहे वि पणिर्हितावान वयं जयेम तवया युजा वर्तमस्माकमंशमुदवा भरे भरे वयं त इन्द्र सतोमेभिर्विधेम तवमस्माकं शतक्रतो वयं तत ते शवसा गातुवित्तमा इन्द्रत्वोता विधेमहि वयं तत्त इन्द्र सं भरामसि यज्ञमुक्थं तुरं वचः वयं तद वः सम्राज आ वर्णीमहे पुत्रो न बहुपाय्यम वयं तद वो वसवो विश्ववेदस उप सथेयाम मध्य आ वयं तदस्य सम्भ्र्तं वस्विन्द्रेण वि भजेमहि नभन्तामन्यके समे वयं ते अग्ने समिधा विधेम वयं दाशेम सुष्टुती यजत्र वयं ते अस्य वर्त्रहन वसो वस्वः पुरुस्प्र्हः वयं ते अस्य वर्त्रहन विद्याम शूर नव्यसः वयं ते अस्यां सुमतौ चनिष्ठाः सयाम वरूथे अघ्नतो नर्पीतौ वयं ते त इन्द्र ये च देव सतवन्त शूर ददतो मघानि वयं ते वो वरुण मित्रार्यमन सयामेद रतस्य रथ्यः वयं देवत्रादिते सयाम तव परियासो अर्यमन गर्णन्तः वयं नु ते दाश्वांसः सयाम बरह्म कर्ण्वन्तो हरिवो वसिष्ठाः वयं पुरा महि च नो अनु दयून तन न रभुक्षा नरामनु षयात वयं राजभिः परथमा धनान्यस्माकेनव्र्जनेना जयेम वयं वयं त आसां सुम्ने सयाम वज्रिवः वयं वो वर्क्तबर्हिषो हितप्रयस आनुषक वयं शूरेभिरस्त्र्भिरिन्द्र तवया युजा वयम वयं सहस्रं रषिभिः सनेम वि अनर्वाणं वर्षभं मन्द्रजिह्वं बर्हस्पतिं वर्धया नव्यमर्कैः वयं सोम वरते तव मनस्तनूषु बिभ्रतः वयं सोमस्य विश्वह परियासः सुवीरासो विदथमावदेम वयं हि तवा बन्धुमन्तमबन्धवो विप्रास इन्द्र येमिम वयं हि ते अमन्मह्यान्तादा पराकात वयं हि ते चक्र्मा भूरि दावने सद्यश्चिन महि दावने वयं हि वां हवामह उक्षण्यन्तो वयश्ववत वयं हि वां हवामहे विपन्यवो विप्रासो वाजसातये वयं होत्राभिरुत देवहूतिभिः ससवांसो मनामहे वयः सुपर्णा उप सेदुरिन्द्रं परियमेधा रषयोनाधमानाः वयख्यज्जिह्वयासितः वयख्यन्महिषो दिवम वयघ्न्यस्य मूर्धनि चक्रं रथस्य येमथुः वयचस्वतीरुर्विया वि शरयन्तां पतिभ्यो न जनयःशुम्भमानाः वयञ्जते दिवो अन्तेष्वक्तून विशो न युक्ता उषसो यतन्ते वयञ्जिभिर्दिव आतास्वद्यौदप कर्ष्णां निर्णिजं देव्यावः वयनिनस्य धनिनः परहोषे चिदररुषः वयन्तरिक्षमतिरन मदे सोमस्य रोचना वयब्रवीद वयुना मर्त्येभ्यो अग्निर्विद्वान रतचिद धि सत्यः तरिमूर्धानं सप्तरश्मिं गर्णीषे अनूनमग्निं पित्रोरुपस्थे वयमद्येन्द्रस्य परेष्ठा वयं शवो वोचेमहि समर्ये वयमिद वः सुदानवः कषियन्तो यान्तो अध्वन्ना वयमिन्द्र तवायवः सखित्वमा रभामहे वयमिन्द्र तवायवो अभि पर णोनुमो वर्षन वयमु तवा तदिदर्था इन्द्र तवायन्तः सखायः वयमु तवा दिवा सुते वयं नक्तं हवामहे वयमु तवा शतक्रतो गावो न यवसेष्वा वयमेनमिदा हयो अपीपेमेह वज्रिणम वयर्य इन्द्र तनुहि शरवांस्योज सथिरेव धन्वनोऽभिमातीः वयश्चित ते पतत्रिणो दविपच्चतुष्पदर्जुनि वयश्नुहि तर्पया काममेषामथा मनो वसुदेयाय कर्ष्व वयश्वस्त्वा वसुविदमुक्षण्युरप्रीणाद रषिः वयश्वेभ्यः सुभगे वजिनीवति वयस्मदा काष्ठा अर्वते वर्घनेव वज्रिञ्छ्नथिह्यमित्रान वयस्मे अधि शर्म तत पक्षा वयो न यन्तन वया इवानु रोहते जुषन्त यत वयानट तुर्वणे शमि वयानळ इन्द्रः पर्तनाः सवोजा आस्मै यतन्ते सख्यायपूर्वीः वयानवस्य तर्त्सवे गयं भाग जेष्म पूरुं विदथे मर्ध्रवाचम वयानशिः पवमानो वि धावति सखाय आ नि शीदत पुनानाय पर गायत वयानशिः पवसे सोम धर्मभिः पतिर्विश्वस्य भुवनस्य राजसि वयावर्देव्या मतिं वि रातिं मर्त्येभ्यः वयास इन्द्रः पर्तनाः सवोजा अधा विश्वंशत्रूयन्तं जघान वयु परथते वितरं वरीय ओभा पर्णन्ती पित्रोरुपस्था वयु परथते वितरं वरीयो देवेभ्यो अदितयेस्योनम वयुछन्ती जीवमुदीरयन्त्युषा मर्तं कं चन बोधयन्ती वयुछन्ती नः सनये धियो धा यूयं पात परति सतोमेभिरुषसं वसिष्ठा गीर्भिर्विप्रासः परथमा अबुध्रन वयुछन्ती रश्मिभिः सूर्यस्याञ्ज्यङकते समनगा इवव्राः वयुछन्ती हि रश्मिभिर्विश्वमाभासि रोचनम वयुर्वीं पर्थ्वीममतिं सर्जान आ नर्भ्यो मर्तभोजनं सुवानः वयूर्णोति हर्दा मतिं नव्यो जायतां रतं वि वयूर्ण्वती दिवो अन्तानबोध्यप सवसारं सनुतर्युयोति वयेतु दिद्युद दविषामशेवा युयोत विष्वग रपस्तनूनाम वयो दधत पद्वते रेरिहत सदानु शयेनी सचतेवर्तनीरह वयो न पित्र्यं सहः वयो न वर्क्षं सुपलाशमासदन सोमास इन्द्रं मन्दिनश्चमूषदः वयो न वसतीरुप वयो नकिष टे पप्तिवांस आसते वयुष्टौ वाजिनीवति वयो ये भूत्वी पतयन्ति नक्तभिर्ये वा रिपो दधिरे देवे अध्वरे वरजं कर्णुध्वं स हि वो नर्पाणो वर्म सीव्यध्वं बहुलाप्र्थूनि वरता रक्षन्ते अद्रुहः वरता रक्षन्ते विश्वाहा वरता विदान आयुधा वरतानि पानो अम्र्तस्व चारुण उभे नर्चक्षानु पश्यते विशौ वरतान्यस्य सश्चिरे पुरूणि पूर्वचित्तये वस्वीर वराय ते घर्तवन्तः सुतासः सवाद्मन भवन्तुपीतये मधूनि वराय ते पात्रं धर्मणे तना यज्ञो मन्त्रोब्रह्मोद्यतं वचः वराय देव मन्यवे वरिवस्य महामह वरिवोधातमो भव मंहिष्ठो वर्त्रहन्तमः वरिवोवित परिस्रव वरिवोविद घर्तं पयः वरीव्र्जत सथविरेभिः सुशिप्रास्मे दधद वर्षणं शुष्ममिन्द्र वरुण इद इह कषयत तम आपो अभ्य अनूषत वत्सं संशिश्वरीर इव वरुणः पराविता भुवन मित्रो विश्वाभिरूतिभिः वरुणो मित्रो अर्यमा समद्रातिषाचो अग्नयः वरूत्रीं धिषणां वह वरूत्रीभिः सुशरणो नो अस्तु तवष्टा सुदत्रो वि दधातु रायः वरूथ्यं वरुणे छन्द्यं वच सतोत्रं राजसु गायत वरेथे अग्निमातपो वदते वल्ग्वत्रये वरेयवो न मर्या घर्तप्रुषो अभिस्वर्तारोर्कं न सुष्टुभः वर्कश्चिदस्य वारण उरामथिरा वयुनेषु भूषति वर्कस्य चिद वर्तिकामन्तरास्याद युवंशचीभिर्ग्रसिताममुञ्चतम वर्काय चिज्जसमानाय शक्तमुत शरुतं शयवे हूयमाना वर्क्षस्य शाखामरुणस्य बप्सतस्ते सूभर्वाव्र्षभाः परेमराविषुः वर्क्षाश्चिन मे अभिपित्वे अरारणुः वर्क्षे वर्क्षे नियता मीमयद गौस्ततो वयः पर पतान्पुरुषादः वर्क्षेन वसतिं वयः वर्ज्याम ते परि दविषो अरं ते शक्र दावने वर्ञ्जे देवव्यचस्तममिन्द्राय शर्म सप्रथः वर्णाना अत्र सख्याय सख्यं तवायन्तो ये अमदन्ननु तवा वर्णीमहे सख्याय वर्णीमहे युज्याय वर्तिरश्विना परि यातमस्मयू वर्तिस्तोकाय तनयाय यातम वर्त्रं यदिन्द्र शवसावधीरहिमादित सूर्यं दिव्यारोहयो दर्शे वर्त्रं यदुग्रो वयव्र्श्चदोजसापो बिभ्रतन्तमसा परीव्र्तम वर्त्रं हनति वर्त्रहा शतक्रतुर्वज्रेण शतपर्वणा वर्त्रघ्नःसोमपाव्नः वर्त्रघ्ना वरिवोविदा मंसीष्ठा अश्वसातमः वर्त्रस्य चिद विदद येन मर्म तुजन्नीशानस्तुजता कियेधाः वर्त्रस्य तवा शवसथादीषमाणा विश्वे देवा अजहुर्ये सखायः वर्त्रस्य निण्यं वि चरन्त्यापो दीर्घं तम आशयदिन्द्रशत्रुः वर्त्रस्य यत परवणे दुर्ग्र्भिश्वनो निजघन्थ हन्वोरिन्द्र तन्यतुम वर्त्रस्य यद बद्बधानस्य रोदसी मदे सुतस्य शवसाभिनच्छिरः वर्त्रस्य यद भर्ष्टिमता वधेन नि तवमिन्द्र परत्यानं जघन्थ नयू षु वाचं पर महे भरामहे गिर इन्द्राय सदने विवस्वतः वर्त्रहा देववीतमः वर्त्रहा देववीतमः वर्त्रहा सोमपातमः वर्त्रहा सोमपीतये वर्त्रहा सोमपीतये वर्त्राणि वर्त्रहञ जहि वर्त्राण्यन्यः समिथेषु जिघ्नते वरतान्यन्यो अभि रक्षते सदा वर्त्रेण यदहिना बिभ्रदायुधा समस्थिथा युधयेशंसमाविदे वर्था करीळन्त इन्दवः सधस्थमभ्येकमित वर्था पवित्रे अर्षति वर्था समुद्रं सिन्धवो न नीचीः सुतासो अभि कलशानस्र्ग्रन वर्द्धस्य चिद वर्धतो दयामिनक्षत सतवानो वम्रो वि जघान सन्दिहः वर्द्धायुमनु वर्द्धयो जुष्टा भवन्तु जुष्टयः इन्द्रं विश्वा अवीव्र्धन समुद्रव्यचसं गिरः वर्ध शुभ्रे सतुवते रासि वाजान यूयं पात बर्हदु गायिषे वचो असुर्या नदीनाम वर्धदुक्थैर्वचोभिरा हि नूनं वयध्वैति पयसौस्रियायाः वर्धन्ति विप्रा महो अस्य सादने यवं नव्र्ष्टिर्दिव्येन दानुना वर्धन्तीमापः पन्वा सुशिश्विं रतस्य योना गर्भे सुजातम वर्धन्तु तवा सुष्टुतयो गिरो मे यूयम पात सवस्तिभिः सदा नः तिस्रो वाचः पर वद जयोतिरग्रा या एतद दुह्रे मधुदोघम ऊधः वर्धन्तु तवा सुष्टुतयो गिरो मे यूयम पात सवस्तिभिः सदा नः नू मर्तो दयते सनिष्यन यो विष्णव उरुगायाय दाशत वर्धन्तो अस्य वीर्यम वर्धमानंस्वे दमे वर्धस्वा सु पुरुष्टुत रषिष्टुताभिरूतिभिः वर्धा नो अमवच्छवः वर्धा समुद्रमुक्थ्यम वर्धा समुद्रमुक्थ्यम वर्धान काण्वस्य मन्मभिः वर्धान यं पूर्वीः कषपो विरूपा सथातुश्च रथं रतप्रवीतम वर्धासश्च परचेतसः वर्धो अग्ने वयो अस्य दविबर्हा यासद राया सरथं यं जुनासि वर्मण्वन्तो न योधाः शिमीवन्तः पितॄणांन शंसाः सुरातयः वर्श्चिकस्यारसं विषमरसं वर्श्चिक ते विषम वर्श्चोपरिष्टात तुजता वधेन ये अन्ति दूरादुपनायमेषाम वर्षणं धीभिरप्तुरं सोमं रतस्य धारया वर्षणश्वेन मरुतो वर्षप्सुना रथेन वर्षनाभिना वर्षणस्ते अभीशवो वर्षा कशा हिरण्ययी वर्षणा दयावाप्र्थिवी रतावरीव्र्षा पर्जन्यो वर्षणो वर्षस्तुभः वर्षण्वन्तं बिभ्रती धूर्षु रथं मन्द्रा चिकेत नाहुषीषु विक्षु वर्षन सतोतारमूतये वर्षन्तमः सखिभिः सवेभिरेवैर्म वर्षन्तमस्य हूमह ऊतिं सहस्रसातमाम वर्षन्न इन्द्र वर्षपाणास इन्दव इमे सुता अद्रिषुतास उद्भिदस तुभ्यं सुतास उद्भिदः वर्षन्निन्दो नौक्थ्यम पर ये गावो न भूर्णयस्त्वेषा अयासो अक्रमुः वर्षपत्नीरपो जया दिवे दिवे वर्षभो न तिग्मश्र्ङगो अन्तर्यूथेषु रोरुवत वर्षा कनिक्रदर्षति वर्षा गरावा वर्षा मदो वर्षा सोमो अयं सुतः वर्षा छन्दुर्भवति हर्यतो वर्षा कषेमेण धेनाम्मघवा यदिन्वति वर्षा जजान वर्षणं रणाय तमु चिन नारी नर्यं ससूव वर्षा तवंशतक्रतो वर्षा हवः वर्षा तवा वर्षणं हुवे वज्रिञ्चित्राभिरुतिभिः वर्षा ते वर्ष्ण इन्दुर्वाजी सहस्रसातमः वर्षा दधन्वे वर्षणं नदीष्वा तुभ्यं सथातर्हरीणाम वर्षा धर्माणि दधिषे वर्षा न करुद्धः पतयद रजस्स्वा यो अर्यपत्नीरक्र्णोदिमा अपः वर्षा पवस्व धारया मरुत्वते च मत्सरः वर्षा पवित्रे अधि सानो अव्यये सोमः पुनान इन्द्रियाय धायसे वर्षा पवित्रे अधि सानो अव्ये बर्हत सोमो वाव्र्धे सुवान इन्दुः वर्षा पुनान आयुषु सतनयन्नधि बर्हिषि वर्षा मतीनां पवते विचक्षणः सोमो अह्नः परतरीतोषसो दिवः वर्षा यज्ञो वर्षणः सन्तु यज्ञिया वर्षणो देवाव्र्षणो हविष्क्र्तः वर्षा यूथेव वंसगः कर्ष्टीरियर्त्योजसा वर्षा रथो मघवन वर्षणा हरी वर्षा तवं सतक्रतो वर्षा वर्ष्ने रोरुवदंशुरस्मै पवमानो रुशदीर्ते पयोगोः वर्षा वां मेघो वर्षणा पीपाय गोर्न सेके मनुषोदशस्यन वर्षा वि जज्ञे जनयन्नमर्त्यः परतपञ जयोतिषा तमः वर्षा वो अंशुर्न किला रिषाथनेलावन्तः सदमित्स्थनाशिताः वर्षा शुष्मेण बाधते वि दुर्मतीरादेदिशानः शर्यहेव शुरुधः वर्षा शोणो अभिकनिक्रदद गा नदयन्नेति पर्थिवीमुत दयाम वर्षा सोता सुनोतु ते वर्षन्न्र्जीपिन्ना भर वर्षा हयसि भानुना दयुमन्तं तवा हवामहे वर्षा हयुग्र शर्ण्विषे परावति वर्षो अर्वावति शरुतः वर्षा हरिः शुचिरा भाति भासा धियो हिन्वान उशतीरजीगः वर्षाकपायि रेवति सूपुत्र आदु सुस्नुषे वर्षाणं वर्षभिर्यतं सुन्वन्ति सोममद्रिभिः वर्षायज्ञो यमिन्वसि वर्षा हवः वर्षायदाजिं वर्षणा सिषाससि चोदयन वध्रिणा युजा आशुः शिशानो वर्षभो न भीमो घनाघनः कषोभणश्चर्षणीनाम वर्षायमाणो अव्र्णीत सोमं तरिकद्रुकेष्वपिबत सुतस्य वर्षायमिन्द्र ते रथ उतो ते वर्षणा हरी वर्षायुधो न वध्रयो निरष्टाः परवद्भिरिन्द्राच्चितयन्त आयन वर्षारवाय वदते यदुपावति चिच्चिकः वर्षाह्युग्र शर्ण्विषे वर्षिष्ठक्षत्रा उरुचक्षसा नरा राजाना दीर्घश्रुत्तमा वर्षिष्ठमूतये भर वर्षिष्ठे अधि सानवि वर्षेन्द्रःपुर एतु नः सोमप अभयंकरः वर्षेव यूथा परि कोशमर्षन कनिक्रदच्चम्वोराविवेश वर्षेव यूथा परि कोशमर्षस्यपामुपस्थे वर्षभः कनिक्रदत वर्ष्टिं दिवः परि सरव दयुम्नम पर्थिव्या अधि वर्ष्टिं दिवः पवस्व रीतिमपां जिन्वा गविष्टये धियः वर्ष्टिं दिवः शतधारः पवस्व सहस्रसा वाजयुर्देववीतौ वर्ष्टिं नो अर्ष दिव्यां जिगत्नुमिळावतीं शंगयीं जीरदानुम वर्ष्टिद्यावोरीत्यापः सवर्विदः वर्ष्टिन्दिवः परि सरव वर्ष्ण सथातारा मनसो जवीयानहम्पूर्वो यजतोधिष्ण्या यः वर्ष्णश्चन्द्रान न सुश्रवस्तमान गिरा वन्दस्व मरुतो अह वर्ष्णस्ते वर्ष्ण्यं शवो वर्षा वनं वर्षा मदः वर्ष्णामस्मभ्यमूतये वर्ष्णे चोदस्व सुष्टुतिम वर्ष्णे ते हरी वर्षणा युनज्मि वयन्तु बरह्माणि पुरुशाक वाजम वर्ष्णेदधतो वर्ष्ण्यम वर्ष्णो वध्रिः परतिमानं बुभूषन पुरुत्रा वर्त्रो अशयद वयस्तः वर्ष्णो हरस आयवः वर्ष्मन पर्थिव्याः सुदिनत्वे अह्नामूर्ध्वोभव सुक्रतो देवयज्या ववक्ष रष्वोस्त्र्तः ववक्षुरस्य केतवो उत वज्रो गभस्त्योः ववन्मा नु ते युज्याभिरूती कदा न इन्द्र राय आ दशस्येः वव्राननन्तानव सा पदीष्ट गरावाणो घनन्तु रक्षस उपब्दैः वव्रासो न ये सवजाः सवतवस इषं सवरभिजायन्त धूतयः वव्रिवांसं महीरपः वव्र्ज्युस्त्र्ष्यतः कामम वव्र्त्यां चित्रवाजान वशैश्च मक्षू जरन्ते आ पर दरव परावतो अर्वावतश्च वर्त्रहन वषट ते विष्णव आस आ कर्णोमि तन मे जुषस्व शिपिविष्ट हव्यम वषट ते विष्णव आस आ कर्णोमि तन मे जुषस्व शिपिविष्ट हव्यम वसन्तोस्यासीदाज्यं गरीष्म इध्मः शरद धविः वसन्नरण्यान्यां सायमक्रुक्षदिति मन्यते वसवो रुद्रा आदित्या उपरिस्प्र्शं मोग्रं चेत्तारमधिराजमक्रन नासदासीन नो सदासीत तदानीं नासीद रजो नो वयोमापरो यत वसवो रुद्रावसे न आ गमञ्छ्र्ण्वन्तु मरुतो हवम वसानः शर्म तरिवरूथमप्सु होतेव याति समनेषुरेभन वसानो अत्कं सुरभिं दर्शे कं सवर्णनाम जनत परियाणि वसानो गा अपोहरिः वसाव्यामिन्द्र धारयः सहस्राश्विना शूर ददतुर्मघानि वसिष्ठं ह वरुणो नाव्याधाद रषिं चकार सवपा महोभिः वसिष्ठस्य सतुवत इन्द्रो अश्रोदुरुं तर्त्सुभ्यो अक्र्णोदु लोकम वसिष्ठासः पित्र्वद वाचमक्रत देवानीळाना रषिवत्स्वस्तये वसु सपार्हं तदा भर तवावतः पुरूवसो वयमिन्द्र परणेतः समसि सथातर्हरीणाम वसुः सूनुः सहसो अप्सु राजावि भात्यग्र उषसामिधानः वसुर्वसुपतिर्हि कमस्यग्ने विभावसुः वसुर्वसूनां कषयसि तवमेक इद दयावा चयानि पर्थिवी च पुष्यतः वसुस्पार्हं तदा भर वसुस्पार्हं तदा भर वसूनि जाते जनमान ओजसा परति भागं न दीधिम वसूनि दस्ममीमहे कद रुद्राय परचेतसे मीळ्हुष्टमाय तव्यसे वसूनि याह्यस्मयुः एष धिया यात्यण्व्य शूरो रथेभिराशुभिः वसूयवो वसवे जातवेदसे वर्द्धासु चिद वर्धनोयासु चाकनत वसूयवो वसुपतिं शतक्रतुं सतोमैरिन्द्रं हवामहे वसूयवो वसुपतिं शतक्रतुं सतोमैरिन्द्रं हवामहे वसो सपार्हस्य पुरुहूत राधसः वसोरिन्द्रं वसुपतिं गीर्भिर्ग्र्णन्त रग्मियम वसोर्वसुत्वा कारवो अनेहा विश्वं विवेष्टिद्रविणमुप कषु वस्त्रेणेव वासया मन्मना शुचिं जयोतीरथं शुक्रवर्णं तमोहनम वस्यानिन्द्रासि मे पितुरुत भरातुरभुञ्जतः वस्वः कुविद वनाति नः वस्वी षु ते जरित्रे अस्तु शक्तिर्यूयं पात असावि देवं गोर्जीकमन्धो नयस्मिन्निन्द्रो जनुषेमुवोच वस्वो वीरस्याप्र्चो या नु साधन्त नो धियो नभन्तामन्यके समे वह कुत्समिन्द्र यस्मिञ्चाकन सयूमन्यू रज्रा वातस्याश्वा वह वायो नियुतो याह्यछा पिबा सुतस्यान्धसो मदाय वह वायो नियुतो याह्यस्मयुर्जुषाणो याह्यस्मयुः वह शुष्णायवधं कुत्सं वातस्याश्वैः वहत कुत्समार्जुनेयं शतक्रतुः तसरद गन्धर्वमस्त्र्तम वहतं पीवरीरिषः वहन्तु तवा रथेष्ठामा हरयो रथयुजः वहन्तु तवा हरयो मद्र्यञ्चमाङगूषमछा तवसं मदाय वहन्ते अह्रुतप्सवः वहन्त्वरुणप्सव उप तवा सोमिनो गर्हम वहस्व महःप्र्थुपक्षसा रथे वहा भगत्तिमूतये वहिष्ठैरश्वैः सुव्र्ता रथेना देवान वक्षि निषदेह होता वहेथे शुभ्रयावाना वह्निंहोतारमीळते वाकेन वाकं दविपदा चतुष्पदाक्षरेण मिमते सप्त वाणीः वाघद्भिरश्विना गतम वाचं दूतोयथोहिषे वाचं पर्जन्यजिन्वितां पर मण्डूका अवादिषुः वाचं वाचं जरितू रत्निनीं कर्तमुभा शंसं नासत्यावतं मम वाचमष्टापदीमहं नवस्रक्तिं रतस्प्र्शम वाचस पतिं विश्वकर्माणमूतये मनोजुवं वाजे अद्याहुवेम वाचस पतिर्मखस्यते विश्वस्येशान ओजसा वाचस पतेनि षेधेमान यथा मदधरं वदान वाचा विप्रास्तरत वाचमर्यो नि रामयजरितः सोम इन्द्रम वाचास्तेनं शरव रछन्तु मर्मन विश्वस्यैतुप्रसितिं यातुधानः वाचो जन्तुः कवीनां पवस्व सोम धारया वाजं गोमन्तमक्षरन वाजं गोमन्तमक्षरन वाजं गोमन्तमा भर वाजं जेषि शरवो बर्हत स पवस्व मदाय कं नर्चक्षा देववीतये वाजं सतोत्र्भ्यो गोमन्तम वाजदावा मघोनाम वाजद्रविणसो गिरः वाजयन्तः सववसे हुवेम यूयं पात कुविदङग नमसा ये वर्धासः पुरा देवा अनवद्यास आसन वाजसनिं रयिमस्मे सुवीरं परशस्तं धेहि यशसम्ब्र्हन्तम यज्ञस्य वो रथ्यं विश्पतिं विशां होतारमक्तोरतिथिं विभावसुम वाजसनिर्वरिवोविद वयोधाः वाजानभि पवमान पर गाहसे वाजिनीवती सूर्यस्य योषा चित्रामघा राय ईशे वसूनाम वाजिन्तमाय सह्यसे सुपित्र्य तर्षु चयवानो अनु जातवेदसे वाजी ददातुवाजिनम गौर्धयति मरुतां शरवस्युर्माता मघोनाम वाजे चित्रं हवामहे वाजे वाजे अवत वाजिनो नो धनेषु विप्रा अम्र्ता रतज्ञाः वाजेभिरुप नो हवम वाजेभिर्नो वाजसातावविड्ढ्य रभुमानिन्द्र चित्रमा दर्षि राधः वाजेवोच्चा वयसा घर्म्येष्ठा मेषेवेषासपर्या पुरीषा वाजेषु चित्रराधसम वाजो अस्ति शरवाय्यः वाजो अस्मानवतु वाजसाताविन्द्रेण युजा तरुषेमव्र्त्रम वाज्यसि वाजिनेना सुवेनीः सुवित सतोमं सुवितो दिवंगाः वाणस्य चोदया पविम वात आ वातु भेषजं शम्भु मयोभु नो हर्दे वातंविष्णुं सरस्वतीं सवितारं च वाजिनम वातजूतो यो अभिरक्षति तमना परजाः पुपोषपुरुधा वि राजति वातपे पीवैद भव वातस्य नु महिमानं रथस्य रुजन्नेति सतनयन्नस्यघोषः वातस्यानुध्राजिं यन्ति यद देवासो अविक्षत वातस्याश्वो वायोः सखाथो देवेषितो मुनिः वातस्येव परजवो नान्येन सतोमो वसिष्ठा अन्वेतवे वः वातापे वातापे वातासो न ये धुनयो जिगत्नवो अग्नीनां न जिह्वाविरोकिणः वातोपधूत इषितो वशाननु तर्षु यदन्ना वेविषद्वितिष्ठसे वामं धत्थ मनवे विश्ववेदसो जुह्वानाय परचेतसे वामं नो अस्त्वर्यमन वामं वरुण शंस्यम वामं पित्र्भ्यो य इदं समेरिरे मयःपतिभ्यो जनयः परिष्वजे वामं वामं वो दिव्याय धाम्ने वसु वसु वः पार्थिवयसुन्वते अभ्रप्रुषो न वाचा परुषा वसु हविष्मन्तो न यज्ञाविजानुषः वामं हयाव्र्णीमहे वामस्य हि परचेतस ईशानाशो रिशादसः वाय उक्थेभिर्जरन्ते तवामछा जरितारः वायवा चन्द्रेण राधसा गतमिन्द्रश्च राधसा गतम वायविन्द्रश्च चेतथः सुतानां वाजिनीवसू वायविन्द्रश्च सुन्वत आ यातमुप निष्क्र्तम वायुं सोमा अस्र्क्षत वायुःसोमस्य रक्षिता समानां मास आक्र्तिः वायुमा रोह धर्मणा वायुरस्मा उपामन्थत पिनष्टि समा कुनन्नमा वायुर्न यो नियुत्वानिष्टयामा नासत्येव हव आ शम्भविष्ठः वायुर्ब्र्हस्पतिः सूर्यो अग्निरिन्द्रः सजोषसः मन्द्रया सोम धारया वर्षा पवस्व देवयुः वायुर्युङकते रोहिता वायुररुणा वायू रथे अजिरा धुरि वोळ्हवे वहिष्ठा धुरि वोळ्हवे पर बोधया पुरन्धिंजार आ ससतीमिव वायो अस्मिन सवने मादयस्व यूयं पात शुचिं नु सतोमं नवजातमद्येन्द्राग्नी वर्त्रहणा जुषेथाम वायो तव परप्र्ञ्चती धेना जिगाति दाशुषे वायो तान परस्थितान पिब वायो याहि शिवा दिवो वहस्व सु सवश्व्यम वायोरनीकेस्थिरन वायोरिन्द्रस्यनिष्क्र्तम वायोरिव सून्र्तानामुदर्के ता अश्वदा अश्नवत सोमसुत्वा वायोश्चिद सोमरभस्तरेभ्यो अग्नेश्चिदर्चपितुक्र्त्तरेभ्यः वारं न देवः सविता वयूर्णुते वारेण शश्वता तना वार्ण तवा यव्याभिर्वर्धन्ति शूर बरह्माणि वावन्थ हि परतिष्टुतिं वर्षा हवः यदिन्द्राहं यथा तवमीशीय वस्व एक इत वावर्त येषां राया युक्तैषां हिरण्ययी वावसाना विवस्वति सोमस्य पीत्या गिरा वाव्र्धान उप दयवि वर्षा वज्र्यरोरवीत वाव्र्धानः शवसा भूर्योजाः शत्रुर्दासाय भियसन्दधाति वाव्र्धानस्य ते वयं विश्वा धनानि जिग्युषः वाव्र्धाना शुभस पती दस्रा हिरण्यवर्तनी वाव्र्धानाय तूर्वये पवन्ते वाजसातये वाव्र्धानो मरुत्सखेन्द्रो वि वर्त्रमैरयत वाव्र्ध्वांसं चिदद्रिवो दिवे दिवे वाशीमेको बिभर्ति हस्त आयसीमन्तर्देवेषु निध्रुविः वाश्रा अधिष्णुना दिवः वाश्रा अभिज्ञु यातवे वाश्रा अर्षन्तीन्दवो अभि वत्सं न धेनवः वाश्रा इव धेनवः सयन्दमाना अञ्जः समुद्रमव जग्मुरापः वाश्रेव विद्युन मिमाति वत्सं न माता सिषक्ति वासयसीव वेधसस्त्वं नः कदा न इन्द्र वचसो बुबोधः वासोवयो अवीनामा वासांसि मर्म्र्जत वास्तोष पते धरुवा सथूणांसत्रं सोम्यानाम वास्तोष पते परतरणो न एधि गयस्फानो गोभिरश्वेभिरिन्दो वास्तोष पते शग्मया संसदा ते सक्षीमहि रण्वया गातुमत्या वाहिष्ठो वां हवानां सतोमो दूतो हुवन नरा वि करोशनासो विष्वञ्च आयन पचाति नेमो नहि पक्षदर्धः वि गोभिरद्रिमैरयत वि घ तवावान रतजात यंसद गर्णानो अग्ने तन्वे वरूथम वि च नशन न इषो अरातयो अर्यो नशन्त सनिषन्त नो धियः वि चक्रमे पर्थिवीम एष एतां कषेत्राय विष्णुर मनुषे दशस्यन वि चिद वर्त्रस्य दोधतो वज्रेण शतपर्वणा वि चेदुछन्त्यश्विना उषासः पर वां बरह्माणि कारवो भरन्ते वि जनाञ्छ्यावाः शितिपादो अख्यन रथं हिरण्यप्ररौगं वहन्तः वि जयुषा ययथुः सान्वद्रेर्जातं विष्वाचो अहतं विषेण वि जानीह्यार्यान ये च दस्यवो बर्हिष्मते रन्धया शासदव्रतान वि तं युयोत शवसा वय ओजसा वि युष्माकाभिर ऊतिभिः वि तर्तूर्यन्ते मघवन विपश्चितो अर्यो विपो जनानाम वि तवा ततस्रे मिथुना अवस्यवो वरजस्य साता गव्यस्य निःस्र्जः सक्षन्त इन्द्र निःस्र्जः यद गव्यन्ता दवा जना सवर्यन्ता समूहसि वि तवा नरः पुरुत्रा सपर्यन पितुर्न जिव्रेर्वि वेदोभरन्त वि तवाहतस्य वेदनं भजेमह्या दूणाशो भरा गयम वि तां दुह्रे अर्यमा कर्तरी सचां एष तां वेद मे सचा वि तिष्ठध्वं मरुतो विक्ष्विछत गर्भायत रक्षसः सं पिनष्टन वि ते मदा अराजिषुः वि ते वज्रासो अस्थिरन नवतिं नाव्या अनु वि दयामेषि रजस पर्थ्वहा मिमानो अक्तुभिः वि दवीपानि पापतन तिष्ठद दुछुनोभे युजन्त रोदसी वि दिवो देवी दुहिता दधात्यङगिरस्तमा सुक्र्ते वसूनि वि दुर्गा वि दविषः पुरो घनन्ति राजान एषाम वि धर्ष्णो अत्र धर्षता जघन्थाथाभवोमघवन बाह्वोजाः वि धूममग्ने अरुषं मियेध्य सर्ज परशस्त दर्शतम वि न इन्द्र मर्धो जहि नीचा यछ पर्तन्यतः वि नः पथः सुविताय चियन्त्विन्द्रो मरुतः वि नः सहस्रं शुरुधो रदन्त्व रतावानो वरुणो मित्रो अग्निः वि नूनमुछादसति पर केतुर्ग्र्हं गर्हमुप तिष्ठाते अग्निः वि नो देवासो अद्रुहो अछिद्रं शर्म यछत वि नो राये दुरो वर्धि वि नो राये दुरो वर्धि वि पथः सातये सितम वि परथतां देवजुष्टं तिरश्चा दीर्घं दराघ्मासुरभि भूत्वस्मे वि पर्क्षो अग्ने मघवानो अश्युर्वि सूरयो ददतो विश्वमायुः वि पर्क्षो बाबधे नर्भि सतवान इदं नमो रुद्राय परेष्ठम वि पर्छामि पाक्या न देवान वषट्क्र्तस्याद्भुतस्य दस्रा वि पर्वतेषु राजथ वि पश्येमन्र्चक्षसः उदसौ सूर्यो अगादुदयं मामको भगः वि पीतिन्त्र्प्तिमश्नुहि वि बाधिष्ट सय रोदसी महित्वेन्द्रो वर्त्राण्यप्रती जघन्वान वि भा अकः सस्र्जानः पर्थिव्यां कर्ष्णपविरोषधीभिर्ववक्षे वि भानुं विश्वधातनत वि भूम्या अप्रथय इन्द्र सानु दिवो रज उपरमस्तभायः वि मन्युमिन्द्र वर्त्रहन्नमित्रस्याभिदसतः वि मन्योःशर्म यछ वरीयो यवया वधम ईङखयन्तीरपस्युव इन्द्रं जातमुपासते वि मर्ळीकाय ते मनो रथीरश्वं न सन्दितम वि यः पर्ष्ठेव जनिमान्यर्य इन्द्रश्चिकाय नसखायमीषे वि यत तिरो धरुणमच्युतं रजो अतिष्ठिपो दिव आतासुबर्हणा वि यदस्थाद यजतो वातचोदितो हवारो न वक्वा जरणा अनाक्र्तः वि यदहेरध तविषो विश्वे देवासो अक्रमुः वि यस्तस्तम्भ षळ इमा रजांस्यजस्य रूपे किमपि सविदेकम वि यस्य ते जरयसानस्याजर धक्षोर्न वाताः परि सन्त्यच्युताः वि यस्य ते पर्थिव्यां पाजो अश्रेत तर्षु यदन्ना समव्र्क्तजम्भैः वि या सर्जति समनं वयर्थिनः पदां न वेत्योदती वि याथन वनिनः पर्थिव्या वय आशाः पर्वतानाम वि ये चर्तन्त्य रता सपन्त आदिद वसूनि पर ववाचास्मै वि ये ते अग्ने भेजिरे अनीकं मर्ता नरः पित्र्यासः पुरुत्रा वि ये दधुः शरदं मासमादहर्यज्ञमक्तुं चाद रचम वि ये भराजन्ते सुमखास रष्टिभिः परच्यावयन्तो अच्युताचिदोजसा वि यो ममे यम्या संयती मदः साकंव्र्धा पयसा पिन्वदक्षिता वि यो ममे रजसी सुक्रतूययाजरेभि सकम्भनेभिःसमान्र्चे वि यो वीरुत्सु रोधन महित्वोत परजा उत परसूष्वन्तः वि रक्षो वि मर्धो जहि वि वर्त्रस्य हनू रुज वि राय और्णोद दुरः पुरुक्षुः पिपेश नाकं सत्र्भिर्दमूनाः वि रोचतामरुषो भानुना शुचिः सवर्णशुक्रं शुशुचीत सत्पतिः वि वर्त्रं पर्वशो ययुर्वि पर्वतानराजिनः वि वां रथो वध्वा यादमानो अन्तान दिवो बाधते वर्तनिभ्याम वि वाजांसोम गोमतः वि वातजूतो अतसेषु तिष्ठते वर्था जुहूभिः सर्ण्या तुविष्वणिः वि वारमव्यमर्षति वि वारमव्यमाशवः वि विद्युतो न वर्ष्टिभी रुचाना अनु सवधामायुधैर्यछमानाः वि शरयन्तां रताव्र्धः परयै देवेभ्यो महीः वि शरयन्तां रताव्र्धो दवारो देवीरसश्चतः वि शुष्णस्य संग्रथितमनर्वा विदत्पुरुप्रजातस्य गुहा यत वि षा होत्रा विश्वमश्नोति वार्यं बर्हस्पतिररमतिःपनीयसी वि षु दवेषो वयंहतिमादित्यासो वि संहितम वि षु विश्वा अभियुजो वज्रिन विष्वग यथा वर्ह वि षु विश्वा अरातयो अर्यो नशन्त नो धियः वि षू चर सवधा अनु कर्ष्टीनामन्वाहुवः वि षू मुञ्चा सुषुवुषो मनीषां वि वर्तन्तामद्रयश्चायमानाः हये जाये मनसा तिष्ठ घोरे वचांसि मिश्राक्र्णवावहै नु वि सतोत्र्भ्यो रुरोजिथ वि सद्यो विश्वा दरंहितान्येषामिन्द्रः पुरः सहसा सप्त दर्दः वि साधिष्ठेभिः पथिभी रजो मम आ देवताताहविषा विवासति वि सानुना पर्थिवी सस्र उर्वी पर्थु परतीकमध्येधे अग्निः वि सुपर्णो अन्तरिक्षाण्य अख्यद गभीरवेपा असुरः सुनीथः वि सून्र्ता दद्र्शे रीयते घर्तमा पूर्णया नियुता याथो अध्वरमिन्द्रश्च याथो अध्वरम वि सूर्यो मध्ये अमुचद रथं दिवो विदद दासय परतिमानमार्यः वि हि तवामिन्द्र पुरुधा जनासो हितप्रयसो वर्षभह्वयन्ते विकोशं मध्यमं युव विग्रीवासो मूरदेवा रदन्तु मा ते दर्शं सूर्यमुच्चरन्तम विघ्नन रक्षांसि देवयुः विघ्नन रक्षांसि देवयुः विघ्नन रक्षांसि देवयुः विघ्नन्तो दुरिता पुरु सुगा तोकाय वाजिनः विचक्षाणो विरोचयन विजेषक्र्दिन्द्र इवानवब्रवो अस्माकं मन्यो अधिपा भवेह विदद गव्यं सरमा दर्ळ्हमूर्वं येना नु कं मानुषीभोजते विट विदद धयर्यो अभिभूति पौंस्यं महो राये चित्तरुते यदर्वतः विदद यत पूर्व्यं नष्टमुदीं रतायुमीरयत विदन मर्गस्य तानमः विदन मर्तो नेमधिता चिकित्वानग्निं पदे परमे तस्थिवांसम विदन्तीमत्र नरो धियन्धा हर्दा यत तष्टान मन्त्रानशंसन विदन्नहद्वितासनन विदा कामस्यवेनतः विदा देवा अघानामादित्यासो अपाक्र्तिम विदाः सहस्रिणीरिषः विदाना अस्य योजनम विदाना अस्य शक्मभिः विदानासो वसवो राध्यस्याराच्चिद्द्वेषः सनुतर्युयोत विदुः पर्थिव्या दिवो जनित्रं शर्ण्वन्त्यापो अध कषरन्तीः विदुष टे अस्य वीर्यस्य पूरवः पुरो यदिन्द्र शारदीरवातिरः सासहानो अवातिरः शासस्तमिन्द्र मर्त्यमयज्युं शवसस पते विदुष टे तस्य मेधिरास्तेषां शरवांस्युत तिर विदे तदिन्द्रश्चेतनमध शरुतो भद्रा इन्द्रस्य रातयः विदे यदासु सन्ददिर्महीरपो वि गाहते विदे वर्धस्यदक्षसो महान हि षः विदे हि रुद्रो रुद्रियं महित्वं यासिष्टं वर्तिरश्विनाविरावत विद्धी तवस्य नो वसो विद्म दातारं रयीणाम विद्मा ते अग्ने तरेधा तरयाणि विद्मा ते धाम विभ्र्तापुरुत्रा विद्मा ते नाम परमं गुहा यद विद्मा तमुत्सं यत आजगन्थ विद्मा पुरा परीणसः विद्मा सखित्वमुत शूर भोज्यमा ते ता वज्रिन्नीमहे विद्मा हयस्य भोजनमिनस्य यदा पशुं नगोपाः करामहे विद्मा हयस्य वीरस्य भूरिदावरीं सुमतिम विद्मा हयस्य सुमतिं नवीयसीं गमेम गोमति वरजे विद्मा हि तवा गोपतिं शूर गोनामस्मभ्यंचित्रं वर्षणं रयिं दाः विद्मा हि तवा तुविकूर्मिं तुविदेष्णं तुवीमघम विद्मा हि तवा धनंजयमिन्द्र दर्ळ्हा चिदारुजम विद्मा हि तवा वर्षन्तमं वाजेषु हवनश्रुतम विद्मा हि तवा हरिवः पर्त्सु सासहिमध्र्ष्टं चिद दध्र्ष्वणिम विद्मा हि तवापुरूवसुमुप कामान सस्र्ज्महे अथा नो अविता भव विद्मा हि ते परमतिं देव जामिवदस्मे ते सन्तुसख्या शिवानि इन्द्र सोममिमं पिब मधुमन्तं चमू सुतम विद्मा हि ते पुरा वयमग्ने पितुर्यथावसः विद्मा हि तेयथा मनो अस्मभ्यमिन न दित्ससि विद्मा हि यस्ते अद्रिवस्त्वादत्तः सत्य सोमपाः विद्मा हि रुद्रियाणां शुष्ममुग्रं मरुतां शिमीवताम विद्याम वस्तोरवसा गर्णन्तो वि यद ध सया त इन्द्र शरुष्टिरस्ति यया बभूथ जरित्र्भ्य ऊती विद्याम वस्तोरवसा गर्णन्तो विश्वामित्रा उतत इन्द्र नूनम विद्यामयासां भुजो धेनूनां न वज्रिवः विद्युतो जयोतिः परि संजिहानं मित्रावरुणा यदपश्यतां तवा विद्युद्धस्ता अभिद्यवः शिप्राः शीर्षन हिरण्ययीः विद्युन न या पतन्ती दविद्योद भरन्ती मे अप्या काम्यानि विद्युर्मेस्य देवा इन्द्रो विद्यात सह रषिभिः कस्य नूनं कतमस्याम्र्तानां मनामहे चारु देवस्य नाम विद्वांसः पदा गुह्यानि कर्तन येनदेवासो अम्र्तत्वमानशुः विद्वांसाविद दुरः पर्छेदविद्वानित्थापरो अचेताः विद्वान पथ रतुशो देवयानानप्यौलानं दिविदेवेषु धेहि विद्वान पदस्य गुह्या न वोचद युगाय विप्र उपराय शिक्षन विद्वान वज्रिन दस्यवे हेतिमस्यार्यं सहो वर्धया दयुम्नमिन्द्र विद्वान स विश्वा भुवनाभि पश्यत्यवाजुष्टान विध्यति कर्ते अव्रतान विद्वानग्ने वयुनानि कषितीनां वयानुषक छुरुधो जीवसेधाः विद्वानस्यप्रशासनम विद्वेषणं संवननोभयंकरं मंहिष्ठमुभयाविनम विधुं दद्राणं समने बहूनां युवानं सन्तं पलितोजगार विध्यता विद्युता रक्षः विपश्चिते पवमानाय गायत मही न धारात्यन्धो अर्षति विपा वयानशुर्धियः विपिपानाशुभस पती इन्द्रं कर्मस्वावतम विपो न दयुम्ना नि युवे जनानां तव कषत्राणि वर्धयन विप्र आ वंसद्धीतिभिश्चिकेत सुष्टुतीनाम विप्रं पदमङगिरसो दधाना यज्ञस्य धामप्रथमं मनन्त विप्रं विप्रासो अवसे देवं मर्तास ऊतये विप्रं होतारमद्रुहं धूमकेतुं विभावसुम विप्रः परेष्ठः स हयेषां बभूव परा चवक्षदुत पर्षदेनान विप्रः सौच्यते भिषग रक्षोहामीवचातनः विप्रमाजा विवस्वतः विप्रस्य धारया कविः विप्रस्य धारया कविः विप्रस्य मेध्यातिथेः विप्रस्य वा यच्छशमान उक्थ्यं वाजंससवानुपयासि भूरिभिः विप्रस्य वा यत सवननि गछथोऽत आ यातं मधुपेयमश्विना अस्तेव सु परतरं लायमस्यन भूषन्निव पर भरास्तोममस्मै विप्रस्य वा सतुवतः सहसो यहो मक्षूतमस्य रातिषु विप्रा अग्निमवसे परत्नमीळते विप्रा अतक्ष्म जीवसे विप्रा यज्ञेषु मानुषेषु कारू मन्ये वां जातवेदसा यजध्यै विप्रा रतस्य वाहसा विप्रासो अण्व्याधिया विप्रासो जातवेदसः विप्रासो देव सुक्रतुम विप्रासो वा धियायवः विप्रुतं रेभमुदनि परव्र्क्तमुन निन्यथुः सोममिव सरुवेण विप्रेभिरस्तु सनिता विप्रो होतेह वक्षति विभक्तारं हवामहे वसोश्चित्रस्य राधसः विभक्तासि चित्रभानो सिन्धोरूर्मा उपाक आ विभिद्या पुरं शयाथेमपाचीं निस्त्रीणि साकमुदधेरक्र्न्तत विभिन्दुना नासत्या रथेन वि पर्वतानजरयू अयातम विभिर्द्वा चरत एकया सह पर परवासेव वसतः विभुर्विश्वस्मै भुवनाय मेधिरो दविमाता शयुः कतिधा चिदायवे विभूतद्युम्नश्च्यवनः पुरुष्टुतः करत्वा गौरिव शाकिनः विभूतरातिं विप्र चित्रशोचिषमग्निमीळिष्व यन्तुरम विभूतिरस्तुसून्र्ता विभ्राजञ जयोतिषा सवरगछो रोचनं दिवः विभ्राजञ जयोतिषा सवरगछो रोचनं दिवः विभ्राजमान उषसामुपस्थाद रेभैरुदेत्यनुमद्यमानः विभ्राड बर्हत पिबतु सोम्यं मध्वायुर्दधद यज्ञपतावविह्रुतम विभ्राड बर्हत सुभ्र्तं वाजसातमं धर्मन दिवो धरुणेसत्यमर्पितम विमदेनयदिळित नसत्य निरमन्थतम विमुच्य वयो अवसायाश्वान दोषा वस्तोर्वहीयसः परपित्वे विराट सम्राड विभ्वीः परभ्वीर्बह्वीश्च भूयसीश्चयाः विराण मित्रावरुणयोरभिश्रीरिन्द्रस्य तरिष्टुब इहभागो अह्नः विरूपास इद रषयस्त इद गम्भीरवेपसः विर्योना वसताविव विवक्ति वह्निः सवपस्यते मखस्तविष्यते असुरोवेपते मती विवक्षणा अनेहसः विवर्तयन्तीं रजसी समन्ते आविष्क्र्ण्वतीं भुवनानि विश्वा विवस्वता चक्षसा दयामपश्च देवा अ ध द विवस्वन्तं हुवे यः पिता ते अस्मिन यज्ञे बर्हिष्यानिषद्य विवासते वार्याणि सवध्वरो होता देवो अमर्त्यः विव्यक्थ महिना वर्षन भक्षं सोमस्य जाग्र्वे विशं विशं मघवा पर्यशायत जनानां धेनावचाकशद वर्षा विशः पूर्वीः पर चरा चर्षणिप्राः विशस्त्वा सर्वा वाञ्छन्तु मा तवद राष्ट्रमधि भरशत विशां गोपा अस्य चरन्ति जन्तवो दविपच्च यदुत चतुष्पदक्तुभिः विशां गोपा जनिता रोदस्योर्देवा विशां राजानमद्भुतमध्यक्षं धर्मणामिमम विशामक्तोरुषसः पूर्वहूतौ वायुः पूषा सवस्तये नियुत्वान विशामक्र्ण्वन्नरतिं पावकं हव्यवाहन्दधतो मानुषेषु विशामग्निमजरं परत्नमीड्यम विशामधायि विश्पतिर्दुरोणे अग्निर्मन्द्रो मधुवचा रतावा विशामासामभयानामधिक्षितं गीर्भिरु सवयशसंग्र्णीमसि विशो अदेवीरभ्याचरन्तीर्ब्र्हस्पतिना युजेन्द्रः ससाहे विशो यदह्वे नर्भिः सनीळा अग्निर्देवत्वा विश्वान्यश्याः विशो येन गछथो देवयन्तीः कुत्रा चिद याममश्विना दधाना विशो येन गछथो यज्वरीर्नराकीरेश्चिद यज्ञं होत्र्मन्तमश्विना विश्रयमाणो अमतिमुरूचीं मर्तभोजनमध रासते नः विश्वं चिद आयुर जीवसे कद ध नूनं कधप्रियः पिता पुत्रं न हस्तयोः विश्वं जीवं चरसे बोधयन्ती विश्वस्य वाचमविदन मनायोः विश्वं तमना बिभ्र्तो यद ध नाम वि वर्तेते अहनी चक्रियेव विश्वं परतीची सप्रथा उदस्थाद रुशद वासो बिभ्रतीशुक्रमश्वैत विश्वं पश्यन्तो बिभ्र्था तनूष्वा तेना नो अधि वोचत विश्वं शर्णोति पश्यति विश्वं शर्धो अभितो मा नि षेद नरो न रण्वाः सवने मदन्तः विश्वं स वेद वरुणो यथा धिया सयज्ञियो यजतु यज्ञियान रतून विश्वं सो अग्ने जयति तवया धनं यस्ते ददाश मर्त्यः विश्वं हि रिप्रं परवहन्ति देविरुदिदाभ्यः शुचिरापूत एमि विश्वकर्मन हविषा वाव्र्धानः सवयं यजस्व पर्थिवीमुत दयाम विश्वकर्मा विमना आद विहाया धाता विधाता परमोतसन्द्र्क विश्वकर्मा विश्वदेवो महानसि विश्वचर्षणिः सहुरिः सहावानस्मास्वोजः पर्तनासु धेहि विश्वतश्चक्षुरुत विश्वतोमुखो विश्वतोबाहुरुतविश्वतस्पात विश्वनि विश्वमनसो धिया नो वर्त्रहन्तम विश्वप्सुर्यज्ञो अर्वागयं सु वःप्रयस्वन्तो न सत्राच आ गत विश्वभ्राड भराजो महि सूर्यो दर्शौरु पप्रथे सह ओजो अच्युतम विश्वमन्यन नि विशते यदेजतिविश्वाहापो विश्वाहोदेति सूर्यः विश्वमस्या नानाम चक्षसे जगज्ज्योतिष कर्णोति सूनरी विश्वमा भासिरोचनम विश्वमाप्रा अन्तरिक्षं महित्वा सत्यमद्धा नकिरन्यस्त्वावान विश्वमित सवनं सुतमिन्द्रो मदाय गछति विश्वमेको अभि चष्टे शचीभिर्ध्राजिरेकस्य दद्र्शेन रूपम विश्ववारो दरविणोदा इव तमन पूषेव धीजवनो असि सोम विश्ववेदसो रयिभिः समोकसः सम्मिश्लासस्तविषीभिर्विरप्शिनः विश्वस्मा अग्निं भुवनाय देवा वैश्वानरं केतुमह्नामक्र्ण्वन विश्वस्मा इत सवर्द्र्शे साधारणं रजस्तुरम विश्वस्मा इत सुक्र्ते वारं रण्वत्यग्निर्द्वारा वय रण्वति विश्वस्मान नो अदितिः पात्वंहसो माता मित्रस्य वरुणस्यरेवतः विश्वस्य केतुर्भुवनस्य गर्भ आ रोदसी अप्र्णाज्जायमानः विश्वस्य नाभिं चरतो धरुवस्य कवेश्चित्तन्तुं मनसा वियन्तः विश्वस्य यो मन आयुयुवे मखो देव आयुयुवे मखः विश्वस्य राजा पवते सवर्द्र्श रतस्य धीतिं रषिषाळ अवीवशत विश्वस्य सथातुर्जगतश्च गोपा रजु मर्तेषु वर्जिना चपश्यन विश्वस्य हि पराणनं जीवनं तवे वि यदुछसि सूनरि विश्वस्य हि परेषितो रक्षसि वरतमहेळयन्नुच्चरसिस्वधा अनु विश्वस्य होता हविषो वरेण्यो विभुर्विभावासुषखा सखीयते विश्वस्यार्थिनः सखा सनोजा अनपच्युतः विश्वस्येशाना पार्थिवस्य वस्व उषो अद्येह सुभगेव्युछ विश्वा अग्ने अप दहारातीर्येभिस्तपोभिरदहो जरूथम विश्वा अप दविषो जहि विश्वा अपद्विषो जहि विश्वा अपश्यद बहुधा ते अग्ने जातवेदस्तन्वो देव एकः विश्वा अविष्टं वाज आ पुरन्धीस्ता नः शक्तं शचीपती शचीभिः विश्वा इत ते धेनवो दुह्र आशिरं घर्तं दुह्रत आशिरम सतीर्णं बर्हिरुप नो याहि वीतये सहस्रेण नियुता नियुत्वते शतिनीभिर्नियुत्वते तुभ्यं हि पूर्वपीतये देवा देवाय येमिरे विश्वा इदुस्रा सपळ उदेति सूर्यः सवस्त्यग्निं समिधानमीमहे विश्वा च न उपमिमीहि मानुष वसूनि चर्षणिभ्य आ पर ये शुम्भन्ते जनयो न सप्तयो यामन रुद्रस्य सूनवःसुदंससः विश्वा च नोजरितॄन सत्पते अहा दिवा नक्तं च रक्षिषः विश्वा जातानिशवसाभिभूरसि न तवा देवास आशत विश्वा ते अनु जोष्या भूद गौः सूरींश्चिद यदि धिषा वेषि जनान विश्वा दधान ओजसा विश्वा दवेषांसि जहि चाव चा कर्धि विश्वे सन्वन्त्वा वसु विश्वा धामानि विश्वचक्ष रभ्वसः परभोस्ते सतः परियन्ति केतवः विश्वा धामानि विश्ववित विश्वा धामान्याविशन विश्वा मतीरा ततने तवायाधा म इन्द्र शर्णवो हवेमा विश्वा यद रूपा परियात्य रक्वभिः सप्तास्येभिरकवभिः विश्वा यदजयः सप्र्धः विश्वा रूपाण्याविशन पुनानो याति हर्यतः विश्वा वन्वन्नमित्रिया विश्वा वसूनि दाशुषे वयानशुः विश्वा वसूनि बिभ्रतम विश्वा वसूनि संजयन पवस्व सोम धारया विश्वा वसून्याविश विश्वा विद्वानार्त्विज्या धीर पुष्यस्यग्ने विश्वा सतोत्र्भ्यो गर्णते च सन्तु यूयं पात पर वः शुक्राय भानवे भरध्वं हव्यं मतिं चाग्नये सुपूतम विश्वा सनानि जठरेषु धत्ते अन्तर्नवासु चरति परसूषु विश्वा सूनो सहसो मर्तभोजना रास्व तद यत तवेमहे विश्वा सोम पवमान दयुम्नानीन्दवा भर विश्वा हि मर्त्यत्वनानुकामा शतक्रतो विश्वा हि वो नमस्यानि वन्द्या नामानि देवा उत यज्ञियानिवः विश्वाः पर्तना अभिभूतरं नरं सजूस्ततक्षुरिन्द्रंजजनुश्च राजसे विश्वाद रिरिक्षोरुत वा निनित्सोरभिह्रुतामसि हि देव विष्पट विश्वाधि शरियो अधित विश्वान देवाञ जगत्या विवेश तेनचाक्ळिप्र रषयो मनुष्याः विश्वान देवान हवामहे मरुतः सोमपीतये विश्वान देवाना वह सोमपीतये अन्तरिक्षादुषस्त्वम विश्वानरस्य वस पतिम अनानतस्य शवसः विश्वानर्यो विपश्चितो अति खयस्तूयमा गहि विश्वानि दुर्गा पिप्र्तं तिरो नो यूयं पात उद वां चक्षुर्वरुण सुप्रतीकं देवयोरेति सूर्यस्ततन्वान विश्वानि देवी भुवनाभिचक्ष्या परतीची चक्षुरुर्विया वि भाति विश्वानि पूरोरप पर्षि वह्निरासा वह्निर्नो अछ विश्वानि भद्रा मरुतो रथेषु वो मिथस्प्र्ध्येव तविषाण्याहिता विश्वानि विश्ववेदसो वरूथ्या मनामहे अनेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः विश्वानि हि सुषहा तानि तुभ्यं पवमान बाधसेसोम शत्रून कनिक्रन्ति हरिरा सर्ज्यमानः सीदन वनस्य जठरे पुनानः विश्वान्यन्यो भुवनाभिचष्ट रतुन्रन्योविदधज्जायते पुनः विश्वान्यभिसौभगा विश्वान्यश्विना युवं पर धीतान्यगछतम विश्वापरि परिया भुवदध दविता विश्वाभि भुवना भुवत विश्वाभिर्धीभिर्भुवनेन वाजिना दिवा पर्थिव्याद्रिभिः सचाभुवा विश्वायुर्धेह्यक्षितम विश्वावसुं सोम गन्धर्वमापो दद्र्शुषीस्तद रतेना वयायन विश्वावसुरभि तन नो गर्णातु दिव्यो गन्धर्वो रजसोविमानः विश्वासां तरुता पर्तनानां जयेष्ठो यो वर्त्रहा गर्णे विश्वासां तवा विशां पतिं हवामहे सर्वासां समानन्दम्पतिं भुजे सत्यगिर्वाहसं भुजे अतिथिं मानुषाणां पितुर्न यस्यासया विश्वासाहंशतक्रतुं मंहिष्ठं चर्षणीनाम विश्वासु धीषु वन्द्य विश्वासु धूर्षु वाजक्र्त्येषु सत्पते वर्त्रे वाप्स्वभि शूर मन्दसे विश्वासु पर्त्सुदुष्टरम विश्वासु विक्ष्व अवितेव हव्यो भुवद वस्तुर रषूणाम हविष कर्णुध्वमा गमदध्वर्युर्वनते पुनः विश्वासुदस्म कर्ष्टिषु विश्वास्ते सप्र्धः शनथयन्त मन्यवे वर्त्रं यदिन्द्रतूर्वसि विश्वाहा तवा सुमनसः सुचक्षसः परजावन्तो अनमीवानागसः विश्वाहेन्द्रो तत त इन्द्रियं परमं पराचैरधारयन्त कवयः पुरेदम विश्वाहेन्द्रो अधिवक्ता नो अस्त्वपरिह्व्र्ताः सनुयाम वाजम विश्वे अद्य मरुतो विश्व ऊती विश्वे भवन्त्वग्नयःसमिद्धाः विश्वे च नो वसवो विश्ववेदसो धीनां भूत परावितारः विश्वे चिद धि तवा विहवन्त मर्ता अस्माकमिच्छ्र्णुहि विश्वमिन्व विश्वे त इन्द्र पर्तनायवो यहो नि वर्क्षा इव येमिरे विश्वे त इन्द्र वीर्यं देवा अनु करतुं ददुः विश्वे ते अत्र मरुतः सह तमनावर्धन्नुग्र महिमानमिन्द्रियम विश्वे देवा अक्र्पन्त समिच्योर्निष्पतन्त्योः विश्वे देवा अदितिः पञ्च जना अदितिर्जातमदितिर्जनित्वम रजुनीती नो वरुणो मित्रो नयतु विद्वान विश्वे देवा अनु तत ते यजुर्गुर्दुहे यदेनीदिव्यं घर्तं वाः विश्वे देवा अनु तद वामजानन पुत्रःपितरावव्र्णीत पूषा विश्वे देवा अन्वमन्यत हर्द्भिः समु शरिया नासत्या सचेथे विश्वे देवा निरितस्तत सुवन्तु मा मां पद्येन विश्वे देवाः पुनीत मा जातवेदः पुनीहि मा विश्वे देवाः सवाहाक्र्तिं पवमानस्या गत विश्वे देवाः सह धीभिः पुरन्ध्या मनोर्यजत्राम्र्ता रतज्ञाः विश्वे देवासः परमे वयोमनि सं वामोजोव्र्षणा सं बलं दधुः विश्वे देवासः शर्णवन वचांसि मे सरस्वतीसह धीभिः पुरन्ध्या विश्वे देवासो अध मामरक्षन दुःशासुरागादिति घोष आसीत विश्वे देवासो अध वर्ष्ण्यानि ते अवर्धयन सोमवत्यावचस्यया विश्वे देवासो अप्तुरः सुतमा गन्त तूर्णयः विश्वे देवासो अस्रिध एहिमायासो अद्रुहः विश्वे नो देवा अवसा गमन्तु विश्वमस्तुद्रविणं वाजो अस्मे विश्वे मम शरुता हवम विश्वे यं देवा उत मर्त्यासो मधु बरुवन्तो अभि संचरन्ति विश्वे यजत्रा अधि वोचतोतये तरायध्वं नो दुरेवायाभिह्रुतः विश्वे सतोमहान्त इत विश्वे हि तवा सजोषसो देवासो दूतमक्रत विश्वे हि षमा मनवे विश्ववेदसो भुवन वर्धे रिशादसः विश्वे हिविश्वमहसो विश्वे यज्ञेषु यज्ञियाः विश्वेत ता ते सवनेषु परवाच्या या चकर्थ मघवन्निन्द्र सुन्वते विश्वेत ता ते हरिवः शचीवो अभितुरासः सवयशो गर्णन्ति पर वो महे मन्दमानायान्धसो अर्चा विश्वानरायविश्वाभुवे विश्वेत ता विष्णुराभरदुरुक्रमस्त्वेषितः विश्वेत स धीभिः सुभगो जनानति दयुम्नैरुद्न इव तारिषत विश्वेदग्निः परति रक्षांसि सेधति विश्वेदहानि तविषीव उग्रनोकः कर्णुष्व हरिवो न मर्धीः विश्वेभिः सोम्यं मध्वग्न इन्द्रेण वायुना विश्वेभिरग्ने अग्निभिरिमं यज्ञमिदं वचः विश्वेभिरग्ने सवयशोभिरिद्धो अदब्धेभिः पायुभिः पाह्यस्मान विश्वेभिर्देवैरनुमद्यमानः पर पर्जन्यमीरया वर्ष्टिमन्तम विश्वेषां तमना शोभिष्ठमुपेव दिवि धावमानम विश्वेषां तरुतारं मदच्युतं मदे हि षमा ददाति नः विश्वेषां हयध्वराणामनीकं चित्रं केतुं जनितात्वा जजान विश्वेषामिरज्यन्तं वसूनां सासह्वांसं चिदस्य वर्पसः विश्वेषामिरज्यवो देवानां वार्महः विश्वेषामिह सतुहि होतॄणां यशस्तमम विश्वेषु हि तवा सवनेषु तुञ्जते समानमेकं वर्षमण्यवः पर्थक सवः सनिष्यवः पर्थक तं तवा नावं न पर्षणिं शूषस्य धुरि धीमहि विश्वेष्वेनं वर्जनेषु पामि यो मे कुक्षिसुतसोमः पर्णाति विश्वैर्देवैस्त्रिभिरेकादशैरिहाद्भिर्मरुद्भिर्भ्र्गुभिः सचाभुवा विश्वो यस्य वरते जनो दाधार धर्मणस पतेः विश्वो विहाया अरतिर्वसुर्दधे हस्ते दक्षिणे तरणिर्नशिश्रथच्छ्रवस्यया न शिश्रथत विश्वस्मा इदिषुध्यते देवत्रा हव्यमोहिषे विश्वो वो अज्मन भयते वनस्पती रथीयन्तीवप्र जिहीत ओषधिः विषं गवां यातुधानाः पिबन्त्वा वर्श्च्यन्तामदितयेदुरेवाः विषुद्रुहेव यज्ञमूहथुर्गिरा विषूचो अश्वान युयुजे वनेजा रजीतिभी रशनाभिर्ग्र्भीतान विषूव्र्दिन्द्रो अमतेरुत कषुधः स इद रायो मघवावस्व ईशते विषेण भङगुरावतः परति षम रक्षसो दह विष्टम्भो दिवो धरुणः पर्थिव्या विश्वा उत कषितयो हस्ते अस्य विष्ट्वी गरावाणः सुक्र्तः सुक्र्त्यया होतुश्चित पूर्वे हविरद्यमाशत विष्ट्वी शमी तरणित्वेन वाघतो मर्तासः सन्तो अम्र्तत्वमानशुः विष्णुरित्था परममस्य विद्वाञ जातो बर्हन्नभि पातित्र्तीयम विष्णुर्यद धावद वर्षणं मदच्युतं वयो न सीदन्नधि बर्हिषि परिये विष्णुर्योनिं कल्पयतु तवष्टा रूपाणि पिंशतु विष्णोः कर्माणि पश्यत यतो वरतानि पस्पशे विष्णोरेषस्य मीळ्हुषाम विष्णोर्यत परमं पदम तीव्राः सोमास आ गह्याशीर्वन्तः सुता इमे विष्पर्धसो नरां न शंसैरस्माकासदिन्द्रो वज्रहस्तः विष्वग वि वर्हता रपः आ तवा रथं यथोतये सुम्नाय वर्तयामसि विसद्र्शा जीविताभिप्रचक्ष उषा विस्र्ष्टधेना भरते सुव्र्क्तिरियमिन्द्रं जोहुवती मनीषा विस्र्ष्टरातिर्याति बाळ्हस्र्त्वा विश्वासु पर्त्सु सदमिच्छूरः वीतं मे यज्ञमा गतं मे अन्नं ववन्वांसानेषमस्म्र्तध्रू वीतिहोत्रा कर्तद्वसू दशस्यन्ताम्र्ताय कम वीती जनस्य दिव्यस्य कव्यैरधि सुवानो नहुष्येभिरिन्दुः वीतीहोत्राभिरुत देववीतिभिः ससवांसो वि शर्ण्विरे वीत्य अर्ष चनिष्ठया वीन्द्र यासि दिव्यानि रोचना वि पार्थिवानि रजसापुरुष्टुत वीरं दानौकसं वन्दध्यै पुरां गूर्तश्रवसं दर्माणम वीरयुः शवसस पते स सुतः पीतये वर्षा सोमः पवित्रे अर्षति वीरसूर्देवकामा सयोना शं नो भव दविपदेशं चतुष्पदे वीरान मा नो रुद्र भामितो वधीर्हविष्मन्तःसदमित तवा हवामहे वीरेण्यः करतुरिन्द्रः सुशस्तिरुतापि धेना पुरुहूतमीट्टे वीळु चिद दर्ळ्हा पितरो न उक्थैरद्रिं रुजन्नङगिरसो रवेण वीळु चिदारुजत्नुभिर्गुहा चिदिन्द्र वह्निभिः वीळुं चिदद्रिमभिनत परायञ जना यदग्निमयजन्त पञ्च वीळुपत्मभिराशुहेमभिर्वा देवानां वा जूतिभिः शाशदाना वीळुपविभिर्मरुत रभुक्षण आ रुद्रासः सुदीतिभिः वीळुहरास्तप उग्रो मयोभूरापो देवीःप्रथमजा रतेन वीळोश्चिदिन्द्रो यो असुन्वतो वधो म वीव भराजन्त रष्टय उप सरक्वेषु बप्सतो नि षु सवप वेति तवामुपसेचनी वि वो मद रजीतिरग्न आहुतिर्विवक्षसे वेति सतोतवाम्ब्यम वेत्था हि निरतीनां वज्रहस्त परिव्र्जम वेत्यध्वर्युः पथिभी रजिष्ठैः परति हव्यानि वीतये वेद नावः समुद्रियः वेद मासो धर्तव्रतो दवादश परजावतः वेद वातस्य वर्तनिमुरोर्र्ष्वस्य बर्हतः वेदा भर्मं चित सनिता रथीतमो वाजिनं यमिदू नशत वेदा य उपजायते वेदा ये अध्यासते वेदा यो वीनां पदमन्तरिक्षेण पतताम वेधा अजिन्वत तरिषधस्थ आर्यं रतस्य भागे यजमानमाभजत अबोध्यग्निर्ज्म उदेति सूर्यो वयुषाश्चन्द्रा मह्यावो अर्चिषा वेधा अद्र्प्तो अग्निर्विजानन्नूधर्न गोनां सवाद्मा पितूनाम वेधार्तस्य वीरिणीन्द्रपत्नी महीयते विश्वस्मादिन्द्र उत्तरः वेमि तवा पूषन्न्र्ञ्जसे वेमि सतोतव आघ्र्णे वेषि होत्रमुत पोत्रं जनानां मन्धातासि दरविणोदार्तावा वेषि होत्रमुत पोत्रं यजत्र बोधि परयन्तर्जनितर्वसूनाम वैयश्वस्य शरुतं नरोतो मे अस्य वेदथः वैलस्थानके अर्मके महावैलस्थे अर्मके वैवस्वतं संगमनं जनानां यमंराजानं हविषा दुवस्य वैश्वानर तव तत सत्यमस्त्वस्मान रायो मघवानः सचन्ताम वैश्वानर नाभिरसि कषितीनां सथूणेव जनानुपमिद ययन्थ वैश्वानर पूरवे शोशुचानः पुरो यदग्ने दरयन्नदीदेः वैश्वानर बरह्मणे विन्द गातुं यूयं पात समिधा जातवेदसे देवाय देवहूतिभिः वैश्वानर महि नः शर्म यछ रुद्रेभिरग्ने वसुभिः सजोषाः पर सम्राजो असुरस्य परशस्तिं पुंसः कर्ष्टीनामनुमाद्यस्य वैश्वानरं कवयो यज्ञियासो अग्निं देवा अजनयन्नजुर्यम वैश्वानरं विश्वहा दीदिवांसं मन्त्रैरग्निं कविमछा वदामः वैश्वानरः सहसा पर्ष्टो अग्निः स नो दिवा स रिषः पातु नक्तम वैश्वानरो दस्युमग्निर्जघन्वानधूनोत काष्ठा अव शम्बरं भेत वैश्वानरो महिम्ना विश्वक्र्ष्टिर्भरद्वाजेषु यजतो विभावा वैश्वानरो यास्वग्निः परविष्टस्ता आपो आ मां मित्रावरुणेह रक्षतं कुलाययद विश्वयन मा न आ गन वैश्वानरो वरमा रोदस्योराग्निः ससाद पित्रोरुपस्थम वोचेम बरह्म सानसि वोचेम शन्तमं हर्दे वोचेमेदिन्द्रं आ नो देव शवसा याहि शुष्मिन भवा वर्ध इन्द्र रायो अस्य वोचेमेदिन्द्रं पर व इन्द्राय मादनं हर्यश्वाय गायत वोचेमेदिन्द्रं मघवानमेनं महो रायो राधसो यद ददन्नः वोळ्हमश्वावतीरिषः वोळ्हामभि परयो हितम वोळ्हामभि परयो हितम शं ते सन्तु परचेतसे शं न इन्द्रो बर्हस्पतिः शं नो विष्णुरुरुक्रमः तवं सोम पर चिकितो मनीषा तवं रजिष्ठमनु नेषि पन्थाम शं न इन्द्रो वसुभिर्देवो अस्तु शमादित्येभिर्वरुणः सुशंसः शं न ओषधीर्वनिनो भवन्तु शं नो रजसस पतिरस्तु जिष्णुः शं न रभवः सुक्र्तः सुहस्ताः शं नो भवन्तु पितरो हवेषु शं नः करत्यर्वते सुगं मेषाय मेष्ये शं नः कषेत्रमुरु जयोतींषि सोम जयों नः सूर्यन्द्र्शये रिरीहि परि सुवानो हरिरंशुः पवित्रे रथो न सर्जि सनये हियानः शं नः कषेमे शमु योगे नो अस्तु यूयं पात रदत पथो वरुणः सूर्याय परार्णांसि समुद्रिया नदीनाम शं नः पर्जन्यो भवतु परजाभ्यः शं नःक्षेत्रस्य पतिरस्तु शम्भुः शं नः पर्वता धरुवयो भवन्तु शं नः सिन्धवः शमु सन्त्वापः शं नः सत्यस्य पतयो भवन्तु शं नो अर्वन्तः शमु सन्तु गावः शं नः सत्यस्य सुयमस्य शंसःशं नो अर्यमा पुरुजातो अस्तु शं नः सवरूणां मितयो भवन्तु शं नः परस्वः शं वस्तु वेदिः शं नः सुक्र्तां सुक्र्तानि सन्तु शं न इषिरोभि वातु वातः शं नः सूर्य उरुचक्षा उदेतु शं नश्चतस्रः परदिशो भवन्तु शं नः सोमो भवतु बरह्म शं नः शं नो गरावाणःशमु सन्तु यज्ञाः शं नो अग्निर्ज्योतिरनीको अस्तु शं नो मित्रावरुणावश्विना शम शं नो अज एकपाद देवो अस्तु शं नो अहिर्बुध्न्यः शं समुद्रः शं नो अदितिर्भवतु वरतेभिः शं नो भवन्तु मरुतः सवर्काः शं नो अपां नपात पेरुरस्तु शं नः पर्श्निर्भवतु देवगोपा शं नो गोभ्यश्च पुरुषेभ्यश्चास्तु मा नोहिंसीदिह देवाः कपोतः शं नो दयावाप्र्थिवी पूर्वहूतौ शमन्तरिक्षं दर्शयेनो अस्तु शं नो देवः सविता तरायमाणः शं नो भवन्तूषसो विभातीः शं नो देवा विश्वदेवा भवन्तु शं सरस्वती सह धीभिरस्तु शं नो देवीरभिष्टय आपो भवन्तु पीतये शं नो धाता शमु धर्ता नो अस्तु शं न उरूची भवतुस्वधाभिः शं नो निवेशे दविपदे चतुष्पदे अस्मे वाजः सोम तिष्ठन्तु कर्ष्टयः शं नो भगः शमु नः शंसो अस्तु शं नः पुरन्धिःशमु सन्तु रायः शं नो भव चक्षसा शं नो अह्ना शं भानुना शंहिमा शं घर्णेन शं नो भव हर्द आ पीत इन्दो पितेव सोम सूनवे सुशेवः शं नो भवन्तु वाजिनो हवेषु देवताता मितद्रवः सवर्काः शं नो मित्रः शं वरुणः शं नो भवत्वर्यमा शं नो रुद्रो रुद्रेभिर्जलाषः शं नस्त्वष्टा गनाभिरिह शर्णोतु शं नो विष्णुः शं उ पूषा नो अस्तु शं नो भवित्रं शं वस्तु वायुः शं यत सतोत्र्भ्य आपये भवाति दयुमदमीवचातनं रक्षोहा शं योरभि सरवन्तु नः शं राजन्न ओषधीभ्यः शं रोदसी बर्हती शं नो अद्रिः शं नोदेवानां सुहवानि सन्तु शं रोदसी सुबन्धवे यह्वी रतस्य मातरा शं वातो वात्वरपा अप सरिधः शंसा मित्रस्य वरुणस्य धाम शुष्मो रोदसी बद्बधे महित्वा शंसामि पित्रे असुराय शेवमयज्ञियाद्यज्ञियं भागमेमि शंसेदुक्थं सुदानव उत दयुक्षं यथा नरः शकमयं धूममारादपश्यं विषूवता पर एनावरेण शकेम तवा समिधं साधया धियस्त्वे देवा हविरदन्त्याहुतम शकेम रायः सुधुरो यमं ते अधि शरवो देवभक्तं दधानाः शक्र एणं पीपयद विश्वया धिया हिन्वानं न वाजयुम शक्रो यथा सुतेषु णो रारणत सख्येषु च शग्धि पूर्धि पर यंसि च शिशीहि परास्युदरम शग्धि महः पुरुश्चन्द्रस्य रायः सुवीर्यस्य पतयः सयाम पर हिन्वानो जनिता रोदस्यो रथो न वाजं सनिष्यन्नयासीत शग्धि यथा रुशमं शयावकं कर्पमिन्द्र परावः सवर्णरम शग्धि वाजाय परथमं सिषासते शग्धि सतोमाय पूर्व्य शग्धी न इन्द्र यत तवा रयिं यामि सुवीर्यम शग्धी नो अस्य यद ध पौरमाविथ धिय इन्द्र सिषासतः शग्ध्यू षु शचीपत इन्द्र विश्वाभिरूतिभिः शचीपतेशचीनां वि वो मदे शरेष्ठं नो धेहि वार्यं विवक्षसे शचीभिःशक्र धूनुहीन्द्र विश्वाभिरूतिभिर्देवी जनित्र्य शचीभिर नः शचीवसू दिवा नक्तं दशस्यतम शचीव इन्द्र पुरुक्र्द दयुमत्तम तवेदिदमभितश्चेकिते वसु शचीव इन्द्रमवसे कर्णुध्वमनानतं दमयन्तं पर्तन्यून शचोतन्ति कोशा उप वो रथेष्वा घर्तमुक्षता मधुवर्णमर्चते शतं कक्षीवानसुरस्य गोनां दिवि शरवो अजरमा ततान शतं जीव शरदो वर्धमानः शतं हेमन्ताञ्छतमुवसन्तान शतं जीवन्तु शरदः पुरूचीरन्तर्म्र्त्युं दधतां पर्वतेन शतं ते राजन भिषजः सहस्रमुर्वी गभीरा सुमतिष टे अस्तु शतं ते शिप्रिन्नूतयः सुदासे सहस्रं शंसा उत रातिरस्तु शतं दासानति सरजः शतं दासे बल्बूथे विप्रस्तरुक्ष आ ददे शतं धारा देवजाता अस्र्ग्रन सहस्रमेनाः कवयो मर्जन्ति शतं न इन्द ऊतिभिः सहस्रं वा शुचीनाम शतं पुरो रुरुक्षणिम शतं महिषान कषीरपाकमोदनं वराहमिन्द्र एमुषम शतं मे गर्दभानां शतमूर्णावतीनाम शतं मे बल्बजस्तुका अरुषीणां चतुःशतम शतं मेषान वर्क्ये चक्षदानं रज्राश्वं तं पितान्धंचकार शतं मेषान वर्क्ये मामहानं तमः परणीतमशिवेन पित्रा शतं यथेमं शरदो नयातीन्द्रो विश्वस्यदुरितस्य पारम शतं रथेभिः सुभगोषा इयं वि यात्यभि मानुषान शतं राज्ञो नाधमानस्य निष्काञ्छतमश्वान परयतान सद्य आदम शतं वर्चिनः सहस्रं च साकं हथो अप्रत्य असुरस्य वीरान शतं वा यः शुचीनां सहस्रं वा समाशिराम शतं वा यदसुर्य परति तवा सुमित्र इत्थास्तौद दुर्मित्रैत्थास्तौ शतं वेणूञ्छतं शुनः शतं चर्माणि मलातानि शतं वो अम्ब धामानि सहस्रमुत वो रुहः शतं शवेतास उक्षणो दिवि तारो न रोचन्ते शतंवहन्तु हरयः शतचक्रं यो अह्यो वर्तनिः शतधारं वायुमर्कं सवर्विदं नर्चक्षसस्ते अभिचक्षते हविः शतपवित्राः सवधया मदन्तीर्देवीर्देवानामपि यन्ति पाथः शतब्रध्न इषुस्तव सहस्रपर्ण एक इत शतभुजिभिस्तमभिह्रुतेरघात पूर्भी रक्षता मरुतो यमावत शतमहं तिरिन्दिरे सहस्रं पर्शावा ददे शतमिन नु शरदो अन्ति देवा यत्रा नश्चक्रा जरसं तनूनाम शतमिन्द्राग्नी सविता बर्हस्पतिः शतायुषाहविषेमं पुनर्दुः शता च शूर गोनाम शतानीका हेतयो अस्य दुष्टरा इन्द्रस्य समिषो महीः शतानीकेव पर जिगाति धर्ष्णुया हन्ति वर्त्राणि दाशुषे शतैनमन्वनोनवुरिन्द्राय बरह्मोद्यतमर्चन्न शत्रूयन्तो अभि ये नस्ततस्रे महि वराधन्त ओगणासैन्द्र शनैरिव शनकैरिवेन्द्रायेन्दो परि सरव शनैश्चिद यन्तो अद्रिवो अश्वावन्तः शतग्विनः शफच्युतो रेणुर नक्षत दयाम उच छवैत्रेयो नर्षाह्याय तस्थौ शफादश्वस्य वाजिनो जनाय शतं कुम्भानसिञ्चतं मधूनाम शमग्निरग्निभिः करच्छं नस्तपतु सूर्यः शमभिषाचः शमु रातिषाचः शं नो दिव्याः पार्थिवाः शं नो अप्याः शमिन्द्रासोमा सुविताय शं योः शं न इन्द्रापूषणा वाजसातौ शमीभिर्यज्ञमाशत शयवे चिन नासत्या शचीभिर्जसुरये सतर्यं पिप्यथुर्गाम शयावाश्वस्य रेभतस्तथा शर्णु यथाश्र्णोरत्रेः कर्माणि कर्ण्वतः शयावाश्वस्य सुन्वतस्तथा शर्णु यथाश्र्णोरत्रेः कर्माणि कर्ण्वतः शयावाश्वस्य सुन्वतो अत्रीणां शर्णुतं हवम शयावीरतिध्वसन पथश्चक्षुषा चन संनशे परति ते दस्यवे वर्क राधो अदर्श्यह्रयम शये वव्रिश्चरति जिह्वयादन रेरिह्यते युवतिंविश्पतिः सन शयेनस्य पक्षा हरिणस्य बाहू उपस्तुत्यं महि जातं ते अर्वन शयेनानिव धरजतो अन्तरिक्षे केन महा मनसा रीरमाम शयेनाविव पतथो हव्यदातये सोमं सुतं महिषेवाव गछथः शयेनासो न सवयशसो रिशादसः परवासोन परसितासः परिप्रुषः शयेनो गर्ध्राणां सवधितिर्वनानां सोमः पवित्रमत्येति रेभन शयेनो न तक्तोर्षति शयेनो न योनिं सदनं धिया कर्तं हिरण्ययमासदं देव एषति शयेनो न योनिमासदत शयेनो न वंसु षीदति शरद विश्वा वार्या कर्धि शरद्धा इत तेमघवन पार्ये दिवि वाजी वाजं सिषासति शरद्धां देवा यजमाना वायुगोपा उपासते शरद्धां परातै हवामहे शरद्धां मध्यन्दिनं परि शरद्धां भगस्य मूर्धनि वचसा वेदयमसि शरद्धां वदन सोम राजन धात्रा सोम परिष्क्र्त इन्द्रायेन्दो परि सरव शरद्धां सूर्यस्य निम्रुचि शरद्धे शरद धापयेह नः शास इत्था महानस्यमित्रखादो अद्भुतः शरद्धांह्र्दय्ययाकूत्या शरद्धया विन्दते वसु शरमयुवः पदव्यो धियन्धास्तस्थुः पदे परमेचार्वग्नेः शरमस्य दायं वि भजन्त्येभ्यो यदा यमो भवतिहर्म्ये हितः चित्र इच्छिशोस्तरुणस्य वक्षथो न यो मातरावप्येतिधातवे शरव इदेना परो अन्यदस्ति तदव्यथीजरिमाणस्तरन्ति शरवः सूरिभ्यो अम्र्तं वसुत्वनं वाजानस्मभ्यं गोमतः शरवः सूरिभ्यो अम्र्तं वसुत्वनम शरवच्छ्रुत्कर्ण ईयते वसूनां नू चिन नो मर्धिषद गिरः शरवसा याद्वं जनम पर यद वस्त्रिष्टुभमिषं मरुतो विप्रो अक्षरत शरवो देवेष्वक्रत तरोभिर्वो विदद्वसुमिन्द्रं सबाध ऊतये शरवो बर्हद विवासतः शरवो वसूनि सं जितम एते सोमा अभि परियम इन्द्रस्य कामम अक्षरन शरस्य चिदार्चत्कस्यावतादा नीचादुच्चा चक्रथुः पातवे वाः शरातं मन्य ऊधनि शरातमग्नौ सुश्रातं मन्ये तद्र्तं नवीयः शरातं हविरो षविन्द्र पर याहि जगाम सूरो अध्वनोविमध्यम शरायन्त इव सूर्यं विश्वेदिन्द्रस्य भक्षत शरासः कुशरासो दर्भासः सैर्या उत शरियं वसाना अम्र्तत्वमायन भवन्ति सत्या समिथा मितद्रौ शरियर्ष्व उपाकयोर्नि शिप्री हरिवान दधे हस्तयोर्वज्रमायसम शरियसे कं भानुभिः सं मिमिक्षिरे ते रश्मिभिस्त रक्वभिः सुखादयः शरिये कं वो अधि तनूषु वाशीर्मेधा वना न कर्णवन्त ऊर्ध्वा शरिये छन्दो न समयते विभाती सुप्रतीका सौमनसायाजीगः शरिये जातः शरिय आ निरियाय शरियं वयो जरित्र्भ्यो दधाति शरिये ते पर्श्निरुपसेचनी भूच्छ्रिये दर्विररेपाः शरिये पूषन्निषुक्र्तेव देवा नासत्या वहतुं सूर्यायाः शरिये मर्यासो अञ्जीन्रक्र्ण्वत सुमरुतं न पूर्विरतिक्षपः शरीणन्नुप सथाद दिवं भुरण्यु सथातुश्चरथमक्तून्व्यूर्णोत शरीणाना अप्सु मर्ञ्जत शरीणानाप्सु मर्ञ्जत शरीणामुदारो धरुणो रयीणां मनीषाणाम्प्रार्पणः सोमगोपाः शरीरेदस्माकं यूयं मर्तासो अभि पश्यथ शरुतं गायत्रं तकवानस्याहं चिद धि रिरेभाश्विना वाम शरुतं तच्छासुरिव वध्रिमत्या हिरण्यहस्तमश्विनावदत्तम शरुतं मे अछोक्तिभिर्मतीनामेष्टा नरा निचेतारच कर्णैः शरुतं मे मित्रावरुणा हवेमोत शरुतं सदने विश्वतः सीम शरुतं वो वर्त्रहन्तमं पर शर्धं चर्षणीनाम शरुतमिन मे अमर्त्या शरुतरथे परियरथे दधानाः सद्यः पुष्टिंनिरुन्धानासो अग्मन शरुतर्षिमुग्रमभिमातिषाहमस्मभ्यं चित्रंव्र्षणं रयिं दाः शरुत्कर्णं सप्रथस्तमं तवा गिरा दैव्यम्मानुषा युगा अग्ने अछा वदेह नः परत्यं नः सुमना भव शरुत्कर्णं सप्रथस्तमं विप्रा अग्ने दिविष्टिषु शरुधि तवं सुद्रविणो नस्त्वं याळ आश्वघ्नस्यववर्धे सून्र्ताभिः शरुधि शरुत्कर्ण वह्निभिर्देवैरग्ने सयावभिः शरुधि सवयावन सिन्धो पूर्वचित्तये शरुधी नो अग्ने सदने सधस्थे युक्ष्वा युजे वां बरह्म पूर्व्यं नमोभिर्वि शलोक एतु पथ्येवसूरेः शरुधी नो अग्ने सदने सधस्थे युक्ष्वा रथमम्र्तस्यद्रवित्नुम शरुधी हवं तिरश्च्या इन्द्र यस्त्वा सपर्यति शरुधी हवं विपिपानस्याद्रेर्बोधा विप्रस्यार्चतो मनीषाम शरुधी हवमिन्द्र शूर पर्थ्या उत सतवसे वेन्यस्यार्कैः शरुष्टिं चक्रुर्भ्र्गवो दरुह्यवश्च सखा सखायमतरद विषूचोः शरुष्टी जातास इन्दवः सवर्विदः शरुष्टी देव परथमो यज्ञियो भुवः शरुष्टीवानो हि दाशुषे देवा अग्ने विचेतसः शरुष्टीवेव परेषितो वामबोधि परति सतोमैर्जरमाणो वसिष्ठः शरुष्ट्यग्ने नवस्य मे सतोमस्य वीर विश्पते शरेष्ठं नो अद्य सवितर्वरेण्यं भागमा सुव स हिरत्नधा असि शरेष्ठं यविष्ठमतिथिं सवाहुतं जुष्टं जनाय दाशुषे शरेष्ठं सवं सविता साविषन नो अभीद्धो घर्मस्तदु षु पर वोचम शरेष्ठे सयाम सवितुः सवीमनि तद्देवानां शरेष्ठो देवानां वसुः शरोणामेक उदकं गामवजति मांसमेकः पिंशति सूनयाभ्र्तम शरोतु नः शरोतुरातिः सुश्रोतुः सुक्षेत्रा सिन्धुरद्भिः शरोत्रं तेचक्रे आस्तां दिवि पन्थाश्चराचारः शर्णुतं जरितुर्हवं कर्ष्णस्य सतुवतो नरा शर्णुतं जरितुर्हवमिन्द्राग्नी वनतं गिरः शर्णोति कश चिद एषाम शर्णोतु नो दैव्यं शर्धो अग्निः शर्ण्वन्तु विश्वे महिषामूराः आ देवो यातु सविता सुरत्नो अन्तरिक्षप्रा वहमानो अश्वैः शर्णोतु शक्राशिषम शर्ण्वन्तमग्निं घर्तप्र्ष्ठमुक्षणम्प्र्णन्तं देवं पर्णते सुवीर्यम शर्ण्वन्ता वाम अवसे जोहवीमि वर्धे च नो भवतं वाजसातौ हवयाम्य अग्निम परथमं सवस्तये हवयामि मित्रावरुणाव इहावसे शर्ण्वन्तु नि दिव्याः पार्थिवासो गोजाता उत ये यज्ञियासः शर्ण्वन्तु विश्वे अम्र्तस्य पुत्रा आ ये धामानिदिव्यानि तस्थुः शर्ण्वन्तु सतोमं मरुतः सुदानवो अग्निजिह्वा रताव्र्धः शर्ण्वे वर्ष्टेरिव सवनः पवमानस्य शुष्मिणः शर्तं यदा करसि जातवेदो अथेमेनं परि दत्तात्पित्र्भ्यः शर्धन तमांसि जिघ्नसे शर्धन तमांसि जिघ्नसे विश्वानि दाशुषो गर्हे शर्धन्तं शिम्युमुचथस्य नव्यः शापं सिन्धूनामक्र्णोदशस्तीः शर्धांसीव सतुकाविनां मर्क्षा शीर्षा चतुर्णाम शर्धान रतस्य जिन्वथ शर्म यछन्तु सप्रथो यदीमहे शर्म यछन्तुसप्रथ आदित्यासो यदीमहे अति दविषः शर्मन सयाम तव सप्रथस्तमे अग्ने शर्मन सयाम मरुतामुपस्थे यूयं पात शं न इन्द्राग्नी भवतामवोभिः शं न इन्द्रावरुणा रातहव्या शर्यणावति सोममिन्द्रः पिबतु वर्त्रहा शर्याभिर्न भरमाणो गभस्त्योः शर्यैरभिद्युं पर्तनासु दुष्टरं चर्क्र्त्यमिन्द्रमिव चर्षणीसहम का राधद धोत्राश्विना वां को वां जोष उभयोः शवघ्नीव कर्त्नुर्विज आमिनाना मर्तस्य देवी जरयन्त्यायुः शवघ्नीव निवता चरन शवस हयसि शरुतो वर्त्रहत्येन वर्त्रहा शवसित्यप्सु हंसो न सीदन करत्वा चेतिष्ठो विशामुषर्भुत शवा नवस्य जम्भिसअदपि कर्णे वरहयुर्विश्वस्मदिन्द्र उत्तरः शवात्रभजा वयसा सचते सदा चन्द्रो याति सभामुप शवात्रमर्का अनूषतेन्द्र गोत्रस्य दावने शवात्रेण यत पित्रोर्मुच्यसे पर्या तवा पूर्वमनयन्नापरं पुनः शवानं बस्तो बोधयितारमब्रवीत सम्वत्सर इदमद्या वयख्यत शवितीचयः शवात्रासो भुरण्यवो वनर्षदो वायवो नसोमाः शवित्यञ्चो यत्र नमसा कपर्दिनो धिया धीवन्तो असपन्त तर्त्सवः शविष्ठ वज्रिन्नोजसा पर्थिव्या निः शशा अहिमर्चन्ननु सवराज्यम शवेतं रूपं कर्णुते यत सिषासति सोमो मीढ्वानसुरो वेद भूमनः शशः कषुरं परत्यञ्चं जगाराद्रिं लोगेन वयभेदमारात शशमानस्य वा नरः सवेदस्य सत्यशवसः शश्वत कण्वानां सदसि परिये हि कं सोमं पपथुरश्विना सह वामेन न उषो वयुछा दुहितर्दिवः शश्वत पुरोषा वयुवास देव्यथो अद्येदं वयावो मघोनी शश्वती नार्यभिचक्ष्याह सुभद्रमर्य भोजनं बिभर्षि इदं वसो सुतमन्धः पिबा सुपूर्णमुदरम शश्वत्तममीळते दूत्याय हविष्मन्तो मनुष्यासो अग्निम शश्वत्तमासस्तमु वामिदं वयं पितुर्ननाम सुहवं हवामहे शश्वद धि वः सुदानव आदित्या ऊतिभिर्वयम शश्वद विशः सवितुर दैव्यस्योपस्थे विश्वा भुवनानि तस्थुः शश्वदग्निर्वध्र्यश्वस्य शात्रून नर्भिर्जिगायसुतसोमवद्भिः शश्वदिन्द्रः पोप्रुथद्भिर्जिगाय नानदद्भिः शाश्वसद्भिर्धनानि शश्वदूतीर्दशस्यथः शश्वन्तं हि परचेतसः परतियन्तं चिदेनसः शश्वन्तो हि शत्रवो रारधुष टे भेदस्य चिच्छर्धतो विन्द रन्धिम शाकी भव यजमानस्य चोदिता विश्वेत ता ते सधमादेषु चाकन शाक्मना शाको अरुणः सुपर्ण आ यो महः शूरःसनादनीळः शाचिगो शाचिपूजनायं रणाय ते सुतः शातवनेये शतिनीभिरग्निः पुरुणीथे जरते सून्र्तावान वह्निं यशसं विदथस्य केतुं सुप्राव्यं दूतं सद्योर्थम शिक्षा ण इन्द्र राय आ पुरु विद्वान रचीषम शिक्षा णोस्मिन पुरुहूत यामनि जीवा जयोतिरशीमहि शिक्षा वयोधो वसवे सु चेतुना मा नो गयमारे अस्मत परा सिचः शिक्षा वस्वोन्तमस्य शिक्षा विभिन्दो अस्मै चत्वार्ययुता ददत शिक्षा शचीवः शचीभिः शिक्षा सखिभ्यो हविषि सवधावःस्वयं यजस्व तन्वं वर्धानः शिक्षानरः परदिवो अकामकर्शनः सखा सखिभ्यस्तमिदं गर्णीमसि शिक्षेयमस्मै दित्सेयं शचीपते मनीषिणे शिक्षेयमिन महयते दिवे दिवे राय आ कुहचिद्विदे शितिप्र्ष्ठा वहतां मध्वो अन्धसो विवक्षणस्य पीतये शिप्रिन वाजानां पते शचीवस्तव दंसना शिप्रिन्न्र्षीवः शचीवो नायमछा सधमादम शिरस्ततस्योर्वरामादिदं म उपोदरे शिरिम्बिठस्यसत्वभिस्तेभिष टवा चातयामसि शिरो अपश्यं पथिभिः सुगेभिररेणुभिर्जेहमानं पतत्रि शिरो नवस्य राविषं न सुगं दुष्क्र्ते भुवं विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः शिरो बिभेदव्र्ष्णिना शिरो यदस्य तरैतनो वितक्षत सवयं दास उरो अंसावपि गध शिवं यत सन्तमशिवो जहामि सवात सख्यादरणींनाभिमेमि शिवः कपोत इषितो नो अस्त्वनागा देवाः शकुनो गर्हेषु शिवाः सतीरुप नो गोष्ठमाकस्तासांवयं परजया सं सदेम शिवाभिर्न समयमानाभिरागात पतन्ति मिहः सतनयन्त्यभ्रा शिवो अर्कस्य होमन्यस्मत्रा गन्त्ववसे शिशानो अग्निः करतुभिः समिद्धः स नोदिवा स रिषः पातु नक्तम शिशानो वर्षभो यथाग्निः शर्ङगे दविध्वत शिशीतमिन्द्रापर्वता युवं नस्तन नो विश्वे वरिवस्यन्तुदेवाः शिशीते नूनं परशुं सवायसंयेन वर्श्चादेतशो बरह्मणस पतिः शिशीते शक्रः पिशुनेभ्यो वधं नूनं सर्जदशनिं यातुमद्भ्यः शिशुं जज्ञानं हरिम मर्जन्ति पवित्रे सोमं देवेभ्य इन्दुम शिशुं जज्ञानं हर्यतं मर्जन्ति शुम्भन्ति वह्निं मरुतो गणेन शिशुं न तवा जेन्यं वर्धयन्ती माता बिभर्तिसचनस्यमाना शिशुं न यज्ञैः परि भूषत शरिये शिशुं न यज्ञैः सवदयन्त गूर्तिभिः शिशुं रिहन्ति मतयः पनिप्नतं हिरण्ययं शकुनं कषामणि सथाम शिशूला न करीळयः सुमातरो महाग्रामो नयामन्नुत तविषा शीतिके शीतिकावति हलादिके हलादिकावति शीभं राजन सुपथा याह्यर्वां वर्धामते पपुषो वर्ष्ण्यानि शीरं पावकशोचिषं जयेष्ठो यो दमेष्वा शीर्षन्निन्द्रस्य करतवो निरेक आसन्नेषन्त शरुत्या उपाके शीर्ष्णः कषीरं दुह्रते गावो अस्य वव्रिं वसाना उदकं पदापुः शीर्ष्णः शीर्ष्णो जगतस्तस्थुषस पतिं समया विश्वमा रजः शीष्टेषु चित ते मदिरासो अंशवो यत्रा सोमस्य तर्म्पसि शुकेषु मे हरिमाणं रोपणाकासु दध्मसि शुक्रं हिरण्यमा ददे शुक्रः पवस्व देवेभ्यः सोम दिवे पर्थिव्यै शं च परजायै शुक्रः शुशुक्वानुषो न जारः पप्रा समीची दिवो नज्योतिः शुक्रस्य तवाभ्यक्षरन धारा रतस्य सादने शुक्रा आशिरंयाचन्ते शुक्रांवयन्त्यसुराय निर्णिजं विपामग्रे महीयुवः शुक्राः पवध्वमर्णसा शुक्रावनड्वाहवास्तां यदयात सूर्या बर्हम शुक्रासो वीरयाशवः शुचि यत ते रेक्ण आयजन्त सबर्दुघायाः पयौस्रियायाः शुचि यत ते रेक्ण आयजन्त सबर्दुघायाः पयौस्रियायाः शुचिं ते वर्णमधि गोषु दीधरम शुचिं सोमं शुचिपा पातमस्मे इन्द्रवायू सदतम्बर्हिरेदम शुचिः पावक ईड्यः शुचिः पावक उच्यते सो अद्भुतः शुचिः पावक उच्यते सोमः सुतस्य मध्वः शुचिः पावको अद्भुतः शुचिः पावको अद्भुतो मध्वा यज्ञं मिमिक्षति शुचिः पुनानस्तन्वमरेपसमव्ये हरिर्न्यधाविष्ट सानवि शुचिक्रन्दं यजतम पस्त्य्र्नाम बर्हस्पतिम अनर्वाणं हुवेम शुचिभ्राजा उषसो नवेदा यशस्वतीरपस्युवो न सत्याः शुचिरसि पुरुनिष्ठाः कषीरैर्मध्यत आशीर्तः शुचिर्देवेष्वर्पिता होत्रा मरुत्सु भारती शुचिष टवमसि परियो न मित्रो दक्षाय्यो अर्यमेवासिसोम शुची ते चक्रे यात्या वयानो अक्ष आहतः शुची वो हव्या मरुतः शुचीनां शुचिं हिनोम्यध्वरं शुचिभ्यः शुचीरोचत आहुतः शुद्धैरुक्थैर्वाव्र्ध्वांसं शुद्ध आशीर्वान ममत्तु शुद्धो रयिं नि धारय शुद्धो ममद्धि सोम्यः शुद्धो वर्त्राणि जिघ्नसे शुद्धो वाजं सिषाससि अस्मा उषास आतिरन्त याममिन्द्राय नक्तमूर्म्याः सुवाचः शुनं हुवेम मघवानं सहस्रशीर्षा पुरुषः सहस्राक्षः सहस्रपात शुनं हुवेम मघवानमिन्द्रं कदा वसो सतोत्रं हर्यत आव शमशा रुधद वाः शुनःशेपो यमह्वद गर्भीतः सो अस्मान राजा वरुणो मुमोक्तु शुनःशेपो हयह्वद गर्भीतस्त्रिष्वादित्यं दरुपदेषु बद्धः शुनमन्धाय भरमह्वयत सा वर्कीरश्विना वर्षणा नरेति शुनमष्त्राव्यचरत कपर्दी वरत्रायां दार्वानह्यमानः शुनमस्मभ्यमूतये वरुणो मित्रो अर्यमा शुभे यद युयुजे तविषीवान शुभे रुक्मं न दर्शतं निखातमुदूपथुरश्विना वन्दनाय शुभ्रमन्धो देववातमप्सु धूतो नर्भिः सुतः शुभ्रा वयञ्जत शरिये शुभ्रो वः शुष्मः करुध्मी मनांसि धुनिर्मुनिरिव शर्धस्य धर्ष्णोः शुम्भन्ति विप्रं धीतिभिः शुम्भमाना रतायुभिर्म्र्ज्यमाना गभस्त्योः शुम्भमानो रतायुभिर्म्र्ज्यमानो गभस्त्योः शुश्रुवांसा चिदश्विना पुरूण्यभि बरह्माणि चक्षाथे रषीणाम शुष्णं परि परदक्षिणिद विश्वायवे नि शिश्नथः शुष्णं पिप्रुं कुयवं वर्त्रमिन्द्र यदावधीर्वि पुरःशम्बरस्य शुष्णस्य चित परिहितं यदोजो दिवस परि सुग्रथितं तदादः शुष्मिन्तमो हि ते मदो दयुम्निन्तम उत करतुः शुष्मी शर्धो न मारुतं पवस्वानभिशस्ता दिव्या यथाविट शूर इव धर्ष्णुश्च्यवनः सुमित्रः पर नुवोचं वाध्र्यश्वस्य नाम शूर इव धर्ष्णुश्च्यवनो जनानां तवमग्ने पर्तनायून्रभि षयाः शूरग्रामः सर्ववीरः सहावाञ जेता पवस्व सनिता धनानि शूरा इवेद युयुधयो न जग्मयः शरवस्यवो न पर्तनासु येतिरे शूरो न गोषु तिष्ठति शूरो न धत्त आयुधा गभस्त्योः सवः सिषासन रथिरो गविष्टिषु शूरो नर्षाता शवसश्चकान आ गोमति वरजे भजात्वं नः शूरो मघा च मंहते पवस्व देववीरति पवित्रं सोम रंह्या शूरो युत्सु परथमः पर्छते गा अस्य चक्षसा परि पात्युक्षा शूरोन गोषु तिष्ठति शूषेभिर्व्र्धो जुषाणो अर्कैर्देवानछा रघुपत्वाजिगाति शेपो रोमण्वन्तौ भेदौ वारिन मण्डूक इछतीन्द्रायेन्दो परि सरव शेवारे वार्या पुरु देवो मर्ताय दाशुषे शेषन नु त इन्द्र सस्मिन योनौ परशस्तये पवीरवस्य मह्ना शेषे वनेषु मात्रोः सं तवा मर्तास इन्धते शोचञ्छुष्कासु हरिणीषु जर्भुरद्व्र्षा केतुर्यजतो दयामशायत शोचा शोचिष्ठ दीदिहि विशे मयो रास्व सतोत्रे महानसि शोचिष्केशं वर्षणं यमिमा विशः परावन्तु जूतये विशः शोचिष्केशं विचक्षण शोचिष्केशम्पुरुप्रियाग्ने हव्याय वोळ्हवे शोणा धर्ष्णू नर्वाहसा षट्त्रिंशांश्च चतुरः कल्पयन्तश्छन्दांसि चदधत आद्वादशम षळ अश्वां आतिथिग्व इन्द्रोते वधूमतः षष्टिं सहस्रा नवतिं नव शरुतो नि चक्रेण रथ्या दुष्पदाव्र्णक षष्टिं सहस्रा नैगुतो वसूनि वर्क्षं न पक्वं धूनवद रणाय षष्टिं सहस्रानु निर्मजामजे निर्यूथानि गवां रषिः षष्टिं सहस्राश्व्यस्यायुतासनमुष्ट्रानां विंशतिंशता षष्टिः सहस्रमनु गव्यमागात सनत कक्षीवानभिपित्वे अह्नाम षष्टिर्वीरासो अधि षड दुवोयु विश्वेदिन्द्रस्य वीर्या कर्तानि स आ नो योनिं सदतु परेष्ठो बर्हस्पतिर विश्ववारो यो अस्ति स आ यजस्व नर्वतीरनु कषा सपार्हािषः कषुमतीर्विश्वजन्याः स आ वक्षि महि न आ च सत्सि दिवस्प्र्थिव्योररतिर्युवत्योः स आ वह पुरुहूत परचेतसो अग्ने देवानिह दरवत स आयुरागात सुरभिर्वसानो भद्रामकर्देवहूतिं नो अद्य स आशिषा दरविणमिछमानः परथमछदवराना विवेश स आहुतो वि रोचते अग्निरीळेन्यो गिरा स इद दानाय दभ्याय वन्वञ्च्यवानः सूदैरमिमीतवेदिम स इद दासं तुवीरवं पतिर्दन षळक्षन्त्रिशीर्षाणं दमन्यत स इद भोजो यो गर्हवे ददात्यन्नकामाय चरते कर्शाय स इद वने नमस्युभिर्वचस्यते चारु जनेषु परब्रुवाण इन्द्रियम स इदग्निः कन्व्वतमः कण्वसखार्यः परस्यान्तरस्यतरुषः स इद्देवेषु गछति स इधनो वसुष कविरग्निरीळेन्यो गिरा स इन नु रायः सुभ्र्तस्य चाकनन मदं यो अस्य रंह्यंचिकेतति स इन महानि समिथानि मज्मना कर्णोति युध्म ओजसा जनेभ्यः स इन्द्र सतोमवाहसामिह शरुध्युप सवसरमा गहि स इन्द्राय पवसे मत्सरवान हिन्वानो वाचं मतिभिः कवीनाम स इन्द्राय पवसे मत्सरिन्तमो यथा जेषाम समिथे तवोतयः एष पर कोशे मधुमानचिक्रददिन्द्रस्य वज्रो वपुषो वपुष्टरः स इयानः करति सवस्तिमस्मा इषमूर्जंसुक्षितिं विश्वमाभाः इन्द्र दर्ह्य मघवन तवावदिद भुज इह सतुतः सुतपाबोधि नो वर्धे स इषुहस्तैः स निषङगिभिर्वशी संस्रष्टा स युधैन्द्रो गणेन स ईं मर्गो अप्यो वनर्गुरुप तवच्युपमस्यां नि धायि स ईं रथो न भुरिषाळ अयोजि महः पुरूणि सातये वसूनि स ईं वर्षा न फेनमस्यदाजौ समदा परैदपदभ्रचेताः स ईं सत्येभिः सखिभिः शुचद्भिर्गोधायसं विधनसैरदर्दः स उत्तरस्मादधरं समुद्रमपो दिव्या अस्र्जद्वर्ष्या अभि स ऊर्वस्य रेजयत्यपाव्र्तिमिन्द्रो गव्यस्य वर्त्रहा स एषां यज्ञो अभवत तनूपस्तं दयौर्वेदतं परिथिवि तमापः स एषु दयुम्नं पीपयत स वाजं स पुष्टिं याति जोषमा चिकित्वान अभि तवा गोतमा गिरा जातवेदो विचर्षणे स कक्षीवन्तं रेजयत सो अग्निं नेमिं नचक्रमर्वतो रघुद्रु स कविः काव्या पुरु रूपं दयौरिव पुष्यति नभन्तामन्यके समे स कषपः परि षस्वजे नयुस्रो मायया दधे स विश्वं परि दर्शतः स कीरिणा चित सनिता धनानि म स गन्ता गोमतिव्रजे स गरामेभिः सनिता स रथेभिर्विदे विश्वाभिः कर्ष्टिभिर्न्वद्य स गर्णानो अद्भिर्देववानिति सुबन्धुर्नमसा सूक्तैः स गर्त्सो अग्निस्तरुणश्चिदस्तु यतो यविष्ठो अजनिष्ट मातुः स गा अविन्दत सो अविन्ददश्वान स ओषधीः सोपः स वनानि स गोरश्वस्य वि वरजं मन्दानः सोम्येभ्यः स घा तं वर्षणं रथमधि तिष्ठाति गोविदम स घा नः सूनुः शवसा पर्थुप्रगामा सुशेवः स घा नो देवः सविता सहावा साविषद वसुपतिर्वसूनि स घा नो योग आ भुवत स राये स पुरन्ध्याम स घा राजा सत्पतिः शूशुवज्जनो रातहव्यः परति यः शासमिन्वति स घा विदे अन्विन्द्रो गवेषणो बन्धुक्षिद्भ्यो गवेषणः स घा वीरो न रिष्यति यमिन्द्रो बरह्मणस पतिः स चन्द्रो विप्र मर्त्यो महो वराधन्तमो दिवि स चिकेत सहीयसाग्निश्चित्रेण कर्मणा स चिद विवेद निहितं यदासामपीच्यं गुह्यं नाम गोनाम स चेत्ता देवतापदम स जातूभर्मा शरद्दधान ओजः पुरो विभिन्दन्नचरद विदासीः स जातो गर्भो असि रोदस्योरग्ने चारुर्विभ्र्त ओषधीषु स जातोत्यरिच्यत पश्चाद भूमिमथो पुरः स जामिभिर्यत समजाति मीळ्हे अजामिभिर्वा पुरुहूत एवैः स जायमानः परमे वयोमन वायुर्न पाथः परि पासि सद्यः स जायमानः परमे वयोमन्याविरग्निरभवन मातरिश्वने स तरितस्याधि सानवि पवमानो अरोचयत स तरिधातु शरणं शर्म यंसत तरिवर्तु जयोतिः सवभिष्ट्य अस्मे स तवं न इन्द्र मर्ळय स तवं न इन्द्र वाजेभिर्दशस्या च गातुया च स तवं न इन्द्र सूर्ये सो अप्स्वनागास्त्व आ भज जीवशंसे स तवं न ऊर्जां पते रयिं रास्व सुवीर्यम स तवं नो अद्य सुमना इहाविता भवा वाजेषु सन्त्य स तवं नो देव मनसा वायो मन्दानो अग्रियः स तवं नो वर्ध परयसा शचीवसो जिन्वा धियो वसुविदः स तवं नो वीर वीर्याय चोदय स तवं विप्राय दाशुषे रयिं देहि सहस्रिणम स तवंनो विश्वा अभिमातीः सक्षणिः स तवमग्ने परतीकेन परत्योष यातुधान्यः स तवमग्ने विभावसुः सर्जन सूर्यो न रश्मिभिः स तवमग्ने सौभगत्वस्य विद्वानस्माकमायुः पर तिरेहदेव स तवमस्मदप दविषो युयोधि जातवेदः स तवामदद वर्षा मदः सोमः शयेनाभ्र्तः सुतः स तवामिन्द्र परभूवसो ममत्तु स तविमा विश्वा भुवनानि चिक्रददादिज्जनिष्ट पौंस्यम स तवैतेभ्यः परि ददत पित्र्भ्यो अग्निर्देवेभ्यः सुविदत्रियेभ्यः स तवोती गोषु गन्ता स तिग्मजम्भ रक्षसो दह परति स तिग्मश्र्ङगं वर्षभं युयुत्सन दरुहस्तस्थौबहुले बद्धो अन्तः स तु वस्त्राण्यध पेशनानि वसानो अग्निर्नाभाप्र्थिव्याः स तुर्वणिर्महानरेणु पौंस्ये गिरेर्भ्र्ष्टिर्न भराजते तुजा शवः स तू पवस्व परि पार्थिवं रज सतोत्रे शिक्षन्नाधून्वते च सुक्रतो स तू पवस्व परि पार्थिवं रजो दिव्या च सोम धर्मभिः स तूताव नैनमश्नोत्यंहतिरग्ने स ते पुरन्धिं तविषीमियर्ति स ते मदायसुत इन्द्र सोमः स दक्षाणां दक्षपतिर्बभूवाञ्जन्ति यं दक्षिणतो हविर्भिः स दरुह्वणे मनुष ऊर्ध्वसान आ साविषदर्शसानायशरुम स दर्ळ्हे चिदभि तर्णत्ति वाजमर्वता स धत्ते अक्षिति शरवः स दर्शतश्रीरतिथिर्ग्र्हे गर्हे वने वने शिश्रियेतक्ववीरिव स दविबन्धुर्वैतरणो यष्टा सबर्धुं धेनुमस्वन्दुहध्यै स दाधार पर्थिवीं दयामुतेमां कस्मै देवायहविषा विधेम स देवः कविनेषितो अभि दरोणानि धावति स देवतात्युद्यतानि कर्ण्वन सवेषु कषयेषुप्रथमो जिगाति स देवानां पाथ उप पर विद्वानुशन यक्षि दरविणोदः सुरत्नः स देवानेह वक्षति स देवेषु पर चिकिद्धि तवं हयसि पूर्व्यः शिवो दूतो विवस्वतो नभन्तामन्यके समे स धाम पूर्व्यं ममे य सकम्भेन वि रोदसी अजो न दयामधारयन नभन्तामन्यके समे अस्तभ्नाद दयामसुरो विश्ववेदा अमिमीत वरिमाणं पर्थिव्याः स धारयत पर्थिवीं पप्रथच्च वज्रेण हत्वा निरपः ससर्ज स धीनां योगमिन्वति स धीभिरस्तु सनिता स न इन्द्र तवयताया पिबा सोममिन्द्र मन्दतु तवा यं ते सुषाव हर्यश्वाद्रिः स न इन्द्र तवयताया इषे धास्त्मना च ये मघवानो जुनन्ति स न इन्द्रः शिवः सखाश्वावद गोमद यवमत स न इन्द्राय यज्यवे वरुणाय मरुद्भ्यः स न ईळानया सह देवानग्ने दुवस्युवा स न ऊर्जे वयव्ययं पवित्रं धाव धारया स न सतवान आ भर गायत्रेण नवीयसा स न सतवान आ भर रयिं चित्रश्रवस्तमम स न सतिपा उत भवा तनूपा दात्रं रक्षस्वयदिदं ते अस्मे स न सतुतो वीरवत पातु गोमद यूयं पात योनिष ट इन्द्र सदने अकारि तमा नर्भिः पुरुहूत पर याहि स न सतुतो वीरवद धातु गोमद वि कङकतो न कङकतो अथो सतीनकङकतः स न सतोमान नमस्यश्चनो धाद विश्वेभिः पातु पायुभिर्नि सूरीन स नः कदा चिदर्वता गमदा वाजसातयेगमदा मेधसातये नभन्तामन्यके समे स नः कषुमन्तं सदने वयूर्णुहि गोर्णसं रयिमिन्द्रश्रवाय्यम स नः पप्रिः पारयाति सवस्ति नावा पुरुहूतः स नः परजायै हर्यश्व मर्ळयेन्द्र मा नोरीरिषो मा परा दाः स नः पर्षदति दविषः स नः पर्षदति दुर्गाणि विश्वा नावेव सिन्धुं दुरितात्यग्निः स यो वर्षा वर्ष्ण्येभिः समोका महो दिवः पर्थिव्याश्चसम्राट स नः पवस्व वसुमद धिरण्यवद वयं सयाम भुवनेषु जीवसे स नः पवस्व वाजयुश्चक्राणश्चारुमध्वरम स नः पवस्व शं गवे शं जनाय शम अर्वते स नः पावक दीदिवो अग्ने देवानिहा वह स नः पितेव सूनवे अग्ने सूपायनो भव स नः पुनान आ भर रयिं वीरवतीमिषम स नः पुनान आ भर रयिं सतोत्रे सुवीर्यम स नः शक्रश्चिदा शकद दानवानन्तराभरः स नः शर्म तरिवरूथं वि यंसत पातं नो दयावाप्र्थिवी उपस्थे स नः सत्तो मनुष्वदा देवान यक्षि विदुष्टरो वि स नः सहस्रा बर्हतीरिषो दा भवा सोम दरविणोवित पुनानः स नः सिन्धुमिव नावयाति पर्षा सवस्तये स नः सिषक्तु यस्तुरः स नः सोम शरवो विदः स नः सोमेषु सोमपाः सुतेषु शवसस पते स नःपर्षदति दविषः स नःपर्षदति दविषः स नःपर्षदति दविषः स नःपर्षदति दविषः स नर्तमो नहुषो अस्मत सुजातः पुरो अभिनदर्हन्दस्युहत्ये स नस्त्रासते दुरितादभिह्रुतः शंसादघादभिह्रुतः स नस्त्रासते वरुणस्य धूर्तेर्महोदेवस्य धूर्तेः स निरुध्या नहुषो यज्वो अग्निर्विशश्चक्रे बलिह्र्तः सहोभिः स नो अजामीन्रुत वा विजामीनभितिष्ठ शर्धतो वाध्र्यश्व इमां मे अग्ने समिधं जुषस्वेळस पदे परति हर्याघ्र्ताचीम स नो अद्य वसुत्तये करतुविद गातुवित्तमः स नो अर्ष पवित्र आ मदो यो देववीतमः स नो अर्षाभि दूत्यं तवमिन्द्राय तोशसे स नो जयोतींषि पूर्व्य पवमान वि रोचय स नो दूराच्चासाच्च नि मर्त्यादघायोः स नो देव देवताते पवस्व महे सोम पसरस इन्द्रपानः स नो देवः सविता पायुरीड्य आ सर्वतातिमदितिं वर्णीमहे स नो देवेभिः पवमान रदेन्दो रयिमश्विनं वावशानः स नो नर्णां नर्तमो रिशाद अग्निर्गिरो अवसा वेतु धीतिम स नो नव्येभिर्व्र्षकर्मन्नुक्थैः पुरां दर्तः पायुभिःपाहि शग्मैः स नो नेदिष्ठं दद्र्शान आ भराग्ने देवेभिः सचनाःसुचेतुना महो रायाः सुचेतुना महि शविष्ठ नस कर्धि संचक्षे भुजे अस्यै स नो नेषन नेषतमैरमूरो अग्निर्वामं सुवितं वस्यो अछ स नो भगाय वायवे पूष्णे पवस्व मधुमान स नो भगाय वायवे विप्रवीरः सदाव्र्धः स नो मदानां पत इन्दो देवप्सरा असि स नो मरुद्भिर्व्र्षभ शरवो धा उग्र उग्रेभि सथविरः सहोदाः स नो महाननिमानो धूमकेतुः पुरुश्चन्द्रः स नो मह्या अदितये पुनर्दात पितरं च दर्शेयं मातरं च स नो मित्रमहस्त्वमग्ने शुक्रेण सोचिषा स नो मित्रस्य वरुणस्य सो अपामा सुम्नं यक्षते दिवि स नो यक्षद देवताता यजीयान नि हिषत्सदन्तरः पूर्वो अस्मत स नो यवसमिछतु स नो रक्षिषच्चरमं स मध्यमं स पश्चात पातु नः पुरः स नो रक्षिषद दुरितादवद्यादस्मान गर्णत उत नो मघोनः स नो राधांस्या भरेशानः सहसो यहो स नो वर्षन सनिष्ठया सं घोरया दरवित्न्वा स नो वर्षन्नमुं चरुं सत्रादावन्नपा वर्धि स नो वस्व उप मास्य ऊर्जो नपान माहिनस्य स नो वाजेष्वविता पुरूवसुः पुरःस्थाता मघवा वर्त्रहा भुवत स नो विश्वा दिवो वसूतो पर्थिव्या अधि स नो विश्वानि हवनानि जोषद विश्वशम्भूरवसेसाधुकर्मा चक्षुषः पिता मनसा हि धीरो घर्तमेने अजनन्नन्नमाने स नो विश्वान्या भर सुवितानि शतक्रतो स नो विश्वासां सप्र्धां सहोदा वि मत्स्यपायि ते महः पात्रस्येव हरिवो मत्सरो मदः स नो विश्वाहा सुक्रतुरादित्यः सुपथा करत स नो विश्वेभिर देवेभिर ऊर्जो नपाद भद्रशोचे स नो वेदो अमात्यमग्नी रक्षतु विश्वतः स नो वेधो मरुतां चिकित्वान सुम्ना वनुष्व तव हि परेष्ठा स नो हरीणां पत इन्दो देवप्सरस्तमः स नो हिरण्यरथं दंसनावान स नः सनिता सनये स नो अदात स नोजीवातवे कर्धि स नोदेवेष्वा यमद दीर्घमायुः पर जीवसे स नोरास्व सुवीर्यम तवामिदा हयो नरो अपीप्यन वज्रिन भूर्णयः स पक्षन महिषम मर्गम पित्रे मात्रे विभुक्रतुम स पतत्रीत्वरं सथ जगद यच्छ्वात्रमग्निरक्र्नोज्जातवेदः स पप्रथानो अभि पञ्च भूमा तरिवन्धुरो मनसा यातु युक्तः स पर ममन्दत्त्वाया शतक्रतो पराचामन्यो अहंसन स परकेत उभयस्य परविद्वान सहस्रदान उत वा सदानः स परजया सुवीर्यं विश्वमायुर्व्यश्नवत स परत्नथा कविव्र्ध इन्द्रो वाकस्य वक्षणिः स परत्नवन नव्यसे विश्ववार सूक्ताय पथः कर्णुहि पराचः स परत्यं विश्वा भुवनानि तस्थावप्रयुछन्तरणिर्भ्राजमानः स परथमे वयोमनि देवानां सदने वर्धः स पररिक्वा तवक्षसा कष्मो दिवश्च म स पराविता मघवा नो अधिवक्ता स वाजस्य शरवस्यस्यदाता स पर्वतो न धरुणेष्वच्युतः सहस्रमूतिस्तविषीषु वाव्र्धे स पवस्व धनंजय परयन्ता राधसो महः स पवस्व मदिन्तम गोभिरञ्जानो अक्तुभिः स पवस्व य आविथेन्द्रं वर्त्राय हन्तवे स पवस्व विचर्षण आ मही रोदसी पर्ण स पवस्व सहमानः पर्तन्यून सेधन रक्षांस्यप दुर्गहाणि स पवस्व सहस्रजित परि सोम रतं बर्हदाशुः पवित्रे अर्षति स पवस्वानया रुचा स पवस्वाभिमातिहा स पवित्रे विचक्षणो हरिरर्षति धर्णसिः स पारिषत करतुभिर्मन्दसानो म स पावकश्रुधी हवम स पित्र्याण्यायुधनि विद्वनिन्द्रेषित आप्त्यो अभ्ययुध्यत स पुनान उप सूरे न धातोभे अप्रा रोदसी वि ष आवः स पुनानो मदिन्तमः सोमश्चमूषु सीदति स पूर्वया निविदा कव्यतायोरिमाः परजा अजनयन मनूनाम स पूर्व्यः पवते यं दिवस परि शयेनो मथायदिषितस्तिरो रजः स पूर्व्यो वसुविज्जायमानो मर्जानो अप्सु दुदुहानो अद्रौ स पौंस्येभिरभिभूरशस्तीर्म स बोधि वर्त्रतूर्ये स भन्दना उदियर्ति परजावतीर्विश्वायुर्विश्वाः सुभरा अहर्दिवि स भिक्षमाणो अम्र्तस्य चारुण उभे दयावा काव्येना वि शश्रथे स मत्सरः पर्त्सु वन्वन्नवातः सहस्ररेता अभि वाजमर्ष स मध्व आ युवते वेविजान इत कर्शानोरस्तुर्मनसाह बिभ्युषा स मन्द्रया च जिह्वया वह्निरासा विदुष्टरः स मन्युं मर्त्यानामदब्धो नि चिकीषते स मन्युमीः समदनस्य कर्तास्माकेभिर्न्र्भिः सूर्यं सनत स मर्ज्यते सुकर्मभिर्देवो देवेभ्यः सुतः स मर्ज्यमानः कविभिर्मदिन्तम सवदस्वेन्द्राय पवमान पीतये अभि परियाणि पवते चनोहितो नामानि यह्वो अधि येषु वर्धते स मर्ज्यमानो दशभिः सुकर्मभिः पर मध्यमासु मात्र्षुप्रमे सचा स मर्तो अग्ने सवनीक रेवानमर्त्ये य आजुहोति हव्यम स मर्म्र्जान आयुभिः परयस्वान परयसे हितः स मर्म्र्जान आयुभिरिभो राजेव सुव्रतः स मर्म्र्जान इन्द्रियाय धायस ओभे अन्ता रोदसी हर्षते हितः स मह्ना विश्वा दुरितानि साह्वानग्निः षटवे दम आ जातवेदाः स मा नो अत्र जुहुरः सहस्वः सदा तवे सुमनसः सयाम स मातरा न दद्र्शान उस्रियो नानददेति मरुतामिव सवनः स मातरा विचरन वाजयन्नपः पर मेधिरः सवधया पिन्वते पदम स मातरिश्वा पुरुवारपुष्टिर्विदद गातुं तनयाय सवर्वित स माता पूर्व्यं पदं तद वरुणस्य सप्त्यं स हि गोपा इवेर्योनभन्तामन्यके समे स मातुर्योना परिवीतो अन्तर्बहुप्रजा निर्र्तिमा विवेश स मानुषीरभि विशो वि भाति वैश्वानरो वाव्र्धानो वरेण स मानुषे वर्जने शन्तमो हितो अग्निर्यज्ञेषु जेन्यो न विश्पतिः परियो यज्ञेषु विश्पतिः स हव्या मानुषाणामिळा कर्तानि पत्यते स माम्र्जे तिरो अण्वानि मेष्यो मीळ्हे सप्तिर्न वजयुः स माया अर्चिना पदास्त्र्णान नाकमारुहन नभन्तामन्यके समे स मुदा काव्या पुरु विश्वं भूमेव पुष्यति देवो देवेषु यज्ञियो नभन्तामन्यके समे स मोदते नसते साधते गिरा नेनिक्ते अप्सु यजते परीमणि स यन्ताशश्वतीरिषः स यह्व्यो अवनीर्गोष्वर्वा जुहोति परधन्यासु सस्रिः स यामनिप्रति शरुधि स यामन्नग्ने सतुवते वयो धाः पर देवयन्यशसः सं हि पूर्वीः जग्र्भ्मा ते दक्षिणमिन्द्र हस्तं वसूयवो वसुपतेवसूनाम स यो वर्षा नरां न रोदस्योः शरवोभिरस्ति जीवपीतसर्गः स योजते अरुषा विश्वभोजसा स दुद्रवत सवाहुतः स रंहत उरुगायस्य जूतिं वर्था करीळन्तं मिमते न गावः स रत्नं मर्त्यो वसु विश्वं तोकमुत तमना स राजसि पुरुष्टुत एको वर्त्राणि जिघ्नसे स रासते शुरुधो विश्वधायसो अग्निर्होताग्र्हपतिः सुवीर्यम स रुद्रेभिरशस्तवार रभ्वा हित्वी गयमारेवद्यागात स रेतोधा वर्षभः शश्वतीनां तस्मिन्न आत्मा जगतस तस्थुषश च स रेवच्छोच स गिरो जुषस्व स वाजं दर्षिस इह शरवो धाः स रेवानिव विश्पतिर्दैव्यः केतुः शर्णोतु नः स रोरुवद वर्षभस्तिग्मश्र्न्गो वर्ष्मन तस्थाु वरिमन्नाप्र्थिव्याः स रोरुवदभि पूर्वा अचिक्रददुपारुहः शरथयन सवादतेहरिः स वज्रभ्र्द दस्युहा भीम उग्रः सहस्रचेताः शतनीथर्भ्वा स वत्सं कर्ण्वन गर्भम ओषधीनां सद्यो जातो वर्षभो रोरवीति स वराधतः शवसानेभिरस्य कुत्साय शुष्णं कर्पणेपरादात स वराधतो नहुषो दंसुजूतः शर्धस्तरो नरां गूर्तश्रवाः स वर्त्रहा वर्षा सुतो वरिवोविददाभ्यः स वर्त्रहेन्द्र रभुक्षाः सद्यो जज्ञानो हव्यो बभूव स वर्त्रहेन्द्रश्चर्षणीध्र्त तं सुष्टुत्या हव्यं हुवेम स वर्धिता वर्धनः पूयमानः सोमो मीढ्वानभि नो जयोतिषावीत स वर्षा वर्षभो भुवत स वह्निः पुत्रः पित्रोः पवित्रवान पुनाति धीरो भुवनानि मायया स वह्निः सोम जाग्र्विः पवस्व देववीरति स वह्निरप्सु दुष्टरो मर्ज्यमानो गभस्त्योः स वां मधु पर वोचद रतायन तवाष्ट्रं यद दस्रावपिकक्ष्यं वाम स वां यज्ञेषु मानवी इन्दुर्जनिष्ट रोदसी स वाजं यातापदुष्पदा यन सवर्षाता परि षदत्सनिष्यन स वाजं विश्वचर्षणिरर्वद्भिरस्तु तरुता स वाजिनं मघवद्भ्यो दधाति वि सातये तन्वं माम्र्जीत स वाजी रोचना दिवः पवमानो वि धावति स वाज्य अक्षाः सहस्ररेता अद्भिर मर्जानो गोभिः शरीणानः स वायुम इन्द्रम अश्विना साकम मदेन गछति स वाव्र्धे नर्यो योषणासु वर्षा शिशुर्व्र्षभो यज्ञियासु स वाव्र्धे वरिमन्ना पर्थिव्या अभि करत्वानर्यः पौंस्यैश्च स विद्वानङगिरोभ्य इन्द्रो गा अव्र्णोदप स विद्वानुभयं चष्टे अन्तर्ब्र्हस्पतिस्तर आपश्च गर्ध्रः स विश्वस्य करुणस्येश एको म स विश्वा दाशुषे वसु सोमो दिव्यानि पार्थिवा स विश्वाचीरभि चष्टे घर्ताचीरन्तरापूर्वमपरं च केतुम स विश्वाभुव आभवः सोम एकेभ्यः पवते घर्तमेक उपासते स विश्वाहा सुमना योग्या अभि सिषासनिर्वनतेकार इज्जितिम तां सु ते कीर्तिं मघवन महित्वा यत तवा भीते रोदसीह्वयेताम स वीरं धत्ते अग्न उक्थशंसिनं तमना सहस्रपोषिणम स वीरो अप्रतिष्कुत इन्द्रेण शूशुवे नर्भिः स वीरो दक्षसाधनो वि यस्तस्तम्भ रोदसी स वेद सुष्टुतीनामिन्दुर्न पूष वर्षा स वो दददूर्मिमद्या सुपूतं तस्मै सोमं मधुमन्तंसुनोत स शक्र उत नः शकदिन्द्रो वसु दयमानः स शक्र शिक्ष पुरुहूत नो धिया तुजे राये विमोचन स शरुधि यः समा पर्तनासु कासु चिद दक्षाय्य इन्द्र भरहूतये नर्भिरसि परतूर्तये नर्भिः यः शूरैः सवः सनिता यो विप्रैर्वाजं तरुता स शर्धदर्यो विषुणस्य जन्तोर्मा शिश्नदेवा अपि गुरतं नः स शुक्रस्य तन्वो वेद तिस्रो यः परथमोदक्षिणया रराध स शुष्मी कलशेष्वा पुनानो अचिक्रदत स शेव्र्धमधि धा दयुम्नमस्मे महि कषत्रं जनाषाळिन्द्र तव्यम स शेव्र्धो जात आ हर्म्येषु नाभिर्युवाभवति रोचनस्य स संस्तिरो विष्टिरः सं गर्भयति जनन्नेव जानतीर्नित्य आ शये स सतोम्यः स हव्यः सत्यः सत्वा तुविकूर्मिः स सध्रीचीः स विशूचीर्वसान आ वरीवर्ति भुवनेष्वन्तः स सध्रीचीः स विषूचीर्वसान आ वरीवर्तिभुवनेष्वन्तः स सनीळेभिः परसहानो अस्य भरातुर्न रतेसप्तथस्य मायाः स सप्त धीतिभिर हितो नद्य अजिन्वद अद्रुहः स समुद्रो अपीच्यस्तुरो दयामिव रोहति नि यदासु यजुर्दधे स सव्येन यमति वराधतश्चित स दक्षिणे संग्र्भीता कर्तानि स सुक्रतुः पुरोहितो दमे दमे अग्निर्यज्ञस्याध्वरस्य चेतति करत्वा यज्ञस्य चेतति करत्वा वेधा इषूयते विश्वा जातानि पस्पशे स सुक्रतुरतचिदस्तु होता य आदित्य शवसा वां नमस्वान स सुक्रतुर्यो वि दुरः पणीनां पुनानो अर्कं पुरुभोजसं नः स सुक्रतू रणिता यः सुतेष्वनुत्तमन्युर्यो अहेव रेवान स सुगोपातमो जनः स सुत्रामा सववानिन्द्रो अस्मे आराच्चिद दवेषः सनुतर्युयोतु ईजानमिद दयौर्गूर्तावसुरीजानं भूमिरभिप्रभूषणि स सुन्वते चस्तुवते च रासते विश्वगूर्तो अरिष्टुतः स सुन्वते मघवा जीरदानवे अविन्दज्ज्योतिर्मनवे हविष्मते स सुन्वे यो वसूनां यो रायामानेता य इळानाम स सुप्रकेतो अभ्यक्रमीदिशो अछा वाजं नैतशः स सुष्टुतः कविभिर्निर्णिजं दधे तरिधात्वस्य दंससा स सुष्टुभा स सतुभा सप्त विप्रैः सवरेणाद्रिं सवर्यो नवग्वैः स सूनुभिर्न रुद्रेभिर्र्भ्वा नर्षाह्ये सासह्वानमित्रान स सूनुर मातरा शुचिर जातो जाते अरोचयत स सूर्य परति पुरो न उद गा एभिः सतोमेभिरेतशेभिरेवैः स सूर्यः पर्युरू वरांस्येन्द्रो वव्र्त्याद रथ्येवचक्रा स सूर्यस्य रश्मिभिः परि वयत तन्तुं तन्वानस्त्रिव्र्तंयथा विदे स हि करतुः स मर्यः स साधुर्मित्रो न भूदद्भुतस्य रथीः स हि कषपावानग्नी रयीणां दाशद यो अस्मा अरं सूक्तैः स हि कषपावानभवद रयीणामतन्द्रो दूतो यजथाय देवान महानस्यध्वरस्य परकेतो न रते तवदम्र्ता मादयन्ते स हि कषयेण कषम्यस्य जन्मनः साम्राज्येन दिव्यस्य चेतति स हि कषेमो हविर्यज्ञः शरुष्टीदस्य गातुरेति स हि तवं देव शश्वते वसु मर्ताय दाशुषे स हि दयुता विद्युता वेति साम पर्थुं योनिमसुरत्वाससाद स हि दवरो दवरिषु वव्र ऊधनि चन्द्रबुध्नो मदव्र्द्धो मनीषिभिः स हि पुरू चिदोजसा विरुक्मता दीद्यानो भवति दरुहन्तरः परशुर्न दरुहन्तरः वीळु चिद यस्य सम्र्तौ शरुवद वनेव यत सथिरम स हि शरवस्युः सदनानि कर्त्रिमा कष्मया वर्धान ओजसाविनाशयन स हि शर्धो न मारुतं तुविष्वणिरप्नस्वतीषूर्वरास्विष्टनिरार्तनास्विष्टनिः आदद धव्यान्याददिर्यज्ञस्य केतुरर्हणा स हि शुचिः शतपत्रः स शुन्ध्युर हिरण्यवाशीर इषिरः सवर्षाः स हि षमा जरित्र्भ्य आ वाजं गोमन्तमिन्वति स हि सवस्र्त पर्षदश्वो युवा गणो अया ईशानस्तविषीभिराव्र्तः स होता शश्वतीनां दक्षिणाभिरभीव्र्त इनोति च परतीव्यं नभन्तामन्यके समे सं गछध्वं सं वदध्वं सं वो मनांसि जानताम सं गछस्व पित्र्भिः सं यमेनेष्टापूर्तेन परमेव्योमन सं गर्भायपुरू शतोभयाहस्त्या वसु शिशीहि राय आ भर सं गोभिर वासयामसि सं गोभिराङगिरसो नक्षमाणो भग इवेदर्यमणंनिनाय सं गोमदिन्द्र वाजवदस्मे पर्थु शरवो बर्हत सं चोदय चित्रमर्वाग राध इन्द्र वरेण्यम सं जानते मनसा सं चिकित्रे अध्वर्यवो धिषणापश्चदेवीः सं तं रिणीथो विप्रुतं दंसोभिर्न वां जूर्यन्ति पूर्व्या कर्तानि सं तरी पवित्रा विततान्येष्यन्वेकं धावसि पूयमानः सं तवा मर्जन्त्यायवः सं तवा रायः शतिनः सं सहस्रिणः सुवीरं यन्ति वरतपामदाभ्य सं तवाशिशामि जाब्र्ह्यदब्धं विप्र मन्मभिः सं ते गावस्तम आ वर्तयन्ति जयोतिर्यछन्ति सवितेव बाहू सं ते नमन्त कर्ष्टयः सं ते पयांसि समु यन्तु वाजाः सं वर्ष्ण्यान्यभिमातिषाहः सं दक्षेण मनसा जायते कविरतस्य गर्भो निहितो यमा परः सं दयुम्नेन विश्वतुरोषो महि सं वाजैर्वाजिनीवति उषो भद्रेभिरा गहि दिवश्चिद रोचनादधि सं देवत्रा बभूवथुः सं देवैः शोभते वर्षा कविर्योनावधि परियः सं देव्या परमत्या वीरशुष्मया गोग्रयाश्वावत्या रभेमहि सं धीतयो वावशाना अनूषत शिशुं रिहन्ति मतयः पनिप्नतम सं धेनवो जायमाने अनोनवुर दयावः कषामो अनोनवुः सं नः शिशीहि भुरिजोरिव कषुरं रास्व रायो विमोचन सं नु वोचावहै पुनर्यतो मे मध्वाभ्र्तम सं नो राया बर्हता विश्वपेशसा मिमिक्ष्वा समिळाभिरा सं परेरते अनु वातस्य विष्ठा ऐनं गछन्ति समनं नयोषाः सं पर्छसे समराणः शुभानैर्वोचेस्तन नो हरिवो यत्ते अस्मे सं बाहुभ्यां धमति सं पतत्रैर्द्यावाभूमी जनयन देव एकः सं भूम्या अन्ता धवसिरा अद्र्क्षतेन्द्रावरुणा दिवि घोषारुहत सं मा तपन्त्यभितः सपत्नीरिव पर्शवः सं मा तपन्त्यभितः सपत्नीरिव पर्शवः सं माग्ने वर्चसा सर्ज सं परजया समायुषा सं मात्र्भिर्न शिशुर्वावशानो वर्षा दधन्वे पुरुवारोद्भिः सं यं सतुभो अवनयो न यन्ति समुद्रं न सरवतो रोधचक्राः सं यज्जनान करतुभिः शूर ईक्षयद धने हिते तरुषन्त शरवस्यवः पर यक्षन्त शरवस्यवः तस्मा आयुः परजावदिद बाधे अर्चन्त्योजसा सं यज्ञेषु सवधावन्तः पिबध्वं वि नो राधांसि मतिभिर्दयध्वम सं यद धनन्त मन्युभिर्जनासः शूरा यह्वीष्वोषधीषु विक्षु सं यद वयं यवसादो जनानामहं यवाद उर्वज्रेन्तः सं यन मदाय शुष्मिण एना हयस्योदरे सं यन मही मिथती सपर्धमाने तनूरुचा शूरसाता यतैते सं यन मित्रावरुणा वर्ञ्ज उक्थैर्ज्येष्ठेभिरर्यमणं वरूथैः सं यन मिथः पस्प्र्धानासो अग्मत शुभे मखा अमिता जायवो रणे सं यन्ति रसिनो रसाः पुनानो बरह्मणा हर इन्द्रायेन्दो परि सरव सं यस्मिन विश्वा वसूनि जग्मुर्वाजे नाश्वाःसप्तीवन्त एवैः सं या दानूनि येमथुर्दिव्याः पार्थिवीरिषः सं यो वना युवते शुचिदन भूरि चिदन्ना समिदत्ति सद्यः सं रूपैरज्यते हरिः सं वज्रं पर्वशो दधुः सं वज्रेणास्र्जद वर्त्रमिन्द्रः पर सवां मतिमतिरच्छाशदानः सं वत्स इव मात्र्भिरिन्दुर्हिन्वानो अज्यते सं विव्य इन्द्रो वर्जनं न भूमा भर्ति सवधावानोपशमिव दयाम सं वो मदासो अग्मतेन्द्रेण च मरुत्वता सं शुक्रासः शुचयः सं गवाशिरः सोमा इन्द्रममन्दिषुः उपमं तवा मघोनां जयेष्ठं च वर्षभाणाम सं समिद युवसे वर्षन्नग्ने विश्वान्यर्य आ सं सिन्धुभिः कलशे वावशानः समुस्रियाभिःप्रतिरन न आयुः सं सीदस्व महानसि शोचस्व देववीतमः सं सूर्यस्यरश्मिभिः सं सूर्येण रोचते संक्रन्दनेनानिमिषेण जिष्णुना युत्कारेण दुश्च्यवनेनध्र्ष्णुना संक्रन्दनो अनिमिष एकवीरः शतं सेनाजयत साकमिन्द्रः संगछमाने युवती समन्ते सवसारा जामी पित्रोरुपस्थे संचक्ष्या मरुतश्चन्द्रवर्णा अछान्त मे छदयाथा चनूनम संचेदं वि च पश्येम संजानाना उप सीदन्नभिज्ञु पत्नीवन्तो नमस्यं नमस्यन संयोपयन्तो दुरितानि विश्वा हित्वा न ऊर्जं परपतात पतिष्थः संरभ्या धीराः सवस्र्भिरनर्तिषुराघोषयन्तः पर्थिवीमुपब्दिभिः संवत्सरस्य तदहः परि षठ यन मण्डूकाः पराव्र्षीणं बभूव संवत्सरीणं पय उस्रियायास्तस्य माशीद यातुधानोन्र्चक्षः संवत्सरे पराव्र्ष्यागतायां तप्ता घर्मा अश्नुवते विसर्गम संवननं नाश्व्यं तष्टेवानपच्युतम संवर्गं सं रयिं जय संविदान उषसा सूर्येणादित्येभिर्वसुभिरङगिरोभिः संवेशने तन्वश्चारुरेधि परियो देवानाम्परमे जनित्रे संव्र्क्तध्र्ष्णुमुक्थ्यं महामहिव्रतं मदम संस्थे जनस्य गोमतः संस्मयमाना युवतिः पुरस्तादाविर्वक्षांसि कर्णुषे विभाती संस्र्ष्टं धनमुभयं समाक्र्तमस्मभ्यं दत्तांवरुणश्च मन्युः संस्र्ष्टजित सोमपा बाहुशर्ध्युग्रधन्वाप्रतिहिताभिरस्ता संहोत्रं सम पुरा नारी समनं वाव गछति सकन्धांसीव कुलिशेना विव्र्क्णाहिः शयत उपप्र्क पर्थिव्याः सक्तुमिव तित उना पुनन्तो यत्र धीरा मनसा वाचमक्रत सक्र्त सु ते महता शूर राधसानु सतोमं मुदीमहि सक्र्त सु नो मघवन्निन्द्र मर्ळयाधा पितेव नो भव सक्र्त्स्वं ये पुरुपुत्रां महीं सहस्रधाराम्ब्र्हतीं दुदुक्षन सक्ष्वा देवप्र णस पुरः सखा सखिभ्य ईड्यः सखा सखिभ्य ईड्यः सखा सखिभ्य ऊतये सखा सख्या समिध्यसे सखा सख्ये वरेण्यः सखा सुशेव एधि नः सखा सुशेव एधि नः सखाय आ नि षीदत सविता सतोम्यो नु नः सखाय इन्द्र कारवः उद घेदभि शरुतामघं वर्षभं नर्यापसम सखाय इन्द्रमूतये सखाय इन्द्रमूतये सखाय सतोमवाहसः सखायः करतुम इछत कथा राधाम शरस्य सखायः सोमपाव्ने सखायस्त इन्द्र विश्वह सयाम नमोव्र्धासो महिना तरुत्र सखित्वमा वर्णीमहे सखित्वमा वर्णीमहे सखे वज्रिन सखीनाम सखे वसो जरित्र्भ्यः सखे वसो जरित्र्भ्यः सखे विष्णो वितरं वि करमस्व दयौर्देहि लोकं वज्राय विष्कभे सखे सखायमजरो जरिम्णे अग्ने मर्तानमर्त्यस्त्वं नः सखेव सख्य उरुशंस धीरः पर ण आयुर्जीवसे सोमतारीः सखेव सख्ये गातुवित्तमो भव सखेव सख्ये नर्यो रुचे भव सख्ये त इन्द्र वाजिनो मा भेम शवसस पते सचनावन्तं सुमतिभिः सोभरे विद्वेषसमनेहसम सचन्त यदुषसः सूर्येण चित्रामस्य केतवो रामविन्दन सचस्यमानः पित्रोरुपस्थे जामि बरुवाणायुधानि वेति सचस्वा नः सवस्तये वायवा याहि दर्शतेमे सोमा अरंक्र्ताः सचा पूतक्रतौ सनम सचा मनाहिरण्यया सचा यत साद्येषामहिर्बुध्नेषु बुध्न्यः सचा यदासु जहतीष्वत्कममानुषीषु मानुषो निषेवे सचा यदीं वर्षमणा अहंयु सथिरा चिज्जनीर्वहते सुभागाः सचा सोमेषु पुरुहूत वज्रिवो मदाय दयुक्ष सोमपाः सचायोरिन्द्रश्चर्क्र्ष आनुपानसः सपर्यन सचेथे अश्विनोषसम सचेमहि तव दस्म परकेतैरुरुष्या ण उरुभिर्देवशंसैः सचैषुसवनेष्वा सजूरश्विभ्यामुषसा सुवीर्यमस्मे धेहि शरवो बर्हत सजूर्गणेन तरिम्पतु सजूर्देवेभिरपां नपातं सखायं कर्ध्वं शिवो नो अस्तु सजूर्नावं सवयशसं सचायोः सजोषस इन्द्रं मदे कषोणीः सूरिं चिद ये अनुमदन्ति वाजैः सजोषसा उषसा सजोषसा उषसा सजोषसा उषसा सूर्येण च तरिर सजोषसा उषसा सूर्येण च तरिर सजोषसा उषसा सूर्येण च तरिर्वर्तिर्यातमश्विना सजोषसा उषसा सूर्येण च सोमं सजोषसा उषसा सूर्येण च सोमं सजोषसा उषसा सूर्येण च सोमं पिबतमश्विना सजोषसा उषसा सूर्येण च सोमं सुन्वतो अश्विना सजोषसा उषसा सूर्येण चादित्यैर सजोषसा उषसा सूर्येण चादित्यैर सजोषसा उषसा सूर्येण चादित्यैर्यातमश्विना सजोषसा उषसा सूर्येण चाश्विना सजोषसा उषसा सूर्येण चाश्विना सजोषसा उषसा सूर्येण चेषं सजोषसा उषसा सूर्येण चेषं नो वोळ्हमश्विना सजोषसा उषसा सूर्येण चोर्जं सजोषसा उषसा सूर्येण चोर्जं सजोषसा उषसा सूर्येण चोर्जं नो धत्तमश्विना सजोषसा उषसा सूर्येन चाश्विना तिरोह्न्यम सजोषसा उषसा सूर्येन चेषं सजोषसा वरुणो मित्रो अर्यमा सजोषसोयमर्यमा मित्रो नयन्ति वरुणो अति दविषः सजोषा धीराः पदैरनु गमन्नुप तवा सीदन विश्वेयजत्राः सतः परासाविषुर्मतिम एते सोमास आशवो रथा इव पर वाजिनः सतनाभुजो अशिश्वीः सतम्भीद ध दयां स धरुणं परुषायद रभुर्वाजाय दरविणं नरो गोः सतरीर उ तवद भवति सूत उ तवद यथावशं तन्वं चक्र एषः सतरीर नात्कं वयुतं वसाना सूर्यस्य शरिया सुद्र्शी हिरण्यैः सतरीर्यत सूत सद्यो अज्यमाना वयथिरव्यथिः कर्णुतस्वगोपा सतवा अबिभ्युषा हर्दा सतवानेभि सतवसे देव देवैर्विद्यामेषं वर्जनं जीरदानुम न नूनमस्ति नो शवः कस्तद वेद यदद्भुतम सतवाम तवा सवाध्यः इन्द्रावरुणयोरहं सम्राजोरव आ वर्णे सतविष्यामि तवामहं विश्वस्याम्र्त भोजन सतवैसहस्रदक्षिणे सतश्च गोपां भवतश्च भूरेर्देवा सतीनमन्युरश्रथायो अद्रिं सुवेदनामक्र्णोर्ब्रह्मणे गाम सतीनसत्वा हव्यो भरेषु मरुत्वान नो भवत्विन्द्र ऊती सतीर्णं बर्हिरा तु शक्र पर याहि पिबा निषद्यवि मुचा हरी इह सतुकेव वीता धन्वा विचिन्वन बन्धून्रिमानवरानिन्दो वायून सतुतः शरवस्यन्नवसोप मद्रिग युक्त्वा हरीव्र्षणा याह्यर्वां सतुतश्च यास्ते चकनन्त वायो सतनं न मध्वःपीपयन्त वाजैः सतुतश्च यास्त्वा वर्धन्ति महे राधसे नर्म्णाय सतुतश्चिदग्ने शर्ण्विषे गर्णानः सवयं वर्धस्व तन्वं सुजात सतुतासो नो मरुतो मर्ळयन्तूत सतुतो मघवा शमभविष्ठः सतुष ऊ षुवो नर्तमाय धर्ष्णवे सतुषे कण्वासोश्विना सतुषे तदस्यपौंस्यम सतुषे वामश्विना बर्हत सतुषे सा वां वरुण मित्र रातिर्गवां शता पर्क्षयामेषु पज्रे सतुषेय्यं पुरुवर्पसं रभ्वमिनतममाप्त्यमाप्त्यानाम सतुषेहिरण्यवाशीभिः सतुहि शरुतं विपश्चितं हरी यस्य परसक्षिणा सतुहि सतुहीदेते घा ते मंहिष्ठासो मघोनाम सतुहीन्द्रं वयश्ववदनूर्मिं वाजिनं यमम सतेगो न कषामत्येति पर्थ्वीं मिहं न वातो वि हवाति भूम सतेनं बद्धमिवादिते सतेनं राय सारमेय तस्करं वा पुनःसर सतो नूनं कवयः सं शिशीत वाशीभिर्याभिरम्र्ताय तक्षथ सतो बन्धुमसति निरविन्दन हर्दि परतीष्याकवयो मनीषा सतोता मेगोषखा सयात सतोता यत ते अनुव्रत उक्थान्य रतुथा दधे सतोता यत ते विचर्षणिरतिप्रशर्धयद गिरः सतोता वो अम्र्तः सयात सतोता सयां तव शर्मणि सतोतारं विप्रः सुदिनत्वे अह्नां यान नु दयावस्ततनन यादुषासः सतोतारमिद दिधिषेय रदावसो न पापत्वाय रासीय सतोतारमिन मघवन्नस्य वर्धय ये च तवे वर्क्तबर्हिषः सतोतॄणामुत भद्रक्र्त सतोतॄनिन्द्रस्य सतोतॄनिन्द्रस्य रायसि किमस्मान दुछुनायसे नि षु सवप सतोत्रं राधानां पते गिर्वाहो वीर यस्य ते सतोत्रमिन्द्राय गायत पुरुन्र्म्णाय सत्वने सतोत्रे राये हरिरर्षा पुनान इन्द्रं मदो गछतु ते भराय सतोत्र्भ्य इन्द्र मर्ळय सतोत्र्भ्य इन्द्रमर्चत सतोत्र्भ्य इन्द्रमा वह सतोमं जुषेथां युवशेव कन्यनां विश्वेह देवौ सवनाव गछतम सतोमं त इन्द्र विमदा अजीजनन्नपूर्व्यं पुरुतमंसुदानवे सतोमं मे अश्विनाविममभि वह्नी अनूषाताम सतोमं रुद्राय दर्शीकम सतोमं वो अद्य रुद्राय शिक्वसे कषयद्वीराय नमसादिदिष्टन सतोमा आसन परतिधयः कुरिरं छन्द ओपशः सतोमेन हि दिवि देवासो अग्निमजीजनञ्छक्तिभीरोदसिप्राम सतोमैरिन्द्रस्य वाव्र्धे मिमीत इत सतोमैरिषेमाग्नये सतोमैर्वत्सस्य वाव्र्धे सतोमैर्विधेमाग्नये सत्तो होता मनुष्वदा देवानछा विदुष्टरः सत्यं तत तुर्वशे यदौ विदानो अह्नवाय्यम सत्यं तदिन्द्रावरुणा कर्शस्य वां मध्व ऊर्मिं दुहते सप्त वाणीः सत्यं तवेषा अमवन्तो धन्वञ चिद आ रुद्रियासः सत्यं वर्षन वर्षेदसि सत्यः सो अस्य महिमा गर्णे शवो यज्ञेषु विप्रराज्ये सत्यमित तवा महेनदि परुष्ण्यव देदिशम सत्यमित्था वर्षेदसि वर्षजूतिर्नो अव्र्तः सत्यमिद वा उ तं वयमिन्द्रं सतवाम नान्र्तम सत्यमुग्रस्य बर्हतः सं सरवन्ति संस्रवाः सत्यया वो देवहूत्या हुवेम शर्ण्वतो देवावसे सवस्तये सत्या नर्णामद्मसदामुपस्तुतिर्देवा एषामभवन देवहूतिषु सत्या सत्येभिर्महती महद्भिर्देवी देवेभिर्यजता यजत्रैः सत्यामाशिषं कर्णुता वयोधै कीरिं चिद धयवथस्वेभिरेवैः सत्यो अविता विधन्तम सत्रा कर्धि सुहना शूर वर्त्रा वयं तरुत्राः सनुयाम वाजम सत्रा तवं पुरुष्टुत एको वर्त्राणि तोशसे सत्रा दधिरे शवांसि सत्रा विश्वस्य परमस्य राजसि नकिष टवा गोषु वर्ण्वते सत्रा विश्वा सवपत्यानि दधिषे सत्राच्यामघवा सोमपीतये धिया शविष्ठ आ गमत सत्राजितो धनसा अक्षितोतयो वाजयन्तो रथा इव सत्रियं दर्ष्ट्वाय कितवं ततापान्येषां जायांसुक्र्तं च योनिम सत्रियः सतीस्तानु मे पुंस आहुः पश्यदक्षण्वान नवि चेतदन्धः सत्रियो याः पुण्यगन्धास्ताः सर्वाः सवापयामसि क ईं वयक्ता नरः सनीळा रुद्रस्य मर्या अध सवश्वाः सत्रीभिर्यो अत्र वर्षणं पर्तन्यादयुद्धोस्य वि भजानि वेदः सत्रे ह जाताविषिता नमोभिः कुम्भे रेतः सिषिचतुः समानम सत्र्णानासो यतस्रुचो बर्हिर्यज्ञे सवध्वरे सत्र्णीत बर्हिरध्वराय साधूर्ध्वा शोचींषि देवयून्यस्थुः सत्र्णीत बर्हिरानुषग घर्तप्र्ष्ठं मनीषिणः सत्वं नो अद्य सुमना उतापरं यक्षि देवान सुवीर्या सत्वं नो मघवन्निन्द्र गिर्वणो वेनो न शर्णुधी हवम सत्वं नो होतः सुहुतं हविष कर्धि वंस्वा नो वार्या पुरु सत्वं शविष्ठ वज्रहस्त दाशुषे अर्वाञ्चं रयिमा कर्धि सथातुश्च सत्यं जगतश्च धर्मणि पुत्रस्य पाथः पदमद्वयाविनः सथिरं मनः कर्णुते सेवते पुरोतोचित स मर्डितारं न विन्दते सथिरं हि जानम एषां वयो मातुर निरेतवे सथिरा चिदन्ना नि रिणात्योजसा नि सथिराणि चिदोजसा सथिरा चिन नमयिष्णवः सथिरा धन्वान्यायुधा रथेषु वो अनीकेष्वधि शरियः सथिरा वः सन्तु नेमयो रथा अश्वास एषाम सथिरा वः सन्त्व आयुधा पराणुदे वीळू उत परतिष्कभे सथिराणि नपराणुदे सथिरैरङगैस्तुष्टुवांसस्तनूभिर्व्यशेमदेवहितं यदायुः सथूरं च राधः शतवत सहस्रवत सथूरं राधः शताश्वं कुरुङगस्य दिविष्टिषु सदर्शतस्य वपुषो वि राजसि पर्णक्षि सानसिं करतुम सदसस पतिमद्भुतं परियमिन्द्रस्य काम्यम सदा कवी सुमतिमा चके वां विश्वा धियो अश्विना परावतं मे सदा ते नाम सवयशो विवक्मि सदा देवस्य मर्त्यः सदा नो दिव्यः पायुः सिषक्तु यूयं पात उदु षय देवः सविता ययाम हिरण्ययीममतिं यामशिश्रेत सदा राया पुरुस्प्र्हा सदा वसो रातिं यविष्ठ शश्वते सदावन भागमीमहे सदासरो वाजमछा सनिष्यदत सदासि रण्वो यवसेव पुष्यते होत्राभिरग्ने मनुषःस्वध्वरः सदेवता वसुवनिं दधाति यं सूरिरर्थी पर्छमान एति सदो दधान उपरेषु सानुष्वग्निः परेषु सानुषु सदो दवा चक्राते उपमा दिवि सम्राजा सर्पिरासुती सद्माभि सत्यो अध्वरः सद्यः सो अस्य महिमा न संनशे यं कषोणीरनुचक्रदे सद्यश्चित सन्तिदाशुषे सद्यश्चिद यः शवसा पञ्च कर्ष्टीः सूर्य इवज्योतिषापस्ततान सद्यश्चिद यः सहस्राणि शता ददन नकिर्दित्सन्तमा मिनत सद्यश्चिन नु ते मघवन्नभिष्टौ नरः शंसन्त्युक्थशास उक्था सद्यो अध्वरे रथिरं जनन्त मानुषासो विचेतसो य एषाम सद्यो जङघामायसीं विश्पलायै धने हिते सर्तवेप्रत्यधत्तम सद्यो जज्ञानो नि रिणाति शत्रूननु यंविश्वे मदन्त्यूमाः सद्यो जज्ञानो वि हीमिद्धो अख्यदा रोदसीभानुना भात्यन्तः सद्यो जातर्भुष्ठिर सद्यो जातो वयमिमीत यज्ञमग्निर्देवानामभवत्पुरोगाः सद्यो दाशुषे कषरसि सद्यो दिदिष्ट तान्वःसद्यो दिदिष्ट पार्थ्यः सद्यो दिदिष्ट मायवः परैते वदन्तु पर वयं वदाम गरावभ्यो वाचं वदतावदद्भ्यः सद्योजुवस्ते वाजा अस्मभ्यं विश्वश्चन्द्राः सद्र्शीरद्य सद्र्शीरिदु शवो दीर्घं सचन्ते वरुणस्यधाम सध्रीचीः सिन्धुमुशतीरिवायन सनाज्जार आरितःपूर्भिदासाम सध्रीचीना नियुतो दावने धिय उप बरुवत ईं धियः सध्रीचीना यातवे परेमजीगः सुदिनेवप्र्क्ष आ तंसयेथे सध्रीचीनेन मनसा तमिन्द्र ओजिष्ठेन हन्मनाहन्नभि दयून सनः शविष्ठ सवना वसो गहि गमेम गोमति वरजे सनत कषेत्रं सखिभिः शवित्न्येभिः सनत्सूर्यं सनदपः सुवज्रः सनदम्र्क्तोदयते सनद्वाजं विप्रवीरं तरुत्रं धनस्प्र्तं शूशुवांसंसुदक्षम सनद्वाजः परि सरव सना जयोतिः सना सवर्विश्वा च सोम सौभगा सना ता त इन्द्र नव्या आगुः सहो नभो अविरणाय पूर्वीः सना ता त इन्द्र भोजनानि रातहव्याय दाशुषे सुदासे सना दक्षमुत करतुमप सोम मर्धो जहि सना मेधां सना सवः पर सवानासो रथा इवार्वन्तो न शरवस्यवः सनात सनीला अवनीरवाता वरता रक्षन्ते अम्र्ताः सहोभिः सनात सुजाता तनया धर्तव्रता सनाद दिवं परि भूमा विरूपे पुनर्भुवा युवती सवेभिरेवैः सनादग्ने मर्णसि यातुधानान न तवा रक्षांसि पर्तनासुजिग्युः सनादेव तव रायो गभस्तौ न कषीयन्ते नोप दस्यन्ति दस्म सनामाना चिद धवसयो नयस्मा अवाहन्निन्द्र उषसोयथानः रष्वैरगछः सखिभिर्निकामैः साकम्प्रतिष्ठा हर्द्या जघन्थ सनायते गोतम इन्द्र नव्यमतक्षद बरह्म हरियोजनाय सनायुवो नमसा नव्यो अर्कैर्वसूयवो मतयो दस्म दद्रुः सनिं मेधामयासिषम सनिं मेधामुत शरवः पर सोमासो विपश्चितो अपां न यन्त्यूर्मयः सनितः सुसनितरुग्र चित्र चेतिष्ठ सून्र्त सनिता विप्रो अर्वद्भिर्हन्ता वर्त्रं नर्भिः शूरः सनितासि परवतो दाशुषे चिद याभिर्विवेषो हर्यश्व धीभिः सनितेध्मं सनितोत वाजं स धर्ताजज्ञे सहसा यवीयुत सनिर्मित्रस्य पप्रथ इन्द्रः सोमस्य पीतये सनीळेभिः शरवस्यानि तूर्वन म सनेम तत सुसनिता सनित्वभिर्वयं जीवा जीवपुत्रानागसः सनेम मित्रावरुणा सनन्तो भवेम दयावाप्र्थिवी भवन्तः सनेम वाजं तव शिप्रिन्नवसा मक्षू चिद यन्तो अद्रिवः सनेम वाजं समिथेष्वर्यो भागं देवेषु शरवसेदधानाः सनेमि कर्ध्यस्मदा रक्षसं कं चिदत्रिणम सनेमि चक्रमजरं वि वाव्र्त उत्तानायां दश युक्ता वहन्ति सनेमि तवमस्मदानदेवं कं चिदत्रिणम सनेमि सख्यं सवपस्यमानः सूनुर्दाधार शवसा सुदंसाः सनेम्यस्मद युयोत दिद्युं मा वो दुर्मतिरिह परणं नः सनेयमश्वंगां वास आत्मानं तव पूरुष सन्तस्थाने अजरे इतूती अहानि पूर्वीरुषसो जरन्त सन्ति कामासो हरिवो ददिष टवं समो वयं सन्ति नो धियः सन्ति हयर्य आशिष इन्द्र आयुर्जनानाम सन्दानमर्वन्तं पड्बीशं परिया देवेष्वा यामयन्ति सन्धातासन्धिं मघवा पुरूवसुरिष्कर्ता विह्रुतं पुनः सपत्नीं मे पराधम पतिं मे केवलं कुरु सपन्ति यं मिथुनासो निकामा अध्वर्यवो रथिरासः सुहस्ताः सपर्धन्ते वा उ देवहूये अत्र येषु धवजेषु दिद्यवः पतन्ति सपर्यन्त शुभे चक्राते अश्विना सपर्यन्तःपुरुप्रियं मित्रं न कषेत्रसाधसम सपर्यन्ती पुरुप्रिया मिमीत इत सपर्यवो भरमाणा अभिज्ञु पर वर्ञ्जते नमसा बर्हिरग्नौ सपशो दधाथे ओषधीषु विक्ष्व रधग यतो अनिमिषंरक्षमाणा सपार्हं गवामूधस्सुवक्षणास्वा मधोर्मधु शवात्र्यं सोममाशिरम सपार्हा भवन्ति रन्तयो जुषन्त यत सपार्हा यस्य शरियो दर्शे रयिर्वीरवतो यथा सपार्हा वसूनि तमसापगूळ्हाविष कर्ण्वन्त्युषसो विभातीः सपाशयस्व यो अस्मध्रुग दिव्येवाशनिर्जहि सप्त कषरन्ति शिशवे मरुत्वते पित्रे पुत्रासो अप्यवीवतन्न्र्तम सप्त तवा हरितो रथे वहन्ति देव सूर्य सप्त दिशो नानासूर्याः सप्त होतार रत्विजः सप्त धामानि परियन्नमर्त्यो दाशद दाशुषे सुक्र्तेमामहस्व सप्त परवता दिवम सप्त मर्यादाः कवयस्ततक्षुस्तासामेकामिदभ्यंहुरो गात सप्त युञ्जन्ति रथमेकचक्रमेको अश्वो वहति सप्तनामा सप्त वीरासो अधरादुदायन्नष्टोत्तरात्तात समजग्मिरन ते सप्त सवसारः सुविताय सूर्यं वहन्ति हरितो रथे सप्त सवसारो अभि मातरः शिशुं नवं जज्ञानं जेन्यं विपश्चितम सप्त सवसारो अभि सं नवन्ते यत्र गवां निहिता सप्त नाम सप्त सवसॄररुषीर्वावशानो विद्वान मध्व उज्जभाराद्र्शे कम सप्त होतारस्तमिदीळते तवाग्ने सुत्यजमह्रयम सप्तभिः पुत्रैरदितिरुप परैत पूर्व्यं युगम सप्तानां सप्त रष्टयः सप्त दयुम्नान्येषाम सप्तापो देवीः सुरणा अम्र्क्ता याभिः सिन्धुमतर इन्द्रपूर्भित सप्तार्धगर्भा भुवनस्य रेतो विष्णोस्तिष्ठन्ति परदिशाविधर्मणि सप्तास्यासन परिधयस्त्रिः सप्त समिधः कर्ताः सप्तिं न वाजयामसि सप्तिं मर्जन्ति वेधसो गर्णन्तः कारवो गिरा सप्ती चिद घा मदच्युता मिथुना वहतो रथम सप्तीवन्ता सपर्यवः सप्तेदिन्द्रं न सरवतो गर्णन्ति नि युध्यामधिमशिशादभीके सप्तो अधि शरियो धिरे बभ्रुरेको विषुणः सूनरो युवाञ्ज्यङकते हिरण्ययम सबाधो यं जना इमे अग्निं हव्येभिरीळते सबाधो वाजसातये सभामेति कितवः पर्छमानो जेष्यामीति तन्वाशूशुजानः सभूमिं विश्वतो वर्त्वात्यतिष्ठद दशाङगुलम समजैषमिमा अहं सपत्नीरभिभूवरी समज्र्या पर्वत्या वसूनि दासा वर्त्राण्यार्या जिगेथ समञ्जन्तु विश्वे देवाः समापो हर्दयानि नौ समत सूरिभिः पुरुप्रिये सुशर्मभिः समत्पुरन्धिर्न आ गहि विश्वतोधीर्न ऊतये समत्सु तवा शूर सतामुराणं परपथिन्तमं परितंसयध्यै समत्सुत्वा हवामहे समत्सुत्वा हवामहे समत्स्वग्निमवसे वाजयन्तो हवामहे समदभीषू कशावन्ता विप्रा नविष्ठया मती समदेतय सुकीर्त्याश्विना शवेतया धिया समध्वरायोषसो नमन्त दधिक्रावेव शुचये पदाय समनं चिददहश्चित्रभानो अवव्राधन्तमभिनद वर्धश्चित समना तूर्णिरुप यासि यज्ञमा नासत्या सख्यायवक्षि समनेव वपुष्यतः कर्णवन मानुषा युगा समन्धांस्यग्मत मत्सराणि मा नो मर्धिष्टमा गतं शिवेन समन्येषु बरवावहै समर्य इष सतवते विवाचि सत्राकरो यजमानस्यशंसः समर्यमा सं भगो नो निनीयात सं जस्पत्यंसुयममस्तु देवाः समविव्यचुरुत यान्यत्विषुरैषां तनूषु निविविशुः पुनः समस्मिञ जायमान आसत गना उतेमवर्धन नद्यःस्वगूर्ताः समस्मिन्न्र्ञ्जते गिरः समस्मे इषं वसवो ददीरन यूयं पात समुद्रज्येष्ठाः सलिलस्य मध्यात पुनाना यन्त्यनिविशमानाः समस्मे भूषतं नरोत्सं न पिप्युषीरिषः अयं हि ते अमर्त्य इन्दुरत्यो न पत्यते समस्य मन्यवे विशो विश्वा नमन्त कर्ष्टयः समस्य हरिं हरयो मर्जन्त्यश्वहयैरनिशितं नमोभिः समाक्र्णोषि जीवसे वि वो मदे विश्वा सम्पश्यन भुवनविवक्षसे समादित्येभिरख्यत समान ऊर्वे अधि संगतासः सं जानते न यतन्ते मिथस्ते समानं चक्रं पर्याविव्र्त्सन यदेतशो वहति धूर्षु युक्तः समानं नाम बिभ्रतो विरूपाः पुरुत्रा वाचं पिपिशुर्वदन्तः समानं नीळं वर्षणो वसानाः सं जग्मिरे महिषार्वतीभिः समानं पूर्वीरभि वावशानास्तिष्ठन वत्सस्यमातरः सनीळाः समानं मन्त्रमभि मण्त्रये वः समानेन वोहविषा जुहोमि समानं योनिमनु संचरन्तं दरप्सं जुहोम्यनु सप्त होत्राः समानं वत्समभि संचरन्ती विष्वग धेनू वि चरतः सुमेके समानं वां सजात्यं समानो बन्धुरश्विना समानबन्धू अम्र्ते अनुची दयावा वर्णं चरत आमिनाने समानमञ्ज्येषां वि भराजन्ते रुक्मासो अधि बाहुषु समानमस्तु वोमनो यथा वः सुसहासति समानमस्मा अनपाव्र्दर्च कष्मया दिवो असमं बरह्मनव्यम समानमिन मे कवयश्चिदाहुरयं ह तुभ्यं वरुणो हर्णीते समानमिन्द्रमवसे हवामहे वसवानं वसूजुवम अयं त एमि तन्वा पुरस्ताद विश्वे देवा अभि मा यन्ति पश्चात समानमु पर शंसिषम समानमेतदुदकमुच्चैत्यव चाहभिः समानयोजनो हि वां रथो दस्रावमर्त्यः समानी व आकूतिः समाना हर्दयानि वः समाने अधि भार्मन समाने अहन तरिर अवद्यगोहना तरिर अद्य यज्ञम मधुना मिमिक्षतम समाने अहन विमिमानो अर्कं विषुरूपे पयसि सस्मिन्नूधन समानो अध्वा सवस्रोरनन्तस्तमन्यान्या चरतो देवशिष्टे समानो मन्त्रः समितिः समानी समानं मनः सह चित्तमेषाम समित तमघमश्नवद दुःशंसं मर्त्यं रिपुम समित तान वर्त्रहाखिदत खे अरानिव खेदया समिद्धेष्वग्निष्वानजाना यतस्रुचा बर्हिरु तिस्तिराणा समिधा यो निशिती दाशददितिं धामभिरस्य मर्त्यः समिधान उ सन्त्य शुक्रशोच इहा वह समिन्द्र गर्दभं मर्ण नुवन्तं पापयामुया समिन्द्र राया समिषा रभेमहि सं वाजेभिः पुरुश्चन्द्रैरभिद्युभिः समिन्द्रेणोत वायुना सुत एति पवित्र आ समिन्द्रेरय गामनड्वाहं य आवहदुशीनराण्यानः समिन्द्रो रायो बर्हतीरधूनुत सं कषोणी समु सूर्यम समी गावो मतयो यन्ति संयत रतस्य योना सदने पुनर्भुवः समी रथं न भुरिजोरहेषत दश सवसारो अदितेरुपस्थ आ समी वत्सं न मात्र्भिः सर्जता गयसाधनम समी सखायो अस्वरन वने करीळन्तमत्यविम समीं रेभासो अस्वरन्निन्द्रं सोमस्य पीतये समीचीना अनूषत हरिं हिन्वन्त्यद्रिभिः समीचीनाः सुदानवः परीणन्ति तं नरो हितमव मेहन्ति पेरवः समीचीनास आसते होतारः सप्तजामयः समीचीनासर्भवः समस्वरन रुद्रा गर्नन्त पूर्व्यम समीचीने अभि तमना यह्वी रतस्य मातरा समीचीने धिषणे वि षकभायतिव्र्ष्णः पीत्वा मद उक्थानि शंसति समु तये महतीरपः सं कषोणी समु सूर्यम समु तवा धीभिरस्वरन हिन्वतीः सप्त जामयः समु पर यन्ति धीतयः सर्गासो अवतानिव समु परिया अनूषत गावो मदाय घर्ष्वयः समु परियो मर्ज्यते सानो अव्ये यशस्तरो यशसां कषैतो अस्मे समु वां यज्ञं महयं नमोभिर्हुवे वां मित्रावरुणा सबाधः समु वो यज्ञं महयन नमोभिः पर होता मन्द्रो रिरिच उपाके समुद्रं न संवरणान्यग्मन मन्दी मदाय तोशते समुद्रः सिन्धू रजो अन्तरिक्षमज एकपात तनयित्नुरर्णवः समुद्रः सोम पिन्वसे समुद्रस्य धन्वन्नार्द्रस्य पारे तरिभी रथैः शतपद्भिः षळश्वैः समुद्रस्याधि विष्टपि मनीषिणो मत्सरासः सवर्विदः समुद्रादर्णवादधि संवत्सरो अजायत समुद्रादूर्मिमुदियर्ति वेनो नभोजाः पर्ष्ठंहर्यतस्य दर्शि समुद्रायेव सिन्धवः समुद्रार्था याः शुचयः पावकास्ता आपो समुद्रिया अप्सरसो मनीषिणमासीना अन्तरभि सोममक्षरन समुद्रे अन्तः कवयो वि चक्षते मरीचीनाम्पदमिछन्ति वेधसः समुद्रे अन्तः शयत उद्ना वज्रो अभीव्र्तः समुद्रे अश्विनेयते समुद्रे तवा नर्मणा अप्स्वन्तर्न्र्चक्षा ईधे दिवो अग्नूधन समुद्रो अप्सु माम्र्जे विष्टम्भो धरुणो दिवः समुद्रो न वयचो दधे समुधो रोमशं हतो देवेषू कर्णुतो दुवः समुषद्भिरजायथाः समूळ्हमस्य पांसुरे समेनमह्रुता इमा गिरो अर्षन्ति सस्रुतः समो दिवा दद्र्शे रोचमानः करत्वा कर्तः सुक्र्तःकर्त्र्भिर्भूत समोहे वा य आशत नरस्तोकस्य सनितौ समौ चिद धस्तौ न समं विविष्टः सम्मातरा चिन नसमं दुहाते सम्मातरिश्वा सं धाता समु देष्ट्री दधातु नौ वि हि सोतोरस्र्क्षत नेन्द्रं देवममंसत सम्मिश्लो अरुषो भव सूपस्थाभिर्न धेनुभिः सम्मील्य यद भुवना पर्यसर्पत कव सवित तात्या पितर वासतुः सम्यक सम्यञ्चो महिषा अहेषत सिन्धोरूर्मावधि वेना अवीविपन सम्राजं तरासदस्यवम सम्राजन्तमध्वराणाम सम्राजो ये सुव्र्धो यज्ञमाययुरपरिह्व्र्ता दधिरे दिविक्षयम सम्राज्ञी शवशुरे भव सम्राज्ञी शवश्र्वां भव सम्राळ अन्यः सवराळ अन्य उच्यते वां महान्ताविन्द्रावरुणा महावसू सयन्तपथा विरुक्मता सर्जान सतोष्यध्वनः सयादुत पररेचनम सयाम ते जयतः शक्र मेदिनो यथा वयमुश्मसि तद वसो कर्धि सयाम ते सुमतावपि सयाम मरुत्वतो वर्धे सयाम वो मनवो देववीतये पराञ्चं नो यज्ञं पर णयतसाधुया सयामेदिन्द्रस्य शर्मणि सयामेदिन्द्रस्य शर्मण्यादित्यानामुतावस्यनेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः सयुष टे सत्या इहाशिषः सयूमगभस्तिं रतयुग्भिरश्वैराश्विना वसुमन्तं वहेथाम सयूमना वाच उदियर्ति वह्नि सतवानो रेभ उषसो विभातीः सयोना पर्थिवि भवान्र्क्षरा निवेशनी सयोनाशीरतिथिर्न परीणानो होतेव सद्म विधतो वि तारीत सरज्जारो न योषणां वरो न योनिमासदम सरण्युभिः फलिगमिन्द्र शक्र वलं रवेणदरयो दशग्वैः सरण्युरस्य सूनुरश्वो विप्रश्चासि शरवसश्चसातौ सरत पदा न दक्षिणा पराव्रं न ता नुमे पर्शन्यो जग्र्भ्रे सरस्वति या सरथं ययथ सवधाभिर्देवि पित्र्भिर्मदन्ती सरस्वती सरयुः सिन्धुरूर्मिभिर्महो महीरवसा यन्तुवक्षणीः सरस्वतीं देवयन्तो हवन्ते सरस्वतीमध्वरे तायमाने सरस्वतीं मरुतो अश्विनापो यक्षि देवान रत्नधेयायविश्वान सरस्वतीं यां पितरो हवन्ते दक्षिणा यज्ञमभिनक्षमाणाः सरस्वतीं सुक्र्तो अह्वयन्त सरस्वती दाशुषे वार्यं दात सरस्वतीमिन महयासुव्र्क्तिभिः सतोमैर्वसिष्ठ रोदसी सरस्वन्तं हवामहे सरस्वान धीभिर्वरुणो धर्तव्रतः पूषा विष्णुर्महिमावायुरश्विना सरा रसेव विष्टपम जनयन रोचना दिवो जनयन्नप्सु सूर्यम सरुचा परतीकमज्यते सरुचेव ता हविषो अध्वरेषु सर्वा ता ते बरह्मणासूदयामि सरुवेव यस्य हरिणी विपेततुः शिप्रे वाजाय हरिणीदविध्वतः सरूपैरा सु नो गहि सम्भ्र्तैः सम्भ्र्ताश्वः सरो गौरो यथा पिब सरो न परास्युदरं सपीतिभिरा सोमेभिरुरु सफिरम सर्कं संशाय पविमिन्द्र तिग्मं वि शत्रून्ताळि वि मर्धो नुदस्व सर्क्वाणं घर्ममभि वावशाना मिमाति मायुं पयते पयोभिः सर्गाः सर्ष्टा अहेषत सर्गानिव सर्जतं सुष्टुतीरुप शयावाश्वस्य सुन्वतो मदच्युता सर्गो न तक्त्येतशः सर्गो न सर्ष्टो अर्वतीरतायञ्चकार महीरवनीरहभ्यः सर्जः सिन्धून्रहिना जग्रसानानादिदेताः पर विविज्रेजवेन सर्जदर्णांस्यव यद युधा गास्तिष्ठद धरी धर्षता मर्ष्ट वाजान सर्जदश्वं रथीरिव सर्जदस्ता धर्षता दिद्युमस्मै सवायां देवो दुहितरि तविषिं धात सर्जन समुद्रियापः सर्जन्ति रश्मिमोजसा पन्थां सूर्याय यातवे सर्जा मरुत्वतीरव जीवधन्या इमा अपो अर्चन्न सर्ण्येव जर्भरी तुर्फरीतू नैतोशेव तुर्फरीपर्फरीका सर्प्रदानू इषो वास्त्वधि कषितः सर्वं तदस्तु ते घर्तम सर्वं तदिन्द्र ते वशे सर्वं तदेषां सम्र्धेव पर्व यत सुवाचो वदथनाध्यप्सु सर्वं पणेः समविन्दन्त भोजनमश्वावन्तं गोमन्तमा पशुं नरः सर्वं परिक्रोशं जहि जम्भया कर्कदाश्वम सर्वंरक्षो नि बर्हय सर्वंस पूतमश्नाति सवदितं मातरिश्वना सर्वांस्तानिन्द्र गछसि सर्वाः संगत्य वीरुधो अस्यै सं दत्त वीर्यम सर्वाङगसर्वं ते चक्षुः सर्वमायुश्च ते अविदम सर्वासामग्रभं नामारे अस्य यो सर्वाहमस्मि रोमशा गन्धारीणामिवाविका अग्निं होतारं मन्ये दास्वन्तं वसुं सूनुं सहसो जातवेदसं विप्रं न जातवेदसम य ऊर्ध्वया सवध्वरो देवो देवाच्या कर्पा सर्वे नन्दन्ति यशसागतेन सभासाहेन सख्या सखायः सव आ यस्तुभ्यं दम आ विभाति नमो वा दाशादुशतो अनु दयून सवं वव्रिं कुह धित्सथः सवग्नयो मनामहे सवग्नयो वो अग्निभिः सयाम सूनो सहस ऊर्जां पते सवग्नयो हि वार्यं देवासो दधिरे च नः सवजन्मना शेषसा वाव्र्धानम सवदन्ति गावः पयोभिः सवदस्वेन्द्राय पवमान इन्दो रयिं च न आ पवस्वा समुद्रात सवदाति देवः कर्णवद धवींष्यवतान्द्यावाप्र्थिवी हवं मे सवदामि घर्मं परति यन्त्यूतय आ वामूर्जानी रथमश्विनारुहत सवधा च यत्र तर्प्तिश्च तत्र मामम्र्तं कर्धीन्द्रायेन्दो परिस्रव सवधामनु शरियं नरो महि तवेषा अमवन्तो वर्षप्सवः सवध्वरा करति जातवेदा यक्षद देवानम्र्तान पिप्रयच्च सवना न यस्य भामासः पवन्ते रोचमानस्य बर्हतःसुदिवः सवभीशुः कशावती सवयं कविर्विधर्तरि विप्राय रत्नमिछति सवयं चित स मन्यते दाशुरिर्जनो यत्रा सोमस्य तर्म्पसि सवयं यजस्व दिवि देव देवान किं ते पाकः कर्णवदप्रचेताः सवयं स यक्ष्मं हर्दये नि धत्त आप यदीं होत्राभिर्र्तावा सवयं सतोत्रे वयस्क्र्तः सवर वाजी सिषासति सवरन्ति तवा सुते नरो वसो निरेक उक्थिनः सवरन्ति ता उपरताति सूर्यमा निम्रुच उषसस्तक्ववीरिव सवराळ इन्द्रो दम आ विश्वगूर्तः सवरिरमत्रो ववक्षे रणाय सवरुं न पेशो विदथेष्वञ्जञ्चित्रं दिवो दुहिता भानुमश्रेत सवर्चक्षा रथिरः सत्यशुष्मः कामो न यो देवयतामसर्जि सवर्जज्ञानो नभसाभ्यक्रमीत परत्नमस्य पितरमा विवासति सवर्जितं महि मन्दानमन्धसो हवामहे परि शक्रंसुतानुप सवर्जेषे भर आप्रस्य वक्मन्युषर्बुधः सवस्मिन्नञ्जसिक्राणस्य सवस्मिन्नञ्जसि अहन्निन्द्रो यथा विदे शीर्ष्णा शीर्ष्णोपवाच्यः सवर्ण वस्तोरुषसामरोचि यज्ञं तन्वाना उशिजो न मन्म सवर्णरमन्तरिक्षाणि रोचना दयावाभूमी पर्थिवींस्कम्भुरोजसा सवर्पतिंयदीं वर्धे धर्तव्रतो हयोजसा समूतिभिः सवर्मीळ्हे यन मद इन्द्र हर्ष्याहन वर्त्रं निरपामौब्जो अर्णवम सवर्यदश्मन्नधिपा उ अन्धो अभि मा वपुर्द्र्शये निनीयात सवर्वज्ज्योतिरव्र्कं नशीमहि तद देवानां सवर्वतीरित ऊतीर्युवोरह चित्रा अभीके अभवन्नभिष्टयः सवर्वते सत्यशुष्माय पूर्वीर्वैश्वानराय नर्तमाय यह्वीः सवव्र्जं हि तवामहमिन्द्र शुश्रवानानुदं वर्षभरध्रचोदनम सवश्वा यशसा यातमर्वाग दस्रा निधिं मधुमन्तं पिबाथः सवश्वा सिन्धुः सुरथा सुवासा हिरण्ययी सुक्र्तावाजिनीवती सवसा यद वां विश्वगूर्ती भराति वाजायेट्टे मधुपाविषे च सवसा सवस्रे जयायस्यै योनिमारैगपैत्यस्याः परतिचक्ष्येव सवसार आपो अभि गा उतासरन सं गरावभिर्नसते वीते अध्वरे सवसार ईं जामयो मर्जयन्ति सनाभयो वाजिनमूर्जयन्ति सवसारं तवा कर्णवै मा पुनर्गा अप ते गवां सुभगेभजाम सवसारः पार्ये दिवि सवसारः शयावीमरुषीमजुष्रञ्चित्रमुछन्तीमुषसं न गावः सवसारो मातरिभ्वरीररिप्रा हिन्वन्ति च शवसावर्धयन्ति च हिरण्यगर्भः समवर्तताग्रे भूतस्य जातः पतिरेकासीत सवस्ति न इन्द्रो वर्द्धश्रवाः सवस्ति नः पुषा विश्ववेदाः सवस्ति नः पथ्यासु धन्वसु सवस्त्यप्सु वर्जने सवर्वति सवस्ति नः पुत्रक्र्थेषु योनिषु सवस्ति राये मरुतो दधातन सवस्ति नस्तार्क्ष्यो अरिष्टनेमिः सवस्ति नो बर्हस्पतिर्दधातु सवस्तिद विशस पतिर्व्र्त्रहा विम्र्धो वशी सवस्तिदा आघ्र्णिः सर्ववीरो अप्रयुछन पुर एतुप्रजानन सवस्तिदा मनसा मादयस्वार्वाचीनो रेवतेसौभगाय सवस्तिरिद धि परपथे शरेष्ठा रेक्णस्वत्यभि यावाममेति सवां चाग्ने तन्वं पिप्रयस्वास्मभ्यं च सौभगमा यजस्व य इन्द्र सोमपातमो मदः शविष्ठ चेतति सवां परजां पितरः पित्र्यं सह आवरेष्वदधुस्तन्तुमाततम सवां परजां बर्हदुक्थो महित्वावरेष्वदधादा परेषु मा पर गाम पथो वयं मा यज्ञादिन्द्र सोमिनः सवादवः सोमा आ याहि शरीताः सोमा आ याहि सवादिष्ठया मदिष्ठया पवस्व सोम धारया सवादुः पवस्व दिव्याय जन्मने सवादुरिन्द्राय सुहवीतुनाम्ने सवादुः पवाते अति वारमव्यमा सीदाति कलशं देवयुर्नः सवादुक्षद्मा यो वसतौ सयोनक्र्ज्जीवयाजं यजते सोपमा दिवः सवादुर्मित्राय वरुणाय वायवे बर्हस्पतये मधुमानदाभ्यः सवादुष टे अस्तु संसुदे मधुमान तन्वे तव सवादो पितो मधो पितो वयं तवा वव्र्महे सवादोः सवादीयः सवादुना सर्जा समदः सुमधु मधुनाभि योधीः सवादोःफलस्य जग्ध्वाय यथाकामं नि पद्यते सवादोरित्था विषूवतो मध्वः पिबन्ति गौर्यः सवाध्यो अजनयन बरह्म देवावास्तोष पतिं वरतपां निरतक्षन सवाध्यो दिव आ सप्त यह्वी रायो दुरो वय रतज्ञा अजानन सवाध्यो वि दुरो देवयन्तो अशिश्रयू रथयुर्देवताता सवायुधं मदिन्तमम पर ते सोतार ओण्यो रसं मदाय घर्ष्वय सवायुधं सववसं सुनीथं चतुःसमुद्रं धरुनंरयीणाम सवायुधः पवते देव इन्दुरशस्तिहा वर्जनं रक्षमाणः सवायुधः सासह्वान सोम शत्रून अया रुचा हरिण्या पुनानो विश्वा दवेषांसि तरति सवयुग्वभिः सूरो न सवयुग्वभिः धारा सुतस्य रोचते पुनानो अरुषो हरिः सवायुधः सोत्र्भिः पूयमानो अभ्यर्ष गुह्यं चारु नाम सवायुधस्य ते सतो भुवनस्य पते वयम सवायुधास इष्मिणः सुनिष्का उत सवयं तन्वः शुम्भमानाः सवाव्र्ग देवस्याम्र्तं यदी गोरतो जातासो धारयन्तौर्वी सवाहा गायत्रवेपसे हव्यमिन्द्राय कर्तन सवाहा यज्ञं कर्णोतनेन्द्राय यज्वनो गर्हे सवाहा वयं कर्णवामा हवींषि देवो देवान्यजत्वग्निरर्हन सवाहा सतोमस्य वर्धना पर कवी धीतिभिर्नरा सवाहाक्र्तस्य तर्म्पतं सुतस्य देवावन्धसः सवाहाक्र्तान्या गह्युप हव्यानि वीतये सवाहाक्र्तीषु रोचते अग्ने नय सुपथा राये अस्मान विश्वानि देव वयुनानि विद्वान सविता नः सुवतु सर्वतातिं सविता नोरासतां दीर्घमयुः नमो मित्रस्य वरुणस्य चक्षसे महो देवाय तद रतंसपर्यत सविता पश्चातात सविता पुरस्तात सवितोत्तरात्तात्सविताधरात्तात सवितारंन्र्चक्षसम सवितारमुषसमश्विना भगमग्निं वयुष्टिषु कषपः सविध्मा यद वनधितिरपस्यात सूरो अध्वरे परि रोधना गोः सवे कषये सुतपाव्नः सवे कषयेशुचिव्रत सवेदाञ्जिभिराशिरमिछमानो अरोदयत पणिमागा अमुष्णात सवेना हि वर्त्रं शवसा जघन्थ न शत्रुरन्तंविविदद युधा ते सवेषु कषयेषुवाजिनम सवैः ष एवैर्मुमुरत पोष्यं रयिं सनुतर्धेहि तं ततः सवैः षेवै रिरिषीष्ट युर्जनः सव्यामनु सफिग्यं वावसे वर्षा न दानो अस्य रोषति ससं न पक्वमविदच्छुचन्तंरिरिह्वांसं रिप उपस्थे अन्तः ससन्तु तया अरातयो बोधन्तु शूर रातयः ससन्तु सर्वे जञातयः सस्त्वयमभितो जनः ससेन चिद विमदायावहो वस्वाजावद्रिं वावसानस्यनर्तयन सस्तु माता सस्तु पिता सस्तु शवा सस्तु विश्पतिः सस्थावाना यवयसि तवमेक इच्छचीपत इन्द्र विश्वाभिरूतिभिः सस्निमविन्दच्चरणे नदीनामपाव्र्णोद दुरो अश्मव्रजानाम सस्निर्यो अनुमाद्यः सस्वश्चिद धि तन्वः शुम्भमाना आ हंसासो नीलप्र्ष्ठा अपप्तन सस्वश्चिद धि सम्र्तिस्त्वेष्येषामपीच्येन सहसा सहन्ते सह दयुम्नेन बर्हता विभावरि राया देवि दास्वती सहश चिद यस्य नीलवत सधस्थं नभो न रूपम अरुषं वसानाः सहसः सूनवाहुत सहसश्चिद्सहीयान देवो जीवातवे कर्तः सहस्तोमाः सहछन्दस आव्र्तः सहप्रमा रषयः सप्तदैव्याः सहस्रं ते सवपिवात भेषजा मा नस्तोकेषुतनयेषु रीरिषह सहस्रं मे ददतो अष्टकर्ण्यः शरवो देवेष्वक्रत सहस्रं यस्य रातय उत वा सन्ति भूयसीः अग्निं दूतं वर्णीमहे होतारं विश्ववेदसम सहस्रं याहिपथिभिः कनिक्रदत सहस्रं रक्वा पथिभिर्वचोविदध्वस्मभिः सूरो अण्वं वि याति सहस्रं रायो मादयध्यै सहस्रिण उप नो यन्तु वाजाः सहस्रं शंसा उत ये गविष्टौ सर्वानित तानुप याता पिबध्यै सहस्रं साकमर्चत परि षटोभत विंशतिः सहस्रकेतुं वनिनं शतद्वसुं शरुष्टीवानं वरिवोधामभि परयः सहस्रणीतिर्यतिः परायती रेभो न पूर्वीरुषसो वि राजति सहस्रणीथः शतधारो अद्भुत इन्द्रायेन्दुः पवते काम्यं मधु सहस्रणीथाः कवयो ये गोपायन्ति सूर्यम सहस्रदा गरामणीर्मा रिषन मनुः सूर्येणास्ययतमानैतु दक्षिणा सहस्रधा पञ्चदशान्युक्था यावद दयावाप्र्थिवीतावदित तत सहस्रधा महिमानः सहस्रं यावद्ब्रह्म विष्ठितं तावती वाक सहस्रधारं वर्षभं पयोव्र्धं परियं देवाय जन्मने सहस्रधारः परि कोशमर्षति वर्षा पवित्रमत्येति रोरुवत सहस्रधारः परि षिच्यते हरिः पुनानो वाचं जनयन्नुपावसुः सहस्रधारः पवते समुद्रो वाचमीङखयः सहस्रधारः शतवाज इन्दुः सहस्रधारः शतवाज इन्दुर्वाजी न सप्तिः समना जिगाति सहस्रधारः सुरभिरदब्धः परि सरव वाजसातौ नर्षह्ये सहस्रधारे अव ता असश्चतस्त्र्तीये सन्तु रजसि परजावतीः सहस्रधारे अव ते समस्वरन दिवो नाके मधुजिह्वा असश्चतः सहस्रधारे वितते पवित्र आ वाचं पुनन्ति कवयो मनीषिणः सहस्रधारो अत्यव्यमर्षति तमीं मर्जन्त्यायवः सहस्रधारो असदन नयस्मे मातुरुपस्थे वन आच सोमः सहस्रधारो यात तना सहस्रपाथा अक्षरा समेति सहस्रयामा पथिक्र्द विचक्षणः सहस्रवल्शं हरितं भराजमानं हिरण्ययम सहस्रवाजमभिमातिषाहं सुतेरणं मघवानं सुव्र्क्तिम सहस्रश्र्ङगो वर्षभो यः समुद्रादुदाचरत सहस्रसा मेधसाताविव तमना महो येधनं समिथेषु जभ्रिरे सहस्रसां वाजिनमप्रतीतमहिहनं शरवस्यं तरुत्रम सहस्रसाः शतसा अस्य रंहिर्नस्मा वरन्ते युवतिं न शर्याम सहस्रसाः शतसा भूरिदावा शश्वत्तमं बर्हिरा वाज्यस्थात सहस्रसाम्मेधसाताविव तमनाग्निं धीभिः सपर्यत सहस्राक्षा धियस पती सहस्राक्षेण शतशारदेन शतायुषा हविषाहार्षमेनम सहस्राक्षो विचर्षणिरग्नी रक्षांसि सेधति सहस्राण्यधिरथान्यस्मे आ नो यज्ञंरोहिदश्वोप याहि सहस्राण्यसिषासद गवां रषिस्त्वोतो दस्यवे वर्कः सहस्रार्घमिळो अत्र भागं रायस्पोषं यजमानेषु धेहि सहस्रिण उप नो माहि वाजान यूयं पात इन्द्रं नरो नेमधिता हवन्ते यत पार्या युनजते धियस्ताः सहस्रिणं शतिनं शूशुवांसं परातर मक्षू धियावसुर जगम्यात पश्वा न तायुं गुहा चतन्तं नमो युजानं नमो वहन्तम सहस्रियं दम्यं भागमेतं गर्हमेधीयं मरुतो जुषध्वम सहस्रियासो अपां नोर्मय आसा गावो वन्द्यासो नोक्षणः सहस्रे पर्षतीनामधि शचन्द्रं बर्हत पर्थु सहस्रेणेव सचते यवीयुधा यस्त आनळ उपस्तुतिं पुत्रं परावर्गं कर्णुते सुवीर्ये दाश्नोति नमौक्तिभिः सहस्रोतिः शतामघो विमानो रजसः कविः सहस्व मन्यो अभिमातिमस्मे रुजन मर्णन परम्र्णन परेहिशत्रून सहावान दस्युमव्रतमोषः पात्रं न शोचिषा सहावानिन्द्रसानसिः पर्तनाषाळ अमर्त्यः सहो नः सोम पर्त्सु धाः सहो नैन्द्रो वह्निभिर्न्येषां चर्षणीनां चक्रं रश्मिं नयोयुवे सहो षु णो वज्रहस्तैः कण्वासो अग्निं मरुद्भिः सहोभिर्विश्वं परि चक्रमू रजः पूर्वा धामान्यमितामिमानाः सा कद्रीची कं सविदर्धं परागात कव सवित सूते नहि यूथे अन्तः सा चित्तिभिर्नि हि चकार मर्त्यं विद्युद भवन्ती परति वव्रिमौहत सा ते अग्ने शन्तमा चनिष्ठा भवतु परिया सा ते जीवातुरुत तस्य विद्धि म समैताद्र्गप गूहःसमर्ये सा दयुम्नैर्द्युम्निनी बर्हदुपोप शरवसि शरवः सा न सतोमानभि गर्णीहि राधसोषः शुक्रेण शोचिषा सा नो अद्य यस्या वयं नि ते यामन्न्नविक्ष्महि सा नो अमा सो अरणे नि पातु सवावेशा भवतुदेवगोपा सा नो दुहीयद यवसेव गत्वी सहस्रधारापयसा मही गौः सा नो नाभिः परमास्य वा घाहं तत्पश्चा कतिथश्चिदास सा नो बोध्यवित्री मरुत्सखा चोद राधो मघोनाम सा नो मन्द्रेषमूर्जं दुहाना धेनुर्वागस्मानुप सुष्टुतैतु सा नो रथेन बर्हता विभावरि शरुधि चित्रामघे हवम सा नो रयिं विश्ववारं सुपेशसमुषा ददातु सुग्म्यम सा परब्रुवाणा वरुणाय दाशुषे देवेभ्योदाशद धविषा विवस्वते सा बीभत्सुर्गर्भरसा निविद्धा नमस्वन्त इदुपवाकमीयुः सा मा सत्योक्तिः परि पातु विश्वतो दयावा च यत्रततनन्नहानि च सा वसु दधती शवशुराय वय उषो यदि वष्ट्यन्तिग्र्हात सा विट सुवीरा मरुद्भिरस्तु सनात सहन्ती पुष्यन्ती नर्म्णम सा शन्ताति मयस करदप सरिधः साकं गावः सुवते पच्यते यवो न ते वाय उप दस्यन्ति धेनवो नाप दस्यन्ति धेनवः साकं यक्ष्म पर पत चाषेण किकिदीविना साकं वदन्ति बहवो मनीषिण इन्द्रस्य सोमं जठरे यदादुहुः साकंजानां सप्तथमहुरेकजं षळ इद यमा रषयो देवजा इति साकंयुजा शकुनस्येव पक्षा पश्वेव चित्रा यजुरागमिष्टम साकंवातस्य धराज्या साकं नश्य निहाकया सातिं नो जैत्रीं सं महेत विश्वहा जामिमजामिं पर्तनासु सक्षणिम सातिर्न वो अमवती सवर्वती तवेषा विपाका मरुतः पिपिष्वती सादन्यं विदथ्यं सभेयं पित्र्श्रवणं यो ददाशदस्मै साधु कर्ण्वन्तमवसे साधुर्न गर्ध्नुरस्तेव शूरो यातेव भीमस्त्वेषः समत्सु साध्वर्या अतिथिनीरिषिरा सपार्हाः सुवर्णानवद्यरूपाः साध्वीमकर्देववीतिं नो अद्य यज्ञस्य जिह्वामविदामगुह्याम सान्तपना इदं हविर्मरुतस्तज्जुजुष्टन साम कर्ण्वन सामन्यो विपश्चित करन्दन्नेत्यभि सख्युर्न जामिम सामन नु राये निधिमन नवन्नं करामहे सु पुरुधश्रवांसि साम्राज्याय सुक्रतुः सावर्णेर्देवाः पर तिरन्त्वायुर्यस्मिन्नश्रान्ता असनाम वाजम परावतो ये दिधिषन्त आप्यं मनुप्रीतासो जनिमाविवस्वतः सावर्ण्यस्य दक्षिणा वि सिन्धुरिव पप्रथे सासह्याम पर्तन्यतः सासह्याम पर्तन्यतः सासह्वांसं युधामित्रान सास्माकमनवद्य तूतुजान वेधसामिमां वाचं न वेधसाम सास्मासु धा गोमदश्वावदुक्थ्यमुषो वाजं सुवीर्यम सास्मासु धा रयिं रष्वं बर्हन्तं यूयं पात परति केतवः परथमा अद्र्श्रन्नूर्ध्वा अस्या अञ्जयो वि शरयन्ते साहा ये सन्ति मुष्टिहेव हव्यो विश्वासु पर्त्सु होत्र्षु साह्याम दासमार्यं तवया युजा सहस्क्र्तेनसहसा सहस्वता साह्वांसो दस्युमव्रतम साह्वान विश्वाभि सप्र्धः साह्वानिन्दो परि बाधो अप दवयुम इन्द्रमछ सुता इमे वर्षणं यन्तु हरयः सिंहं नसन्त मध्वो अयासं हरिमरुषं दिवो अस्य पतिम सिंहा इव नानदति परचेतसः पिशा इव सुपिशो विश्ववेदसः सिञ्चन्ति नमसावतमुच्चाचक्रं परिज्मानम सिञ्चामहावतमुद्रिणं वयं सुषेकमनुपक्षितम सिध्रा अग्ने धियो अस्मे सनुत्रीर्यं तरायसे दम आनित्यहोता सिन्दुभ्यः कर्त्वं हविः सिन्धवो न ययियो भराजद्र्ष्टयः परावतो नयोजनानि ममिरे सिन्धुर्न कषोदः पर नीचीरैनोन नवन्त गावः सवर्द्र्शीके सिन्धुर्हिरण्यवर्तनिः सिन्धोरिव परवणे निम्न आशवो वर्षच्युता मदासो गातुमाशत सिन्धोरिव परस्वनितास ऊर्मयो अग्नेर्भ्राजन्ते अर्चयः सिन्धोरुच्छ्वासे पतयन्तमुक्षणं हिरण्यपावाः पशुमासु गर्भ्णते सिन्धोरूर्मा वयक्षरत सिन्धोरूर्मा वयक्षरन सिम उक्ष्णो अवस्र्ष्टानदन्ति सवयं बलानितन्वः शर्णानाः सिमा पुरू नर्षूतो अस्यानवे असि परशर्ध तुर्वशे सिषक्ति सा वां सुमतिश्चनिष्ठातापि घर्मो मनुषो दुरोणे सिषक्त्यर्यः पर युगा जनानां सद्यःशिश्ना परमिनानो नवीयान सिषक्त्यूधर्निण्योरुपस्थ उत्सस्य मध्येनिहितं पदं वेः सिषासतू रयीणां वाजेष्वर्वतामिव सिषासन्तः पर्यपश्यन्त सिन्धुमाविरेभ्यो अभवत्सूर्यो नॄन सिषासन्ती दयोतना शश्वदागादग्रम अग्रमिद भजतेवसूनाम सिषासन्तो वनामहे सीक्षन्त मन्युं मघवानो अर्य उरु कषयाय चक्रिरे सुधातु सीदञ्छ्येनो न योनिमा सीदञ्छ्येनोन योनिमा सीदता बर्हिरुरु वः सदस कर्तं मादयध्वं मरुतो मध्वो अन्धसः सीदन योना वनेष्वा सीदन वनेषु शकुनो न पत्वा सोमः पुनानः कलशेषु सत्ता सीदन होतेव सदने चमूषूपेमग्मन्न्र्षयः सप्त विप्राः सीदन्तस्ते वयो यथा गोश्रीते मधौ मदिरे विवक्षणे सीदन्तु बर्हिर्विश्व आ यजत्राः सवाहादेवा अम्र्ता मादयन्ताम बर्हस्पते परथमं वाचो अग्रं यत परैरत नामधेयन्दधानाः सीदन्तु मनुषो यथा सीदन्तो वनुषो यथा सीदन्निन्द्रस्य जठरे कनिक्रदन नर्भिर्यतः सूर्यमारोहयो दिवि सीदन्न्र्तस्य योनिमा सीदन्न्र्तस्य योनिमा सीरा युञ्जन्ति कवयो युगा वि तन्वते पर्थक सीराःपतत्र्णी सथन यदामयति निष कर्थ सुकिंशुकं शल्मलिं विश्वरूपं हिरण्यवर्णं सुव्र्तंसुचक्रम सुक्र्ता तच्छमितारः कर्ण्वन्तूत मेधं शर्तपाकं पचन्तु सुक्षेत्रिया सुगातुया वसूया च यजामहे सुखं रथं युयुजे सिधुरश्विनं तेन वाजं सनिषदस्मिन्नाजौ सुगं तत ते तावकेभ्यो रथेभ्यो अग्ने सुगः पन्था अन्र्क्षर आदित्यास रतं यते सुगव्यं नो वाजी सवश्व्यं पुंसः पुत्रानुत विश्वापुषं रयिम सुगस्ते अग्ने सनवित्तो अध्वा युक्ष्वा सुते हरितो रोहितश्च सुगा नो विश्वा सुपथानि सन्तु यूयं पात उद वेति सुभगो विश्वचक्षाः साधारणः सूर्यो मानुषाणाम सुगा रतस्यपन्थाः सुगान पथः कर्णुहि देवयानान वह हव्यानिसुमनस्यमानः सुगुरसत सुहिरण्यः सवश्वो बर्हदस्मै वय इन्द्रो दधाति सुगेभिर्दुर्गमतीतामप दरान्त्वरातयः सुगेभिर्विश्वा दुरिता तरेम विदो षु ण उर्वियागाधमद्य घर्मा समन्ता तरिव्र्तं वयापतुस्तयोर्जुष्टिम्मातरिश्वा जगाम सुजन्मनी धिषणे अन्तरीयते देवो देवी धर्मणा सूर्यः शुचिः सुजातासः परि चरन्ति वीराः सुत इन्दो पवित्र आ नर्भिर्यतो वि नीयसे सुत इन्द्राय वायवे वरुणाय मरुद्भ्यः सुत इन्द्राय विष्णवे सोमः कलशे अक्षरत सुत एति पवित्र आ तविषिं दधान ओजसा सुतं भराय सं सर्ज सुतः पवित्रं पर्येति रेभन मितेव सद्म पशुमान्ति होता सुतपाव्ने सुता इमे शुचयो यन्ति वीतये सुतसोमा अहर्विदः सुतसोमासो वरुण हवामहे मनुष्वदिद्धाग्नयः सुता अनु सवमा रजो अभ्यर्षन्ति बभ्रवः सुता अमत्सुरिन्दवो जयेष्ठं नमस्यता सहः सुता अर्षन्ति धारया सुता इन्द्राय वज्रिणे सोमासो दध्याशिरः सुता इन्द्राय वायवे वरुणाय मरुद्भ्यः सुता विदथे अक्रमुः सुताः पवित्रमति यन्त्यव्यं हित्वी वव्रिं हरितोव्र्ष्तिमछ सुतावन्तस्त्वा वयं परयस्वन्तो हवामहे सुतावन्तो वयुं दयुम्ना जनासः सुतावन्तो हवामहे सुतासो मधुमत्तमाः सोमा इन्द्राय मन्दिनः सुतीर्थमर्वतो यथानु नो नेषथा सुगमनेहसो व ऊतयः सुूतयो व ऊतयः सुते अध्वरे अधि वाचमक्रता करीळयो न मातरन्तुदन्तः सुते चित तवाप्सु मदामो अन्धसा शरीणन्तो गोभिरुत्तरम सुते दधिष्वनश्चनः सुते सातेन यद्यागमं वां परतिविश्वामित्रजमदग्नी दमे सुते सुते नयोकसे बर्हद बर्हत एदरिः सुते हि तवाहवामहे सुतो मित्राय वरुणाय पीतये चारुर रताय पीतये सुत्रामाणं पर्थिवीं दयामनेहसं सुशर्माणमदितिंसुप्रणीतिम सुत्वा यद यजतो दीदयद गीः पुर इयानो अभिवर्पसा भूत सुदंससा शरवसा या विभासि वाजप्रसूता सुभगे बर्हन्तम सुदक्षो दक्षैः करतुनासि सुक्रतुरग्ने कविः काव्येनासिविश्ववित सुदात्वपरिह्व्र्ता सुदास इन्द्रः सुतुकानमित्रानरन्धयन मानुषे वध्रिवाचः सुदासे दस्रा वसु बिभ्रता रथे पर्क्षो वहतमश्विना सुदीतयो वो अद्रुहो अपि कर्णे तरस्विनः सं रक्वभिः सुदेवाः सथ काण्वायना वयो वयो विचरन्तः सुदेवो अद्य परपतेदनाव्र्त परावतं परमां गन्तवा उ सुदेवो असि वरुण यस्य ते सप्त सिन्धवः सुध्र्ष्टमे वपुष्ये न रोदसी पिता यत सीमभि रूपैरवासयत सुनीथाय नः शवसान नोधाः परातर मक्षू धियावसुर जगम्याततवं महानिन्द्र यो ह शुष्मैर्द्यावा जज्ञानः पर्थिवीमे धाः सुनीथो घा स मर्त्यो यं मरुतो यमर्यमा सुनोता मधुमत्तमं सोममिन्द्राय वज्रिणे सुनोता मधुमत्तमम सुनोता सोमपाव्ने सोममिन्द्राय वज्रिणे सुन्वद्भ्यो रन्धया कं चिदव्रतं हर्णायन्तं चिदव्रतम सुन्वन्ति सोमं रथिरासो अद्रयो निरस्य रसं गविषोदुहन्ति ते सुन्वानायेन्द्रो ददात्याभुवं रयिं ददात्याभुवम आ तवा जुवो रारहाणा अभि परयो वायो वहन्त्विह पूर्वपीतये सोमस्य पूर्वपीतये ऊर्ध्वा ते अनु सून्र्ता मनस्तिष्ठतु जानती सुपर्ण इत्था नखमा सिषायावरुद्धः परिपदं नसिंहः सुपर्णं विप्राः कवयो वचोभिरेकं सन्तं बहुधाकल्पयन्ति सुपर्णयातुमुत गर्ध्रयातुं दर्षदेव पर मर्ण रक्ष इन्द्र सुपर्णा एत आसते मध्य आरोधने दिवः सुपर्णा वाचमक्रतोप दयव्याखरे कर्ष्णा इषिरानर्तिषुः सुपर्णो अङग सवितुर्गरुत्मान पूर्वो जातः स उ अस्यानुधर्म सुपर्णो अव्यथिर्भरत सुपारः सुश्रवस्तमः समप्सुजित सुपेशसं वाजमा भरा नः परातर मक्षू धियावसुर जगम्यात वर्ष्णे शर्धाय सुमखाय वेधसे नोधः सुव्र्क्तिं पर भरा मरुद्भ्यः सुपेशसं सुखं रथं यमध्यस्था उषस्त्वम सुप्रकेतं जीवसे मन्म धीमहि तद्देवानां सुप्रकेतेभिः सासहिर्दधानो विद्यामेषं व ज चित्रो वो अस्तु यामश्चित्र ऊती सुदानवः सुप्रकेतैर्द्युभिरग्निर्वितिष्ठन रुशद्भिर्वर्णैरभि राममस्थात सुप्रजास्त्वमङगिरसो वो अस्तु परति गर्भ्णीत मानवंसुमेधसः सुप्रनजो मेम्यद विश्वरूप इन्द्रापूष्णोः परियमप्येति पाथः सुप्रावर्गं सुवीर्यं सुष्ठु वार्यमनाध्र्ष्टं रक्षस्विना सुप्रावीरस्तु स कषयः पर नु यामन सुदानवः सुप्रीतो अग्निः सुधितो दम आ स विशे दाति वार्यमियत्यै सुप्रैतुः सूयवसो न पन्था दुर्नियन्तुः परिप्रीतो न मित्रः सुबन्धवो ये विश्या इव वरा अनस्वन्तः शरव ऐषन्त पज्राः सुब्रह्मण्यमङगिरसो वो अस्तु परति गर्भ्णीतमानवं सुमेधसः सुब्रह्मा यज्ञः सुशमी वसूनां देवं राधो जनानाम सुब्रह्माणं देववन्तं बर्हन्तमुरुं गभीरं पर्थुबुध्नमिन्द्र सुभगः स परयज्यवो मरुतो अस्तु मर्त्यः सुभगः स व ऊतिष्वास पूर्वासु मरुतो वयुष्टिषु सुभागान नो देवाः कर्णुता सुरत्नानस्मान सतोतॄन मरुतोवाव्र्धानाः सुमङगलीरियं वधूरिमां समेत पश्यत सुमङगलीर्बिभ्रती देववीतिमिहाद्योषः शरेष्ठतमाव्युछ सुमतिभिरुप विप्राविहा गतम सुमारुतं न बरह्माणमर्हसे गणमस्तोष्येषां न शोभसे सुमित्रः सोमनो भव सुम्नानि विश्वा मनुषेव तुर्वणिरहा विश्वेवतुर्वणिः सुम्नायन्निद विशो अस्माकमा चरारिष्टवीरा जुहवाम ते हविः सुम्नैरिद व आ विवासे सुम्र्ळीकानभिष्टये सुम्र्ळीकामभिष्टये सुम्र्ळीकोन आ विश सुरत्नासो देववीतिं गमेम यूयं पात पुनीषे वामरक्षसं मनीषां सोममिन्द्राय वरुणाय जुह्वत सुरथां आतिथिग्वे सवभीशूंर आर्क्षे सुरथासो अभि परयो वक्षन वयो न तुग्र्यम सुरश्मिं सोममिन्द्रियं यमीमहि तद्देवानां सुरुक्मे हि सुपेशसाधि शरिया विराजतः सुरेतसा पितरा भूम चक्रतुरुरु परजाया अम्र्तंवरीमभिः सुवाति सविताभगः सुवाना देवास इन्दवः सुवाना देवास इन्दवः सुवानैर्मन्दध्व इन्दुभिः सुवानो याति कविक्रतुः सुवानोर्ष पवित्र आ सुविज्ञानं चिकितुषे जनाय सच्चासच्च वचसी पस्प्र्धाते सुवितस्य मनामहे अति सेतुं दुराव्यम सुवितो धर्म परथमानु सत्या सुवितो देवान सुवितोऽनु पत्म सुविद्वांसं चर्क्र्त्यं चरणीनाम सुविव्र्तं सुनिरजमिन्द्र तवादातमिद यशः सुवीरमग्न आहुत सुवीरस्त्वमस्मयुः सुवीरस्त्वमस्मयुः सुवीरासो वयं धना जयेम सोम मीढ्वः सुवीरेण रयिणाग्ने सवाभुवा यस्त आनट्समिधा तं जुषस्व सुवीरो अभिशस्तिपाः सुवीर्यं मरुत आ सवश्व्यं दधीत यो व आचके सुवीर्यं सवश्व्यं सुगव्यं इन्द्र दद्धि नः सुवीर्यस्य गोमतो रायस पूर्धि महानसि सुवीर्यस्य परजावतो यशस्वतः सुव्र्क्तिभिः सतुवत रग्मियायार्चामार्कं नरे विश्रुताय सुव्र्द रथो वर्तते यन्नभि कषां यत तिष्ठथः करतुमन्तानु पर्क्षे सुशंसो बोधि गर्णते यविष्ठ्य मधुजिह्वः सवाहुतः सुशक्तिरिन मघवन तुभ्यं मावते देष्णं यत पार्ये दिवि सुशर्माणा सववसा हि भूतमथा धत्तं यजमानाय शं योः सुशिल्पे बर्हती मही पवमानो वर्षण्यति सुशेवो नो मर्ळयाकुरद्र्प्तक्रतुरवातः सुषहा सोम तानि ते पुनानाय परभूवसो सुषुप्वांस रभवस्तदप्र्छतागोह्य क इदं नो अबूबुधत सुषुप्वांसं न निर्र्तेरुपस्थे सूर्यं न दस्रा तमसि कषियन्तम सुषोमे शर्यणावत्यार्जीके पस्त्यावति सुष्ठामा रथः सुयमा हरी ते मिम्यक्ष वज्रो नर्पतेगभस्तौ सुष्वाणं देववीतये सुष्वाणासो वयद्रिभिश्चिताना गोरधि तवचि सुष्वाणो देववीतये सुसंकाशा मात्र्म्र्ष्टेव योषाविस्तन्वं कर्णुषे दर्शे कम सुसंस्क्र्ता अभीशवः सुसन्द्र्क ते सवनीक परतीकं वि यद रुक्मो न रोचस उपाके सुसन्द्र्ग्भिरुक्षभिर्भानुमश्रेद वि सूर्यो रोदसी चक्षसावः सुसन्द्र्शं तवा वयं परति पश्येम सूर्य सुसन्द्र्शं तवा वयं मघवन वन्दिषीमहि सुसन्द्र्शं सुप्रतीकं सवञ्चं हव्यवाहमरतिम्मानुषाणाम सुसन्द्र्शा भानुना यो विभाति परति गावः समिधानं बुधन्त सुहवा देव्यदितिरनर्वा ते नो अंहो अति पर्षन्नरिष्टान सूक्तवकं परथममादिदग्निमादिद धविरजनयन्तदेवाः सूनुं सत्यस्य सत्पतिम सूनोर्मानेनाश्विना गर्णाना वाजं विप्राय भुरणा रदन्ता सूनोर्वत्सस्यमातरः सूयवसाद भगवती हि भूया अथो वयं भगवन्तः सयाम सूरं चित सस्रुषीरिषः सूरः पश्यति चक्षसा उपास्मै गायता नरः पवमानायेन्दवे सूरश्चक्रं पर वर्हज्जात ओजसा परपित्वे वाचमरुणो मुषायतीशान आ मुषायति उशना यत परावतो अजगन्नूतये कवे सूरश्चिदा हरितो अस्य रीरमदिन्द्रादा कश्चिद भयतेतवीयसः सूरा अण्वं वि तन्वते सूराय विश्वचक्षसे सूरो न रुरुक्वाञ्छतात्मा सूरो न विश्वदर्शतः सूर्यं चक्षुर्गछतु वातमात्मा दयां च गछप्र्थिवीं च धर्मणा सूर्यं दिवि रोहयन्तः सुदानव आर्याव्रता विस्र्जन्तो अधि कषमि सूर्यस्य चक्षू रजसैत्याव्र्तं तस्मिन्नार्पिता भुवनानि विश्वा सूर्यस्य सप्त रश्मिभिः सूर्यस्येव न रश्मयः सूर्यस्येव रश्मयो दरावयित्नवो मत्सरासः परसुपः साकमीरते सूर्यस्येव रश्मयो दुर्नियन्तवो हस्तयोर्दुर्नियन्तवः पर सु जयेष्ठं निचिराभ्यां बर्हन नमो हव्यं मतिं भरता मर्ळयद्भ्यां सवादिष्ठं मर्ळयद्भ्याम ता सम्राजाघ्र्तासुती यज्ञे यज्ञ उपस्तुता सूर्यस्येव वक्षथो जयोतिरेषां समुद्रस्येव महिमा गभीरः सूर्यां यो बरह्मा विद्यात स इद वाधूयमर्हति सूर्यांयत पत्ये शंसन्तीं मनसा सविताददात सूर्याचन्द्रमसौ धाता यथापूर्वमकल्पयत सूर्यामासा चन्द्रमसा यमं दिवि तरितंवातमुषसमक्तुमश्विना सूर्यामासा विचरन्ता दिविक्षिता धियाशमीनहुषी अस्य बोधतम सूर्यामासाद्र्शे कम सूर्यायः पश्यरूपाणि तानि बरह्मा तु शुन्धति सूर्याया वहतुः परागात सविता यमवास्र्जत सूर्यायाभद्रमिद वासो गाथयैति परिष्क्र्तम सूर्यायाश्विना वराग्निरासीत पुरोगवः सूर्यायै देवेभ्यो मित्राय वरुणाय च सूर्यासो न दर्शतासो जिगत्नवो धरुवा घर्ते सूर्ये जयोतिरदधुर्मास्यक्तून परि दयोतनिं चरतोजस्रा सूर्ये विषमा सजामि दर्तिं सुरावतो गर्हे सूर्यो देवीमुषसं रोचमानां मर्यो न योषामभ्येति पश्चात सूर्यो नो दिवस पातु वातो अन्तरिक्षात सूर्यो रश्मिं यथा सर्जा तवा यछन्तु मे गिरः सेदग्निरग्नीन्रत्यस्त्वन्यान यत्र वाजी तनयो वीळुपाणिः सेदग्निर्यो वनुष्यतो निपाति समेद्धारमंहस उरुष्यात सेदीशेयस्य रम्बते अन्तरा सक्थ्या कप्र्द विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः सेदीशेयस्य रोमशं निषेदुषो विज्र्म्भते विश्वस्मादिन्द्रौत्तरः सेदु राजा कषयति चर्षणीनामरान न नेमिः परि ता बभूव एतायामोप गव्यन्त इन्द्रमस्माकं सु परमतिं वाव्र्धाति सेदुग्रो अस्तु मरुतः स शुष्मी यं मर्त्यं पर्षदश्वा अवाथ सेध राजन्नपस्रिधो वि वो मदे म नो दुः शंस ईशता विवक्षसे सेनेव सर्ष्टा परसितिष ट एति यवं न दस्म जुह्वा विवेक्षि सेनेव सर्ष्टामं दधात्यस्तुर्न दिद्युत तवेषप्रतीका सेमं न सतोमं आ गह्युपेदं सवनं सुतम सेमं नः काममा पर्ण गोभिरश्वैः शतक्रतो सेमं नः कारुमुपमन्युमुद्भिदमिन्द्रः कर्णोतु परसवे रथं पुरः सेमं नः सतोमं जुजुषाण आ गहीन्द्र पर चित्रया धिया सेमं नो अध्वरं यज सेमं नो अध्वरं यज सेमां वेतु वषट्क्र्तिमग्निर्जुषत नो गिरः सेमे मही रोदसी यक्षदाव्र्ता समीचीने दाधार समिषः कविः सेहान उग्र पर्तना अभि दरुहः शचीपत इन्द्र विश्वाभिरूतिभिः सो अग्न एना नमसा समिद्धो अछा मित्रं वरुणमिन्द्रं वोचेः सो अग्रे अह्नां हरिर्हर्यतो मदः पर चेतसा चेतयते अनुद्युभिः सो अङगिरोभिरङगिरस्तमो भूद वर्षा वर्षभिः सखिभिः सखा सन सो अद्धा दाश्वध्वरो अग्ने मर्तः सुभग स परशंस्यः सो अन्धे चित तमसि जयोतिर्विदन म सो अभ्रियो न यवस उदन्यन कषयाय गातुं विदन नो अस्मे सो अर्चिषा पर्थिवीं दयामुतेमां रजूयमानोतपन महित्वा सो अर्णवो न नद्यः समुद्रियः परति गर्भ्णाति विश्रिता वरीमभिः सो अर्वद्भिः सनिता स विपन्युभिः स शूरैः सनिता कर्तम सो अर्षेन्द्राय पीतये तिरो रोमाण्यव्यया सो अस्य कामं विधतो न रोषति मनो दानाय चोदयन सो अस्य वज्रो हरितो य आयसो हरिर्निकामो हरिरागभस्त्योः सो अस्य विशे महि शर्म यछति यो अस्य धाम परथमं वयानशे सो चिन नु सो चिन नु नमराति नो वयं मरामारे अस्य योजनं हरिष्ठा मधु तवामधुला चकार सो चिन नु भद्रा कषुमती यशस्वत्युषा उवास मनवेस्वर्वती सो चिन नु वर्ष्टिर्यूथ्या सवा सचानिन्द्रः शमश्रूणिहरिताभि परुष्णुते सो चिन नु सख्या नर्य इन सतुतश्चर्क्र्त्य इन्द्रो मावतेनरे सोता हि सोममद्रिभिरेमेनमप्सु धावत सोतुर्बाहुभ्यां सुयतो नार्वा सोभर्या उप सुष्टुतिं मादयस्व सवर्णरे सोम इद वः सुतो अस्तु कलयो मा बिभीतन सोम उ षुवाणः सोत्र्भिरधि षणुभिरवीनाम सोम गीर्भिष टवा वयं वर्धयामो वचोविदः सोम तवं नोव्र्धे भव सोम यास्ते मयोभुव ऊतयः सन्ति दाशुषे सोम राजन पर ण आयूंषि तारीरहानीव सूर्यो वासराणि सोम राजन मर्ळया नः सवस्ति तव समसि वरत्यास्तस्य विद्धि सोम रारन्धि नो हर्दि गावो न यवसेष्वा सोम रास्व सुवीर्यम पर ण इन्दो महे तन ऊर्मिं न बिभ्रदर्षसि सोम वरतेषुजाग्र्हि सोम वर्धन्ति ते महः सोम विश्वा च सौभगा सोमं गावो धेनवो वावशानाः सोमं विप्रा मतिभिः पर्छमानाः सोमं जनस्य गोपतिम सोमं मनीषा अभ्यनूषत सतुभो अभि धेनवः पयसेमशिश्रयुः सोमं मन्यते पपिवन यत सम्पिंषन्त्योषधिम सोमं यम्ब्रह्माणो विदुर्न तस्याश्नाति कश्चन सोमं राजानमवसे अग्निं गीर्भिर्हवामहे सोमं वीरय शूरय सोमं सोमपते पिब सोमंनमस्य राजानं यो जज्ञे वीरुधां पतिरिन्द्रायेन्दो परिस्रव सोमः पती रयीणां सखेन्द्रस्य दिवे दिवे सोमः परथमो विविदे गन्धर्वो विविद उत्तरः सोमः पवते जनिता मतीनां जनिता दिवो जनिता पर्थिव्याः सोमः पवित्रे अस्मयुः सोमः पुनान ऊर्मिणाव्यो वारं वि धावति सोमः पुनानः कलशानयासीत सीदन मर्गो न महिषो वनेषु साकमुक्षो मर्जयन्त सवसारो दश धीरस्य धीतयो धनुत्रीः सोमः पुनानश्चम्वोर्विशद धरिः सोमः पुनानो अव्यये वारे शिशुर्न करीळन पवमानो अक्षाः सोमः पुनानोर्षति सोमः शमस्तु ते हर्दे सोमः सुतः पूयते अज्यमानः सोमे अर्कास्त्रिष्टुभिः सं नवन्ते सोमः सुतो धारयात्यो न हित्वा सिन्धुर्न निम्नमभि वाज्यक्षाः सोमपा उत्तरो भवन तं वभि पर गायत पुरुहूतं पुरुष्टुतम सोमपा सोमपीतये सोमपेयं सुखो रथः सोमपेयायवक्षतः सोमपेयायवक्षतः वयं घ तवा सुतावन्त आपो न वर्क्तबर्हिषः सोममिन मा सुन्वन्तो याचता वसु न मेपूरवः सख्ये रिषाथन सोममिन्द्रचमू सुतम सोममिन्द्राय पातवे सोमश्चमूषु सीदति सोमस्य मित्रावरुणोदिता सूर आ ददे सोमस्य राज्ञो वरुणस्य धर्मणि बर्हस्पतेरनुमत्या उशर्मणि सोमस्येव मौजवतस्य भक्षो विभीदको जाग्र्विर्मह्यमछान सोमा अर्षन्ति विष्णवे सोमा अस्र्ग्रमाशवः सोमा रतस्य धारया सोमाः पवन्त इन्दवो अस्मभ्यं गातुवित्तमः सोमाः शुक्रा गवाशिरः सोमाः सहस्रपाजसः सोमाय गाथम अर्चत सोमासः कर्ण्वते पथः पवमानास इन्दवः सोमासो दध्याशिरः सोमासो न ये सुतास्त्र्प्तांशवो हर्त्सु पीतासो दुवसो नासते सोमासो राये अक्रमुः सोमेनादित्या बलिनः सोमेन पर्थिवी मही सोमो अर्षति धर्णसिर्दधान इन्द्रियं रसम सोमो अर्षति विष्णवे सोमो अर्षति विष्णवे सोमो अस्मभ्यं काम्यं बर्हन्तं रयिं ददातु वीरवन्तमुग्रम सोमो गौरीधि शरितः सोमो जैत्रस्यचेतति यथा विदे सोमो ददद गन्धर्वाय गन्धर्वो दददग्नये सोमो देवेष्वा यमत सोमो देवो न सूर्यो अद्रिभिः पवते सुतः सोमो देवो नसूर्यः सोमो धेनुं सोमो अर्वन्तमाशुं सोमो वीरं कर्मण्यं ददाति सोमो न वेधा रतप्रजातः पशुर्न शिश्वा विभुर्दूरेभाः रयिर्न चित्रा सूरो न सन्द्र्गायुर्न पराणो नित्यो नसूनुः सोमो मीढ्वान पवते गातुवित्तम रषिर्विप्रो विचक्षणः सोमो यः सुक्रतुः कविः सोमो याति विचर्षणिः सोमो राजा परथमो बरह्मजायां पुनः परायछदह्र्णीयमानः सोमो वधूयुरभवदश्विनास्तामुभा वरा सोमो वनेषु विश्ववित सोमो वाजमिवासरत सोमो विश्वान्यतसा वनानि नार्वागिन्द्रम्प्रतिमानानि देभुः सोमो हिनोति मर्त्यम सोमोयः सुक्षितीनाम सोषामविन्दत स सवः सो अग्निं सो अर्केण वि बबाधेतमांसि सौधन्वना अश्वादश्वमतक्षत युक्त्वा रथमुप देवानयातन सौधन्वना यदि तन नेव हर्यथ तर्तीये घ सवने मादयाध्वै सौधन्वना यद्येवा करिष्यथ साकं देवैर्यज्ञियासो भविष्यथ सौधन्वना रभवः सूरचक्षसः संवत्सरे समप्र्च्यन्त धीतिभिः सौधन्वनासः सवपस्यया नरो जिव्री युवाना पितराक्र्णोतन सौधन्वनासश्चरितस्य भूमनागछत सवितुर्दाशुषो गर्हम सौभाग्यमस्यै दत्त्वायाथास्तं वि परेतन हंसा इव शरेणिशो यतन्ते यदाक्षिषुर्दिव्यमज्ममश्वाः हंसाविव पतथो अध्वगाविव सोमं सुतं महिषेवाव गछथः हंसैरिव सखिभिर्वावदद्भिरश्मन्मयानि नहनाव्यस्यन हत वर्त्रं सुदानव इन्द्रेण सहसा युजा हतं च शत्रून यततं च मित्रिणः परजां च धत्तं दरविणं च धत्तम हतािन्द्रस्य शत्रवः सर्वे बुद्बुदयाशवः हतेमसन न वक्षति कषिप्ता जूर्णिर्न वक्षति हत्वाय देवा असुरान यदायन देवा देवत्वमभिरक्षमाणाः हत्वाय शत्रून वि भजस्व वेद ओजो मिमानो वि मर्धोनुदस्व हनामैनानिति तवष्टा यदब्रवीच्चमसं ये देवपानमनिन्दिषुः हनाव वर्त्रं निरेहि सोम हविष टवा सन्तं हविषायजाम हनाव वर्त्रं रिणचाव सिन्धूनिन्द्रस्य यन्तु परसवे विस्र्ष्टाः रधगित्था स मर्त्यः शशमे देवतातये हन्त वर्त्रं दक्षिणेनेन्द्रः पुरु पुरुहूतः हन्त वर्त्रमिन्द्रः शूशुवानः परावीन नु वीरो जरितारमूती हन्ता दस्योर्मनोर्व्र्धः पतिर्दिवः हन्तारंशत्रूणां कर्धि विराजं गोपतिं गवाम हन्ताहं पर्थिवीमिमां नि दधानीह वेह वा हन्ति रक्षो बाधते पर्यरातीर्वरिवः कर्ण्वन वर्जनस्य राजा हन्ति रक्षो हन्त्यासद वदन्तमुभाविन्द्रस्य परसितौ शयाते हन्तो नु किमाससे परथमं नो रथं कर्धि हरदं न हि तवा नय्र्षन्त्यूर्मयो बरह्माणीन्द्र तव यानि वर्धना हरदाश्चपुण्डरीकाणि समुद्रस्य गर्हा इमे तयं चिदत्रिं रतजुरमर्थमश्वं न यातवे हरयो धूमकेतवो वातजूता उप दयवि हरिं यत ते मन्दिनं दुक्षन वर्धे गोरभसमद्रिभिर्वाताप्यम हरिं हि योनिमभि ये समस्वरन हिन्वन्तो हरी दिव्यंयथा सदः हरिं हिनोत वाजिनम हरिः पर्यद्रवज्जाः सूर्यस्य दरोणं ननक्षे अत्यो न वाजी हरिः पवित्रे अव्यत वेधा न योनिमासदम हरिः पवित्रेर्षति हरिः सन योनिमासदत हरिः सर्जानः पथ्यां रतस्येयर्ति वाचमरितेव नावम हरिः सर्जानो अत्यो न सत्वभिर्व्र्था पाजांसि कर्णुते नदीष्वा हरित्वता वर्चसा सूर्यस्य शरेष्ठै रूपैस्तन्वंस्पर्शयस्व हरिरक्रान यजतः संयतो मदो नर्म्णा शिशानो महिषो न शोभते हरिरन्यस्यां भवति सवधावाञ्छुक्रो अन्यस्यां दद्र्शे सुवर्चाः हरिरानीतः पुरुवारो अप्स्वचिक्रदत कलशे देवयूनाम अस्य परेषा हेमना पूयमानो देवो देवेभिः समप्र्क्त रसम हरिरेति कनिक्रदत हरिरोपशं कर्णुते नभस पय उपस्तिरे चम्वोर्ब्रह्म निर्णिजे हरिर्घ्र्तस्नुः सुद्र्शीको अर्णवो जयोतीरथः पवते राय ओक्यः हरिर्मित्रस्य सदनेषु सीदति मर्म्र्जानो अविभिःसिन्धुभिर्व्र्षा हरिर्वाजमचिक्रदत हरिर्वाजाय मर्ज्यते हरिश्चन्द्रो मरुद्गणः हरिश्मशारुर्हरिकेश आयसस्तुरस्पेये यो हरिपावर्धत हरिस्तुञ्जान आयुधा हरी अन्यस्य पीपयन्त वाजैर्मथ्रा रजांस्यश्विना वि घोषैः हरी इन्द्र परतद्वसू अभि सवर हरी इवान्धांसि बप्सता हरी ते युञ्जा पर्षती अभूतामुपास्थाद वाजी धुरि रासभस्य हरी नवस्य या वने विदे वस्विन्द्रो मघैर्मघवाव्र्त्रहा भुवत हरी यस्य सुयुजा विव्रता वेरर्वन्तानु शेपा हरे सर्जानाशिरम हर्त्सु पीतासो युध्यन्ते दुर्मदासो न सुरायाम हर्दा तष्टेषु मनसो जवेषु यद बराह्मणाः संयजन्तेसखायः हर्दा वीड्वधारयः हर्दा हूयन्त उक्थिनः हर्दिस्प्र्शस्त असते विश्वेषु सोम ध मसु हर्दिस्प्र्शो मनसा वच्यमाना अस्मभ्यं चित्रंव्र्षणं रयिं दाः हर्द्भिर्मन्द्रेभिरीमहे हर्द्रोगं ममसूर्य हरिमाणं च नाशय हर्यतम्भूरिचक्षसम हर्यश्वं सत्पतिं चर्षणीसहं स हि षमा यो अमन्दत हर्यश्वाय बर्हया समापीन मो षु तवा वाघतश्चनारे अस्मन नि रीरमन हर्षस्व हन्तवे शूर शत्रूनुक्थेभिष टेवीर्या पर बरवाम हर्षुमन्तःशूरसातौ हव एषामसुरो नक्षत दयां शरवस्यता मनसा निंसतक्षा हवं त इन्द्र महिमा वयानड बरह्म यत पासि शवसिन्न्र्षीणाम हवन्त उ तवा हव्यं विवाचि तनूषु शूराः सूर्यस्य सातौ हवन्ते वाजसातये हवयामि देवानयातुरग्ने साधन्न्र्तेन धियं दधामि हवयामि रात्रीं जगतो निवेशनीं हवयामि देवं सवितारम ऊतये हवा इदर्यो अभितः समायन कियदासुस्वपतिश्छन्दयाते हवामहे वां वर्षणा सुव्र्क्तिभिरस्मे इन्द्रावरुणा शर्म यछतम हविर हविष्षु वन्द्यः हविर्भिः शुक्रशोचिषे नमस्विनो वयं दाशेमाग्नये हविर्हविष्मो महि सद्म दैव्यं नभो वसानः परि यास्यध्वरम हविषा जारो अपां पिपर्ति पपुरिर्नरा हविष्मन्तोरंक्र्तः हवे तवा सूर उदिते हवे मध्यन्दिने दिवः हवे हि वामश्विना रातहव्यः शश्वत्तमाया उषसो वयुष्टौ आ वां रथं पुरुमायं मनोजुवं जीराश्वं यज्ञियं जीवसे हुवे हव्यं नो मित्रो अर्यमा सुजातो राजा सुक्षत्रो वरुणो जुषन्त हव्यवाड जुह्वास्यः हव्यवाहं नि षेदिरे हव्यवाहं पुरुप्रियम हव्यवाहममर्त्यम हव्या जुह्वानासनि हव्या नोवक्षदानुषक हव्या वर्षप्रयाव्णे हव्या वा वेविषद विषः हव्या सुश्चन्द्र वीतये हव्यानि च परतिभ्र्ता वीतं नः हव्यान्यैरयत दिवि हस्काराद विद्युतस पर्यतो जाता अवन्तु नः हस्तग्राभस्य दिधिषोस्तवेदं पत्युर्जनित्वमभि सम्बभूथ हस्तच्युतेभिर अद्रिभिः सुतं सोमम पुनीतन हस्ता वज्रं हिरण्ययम हस्ताभ्यां दशशाखा भयां जिह्वा वाचः पुरोगवी हस्ताय वज्रः परति धायि दर्शतो महो दिवे न सूर्यः हस्ते दधानो नर्म्णा विश्वान्यमे देवान धाद गुहा निषीदन हस्ते दधानो नर्या पुरूणि निवेशयञ्च परसुवञ्च भूम हस्ते बिभ्रद भेषजा वार्याणि शर्म वर्म छर्दिरस्मभ्यं यंसत हस्तेनैव गराह्य आधिरस्या बरह्मजायेयमिति चेदवोचन हारिद्रवेव पतथो वनेदुप सोमं सुतं महिषेवाव गछथः हिंस्रं रक्षांस्यभि शोशुचानम्मा तवा दभन यातुधाना नर्चक्षः हिङकर्ण्वती वसुपत्नी वसूनां वत्समिछन्ती मनसाभ्यागात हिता न सप्तयो रथे हितो न सप्तिरभि वाजमर्षेन्द्रस्येन्दो जठरमा पवस्व हित्वायावद्यं पुनरस्तमेहि सं गछस्व तन्वासुवर्चाः हिनोता नो अध्वरं देवयज्या हिनोत बरह्म सनयेधनानाम हिनोति यद वां विदथे सपर्यन स रातहव्यो मानुषो न होता हिन्वन्ति धीरा दशभिः कषिपाभिः समञ्जते रूपमपां रसेन हिन्वन्ति सूरमुस्रयः पवमानं मधुश्चुतम हिन्वन्न्र्तस्य दीधितिं पराध्वरे पर पुनानाय वेधसे सोमाय वच उद्यतम हिन्वान आप्यं बर्हत हिन्वानासो रथा इव दधन्विरे गभस्त्योः हिन्वानो गोरधित्वचि हिन्वानो मानुषीरपः हिन्वानो वाचमिष्यसि पवमान विधर्मणि हिन्वानो हेत्र्भिर्यत आ वाजं वाज्यक्रमीत हिन्वानोमानुषा युगा हिन्वे वाजेषु वाजिनम हिमेनाग्निं घरंसमवारयेथां पितुमतीमूर्जमस्मा अधत्तम हिमेनाविध्यदर्बुदम हिमेव पर्णा मुषिता वनानि बर्हस्पतिनाक्र्पयद वलो गाः हिरण्यकर्णं मणिग्रीवमर्णस्तन नो विश्वे वरिवस्यन्तु देवाः हिरण्यकेशो रजसो विसारे अहिर्धुनिर्वात इव धरजीमान हिरण्यदा अम्र्तत्वं भजन्ते वासोदाः सोम परतिरन्त आयुः हिरण्यपक्षं वरुणस्य दूतं यमस्य योनौशकुनं भुरण्युम हिरण्यपाणिः सविता विचर्षणिर उभे दयावाप्र्थिवी अन्तर ईयते हिरण्यपाणिमूतये सवितारमुप हवये हिरण्यया वां पवयह परुषायन मध्वः पिबन्ता उषसः सचेथे हिरण्ययी अरणी यं निर्मन्थतो अश्विना हिरण्ययी वां रभिरीषा अक्षो हिरण्ययः हिरण्ययेन रथेन दरवत्पाणिभिरश्वैः हिरण्ययेन सविता रथेना देवो याति भुवनानि पश्यन हिरण्ययेभिः पविभिः पयोव्र्ध उज्जिघ्नन्त आपथ्यो न पर्वतान हिरण्यरूपं जनिता जजान हिरण्यवर्णा सुद्र्शीकसन्द्र्ग गवां मातानेत्र्यह्नामरोचि हिरण्यश्र्ङगो अयो अस्य पादा मनोजवा अवर इन्द्र आसीत हिरण्यस्तूपः सवितर्यथा तवाङगिरसो जुह्वे वाजे अस्मिन हिरण्यस्येव कलशं निखातमुदूपथुर्दशमे अश्विनाहन हिरण्यहस्तमश्विना रराणा पुत्रं नरा वध्रिमत्या अदत्तम हिरण्यहस्तो असुरः सुनीथः सुम्र्ळीकः सववान यात्वर्वां हिरण्याक्षः सविता देव आगाद दधद रत्ना दाशुषे वार्याणि हुवे पितेव सोभरी हुवे यत तवा मयोभुवं देवं सख्याय मर्त्यः हुवे यद वां वरिवस्या गर्णानो वि अभूदिदं वयुनमो षु भूषता रथो वर्षण्वान मदता मनीषिणः हुवे वातस्वनं कविं पर्जन्यक्रन्द्यं सहः हुवेसुशिप्रमूतये हेतिः पक्षिणी न दभात्यस्मानाष्ट्र्यां पदं कर्णुतेग्निधाने होतः पावक यक्षि च होता गर्णीत उक्थ्यः इत्था हि सोम इन मदे बरह्मा चकार वर्धनम होता निषत्तो मनोरपत्ये स चिन नवासां पती रयीणाम होता मन्द्रो विशां दमूनास्तिरस्तमो दद्र्शे राम्याणाम होता यक्षद वनिनो वन्त वार्यम बर्हस्पतिर यजति वेन उक्षभिः पुरुवारेभिर उक्षभिः होता यजिष्ठो अपां सधस्थे होता यो अस्ति विक्ष्वा यशस्तमः होताध्वर्युरावया अग्निमिन्धो गरावग्राभ उत शंस्ता सुविप्रः होतारं चित्ररथमध्वरस्य यज्ञस्य यज्ञस्य केतुंरुशन्तम होतारं रत्नधातमम होतारं विश्ववेदसं सं हि तवा विश इन्धते होतारं सप्त जुह्वो यजिष्ठं यं वाघतो वर्णते अध्वरेषु होतारमग्ने अतिथिं वरेण्यं मित्रं न शेवं दिव्याय जन्मने होतेव कषदसे परियम होतेव पूर्वचित्तये पराध्वरे इन्द्रः सुतेषु सोमेषु करतुं पुनीत उक्थ्यम होत्रा देवेषु गछति होत्रादहं वरुण बिभ्यदायं नेदेव मा युनजन्नत्रदेवाः होत्राभिरग्निं मनुषः समिन्धते तितिर्वांसो अति सरिधः होत्राभिरिन्द्रं वाव्र्धुर्व्यानशुः होम गन्तारमूतये